కన్జర్వేటివ్ పార్టీ (నార్వే)
కన్జర్వేటివ్ పార్టీ హొయ్ర్ | |
|---|---|
 | |
| సంక్షిప్తీకరణ | హెచ్ |
| నాయకుడు | ఎర్నా సోల్బర్గ్ |
| పార్లమెంటరీ నాయకుడు | ఎర్నా సోల్బర్గ్ |
| స్థాపన తేదీ | 25 ఆగస్టు 1884 |
| ప్రధాన కార్యాలయం | స్టోర్టింగ్స్‌గేటెన్ 20 0161, ఓస్లో |
| యువత విభాగం | నార్వేజియన్ యంగ్ కన్జర్వేటివ్స్ |
| సభ్యత్వం (2020) |  29,690[1] |
| రాజకీయ విధానం | లిబరల్ కన్సర్వేటిజం ప్రో-యూరోపియనిజం |
| రాజకీయ వర్ణపటం | సెంటర్-రైట్ |
| European affiliation | యూరోపియన్ పీపుల్స్ పార్టీ (అసోసియేట్) |
| International affiliation | అంతర్జాతీయ ప్రజాస్వామ్య సంఘం |
| నార్డిక్ అనుబంధం | సంప్రదాయ సమూహం |
| రంగు(లు) | నీలం |
| నినాదం | అందరికీ అవకాశాలు ('అందరికీ అవకాశం')[2] |
| స్టోర్టింగ్ | 36 / 169 |
| కౌంటీ కౌన్సిల్‌లు | 167 / 777 |
| [మునిసిపల్ కౌన్సిల్[3] | 1,717 / 10,620 |
| సామి పార్లమెంట్ | 0 / 39 |
కన్జర్వేటివ్ పార్టీ లేదా ది రైట్ అనేది నార్వేలో ఒక ఉదారవాద-సంప్రదాయవాద రాజకీయ పార్టీ.[4][5] ఇది నార్వేజియన్ సెంటర్-రైట్ పార్టీ యొక్క ప్రధాన పార్టీ, [6][7][8] 2013 నుండి 2021 వరకు సోల్బర్గ్ క్యాబినెట్‌లో భాగంగా ప్రభుత్వంలో ప్రముఖ పార్టీ. ప్రస్తుత పార్టీ నాయకురాలు మాజీ ప్రధాన మంత్రి ఎర్నా సోల్బర్గ్ . ఈ పార్టీ ఇంటర్నేషనల్ డెమోక్రసీ యూనియన్‌లో సభ్యుడు, యూరోపియన్ పీపుల్స్ పార్టీ అసోసియేట్ సభ్యుడు.
ఈ పార్టీ సాంప్రదాయకంగా ఒక ఆచరణాత్మక, రాజకీయంగా మితవాద సంప్రదాయవాద పార్టీ, ఇది పౌర సేవ, నార్వేజియన్ వ్యాపార జీవితంలోని సాంప్రదాయ ఉన్నత వర్గాలతో బలంగా ముడిపడి ఉంది. 20వ శతాబ్దంలో, పార్టీ ఆర్థిక ఉదారవాదం, పన్ను కోతలు, వ్యక్తిగత హక్కులు, రాచరికానికి మద్దతు, నార్వే చర్చి, సాయుధ దళాలు, కమ్యూనిజం వ్యతిరేకత, యూరోపియన్ అనుకూలత, నార్డిక్ నమూనాకు మద్దతు ఇచ్చింది; కాలక్రమేణా, లింగ సమానత్వం, ఎల్‌జిబిటి హక్కులు, వలస, ఏకీకరణ సమస్యలు వంటి రంగాలలో పార్టీ విలువలు సామాజికంగా మరింత ఉదారవాదంగా మారాయి; పార్టీ తనను తాను "క్రైస్తవ సాంస్కృతిక విలువలు, రాజ్యాంగ ప్రభుత్వం, ప్రజాస్వామ్యం ఆధారంగా సంప్రదాయవాద ప్రగతిశీల విధానాన్ని" అనుసరించే పార్టీగా నిర్వచించుకుంది. శీతల యుద్ధ కాలంలో దాని పాశ్చాత్య కూటమి అమరికకు అనుగుణంగా, ఆ పార్టీ నార్వే సహ-స్థాపించిన నాటో కు గట్టిగా మద్దతు ఇస్తుంది, నార్వేలో అత్యంత బహిరంగంగా యూరోపియన్ యూనియన్ అనుకూల పార్టీగా స్థిరంగా ఉంది, [9] [10] 1972, 1994 ప్రజాభిప్రాయ సేకరణలలో నార్వేజియన్ సభ్యత్వానికి మద్దతు ఇచ్చింది.
కన్జర్వేటివ్ పార్టీ సాంప్రదాయకంగా విద్యావంతులైన ఉన్నత వర్గాలకు సేవలు అందిస్తుంది, ఉన్నత వర్గాలలో అత్యంత ప్రజాదరణ పొందిన పార్టీ. [11] [12] యుద్ధానంతర యుగంలో, పార్టీ విదేశాంగ, భద్రతా విధానానికి సంబంధించి లేబర్ పార్టీతో ఒక గొప్ప ఏకాభిప్రాయాన్ని ఏర్పరచుకుంది - ఇది తరచుగా "విదేశాంగ విధానం స్థిరపడింది" అనే సూత్రం ద్వారా వ్యక్తీకరించబడింది - ఇది నార్వే నాటోను సహ-స్థాపించి యునైటెడ్ స్టేట్స్‌తో సన్నిహిత పొత్తులోకి ప్రవేశించడానికి దారితీసింది, పార్టీల ఆర్థిక విధానాలు క్రమంగా మరింత సారూప్యంగా మారాయి. రెండు పార్టీలు ఆచరణాత్మకమైనవి, సాపేక్షంగా సాంకేతికమైనవి, ప్రజావ్యతిరేకమైనవి, రాజకీయ కేంద్రానికి దగ్గరగా ఉంటాయి. [13] ఆ పార్టీ నార్డిక్ మోడల్‌కు మద్దతు ఇస్తుంది, అంతేకాకుండా రాష్ట్ర నిధులతో నడిచే ప్రైవేట్ సేవల ద్వారా కొంత మొత్తంలో సెమీ- ప్రైవేటీకరణను కూడా సమర్థిస్తుంది. [14]
1884 లో స్థాపించబడిన కన్జర్వేటివ్ పార్టీ, లిబరల్ పార్టీ తర్వాత నార్వేలో రెండవ పురాతన రాజకీయ పార్టీ. [15] అంతర్యుద్ధ యుగంలో, పార్టీ క్షీణించినప్పుడు, పెరుగుతున్న కార్మిక ఉద్యమానికి వ్యతిరేకంగా మధ్య-కుడి కూటమిని సాధించడం పార్టీ ప్రధాన లక్ష్యాలలో ఒకటి. 2005 వరకు యుద్ధానంతర కాలంలో, పార్టీ ఆరు ప్రభుత్వాలలో పాల్గొంది: 1960ల నాటి రెండు జాతీయ ప్రభుత్వాలు ( లింగ్ క్యాబినెట్, బోర్టెన్ క్యాబినెట్ ); 1980ల నాటి ఒక కన్జర్వేటివ్ పార్టీ మైనారిటీ ప్రభుత్వం ( విల్లోచ్ మొదటి క్యాబినెట్ ); 1980ల నాటి రెండు మూడు పార్టీల ప్రభుత్వాలు ( విల్లోచ్ రెండవ క్యాబినెట్, సిస్ క్యాబినెట్ ); 2000లలో బోండెవిక్ రెండవ క్యాబినెట్ ;, 2013 నుండి 2021 వరకు ఇది క్రిస్టియన్ డెమొక్రాట్లు, లిబరల్ పార్టీని కూడా కలిగి ఉన్న సంకీర్ణ ప్రభుత్వంలో ఆధిపత్య భాగస్వామి. [14]
చరిత్ర
[మార్చు]
నార్వేలో పార్లమెంటరిజం అమలు తర్వాత 1884లో కన్జర్వేటివ్ పార్టీ ఆఫ్ నార్వే ( హోయిర్, ఇప్పుడు హోయిర్ అని వ్రాయబడింది, అక్షరాలా "ది రైట్") స్థాపించబడింది. పార్టీకి మొదటి ఛైర్మన్‌గా న్యాయవాది ఎమిల్ స్టాంగ్ ఎన్నికయ్యారు. హొయ్ర్ లో పని కోసం స్టాంగ్ ముఖ్యమైన సూత్రాలను నొక్కి చెప్పాడు. ఆ పార్టీ పార్లమెంటరీ ప్రజాస్వామ్యం నిర్దేశించిన రాజ్యాంగ చట్రాలలో పనిచేసే సంస్కరణల సామాజిక పార్టీగా ఉండాలి.
హొయ్ర్ యొక్క ఎన్నికల మద్దతు వైవిధ్యంగా ఉంది. 1981 ఎన్నికల్లో అది 31.7% ఓట్లను సాధించింది, 1924 తర్వాత దాని అత్యుత్తమ ఫలితం ఇదే. 1993లో ఫలితం 17%, ఇది లిబరల్ పార్టీని విభజించిన ఈయు సభ్యత్వ సమస్య ద్వారా ఎన్నికలను ప్రభావితం చేసింది. 1997 పార్లమెంటరీ ఎన్నికల ఫలితంగా 1945 తర్వాత హోయ్రేకు అత్యల్ప మద్దతు లభించింది, కేవలం 14.3% ఓట్లు మాత్రమే వచ్చాయి. అప్పటి నుండి దీనికి మద్దతు 14% కంటే కొంచెం ఎక్కువ నుండి 27% కంటే తక్కువ వరకు ఉంది.
1900ల ప్రారంభంలో
[మార్చు]20వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో, హోయిర్ ఆధునిక నార్వేజియన్ కమ్యూనికేషన్ నెట్‌వర్క్‌ను నిర్మించడానికి చొరవ తీసుకున్నాడు. వినాశకరమైన మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం తర్వాత, మంచి ఆర్థిక విధానాల పునర్నిర్మాణం కోసం పనిచేయడం ముఖ్యమని పార్టీ భావించింది. దీనికి ఉదాహరణగా 1923లో వృద్ధాప్య బీమాను ప్రవేశపెడుతూ హోయ్ర్ ఆమోదించిన తీర్మానం ఉంది; రాష్ట్ర ఆర్థిక పరిస్థితి కారణంగా ఈ ప్రయత్నాన్ని కొనసాగించడం సాధ్యం కాలేదు. నార్వేలో యుద్ధానంతర సంవత్సరాల్లో ఇది ప్రతిపక్షంలో ప్రముఖ పార్టీగా ఉంది, లేబర్ పార్టీ నియంత్రణ విధానానికి వ్యతిరేకంగా పోరాడింది. ప్రైవేట్ చొరవ, సృజనాత్మక శక్తులతో కూడిన మరొక భవిష్యత్తును నార్వేకు హోయిర్ కోరుకున్నాడు.
నార్వేలో సంక్షేమ వ్యవస్థ నిర్మాణంలో హోయ్రే చురుకుగా ఉన్నారు, సామాజిక సంరక్షణ నిబంధనలలో అన్యాయాలను సరిదిద్దడానికి అనేక సందర్భాల్లో చొరవ తీసుకున్నారు. అదనంగా, రాష్ట్ర కార్యకలాపాలు దాని ప్రాథమిక సమస్యలు, వాటి పరిష్కారాలపై దృష్టి పెట్టాలని హోయ్ర్ వాదించారు.
యుద్ధానంతర సంవత్సరాలు
[మార్చు]నార్వే యుద్ధానంతర సంవత్సరాల్లో, హోయ్రే దేశంలోని అన్ని ప్రాంతాలకు ఆకర్షణీయంగా ఉండే పార్టీగా తన స్థానాన్ని సుస్థిరం చేసుకుంది. సోషలిజానికి ప్రత్యామ్నాయంగా సోషలిస్టుయేతర సహకారం ఎల్లప్పుడూ హోయ్ర్ యొక్క ప్రధాన లక్ష్యాలలో ఒకటి. హోయ్రే అనేక సంకీర్ణ ప్రభుత్వాలకు నాయకత్వం వహించాడు. క్రిస్టియన్ డెమోక్రటిక్ పార్టీ 1983–86, 1989–90 రెండింటిలోనూ హోయ్రే సంకీర్ణ భాగస్వాములలో ఒకటి.
ఆ పార్టీ శీతల యుద్ధ సమయంలో నార్వే యొక్క పశ్చిమ దేశాల పొత్తును గట్టిగా సమర్థించింది; ఇది 1949లో నార్వే సహ-స్థాపించిన నాటోకు గట్టిగా మద్దతు ఇస్తుంది, నార్వేలో అత్యంత బహిరంగంగా యూరోపియన్ యూనియన్ అనుకూల పార్టీగా ఉంది, 1972, 1994 ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ రెండింటిలోనూ నార్వే సభ్యత్వానికి మద్దతు ఇస్తుంది. [16]
1993లో జరిగిన పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో, హోయ్ర్ మాజీ సంకీర్ణ పార్టీలైన ది క్రిస్టియన్ డెమోక్రాట్స్, సెంటర్ పార్టీ రెండూ ఈయులో నార్వేజియన్ సభ్యత్వానికి వ్యతిరేకంగా తీవ్రంగా ప్రచారం చేసినందున, విశ్వసనీయమైన సోషలిస్ట్ కాని ప్రభుత్వ ప్రత్యామ్నాయాన్ని ప్రదర్శించడం అసాధ్యం.
1997 పార్లమెంటరీ ఎన్నికలకు ముందు లేబర్ పార్టీ 36.9% కంటే ఎక్కువ ఓట్లను పొందకపోతే దేశాన్ని పరిపాలించడానికి సిద్ధంగా లేదని ప్రకటించింది. ఒకవేళ అది 35% ఓట్లు పొంది, ఇతర పార్టీలు ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేయాల్సి వస్తే. మొదట్లో, ఈ పని గురించి హోయ్రే, క్రిస్టియన్ డెమోక్రాట్లు, వెన్‌స్ట్రే మధ్య తీవ్రమైన చర్చలు జరిగాయి, కానీ చివరికి రెండు తరువాతి పార్టీలు హోయ్రే లేకుండా మైనారిటీ ప్రభుత్వాన్ని సృష్టించడానికి సెంటర్ పార్టీతో చేతులు కలిపాయి.
ఈరోజు
[మార్చు].jpg)
సెప్టెంబర్ 2001లో జరిగిన పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో, హోయ్ర్ 21.2 శాతం ఓట్లను పొందారు. వరుస చర్చల తర్వాత హోయ్ర్ మరోసారి సంకీర్ణ ప్రభుత్వంలో పాల్గొనగలిగాడు, ఈసారి క్రిస్టియన్ డెమోక్రటిక్ పార్టీ (కెఆర్ఎఫ్), లిబరల్ పార్టీ (V) లతో కలిసి. గత సార్వత్రిక ఎన్నికల్లో ఈ మూడు పార్టీలకు లభించిన మొత్తం ఓట్ల శాతం 37.5. సంకీర్ణ ప్రభుత్వంలో అతిపెద్ద పార్టీగా ఉన్న హోయ్రేకు ప్రస్తుత స్టోర్టింగ్‌లో 38 మంది సభ్యులు ఉన్నారు, ప్రభుత్వంలోని 19 మంది మంత్రులలో 10 మంది హోయ్రే ప్రతినిధులు. ఈ కాలంలో హోయ్రే యొక్క మూడు కేంద్ర ప్రాంతాలు నార్వే విద్యా వ్యవస్థలో నాణ్యత పెరుగుదలను స్థాపించడం, పన్నులను తగ్గించడం, రాష్ట్ర రంగాలలో అధిక సేవా స్థాయిని ఉత్పత్తి చేయడం.
2005 పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో, హోయ్ర్ 14.1% ఓట్లను పొందారు. ఎన్నికల ఫలితం హోయ్రేను తిరిగి ప్రతిపక్షంలోకి నెట్టివేసింది, ప్రస్తుత స్టోర్టింగ్‌లో పార్టీకి 23 మంది సభ్యులు లభించారు.
2009 పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో, హోయ్ర్ 17.2% ఓట్లను పొందారు, ప్రస్తుత స్టోర్టింగ్‌లో 30 మంది సభ్యులను పొందారు.
అయితే, 2011 స్థానిక ఎన్నికలలో, ఆ పార్టీ 27.6 శాతం ఓట్లను పొందింది, అప్పటి నుండి, మినహాయింపులు లేకుండా, అది మొదటి, రెండవ స్థానాల్లో నిలిచింది.
2013 పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో, హోయ్ర్ 26.8 శాతం ఓట్లను పొందారు, ప్రస్తుత స్టోర్టింగ్‌లో 48 మంది సభ్యులను పొందారు. కెఆర్ఎఫ్, V నుండి విశ్వాసం, సరఫరాతో హోయిర్ మైనారిటీ ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేశారు. ప్రభుత్వం 2017లో తిరిగి ఎన్నికై 2019లో మెజారిటీ ప్రభుత్వంగా మారింది.
భావజాలం
[మార్చు]హోయ్రేను సంప్రదాయవాద [17] [18] [19] [20] లేదా ఉదారవాద సంప్రదాయవాద పార్టీగా వర్ణించారు, [4] [21] [22] అది తనను తాను "క్రైస్తవ సాంస్కృతిక విలువలు, రాజ్యాంగ ప్రభుత్వం, ప్రజాస్వామ్యం ఆధారంగా సంప్రదాయవాద ప్రగతిశీల విధానాన్ని" అనుసరించే పార్టీగా నిర్వచించుకుంది.
హోయ్రేను జర్మనీలోని సిడియు మాదిరిగానే మధ్యస్తంగా సంప్రదాయవాద రాజకీయ సంప్రదాయాన్ని ప్రకటించే మధ్య-కుడి సంస్కరణ పార్టీగా పరిగణిస్తారు. నార్వేలోని అన్ని పెద్ద పార్టీల మాదిరిగానే ఈ పార్టీ కూడా నార్డిక్ మోడల్‌ను విస్తృతంగా సమర్థిస్తుంది. సాపేక్ష పరంగా, పార్టీ సంక్షేమ రాజ్యం, సామాజిక మార్కెట్ ఆర్థిక వ్యవస్థకు మద్దతు ఇస్తూనే, పన్ను కోతలు, ఆర్థిక వ్యవస్థలో ప్రభుత్వ ప్రమేయం తక్కువగా ఉండటంతో సహా కొంతవరకు ఆర్థిక స్వేచ్ఛా-మార్కెట్ విధానాలను సమర్థిస్తుంది. స్టోర్టింగ్‌లో ప్రజా వ్యయంలో తగ్గింపును ప్రతిపాదించిన ఏకైక పార్టీ కూడా హోయిర్.
సాంప్రదాయకంగా, పార్టీ రాచరికం, సాయుధ దళాలు, నార్వే చర్చి వంటి స్థాపించబడిన సంస్థలకు మద్దతు ఇస్తుంది. దాని సామాజిక విధానాలు ఎల్లప్పుడూ దాని కాలానికి మితమైనవి, ఆచరణాత్మకమైనవిగా పరిగణించబడ్డాయి, కానీ క్రమంగా మరింత సామాజికంగా ఉదారవాదంగా మారాయి. ఆ పార్టీ 2008లో స్వలింగ వివాహం, స్వలింగ సంపర్కుల దత్తత హక్కులను గుర్తించే చట్టానికి అనుకూలంగా ఓటు వేసింది. [23]
సభ్యత్వం, ఓటరు జనాభా
[మార్చు]ఆ పార్టీకి దాదాపు 30,000 మంది నమోదిత సభ్యులు ఉన్నారు (2018). బడ్జెట్, సంస్థాగత పని, ప్రణాళికలు, పార్టీ వేదికలు, రాజకీయ మార్గాలను రూపొందించడం వంటి ముఖ్యమైన విషయాలను చర్చించడానికి కన్జర్వేటివ్ పార్టీ సెంట్రల్ బోర్డ్ సంవత్సరానికి ఏడు సార్లు సమావేశమవుతుంది.
ఈ పార్టీ సాంప్రదాయకంగా విద్యావంతులైన ఉన్నత వర్గాలను ఆదరిస్తుంది; ఇది అన్ని పార్టీల కంటే అత్యధిక విద్యావంతులైన ఓటర్లను కలిగి ఉంది, ఉన్నత వర్గాలలో అత్యంత ప్రజాదరణ పొందిన పార్టీ. [11] [12]
పార్టీ అధ్యక్షులు, నాయకుల జాబితా
[మార్చు]
- ఎమిల్ స్టాంగ్, 1884–1889
- క్రిస్టియన్ హోమన్ ష్వీగార్డ్, 1889–1891
- ఎమిల్ స్టాంగ్, 1891–1893
- క్రిస్టియన్ హోమన్ ష్వీగార్డ్, 1893–1896
- ఎమిల్ స్టాంగ్, 1896–1899
- ఫ్రాన్సిస్ హాగెరప్, 1899–1902
- ఓలే లార్సెన్ స్కట్టెబోల్, 1902–1905
- ఎడ్మ్. హర్బిట్జ్ , 1905–1907
- ఫ్రెడ్రిక్ స్టాంగ్, 1907–1911
- జెన్స్ బ్రాట్లీ, 1911–1919
- ఒట్టో బహర్ హల్వోర్సెన్, 1919–1923
- ఐవర్ లిక్కే, 1923–1926
- కార్ల్ జోచిమ్ హాంబ్రో, 1926–1934
- జోహన్ హెచ్. ఆండ్రెసెన్, 1934–1937
- ఓలే లుడ్విగ్ బరీ, 1937–1940
- ఆర్థర్ నోర్డ్లీ, 1945–1950
- కార్ల్ జోచిమ్ హాంబ్రో, 1950–1954
- ఆల్వ్ క్జోస్, 1954–1962
- స్జుర్ లిండెబ్రెక్కే, 1962–1970
- కోరే విల్లోచ్, 1970–1974
- ఎర్లింగ్ నోర్విక్, 1974–1980
- జో బెంకో, 1980–1984
- ఎర్లింగ్ నోర్విక్, 1984–1986
- రోల్ఫ్ ప్రెస్థస్, 1986–1988
- కాసి కుల్మాన్ ఫైవ్, 1988
- జాన్ పి. సైస్, 1988–1991
- కాసి కుల్మాన్ ఫైవ్, 1991–1994
- జాన్ పీటర్సన్, 1994–2004
- ఎర్నా సోల్బర్గ్, 2004–ప్రస్తుతం
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ "God medlemsvekst". Hoyre. 14 January 2020. Archived from the original on 28 July 2020. Retrieved 25 March 2020.
- ↑ "Høyre - Muligheter for alle". Retrieved 5 April 2021.
- ↑ "Høgre". Valg 2011. Norwegian Broadcasting Corporation. Archived from the original on 26 September 2011. Retrieved 18 September 2011.
- ↑ 4.0 4.1 Nordsieck, Wolfram (2017). "Norway". Parties and Elections in Europe. Archived from the original on 24 August 2013. Retrieved 13 August 2018.
- ↑ "Valgomaten: Riksdekkende 2007". Aftenposten. 2007. Archived from the original on 27 July 2011. Retrieved 29 April 2011.
- ↑ "The political framework of Norway". Nordea. Archived from the original on 28 August 2019. Retrieved 28 August 2019.
- ↑ "Norway election: Terror survivors run for parliament". BBC News (in బ్రిటిష్ ఇంగ్లీష్). 2013-09-08. Retrieved 2021-12-21.
- ↑ "Norway's opposition Labour party leads in opinion poll". Reuters (in ఇంగ్లీష్). 2016-08-19. Retrieved 2021-12-21.
- ↑ "Høyre" Archived 26 ఆగస్టు 2014 at the Wayback Machine.
- ↑ "Høyre" Archived 1 జూన్ 2019 at the Wayback Machine Høyre's Politikk.
- ↑ 11.0 11.1 "Syv grafer som viser hvor forskjellige Høyre og Frp-velgerne faktisk er". www.aftenposten.no. 23 April 2015.
- ↑ 12.0 12.1 Nicolajsen, Av Stian. "Eliten skyr Frp og Sp". Klassekampen.
- ↑ "På sitt beste har Ap ført bedre høyrepolitikk enn Høyre". Civita. 5 April 2020.
- ↑ 14.0 14.1 Helljesen, Vilje; Bakken, Laila Ø. "Høyre – skatter, skole og frihet". Norwegian Broadcasting Corporation. Archived from the original on 17 September 2009. Retrieved 4 August 2010.
- ↑ "Partienes historie". Eidsvoll 1814. Archived from the original on 21 April 2014. Retrieved 20 April 2014.
- ↑ Tvedt, Knut Are (31 October 2009). "Høyre". In Pettersen, Henrik (ed.). Store norske leksikon. Oslo: Kunnskapsforlaget. Archived from the original on 2 January 2011. Retrieved 4 August 2010.
- ↑ Slomp, Hans (2011). Europe, A Political Profile: An American Companion to European Politics. ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-39182-8. Retrieved 13 August 2018.
- ↑ "Norway - Political parties" Archived 5 జనవరి 2013 at the Wayback Machine.
- ↑ "Høyre" Archived 26 ఆగస్టు 2014 at the Wayback Machine.
- ↑ Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified
- ↑ Bentzen, Naja (September 2017). "Norway's political parties ahead of the elections" (PDF). European Parliament. Retrieved 5 January 2022.
- ↑ Lake, Tom. "MNI POLITICAL RISK ANALYSIS – Norway Election Preview" (PDF). MNI – Market News. Retrieved 5 January 2022.
- ↑ John Kaare Bjerkan: Historisk vedtak Archived 11 మార్చి 2014 at the Wayback Machine NRK, 11 June 2008