అజయ్ ఘోష్ (సిపిఐ నాయకుడు)
| అజయ్ కుమార్ ఘోష్ | |||
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా ప్రధాన కార్యదర్శి
| |||
| పదవీ కాలం 1951 – 1962 | |||
| ముందు | చండ్ర రాజేశ్వరరావు | ||
|---|---|---|---|
| తరువాత | ఇ.ఎం.ఎస్.నంబూద్రిపాద్ | ||
వ్యక్తిగత వివరాలు
|
|||
| జననం | 1909 ఫిబ్రవరి 20 మిహిజామ్, బర్ధమాన్ జిల్లా, పశ్చిమ బెంగాల్ | ||
| మరణం | 1962 జనవరి 13 (వయసు: 52) | ||
| రాజకీయ పార్టీ | కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా | ||
| వృత్తి | |||
అజయ్ కుమార్ ఘోష్ (20 ఫిబ్రవరి 1909 – 13 జనవరి 1962 [1]) భారతీయ స్వాతంత్ర్య సమరయోధుడు, భారత కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ప్రముఖ నాయకుడు. ఆయన 1954 నుండి 1962 వరకు భారత కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ప్రధాన కార్యదర్శిగా ఉన్నాడు.[2]
తొలినాళ్ళ జీవితం
[మార్చు]ఘోష్ పశ్చిమ బెంగాల్ రాష్ట్రంలోని బర్ధమాన్ జిల్లాలోని మిహిజామ్ గ్రామంలో జన్మించాడు.[3] అతను తన తండ్రి డాక్టర్ శచీంద్రనాథ్ ఘోష్ తో కలిసి కాన్పూర్ వెళ్ళాడు.[4]
రాజకీయ జీవితం
[మార్చు]1926లో, అలహాబాద్ విశ్వవిద్యాలయంలో చేరే ముందు, ఘోష్ భగత్ సింగ్, బటుకేశ్వర్ దత్ లను కలిశాడు. ఆయన హిందూస్తాన్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లికన్ అసోసియేషన్ సభ్యుడు. 1929లో లాహోర్ కుట్ర కేసు విచారణ తర్వాత ఆయన అరెస్టు చేయబడి జైలులో ఉంచబడ్డారు, కానీ ఆధారాలు లేకపోవడంతో విడుదలయ్యాడు. 1931 లో మళ్ళీ అరెస్టు అయ్యాడు, జైలులో శ్రీనివాస్ సర్దేశాయ్ తో పరిచయం ఏర్పడింది. విడుదలైన తర్వాత, ఆయన భారత కమ్యూనిస్ట్ పార్టీలో చేరాడు.[4] 1934లో, ఆయన సిపిఐ కేంద్ర కమిటీకి ఎన్నికయ్యాడు. 1936లో దాని పొలిట్ బ్యూరోకు ఎన్నికయ్యాడు. 1938లో, ఘోష్ పార్టీ మౌత్ పీస్ అయిన నేషనల్ ఫ్రంట్ సంపాదక మండలి సభ్యుడయ్యాడు. ఆయన 1951 నుండి 1962లో మరణించే వరకు భారత కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ప్రధాన కార్యదర్శిగా ఉన్నాడు. 1962లో చైనా-భారత్ యుద్ధం సమయంలో ఆయన భారత కమ్యూనిస్ట్ పార్టీకి నాయకత్వం వహించాడు. భారత కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ (మార్క్సిస్ట్) నుండి భారత కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ విడిపోవడానికి ముందు ఆయన సెంట్రిస్ట్ వర్గంలో ప్రముఖ వ్యక్తి.[3]
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Anil Rajimwale (26 December 2009). "Ajoy Ghosh: The Creative Marxist". Mainstream Weekly.
- ↑ Pyotr Kutsobin (1987). Ajoy Kumar Ghosh and Communist movement in India. Sterling Publishers, New D]elhi. OL 2508703M.
- ↑ 3.0 3.1 "Ajoy Ghosh - Mainstream". www.mainstreamweekly.net. Retrieved 2022-02-26.
- ↑ 4.0 4.1 Vol - I, Subodh C. Sengupta & Anjali Basu (2002). Sansad Bangali Charitavidhan (Bengali). Kolkata: Sahitya Sansad. p. 5. ISBN 81-85626-65-0.