గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం
 | ఈ వ్యాసం పూర్తిగానో, పాక్షికంగానో గూగుల్ అనువాద ఉపకరణం వాడి అనువదించారు. ఇందులోని భాష కృత్రిమంగా ఉండే అవకాశం ఉంది. అనువాదాన్ని వీలైనంతగా సహజంగా తీర్చిదిద్ది, ఈ మూసను తొలగించండి. ఒక వారం రోజుల పాటు దిద్దుబాట్లు జరక్కపోతే, తొలగింపుకు ప్రతిపాదించండి. (2020 జనవరి 19) |
గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం (Greek Mythology) అనేది ప్రాచీన గ్రీకులకు సంబంధించిన దేవుళ్ళు మరియు శూరులు, ప్రపంచ పోకడ, మరియు ఉద్భవం, వారి సొంత సంస్కృతి యొక్క ప్రాముఖ్యత, ఆచార కర్మల సాధనకు సంబంధించిన కల్పిత కథలకు మరియు పురాణ గాథలకు మూలంగా ప్రసిద్ధి చెందినది. అవి ప్రాచీన గ్రీస్ లో మతంలో ఒక భాగంగా ఉండేవి. ఆధునిక పరిశోధకులు పురాణాలను సూచిస్తారు మరియు ప్రాచీన గ్రీస్ యొక్క మతపరమైన మరియు రాజకీయ సంస్థలుమ దాని నాగరికత గురించి తెలుసుకోవటానికి మరియు పురాణం యొక్క స్వభావాన్ని అర్ధం చేసుకోవటానికి ప్రయత్నిస్తూ వాటిని అధ్యయనం చేస్తారు.[1]
గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం ఒక పెద్ద రచనల సేకరణలో స్పష్టంగా నిక్షిప్తం చెయ్యబడింది మరియు పూలకుండీల చిత్రీకరణలు మరియు ప్రమాణపూర్వకంగా ఇవ్వబడిన బహుమతులు వంటి ప్రాతినిధ్యపు కళలలో పరిపూర్ణంగా నిక్షిప్తం అయి ఉంది. గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం ప్రపంచం యొక్క ఉద్బవం మరియు అనేక రాకాలైన దేవుళ్ళు, దేవతలు, కథానాయకులు, కథానాయికలు మరియు ఇతర పురాణ సంబంధిత జీవుల యొక్క జీవితాలు మరియు సాహసకృత్యాల యొక్క వివరాలను వివరిస్తుంది. ఈ విషయాలు ప్రాథమికంగా నోటితో చెప్పబడిన కవితల యొక్క సంప్రదాయంలో విస్తారంగా వ్యాప్తి చెయ్యబడ్డాయి; ఈనాడు ఉన్న గ్రీక్ పురాణాలు ప్రాథమికంగా గ్రీక్ సాహిత్యం నుండి తెలిసినవే.
మనకి తెలిసిన ప్రాచీన గ్రీక్ సాహిత్య మూలాలు అయిన పురాణ కవితలు ఇలియాద్ మరియు ఒడిస్సీ, ట్రోజన్ యుద్ధం చుట్టూ ఉన్న సందర్భాల పై దృష్టి కేంద్రీకరించాయి. హోమర్కి దగ్గర సమకాలికుడు అయిన హేసియోడ్ రచించిన థియోగోనీ మరియు వర్క్స్ అండ్ డేస్ అను రెండు కవితలు ప్రపంచం యొక్క ఉద్భవం, దైవ పాలకుల యొక్క అనుక్రమం, మానవ కాలాల యొక్క అనుక్రమం, మానవ దుఃఖం యొక్క ఉద్భవం మరియు త్యాగం చేసే అలవాటు యొక్క ఉద్భవం మొదలైన విషయాలని కలిగి ఉన్నాయి. పురాణాలు హోమేరిక్ దైవ స్థుతులలో, పురాణ చక్రం యొక్క పురాణ కవితల విభాగాలలో, పాటల కవితలలో, ఐదవ శతాబ్దం BC కి చెందిన విచార రచనలు చేసేవారి యొక్క రచనలలో, పరిశోధకుల యొక్క రచనలలో మరియు హేల్లెనిస్తిక్ కాలానికి చెందిన కవుల కవితలలో మరియు ప్లుటార్చ్ మరియు పౌసనియాస్ వంటి రచయితలచే రచించబడిన రోమన్ సామ్రాజ్య కాలానికి చెందిన వచనాలలో కూడా భద్రపరచబడ్డాయి.
పురాతత్వ త్రవ్వకాలు, చాలా కళాఖండాల యొక్క అలంకరణలో ప్రస్పుటంగా చిత్రీకరించబడిన దేవుళ్ళు మరియు కథానాయకులతో గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం గురించిన వివరాల యొక్క ఒక ప్రధాన మూలాన్ని అందిస్తాయి. ఎనిమిదవ శతాబ్దం BC నాటి కుండల పై ఉన్న రేఖాగణిత నమూనాలు ట్రోజన్ చక్రం నుండి, అదే విధంగా హేరక్లేస్ యొక్క సాహసకృత్యాల నుండి దృశ్యాలను వర్ణిస్తాయి. అర్కియాక్, క్లాస్సికల్, మరియు హెల్లెనిస్తిక్ కాలాల అనుక్రమంలో, అప్పటికే మనుగడలో ఉన్న సాహిత్య సాక్ష్యాలకి అనుబంధంగా హోమేరిక్ మరియు అనేక ఇతర పౌరాణిక దృశ్యాలు కనిపిస్తాయి.[2]
గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం, సంస్కృతి, కళలు, మరియు పశ్చిమ నాగరికత యొక్క సాహిత్యం మరియు పశ్చిమ వారసత్వం యొక్క మిగతా భాగాలు మరియు భాష మొదలైనవాటి పై విస్తృతమైన ప్రభావాన్ని చూపింది. పూర్వకాలం నుండి ఇప్పటి వరకు ఉన్న కవులు మరియు కళాకారులు గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం నుండి స్ఫూర్తి పొందారు మరియు ఈ పౌరాణిక నేపథ్యాలలో సమకాలీన ప్రాముఖ్యత మరియు సంబంధాలను కనుకొన్నారు.[3]
విషయ సూచిక
గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం యొక్క మూలాలు[మార్చు]
ఈనాడు మనకి తెలిసిన గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం ప్రాథమికంగా గ్రీక్ సాహిత్యం మరియు జామెట్రిక్ కాలానికి చెందిన విజువల మీడియా పై ఉన్న సూచనల ద్వారా తెలిసింది, ఇది c. 900-800 BC మొదల నుండి ఉన్న జామెట్రిక్ కాలాన్ని సూచిస్తుంది.[4]
సాహిత్యపరమైన మూలాలు[మార్చు]
పౌరాణిక వర్ణన అనేది దాదాపుగా గ్రీక్ సాహిత్యం యొక్క ప్రతీ తరంలో ఒక ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తుంది. ఏది ఏమయినప్పటికీ, సూడో-అపోలోడోరస్ యొక్క లైబ్రరీ అనేది గ్రీక్ పురాతన సంపద నుండి మనుగడలో ఉన్న ఏకైక పౌరాణిక సేకరణలు కలిగిన పుస్తకం, ఇది కవుల యొక్క విరుద్దమైన కథలను పునరుద్దరించటానికి ప్రయత్నిస్తుంది మరియు సంప్రదాయక గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం మరియు కథానాయకుల యొక్క సాహసగాధల యొక్క గొప్ప సారాంశాన్ని అందిస్తుంది.[5] అపోలోడోరస్ c. 180-120 BC కాలంలో జీవించాడు మరియు మరియు వీటిలో చాలా విషయాల పై రచనలు చేసాడు, ఏది ఏమయినప్పటికీ "లైబ్రరీ" మాత్రం ఆటను మరణించిన చాలా కాలం తరువాత జరిగిన సంఘటనల గురించి చర్చిస్తుంది, అందుకే సూడో-అపోలోడోరస్ అనే పేరు వచ్చింది. అతని రచనలు సేకరణ యొక్క పునాదిని స్థాపించి ఉండవచ్చును.
పూర్వకాలానికి చెందిన సాహిత్య మూలాలలో హోమర్ యొక్క పురాణ కవితలు అయిన ఇలియడ్ మరియు ఒడిస్సీ ఉన్నాయి. ఇతర కవులు "పురాణ చక్రాన్ని" పూర్తీ చేసారు కానీ ఆ తరువాత మరియు తక్కువగా రచించిన కవితలు ఇప్పుడు దాదాపు పూర్తిగా పోయాయి. హోమేరిక్ దైవిక స్తుతులు వాటి యొక్క సంప్రదాయకమైన పేరును కలిగి ఉన్నప్పటికీ వాటికి హోమర్ తో ఎలాంటి సంబంధం లేదు. అవి లిరిక్ కాలంగా చెప్పబడే సమయం యొక్క ప్రారంభ కాలానికి చెందిన క్రైస్తవ దైవ స్తుతులు.[6] దాదాపుగా హోమర్ యొక్క సమకాలీకుడు అయిన హేసియోడ్ తన యొక్క థియోగోనీ (దేవతల యొక్క ఉద్భవం ) లో ప్రపంచం యొక్క సృష్టి గురించి మాట్లాడుతూ పూర్వపు గ్రీక్ పురాణాల యొక్క పూర్తి విషయాన్ని చెబుతాడు; దేవతలు, రాక్షసులు మరియు భూతాలు యొక్క ఉద్భవం; అదే విధంగా వంశవృక్ష జాబితాలు, జానపద కథలు మరియు ఉద్భవం గురించి చెప్పే పురాణాలు గురించి చెప్పాడు. వ్యవసాయ జీవితం గురించి నైతిక సూచనలు చేసే ఒక కవిత అయిన హేసియోడ్ యొక్క వర్క్స్ అండ్ డేస్, ప్రోమేతియస్, పండోర, మరియు ఫోర్ ఎజేస్ యొక్క పురాణాలను కూడా కలిగి ఉంది. అపాయకరమైన ప్రపంచంలో విజయం సాధించటానికి ఉత్తమ మార్గం పై కవి సలహా ఇస్తాడు, అది అప్పటికే దాని యొక్క దేవతల ద్వారా మరింత అపాయకరంగా చెయ్యబడింది.[2]
గీతాలను రచించే కవులు కొన్నిసార్లు తమ రచనలకు ప్రేరణ కలిగించే విషయాలను పురాణం నుండి తీసుకుంటారు కానీ వారి చికిత్స క్రమక్రమంగా తక్కువ వివరణాత్మకంగా మరియు ఎక్కువ సూచనాత్మకంగా అయిపోతుంది. పిందార్, బక్కిలిడేస్, సిమోనిదేస్ వంటి గ్రీక్ పాటల కవులు మరియు థియోక్రిటస్ మరియు బియోన్ వంటి పల్లె ప్రాంతపు కవులు వ్యక్తిగత పౌరాణిక సంఘటనలకి ముడిపెడతారు.[7] అదనంగా సంప్రదాయక ఎతేనియన్ నాటకానికి పురాణం కేంద్రంగా ఉంది. విషాద నాటక రచయితలు అయిన ఎస్కిలస్, సోఫోక్లేస్, మరియు యురిపిడెస్ తమ కథాంశాలలో చాలా వాటిని కథానాయకుల యొక్క కాలం మరియు ట్రోజన్ యుద్ధం నుండి తీసుకున్నారు. గొప్ప విషాద కథలు చాలా వరకు (e.g. అగమేమ్నోన్ అండ్ హిజ్ చిల్డ్రెన్, ఓడిపస్, జసన్, మెడియ, మొదలైనవి.) ఈ విషాదాలలో తమ యొక్క సంప్రదాయక రూపాన్ని తీసుకున్నాయి. హాస్య నాటికల రచయిత అయిన అరిస్తోఫేన్స్ కూడా ది బర్డ్స్ మరియు ది ఫ్రాగ్స్ లలో పురాణాలను వినియోగించాడు.[8]
చరిత్రకారులైన హీరోడోటాస్ మరియు డియోదోరస్ సికులస్ మరియు భౌగోళవేత్తలు అయిన పౌసనియాస్ మరియు స్త్రాబోలు గ్రీక్ ప్రపంచం అంతటా ప్రయాణించారు మరియు వారు విన్న కథలను రచించారు, అనేక స్థానిక పురాణాలను మరియు వీరగాదలను పంపిణీ చేసారు, తరచుగా తక్కువగా-తెలిసిన ప్రత్యామ్నాయ వెర్షన్లను ఇచ్చారు.[7] హీరోడోటాస్ నిర్దిష్టంగా తనని రూపుదిద్దిన అనేక సంప్రదాయాలను శోధించాడు మరియు ఎదురెదురుగా ఉన్న గ్రీస్ మరియు తూర్పు మధ్యలో చారిత్రిక లేదా పౌరాణిక మూలాలను కనుగొన్నాడు.[9] హీరోడోటాస్ ఊలాలను పునరుద్దరించాతానికి మరియు విరుద్దంగా ఉన్న సాంస్కృతిక విధానాలను కలపటానికి ప్రయత్నించాడు.
హేల్లెనిస్తిక్ మరియు రోమన్ కాలాల కవిత్వం విపరీతమైన మతపరమైన అలవాటుగా కాకుండా ఒక సాహిత్యం వలె స్వరపరచబడింది, అయినప్పటికీ కోల్పోవలసిన చాలా ముఖ్యమైన వివరాలను కలిగి ఉంది. ఈ విభాగం ఈ క్రింద చెప్పబడిన వారి యొక్క రచనలను కలిగి ఉంది:
- రోమన్ కవులు ఓవిడ్, స్తాటియస్, వలెరియస్ ఫ్లక్కస్, సేనేక, మరియు సేర్వియస్ యొక్క వ్యాఖ్యానంతో విర్గిల్.
- పురాతన కాలం తరువాత కాలానికి చెందిన గ్రీక్ కవులు: నోన్నస్, అంతోనినస్ లిబెరలిస్, మరియు క్విన్టస్ స్మ్యర్నయస్.
- హేల్లెనిస్తిక్ కాలానికి చెందిన గ్రీక్ కవులు: రోడెస్ కి చెందిన అపోలోనస్, కాల్లిమాకస్, సూడో-ఎరతోస్తేనేస్, మరియు పర్తేనియస్.
- అపులియస్, పెట్రోనియస్, లోల్లియనస్, మరియు హెలియోదోరస్ వంటి గ్రీకుల మరియు రోమన్ల యొక్క పుఆతన నవలలు.
సూడో-హిగినస్ వలె పోకడ కలిగిన రోమన్ రచయిత యొక్క ఫెబ్యులే మరియు ఆస్ట్రోనోమిక అనేవి పురాం యొక్క రెండు ముఖ్యమైన కవిత్వం కాని ఇతర సారాంశాలు. ఫిలోస్త్రాటస్ ది ఎల్దర్ అండ్ ఎంగర్ యొక్క ఇమాజిన్స్ మరియు కల్లిస్త్రాటస్ యొక్క డిస్క్రిప్షన్స్ అనేవి నేపథ్యాల కొరకు తీసుకోబడిన రెండు ఇతర ఉపయోగకరమైన మూలాలు.
అంతిమంగా, అర్నోబియస్ మరియు మరికొంత మంది బిజాన్తిన్ గ్రీక్ రచయితలు పురాణం యొక్క ముఖ్యమైన వివరాలను అందించారు, వాటిలో కొన్ని కోల్పోయిన గ్రీక్ రచనల నుండి తీసుకోబడ్డాయి. పురాణం యొక్క ఈ రక్షకులు హేస్య్కియస్ యొక్క లేక్సికాన్, సుడ, మరియు జాన్ జేత్జేస్ యొక్క ఒప్పందాలు మరియు యూస్తాతియస్ లను కలిగి ఉన్నాయి. గ్రీక్ పురాణం యొక్క క్రైస్తవ నీతులను బోధించే కోణం ఈ వాక్యంలో నిక్షిప్తం చెయ్యబడింది, ἐν παντὶ μύθῳ καὶ τὸ Δαιδάλου μύσος / en panti muthōi kai to Daidalou musos ("ప్రతీ పురాణంలో కుట్రలు చేసేవారి యొక్క ప్రస్తావన కూడా ఉంటుంది"). ఈ పోకడలో పోసిదోన్ యొక్క ఎద్దు కొరకు పసిఫే యొక్క "అసహజ అత్యాశ"ను తృప్తిపరచటంలో దేడలస్ యొక్క పాత్రను ఎంసైక్లోపెడిక్ సుదాస్ నివేదించాడు: "ఉద్భవించిన నాటి నుండి చెడ్డ విషయాలు అన్నీ కూడా డైదలోస్ కి ఆపాదించబడ్డాయి మరియు వాటి కోసం అతను ద్వేషించబడ్డాడు, అతను సామెత యొక్క కదాంశంగా అయిపోయాడు.
పురాతత్వ మూలాలు[మార్చు]
పంతొమ్మిదో శతాబ్దంలో పురాతత్వశాస్త్రంలో అభిరుచి కలిగిన జర్మన్ దేశస్తుడైన హేన్రిచ్ స్క్లిమన్ చే కనుగొనబడిన మిసేనియన్ నాగరికత మరియు ఇరవయ్యో శతాబ్దంలో బ్రిటిష్ పురాతత్వవేత్త అయిన సర్ ఆర్థర్ ఎవాన్స్ చే క్రెటేలో కనుగొనబడిన మినోవన్ నాగరికతలు హోమర్ యొక్క పురాణాల గురించి మనుగడలో ఉన్న చాలా ప్రశ్నలను వివరించటంలో సహాయపడ్డాయి మరియు దేవతలు మరియు కథానాయకుల గురించి అనేక పౌరాణిక వివరాల యొక్క పురాతత్వ సాక్ష్యాన్ని అందించాయి. దురదృష్టకరంగా, మిసేనియన్ మరియు మినోవన్ ప్రాంతాల వద్ద పురాణం మరియు మతపరమైన వేడుక గురించిన సాక్ష్యం పూర్తిగా జ్ఞాపక చిహ్నం మాత్రమే, ఎందుకంటే కనుగొన్న వాటిని నమోదు చెయ్యటానికి లీనియర్ B స్క్రిప్ట్ (క్రెట్ మరియు గ్రీస్ లు రెండింటిలో కూడా కనుగొనబడిన గ్రీక్ యొక్క ఒక పురాతన రూపం) వినియోగించబడింది, దేవతల మరియు కథానాయకుల యొక్క పేర్లు సంశయంతో తెలుపబడ్డాయి.[2]
ఎనిమిదవ శతాబ్దం BC కి చెందిన కుండల పై ఉన్న రేఖాగణిత నమూనాలు ట్రోజన్ చక్రం నుండి దృశ్యాలను, అదే విధంగా హేరక్లేస్ యొక్క సాహసకృత్యాలను వర్ణిస్తాయి.[2] కంటికి కనిపించే విధంగా ఉన్న పురాణాల యొక్క ఈ సూచనలు రెండు కారణాల కొరకు ముఖ్యమైనవి. ఒక కారణం ఏంటంటే, సాహిత్య మూలాల కంటే ముందు గ్రీక్ పురాణాలు పూల కుండీల పై చెక్కబడ్డాయి: హేరక్లేస్ యొక్క పన్నెండు రచనలలో, ఉదాహరణకి, కేవలం సేర్బెరస్ సాహసకృత్యం మాత్రమే సమకాలీన సాహిత్య వచనంలో ఉంది.[10] అదనంగా, ఎలాంటి సాహిత్య వనరులో కూడా నిక్షిప్తం చెయ్యబడని పురాణాలు మరియు పౌరాణిక దృశ్యాలను కొన్నిసార్లు కంటికి కనిపించే మూలాలు చూపిస్తాయి. కొన్ని విషయాలలో, రేఖాగణిత కళలో ఒక పురాణం యొక్క మొదటగా తెలిసిన సూచన తన యొక్క మొదటగా తెలిసిన సూచన అనేక సంవత్సరాల వెనక్కి అర్కియాక్ కవిత్వంలో ఉందని చెబుతుంది.[4] ఆర్కియాక్ (c. 750–c. 500 BC), క్లాసికల్ (c. 480–323 BC), మరియు హేల్లెనిస్తిక్ (323–146 BC) కాలాలలో, మనుగడలో ఉన్న సాహిత్య సాక్ష్యాల స్థానాలను భర్తీ చేస్తూ హోమేరిక్ మరియు ఇతర పౌరాణిక దృశ్యాలు కనిపిస్తాయి.[2]
పురాణ చరిత్ర యొక్క సర్వే[మార్చు]
మూస:Ancient Greek religion కాలంతో పాటుగా తమ సంస్కృతి యొక్క ఉద్భవానికి అలవాటు పడటానికి గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం మార్పులకు లోనయ్యింది, అందులో గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం బాహ్యంగా మరియు దాని యొక్క మాట్లాడని ఊహలలో మార్పుల యొక్క జాబితా వలె ఉంది. గిల్బర్ట్ కుత్బెర్త్సన్ సూచించిన విధంగా, గ్రీక్ పురాణం యొక్క మనుగడలో ఉన్న సాహిత్య రూపాలు, చాలా వరకు అభివృద్ధి చెందుతున్న మార్పుల యొక్క ముగింపులో కనిపించే విధంగా, రాజకీయ స్వభావం కలిగి ఉంటాయి.[11]
పూర్వం బాల్కన్ పెనిన్సులలో ఆనిమిజంను వినియోగిస్తూ వ్యవసాయం చేసుకొనే ప్రజలు, ఇది ప్రకృతి యొక్క ప్రతీ విషయానికీ ఒక ఆత్మను అందించింది. క్రమక్రమంగా, ఈ అస్పష్టమైన ఆత్మలు మానవ రూపాలను తీసుకున్నాయి మరియు స్థానిక పురాణంలోకి దేవతల వలె ప్రవేశించాయి.[12] బాల్కన్ పెనిన్సుల యొక్క ఉత్తరం నుండి వచ్చిన గిరిజనులు బలవంతంగా ప్రవేశించినప్పుడు వారు తమతో దేవతల యొక్క ఒక నూతన వృత్తాకార దేవాలయాన్ని, విజయం ఆధారంగా, బలం, యుద్ధంలో తిరుగులేని అధికారం మరియు హింసాత్మక హీరోయిజం లను తీసుకువచ్చారు. వ్యవసాయ ప్రపంచానికి చెందినా ఇతర పురాతన దేవుళ్ళు తమ కంటే ఎక్కువ బలవంతులయిన ఆక్రమితులతో కలిసి పోయారు లేదా అజ్ఞాతంలోకి వెళ్ళిపోయారు.[13]
ఆర్కియాక్ కాలం మధ్యభాగం తరువాత మగ దేవతలు మరియు మగ పురాణ పురుషుల మధ్య ఉన్న సంబంధాల గురించి పురాణాలు చాలా చాలా ఎక్కువ అయిపోయాయి, ఇది దాదాపుగా 630 BC లో ప్రవేశపెట్టబడిన పెడగోగిక్ పెడరస్తి (ఎరోస్ పైడికోస్, παιδικός ἔρως ) యొక్క సమాంతర అభివృద్ధిని సూచించింది. ఐదవ శతాబ్దం BC చివరి నాటికి కవులు, ఆరేస్కి తప్ప ప్రతీ ముఖ్యమైన దేవుడికీ మరియు అనేక పురాణ పాత్రలకి కనీసం ఒక ఎరోమీనస్ను ఇవ్వబడ్డారు, ఎరోమీనస్ అనగా లైంగిక భాగస్వామి అయిన యవ్వనంలో ఉన్న ఒక బాలుడు.[14] అప్పటికే మనుగడలో ఉన్న ఆచిల్లెస్ మరియు పట్రోక్లాస్ వంటి పురాణాలు కూడా పెడేరస్తిక్ కాంతిలో పడ్డాయి.[15] ప్రాచీన రోమన్ సామ్రాజ్యంలో ముందులో సాధారణంగా సాహిత్య పురాణ రచయితలుగా అలేగ్జాన్ద్రియన్ కవులు ఉండేవారు, ఈ పోకడలో వారు తరచుగా గ్రీక్ పౌరాణిక పాత్రల యొక్క కథలను తిరిగి తీసుకొనేవారు.
కథా చక్రాలను సృష్టించటం అనేది పురాణ కవిత్వం సాధించిన విజయం, ఫలితంగా, పౌరాణిక పంచాంగశాస్త్రం యొక్క ఒక నూతన విధానం అభివృద్ధి చెయ్యబడింది. అందువలన గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం ప్రపంచం మరియు మానవుల యొక్క అభివృద్ధిలో ఒక అధ్యాయాన్ని బహిర్గతం చేసాయి.[16] అయితే ఈ కథలలో ఉన్న స్వీయ వైరుధ్యాలు ఒక కచ్చితమైన వరుసక్రమం అసాధ్యం అయ్యేటట్టు చేస్తాయి, అందువలన కచ్చితమైన పంచాంగశాస్త్రం అనేది కళ్ళతో చూడటానికే పరిమితం అవుతుంది. ఫలితంగా వచ్చే పౌరాణిక "ప్రపంచం యొక్క చరిత్ర" మూడు లేదా నాలుగు విస్తారమైన కాలాలుగా విభజింపబడింది:
- ది మిత్స్ ఆఫ్ ఆరిజన్ లేదా ఏజ్ ఆఫ్ గాడ్స్ (థియోగోనీస్, "దేవతల యొక్క పుట్టుకలు") : ప్రపంచం, దేవతలు మరియు మానవ జాతి యొక్క ఉద్భావాల గురించి చెప్పే పురాణాలు.
- ది ఏజ్ వెన్ గాడ్స్ అండ్ మోర్తల్స్ మింగిల్డ్ ఫ్రీలీ : దేవతలు, దేవతలకి మరియు మానవులకి జన్మించిన కుమారులు మరియు మానవులకి మధ్య మొదట్లో ఉన్న సంబంధాల యొక్క కథలు.
- ది ఏజ్ ఆఫ్ హీరోస్ (హీరోయిక్ కాలం), ఈ సమయంలో దైవిక కార్యకలాపాలు మరింత మితంగా ఉన్నాయి. ట్రోజన్ వార్ అండ్ ఆఫ్టర్ యొక్క కదా హీరోయిక్ వీరగాధాలలో చివరది మరియు గొప్పది (ఇది కొంతమంది పరిశోధకులచే ఒక ప్రత్యేక నాల్గవ కాలంగా సూచించబడుతుంది).[17]
పురాణం యొక్క సమకాలీన విద్యార్థులకి తరచుగా దేవతల కాలం ఆసక్తికరంగా ఉండగా ఆర్కియాక్ మరియు క్లాసికల్ కాలాలకి చెందిన గ్రీక్ రచయితలు మాత్రం హీరోయిక్ కాలానికి స్పష్టమైన ప్రాధాన్యాన్ని చూపారు, ప్రపంచం ఎలా వచ్చించి అనే ప్రశ్నలకి వివరణలు దొరికిన తరువాత మానవ విజయాల యొక్క నమోదు పంచాంగశాస్త్రం యొక్క స్థాపనను చేసారు. ఉదాహరణకి, హీరోయిక్ ఇలియడ్ మరియు ఒడిస్సీలు దైవత్వం పై దృష్టి పెట్టిన థియోగోనీ మరియు హోమేరిక్ దైవ స్తుతులను పరిమాణం మరియు ప్రజాదరణ రెండింటిలో తక్కువ చేసాయి. హోమేర్ యొక్క ప్రభావంతో "హీరో కల్ట్" దైవిక జీవితంలో పునర్నిర్మాణానికి దారి తీసింది, ఇది ఒలింపియన్ నుండి పాతాళ రూపానికి సంబంధించి మరణించిన వారి భూభాగం (హీరోస్) నుండి దేవతల యొక్క భూభాగం వేరుచేయ్యబడటం వలె చూపించబడింది.[18] వర్క్స్ అండ్ డేస్లో హేసియోడ్ నాలుగు మానవుని యొక్క యుగాల (లేదా జాతుల) విధానాన్ని వినియోగించుకున్నాడు: బంగారం, వెండి, కంచు మరియు ఇనుము. ఈ జాతులు లేదా యుగాలు దేవతలచే వేర్వేరుగా సృష్టించబడ్డాయి, స్వర్ణయుగం క్రోనాస్ పరిపాలనా కాలానికి చెందినది, ఆ తరువాత జాతులు జ్యూస్ చే సృష్టించబడ్డాయి. హేసియోడ్ హీరోస్ యొక్క కాలాన్ని (లేదా జాతిని) కంచు యుగం తరువాత వెంటనే చోప్పిస్తాడు. ఇనుము యుగం అనేది అంతిమ యుగం, ఇది కవి నివసించిన సమకాలీన సమయం. కవి దానిని చా చెడ్డ సమయంగా సూచిస్తాడు; మానవ సామర్ధ్యాలలో ఉత్తమమైనవి, రక్షణ అనే ఆశ వంటివి ఆమె చేతి నుండి చేజారినప్పుడు చెడు యొక్క మనుగడ పండోర యొక్క పురాణం ద్వారా వివరించబడింది.[19] మెటామొర్ఫోసెస్లో ఓవిడ్, హేసియోడ్ యొక్క నాలుగు యుగాల విధానాన్ని అనుసరిస్తాడు.[20]
దేవతల కాలం[మార్చు]
కస్మోగోనీ మరియు కస్మోలాజి[మార్చు]
"మిత్స్ ఆఫ్ ఆరిజన్" లేదా "క్రియేషన్ మిత్స్", మానవ పరంగా అనేక విషయాలు ఇమిడి ఉన్నదిగా విశ్వాన్ని చెయ్యటానికి మరియు ప్రపచ్న్హం యొక్క ఉద్భవాన్ని వివరించటానికి చేసిన ప్రయత్నాన్ని సూచిస్తాయి.[21] అనేక ప్రారంభ విషయాల యొక్క వేదాంతపరమైన విషయాలు హేసియోడ్ చే అతని యొక్క థియోగోనీలో నివేదించబడ్డాయి, ఇది ఆ సమయంలో చాలా విస్తారంగా ఆమోదించబడిన వెర్షన్. అతను ఒక ఆవులిస్తున్న ఏమీలేని ఖోస్తో మొదలుపెట్టాడు. ఖాళీ నుండి ఉద్భవించిన యురినోమ్,[ఉల్లేఖన అవసరం] గే లేదా గియా (భూమి) మరియ కొన్ని ఇతర ప్రాథమిక దైవాలు: ఎరోస్ (ప్రేమ), అబిస్ (టార్తరస్) మరియు యరెబస్.[22] పురుషుని సహాయం లేకుండా గియా, ఒరనోస్ (ఆకాశం) కి జన్మనిచ్చింది, అప్పుడు అతను ఆమెని ఫలవంతురాలిని చేసాడు. వారి కలయిక నుండి మొదట రాక్షసులు జన్మించారు--ఆరుగురు మగవారు: కోయియస్, క్రియాస్, క్రోనాస్, హైపరియోన్, లాపెతస్ మరియు ఒషనస్; మరియు ఆరుగురు ఆడవారు: మేమోసిన్, ఫోబే, రియా, థియ, తేమిస్ మరియు తెథిస్. క్రోనాస్ జన్మించిన తరువాత ఇంక రాక్షసులు జన్మించకుండా గియా మరియు ఒరనోస్ విడిపోయారు. వారు ఒంటి కన్ని సైక్లోప్స్ మరియు హేక్తనోక్రైన్స్ లేదా వంద చేతులు కల వారిచే అనుసరించబడ్డారు. క్రోనస్ ("గియా యొక్క సంతానంలో కుతంత్ర బుద్ది కలవాడు, చిన్నవాడు మరియు అత్యంత భయంకరమైనవాడు" [22]) తన తండ్రిని నపుసుకుడిని చేసి తన యొక్క సోదరి-భార్య అయిన రియా జీవిత భాగస్వామిగా దేవతలా యొక్క పాలకుడయ్యాడు మరియు ఇతర రాక్షసులు అతని సభికులుగా అయ్యారు.
క్రోనాస్ తన కుమారుడు అయిన జ్యూస్ చే ఎదిరించబడినప్పుడు తండ్రీ కొడుకుల మధ్య వైరం పునరావృతం అయింది. క్రోనాస్ తన తండ్రికి నమ్మకద్రోహం చేసి ఉన్నందువలన తన కుమారుడు కూడా తనకి అదే విధంగా చేస్తాడు అని భయపడ్డాడు మరియు రియా జన్మనిచ్చిన ప్రతీసారీ అతను ఆ చిన్నారిని తీసుకుని తినేసేవాడు. రియా దీనిని అసహ్యించుకున్నది మరియు జ్యూస్ ను దాచివేసి చిన్నారి యొక్క దుప్పటిలో ఒక రాయిని చుట్టటం ద్వారా అతడిని మోసం చేసింది మరియు క్రోనస్ దానిని తినేసాడు. జ్యూస్ పెద్దవాడు అయిన తరువాత అతను తన తండ్రికి మత్తు పదార్థం కలిపినా పానీయాన్ని ఇచ్చాడు మరియు అది క్రోనాస్ వాంతి చేసుకోనేటట్టు చేసింది, ఫలితంగా అప్పటి వరకు క్రోనాస్ పొట్టలో కూర్చొని ఉన్న రియా యొక్క మిగతా సంతానం మరియు రాయి బయటకి వచ్చేసాయి. దేవతలా యొక్క రాజు స్థానం కొరకు యుద్ధం చెయ్యమని జ్యూస్ క్రోనాస్ కి సవాలు విసిరాడు. చివరకి, సైక్లోప్స్ (ఇతనికి తర్టారస్ నుండి జ్యూస్ విముక్తి కల్పించాడు) సహాయంతో జ్యూస్ మరియు అతని సహోదరులు విజయం సాధించారు, అదే సమయంలో క్రోనాస్ మరియు రాక్షసులు తర్టారస్ లో ఖైదు చెయ్యబడ్డారు.[23]
జ్యూస్ కూడా అదే విషయాన్ని పరిగణలోకి తీసుకొని చింతించాడు, కొన్ని రోజుల తరువాత "తన కంటే గొప్పవాడు" అయిన దేవునికి జన్మనిస్తుంది అని తెలిసి తన మొదటి భార్య అయిన మేటిస్ను మింగేసాడు. ఆమె అప్పటికే అతేన్ను గర్భాన కలిగి ఉంది, ఏది ఏమయినప్పటికీ, అతేన్ పూర్తిగా పెరిగి మరియు యుద్ధం కొరకు దుస్తులు ధరించి జ్యూస్ తల నుండి బయటికి వచ్చే వరకు వారు అతనిని ఘోరమైన పరిస్థితిలో ఉంచారు. జ్యూస్ నుండి పొందిన ఈ "పునర్జన్మ" అతను తరువాత తరం యొక్క దేవుని కుమారులచే "స్థానభ్రంశం" చెయ్యబడకపోవటానికి కారణంగా ఉపయోగించబడింది, కానీ అతేన్ యొక్క మనుగడకి కారణం అయింది. అప్పటికే కొనసాగుతున్న సాంస్కృతిక మార్పులు అతేన్స్ వద్ద అతేన్ యొక్క దీర్ఘకాలిక స్థానిక ఆరాధనను ఎలాంటి వివాదం లేకుండా మారుతున్న ఒలింపిక్ ఎవాలయం వృత్తాకార గోపురంలోకి తీసుకోబడింది ఎందుకంటే అది దేనిచే దాటబడదు.[ఉల్లేఖన అవసరం]
కవిత్వం గురించి పూర్వపు గ్రీక్ ఆలోచన థియోగోనీలు వాస్తవ రకానికి చెందిన కవిత్వపు రకంగా ఉండాలని పరిగణించింది---ఉదాహరణకి వాస్తవ రకానికి చెందిన మితోస్—మరియు దానికి చాలా మటుకు మంత్రశక్తులను ఆపాదించింది. ఆర్కేటిపల్ కవి అయిన ఓర్ఫియస్, కూడా థియోగోనీస్ యొక్క ఆర్కేటిపల్ గాయకుడు, అతను దానిని అపోలోనియస్ యొక్క అర్గోనాటికలో సముద్రాలు మరియు తుఫానుల ఉధృతిని తగ్గించటానికి వినియోగించేవాడు మరియు పాతాళలోకపు దేవుళ్ళ యొక్క పాషాణ హృదయాలను తన పద్ధతిలో హడేస్కి మళ్ళించేవాడు. హేర్మేస్ హోమేరిక్ హిమ్న్ టు హేర్మేస్లో లైర్ను కనుగొన్నప్పుడు అతను చేసిన మొదటి పని దేవుళ్ళ యొక్క పుట్టుక గురించి పాడటం.[24] హేసియోడ్ యొక్క థియోగోనీ దేవుళ్ళ గురించి మనుగడలో ఉన్న ఒక పూర్తి విషయం మాత్రమే కాదు, మ్యూసేస్కి దాని యొక్క సుదీర్ఘ ప్రాథమిక పిలుపుతో ఆర్కియాక్ కవి యొక్క మనుగడలో ఉన్న విషయం కూడా. థియోగోనీ, కోల్పోయిన చాలా కవిత్వాల యొక్క కథాంశం కూడా, వాటిలో ఓర్ఫేయాస్, ముసయియాస్, ఎపిమేనిదేస్, అబారిస్ మరియు ఇతర పౌరాణిక వ్యక్తులకి ఆపాదించబడినవి కూడా ఉన్నాయి, ఇవి ప్రైవేట్ మాట వేడుకల శుద్ధులు మరియు రహస్య-వేడుకలలో వినియోగించబడతాయి. ప్లాటో, ఓర్ఫిక్ థియోగోనీ యొక్క కొంత భాగంతో సంబంధం కలిగి ఉన్నాడని చెప్పటానికి సాక్ష్యాలు ఉన్నాయి.[25] ఏది ఏమయినప్పటికీ మతపరమైన వేడుకలు మరియు నమ్మకాల గురించి కొంత నిశబ్దం ఆశించబడింది మరియు ఆ నమ్మకాలను కలిగి ఉన్న సమయంలో సంఘం యొక్క సభ్యులచే ఆ సంస్కృతి యొక్క స్వభావం నివేదించబడింది. అవి మతపరమైన నమ్మకాలుగా అవ్వటం ఆగిపోయిన దగ్గరి నుండి వాటిలో కొన్ని మతపరమైన వేడుకలు లేదా సంబరాల గురించి తెలుసుకోవటం మొదలుపెట్టాయి. అనామికమైన విషయాలు చాలా మనుగడలో ఉండేవి, ఏది ఏమయినప్పటికీ అవి అన్నీ కూడా బహిర్గతంగానే ఉండేవి.
కుండల పై ఉన్న చిత్రాలు మరియు మతపరమైన కళాత్మక పనితనం అంచనా వెయ్యబడ్డాయి మరియు చాలా మటుకు అనేక విభిన్నమైన పురాణాలు మరియు కథలలో తప్పుగా అంచనా వెయ్యబడ్డాయి. ఈ పనుల యొక్క కొన్ని భాగాలు నియోప్లాటోనిస్ట్ వేదాంతవేత్తలచే ఇవ్వబడిన నిర్వచనాలు మరియు ఈ మధ్యకాలంలో ప్రజల దృష్టికి తీసుకురాబడిన పాప్య్రాస్ వ్యర్ధాలలో మనుగడలో ఉన్నాయి. కనీసం ఐదవ శతాబ్దం BC లో ఓర్ఫియాస్ యొక్క థియోగోనిక్-కాస్మోగోనిక్ పద్యం మనుగడలో ఉంది అని ఈ వ్యర్ధాలలో ఒకటైన దేర్వేని పప్య్రాస్ ఇప్పుడు రుజువు చేసింది. ఈ పద్యం హేసియోడ్ యొక్క థియోగోనీని తప్పుబట్టటానికి ప్రయత్నించింది మరియు యురినోమ్[ఉల్లేఖన అవసరం], యురానాస్, క్రోనాస్ మరియు జ్యూస్ కంటే ముందు ఒక తిరుగులేని స్త్రీ ప్రారంభంగా దేవుళ్ళ యొక్క వంశవృక్షాన్ని నిక్స్ (రాత్రి) కి తిరిగి విస్తరించింది.[26] రాత్రి మరియు చీకటి ఒక క్రమపద్ధతిలేని సమూహంతో సమానంగా ఉంటాయి.
మొదటి వేదాంతపరమైన ఖగోళవేత్తలు కొంతకాలం పాటు గ్రీక్ ప్రపంచంలో మనుగడలో ఉన్న ప్రసిద్ధ పౌరాణిక విధానాలకి వ్యతిరేకంగా స్పందించారు లేదా కొన్నిసార్లు వాటి పై నిర్మించబడ్డారు. ఈ ప్రసిద్ధ విధానాలలో కొన్ని హోమర్ మరియు హేసియోడ్ యొక్క కవిత్వం నుండి తీసుకోబడ్డాయి. హోమర్ లో భూమి ఒషనస్ నది పై తేలియాడుతున్న ఒక చదునైన డిస్క్ వలె చూడబడింది మరియు సూర్యుడు, చంద్రుడు మరియు నక్షత్రాలతో ఉన్న అర్ధగోళాకార ఆకాశంచే పెద్దగా పట్టించుకోబడలేదు. సూర్యుడు (హేలియోస్) స్వర్గాలను ఒక రాధంగా మార్చాడు మరియు రాత్రి సమయంలో ఒక బంగారు పాత్రలో భూమి చుట్టూ తిరిగాడు. సూర్యుడు, భూమి, స్వర్గం, నదులు మరియు గాలులు ప్రార్థనలలో సూచించబడతాయి మరియు ప్రమాణాలకి సాక్ష్యాలుగా చెప్పబడతాయి. సహజమైన పగుళ్ళు హదేస్ యొక్క పాతాల గృహానికి మరియు అతని పూర్వీకులకి, మరణం యొక్క గృహానికి ద్వారాలుగా సూచించబడతాయి.[27] ఇతర సంస్కృతుల యొక్క ప్రభావాలు ఎల్లప్పుడూ నూతన ఉద్దేశ్యాలను భరించాయి.
గ్రీక్ దేవాలయం[మార్చు]
క్లాసికల్ యుగపు పురాణశాస్త్రానికి సంబంధించి రాక్షసులు తరిమివెయ్యబడిన తరువాత దేవుళ్ళ మరియు దేవతల యొక్క నూతన వృత్తాకార గోపురం ధ్రువీకరించబడింది. ముఖ్యమైన గ్రీక్ దేవుళ్లలో ఒకడైన ఒలింపియన్స్ జ్యూస్ కనుసన్నలలో ఒలింపస్ పర్వతం పై నివసిస్తాడు. (వారి సంఖ్యను పన్నెండుకి పరిమితం చెయ్యటం అనేది ఒక ఆధునిక ఆలోచన వలె కనిపిస్తుంది.) [28] ఒలింపియన్స్ తో పాటుగా గ్రీకులు అనేక గ్రామ దేవుళ్ళను కూడా పూజించారు, ఉదాహరణకి, మేకల-దేవుడు పాన్, నిమ్ప్స్ (నదుల యొక్క ఆత్మలు), నయడ్స్ (నీటి ఊటలలో నివసిస్తారు), ద్రయడ్స్ (వృక్షాల యొక్క ఆత్మలు), నేరేయిడ్స్ (సముద్రంలో నివసిస్తారు), నదుల దేవుళ్ళు, సాటిర్స్, మరియు ఇతరులు. అదనంగా, ఎరినేస్ (లేదా ఫురియెస్) వంటి పాతాళలోకం యొక్క చీకటి శక్తులు ఉన్నాయి, అవి తమ రక్త-సంబంధీకుల పై ఇలాంటి తప్పుడు నేరాలను కొనసాగించాయి.[29] పురాతన గ్రీక్ గుడి గోపురాన్ని గౌరవించటానికి కవులు హోమేరిక్ స్తుతిగీతాలను స్వరపరిచారు (ముప్పై-మూడు పాటల యొక్క సమూహం).[30] "పెద్దవైన హోమేరిక్ స్తుతి గీతాలు సాధారణ పరిచయ వాక్యాల వలె (థియోగొని తో పోల్చబడినవి) ఒక్కొక్కటి ఒక్కో దేవుడిని రక్షణ కోసం ప్రార్ధిస్తాయి అని గ్రెగొరీ నాగి సూచించాడు.[31]
గ్రీక్ పురాణ శాస్త్రం కలిగి ఉన్న పురాణాలు మరియు సాహసగాధల విస్తారమైన రకాలలో గ్రీక్ ప్రజలకి స్థానికంగా ఉండే దేవతలు ఖచ్చితంగా సాకారమగు, కానీ ఉత్తమ శరీరాలను కలిగి ఉన్నవారిగా వర్ణించబడ్డారు. వాల్టర్ బర్కెట్ చెప్పిన ప్రకారం, "గ్రీక్ దేవుళ్ళు వ్యక్తులే కాని సత్యాలు, ఆలోచనలు లేదా విధానాలు కారు" అనేది గ్రీక్ ఆంత్రోమార్పిజాన్ని (మానవ లక్షణాలను మానవేతురులకి ఆపాదించటం) నిర్వచించే లక్షణం.[32] వారి కనిపించని రూపాలతో సంబంధం లేకుండా పురాతన గ్రీక్ దేవుళ్ళు అనేక కల్పిత సామర్ధ్యాలను కలిగి ఉన్నారు; ముఖ్యంగా దేవుళ్ళు వ్యాధుల బారిన పడరు మరియు కేవలం అసాధారణ పరిస్థితులలో మాత్రమే గాయాల పాలవుతారు. మరణం లేకపోవటం అనేది తమ దేవుళ్ళ యొక్క ప్రత్యేక లక్షణం అని గ్రీకులు పరిగణించారు; మరణం లేకపోవటం అదే విధంగా తరగని యవ్వనం అనేవి నిరాటంకంగా తేనె మరియు అమ్బ్రోసియ సేవించటం ద్వారా వచ్చాయి, వీటి సేవనం ద్వారా వాటి నరాలలో ఉన్న దైవత్వం కలిగిన రక్తం నూతనంగా అవుతుంది.[33]
ప్రతీ దేవుడు అతని లేదా ఆమె యొక్క సొంత వంశవృక్షం నుండి వస్తారు, ఒక నిర్దిష్ట విభాగంలో నైపుణ్యం కలిగి ఉంటారు మరియు ఒక ప్రత్యేక వ్యక్తిత్వంచే పర్యవేక్షించబాడతారు; ఏది ఏమయినప్పటికీ ఈ వర్ణనలు ఆర్కియాక్ స్థానిక వైవిధ్యాలను గుణించటం నుండి వస్తాయి, ఇవి ఎప్పుడూ ఒకదానితో మరొకటి ఏకీభవించవు. ఈ దేవుళ్ళు కవిత్వంలో, ప్రార్థనలో లేదా మతపరమైన వేడుకలో పిలువబడినప్పుడు వారు తమ పేరు యొక్క సమ్మేళనం మరియు తమని ఉదహరించే ఇతర పేర్ల నుండి ఈ వైవిధ్యాల ద్వారా తమని గుర్తించే ఎపితేట్ (ఒక వ్యక్తి లక్షణాలను తెలపటానికి వాడబడే పదం) ద్వారా సూచించబడతారు (ఉదా: అపోలో ముసగేట్స్ అనగా "మూసేస్ యొక్క నాయకునిగా అపోలో"). ప్రత్యామ్నాయంగా ఎపితేట్ దేవుని యొక్క ఒక నిర్దిష్ట మరియు స్థానిక విషయాన్ని గుర్తిస్తుంది, కొన్నిసార్లు గ్రీస్ యొక సంప్రదాయక చరిత్ర యొక్క నిర్దిష్ట సమయంలో అప్పటికే పురాతనమైనదిగా భావించబడింది.
చాలా మంది దేవుళ్ళు జీవితం యొక్క నిర్దిష్ట విషయాలతో సంబంధం కలిగి ఉంటారు. ఉదాహరణకి, అప్రోడైట్ ప్రేమ మరియు అందం యొక్క దేవత, ఆరేస్ యుద్ధం యొక్క దేవుడు, హాడేస్ మరణం యొక్క దేవుడు మరియు అతేనా జ్ఞానం మరియు ధైర్యం యొక్క దేవత.[34] అపోలో మరియు డయోనిసాస్ వంటి కొంతమంది దేవుళ్ళు సంక్లిష్టమైన వ్యక్తిత్వాలను మరియు కార్యకలాపాల యొక్క మిశ్రమాలను బహిర్గతం చేసారు, అయితే హేస్టియ (సాహిత్యపరంగా "మంట పెట్టే స్థలం") మరియు హేలియోస్ (సాహిత్యపరంగా "సూర్యుడు") వంటి ఇతరులు ఒక నిర్దిష్ట లక్షణాల కంటే కొంచం ఎక్కువగా ఉన్నారు. బాగా ఆకట్టుకొనే విధంగా ఉన్న దేవాలయాలు పరిమిత సంఖ్యలో దేవుళ్ళకి అంకితం ఇవ్వబడ్డాయి, వారు పెద్ద పాన్-హెల్లెనిక్ మత ఆరాధకుల దృష్టిలో ఉన్నవారు. ఏది ఏమయినప్పటికీ, ఇది వ్యక్తిగత ప్రాంతాలు మరియు గ్రామాలలో తమ సొంత మత వేడుకలని చిన్న దేవుళ్ళకి అంకితం చెయ్యటం అనేది సాధారణం. చాలా పట్టణాలు కూడా బాగా ప్రసిది చెందిన దేవుళ్ళను అసాధారణమైన స్థానిక మత వేడుకలతో గౌరవించాయి మరియు మరెక్కడా తెలియని వింతైన పురాణాలతో వారికి ముడిపెట్టాయి. హీరోఇక్ యుగంలో దేవుళ్ళకి బదులుగా కథానాయకుల (లేదా దేవుళ్ళకి మరియు మానవులకి జన్మించిన కుమారులు) ఆరాధన చెయ్యబడింది.
దేవతల మరియు మానవుల కాలం[మార్చు]
ట్రాన్సిషనల్ యుగం దేవతలు ఒంటరిగా నివసించిన యుగాన్ని మరియు మానవ కార్యకలాపాల్లో దైవిక జోక్యం పరిమితంగా ఉన్న యుగాన్ని అనుసంధానిస్తుంది, ఈ యుగంలో దేవతలు మరియు మానవులు కలిసి తిరిగారు. ప్రపంచం యొక్క ఈ రోజులలో రెండు సమూహాలు తరువాతి కాలంలో కంటే చాలా ఎక్కువ స్వేచ్ఛగా కలిసిపోయాయి. ఈ కథలలో చాలా వరకు ఓవిడ్ యొక్క మెటామొర్ఫోసేస్ ద్వారా తరువాత చెప్పబడ్డాయి మరియు అవి తరచుగా రెండు ఉద్దేశాలు కల సమూహాలుగా విభజింపబడ్డాయి: ప్రేమ కథలు మరియు శిక్షల యొక్క కథలు.[35]
ప్రేమ కథలు తరచుగా చట్టవిరుద్దమైన లైంగిక సంబంధాలను లేదా బాధ్యతలను విస్మరించటాన్ని లేదా ఒక మగ దేవుడిచే మానవ స్త్రీ అత్యాచారానికి గురికాబాడటం, ఫలితంగా కథానాయకుని లక్షణాలు కలిగిన కుమారుడు జన్మించటం వంటివి కలిగి ఉన్నాయి. ఈ కథలు సాధారణంగా దేవతలు మరియు మానవుల మధ్య సంబంధాలు నివారించతగినవి అని చెబుతాయి; అంతే కాకుండా అపటికే ఉన్న సంబంధాలలో సంతోషకరమైన ముగింపులు చాలా అరుదుగా ఉన్నాయని కూడా చెబుతాయి.[36] కొన్ని విషయాలలో, ఒక స్త్రీ దేవత మానవ పురుషునితో శృంగారం జరుపుతుంది, ఉదాహరణకి, అప్రోడైట్ కోసం హోమేరిక్ రచించిన స్తుతి గీతంలో అనియాస్కు జన్మనివ్వతానికి దేవత ఆన్కిసేస్తో అబద్ధం చెబుతుంది.[37]
ప్రోమేతియస్ దేవుళ్ళ నుండి నిప్పును దొంగలించినప్పుడు మరియు తంతలస్ జ్యూస్ బల్ల నుండి తేనె మరియు అమ్బ్రోసియను దొంగలించినప్పుడు మరియు వాటిని అతని యొక్క సొంత మనుషులకి ఇచ్చినప్పుడు రెండవ రకం (శిక్ష యొక్క కథలు) కొంత ముఖ్యమైన సాంస్కృతిక కళాత్మక పనితనాన్ని వరుస క్రమంలో అమర్చటం లేదా నూతనంగా కనుగొనటాన్ని కలిగి ఉంటుంది--ప్రోమేతియస్ లేదా లైకోన్ త్యాగాన్ని కనుగొన్నప్పుడు, డీమీటార్ వ్యవసాయాన్ని మరియు రహస్యాలను త్రిప్తోలెమాస్కి బోధించినప్పుడు లేదా మర్స్యాస్ ఔలోస్ను కనిపెట్టి మరియు అపోలోతో ఒక సంగీత పోటీలోకి ప్రవేశించినప్పుడు వారికి దేవుళ్ళ యొక్క రహస్యాలు తెలుపబడ్డాయి. ప్రోమేతియస్ సాహసకృత్యాలను "దేవుని యొక్క మరియు మానవుని యొక్క చరిత్ర మధ్యలో ఉన్న స్థలం" అని ఇయాన్ మోరిస్ పరిగణించాడు.[38] మూడవ శతాబ్దానికి చెందిన ఒక గుర్తు తెలియని పాపిరస్ భాగం త్రేస్ యొక్క రాజు అయిన లికుర్గాస్ను డియోనిసస్ శిక్షించటాన్ని స్పష్టంగా ప్రకాశవంతమైన రంగులతో చూపిస్తుంది, ఈ నూతన దేవుడిని ఆలస్యంగా గుర్తించినందుకు తరువాత జీవితంలోకి కూడా విస్తరించిన ఘోరమైన శిక్షలను విధించాడు.[39] త్రేస్ లో తన మతాన్ని స్థాపించటానికి డియోనిసస్ అక్కడికి వచ్చే కథ కూడా ఎస్కిలియాన్ ట్రైలాగి యొక్క కదాంశమే.[40] మరొక విషాద కథ అయిన యురిపిడెస్ యొక్క ది బక్కెలో తేబెస్ రాజు అయిన పెంతియాస్ దేవుడిని అవమానించినందుకు మరియు దేవుని యొక్క మేనాడ్స్, అనగా స్త్రీ ఆరాధకుల పై గూడచర్యం చేసినందుకు డియోనిసస్ చే శిక్షింపబడ్డాడు.[41]
మరొక కథలో పాత జానపద కథ-కళాత్మక నమూనా ఆధారంగా[42] మరియు అదే విధమైన నేపథ్యాన్ని ప్రతిధ్వనిస్తూ డీమీటర్, ఆమె కుమార్తె పెర్సేఫోన్ కోసం శోదిస్తూ ఉంటుంది, దాని కోసం ఆమె డోసో అని పిలువబడే ఒక ముసలి స్త్రీ రూపం ధరిస్తుంది మరియు అట్టిక లోని ఎల్యుసిస్ రాజు అయిన సేలియస్ నుండి చాలా గొప్ప ఆదరణ అందుకుంటుంది. సేలియస్ చూపిన ఆదరణకు బహుమతిగా అతను కుమారుడు అయిన డేమోఫోన్ను దేవునిగా మార్చాలని డీమీటర్ ప్రణాళిక రచిస్తుంది కానీ ఆమె ఆ కార్యాన్ని పూర్తిచేయ్యలేకపోతుంది, ఎందుకంటే అతని తల్లి మేటనిర తన కుమారుడిని మంటలలో చూసి భయంతో గట్టిగా అరుస్తుంది, అది డీమీటర్ కి కోపం తెప్పిస్తుంది, ఈ అజ్ఞానులైన మానవులు ఉద్దేశ్యాన్ని మరియు దైవ కార్యాన్ని అర్ధం చేసుకోలేరని నిందిస్తుంది.[43]
హీరోయిక్ కాలం[మార్చు]
హీరోస్ నివసించిన కాలం హీరోయిక్ యుగం అని పిలువబడుతుంది.[44] పురాణం మరియు వారసత్వపు కవిత్వం నిర్దిష్ట కథానాయకులు లేదా సంఘటనల చుట్టూ అలుముకున్న కథల యొక్క చక్రాలను సృష్టించింది మరియు వివిధ కథల యొక్క కథానాయకుల మధ్య కుటుంబ సంబంధాలను స్థాపించింది; అప్పుడు వారు కథలను ఒక క్రమ పద్ధతిలో అమర్చారు. కెన్ డౌడెన్ చెప్పిన ప్రకారం, "ఒక సాగా ప్రభావం కూడా ఉంది: మనం కొన్ని కుటుంబాల యొక్క అదృష్టాలను తరువాత తరాలలో చూడవచ్చు".[16]
కథానాయకుని మతం పై స్థాయికి చేరుకున్న తరువాత దేవుళ్ళు మరియు కథానాయకులు పవిత్ర గోళాన్ని కలిగి ఉన్నారు మరియు వారికి ఉద్దేశించబడిన ప్రమాణాలు మరియు ప్రార్థనలలో కలిసికట్టుగా సహాయపడ్డారు.[18] దేవతల యుగానికి విరుద్దంగా హీరోయిక్ యుగంలో కథానాయకుల యొక్క జాబితా ఎప్పుడూ కూడా స్థిరంగా మరియు అంతిమ రూపంలో ఇవ్వబడలేదు; గొప్ప దేవుళ్లు ఇంకా జన్మించలేదు కానీ మరణించిన సైన్యం నుండి నూతన కథానాయకులను ఎల్లప్పుడూ పైకి తీసుకురావచ్చును. కథానాయకుల మాట సమూహానికి మరియు దేవుళ్ళ మాట సమూహానికి మధ్య మరొక ముఖ్యమైన తేడా ఏంటంటే, కథానాయకుడు స్థానిక సమూహంలో కేంద్రంగా గుర్తించబడతాడు.[18]
హేరక్లేస్ యొక్క జ్ఞాపకార్ధ సంఘటనలు హీరోస్ యుగం యొక్క అస్తమయంగా సూచించబడతాయి. హీరోయిక్ యుగానికి మూడు గొప్ప సైనిక సంఘటనలు కూడా ఆపాదించబడ్డాయి: ఒక నిర్దిష్ట ఉద్దేశంతో చెయ్యబడిన అర్గోనాటిక్ ప్రయాణం, తేబాన్ యుద్ధం మరియు ట్రోజన్ యుద్ధం.[45]
హేరక్లేస్ మరియు హేరక్లేడే[మార్చు]
హేరక్లేస్ యొక్క సంక్లిష్టమైన పురాణశాస్త్రం వెనుక సాధ్యమైనంత వరకు ఒక నిజమైన వ్యక్తి ఉండవచ్చునని కొంతమంది పరిశోధకులు విశ్వసిస్తారు[46], అతను అర్గోస్ రాజ్యం యొక్క చీఫ్టైన్-వస్సల్ అయి ఉండవచ్చును. కొంతమంది పరిశోధకులు హేరక్లేస్ యొక్క కథను పన్నెండు రాశుల నుండి సూర్యుడు ఒక సంవత్సరం పాటు ప్రయాణించటాన్ని వివరించేదిగా సూచిస్తారు.[47] ఇతరులు హేరక్లేస్ కథను అప్పటికే బాగా స్థాపించబడిన కథానాయకుల పురాణాలను స్థానికంగా తీసుకోవటంగా చూపించటం ద్వారా ఇతర సంస్కృతుల నుండి పూర్వపు పురాణాలని సూచిస్తారు. సంప్రదాయకంగా హేరక్లేస్, జ్యూస్ మరియు అల్క్మేనే యొక్క కుమారుడు, అల్క్మేనే పెర్సియస్ యొక్క మనుమరాలు.[48] వారి యొక్క అనేక జానపద కథలతో ప్రసిద్ధ వీరగాదకి చాలా విషయాన్ని అందించటం ద్వారా అతని యొక్క కల్పిత గాథ ప్రసిద్ధి చెందింది. అతను ఒక త్యాగామూర్తిగా చిత్రీకరించబడ్డాడు, అల్తార్స్ యొక్క స్థాపకునిగా చెప్పబడ్డాడు మరియు తనకి తానుగా ఒక తిండిబోతుగా ఊహించుకున్నాడు; ఈ పాత్రలో అతను హాస్యాస్పదంగా కనిపిస్తాడు, అయితే అతని యొక్క విషాదకరమైన ముగింపు విషాదానికి కావలసిన విషయాన్ని అందిస్తుంది--హేరక్లేస్, థాలియ పపదొపౌలౌ చే "ఇతర యురిపిడియన్ నాటకాల యొక్క పరీక్షలో గొప్ప గుర్తింపు ఉన్న నాటకం"గా సూచించబడతాడు.[49] కళ మరియు సాహిత్యంలో హేరక్లేస్ మధ్యస్థ ఎత్తుతో ఉన్న చాలా దృడమైన వ్యక్తిగా సూచించబడ్డాడు; విల్లు అతని యొక్క సాధారణ ఆయుధం కానీ తరచుగా బల్లెం కూడా వినియోగించేవాడు. పూల కూజాల పై వేసిన చిత్రాలు హేరక్లేస్ యొక్క అసమాంతర కీర్తిని ప్రదర్శిస్తాయి, సింహంతో అతని పోరాటం అనేక వందల సార్లు వర్ణించబడింది.[50]
హేరక్లేస్ ఎట్రుస్కాన్ మరియు రోమన్ పురాణశాస్త్రం మరియు మతవిశ్వాసాలలోకి కూడా ప్రవేశించాడు మరియు రోమన్లకి "మేహేర్కుల్" బాగా అలవాటు అయిపొయింది, అదే విధంగా గ్రీకులకి "హేరక్లిస్" అలవాటు అయిపొయింది.[50] ఇటలీలో అతను వ్యాపారుల మరియు వానిజ్యవేత్తల దేవునిగా పూజించబడ్డాడు, అయితే అదృష్టం లేదా అపాయం నుండి కాపాడటం వంటి అతని యొక్క లక్షణాల వలన ఇతరులు కూడా అతనిని ప్రార్థించారు.[48]
హేరక్లేస్ డోరియన్ రాజుల యొక్క అధికారిక పూర్వీకునిగా నియమించబడటం ద్వారా చాలా ఎక్కువ సాంఘిక గౌరవాన్ని దక్కించుకున్నాడు. ఇది పెలోపొంన్స్ లోకి దొరియన్లు వలస పోవటానికి ఒక చట్టబద్దమైన అనుమతి వలె పనిచేసింది. డోరియన్ సమూహాలలో ఒకదానికి చెందిన ఆ యుగపు కథానాయకుడు అయిన హిల్లస్ హేరక్లేస్ యొక్క కుమారుడు అయ్యాడు మరియు హేరక్లిదే లేదా హేరక్లిడ్స్ లో ఒకడిగా అయ్యాడు (హేరక్లేస్ యొక్క అసంఖ్యాకమైన వారసులు, ముఖ్యంగా హిల్లస్ యొక్క వారసులు — ఇతర హేరక్లిదే ఈ క్రింది వారిని కలిగి ఉన్నారు: మకారియా, లిడియ|లమోస్ లో హేరక్లేస్ యొక్క కుమారులు, మంటో, బయానోర్, ట్లేపోలేముస్, మరియు తెలెఫస్). ఈ హేరక్లిడ్స్ మైకేనే, స్పార్టా మరియు అర్గోస్ యొక్క పెలోపొంనేసియాన్ రాజ్యాలను ఆక్రమించుకున్నారు, పురాణితిహాసం చెప్పిన ప్రకారం అది వారి యొక్క పూర్వీకుని ద్వారా వాటిని పాలించాతానికి వచ్చిన హక్కు. వారు ఆ విధంగా పై చేయి సాధించటం "డోరియన్ ఆక్రమణ" అని తరచుగా చెప్పబడింది. అదే స్థాయికి చెందిన పాలకులు అయిన లిదియన్ మరియు ఆ తరువాత మాకెడోనియన్ రాజులు కూడా హేరక్లేదే వలె అయిపోయారు.[51]
పెర్సియాస్, డ్యుకలియోన్, థిసియాస్ మరియు బెల్లెరోఫోన్ వంటి పూర్వపు కథానాయకుల తరానికి చెందిన ఇతర సభ్యులు హేరక్లేస్ తో చాలా జన్యుక్రమాల సారూప్యతను కలిగి ఉన్నారు. అతని వలె వారి యొక్క చర్యలు కూడా ప్రత్యేకమైనవి, కల్పితమైనవి మరియు కల్పిత కథల సరిహద్దుల పై ఉంటాయి మరియు చిమెర మరియు మేడుస వంటి భూతాలను కలిగి ఉంటాయి. బెల్లెరోఫోన్ యొక్క సాహసకృత్యాలు సాధారణప్రాంత రకాలు మరియు హేరక్లేస్ మరియు థిసియాస్ యొక్క సాహసకృత్యాలతో సారూప్యత కలిగి ఉంటాయి. ఒక కదానాయకుడిని అతను ఊహించిన మరణానికి పంపటం కూడా ఈ పూర్వపు కథానాయక సంప్రదాయంలో పునరావృతం అయ్యే సంప్రదాయం, ఇది పెర్సియస్ మరియు బెల్లెరోఫోన్ ల విషయాలలో వినియోగించబడింది.[52]
ధైర్య సాహసాలు కలిగిన వ్యక్తుల సమూహం (ఆర్గోనాట్స్)[మార్చు]
మనుగడలో ఉన్న ఏకైక హేల్లెనిస్తిక్ పురాణం అయిన రోడెస్ (పురాణ కవి, పరిశోధకుడు మరియు అలెగ్జాండ్రియా గ్రంథాలయం యొక్క డైరెక్టర్) రచించిన అర్గోనాటికా ఆఫ్ అపోలోనియస్, కొల్ఖిస్ యొక్క పౌరాణిక భూమి నుండి బంగారు గొర్రె ఉన్నిని విముక్తి చెయ్యటానికి జాసన్ మరియు ధైర్య సాహసాలు కలిగిన వ్యక్తుల సమూహం యొక్క సముద్ర ప్రయాణం యొక్క పురాణం గురించి చెబుతుంది. అర్గోనాటికాలో ఒక పాదరక్ష ఉన్న వ్యక్తి తనకి హాని చేస్తాడు అనే దైవవాక్యాన్ని పొందిన పెలియాస్ రాజు ద్వారా జాసన్ తన యొక్క శోధన పై ప్రేరేపించబడ్డాడు. జాసన్ ఒక పాదరక్షని నదిలో పోగొట్టుకొని పెలియాస్ కోటలోకి ప్రవేశిస్తాడు మరియు అప్పుడు పురాణం మొదలవుతుంది. దాదాపుగా హీరోస్ తరువాత తరం యొక్క ప్రతీ సభ్యుడు, అదే విధంగా హేరక్లేస్, జాసన్ తో పాటుగా అర్గో ఓడలో బంగారు గొర్రె ఉన్నిని తీసుకురావటానికి వెళ్లారు. మినోటౌర్ను కిరాతకంగా చంపటానికి క్రెటేకి వెళ్ళిన తెసియస్; స్త్రీ కథానాయిక అయిన ఆటలంట; మరియు ఇలియడ్ మరియు ఒడిస్సీ లకి విరుద్దంగా తన సొంత పురాణ చక్రాన్ని కలిగి ఉన్న మేలీగర్ లను కూడా ఈ తరం కలిగి ఉంది. పిందార్, అపోల్లోనియస్ మరియు అపోల్లోడోరస్ ధైర్య సాహసాలు కలిగిన వ్యక్తుల సమూహం యొక్క పూర్తి జాబితాలను ఇవ్వటానికి ప్రయత్నించారు.[53]
అపోల్లోనియస్ తన పద్యాన్ని 3వ శతాబ్దం BCలో వ్రాసినప్పటికీ అర్గోనాట్స్ కదా యొక్క స్వరకల్పన ఒడిస్సీ కంటే ముందు జరిగింది, ఇది జాసన్ యొక్క వివరణలతో సూరూప్యతను చూపిస్తుంది (ఒడ్యస్సేసుస్ యొక్క సంచారం దాని పై పాక్షికంగా స్థాపించబడింది).[54] పురాతన కాలాలలో ఈ ఉద్దేశ్య సహిత యాత్ర ఒక చారిత్రిక వాస్తవంగా సూచించబడింది, నల్ల సముద్రాన్ని గ్రీక్ వాణిజ్యం మరియు వలసలకు వినియోగించటానికి కారణం అయిన ఒక సంఘటనగా చెప్పబడింది.[55] అది కూడా చాలా ప్రసిద్ధి చెందింది, అనేక స్థానిక పురాణేతిహాసాలు జత చెయ్యబడిన ఒక చక్రాన్ని చేసింది. ముఖ్యంగా మెడియా కథ విషాద కవుల యొక్క ఊహాత్మక శక్తిని ఆకర్షించింది.[56]
ఆట్రియస్ గృహం మరియు తేబాన్ చక్రం[మార్చు]
అర్గో మరియు ట్రోజన్ యుద్ధం మధ్యలో ప్రధానంగా దాని యొక్క భయానక నేరాలకి ప్రసిద్ధి చెందిన ఒక తరం ఉంది. ఇది అర్గోస్ వద్ద అత్రియస్ మరియు త్యెస్టేస్ చేసిన పనులను కలిగి ఉంటుంది. అత్రియాస్ గృహం (లబ్దకాస్ గృహంతో ముడిపడి ఉన్న రెండు ప్రధాన కథానాయక రాజవంశాలలో ఒకటి) యొక్క పురాణం వెనుక శక్తి యొక్క తగ్గుదల మరియు సర్వాదికారం యొక్క వినియోగ విధానం అనే సమస్యలు ఉన్నాయి. కవలలు అయిన అత్రియాస్ మరియు త్యిస్టేస్ తమ వారసులతో మిసేనేలో తగ్గిపోతున్న అధికారం యొక్క విషాదంలో ప్రధాన పాత్రను పోషించారు.[57]
తేబాన్ చక్రం ముఖ్యంగా కాడ్మస్ తో, నగరం యొక్క స్థాపకునితో మరియు తరువాత తేబెస్ వద్ద లైయాస్ మరియు ఓడిపాస్ చేసిన పనులతో సంబంధం ఉన్న సంఘటనలను తెలుపుతుంది; ఇవి తేబెస్ మరియు ఎపిగోనిలకి వ్యతిరేకంగా ఏడుగురి చేతిలో క్రమక్రమంగా నగరం దోచుకోబడటానికి దారి తీసిన కథల యొక్క వరుసక్రమం.[58] (తేబెస్ కి వ్యతిరేకంగా ఉన్న ఏడుగురు పూర్వపు పురాణంలో చూపబడ్డారో లేదో తెలియదు.) ఓడిపస్ పరిగణించబడినంత వరకు పూర్వపు పురాణ విషయాలు లోకస్తే తన తల్లి అని బహిర్గతం చేసిన తరువాత తేబెస్ వద్ద పాలన కొనసాగించటాన్ని గురించి చెప్పాయి మరియు ఆ తరువాత తన పిల్లలకి తల్లిగా అయ్యే విధంగా రెండవ భార్యని వివాహం చేసుకున్నాడు--ఇది మనకి ఒక విషాద కథ (ఉదా: సోఫోక్లేస్ యొక్క ఓడిపాస్ ది కింగ్ ) మరియు ఆ తరువాత పౌరాణిక విషయాల ద్వారా తెలిసిన కథ కంటే విభిన్నంగా ఉంటుంది.[59]
ట్రోజన్ యుద్ధం మరియు దాని తరువాత పరిణామాలు[మార్చు]
- ఈ అంశం పై మరిన్ని వివరాల కోసం ట్రోజన్ యుద్ధం మరియు పురాణ చక్రంలను చూడుము.
గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం గ్రీకులు మరియు ట్రోయ్ మధ్య జరిగిన ట్రోజన్ యుద్ధం మరియు దాని యొక్క పరిణామాలలో తారాస్థాయికి చేరుకుంది. హోమర్ యొక్క రచనలలో ప్రధాన కథలు అప్పటికే ఒక రూపాన్ని మరియు ఆధారాన్ని పొందాయి మరియు ముఖ్యంగా గ్రీక్ నాటకంలో వ్యక్తిగత నేపథ్యాలు తరువాత విశదీకరించబడ్డాయి. అనియాస్ యొక్క కథ వలన ట్రోజన్ యుద్ధం కూడా రోమన్ సంస్కృతిలో గొప్ప ఆసక్తిని కనబరిచింది, ట్రోయ్ నుండి ఈ ట్రోజన్ కథానాయకుని యొక్క ప్రయాణం ఏదో ఒక రోజు రోమ్ గా మారే నగర స్థాపనకు దారి తీసింది, ఇది విర్గిల్ యొక్క అనేయిడ్లో వలె (విర్గిల్ యొక్క అనేయిడ్ రెండవ పుస్తకం ట్రోయ్ విషయాల గురించి ఉత్తమ సమాచారాన్ని కలిగి ఉంటుంది) తిరిగి లెక్కించబడుతుంది.[60] అంతిమంగా డిక్తిస్ క్రేటేన్సిస్ మరియు డారెస్ ప్రిగియస్ అను పేర్లతో సఫలం అయిన రెండు అవాస్తవ-క్రానికల్స్ లాటిన్లో వ్రాయబడ్డాయి.[61]
పురాణ కవితల యొక్క సేకరణ అయిన ట్రోజన్ యుద్ద చక్రం యుద్ధానికి దారి తీసిన సంఘటనలతో మొదలవుతుంది: ఎరిస్ మరియు కల్లిస్తి యొక్క బంగారు ఆపిల్, పారిస్ యొక్క తీర్పు, హెలెన్ శరీర భాగాలని విడదియ్యటం, ఆలిస్ వద్ద ఫిజేనియ యొక్క త్యాగం. హెలెన్ ను తిరిగి తీసుకురావటానికి గ్రీకులు మేనేలాస్ యొక్క సోదరుడు మరియు అర్గోస్ లేదా మైసేనే యొక్క రాజు అయిన అగమేమ్నోన్ ఆజ్ఞా మేరకు ఒక గొప్ప ఉద్దేశంతో కూడిన సామూహిక యాత్రను ప్రారంభించారు కానీ ట్రోజన్లు హెలెన్ ను తిరిగి ఇవ్వటానికి తిరస్కరించారు. యుద్ధం యొక్క పదవ సంవత్సరంలో మొదలుపెట్టబడిన ఇలియడ్ అగమేమ్నోన్ మరియు గొప్ప గ్రీక్ యుద్దవీరుడు అయిన ఆచిల్లెస్ మధ్య ఉన్న వైరం గురించి చెబుతుంది, మరియు ఆచిల్లెస్ యొక్క కజిన్ పత్రోక్లాస్ మరియు ప్రియం యొక్క పెద్ద కుమారుడు అయిన హెక్టర్ మధ్య జరిగిన యుద్ధం ఫలితంగా సంభవించిన మరణాలు గురించి చెబుతుంది. హెక్టర్ యొక్క మరణం తరువాత ట్రోజన్లు రెండు విదేశీ ఒప్పందాలలో చేరారు, అవి అమెజాన్స్ యొక్క రాణి అయిన పెంతెసిలియ మరియు ఇథియోపియన్ల రాజు అయిన మేమ్నోన్ మరియు సాయంకాల సమయం యొక్క దేవత అయిన ఇయోస్ యొక్క కుమారుడితో చేసుకొబడ్డాయి.[62] ఆచిల్లెస్ వీరిద్దరినీ చంపేసాడు కానీ పారిస్ మడమ దగ్గర ఉన్న ఒక బాణంతో ఆచిల్లెస్ ను చంపటంలో సఫలం అయ్యాడు. ఆచిల్లెస్ శరీరం మొత్తంలో మానవ ఆయుధాలతో ఎలాంటి హాని పొందని ఏకైక భాగం అతని మడమ మాత్రమే. వారు ట్రోయ్ ని తీసుకోవటానికి ముందు గ్రీకులు సిటాడెల్ నుండి పల్లాస్ ఆతెన (పల్లడియం) యొక్క చెక్క చిత్రాన్ని దొంగాలించాలి. అంతిమంగా, ఆతెన యొక్క సహాయంతో వారు ట్రోజన్ గుర్రాన్ని నిర్మించారు. ప్రియం యొక్క కుమార్తె కేసాండ్రా యొక్క బెదిరింపులను పట్టించుకోకుండా ట్రోజన్లు ఆతెనకి సమర్పించటానికి ట్రోయ్ యొక్క గోడల లోపలి నుండి గురాన్ని తీసుకువెళ్ళటానికి దానిని వదిలివేసినట్టుగా నటించిన ఒక గ్రీక్ అయిన సినాన్ ద్వారా ట్రోజన్లు ప్రభావితం అయ్యారు; గురాన్ని నాశనం చెయ్యాలని చూసిన లకూన్ అనే పూజారిని సముద్ర-సర్పాలు చంపేసాయి. రాత్రి సమయంలో గ్రీక్ యుద్ద నౌకలు తిరిగివచ్చాయి మరియు గుర్రం నుండి వచ్చిన గ్రీకులు ట్రోయ్ ద్వారాలను తెరిచారు. అనుసరించబడిన ఈ మొత్తం కథనంలో ప్రియం మరియు అతని మిగతా కుమారులు నరికివెయ్యబడ్డారు; ట్రోజన్ స్త్రీలు గ్రీస్ యొక్క వివిధ నగరాలలో బానిసలుగా వెళ్ళిపోయారు. గ్రీక్ నాయకుల యొక్క సాహసోపేతమయిన సొంత ప్రాంత ప్రయాణాలు (ఒడ్య్సియస్ మరియు అనియాస్ (అనియాడ్ ) యొక్క సంచారాలు మరియు అగమేమ్నోన్ యొక్క హత్యను కలిగి ఉంది) రెండు పురాణాలలో చెప్పబడ్డాయి, అవి రిటర్న్స్ (లాస్ట్ నోస్టోయ్ ) మరియు హోమేర్ యొక్క ఒడిస్సీ .[63] ట్రోజన్ చక్రం ట్రోజన్ తరానికి చెందిన చిన్నారుల యొక్క సాహసాలను కూడా కలిగి ఉంటుంది (ఉదా: ఒరేస్తేస్ మరియు తెలిమాకస్).[62]
ట్రోజన్ యుద్ధం వైవిధ్యమైన నేపథ్యాలను అందించింది మరియు పురాతన గ్రీక్ కళాకారులకి స్ఫూర్తినిచ్చే ప్రధాన వనరు అయింది (ఉదా: పర్తెనోన్ పై ఉన్న మెతోప్స్ ట్రోయ్ యొక్క పొదుగును వర్ణించటం) ; ట్రోజన్ చక్రం నుండి తీసుకోబడిన నేపథ్యాల కొరకు ఈ విధమైన కళాత్మక ప్రాధాన్యత పురాతన గ్రీక్ నాగరికతకి ట్రోజన్ చక్రం యొక్క ప్రాముఖ్యాన్ని సూచిస్తుంది.[63] ఇదే పౌరాణిక చక్రం యూరోపియన్ సాహిత్య రచనల యొక్క వెనుకభాగ వరుసక్రమానికి కూడా స్ఫూర్తినిచ్చింది. ఉదాహరణకి, మొదటగా హోమర్ తో పెద్దగా పరిచయంలేని మెడీవల్ యూరోపియన్ రచయితలు ట్రోయ్ పురాణేతిహాసంలో కథానాయక మరియు శృంగారపరమైన కథ చెప్పే మూలాలు అధికంగా ఉన్నట్టు మరియు తమ సొంత సభాపరమైన మరియు చివర్లిక్ నమూనాలకి అనుకూలంగా అవి ఉన్నాయని కనుగొన్నారు. బెనోయిట్ డి సేయింటే-మౌరే (రోమన్ డి ట్రోయ్ [రోమాన్స్ ఆఫ్ ట్రోయ్, 1154–60]) మరియు ఎక్స్టర్ కి చెందిన జోసెఫ్ (డి బెల్లో ట్రోజనో [ఆన్ ది ట్రోజన్ వార్, 1183]) వంటి 12 వ శతాబ్దపు రచయితలు వారు డిక్తిస్ మరియు డరేస్లో కనుగొన్న ప్రామాణిక వెర్షన్ ను తిరిగి వ్రాయటంతో పాటుగా యుద్ధాన్ని వర్ణించారు. అందువలన వారు హోరస్ యొక్క సలహాను మరియు విర్గిల్ యొక్క ఉదాహరణను అనుసరిస్తారు: వారు పూర్తిగా నూతనమైన దానిని చెప్పటానికి బదులు ట్రోయ్ యొక్క కవిత్వాన్ని తిరిగి వ్రాస్తారు.[64]
పురాణం పై గ్రీక్ మరియు రోమన్ భావాలు[మార్చు]
ప్రాచీన గ్రీస్ లో పురాణ శాస్త్రం అనేది రోజువారీ జీవితంలో ముఖ్య భాగంగా ఉండేది.[65] గ్రీకులు పురాణశాస్త్రాన్ని తమ చరిత్రలో ఒక భాగంగా సూచించారు. సహజ అంశాలు, సాంస్కృతిక వైవిధ్యాలు, సంప్రదాయక వైరాలు మరియు స్నేహాలు వంటివి వివరించటానికి వారు పురాణాన్ని వినియోగించారు. ఒక దేవుడు లేదా పౌరాణిక కథానాయకుని నుండి తమ నాయకుని యొక్క వంశక్రమాన్ని కనుగోనటాన్ని గర్వంగా భావించేవారు. కొంతమందిచే ట్రోజన్ యుద్ధం వెనుక ఉన్న నిజం ఎప్పుడూ కూడా ఇలియడ్ మరియు ఒడిస్సీ లలో అనుమానించబడింది. ఒక సైనిక చరిత్రకారుడు, పత్రికలకు కథనాలు వ్రాసేవాడు, రాజకీయ వ్యాసాల రచయిత మరియు మాజీ క్లాసిక్స్ ప్రొఫెసర్ అయిన విక్టర్ డావిస్ హన్సన్ మరియు శాంతా క్లారా విశ్వవిద్యాలయంలో క్లాసిక్స్ యొక్క అసోసియేట్ ప్రొఫెసర్ అయిన జాన్ హీత్ లు చెప్పిన ప్రకారం గ్రీకులచే హోమేరిక్ కవిత్వాల గురించి సంపాదించబడిన గొప్ప జ్ఞానం వారి యొక్క సంస్కృతిలో మార్పులకి ఆధారంగా అయింది. హోమర్ "గ్రీస్ యొక్క విద్య" (Ἑλλάδος παίδευσις), మరియు అతని కవిత్వం "ఒక పుస్తకం".[66]
తత్వశాస్త్రం మరియు పురాణం[మార్చు]
5వ శతాబ్దం BC చివరిలో వేదాంతం, చరిత్ర, వచనం మరియు వివేకంతో కూడిన వివరణలు పెరిగిన తరువాత పురాణం యొక్క భవితవ్యం నిర్దిష్టతను కోల్పోయింది మరియు పౌరాణిక వంశక్రమాలు మానవాతీతాన్ని తొలగించాలని ప్రయత్నించిన చరిత్ర యొక్క విధానానికి చోటిచ్చాయి (ఉదాహరణకు, తుసిడిడియన్ చరిత్ర).[67] కవులు మరియు నాటక రచయితలూ పురాణాలతో తిరిగి పనిచేస్తునడగా, గ్రీక్ చరిత్రకారులు మరియు వేదాంతవేత్తలు వాటిని విమర్శించటం మొదలుపెట్టారు.[6]
కోలోఫోన్ కి చెందిన జినోఫేన్స్ వంటి కొంతమంది మూల వేదాంతవేత్తలు అప్పటికే కవుల యొక్క కథలను 6వ శతాబ్దం BCలో దేవుళ్ళకి సంబంధించిన అబద్దాలుగా చెప్పటం ప్రారంభించారు; హోమేర్ మరియు హేసియోడ్ లు "పురుషుల మధ్య చాలా సిగ్గుచేటు మరియు నిర్దయ అయిన విధంగా వారు చేసారని; వారు దొంగతనం చేస్తారు, వివాహేతర శృంగారంలో పాల్గొంటారని మరియు ఒకరిని ఒకరు మోసం చేసుకుంటారని" జేనోఫేన్స్ పిర్యాదు చేసాడు.[68] ఈ ఆలోచనా వాక్యం తన యొక్క ప్రముఖ భావాన్ని ప్లేటో యొక్క రిపబ్లిక్ అండ్ లాస్లో కనుగొంది. ప్లేటో తన సొంత ఆలోచనల సమాహారపు పురాణాలను సృష్టించాడు (రిపబ్లిక్లో ఎర్ యొక్క దృష్టి వంటిది), దేవుళ్ళ యొక్క మాయలు, దొంగతనాలు మరియు వివాహేతర లైంగిక సంబంధాలు వంటివి అన్నీ కూడా అనైతికమైనవి అని దాడి చేసాడు మరియు సాహిత్యంలో వాటి ప్రధాన పాత్రను నిరశించాడు.[6] ప్లేటో యొక్క విమర్శ హోమేరిక్ పౌరాణిక సంప్రదాయానికి[66] మొదటి కఠినమైన సవాలు అయింది మరియు పురాణాలను "పాత భార్యల యొక్క అరుపులు"గా సూచించింది.[69] తన భాగంగా అరిస్టాటిల్ సోక్రటిస్ కి ముందు ఉన్న క్వాసి-పౌరాణిక వేదాంత విధానాన్ని విమర్శించాడు మరియు "హేసియోడ్ మరియు థియోలాజికల్ రచయితలు తమకి ఏది బాగుందో కేవలం అది మాత్రమే పరిగణించారు మరియు మాకోసం గౌరవం లేదు... కానీ పౌరాణిక పోకడలో చూపబడే రచయితలను కటినంగా తీసుకోవలసిన అవసరం లేదు; ఎందుకంటే తమ నైపుణ్యాలను రుజువు చేసుకుంటూ ముందుకి సాగే వారిని మనం అడ్డగించి ప్రశ్నించాలి" అని తక్కువ చేసి మాట్లాడాడు.[67]
ఏది ఏమయినప్పటికీ, ప్లేటో కూడా తనను మరియు తన సమాజాన్ని పురాణాల ప్రభావం నుండి రక్షించుకోలేకపోయాడు; సోక్రటేస్ కొరకు అతని యొక్క సొంత చిత్రీకరణ సంప్రదాయక హోమేరిక్ మరియు తన ఉపాధ్యాయుని యొక్క నైతికంగా గొప్పదైన జీవితాన్ని పొగడటానికి ఒక వేదాంతవేత్తచే వినియోగించబడిన విషాద నమూనాల పై ఆధారపడింది.[70]
| “ | But perhaps someone might say: "Are you then not ashamed, Socrates, of having followed such a pursuit, that you are now in danger of being put to death as a result?" But I should make to him a just reply: "You do not speak well, Sir, if you think a man in whom there is even a little merit ought to consider danger of life or death, and not rather regard this only, when he does things, whether the things he does are right or wrong and the acts of a good or a bad man. For according to your argument all the demigods would be bad who died at Troy, including the son of Thetis, who so despised danger, in comparison with enduring any disgrace, that when his mother (and she was a goddess) said to him, as he was eager to slay Hector, something like this, I believe,
he, when he heard this, made light of death and danger, and feared much more to live as a coward and not to avenge his friends, and said,
|
” |
హోమేరిక్ సంప్రదాయాన్ని ప్లేటో తిరస్కరించటం గ్రీక్ నాగరికత యొక్క పునాదులచే అనుకూలంగా స్వీకరించబడలేదు అని హన్సన్ మరియు హీత్ అంచనా వేసారు.[66] పాత పురాణాలు స్థానిక మతవిశ్వాసాలలో సజీవంగా ఉంచబడ్డాయి; అవి కవిత్వాన్ని ప్రభావితం చెయ్యటం కొనసాగిస్తూనే ఉన్నాయి మరియు చిత్రలేఖనం మరియు శిల్పాలకు ప్రధాన కదాంషంగా ఉన్నాయి.[67]
మరింత క్రీడాస్ఫూర్తితో 5వ శతాబ్దపు BC విషాదకర పాత్రలలో నటించే యురిపిడేస్ తరచుగా పాత సంప్రదాయాలతో ఆడుకున్నాడు, వాటిని అనుకరించాడు మరియు తన పాత్రల యొక్క గళం ద్వారా సందేహాలను లేవనెత్తాడు. అయినప్పటికీ అతని నాటకాల యొక్క కథాంశాలు ఎలాంటి మినహాయింపులు లేకుండా పురాణం నుండి తీసుకోబడ్డాయి. ఒకే దానికి చెందినా పూర్వపు వెర్షన్ కి లేదా అదే పురాణానికి జవాబుగా అనేక నాటకాలు రచించబడ్డాయి. యురిపిడేస్ ముఖ్యంగా దేవుళ్ళ గురించిన పురాణాలను ప్రశ్నిస్తాడు మరియు జేనోక్రేట్స్ చే అంతకు ముందు వ్యక్తపరచబడిన అదే విధమైన ఆక్షేపణతో తన విమర్శను మొదలుపెడతాడు: సంప్రదాయకంగా సూచించబడిన దేవుళ్ళు చాలా మటుకు మానవ లక్షణాలను కలిగి ఉంటారు.[68]
హెలెనిస్టిక్ మరియు రోమన్ కారణసహితమైన భావనలు (రేషనలిజం)[మార్చు]
హేల్లెనిస్తిక్ యుగం సమయంలో పురాణశాస్త్రం, తనను కలిగి ఉన్నవారు ఒక నిర్దిష్ట తరగతికి చెంది ఉంటారని సూచించే అధ్బుత జ్ఞానం యొక్క గౌరవాన్ని దక్కించుకుంది. అదే సమయంలో క్లాసికల్ యుగం యొక్క సందేహాస్పద అవకాశం మరింత ఎక్కువ అయింది.[71] గ్రీక్ పురాణవేత్త అయిన యూహేమేరస్ పౌరాణిక పాత్రలు మరియు సంఘటనలకి చారిత్రిక ఆధారాన్ని కోరే సంప్రదాయాన్ని స్థాపించాడు.[72] అతని వాస్తవ రచన (సేక్రేడ్ స్క్రిప్చర్స్ ) పోయినప్పటికీ, దాని గురించి చాలా విషయాలు దయోడోరస్ మరియు లక్తన్టియస్ చే నమోదు చెయ్యబడిన వాటి ద్వారా తెలిసాయి.[73]
పురాణానికి చెందిన హీర్మేనుటిక్స్ను కారణసహితమైన భావనలతో ప్రభావితం చెయ్యటం అనేది రోమన్ సామ్రాజ్యంలో మరింత ప్రసిద్ధి చెందింది, స్టోయిక్ యొక్క వేదాంతవేత్త సిద్దంతాలకి మరియు ఎపిక్యూరియన్ వేదాంతానికి ధన్యవాదాలు. స్తోయిక్స్ దేవుళ్ళు మరియు కథానాయకుల యొక్క వివరణలను ఒక భౌతిక విషయంగా సూచించారు, అయితే యుహేమేరిస్ట్లు మాత్రం వాటిని చారిత్రిక పాత్రలుగా కారణ సహితంగా వివరించారు. అదే సమయంలో స్తోయిక్స్ మరియు నియోప్లాతోనిస్ట్లు తరచుగా గ్రీక్ భాష యొక్క ఉద్భవం మరియు చారిత్రిక అభివృద్ధిల ఆధారంగా పౌరాణిక సంప్రదాయం యొక్క నైతిక ప్రాధాన్యతలను ప్రచారం చేసారు.[74] తన యొక్క ఎపికురియన్ సందేశం ద్వారా లుక్రిటియస్ తన సహా-నగర పౌరుల యొక్క మనస్సులలో నుండి మానవాతీత భయాలను తొలగించటానికి ప్రయత్నించాడు.[75] లివి కూడా పౌరాణిక సంప్రదాయం గురించి సందేహంతో ఉన్నాడు మరియు అలాంటి పురాణేతిహాసాల (ఫెబ్యులే) గురించి తీర్పును ఇవ్వటానికి తానూ సిద్దంగా లేనని వాదించాడు.[76] దానిని తరచుగా మూఢనమ్మకాల కొరకు సాగు నేలగా వర్ణిస్తూ మతపరమైన సంప్రదాయం యొక్క ఒక బలమైన మరియు క్షమాపణ కోరే విధమైన రీతిలో ఆ సంప్రదాయాన్ని అడ్డుకోవటం అనేది రోమన్ల ముందు ఉన్న సవాలు. పురాతత్వవేత్త అయిన వర్రో, సంఘంలో మంచిని కాపాడేందుకు గొప్ప ప్రాధాన్యతతో ఉన్న ఒక మానవ సంస్థగా మతాన్ని సూచించాడు మరియు మాట విశ్వాశాల ఉద్భవం గురించి తెలుసుకోవటానికి అమితమైన అధ్యయనానికి అంకితమిచ్చాడు. అతని యొక్క యాన్తిక్విటేత్స్ రేరం డివినారంలో (అది మనుగడలో లేదు, కానీ అగస్టిన్ యొక్క సిటీ ఆఫ్ గాడ్ దాని యొక్క సాధారణ భావాన్ని సూచిస్తుంది) మూఢ నమ్మకాలు కలిగిన వ్యక్తి దేవుడు అంటే భయపడతాడు మరియు నిజంగా మతవిశ్వాసం ఉన్న వ్యక్తి దేవుళ్ళని తన తల్లిదండ్రులుగా భావిస్తాడు అని వర్రో వాదించాడు.[75] తన యొక్క రచనలో అతను మూడు రకాల దేవుళ్ళను విభజించాడు;
- ప్రకృతి యొక్క దేవతలు: వర్షం మరియు నిప్పు వంటి విషయాల యొక్క నిర్దిష్ట గుణాల గురించి చెప్పటం.
- కవుల యొక్క దేవతలు: అమితమైన ఆరాధనల కోసం ఓపిక ఉన్న కవుల సమూహంచే కనుగోనబడ్డారు.
- నగరం యొక్క దేవతలు: తెలివైన న్యాయాధికారులు చే ప్రజలను బాధల నుండి విముక్తి చెయ్యటానికి మరియు జ్ఞానాన్ని ఇవ్వటానికి కనుగొనబడ్డారు.
రోమన్ విద్యావేత్త అయిన కొట్ట పురాణం యొక్క సాహిత్య మరియు సంక్షిప్త ఆలోచనాపరమైన అంగీకారం రెండూ కూడా హాస్యాపడంగా ఉన్నాయని, పురాణాలకు వేదాంతంలో చోటు లేదని స్పష్టం చేసాడు.[77] సిసురో కూడా సాధారణంగా పురాణం పై వ్యతిరేక భావంతో ఉన్నాడు కానీ వర్రో వలె అతను కూడా రాష్ట్ర మతం మరియు దాని యొక్క సంస్థల కొరకు తన మద్దతు తెలపటంలో దృఢంగా ఉన్నాడు. ఈ కారణసహితమైన భావనలు (రేషనలిజం) సాంఘిక శ్రేణి పై ఎంత వరకు వెళ్ళాయో తెలుసుకోవటం కష్టమైన విషయం.[76] హడేస్ యొక్క భయాలను లేదా స్క్యల్లాస్, సేన్టౌర్స్ లేదా ఇతర క్లిష్టమైన జీవుల[78] యొక్క ఉనికిని నమ్మటానికి ఎవరూ కూడా (ముసలి స్త్రీలు మరియు బాలురు కూడా కాదు) మూర్ఖులు కారని సిసురో వాదించాడు, కానీ మరొక వైపు ఇదే వక్త ఇంకొకచోట ప్రజల యొక్క మూఢ విశ్వాశాల మరియు తక్షణమే విశ్వసించే స్వభావాన్ని గురించి పిర్యాదు చేసాడు.[79] డి నాచుర డియోరం అనేది సిసురో ఆలోచనా వాక్యం యొక్క సంక్షిప్త సారాంశం.[80]
ఏకం చెయ్యబడిన పోకడలు[మార్చు]
పురాతన రోమన్ కాలాలలో అసంఖ్యాక గ్రీక్ మరియు ఇతర విదేశీ దేవుళ్ళను మిళితం చెయ్యటం ద్వారా ఒక నూతన రోమన్ పురాణ శాస్త్రం జన్మించింది. రోమన్లకు వారి సొంతమయిన తక్కువ పురాణశాస్త్రం ఉండటం వలన ఇది జరిగింది మరియు గ్రీక్ పౌరాణిక సంప్రదాయాన్ని వారసత్వంగా తీసుకోవటం వలన రోమన్ దేవుళ్ళు తమ యొక్క గ్రీక్ సామానుల యొక్క లక్షణాలను స్వీకరించటానికి కారణం అయింది.[76] జ్యూస్ మరియు జ్యూపిటర్ దేవుళ్ళు పౌరాణికంగా ఒక దాని మరొకటి పడి ఉండటానికి ఉదాహరణ. రెండు పౌరాణిక సంప్రదాయాల యొక్క జతకి అదనంగా తూర్పు మతాలతో రోమన్ల యొక్క సంధి మరిన్ని మిశ్రమాలకి దారి తీసింది.[81] ఉదాహరణకి, సిరియాలో అరిలియన్ యొక్క విజయవంతమయిన ప్రచారాల తరువాత సూర్యుడి యొక్క మతం రోమ్ లో ప్రవేశపెట్టబడింది. ఆసియా దైవత్వాలు అయిన మిత్రాస్ (అనగా సూర్యుడు) మరియు బాల్ రెండూ కూడా సామూహిక ఉత్సవాలు మరియు క్లిష్టమయిన లక్షణాలతో అపోలో మరియు హేలియోస్ లతో ఒకే ఒక ఏకైక ఓటమెరుగని వారిగా మిళితం అయిపోయారు.[82] అపోలో చాలా ఎక్కువగా హేలియోస్ లేదా డయోనిసస్ యొక్క మతంలో గుర్తించబడతాడు లేదా అతని యొక్క పురాణాలని తిరిగి చెప్పే రచనలు తరచుగా అలాంటి అభివృద్ధిలను ప్రతిబింబిస్తాయి. సంప్రదాయక సాహిత్య పురాణశాస్త్రం వాస్తవ మాట పరమైన అలవాటు నుండి ఎక్కువగా విడదియ్యబడింది.
మనుగడలో ఉన్న 2వ శతాబ్దపు ఓర్ఫిక్ స్తుతిగీతాల యొక్క సేకరణ మరియు మక్రోబియాస్ యొక్క సతర్నలియా వంటివి కారణసహితమైన భావనలు (రేషనలిజం) యొక్క సిద్దాంతాలు మరియు అదే విధంగా మిళితమవుతున్న పోకడల ద్వారా ప్రభావితం అయ్యాయి. ఓర్ఫిక్ స్తుతిగీతాలు అనేవి ఓర్ఫియాస్ కి ఆపాదించబడిన క్లాసికల్ యుగానికి ముందు స్వరపరచబడిన కవిత్వపు జతలు, పునరుద్దరించబడిన పురాణానికి అతనే కథాంశం అయ్యాడు. వాస్తవానికి ఈ పద్యాలు అనేక రకాల కవులచే స్వరపరచబడి ఉండవచ్చును మరియు చరిత్ర ముందు కాలపు యూరోపియన్ పురాణశాస్త్రం గురించి అనేక మార్గదర్శకాలను కలిగి ఉంటుంది.[83] సటర్నలియ యొక్క సూచించబడిన ఉద్దేశం ఏంటంటే మాక్రోబియాస్ తన అధ్యయనం నుండి నిర్వచించిన హెల్లెనిక్ సంస్కృతిని పంపిణీ చెయ్యటం, అయితే అతని యొక్క దేవుళ్ళ చికిత్స చాలా వరకు ఈజిప్షియన్ మరియు ఉత్తర ఆఫ్రికన్ పురాణశాస్త్రం మరియు థియాలజీ లచే రంగులు వెయ్యబడింది (ఇది విర్గిల్ యొక్క ఊహను కూడా ప్రభావితం చేస్తుంది). సటర్నలియలో యుహేమేరిస్ట్లు, స్టాయిక్స్ మరియు నియో ప్లాతోనిస్ట్లు చే ప్రభావితమైన పౌరాణిక విమర్శలు పునరావృతం అవుతాయి.[74]
ఆధునిక వివరణలు[మార్చు]
గ్రీక్ పురాణశాస్త్రాన్ని ఆధునికంగా అర్ధం చేసుకోవటం యొక్క ఉద్భవం అనేది కొంతమంది పరిశోధకులచే పద్దెనిమిదవ శతాబ్దం చివరిలో "క్రైస్తవ బాహ్య శతృత్వం యొక్క సంప్రదాయక ఆలోచనా ధోరణి"కి వ్యతిరేకంగా ఒక ద్వంద్వ చర్య అని సూచించబడింది, ఇందులో క్రైస్తవులు పురాణాన్ని ఒక "అబద్ధం" లేదా కల్పనగా ఊహించటం అనే భావన అలాగే నిలిచిపోయింది.[84] జర్మనీలో 1795 నాటికి హోమర్ మరియు గ్రీక్ పురాణశాస్త్రంలో ఆసక్తి పెరుగుతూ వచ్చింది. గొట్టిన్గెన్లో జోహాన్న్ మాట్తియాస్ గేస్నార్ గ్రీక్ పరిశోధనలను పునఃశ్చరణ చెయ్యటం ప్రారంభించారు, అయితే అతని వారసుడు క్రిస్టియన్ గొట్ట్లోబ్ హేయ్నే, జోహాన్న్ జోచిం విన్కేల్మాన్తో పనిచెయ్యటం ప్రారంభించాడు మరియు జర్మనీ మరియు మరొక ప్రాంతంలో రెండుచోట్లా పౌరాణిక పరిశోధన కొరకు పునాదులు వేసాడు.[85]
పోల్చి చూసే మరియు మనస్తత్వవిశ్లేషణాత్మక విధానాలు[మార్చు]
19వ శతాబ్దంలో పోల్చి చూసే భాషా అధ్యయన శాస్త్రం యొక్క అభివృద్ధి 20వ శతాబ్దంలో మానవ సంస్కృతుల విశ్లేషణాశాస్త్రంతో కలిసి పురాణం యొక్క విజ్ఞానశాస్త్రాన్ని స్థాపించింది. రోమంటిక్స్ నుండి పురాణం యొక్క మొత్తం అధ్యయనం అంతా కూడా పోల్చి చేసినదే. విల్హెం మన్న్హర్దట్, సర్ జేమ్స్ ఫ్రాజేర్, మరియు స్టిత్ తోమ్ప్సన్ జానపద కథలు మరియు పురాణశాస్త్రం యొక్క నేపథ్యాలను సేకరించటానికి మరియు వర్గీకరించటానికి పోలిక విధానాన్ని అవలంబించారు.[86] 1871లో ఎడ్వర్డ్ బర్నెట్ టేలర్ తన ప్రిమిటీవ్ కల్చర్ను ప్రచురించాడు, అందులో ఆటను పోలిక విధానాన్ని వినియోగించాడు మరియు మతం యొక్క ఉద్భవం మరియు పరిణామక్రమాలను వివరించటానికి ప్రయత్నించాడు.[87] పదార్ద సంస్కృతి, మతపరమైన వేడుక మరియు విస్తారంగా వేరుచేయ్యబడిన సంస్కృతుల యొక్క పురాణాలను దగ్గరికి తీసుకువచ్చే టేలర్ యొక్క విధానం కార్ల్ జంగ్ మరియు జోసెఫ్ కాంప్బెల్ ఇద్దరినీ ప్రభావితం చేసింది. మాక్స్ ముల్లర్ పోల్చి చూసే పురాణశాస్త్రం యొక్క నూతన విజ్ఞానశాస్త్రాన్ని పురాణం యొక్క అధ్యయనానికి అమలు చేసాడు, అందులో అతను ఆర్యన్ స్వభావ ప్రార్థన యొక్క రూపం కోల్పోయిన అవశేషాలను కనుగొన్నాడు. బ్రోనిస్లా మలినౌస్కి పురాణం సాధారణ సాంఘిక చర్యలను పూర్తిచేసే మార్గాలను నొక్కి చెప్పాడు. క్లాడే లేవి-స్ట్రాస్ మరియు ఇతర విశ్లేషనకారులు ప్రపంచం మొత్తం ఉన్న అధికారిక సంబంధాలు మరియు పురాణాలలో నమూనాలను పోల్చి చూసారు.[86]
సిగ్మండ్ ఫ్రూడ్ మానవుని యొక్క చారిత్రిక పరిధులు దాటి మరియు జీవపరమైన విధానాన్ని మరియు అణచివేయ్యబడిన ఆలోచనలను వ్యక్తపరిచే విధంగా పురాణం యొక్క కోణాన్ని ప్రవేశపెట్టాడు. కలను అంచనావెయ్యటం అనేది ఫ్రూడియన్ పురాణాన్ని అంచనావెయ్యటానికి ఆధారం మరియు కలలు కన్న ప గురించి ఫ్రుడ్ యొక్క విధానం ఒక కలలో ఏ వ్యక్తిగత అంశాన్ని అయినా అంచనా వెయ్యటానికి అందులో ఇమిడి ఉన్న సంబంధాల యొక్క ప్రాముఖ్యతను గుర్తిస్తుంది. ఈ సలహా విశ్లేషణకారుడు మరియు ఫ్రుడ్ యొక్క ఆలోచనలో మనస్తత్వ విశ్లేషణా విధానాల మధ్య సంబంధాలను పునరుద్దరించే ఒక ముఖ్యమైన విషయాన్ని కనుగొంటుంది.[89] కార్ల్ జంగ్ పరిధి దాటి ఉన్న చారిత్రిక, మానసిక విధానాన్ని అతని యొక్క "కలెక్టీవ్ అన్కాన్శియస్" సిద్దాంతంతో విస్తరించాడు మరియు దానిని నుండి వచ్చే ఆర్కే రకాలు (వారసత్వంగా వచ్చిన "ఆర్కియాక్" నమూనాలు) తరచుగా పురాణంలో పెట్టబడ్డాయి.[2] జంగ్ చెప్పిన ప్రకారం, "పురాణాన్ని తయారుచేసే నిర్మాణ విషయాలు చైతన్యంలేని మానసిక స్థితిలో ఉండాలి."[90] జంగ్ యొక్క విధానాన్ని జోసెఫ్ కాంప్బెల్ యొక్క సిద్దంతంతో పోల్చి చూడటం ద్వారా రాబర్ట్ A. సెగల్ ఈ విధంగా ముగించాడు, "ఒక పురాణాన్ని అంచనా వెయ్యటానికి కాంప్బెల్ సాధారణంగా అందులో ఉన్న ఆర్కే రకాలను గుర్తిస్తాడు. ఉదాహరణకి, ఒడిస్సీ ను అంచనా వేస్తె అది ఓడిసియస్ యొక్క జీవితం ఏ విధంగా కథానాయక నమూనాను తీసుకున్నదో చూపిస్తుంది. దీనికి విరుద్దంగా ఒక పురాణాన్ని అంచనా వెయ్యతంలో జంగ్ ఆర్కియో రకాలను గుర్తించటాన్ని మొదటి మెట్టుగా పరిగణిస్తాడు.[91] గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం లో ఆధునిక అధ్యయనాలు యొక్క స్థాపకుల్లో ఒకరైన కార్ల్ కేరెన్యి గ్రీక్ పురాణానికి ఆర్కియో రకాల యొక్క జంగ్ సిద్దాంతాలను అమలుచెయ్యటానికి పురాణం గురించి తన పూర్వపు భావాలను వదిలిపెట్టాడు.[92]
ఉద్భవ సిద్దాంతాలు[మార్చు]
గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం ఉద్భవం గురించి అనేక ఆధునిక సిద్దాంతాలు ఉన్నాయి. పవిత్ర రచనల సిద్దాంతం చెప్పిన ప్రకారం, అన్ని పౌరాణిక ఇతిహాసాలు కూడా పవిత్రగ్రందాల యొక్క రచనల నుండి తీసుకోబడ్డాయి, అయితే వాస్తవ నిజాలు మాత్రం దాచివెయ్యబడ్డాయి మరియు మార్పు చెయ్యబడ్డాయి.[93] చారిత్రిక సిద్దాంతం చెప్పిన ప్రకారం పురాణశాస్త్రంలో సూచించబడిన వ్యక్తులు అందరూ కూడా ఒకప్పుడు నిజమైన మానవులు మరియు వారికి సంబంధించిన పురాణేతిహాసాలు ఆ తరువాత కాలాలలో జత చెయ్యబడ్డాయి. అందువలన ఐలస్ యొక్క కథ, టిరేనియన్ సముద్రంలో ఉన్న కొన్ని ద్వీపాలను ఐలస్ పాలించేవాడు అనే వాస్తవం నుండి వచ్చి ఉండవచ్చును.[94] ఆలోచనల సారాంశాన్ని తెలిపే సిద్దాంతం అన్ని పురాతన పురాణాలు కూడా ఆలోచనల సారాంశంగా మరియు చిహ్నాలతో సూచనాత్మకంగా ఉంటాయని భావిస్తుంది; అయితే భౌతిక సిద్దాంతం మాత్రం గాలి, నిప్పు మరియు నీరు అనే వస్తువులు వాస్తవానికి మతపరమైన ఆరాధన యొక్క వస్తువులు అనే ఆలోచనను వివరించింది, అందువలన ప్రధాన దేవుళ్ళు ఈ ప్రకృతి శక్తుల యొక్క ఆలోచనా రూపాలు.[95] మాక్స్ ముల్లర్ ఒక ఇండో-యూరోపియన్ మత విధానాన్ని దాని యొక్క "వాస్తవ" మనుగడ అయిన ఆర్యన్ వద్ద వెతకటం ద్వారా అర్ధం చేసుకోవటానికి ప్రయత్నించాడు. 1891లో "మానవాళి యొక్క పురాతన చరిత్రకి సంబంధించి పంతొమ్మిదో శతాబ్దంలో కనుగొన్న చాలా ముఖ్యమైన విషయం....ఈ నమూనా సమీకరణం: సాన్సక్రిట్ డయాస్-పిటర్= గ్రీక్ జ్యూస్ = లాటిన్ జూపిటర్ = ఓల్డ్ నోర్స్ టిర్".[96] ఇతర విషయాలలో, యురానాస్ మరియు సాన్సక్రిట్ వరుణ లేదా మోయిరే మరియు నార్న్స్ మధ్య ఉన్న పోలిక వలె లక్షణం మరియు చర్యలలో దగ్గరగా సమాంతరాలు ఒకే వారసత్వాన్ని సూచిస్తాయి, అయినప్పటికీ భాషాపరమైన సాక్ష్యం లేకపోవటం అనేది దాని నిరూపణను కష్టతరం చేస్తుంది.[97]
మరొక వైపు పురాతత్వశాస్త్రం మరియు కళలలో పురాణాల వినియోగం వంటివి ఆసియా మైనర్ మరియు తూర్పు దగ్గరి ప్రాంతాల నాగరికతల వలన గ్రీకులు స్ఫూర్తి పొందారని బహిర్గతం చేసాయి. అడోనిస్ గ్రీక్ తో సారూప్యత కలిగి ఉండేది --- ఇది పురాణంలో కంటే మత విశ్వాసాలలో స్పష్టంగా ఉండేది--ముఖ్యంగా తూర్పు ప్రాంతానికి దగ్గరగా ఉన్న "మరణిస్తున్న దేవుడు" విషయంలో చాలా స్పష్టంగా ఉండేది. సిబేలే తన మూలాలను అనటోలియన్ సంస్కృతిలో కలిగి ఉండగా ఆప్రోడైట్ యొక్క చిత్రసమాహారంలో చాలా భాగం సేమిటిక్ దేవతల నుండి వస్తుంది. పూర్వపు దైవిక తరాలు (ఖోస్ మరియు దాని యొక్క సంతానం) మరియు ఎనుమ ఎలిష్లో తియమాట్ మధ్య కూడా చాలా సమాంతరాలు ఉన్నాయి.[98] మేయర్ రీన్హోల్ద్ సూచించిన ప్రకారం, "తూర్పు థియోగోనిక్ విధానాల దగ్గరలో హింస మరియు అధికారం కొరకు ఉద్భవిస్తున్న విరోధాలు ద్వారా దైవిక వారసత్వం గ్రీక్ పురాణ శాస్త్రంలోకి తన మార్గాన్ని చూసుకొంది."[99] ఇండో-యూరోపియన్ మరియు తూర్పు ప్రాంత సామీప్య ఉద్భావాలతో పాటు అదనంగా కొంతమంది పరిశోధకులు గ్రీక్ పురాణ శాస్త్రం యొక్క రుణాలను హెల్లెనిక్ కాలానికి ముందు ఉన్న సమాజాలకి ఆపాదించారు : క్రెటే, మైకేనే, పిలోస్, తేబెస్ మరియు ఒర్ఖోమీనస్.[100] మతం యొక్క చరిత్రకారులు క్రెటేతో అనుసంధానించబడిన పురాణం యొక్క అనేక పురాతన లక్షణాలతో ఆకర్షించాబడ్డాయి (ఎద్దు వలె దేవుని చూడటం, జ్యూస్ మరియు యూరోపు, పసిఫే ఎద్దును ఫలవంతురాలుని చేసి మినటూర్, మొదలైన వారికి జన్మనివ్వటం.) అన్ని గొప్ప సప్రదాయక గ్రీక్ పురాణాలు కూడా మైసినియన్ కేంద్రాలకి ముడివెయ్యబడ్డాయి మరియు చరిత్ర ముందు కాలాలలో లంగరు వెయ్యబడ్డాయి అని ప్రొఫెసర్ మార్టిన్ P. నిల్సన్ ముగించాడు.[101] ఏది ఏమయినప్పటికీ, బర్కెట్ చెప్పిన ప్రకారం, క్రేతాన్ కోట కాలం యొక్క చిత్ర సమాహారం ఈ సిద్దంతాలకి దాదాపుగా ఎలాంటి ధ్రువీకరణ అందించలేదు.[102]
పశ్చిమ కళ మరియు సాహిత్యంలో అభిప్రాయాలు[మార్చు]
క్రైస్తవ మతాన్ని విస్తారంగా స్వీకరించటం వలన పురాణాలకి ఉన్న ప్రజాదరణ తగ్గిపోలేదు. పునర్జన్మలో సంప్రదాయక పురాతనత్వాన్ని కనుగోనటంతో ఓవిడ్ యొక్క కవిత్వం కవులు, నాటక రచయితలు, సంగీత విద్వాంసులు మరియు కళాకారుల యొక ఊహాత్మక శక్తి పై ప్రధానంగా ప్రభావం చూపింది.[103] పునర్జన్మ యొక్క పూర్వపు సంవత్సరాల నుండి లియనార్డో డావిన్సి, మైఖేలాంజెలో మరియు రాఫెల్ వంటి కళాకారులు చాలా ఒప్పందంతో కూడుకున్న క్రైస్తవ నేపథ్యాలతో పాటుగా గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం యొక్క పగన్ విషయాలను చిత్రీకరించారు.[103] లాటిన్ మాధ్యమం మరియు ఓవిడ్ యొక్క రచనల ద్వారా గ్రీక్ పురాణం ఇటలీలో పెట్రార్చ్, బొక్కాకియో మరియు డాంటే వంటి పునర్జన్మ కవులను ప్రభావితం చేసింది.[2]
ఉత్తర ఐరోపాలో గ్రీక్ పురాణం ఎప్పుడూ కూడా దృశ్య సంబంధమైన కళల వలె అదే విధమైన గుర్తింపు పొందలేదు కానీ సాహిత్యం పై దాని ప్రభావం మాత్రం తప్పకుండా ఉంది. ఆంగ్లేయుల ఊహాత్మక శక్తి గ్రీక్ పురానశాస్త్రంతో తుడిచిపెట్టుకు పోయింది, ఇది చౌకర్ మరియు జాన్ మిల్టన్ లతో మొదలయ్యింది మరియు 20వ శతాబ్దంలో షేక్స్పియర్ నుండి రాబర్ట్ బ్రిడ్జెస్ వరకు కొనసాగింది. ఫ్రాన్సులో రాసినే మరియు జర్మనీలో గోథె పురాతన పురాణాలను పునరుద్దరించటం ద్వారా గ్రీక్ నాటకానికి పునరుత్తేజం తీసుకువచ్చారు.[103] గ్రీక్ పురాణానికి వ్యతిరేకంగా 18వ శతాబ్దం చర్య యొక్క విశదీకరణ ఐరోపా అంతటా విస్తరించినప్పటికీ పురాణాలు నాటక రచయితలకు ముడిసరుకుల యొక్క ప్రధాన వనరును అందించటం కొనసాగించాయి, వారిలో హన్దేల్ యొక్క మరియు మొజార్ట్ యొక్క చాలా ఒపెరాస్ కి నాటకీయ సంగీత రచనలని చేసినవారు కూడా ఉన్నారు.[104] 18వ శతాబ్దం చివరి నాటికి గ్రీక్ పురాణశాస్త్రంతో పాటుగా గ్రీక్ విషయాలు కొరకు రొమాంటిసిజం కొంత ఉత్సాహాన్ని ప్రారంభించింది. బ్రిటన్ లో గ్రీక్ విషాదాల యొక్క నూతన అనువాదాలు మరియు హోమేర్ చే స్ఫూర్తి పొందిన సమకాలీన కవులు (ఉదాహరణకి, అల్ఫ్రెడ్ లార్డ్ టెన్నిసన్, కీట్స్, బిరాన్ మరియు షెల్లీ) మరియు చిత్రకారులు (ఉదాహరణకి, లార్డ్ లిగ్తాన్ మరియు లారెన్స్ ఆల్మ-తడేమ).[105] క్రిస్తోఫ్ గ్లాక్, రిచర్డ్ స్ట్రాస్, జాక్వియస్ ఆఫెంబాక్ మరియు అనేక మంది ఇతరులు సంగీతానికి గ్రీక్ పౌరాణిక ఉద్దేశ్యాలను ఆపాదించారు.[2] థోమస్ బైఫించ్ మరియు నతానిఎల్ హతోర్న్ వంటి 19వ శతాబ్దానికి చెందిన అమెరికన్ రచయితలు ఆంగ్లం మరియు అమెరికన్ సాహిత్యాన్ని అర్ధం చేసుకోవటానికి సంప్రదాయక పురాణాల యొక్క అధ్యయనం అవసరం అని చెప్పారు.[106] ఈ మధ్య కాలాలలో నాటక రచయితలు అయిన జీన్ అనౌవిల్, జీన్ కొక్తయు మరియు ఫ్రాన్సులో జీన్ గిరౌదౌక్స్, అమెరికాలో యూజీన్ ఒనీల్ మరియు బ్రిటన్ లో T. S. ఎలిఒట్ మరియు నవలా రచయితలు అయిన జేమ్స్ జాయిస్ మరియు ఆంధ్రె గిడే లచే సంప్రదాయక నేపథ్యాలు తిరిగి అంచనా వెయ్యబడ్డాయి.[2]
ఇవి కూడా చూడండి[మార్చు]
సూచనలు[మార్చు]
- ↑ "Volume: Hellas, Article: Greek Mythology". Encyclopaedia The Helios. 1952.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 2.9 "Greek Mythology". Encyclopaedia Britannica. 2002.
- ↑ J.M. ఫోలేయ్, హోమేర్స్ ట్రెడిషనల్ ఆర్ట్ , 43
- ↑ 4.0 4.1 F. గ్రాఫ్, గ్రీక్ మిథాలజీ , 200
- ↑ R. హార్డ్, ది రౌట్లేడ్జ్ హ్యాండ్బుక్ ఆఫ్ గ్రీక్ మిథాలజీ , 1
- ↑ 6.0 6.1 6.2 మైల్స్, క్లాస్సికల్ మిథాలజీ ఇన్ ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ , 7 ఉదహరింపు పొరపాటు: చెల్లని
<ref>ట్యాగు; "Miles7" అనే పేరును విభిన్న కంటెంటుతో అనేక సార్లు నిర్వచించారు - ↑ 7.0 7.1 క్లాట్-బ్రజౌస్కి, ఎన్షిఎంట్ గ్రీక్ అండ్ రోమన్ మిథాలజీ , xii
- ↑ మైల్స్, క్లాస్సికల్ మిథాలజీ ఇన్ ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ , 8
- ↑ P. కార్ట్లేడ్జ్, ది స్పార్తన్స్ , 60, అండ్ ది గ్రీక్స్ , 22
- ↑ హోమేర్, ఇలయాడ్ , 8. ట్రోయ్ యుద్ధం పై ఒక పురాణ కవిత. 366–369
- ↑ కత్బెర్త్సన్, పోలిటికల్ మిత్ అండ్ ఎపిక్ (మిచిగాన్ రాష్ట్ర విశ్వవిద్యాలయ ముద్రణాలయం) 1975 గిల్గమేష్ నుండి వోల్టైర్ యొక్క హెన్రిడే వరకు ఒక విస్తారమైన స్థాయిలో పురాణాలను ఎంపిక చేసాడు, కానీ అతని కేంద్ర ఉద్దేశ్యం, పురాణాలు సాంస్కృతిక డైనమిక్స్ యొక్క పని తీరును సంకేత రూపంలో చెబుతాయి, ఒక నైతిక భావాన్ని సృష్టించటం ద్వారా ఒక కమ్యూనిటీని తయారు చేస్తాయి, ఇది గ్రీక్ పురాణానికి వర్తించే ఒక సాధారణ ప్రధాన విభాగ ఉద్దేశ్యం.
- ↑ అల్బాల-జాన్సన్-జాన్సన్, అండర్స్తేన్డింగ్ ది ఒడిస్సీ , 17
- ↑ అల్బాల-జాన్సన్-జాన్సన్, అండర్స్తేన్డింగ్ ది ఒడిస్సీ , 18
- ↑ A. కాలిమాక్, లవర్స్ లెజెండ్స్: ది గే గ్రీక్ మిత్స్; , 12–109
- ↑ W.A. పెర్సి, పెదేరస్తి అండ్ పెడగోగి ఇన్ ఆర్కియక్ గ్రీసు , 54
- ↑ 16.0 16.1 K. డౌడెన్, ది యూజేస్ ఆఫ్ గ్రీక్ మిథాలజీ , 11
- ↑ G. మైల్స్, క్లాస్సికల్ మిథాలజీ ఇన్ ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ , 35
- ↑ 18.0 18.1 18.2 W. బర్కేర్ట్, గ్రీక్ మతం , 205 ఉదహరింపు పొరపాటు: చెల్లని
<ref>ట్యాగు; "Raffan-Barket205" అనే పేరును విభిన్న కంటెంటుతో అనేక సార్లు నిర్వచించారు - ↑ హేసియోడ్, వర్క్స్ అండ్ డేస్ , 90–105
- ↑ ఓవిడ్, మేతమోర్ఫోసేస్ , I, 89–162
- ↑ క్లాట్ట్-బ్రజౌస్కి, ఎన్షిఎంట్ గ్రీక్ అండ్ రోమన్ మిథాలజీ , 10
- ↑ 22.0 22.1 హేసిఒడ్, థియోగోనీ , 116–138
- ↑ హేసిఒడ్, థియోగోనీ , 713–735
- ↑ హోమేరిక్ హైమన్ టు హీర్మేస్ , 414–435
- ↑ G. బెటేగ్, ది దేర్వేణి పప్య్రాస్ , 147
- ↑ W. బర్కేర్ట్, గ్రీక్ రెలిజియన్ , 236
* G. బెటేగ్, ది దేర్వేణి పప్య్రాస్ , 147 - ↑ "Greek Mythology". Encyclopaedia Britannica. 2002.
* K. అల్గ్ర, ది బిగినింగ్స్ ఆఫ్ కస్మోలజి , 45 - ↑ H.W. స్టోల్, రెలిజియన్ అండ్ మిథాలజీ ఆఫ్ గ్రీక్స్ , 8
- ↑ "Greek Religion". Encyclopaedia Britannica. 2002.
- ↑ J. కాష్ఫోర్డ్, ది హోమేరిక్ హైమ్న్స్ , vii
- ↑ G. నాగి, గ్రీక్ మిథాలజీ అండ్ పోఎటిక్స్ , 54
- ↑ W. బర్కేర్ట్, గ్రీక్ రెలిజియన్ , 182
- ↑ H.W. స్టోల్, రెలిజియన్ అండ్ మిథాలజీ ఆఫ్ గ్రీక్స్ , 4
- ↑ H.W. స్టోల్, రెలిజియన్ అండ్ మిథాలజీ ఆఫ్ గ్రీక్స్ , 20ff
- ↑ G. మైల్, క్లాస్సికల్ మిథాలజీ ఇన్ ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ , 38
- ↑ G. మైల్, క్లాస్సికల్ మిథాలజీ ఇన్ ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ , 39
- ↑ హోమేరిక్ హైమన్ టు ఆఫ్రొడైట్ , 75–109 Archived 2003-02-02 at the Wayback Machine.
- ↑ I. మొర్రిస్, ఆర్కియాలజీ యాజ్ కల్చరల్ హిస్టరీ , 291
- ↑ J. వీవర్, ప్లాట్స్ ఆఫ్ ఎపిఫనీ , 50
- ↑ R. బుష్నెల్, ఏ కంపెనియన్ టు ట్రేజడి , 28
- ↑ K. ట్రోబ్, ఇన్వోక్ ది గాడ్స్ , 195
- ↑ M.P. నిల్స్సన్, గ్రీక్ పాపులర్ రెలిజియన్ , 50
- ↑ హోమేరిక్ హైమన్ టు డిమీటర్ , 255–274
- ↑ F.W. కేల్సేయ్, యాన్ అవుట్లైన్ ఆఫ్ గ్రీక్ అండ్ రోమన్ మిథాలజీ , 30
- ↑ F.W. కేల్సేయ్, యాన్ అవుట్లైన్ ఆఫ్ గ్రీక్ అండ్ రోమన్ మిథాలజీ , 30
* H.J. రోజ్, ఏ హ్యాండ్బుక్ ఆఫ్ గ్రీక్ మిథాలజీ , 340 - ↑ H.J. రోజ్, ఏ హ్యాండ్బుక్ ఆఫ్ గ్రీక్ మిథాలజీ , 10
- ↑ C. F. డుపుయిస్, ది ఆరిజిన్ ఆఫ్ ఆల్ రెలిజియస్ వర్షిప్ , 86
- ↑ 48.0 48.1 "Heracles". Encyclopaedia Britannica. 2002.
- ↑ W. బర్కేర్ట్, గ్రీక్ రెలిజియన్ , 211
* T. పాపాడోపౌలౌ, హేరక్లేస్ అండ్ యూరిపిడేయన్ ట్రాజెడీ , 1 - ↑ 50.0 50.1 W. బర్కేర్ట్, గ్రీక్ రెలిజియన్ , 211
- ↑ హీరోడోటాస్, ది హిస్టరీస్ , I, 6–7
* W. బర్కేర్ట్, {1}గ్రీక్ రెలిజియన్{/1}, 211 - ↑ G.S. కిర్క్, మిత్ , 183
- ↑ అపోల్లోడోరస్, లైబ్రరీ అండ్ ఎపిటోం , 1.9.16
* అపోల్లోనియుస్, అర్గోనటిక , I, 20ff
* పిందర్, పైథియాన్ ఒడిస్ , పైథియాన్ 4.1 - ↑ "Argonaut". Encyclopaedia Britannica. 2002.
* P. గ్రిమ్మల్, ది డిక్షనరీ ఆఫ్ క్లాస్సికల్ మిథాలజీ , 58 - ↑ "Argonaut". Encyclopaedia Britannica. 2002.
- ↑ P. గ్రిమ్మల్, ది డిక్షనరీ ఆఫ్ క్లాస్సికల్ మిథాలజీ, 58
- ↑ Y. బొంనేఫోయ్, గ్రీక్ అండ్ ఈజిప్షియన్ మిథాలజీస్ , 103
- ↑ R. హార్డ్, ది రౌట్లేడ్జ్ హ్యాండ్బుక్ ఆఫ్ గ్రీక్ మిథాలజీ , 317
- ↑ R. హార్డ్, ది రౌట్లేడ్జ్ హ్యాండ్బుక్ ఆఫ్ గ్రీక్ మిథాలజీ , 311
- ↑ "Trojan War". Encyclopaedia The Helios. 1952.
* "Troy". Encyclopaedia Britannica. 2002. - ↑ J. డన్లోప్, ది హిస్టరీ ఆఫ్ ఫిక్షన్ , 355
- ↑ 62.0 62.1 "Troy". Encyclopaedia Britannica. 2002.
- ↑ 63.0 63.1 "Trojan War". Encyclopaedia The Helios. 1952.
- ↑ D. కెల్లీ, ది కాన్స్పిరసీ ఆఫ్ అల్ల్యుషణ్ , 121
- ↑ అల్బాల-జాన్సన్-జాన్సన్, అండర్స్తేన్డింగ్ ది ఒడిస్సీ , 15
- ↑ 66.0 66.1 66.2 హన్సన్-హేత్, హు కిల్డ్ హోమేర్ , 37
- ↑ 67.0 67.1 67.2 J. గ్రిఫ్ఫిన్, గ్రీక్ మిత్ అండ్ హేసిఒడ్ , 80
- ↑ 68.0 68.1 F. గ్రాఫ్, గ్రీక్ మిథాలజీ , 169–170
- ↑ ప్లేటో, తియటేతాస్ , 176b
- ↑ ప్లేటో, అపాలజీ , 28b-d
- ↑ M.R. గాలే, మిత్ అండ్ పోయెట్రీ ఇన్ లుక్రేటియస్ , 89
- ↑ "Eyhemerus". Encyclopaedia Britannica. 2002.
- ↑ R. హార్డ్, ది రౌట్లేడ్జ్ హ్యాండ్బుక్ ఆఫ్ గ్రీక్ మిథాలజీ , 7
- ↑ 74.0 74.1 J. ఛాన్స్, మేడివల్ మీతోగ్రఫి , 69
- ↑ 75.0 75.1 P.G. వాల్ష్, ది నేచుర్ ఆఫ్ గాడ్స్ (పరిచయం), xxvi
- ↑ 76.0 76.1 76.2 M.R. గాలే, మిత్ అండ్ పోయెట్రీ ఇన్ లుక్రేటియస్ , 88
- ↑ M.R. గాలే, మిత్ అండ్ పోయెట్రీ ఇన్ లుక్రేటియస్ , 87
- ↑ సిసురో, తస్కులేన్ డిస్పుతెషన్స్ , 1.11
- ↑ సిసురో, డి డివినేశానే , 2.81
- ↑ P.G. వాల్ష్, ది నేచుర్ ఆఫ్ గాడ్స్ (పరిచయం), xxvii
- ↑ నార్త్-బియర్డ్-ప్రైస్, రెలిజియన్స్ ఆఫ్ రోమ్ , 259
- ↑ J. హక్లిన్, ఆసియాటిక్ మిథాలజీ , 38
- ↑ సేక్రేడ్ టేక్స్త్స్, ఓర్ఫిక్ హైమ్న్స్
- ↑ రాబర్ట్ అచ్కేర్మన్, 1991. ఇంట్రడక్షన్ టు జానే ఎల్లెన్ హర్రిసన్ "ఏ ప్రోలేగోమేనా టు ది స్టడీ ఆఫ్ గ్రీక్ రెలిజియన్" , xv
- ↑ F. గ్రాఫ్, గ్రీక్ మిథాలజీ , 9
- ↑ 86.0 86.1 "myth". Encyclopaedia Britannica. 2002.
- ↑ D. అల్లెన్, స్ట్రక్చర్ అండ్ క్రియేటివిటి ఇన్ రెలిజియన్ , 9
* R.A. సెగల్, థియోరైజింగ్ అబౌట్ మిత్ , 16 - ↑ జుంగ్-కేరెంయి, పురాణశాస్త్రం యొక్క విజ్ఞానశాస్త్రం పై వ్యాసాలు, 1–2
- ↑ R. కాల్డ్వెల్, ది సైకోఎనలిటిక్ ఇంటర్ప్రేటేషణ్ ఆఫ్ గ్రీక్ మిత్ , 344
- ↑ C. జంగ్, ది సైకాలజీ ఆఫ్ ది చైల్డ్ ఆర్కేటైప్ , 85
- ↑ R. సెగల్, ది రొమాంటిక్ అపీల్ ఆఫ్ జోసెఫ్ కాంప్బెల్ , 332–335
- ↑ F. గ్రాఫ్, గ్రీక్ మిథాలజీ , 38
- ↑ T. బల్ఫించ్, బల్ఫించ్స్ గ్రీక్ అండ్ రోమన్ మిథాలజీ , 241
- ↑ T. బల్ఫించ్, బల్ఫించ్స్ గ్రీక్ అండ్ రోమన్ మిథాలజీ , 241–242
- ↑ T. బల్ఫించ్, బల్ఫించ్స్ గ్రీక్ అండ్ రోమన్ మిథాలజీ , 242
- ↑ D. అల్లెన్, రెలిజియన్ , 12
- ↑ H.I. పోలేమన్, రివ్యూ , 78–79
* A. విన్టేర్బౌర్న్, వెన్ ది నోర్న్స్ హావ్ స్పోకెన్ , 87 - ↑ L. ఎద్మండ్స్, అప్ప్రోచేస్ టు గ్రీక్ మిత్ , 184
* R.A. సెగల్, ఏ గ్రీక్ ఎటర్నల్ చైల్డ్ , 64 - ↑ M. రెయిన్హోల్డ్, ది జెనరేషన్ గ్యాప్ ఇన్ యాన్టిక్వితి , 349
- ↑ W. బర్కేర్ట్, గ్రీక్ రెలిజియన్ , 23
- ↑ M. వుడ్, ఇన్ సెర్చ్ ఆఫ్ ది ట్రోజన్ వార్ , 112
- ↑ W. బర్కేర్ట్, గ్రీక్ రెలిజియన్ , 24
- ↑ 103.0 103.1 103.2 "Greek mythology". Encyclopaedia Britannica. 2002.
* L. బర్న్, గ్రీక్ మిత్స్ , 75 - ↑ l. బర్న్, గ్రీక్ మిత్స్ , 75
- ↑ l. బర్న్, గ్రీక్ మిత్స్ , 75–76
- ↑ క్లాట్ట్-బ్రజౌస్కి, ఎన్షిఎంట్ గ్రీక్ అండ్ రోమన్ మిథాలజీ , 4
 |
Wikimedia Commons has media related to Greek mythology. |
ప్రాధమిక మూలాలు (గ్రీక్ మరియు రోమన్)[మార్చు]
- ఎసైక్లస్, ది పెర్సియన్స్ . పెర్స్యస్ కార్యక్రమం లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- ఎసైక్లస్, ప్రోమేతియాస్ బౌండ్ . పెర్స్యస్ కార్యక్రమం లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- అపోల్లోడోరస్, లైబ్రరీ అండ్ ఎపిటోం . పెర్స్యస్ కార్యక్రమం లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- అపోల్లోనియస్ ఆఫ్ రోడెస్, అర్గోనాటిక, పుస్తకం I. సేక్రేడ్ టెక్స్ట్స్ లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- సిసురో, డి దివినేషనే . లాటిన్ లైబ్రరీ లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- సిసురో, తస్క్యులేన్ రెసోన్స్ . లాటిన్ లైబ్రరీ లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- హీరోడోటాస్, ది హిస్టరీస్, I. సేక్రేడ్ టెక్స్ట్స్ లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- హేసియోడ్, వర్క్స్ అండ్ డేస్ . హాగ్ G. ఎవెలీన్-వైట్ చే ఆంగ్లంలోకి అనువదించబడింది .
- Hesiod.
Theogony. వికీసోర్స్. - హోమేర్, ఇలియడ్ . పెర్సుయస్ కార్యక్రమం లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- హోమేరిక్ హైమన్ టు ఆఫ్రొడైట్ . గ్రెగొరీ నాగి చే ఆంగ్లంలోకి అనువదించబడింది .
- హోమేరిక్ హైమన్ టు దిమీతర్ . పెర్స్యస్ ప్రాజెక్ట్ లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- హోమేరిక్ హైమన్ టు హేర్మేస్ . ఆన్లైన్ మెడీవల్ అండ్ క్లాసికల్ లైబ్రరీ లో ఆంగ్ల అనువాదం చూడుము .
- ఓవిడ్, మేతమోర్ఫోసేస్ . లాటిన్ లైబ్రరీ లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- పౌసనియాస్.
- పిందర్, పైథియాన్ ఒడిస్, పైథియాన్ 4: అర్సెసిలాస్ ఆఫ్ సైరెన్ చారియేట్ రేస్ 462 BC కొరకు. పెర్స్యస్ కార్యక్రమం లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- ప్లేటో, అపోలజీ . పెర్స్యస్ కార్యక్రమం లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
- ప్లేటో, తియటేతస్ . పెర్స్యస్ కార్యక్రమం లో వాస్తవ వచనాన్ని చూడుము .
సెకండరీ మూలాలు[మార్చు]
|
|
మరింత చదవడానికి[మార్చు]
- Gantz, Timothy (1993). Early Greek Myth: A Guide to Literary and Artistic Sources. Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-4410-X.
- Graves, Robert (1955—Cmb/Rep edition 1993). The Greek Myths. Penguin (Non-Classics). ISBN 0-14-017199-1. Check date values in:
|year=(help) - Hamilton, Edith (1942—New edition 1998). Mythology. Back Bay Books. ISBN 0-316-34151-7. Check date values in:
|year=(help) - Kerenyi, Karl (1951—Reissue edition 1980). The Gods of the Greeks. Thames & Hudson. ISBN 0-500-27048-1. Check date values in:
|year=(help) - Kerenyi, Karl (1959—Reissue edition 1978). The Heroes of the Greeks. Thames & Hudson. ISBN 0-500-27049-X. Check date values in:
|year=(help) - Morford M.P.O., Lenardon L.J. (2006). Classical Mythology. Oxford University Press. ISBN 0-19-530805-0.
- Ruck Carl, Staples Blaise Daniel (1994). The World of Classical Myth. Carolina Academic Press. ISBN 0-89089-575-9.
- స్మిత్, విలియం (1870), డిక్షనరీ ఆఫ్ గ్రీక్ అండ్ రోమన్ బయోగ్రఫీ అండ్ మిథోలోజి .
- Veyne, Paul (1988). Did the Greeks Believe in Their Myths? An Essay on Constitutive Imagination. (translated by Paula Wissing). University of Chicago. ISBN 0-226-85434-5.
- Woodward, Roger D. (editor) (2007). The Cambridge Companion to Greek Mythology. Cambridge ; New York: Cambridge University Press. ISBN 0521845203.CS1 maint: extra text: authors list (link)
బాహ్య లింక్‌లు[మార్చు]
- Hellenism.Net - గ్రీక్ మిథాలజీ గ్రీక్ పురాణ కథల యొక్క సేకరణ.
- లైబ్రరీ ఆఫ్ క్లాస్సికల్ మిథాలజీ టెక్స్ట్స్ సంప్రదాయ సాహిత్యం యొక్క రచనల అనువాదాలు
- టైంలెస్ మిత్స్: క్లాస్సికల్ మిథాలజీ సంప్రదాయ సాహిత్యం నుండి సమాచారం మరియు కథలను అందిస్తుంది.
- LIMC-ఫ్రాన్సు గ్రేకో-రోమన్ పురాణ శాస్త్రం మరియు దాని యొక్క ఐకనోగ్రఫీకి అంకితం ఇవ్వబడిన సమాచార గిడ్డంగులను అందిస్తుంది.
- థియో ప్రాజెక్ట్, గైడ్ టు గ్రీక్ మిథాలజీ వాస్తవ మూలాల నుండి సూక్తులు మరియు సంప్రదాయ కళ నుండి చిత్రాలతో పురాణ పాత్రల యొక్క జీవిత చరిత్రలు.
- మూలాల లోపాలున్న పేజీలు
- గూగుల్ అనువాద వ్యాసాలు
- Articles containing Ancient Greek-language text
- All articles with unsourced statements
- Articles with unsourced statements from July 2009
- Articles with unsourced statements from February 2009
- తెగిపోయిన ఫైలులింకులు గల పేజీలు
- Spoken articles
- CS1 maint: multiple names: authors list
- CS1 maint: extra text: authors list
- Portal templates with all redlinked portals
- గ్రీక్ పురాణశాస్త్రం
