చంద్ కౌర్
చాంద్ కౌర్ (1802 - 11 జూన్ 1842) సిక్కు సామ్రాజ్యానికి రాజప్రతినిధి, 1840 డిసెంబరు 2 న మాలికా ముకద్దీసా (లిట్. క్వీన్ ఇమ్మాక్యులేట్) గా ప్రకటించబడింది. కన్హయ్య సామ్రాజ్యానికి చెందిన సర్దార్ జైమల్ సింగ్ కు ఆమె జన్మించారు. 1812 లో, మహారాజా రంజిత్ సింగ్, మహారాణి దాతర్ కౌర్ కుమారుడు, వారసుడైన యువరాజు ఖరక్ సింగ్ ను ఆమె వివాహం చేసుకుంది. 1821 లో ఆమె వారి ఏకైక కుమారుడు నౌ నిహాల్ సింగ్కు జన్మనిచ్చింది, అతను పంజాబ్ సింహాసనానికి వారసుల వరుసలో రెండవవాడు అయ్యారు.
ఆమె భర్త కొద్దికాలం పాలనలో ఆమె సిక్కు సామ్రాజ్యానికి రాణి భార్యగా పనిచేసింది, ఆమె కుమారుడు సింహాసనాన్ని అధిష్టించినప్పుడు రాజమాత అయింది.
ఆమె భర్త ఖరక్ సింగ్, కుమారుడు నౌ నిహాల్ సింగ్ ఇద్దరూ మరణించిన తరువాత, ఆమె నౌ నిహాల్ సింగ్, అతని గర్భవతి భార్య సాహిబ్ కౌర్ పుట్టబోయే బిడ్డకు తనను తాను రాజప్రతినిధిగా ప్రకటించింది. సాహిబ్ కౌర్ మగబిడ్డకు జన్మనివ్వడంతో ఆమె తన వాదనను విరమించుకుంది, ప్రత్యర్థి షేర్ సింగ్ లాహోర్ పై విజయవంతమైన దాడికి నాయకత్వం వహించారు.[1] తరువాత 1842 జూన్ 11 న ఆమె సేవకులచే హత్య చేయబడింది.
జీవిత చరిత్ర
[మార్చు]చాంద్ కౌర్ 1802 లో పంజాబ్ లోని గురుదాస్ పూర్ జిల్లాలోని ఫతేఘర్ చురియన్ లో సంధు జాట్ సిక్కు కుటుంబంలో జన్మించింది.[1] ఆమె తండ్రి కన్హయ్య పీఠాధిపతి సర్దార్ జైమల్ సింగ్. ఫిబ్రవరి 1812 లో, ఆమె పదేళ్ల వయస్సులో, మహారాజా రంజిత్ సింగ్ పెద్ద కుమారుడు కున్వర్ ఖరక్ సింగ్ను వివాహం చేసుకుంది. 1816 లో రంజిత్ సింగ్ ఖరక్ సింగ్ ను తన వారసుడిగా అధికారికంగా ప్రకటించి అతనికి "టిక్కా కన్వర్" (క్రౌన్ ప్రిన్స్) అభిషేకం చేసి చాంద్ కౌర్ ను "తిక్కా రాణి సాహిబా" (క్రౌన్ ప్రిన్సెస్) గా చేసారు.[2]
వారి కుమారుడు నౌ నిహాల్ సింగ్ 1821 ఫిబ్రవరి 23 న జన్మించారు, మార్చి 1837 లో అతను శ్యామ్ సింగ్ అటారివాలా కుమార్తె బీబీ నానకి కౌర్ సాహిబాను వివాహం చేసుకున్నారు.
కుమారుని పాలన
[మార్చు]1839 జూన్ 27 న రంజిత్ సింగ్ మరణం తరువాత, ఖరక్ సింగ్ అతని వారసుడిగా, రాజా ధియాన్ సింగ్ డోగ్రా అతని వజీర్ (విజియర్) గా నియమించబడ్డారు.[3] కొత్త మహారాజా 1839 అక్టోబరు వరకు కేవలం నాలుగు నెలల కంటే తక్కువ కాలం మాత్రమే పరిపాలించాడు, అప్పుడు అతని కుమారుడు నౌ నిహాల్ సింగ్, దియాన్ సింగ్ చేత తిరుగుబాటు ద్వారా పదవీచ్యుతుడయ్యారు. 1840 నవంబరులో స్లో పాయిజనింగ్ కారణంగా మరణించే వరకు లాహోర్ లో ఖైదు చేయబడ్డారు.[4] సమకాలీన చరిత్రకారులు ఈ విషాన్ని దియాన్ సిఘ్ ఆదేశాల మేరకు ఇచ్చినట్లు సూచిస్తున్నారు.[5]
నవంబర్ 5 న తన తండ్రి దహన సంస్కారాల నుండి తిరిగి వచ్చిన నౌ నిహాల్ సింగ్ తన సహచరుడు, గులాబ్ సింగ్ కుమారుడు ఉదమ్ సింగ్, దియాన్ సింగ్ మేనల్లుడితో కలిసి హజూరి బాగ్ ద్వారం గుండా వెళ్ళారు. గేటు గుండా వెళ్తుండగా పై నుంచి రాళ్లు పడటంతో ఉదం సింగ్ మృతి చెందగా యువరాజుకు గాయాలయ్యాయి. కొన్ని అడుగులు వెనక్కు వేసిన దియాన్ సింగ్ వెంటనే యువరాజును కోటలోకి తీసుకెళ్లే ఏర్పాట్లు చేశారు. మరెవరినీ కోటలోకి అనుమతించలేదు, అతని తల్లి చాంద్ కౌర్ కూడా ఆందోళన జ్వరంతో కోట ద్వారాలను వట్టి చేతులతో కొట్టింది. కోటలోకి తీసుకెళ్లే ముందు యువరాజు స్వల్పంగా గాయపడినట్లు కనిపించాడని, స్పృహలో ఉన్నాడని, నీరు కావాలని అడిగాడని ప్రత్యక్ష సాక్షులు తెలిపారు. అయితే అతడిని చూసేందుకు తల్లి, స్నేహితులను లోపలికి అనుమతించేసరికి తలకు బలమైన గాయాలతో మృతి చెందారు.[6][7]
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ 1.0 1.1 Bhagat Singh. "Chand Kaur". Encyclopaedia of Sikhism. Punjab University, Patiala.
- ↑ Singh, Ranjit (2013). Golden Crystal (in ఇంగ్లీష్). Unistar Books. ISBN 978-93-5113-048-2.
- ↑ "Connecting the Dots in Sikh History". Institute of Sikh Studies. Archived from the original on 5 మార్చి 2016.
- ↑ Ahluwalia, M.L. "Kharak Singh, Maharaja (1801-1840)". Encyclopaedia of Sikhism.
- ↑ Sardar Singh Bhatia. "Nau Nihal Singh Kanvar (1821-1840)". Encyclopaedia of Sikhism.
- ↑ Harbans Singh Noor (ఫిబ్రవరి 2004). "Death of Prince Nau Nihal Singh". Sikh Spectrum. Archived from the original on 26 జూన్ 2013.
{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (link) - ↑ "Nakain Kaur, Chand Kaur and Sahib Kaur's Samadhis". Lahore Sites of Interest. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 25 August 2017.