అమితాబ్ ఘోష్

అమితాబ్ ఘోష్
అమితాబ్ ఘోష్
	2017 లో ఘోష్
జననం	1956 జూలై 11 (age 68); కోల్‌కతా, పశ్చిమ బెంగాల్, భారతదేశం
వృత్తి	రచయిత
జాతీయత	భారతీయుడు
పూర్వ విద్యార్థి	ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయం (బి.ఎ), (ఎం.ఎ) ); ఆక్స్‌ఫర్డు విశ్వవిద్యాలయం (పి.హెచ్.డి)
సాహిత్య ప్రక్రియ	చారిత్రిక కాల్పనిక సాహిత్యం
ప్రసిద్ధ రచనలుs	ద షాడో లైన్స్, ద గ్లాస్ పేలస్, సీ ఆఫ్ పొప్పీస్, రివర్ ఆఫ్ స్మోక్, ద హంగ్రీ టైడ్
ప్రసిద్ధ పురస్కారాలు	జ్ఞానపీఠ పురస్కారం; సాహిత్య అకాడమీ పురస్కారం; ఆనంద పురస్కారం ; డాన్ డేవిడ్ బహుమతి; పద్మశ్రీ
దాంపత్యభాగస్వామి	దేబోరా బకెర్ (భార్త)

అమితాబ్ ఘోష్ (జననం 1956) భారతీయ-బెంగాలీ రచయిత, సాహిత్య విమర్శకుడు.^[1] ఆంగ్ల కాల్పనిక సాహిత్యానికి అతను చేసిన కృషికి 54 వ జ్ఞానపిఠ్ పురస్కారం లభించింది. బెంగాలీలకు సహజంగా ఘోష్ ఇంటిపేరుగా ఉంటుంది.

జీవిత విశేషాలు

అమితాబ్ ఘోష్ 1956 జూలై 11 న కలకత్తాలో జన్మించాడు. అతను డెహ్రాడూన్లోని ఆల్-బాయ్స్ బోర్డింగ్ స్కూల్, ది డూన్ స్కూల్ లో విద్యను అభ్యసించాడు. అతను భారతదేశం, బంగ్లాదేశ్, శ్రీలంకలలో పెరిగాడు. డూన్‌లో అతని సమకాలీనులలో రచయిత విక్రమ్ సేథ్, చరిత్రకారుడు రామ్ గుహా ఉన్నారు.^[3] పాఠశాలలో ఉన్నప్పుడు అతను ది డూన్ స్కూల్ వీక్లీకి క్రమం తప్పకుండా కాల్పనిక సాహిత్యాన్ని, కవితలను అందించాడు. గుహాతో కలసి హిస్టరీ టైమ్స్ పత్రికను స్థాపించాడు^[4]^[5] డూన్ తరువాత ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయానికి చెందిన సెయింట్ స్టీఫెన్స్ కళాశాల నుండి, ఢిల్లీ స్కూల్ ఆఫ్ ఎకనామిక్స్ నుండి డిగ్రీలు పొందాడు. అతను బ్రిటిష్ సాంఘిక మానవ శాస్త్రవేత్త పీటర్ లీన్హార్డ్ పర్యవేక్షణలో ఆక్స్‌ఫర్డు లోని సెయింట్ ఎడ్మండ్ హాల్ లో సామాజిక ఆంధ్రాపాలజీ విభాగంలో డి. ఫిల్ పూర్తి చేయడానికి ఇన్లాక్స్ ఫౌండేషన్ స్కాలర్‌షిప్‌ను గెలుచుకున్నాడు.^[6] అతను సామాజిక మానవ శాస్త్రంలో ఆంత్రోపాలజీ అండ్ జియోగ్రఫీ ఫ్యాకల్టీలో చేపట్టిన ఈ థీసిస్ "ఈజిప్టు గ్రామ సమాజంలో ఆర్థిక, సామాజిక సంస్థకు సంబంధించి సంబంధం" అనే పేరుతో 1982 లో సమర్పించబడింది.^[7]

న్యూఢిల్లీలోని ఇండియన్ ఎక్స్‌ప్రెస్ వార్తా పత్రికలో ఘోష్ మొదటిసారి ఉద్యోగంలో చేరాడు.

ఘోష్ తన భార్య డెబోరా బేకర్‌తో కలిసి లారా రైడింగ్ తో కలసి న్యూయార్క్ లో నివసిస్తున్నాడు. అతని భార్య కూడా రచయిత్రి. ఆమె ఎక్స్‌ట్రీమిస్ పత్రికలో లారా రైడింగ్ జీవిత చరిత్రను "ది లైఫ్ ఆఫ్ లారా రైడింగ్ (1993)" శీర్షికతో రాసింది. ఆమె లిటిల్, బ్రౌన్ అండ్ కంపెనీలో సీనియర్ ఎడిటర్ గా కూడా పనిచేస్తుంది. వారికి ఇద్దరు పిల్లలు, లీల, నాయన్. అతను కలకత్తాలోని సెంటర్ ఫర్ స్టడీస్ ఇన్ సోషల్ సైన్సెస్, త్రివేండ్రం లోని సెంటర్ ఫర్ డెవలప్మెంట్ స్టడీస్ లో ఫెలోగా పనిచేశాడు. 1999 లో ఘోష్ న్యూయార్క్ సిటీ యూనివర్శిటీలోని క్వీన్స్ కాలేజీలో అధ్యాపకులలో తులనాత్మక సాహిత్యంలో విశిష్ట ప్రొఫెసర్‌గా చేరాడు. అతను 2005 నుండి హార్వర్డ్ విశ్వవిద్యాలయం లోని ఆంగ్ల విభాగంలో విజిటింగ్ ప్రొఫెసర్‌గా కూడా పనిచేశాడు. ఘోష్ తరువాత భారతదేశానికి తిరిగి వచ్చి ఐబిస్ త్రయం అయిన సీ ఆఫ్ పాపీస్ (2008), రివర్ ఆఫ్ స్మోక్ (2011), ఫ్లడ్ ఆఫ్ ఫైర్ (2015 ) లు రాసాడు.

2007 లో భారత ప్రభుత్వం ఆయనకు పద్మశ్రీ అవార్డును ప్రదానం చేసింది. 2009 లో రాయల్ సొసైటీ ఆఫ్ లిటరేచర్ ఫెలోగా ఎన్నికయ్యారు. 2015 లో ఘోష్‌ను ఫోర్డ్ ఫౌండేషన్ ఆర్ట్ ఆఫ్ చేంజ్ ఫెలోగా ఎంపిక చేశారు.

అమితాబ్ ఘోష్ ఇప్పటివరకు 6 నవలలు రాశాడు. తాజా నవల, సీ ఆఫ్ పాపీస్, బ్రిటిష్-చైనీస్ నల్లమందు యుద్ధం నేపథ్యంలో రాయబడింది. 2004 లో ప్రచురించబడిన ది హంగ్రీ టైడ్ సుందర వనాల నేపథ్యంలో వ్రాయబడింది.

అవార్డులు, గౌరవాలు

పద్మశ్రీ పురస్కారం

1990 లో, అమితాబ్ తన నవల ది షాడో లైన్ కోసం భారతదేశపు అత్యంత ప్రతిష్టాత్మక సాహిత్య పురస్కారం సాహిత్య అకాడమీ అవార్డును గెలుచుకున్నాడు. కలకత్తా క్రోమోజోమ్ కోసం 1995 లో ఆర్థర్ సి. క్లార్క్ అవార్డును అందుకున్నాడు . 2007 లో భారత ప్రభుత్వం అతనికి పద్మశ్రీని ప్రదానం చేసింది.^[8] 2009లో అతను రాయల్ సొసైటీ ఆఫ్ లిటరేచర్ కు ఫెలోగా ఎంపిక అయ్యాడు.^[9] డిసెంబర్ 2016 లో ఆయనకు 54 వ జ్ఞానపీఠ్ అవార్డు లభించింది. 2015 లో, అమితాబ్ ఫోర్డ్ ఫౌండేషన్‌లో ఆర్ట్ ఆఫ్ చేంజ్ ఫెలో అయ్యాడు.^[10]

మూలాలు

↑ ^1.0 ^1.1 Ghosh, Amitav Archived 5 ఆగస్టు 2011 at the Wayback Machine, Encyclopædia Britannica
↑ Gupte, Masoom (25 నవంబరు 2016). "The heroic tale of great entrepreneurs is nonsense: Amitav Ghosh". The Economic Times. Archived from the original on 28 నవంబరు 2016. Retrieved 25 ఏప్రిల్ 2017.
↑ Nicholas Wroe (23 మే 2015). "Amitav Ghosh: 'There is now a vibrant literary world in India – it all began with Naipaul'". The Guardian. Archived from the original on 26 మే 2015. Retrieved 27 మే 2015.
↑ Ramachandra Guha (2013-09-12). "Ramachandra Guha on Twitter: "On the 25th anniversary of Amitav Ghosh's superb The Shadow Lines, a toast to History Times, the school magazine we worked on together."". Twitter.com. Retrieved 2019-03-26.
↑ The Pioneer. "'Dosco' Amitav Ghosh celebrates his 60th Birthday". Dailypioneer.com. Archived from the original on 2019-03-26. Retrieved 2019-03-26.
↑ "A scholarship worth going after". The Times of India. 17 జనవరి 2002. Archived from the original on 8 జనవరి 2016. Retrieved 27 మే 2015.
↑ Srivastava, Neelam, "Amitav Ghosh's enthographic fictions: Intertextual links between In An Antique Land and his doctoral thesis", Journal of Commonwealth Literature, 2001, Vol.36(2), pp.45-64.
↑ http://india.gov.in/hindi/myindia/Padma%20Awards.pdf. Retrieved 17 October 2008.
↑ "Royal Society of Literature All Fellows". Royal Society of Literature. Archived from the original on 5 మార్చి 2010. Retrieved 27 మే 2020.
↑ "The Art of Change: Meet our visiting fellows". Ford Foundation (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2019-10-29.

బాహ్య లింకులు

Philosophy & Politics of science mutation in Amitav Ghoshs The Calcutta Chromosome
Official website
Excerpt from River of Smoke in Guernica Magazine
Sea of Poppies at Farrar, Straus and Giroux site
Amitav Ghosh in Emory University Site Archived 2012-09-04 at the Wayback Machine
Amitav Ghosh's Blog on Indipepal

[britannica-1] 1.0 ^1.1 Ghosh, Amitav Archived 5 ఆగస్టు 2011 at the Wayback Machine, Encyclopædia Britannica

[2] Gupte, Masoom (25 నవంబరు 2016). "The heroic tale of great entrepreneurs is nonsense: Amitav Ghosh". The Economic Times. Archived from the original on 28 నవంబరు 2016. Retrieved 25 ఏప్రిల్ 2017.

[3] Nicholas Wroe (23 మే 2015). "Amitav Ghosh: 'There is now a vibrant literary world in India – it all began with Naipaul'". The Guardian. Archived from the original on 26 మే 2015. Retrieved 27 మే 2015.

[4] Ramachandra Guha (2013-09-12). "Ramachandra Guha on Twitter: "On the 25th anniversary of Amitav Ghosh's superb The Shadow Lines, a toast to History Times, the school magazine we worked on together."". Twitter.com. Retrieved 2019-03-26.

[5] The Pioneer. "'Dosco' Amitav Ghosh celebrates his 60th Birthday". Dailypioneer.com. Archived from the original on 2019-03-26. Retrieved 2019-03-26.

[6] "A scholarship worth going after". The Times of India. 17 జనవరి 2002. Archived from the original on 8 జనవరి 2016. Retrieved 27 మే 2015.

[7] Srivastava, Neelam, "Amitav Ghosh's enthographic fictions: Intertextual links between In An Antique Land and his doctoral thesis", Journal of Commonwealth Literature, 2001, Vol.36(2), pp.45-64.

[8] ttp://india.gov.in/hindi/myindia/Padma%20Awards.pdf. Retrieved 17 October 2008.

[9] "Royal Society of Literature All Fellows". Royal Society of Literature. Archived from the original on 5 మార్చి 2010. Retrieved 27 మే 2020.

[10] "The Art of Change: Meet our visiting fellows". Ford Foundation (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2019-10-29.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

v t e జ్ఞానపీఠ పురస్కారం
1965–1985	జి. శంకర కురుప్ (1965) తారాశంకర్ బందోపాధ్యాయ (1966) డా.కె.వి.పుట్టప్ప (కువెంపు) , ఉమాశంకర్ జోషి (1967) సుమిత్రానందన్ పంత్ (1968) ఫిరాఖ్ గోరఖ్‌పురి (1969) విశ్వనాథ సత్యనారాయణ (1970) బిష్ణు డే (1971) రామ్‌ధారీ సింగ్ దినకర్ (1972) దత్తాత్రేయ రామచంద్ర బెంద్రే , గోపీనాథ్ మొహంతి (1973) విష్ణు సఖారాం ఖాండేకర్ (1974) పి.వి.అఖిలన్ (1975) ఆశాపూర్ణా దేవి (1976) కె.శివరాం కారంత్ (1977) సచ్చిదానంద వత్సయన్ (1978) బీరేంద్ర కుమార్ భట్టాచార్య (1979) ఎస్.కె.పొట్టెక్కాట్ (1980) అమృతా ప్రీతం (1981) మహాదేవి వర్మ(1982) మాస్తి వెంకటేశ అయ్యంగార్ (1983) తకళి శివశంకర పిళ్ళై (1984) పన్నాలాల్ పటేల్ (1985)
1986–2000	సచ్చిదానంద రౌత్రాయ్ (1986) విష్ణు వామన్ శిర్వాద్కర్ (1987) డా.సి.నారాయణ రెడ్డి (1988) ఖుర్రతుల్ ఐన్ హైదర్ (1989) వినాయక కృష్ణ గోకాక్ (1990) సుభాష్ ముఖోపాధ్యాయ (1991) నరేశ్ మెహతా (1992) సీతాకాంత్ మహాపాత్ర (1993) యు.ఆర్.అనంతమూర్తి (1994) ఎం.టి.వాసుదేవన్ నాయర్ (1995) మహాశ్వేతా దేవి (1996) అలీ సర్దార్ జాఫ్రి (1997) గిరీష్ కార్నాడ్ (1998) గురుదయాల్ సింగ్, నిర్మల్ వర్మ (1999) ఇందిరా గోస్వామి (2000)
2001–ప్రస్తుతం వరకు	రాజేంద్ర కేశవ్‌లాల్ షా (2001) డి.జయకాంతన్ (2002) విందా కరందీకర్‌ (2003) రెహమాన్ రాహి‌ (2004) కువర్ నారాయణ్‌ (2005) రవీంద్ర కేళేకర్‌ , సత్యవ్రత శాస్త్రి‌ (2006) ఒ.ఎన్.వి.కురుప్ (2007) అఖ్లాక్ ముహమ్మద్ ఖాన్(2008) అమర్ కాంత్, శ్రీ లాల్ శుక్లా (2009) చంద్రశేఖర కంబార (2010) ప్రతిభా రాయ్ (2011) రావూరి భరద్వాజ (2012) కేదార్‌నాథ్‌ సింగ్ (2013) భాలచంద్ర నెమాడే (2014) రఘువీర్ చౌదరి (2015) శంఖ ఘోష్ (2016) కృష్ణా సోబ్తి (2017) అమితాబ్ ఘోష్ (2018) అక్కితం అత్యుతన్ నంబూద్రి (2019)