కుందవై
| కుందవై | |
|---|---|
| చోళ రాజ్యం యువరాణి | |
 కుందవై చిత్రం | |
| జననం | ఆళ్వార్ శ్రీ పరాంతకన్ శ్రీ కుందవై నాచియార్ సా.శ. 945 తిరుకోయిలూర్, చోళ సామ్రాజ్యం (ఆధునిక తమిళనాడు, భారతదేశం) |
| మరణం | పజయరై , చోళ సామ్రాజ్యం (ఆధునిక తమిళనాడు, భారతదేశం) |
| Spouse | వల్లవరైయన్ వంద్యదేవన్ |
| రాజవంశం | చోళ సామ్రాజ్యం (పుట్టుక) బానా రాజ్యం (వివాహం) |
| తండ్రి | రెండవ పరాంతక చోళ రాజు |
| తల్లి | వనవన్ మహాదేవి |
| మతం | హిందూ మతం (శైవిజం శాఖ) |
కుందవై పిరత్తియార్ లేదా కుందవై దక్షిణ భారతదేశంలోని చోళ సామ్రాజ్యానికి చెందిన యువరాణి. ఈమెకు ఇళయపిరట్టి కుందవై నాచియార్ అనే బిరుదు ఉంది.[1]
వ్యక్తి జీవితం[మార్చు]
కుందవై సా.శ. 945లో జన్మించింది. ఈమె రెండవ పరాంతక చోళ రాజు, రాణి వనవన్ మహాదేవిల ఏకైక కుమార్తె.[2] ఆమెకు ఒక అన్నయ్య - ఆదిత కరికాలన్ (ఆదిత్య కరికాలన్), ఒక తమ్ముడు - మొదటి రాజ రాజ చోలుడు (అరుల్మొళివర్మన్/పొన్నియిన్ సెల్వన్) ఉన్నారు. ఈమె తిరుకోయిలూర్‌లో జన్మించింది, కుందవై, చోళుల సామంతుడైన బానా రాజవంశానికి చెందిన వల్లవరైయన్ వంద్యదేవన్‌ను వివాహం చేసుకుంది. అతను మొదటి రాజరాజ చోళుడు పరిపాలించిన రోజులలో చోళులు శ్రీలంకలో పోరాడినప్పుడు చోళ సైన్య సారథిగా దళాలకు నాయకత్వం వహించాడు. అతని అధికారంలో ఉన్న భూభాగాన్ని 'వల్లవరాయనాడు' అని, అప్పుడప్పుడు 'బ్రహ్మదేశం' అని పిలిచేవారు. ఆమె భర్త వల్లవరైయన్ వంద్యదేవన్ తన స్వస్థలమైన బానా రాజ్యంలో రాజుగా పట్టాభిషిక్తుడైనప్పుడు, ఆమె రాజ్యానికి రాణి కావాలనే ప్రతిపాదనను తిరస్కరించింది, తన స్వంత కోరిక మేరకు చోళ సామ్రాజ్యానికి యువరాణిగా ఉంది. ఆ కాలపు ఆచారం ప్రకారం, రెండు దేశాల మధ్య బలమైన రాజకీయ సంబంధాలు, బంధుత్వాలను నెలకొల్పడానికి రాజులు రాజవంశ మహిళలను వివాహం చేసుకునేవారు. కానీ వివాహం తర్వాత కూడా కుందవై తండ్రి ఆమె స్వంత ఇష్టానుసారం జీవించడానికి అనుమతించాడు. కుందవై తన జీవితాంతం చోళ రాజ్యంలో ఉండాలని నిర్ణయించుకుంది.[3][4]
కుందవై, సోదరుడు అయిన మొదటి రాజరాజ చోళుడు, కొడుంబలూరు యువరాణి తిరిపువన మాదేవియార్‌ల కుమారుడు అయిన మొదటి రాజేంద్ర చోళుడుని పెంచింది. ఈమె మొదటి రాజరాజ చోళుని గురువుగా ప్రసిద్ధి చెందింది. ఆమె రాజేంద్ర చోళుడుని పెంచడం, చోళ రాజ్యానికి సహాయం చేయడంతో ఆమె ప్రభావం తరువాతి తరానికి కూడ కొనసాగింది. కుందవై తన సోదరుడు రాజరాజ చోళుని ముఖ్య సలహాదారుల్లో ఒకరు. ఈమె చోళ రాజకీయాలను ప్రభావితం చేసింది. కుందవై తన జ్ఞానం, నైపుణ్యం వలన దేశవ్యాప్తంగా గౌరవించబడింది. ఆమెని ఆ కాలంలోని అనేక ఇతర రాజవంశాలు తమ వంశపు కుమార్తెలను చూసుకోవాలని, వారికి కళ, సంగీతం, సాహిత్యం నేర్పించమని అభ్యర్థించారు. కుందవై తన జీవితపు చివరి రోజులను తన మేనల్లుడు అయిన మొదటి రాజేంద్ర చోళుడుతో కలిసి పజైయారైలోని రాజభవనంలో గడిపింది.[5][6][7]
ధార్మిక కార్యక్రమాలు[మార్చు]
కుందవై, తీర్థంకరులు, విష్ణువు, శివుడి కోసం అనేక దేవాలయాలను నిర్మించింది. ఆమె చాలా మంది జైన సన్యాసులను, వేదాంతులను గౌరవించింది.[8][3] ఆమె గురుంచి చోళ శాసనాలలో కనిపిస్తుంది.[9][10]
"బంగారం, వెండి, ముత్యాలతో చేసిన పాత్రలు, ఆభరణాలు, కుందవై-విణ్నగర్-ఆళ్వార్, ఇరవికులమాణిక్క-ఈశ్వర, కుందవై జినాలయ ఆలయాలకు సమర్పించబడ్డాయి, పొన్మలిగైత్తుంజియదేవర్ (పరాంతక సుందర చోలాంతక సుందర్) కుమార్తె అయిన యువరాణి పరంతకన్ కుందవై పిరత్తియార్ నిర్మించింది."[11]
ఆమె అనేక జైన దేవాలయాలను నిర్మించిందని నమ్ముతారు, అయితే రెండు జైన దేవాలయాలలో ఆమె నిర్మించిన శాసనాలు ఉన్నాయి, ఒకటి రాజరాజేశ్వరం ఆ తరువాత దారాసురంగా పిలువబడింది, మరొకటి తిరువణ్ణామలైలోని తిరుమలైలో ఉంది. ఆమె తంజావూరులో వినగర్ అతుర సలై అనే ఆసుపత్రిని తన తండ్రి పేరు మీద నిర్మించింది,[12] దాని నిర్వహణ కోసం విస్తృతమైన భూములను విరాళంగా ఇచ్చింది. ఆమె తన తమ్ముడు మొదటి రాజరాజ చోళుడు, ఆమె మేనల్లుడు మొదటి రాజేంద్ర చోళుడు పాలనలో తంజావూరులోని బృహదీశ్వర ఆలయానికి భారీగా విరాళాలు ఇచ్చింది.
శాసనాలలో ఒకటి ఇలా ఉంది:
"యువరాణి పిరంతకన్-కుందవై-పిరత్తియార్ ద్వారా కుందవై-విన్నగర్-ఆళ్వార్ ఆలయానికి దీపాల కోసం గొర్రెలను బహుమతిగా అందించారు." అలాగే ఆలయ నిర్వహణకు బాధ్యత వహించిన సేనాపతి, ముమ్ముడి-చోళ బ్రహ్మమారాయర్ గురించి కూడా ప్రస్తావించబడింది.[13]
రాజరాజ చోళుని 29వ పాలనలో బృహదీశ్వరాలయానికి ఆమె ఇచ్చిన కొన్ని బహుమతుల జాబితా:
వడగళ్ళు! శ్రేయస్సు!కో-రాజకేసరివర్మన్ అలియాస్ శ్రీ-రాజరాజదేవ ఇరవై తొమ్మిదవ సంవత్సరం పాలన.
(బంగారు ప్రమాణం అని పిలువబడే) దండవాణి కంటే నాణ్యమైన మూడు వేల ఐదు వందల కరంజుల బంగారాన్ని, దండవాణి కంటే ఒకటి తక్కువైన వెయ్యి ఐదు వందల కరంజుల బంగారాన్ని ఇచ్చింది - మొత్తంగా బంగారు ఐదువేల కరంజులు.
యువరాణి కుందవై నిర్మించిన శివాలయాన్ని ఇరవికుల మాణిక్య ఈశ్వర ఆలయం అని పిలుస్తారు, దీనిని నేడు శ్రీ మైకంఠేశ్వర మాణిక్యవల్లి ఆలయంగా పిలుస్తారు. ఈ ఆలయం చోళుల కాలంలో ఒక ముఖ్యమైన ప్రార్థనా స్థలం. అలాగే శ్రీ మణికంఠేశ్వరం శివాలయానికి నైరుతి దిశలో 1.5 కి.మీ దూరంలో విన్నగరం అనే విష్ణు ఆలయాన్ని కూడ నిర్మించింది.[14]
సినిమా[మార్చు]
పొన్నియన్ సెల్వన్, 1955లో ప్రసిద్ధ తమిళనాడు రచయిత కల్కి కృష్ణమూర్తి రచించిన చారిత్రక నవల,[15] ఈ నవల ఆధారంగా దర్శకుడు మణిరత్నం పొన్నియన్ సెల్వన్ సినిమా తీశాడు. ఈ సినిమాలో కుందవై పాత్రలో నటి త్రిష నటించింది.
మూలాలు[మార్చు]
- ↑ "Real Story Of Princess Kundavai From Ponniyin Selvan". 2023-04-26. Retrieved 2023-05-31.
- ↑ Early Chola art, page 183
- ↑ 3.0 3.1 South Indian Inscriptions – Vol II-Part 1 (Tanjore temple Inscriptions)
- ↑ "Undying legacy of Princess Kundavai, the woman behind Chola Dynasty". The Times of India. ISSN 0971-8257. Retrieved 2023-05-31.
- ↑ Great women of India, page 306
- ↑ Encyclopaedia of Status and Empowerment of Women in India: Status and position of women in ancient, medieval and modern India, page 176
- ↑ Middle Chola temples: Rajaraja I to Kulottunga I (A.D. 985–1070), page 381
- ↑ Women in Indian life and society, page 49
- ↑ Śrīnidhiḥ: perspectives in Indian archaeology, art, and culture, page 364
- ↑ Encyclopaedia of Jainism, page 1000
- ↑ A topographical list of inscriptions in the Tamil Nadu and Kerala states, Volume 2, page 206
- ↑ Ancient system of oriental medicine, page 96
- ↑ A topographical list of inscriptions in the Tamil Nadu and Kerala states, Volume 2, page 207
- ↑ South Indian inscriptions: Volume 2, Parts 1–2
- ↑ "'Ponniyin Selvan': Things that were different in the movie from the novel!". The Times of India. ISSN 0971-8257. Retrieved 2023-05-31.