థోర్బ్జోర్న్ జాగ్లాండ్
థోర్బ్జోర్న్ జాగ్లాండ్ లేబర్ పార్టీకి చెందిన నార్వేజియన్ రాజకీయ నాయకుడు. ఆయన 2009 నుండి 2019 వరకు కౌన్సిల్ ఆఫ్ యూరప్ సెక్రటరీ జనరల్గా పనిచేశారు. ఆయన 1996 నుండి 1997 వరకు నార్వే ప్రధాన మంత్రిగా, 2000 నుండి 2001 వరకు విదేశాంగ మంత్రిగా, 2005 నుండి 2009 వరకు స్టోర్టింగ్ అధ్యక్షుడిగా పనిచేశారు.
జాగ్లాండ్ ఓస్లో విశ్వవిద్యాలయంలో పరిచయ స్థాయిలో ఆర్థిక శాస్త్రాన్ని అభ్యసించాడు, కానీ పట్టభద్రుడయ్యాడు. అతను తన రాజకీయ జీవితాన్ని వర్కర్స్ యూత్ లీగ్లో ప్రారంభించాడు, దానికి అతను 1977 నుండి 1981 వరకు నాయకత్వం వహించాడు. ఆయన 1986 నుండి 1992 వరకు పార్టీ కార్యదర్శిగా, 1992 నుండి 2002 వరకు పార్టీ నాయకుడిగా ఉన్నారు.
జాగ్లాండ్ మంత్రివర్గం స్వల్పకాలికంగా ఉన్నప్పటికీ, వివాదాలతో నిండిపోయింది, వ్యక్తిగత కుంభకోణాల కారణంగా ఇద్దరు మంత్రులు వైదొలగవలసి వచ్చింది. [1] తన కోట్స్, ప్రకటనల కోసం మీడియాలో చాలా ఎగతాళి చేయబడిన, తరచుగా అసమర్థుడిగా చిత్రీకరించబడిన జాగ్లాండ్, [2] 1997 ఎన్నికల తరువాత రాజీనామా చేశాడు, అతని పార్టీ అత్యధిక ఓట్లను గెలుచుకున్నప్పటికీ, అతను చాలా ఎగతాళి చేయబడిన 36.9 అల్టిమేటం ఫలితంగా. 2010లో నలభై మంది ప్రముఖ చరిత్రకారుల బృందం జాగ్లాండ్ను రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం ముగిసినప్పటి నుండి అత్యంత బలహీనమైన నార్వేజియన్ ప్రధానమంత్రిగా పేర్కొంది; [3] రెండు సంవత్సరాల క్రితం, అతని పూర్వీకుడు గ్రో హార్లెం బ్రండ్ట్ల్యాండ్ అతని ప్రధానమంత్రి పదవిని కఠినమైన పదజాలంతో విమర్శించారు, జాగ్లాండ్ను "తెలివితక్కువవాడు" అని అభివర్ణించారు. [4] అలాగే విదేశాంగ మంత్రిగా ఆయన పదవీకాలం వివాదాలతో నిండిపోయింది, ఆ పదవికి ఆయనకు అర్హత లేదని భావించడం, తగనివిగా భావించిన కోట్స్, ప్రకటనలు దీనికి కారణం. [5] 2005లో జెన్స్ స్టోల్టెన్బర్గ్ తన రెండవ మంత్రివర్గాన్ని ఏర్పాటు చేసినప్పుడు జాగ్లాండ్ను విస్మరించారని విస్తృతంగా భావించారు. [6]
2009లో, జాగ్లాండ్ కౌన్సిల్ ఆఫ్ యూరప్ సెక్రటరీ జనరల్గా ఎన్నికయ్యారు. [7] 2014 లో ఆయన మరో ఐదు సంవత్సరాలు తిరిగి ఎన్నికయ్యారు. [8] సెక్రటరీ జనరల్గా ఆయన పదవీకాలం వివాదాస్పదమైంది,, అవినీతికి వ్యతిరేకంగా చర్య తీసుకోలేదని [9] [10], పుతిన్ రష్యా పట్ల దాస్యం చూపించారని ఆయనపై ఆరోపణలు ఉన్నాయి. [11] జాగ్లాండ్ నార్వేజియన్ నోబెల్ కమిటీ సభ్యుడు, 2020 లో నిష్క్రమించారు; [12] అతను గతంలో 2009 నుండి 2015 వరకు దాని ఛైర్మన్గా పనిచేశాడు.
తొలినాళ్ళ, వ్యక్తిగత జీవితం
[మార్చు]థోర్బ్జోర్న్ జగ్లాండ్ 5 నవంబర్ 1950న డ్రామ్మెన్లో థోర్బ్జోర్న్ జోహన్సెన్ గా జన్మించాడు, వెల్డర్ అయిన హెల్గే థ్. జాగ్లాండ్,, ఒక కుక్, ఇంగ్రిడ్ బ్జెర్క్నెస్. నార్వేజియన్ దినపత్రిక డాగ్బ్లాడెట్ ప్రకారం, అతని తండ్రి తన సమాజానికి ఒక రకమైన "స్టీవార్డ్"గా అదనపు విధులను నిర్వర్తించేవాడు, కాబట్టి "పోస్టల్ సర్వీస్లో పూర్తి చిరునామా లేకుండా లేఖలు" లేదా ఎన్వలప్లు ఉన్నప్పుడు, మెయిల్మ్యాన్ వాటిలో చాలా వరకు జాగ్లాండ్ ఇంటికి డెలివరీ చేసేవాడు, ఎందుకంటే "అక్కడే అంతా జరిగింది". [13] జాగ్లాండ్ 1969లో మాధ్యమిక పాఠశాల నుండి పట్టభద్రుడయ్యాడు. తన కవల సోదరుడు హెల్జ్తో కలిసి, థోర్బ్జోర్న్ జాగ్లాండ్ ఓస్లో విశ్వవిద్యాలయంలో కొంతకాలం ఆర్థిక శాస్త్రాన్ని అభ్యసించాడు, కానీ అదే సమయంలో రాజకీయాల్లో పాల్గొన్నాడు, తన చదువును పూర్తి చేయలేదు. జాగ్లాండ్, అతని తల్లిదండ్రులు 1957లో శ్రామిక తరగతి అర్థాలతో కూడిన సాధారణ ఇంటిపేరు అయిన జోహన్సెన్ నుండి జాగ్లాండ్గా వారి ఇంటిపేరును మార్చుకున్నారు; జాగ్లాండ్ పేరు ఆస్ట్రిడ్ మోస్ రాసిన 2000 నై స్లెక్ట్స్నావ్న్ ("2,000 కొత్త కుటుంబ పేర్లు") పుస్తకంలో సాంప్రదాయ వ్యవసాయ పేర్లను అనుకరించే ప్రతిపాదిత "కొత్త కుటుంబ పేర్లలో" ఒకటి; ఈ పుస్తకం సాధారణ ఇంటిపేర్లు కలిగిన కార్మిక తరగతి సభ్యులు మరింత ప్రత్యేకమైన పేర్లను కనుగొనడంలో సహాయపడటం లక్ష్యంగా పెట్టుకుంది. [14]
అతను 1976లో జర్నలిస్ట్ హన్నే గ్రోట్జోర్డ్ను వివాహం చేసుకున్నాడు. [15] ఈ దంపతులకు ఇద్దరు కుమారులు, ఆండర్స్ (జననం 1978), హెన్రిక్ (జననం 1986). [16] యూరప్ కౌన్సిల్ సెక్రటరీ జనరల్గా, జాగ్లాండ్ ఫ్రాన్స్లోని స్ట్రాస్బర్గ్లో నివసించారు, కానీ అప్పటి నుండి నార్వేకు తిరిగి వెళ్లారు.
"యూరోపియన్ ఖండం, అది ప్రాతినిధ్యం వహిస్తున్న సార్వత్రిక విలువల పట్ల అవిశ్రాంత నిబద్ధత" కోసం జాగ్లాండ్కు ఫ్రాన్స్ జాతీయ ఆర్డర్ ఆఫ్ ది లెజియన్ ఆఫ్ ఆనర్ కమాండర్ బిరుదు లభించింది. [17]
రాజకీయ జీవితం
[మార్చు]ప్రారంభ ప్రమేయం, ప్రధాన కార్యదర్శి, ఎన్నికైన పార్టీ నాయకుడు
[మార్చు]1966లో, 16 సంవత్సరాల వయస్సులో, అతను వర్కర్స్ యూత్ లీగ్ (AUF) యొక్క లైయర్ అధ్యాయంలో చేరాడు. పార్టీ శ్రేణుల ద్వారా వేగంగా ఎదుగుతూ, అతను 1973లో బస్కెరుడ్లోని వర్కర్స్ యూత్ లీగ్ నాయకుడిగా ఎన్నికయ్యాడు, 1975 వరకు ఆ పదవిలో ఉన్నాడు. ఆ సంవత్సరం, అతను బుస్కెరుడ్ కౌంటీ కౌన్సిల్ సభ్యుడిగా ఎన్నికయ్యాడు. 1977లో, ఆయన వర్కర్స్ యూత్ లీగ్ జాతీయ నాయకుడయ్యాడు, 1981 వరకు ఆ పదవిలో కొనసాగాడు ఈ కాలంలో, యువజన విభాగానికి, మాతృ పార్టీకి మధ్య అంతరాన్ని తగ్గించాలని తాను కోరుకుంటున్నానని, కానీ వర్కర్స్ యూత్ లీగ్కు దాని స్వంత రాజకీయ వేదిక ఉండవలసిన అవసరాన్ని కూడా ఆయన వ్యక్తం చేశారు. ఆ సమయంలో ఆయన మద్దతు ఇచ్చిన ముఖ్యమైన అంశాలలో చమురు పరిశ్రమ జాతీయీకరణ, ఉత్తర నార్వే వెలుపల పెట్రోలియం పరీక్ష బోరింగ్ నిర్వహించడానికి అనుమతి, రాష్ట్రం పెట్రోలియం పరిశ్రమ నుండి వచ్చే ఆదాయాన్ని దేశీయ పరిశ్రమను జాతీయం చేయడానికి ఉపయోగించాలి. [18]
1981 నుండి, అతను లేబర్ పార్టీకి కార్యదర్శిగా పనిచేశాడు; 1986 లో అతను తాత్కాలిక ప్రధాన కార్యదర్శి అయ్యాడు, 1987 లో అధికారికంగా ఆ పదవికి నియమించబడ్డాడు. లేబర్ పార్టీ కార్యదర్శిగా జాగ్లాండ్ అనేక చర్యలు చేపట్టారు, అవి సంస్థాగత, రాజకీయ సంస్కరణలకు దారితీశాయి. లేబర్ పార్టీ పనితీరును ప్రభావితం చేసే ట్రేడ్ యూనియన్ల హక్కు తగ్గించబడింది; పార్టీ మ్యానిఫెస్టో మొదలైన వాటిని రూపొందించేటప్పుడు పార్టీ సరిహద్దులకు వెలుపల ఉన్న పౌర సమాజంతో కాలానుగుణంగా సంప్రదింపులు ప్రారంభించబడ్డాయి. 1986లో, ఆయన లేబర్ పార్టీ అంతర్జాతీయ కమిటీకి ఛైర్మన్ కూడా అయ్యారు. అతను దీర్ఘకాల నాయకుడు గ్రో హార్లెం బ్రండ్ట్ల్యాండ్ స్థానంలో 1992 వరకు రెండు పదవులను నిర్వహించాడు.
జాగ్లాండ్ 1993లో బుస్కెరుడ్ నుండి నార్వేజియన్ పార్లమెంటుకు ఎన్నికయ్యారు, మూడు సందర్భాలలో తిరిగి ఎన్నికయ్యారు. తన మొదటి పదవీకాలంలో, జాగ్లాండ్ విదేశీ వ్యవహారాల స్టాండింగ్ కమిటీ సభ్యుడిగా ఉన్నారు, పార్టీ పార్లమెంటరీ గ్రూపుకు భిన్న నాయకుడిగా కూడా పనిచేశారు. 1995లో, జాగ్లాండ్ బ్రెవ్ ( లెటర్స్ ), "వర్ సర్బరే వర్డెన్" (అవర్ వల్నరబుల్ వరల్డ్) i 2001, "టి టెసర్ ఓమ్ ఇయు ఓగ్ నార్జ్" (ఇయు & నార్వే గురించి పది పోస్టులేట్స్) అనే పుస్తకాన్ని 2003లో ప్రచురించారు.
ప్రీమియర్షిప్
[మార్చు]1996 అక్టోబర్ 23న, గ్రో హార్లెం బ్రండ్ట్ల్యాండ్ జాగ్లాండ్కు రాజకీయాల నుండి వైదొలగుతున్నట్లు, అతన్ని ప్రభుత్వ అధిపతిగా వదిలివేస్తున్నట్లు తెలియజేసింది. మూడవ మంత్రివర్గం బ్రండ్ట్ల్యాండ్ రాజీనామా చేసింది, పార్టీ నాయకుడు జాగ్లాండ్ కొత్త మంత్రివర్గాన్ని ఏర్పాటు చేయమని ప్రేరేపించింది.
జాగ్లాండ్ మంత్రివర్గం స్వల్పకాలికంగానే కొనసాగింది, ఇద్దరు మంత్రులు బలవంతంగా ఉపసంహరించుకోవలసి వచ్చింది. [2] [1] 1997 ఎన్నికల తరువాత ఆయన పార్టీ అత్యధిక ఓట్లు గెలుచుకున్నప్పటికీ రాజీనామా చేశారు. 2005లో జెన్స్ స్టోల్టెన్బర్గ్ తన రెండవ మంత్రివర్గాన్ని ఏర్పాటు చేసినప్పుడు జాగ్లాండ్ను విస్మరించారని విస్తృతంగా భావించారు. [19]
జాగ్లాండ్ ప్రధానమంత్రిగా ఉన్న కాలంలో "నార్వేజియన్ హౌస్" గురించి తన దార్శనికతను ప్రారంభించాడు. తన నియామకం తర్వాత స్టోర్టింగ్కు చేసిన ప్రసంగంలో, జాగ్లాండ్ నార్వేజియన్ హౌస్ను నాలుగు స్తంభాలతో కూడిన పునాదిగా అభివర్ణించారు. ఆ రూపకం "పర్యావరణపరంగా స్థిరమైన సమాజంలో సమిష్టి విలువ సృష్టి"ని సూచిస్తుంది. ఈ సభను నిలబెట్టే నాలుగు స్తంభాలు వ్యాపార, కార్మిక విధానం; సంక్షేమ విధానం; పరిశోధన, విద్యా విధానం;, విదేశాంగ, భద్రతా విధానం. ఈ సభ ఏర్పాటుకు ప్రతి ఒక్కరూ తోడ్పడాలని జాగ్లాండ్ పేర్కొన్నారు; ముఖ్యంగా ఈ లక్ష్యాలను చేరుకోవడానికి మంత్రివర్గం ప్రతిపక్షంతో సహకరిస్తుందని ఆయన పేర్కొన్నారు. తన ప్రసంగంలో, జాగ్లాండ్ హార్లెం బ్రండ్ట్ల్యాండ్ విధానాల నుండి తాను పెద్దగా వైదొలగనని, కానీ హింస, మద్యం, మాదకద్రవ్యాల దుర్వినియోగం, నేరాలపై దృష్టిని పెంచుతానని, నివారణ చర్యలు, కోర్టుల మెరుగుదలతో సహా ఉంటానని చెప్పాడు. విద్యా వ్యవస్థలోని అన్ని భాగాలలో సమాచార సాంకేతికతను ప్రవేశపెట్టడం చాలా ముఖ్యమని కూడా ఆయన పేర్కొన్నారు. నార్వేజియన్ హౌస్ నిర్మాణంలో భాగంగా, క్యాబినెట్ వారి రంగాలలో నైపుణ్యం కలిగిన లే కౌన్సిల్లను నియమించడం ప్రారంభించింది, ఇది సమాజంలోని ముఖ్యమైన రంగాలపై వారికి అభిప్రాయాన్ని, ఇన్పుట్లను అందిస్తుంది. రాజకీయ నిర్ణయాలను విమర్శనాత్మకంగా పరిశీలించే వ్యక్తులకు దగ్గరగా ఉండేలా చేయడం, రాజకీయ స్థాయిలో ఉత్పన్నమయ్యే ఆలోచనల సంఖ్యను పెంచడం దీని ఉద్దేశ్యం అని జాగ్లాండ్ పేర్కొన్నారు. [20] ఆగస్టు 2008లో జాగ్లాండ్ ఇలా అన్నాడు, "నార్వేజియన్ హౌస్ను మరింత బాగా ప్లాన్ చేసి సిద్ధం చేసి ఉండవచ్చు, కానీ నాకు సమయం లేదు. నేను ఒక అవకాశం తీసుకున్నాను. లేబర్ పార్టీ లెక్కింపు కోసం నిష్క్రమించింది. మంచి ఎన్నికలు నిర్వహించడమే నా లక్ష్యం;, మేము చేసాము. అప్పటి నుండి మేము అంత బాగా రాణించలేదు". [21] "నార్వేజియన్ హౌస్ను మిస్ అయ్యే వ్యక్తుల నుండి నాకు ఇప్పటికీ ఉత్తరాలు వస్తున్నాయి. ఇది కొత్తగా ఏదో ఒక ప్రయత్నం, పార్టీల వైపు కార్యకలాపాలకు స్ఫూర్తినిచ్చే భవన నిర్మాణ ప్రాజెక్ట్" అని జాగ్లాండ్ ఒక ఇంటర్వ్యూలో అన్నారు. [2]
జాగ్లాండ్ 36.9 అల్టిమేటం, రాజీనామా
[మార్చు]1997 పార్లమెంటరీ ఎన్నికలకు ముందు, లేబర్ పార్టీకి 36.9% కంటే తక్కువ ప్రజాదరణ పొందిన ఓట్లు వస్తే మంత్రివర్గం రాజీనామా చేస్తుందని జాగ్లాండ్ ప్రకటించారు. [22] 1993 ఎన్నికల్లో బ్రండ్ట్ల్యాండ్ ఆధిక్యంలో ఉండగా పార్టీకి లభించిన ఓట్ల శాతం ఇది, ఇది వారికి పరిపాలించడానికి అస్పష్టమైన ఆదేశాన్ని అందించింది. [23] నార్వే రాజ్యాంగం ప్రకారం, సేవ చేయడానికి పార్లమెంటు అధికారికంగా క్యాబినెట్ను ఆమోదించాల్సిన అవసరం లేదు, దాని ప్రారంభం నుండి ఖచ్చితమైన మద్దతు లేని మైనారిటీ ప్రభుత్వం అవిశ్వాస తీర్మానాన్ని పొందనంత కాలం పనిచేయవచ్చు.
165 మంది పార్లమెంటు సభ్యులలో 67 మందితో కూడిన సొంత పార్టీ సమూహం మాత్రమే లేబర్ మంత్రివర్గానికి ప్రత్యక్షంగా మద్దతు ఇచ్చింది. చట్టాన్ని ఆమోదించడానికి, కేబినెట్ అతిపెద్ద ప్రతిపక్ష పార్టీలైన సెంటర్ పార్టీ, లేబర్ పార్టీ సాంప్రదాయ విరోధి అయిన కన్జర్వేటివ్ పార్టీ నుండి కేసును బట్టి మద్దతు కోరింది. బ్రండ్ట్ల్యాండ్ ప్రధానమంత్రిగా ఉన్న సమయంలోనే ఈ తాత్కాలిక వ్యూహాన్ని ఉపయోగించింది, దీనిని "స్టోర్టింగ్లో స్లాలొమ్ రేసింగ్"గా అభివర్ణించింది. [23] అయితే, 1996లో వార్షిక రాష్ట్ర బడ్జెట్ను రూపొందించడానికి జరిగిన చర్చలు చాలా కష్టంగా ఉన్నాయి. రాజకీయ శాస్త్రవేత్త ట్రోండ్ నోర్డ్బీ ప్రకారం, 36.9% కంటే తక్కువ సాధించిన మంత్రివర్గం పరిపాలించడానికి ఇబ్బంది పడుతుందని జాగ్లాండ్ భావించారు.
ఫలితంగా, లేబర్ పార్టీ కేవలం 35.0% మాత్రమే పొందింది, స్వల్ప సీట్ల నష్టంతో అతిపెద్ద పార్టీగా మిగిలిపోయింది. జాగ్లాండ్ 29 సెప్టెంబర్ 1997న రాజీనామా చేసి, కెజెల్ మాగ్నే బోండెవిక్ యొక్క మొదటి మంత్రివర్గానికి అధికారం ఇవ్వబడింది. [24] [25] ఈ మంత్రివర్గం మరింత బలహీనమైన పార్లమెంటరీ ప్రాతిపదికను కలిగి ఉంది. జాగ్లాండ్ రాజీనామా చేస్తే, "అతను నార్వేలో అత్యంత అయోమయకరమైన రాజకీయ నాయకుడిగా చరిత్రలో నిలిచిపోతాడు" అని సోషలిస్ట్ లెఫ్ట్ పార్టీ (SV) నాయకుడు ఎరిక్ సోల్హీమ్ అన్నారు. [26]
విదేశాంగ మంత్రి
[మార్చు]ఫిబ్రవరి 2000లో, 36.9 వైఫల్యం, డిప్యూటీ పార్టీ నాయకుడు స్టోల్టెన్బర్గ్ యొక్క పెరుగుతున్న ప్రజాదరణ నుండి ఇంకా తేరుకోకుండా, జాగ్లాండ్ ప్రధాన మంత్రి అభ్యర్థిగా వైదొలిగారు. ఫిబ్రవరి 10, 2000న జాతీయ కార్మిక మండలితో మాట్లాడుతూ, జాగ్లాండ్ ఇలా అన్నాడు, "నేను ప్రధానమంత్రి అభ్యర్థిగా కొనసాగితే, ముఖ్యంగా నేను ప్రధానమంత్రిగా తిరిగి వస్తే, గత మూడు సంవత్సరాలుగా నాపై ఉన్న ఒత్తిడి కొనసాగుతుంది, బలం పెరుగుతుంది." [27] కేవలం 35 రోజుల తర్వాత, బోండెవిక్ యొక్క మొదటి మంత్రివర్గం విశ్వాస తీర్మానం తర్వాత రాజీనామా చేసింది. జెన్స్ స్టోల్టెన్బర్గ్ నేతృత్వంలో కొత్త లేబర్ మంత్రివర్గాన్ని కింగ్ హెరాల్డ్ V మార్చి 17, 2000న ప్రకటించారు. [28] జాగ్లాండ్ విదేశాంగ మంత్రిగా ఎంపికయ్యారు.
విదేశాంగ మంత్రిగా ఆయన చేసిన మొదటి చర్యలలో ఒకటి బెల్గ్రేడ్ పతనానికి మూడు సంవత్సరాల ముందు సందర్శించడం. యుగోస్లేవియాకు విదేశీ సహాయాన్ని మెరుగుపరచాలని, యుగోస్లేవియా యుద్ధాలకు శాంతియుత పరిష్కారాన్ని కనుగొనాలని జాగ్లాండ్ కోరుకున్నాడు. స్లోబోడాన్ మిలోసెవిక్ను వ్యతిరేకిస్తున్న యుగోస్లేవియా దళాలకు జాగ్లాండ్ ఆర్థిక, వస్తుపరమైన సహాయాన్ని అందించాడు, ఈ చర్య మిలోసెవిక్కు వ్యతిరేకత యొక్క ప్రజాదరణను పెంచింది, చివరికి అతను అధికారం నుండి పడిపోయాడు. మిలోసెవిక్ చేసిన ఎన్నికల మోసాన్ని బహిర్గతం చేయడంలో సహాయపడిన కంప్యూటర్లను నార్వేజియన్ విదేశాంగ మంత్రిత్వ శాఖ అందించింది. మిలోసెవిక్ ప్రభుత్వాన్ని పడగొట్టడంలో నార్వేజియన్ సహకారం కీలక పాత్ర పోషించింది, విజయోత్సవాలకు మొదట ఆహ్వానించబడిన వ్యక్తి జాగ్లాండ్.
"ది నార్వేజియన్ హౌస్", "36.9%" గురించి ప్రచారం చేసిన తరహాలోనే జాగ్లాండ్ మళ్ళీ జాతీయ వార్తల్లో నిలిచాడు, ఈసారి "బొంగో ఫ్రమ్ కాంగో" అనే పదబంధాన్ని ఉపయోగించాడు, జాగ్లాండ్ నార్వేను సందర్శించినప్పుడు గాబన్ అధ్యక్షుడు ఒమర్ బొంగోను ప్రస్తావించినప్పుడు దీనిని ఉపయోగించాడు. జాగ్లాండ్ ఫిబ్రవరి 2, 2001న జాతీయ స్థాయిలో ప్రసారం అయ్యే టెలివిజన్ షో "ఐ క్వెల్డ్ మెడ్ పెర్ స్టెల్ ఆన్ టీవీ 2" లో "విదేశాంగ మంత్రిత్వ శాఖలోని ప్రతి ఒక్కరూ 'ఇప్పుడు మీరు కాంగో నుండి బొంగోను కలవబోతున్నారు ' అని చెబుతూ తిరిగారు అని పేర్కొన్నారు. [5] "బొంగో", "కాంగో" అనే పదాలను చాలా మంది జాతిపరమైన అవమానంగా చూస్తున్నారు. [2]
శ్రీలంక అంతర్యుద్ధంలో పాల్గొనే స్థాయికి చేరుకోవడానికి జాగ్లాండ్ జూన్ 2001లో శ్రీలంకను సందర్శించారు. శ్రీలంక అధ్యక్షురాలు చంద్రికా కుమారతుంగ అభ్యర్థన మేరకు, రాజధాని కొలంబోకు కొద్దిసేపు పర్యటించిన తర్వాత, జాగ్లాండ్ శ్రీలంక ప్రభుత్వానికి, తమిళ టైగర్లకు మధ్య శ్రీలంక శాంతి ప్రక్రియలో పాత్ర పోషించడానికి అంగీకరించారు.
2001 ఎన్నికల సమయంలో లేబర్ పార్టీ బాగా రాణించలేదు. అసోసియేటెడ్ ప్రెస్కి ఇచ్చిన ఇంటర్వ్యూలో, జాగ్లాండ్, "ఇది అస్థిరమైనది, ఊహించలేనిది" అని అన్నారు. [29] ఓట్ల లెక్కింపు పూర్తయిన తర్వాత, స్టోల్టెన్బర్గ్, అతని మంత్రివర్గం రాజీనామా చేయవలసి వచ్చింది, 1924 తర్వాత అత్యంత దారుణమైన ఎన్నికల ప్రచార ఫలితాలతో బాధపడింది. [30]
2001లో స్టోల్టెన్బర్గ్ ప్రభుత్వం పతనం తర్వాత జాగ్లాండ్ తన విదేశాంగ మంత్రి పదవి నుంచి వైదొలిగారు.
పార్టీ నాయకత్వ పోరాటం ఎన్నికలతో ముగియలేదు, స్టోల్టెన్బర్గ్కు పార్టీ నాయకత్వ పాత్రను ఇవ్వమని జాగ్లాండ్పై ఒత్తిడి ఇంకా పెరుగుతోంది. నవంబర్ 2002లో జరిగే జాతీయ కార్మిక మహాసభ సందర్భంగా స్టోల్టెన్బర్గ్ నాయకుడి కోసం పోటీ చేస్తారని భావించారు, జనవరి 2002లో ఇద్దరూ తమకు పాత్ర కావాలా వద్దా అని చెప్పాల్సి ఉంది. జనవరి 15న, జాగ్లాండ్ పార్లమెంటులో కుప్పకూలిపోయాడు, ఆసుపత్రికి పంపబడ్డాడు. [31] ఆ సాయంత్రం తరువాత, టీవీ 2 న్యూస్ ప్రత్యక్ష ప్రసారం చేస్తున్నప్పుడు, హాస్యనటుడు బార్డ్ టఫ్టే జోహన్సెన్ కోడి వేషంలో ఎగరవేస్తూ ప్రత్యక్ష ప్రసారానికి అంతరాయం కలిగించాడు, థోర్బ్జోర్న్ జాగ్లాండ్ పట్ల మీడియా వ్యవహరించిన తీరును చూసి నవ్వుతూ, మీడియా యొక్క ద్వంద్వ ప్రమాణాలను అపహాస్యం చేశాడు. [32] [33] ఫిబ్రవరి 3, 2002న, నవంబర్లో పార్టీ నాయకుడిగా కొత్త పదవీకాలం కోరుకోవడం లేదని జాగ్లాండ్ ప్రకటించారు. [34]
స్టోర్టింగ్ అధ్యక్షుడు
[మార్చు]2005లో, జాగ్లాండ్ నార్వేజియన్ పార్లమెంటుకు నాల్గవసారి తిరిగి ఎన్నికయ్యారు. స్టోర్టింగ్ యొక్క మునుపటి అధ్యక్షుడైన జోర్గెన్ కోస్మో పార్లమెంటరీ పునః ఎన్నికలకు పోటీ చేయలేదు, జాగ్లాండ్ను 2005 అక్టోబర్ 10న పార్లమెంటు సభ్యులు ఈ స్థానానికి ఎన్నుకున్నారు. జాగ్లాండ్ ఒకే ఒక ఖాళీ ఓటుతో ఎన్నికయ్యారు, అయితే అతని ప్రోగ్రెస్ పార్టీ ప్రత్యర్థి కార్ల్ I. హెగెన్ స్టోర్టింగ్లో 25 ఖాళీ ఓట్లను కలిగి ఉన్నారు. తరువాత ఆయన ఇలా అన్నారు: [35]
ఇది నాకు పూర్తిగా కొత్త యుగం. పార్లమెంట్ పని సజావుగా సాగేలా నేను దానికి నాయకత్వం వహిస్తాను. అలాగే, నేను నార్వే, విదేశాలలో పార్లమెంటుకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తున్నాను.
దక్షిణ ఆఫ్ఘనిస్తాన్కు మరిన్ని మంది నార్వేజియన్ సైనికులను పంపాలని తాను కోరుకుంటున్నానని జాగ్లాండ్ ఆఫ్టెన్పోస్టెన్ వార్తాపత్రికతో అన్నారు: "నార్వేజియన్ ప్రత్యేక దళాలు శీతాకాలం అంతా ఖచ్చితంగా స్వాగతించబడతాయి. నాటో వారిని డిమాండ్ చేస్తుంటే, నార్వే సహకరించాలి". 2007లో, స్టోల్టెన్బర్గ్ జాగ్లాండ్ను ప్రస్తుత రాజకీయ చర్చలకు బలమైన కేంద్రంగా స్టోర్టింగ్ను అభివృద్ధి చేయాలనే తన ప్రణాళికను అమలు చేయడానికి అనుమతించాడు, తద్వారా మంత్రివర్గం నుండి వచ్చే అంశాలపై పార్లమెంటరీ సభ్యుల అధికారాన్ని పెంచాడు. [36]
2009 వసంతకాలంలో జెనీవాలో జాతి వివక్షత, వివక్షకు వ్యతిరేకంగా యుఎన్ సమావేశం జరగనుంది. కెనడా, ఇజ్రాయెల్ వంటి కొన్ని సభ్య దేశాలు, గతంలో జరిగిన సమావేశాలు యూదు వ్యతిరేకత, జాత్యహంకారానికి దారితీసినందున, ఈ సమావేశాన్ని బహిష్కరించవచ్చని ప్రకటించాయి. [37] నార్వే ఎటువంటి బహిష్కరణకు పాల్పడే అవకాశం లేదని జాగ్లాండ్ అన్నారు, కానీ "2001లో దక్షిణాఫ్రికాలోని డర్బన్లో జరిగిన మునుపటి జాత్యహంకార సమావేశం పాశ్చాత్య విలువల విమర్శలో ఒక ఉత్సవం. వచ్చే ఏడాది ఏప్రిల్లో జెనీవాలో జరిగే వారసుల సమావేశం దీని పునరావృతంగా మారడానికి మనం ఎప్పటికీ అనుమతించకూడదు" అని ఆయన అన్నారు. [38]
2009లో, దైవదూషణ ప్రకటనలను క్రిమినల్ నేరంగా పరిగణించే క్రిమినల్ చట్టంలో భాగమైన "దైవదూషణ పేరాగ్రాఫ్"ను తొలగించాలని మంత్రివర్గం ఒక ప్రతిపాదనను జారీ చేసింది. ఆ పేరా పాతదని పార్లమెంటులో రాజకీయ ఏకాభిప్రాయం ఉంది. మత సమూహాలను దాడుల నుండి రక్షించడం, విద్యాపరమైన వాక్ స్వేచ్ఛను కాపాడటం లక్ష్యంగా "జాత్యహంకార పేరా"తో భర్తీ చేయాలని మంత్రివర్గం ప్రతిపాదించింది. సెంటర్ పార్టీ మినహా పార్లమెంటులోని అన్ని రాజకీయ పార్టీలు "జాత్యహంకార పేరాగ్రాఫ్"ను వ్యతిరేకించాయి, కానీ సెంటర్-నాయకురాలు లివ్ సిగ్నే నవర్సేట్ లేబర్ పార్టీ ఈ విషయాన్ని అంగీకరించేలా చేయడానికి తన ప్రభావాన్ని ఉపయోగించారని పేర్కొన్నారు. [39] ఈ కేసు గురించి అడిగినప్పుడు, జాగ్లాండ్ ఇలా స్పందించాడు: " వాక్ స్వాతంత్య్రం పార్టీ విప్కు లోబడి ఉంటుందనే సూత్రాన్ని ఎవరైనా ప్రశ్నించినట్లయితే అది ఒక విరుద్ధం అవుతుంది. ముఖ్యంగా ఆ ప్రశ్న గుర్రపు వ్యాపారం, తిరుగుబాటు ప్రయత్నాలకు సంబంధించిన అంశంగా ఉండవచ్చు". [40]
సంకీర్ణ మంత్రివర్గం అనుమతించిన పార్లమెంటరీ నియంత్రణ లేకపోవడాన్ని జాగ్లాండ్ కూడా విమర్శించారు. 2002లో జాగ్లాండ్ లేబర్ పార్టీ నాయకత్వ పదవికి రాజీనామా చేయమని బలవంతం చేసినందుకు స్టోల్టెన్బర్గ్పై ప్రతీకారంగా జాగ్లాండ్ రెడ్-గ్రీన్ క్యాబినెట్పై దాడి చేశారని విమర్శకులు ఆరోపించారు. జాగ్లాండ్ దీనిని "చిన్న విమర్శ"గా తిరస్కరించారు. జాగ్లాండ్ సెప్టెంబర్ 2008లో తాను తిరిగి ఎన్నికకు పోటీ చేయనని ప్రకటించాడు. యూరప్ కౌన్సిల్ సెక్రటరీ జనరల్ పదవికి దరఖాస్తు చేసుకుంటున్నందున నార్వేజియన్ రాజకీయాలను విడిచిపెట్టాలని "చాలా బాధతో" నిర్ణయించుకున్నానని ఆయన అన్నారు. [41]
నోబెల్ కమిటీ
[మార్చు]
జనవరి 1, 2009న, అతను నార్వేజియన్ నోబెల్ కమిటీ ఛైర్మన్గా ఓలే డాన్బోల్ట్ మ్జోస్ స్థానంలో నియమితుడయ్యాడు. [42] [43]
స్వీడిష్ రసాయన శాస్త్రవేత్త, డైనమైట్ ఆవిష్కర్త ఆల్ఫ్రెడ్ బెర్న్హార్డ్ నోబెల్ (1833-1896) చివరి వీలునామా, నిబంధన ప్రకారం వార్షిక నోబెల్ శాంతి బహుమతి అవార్డుకు అభ్యర్థులను ఎంపిక చేసే పని నార్వేజియన్ నోబెల్ కమిటీ [44] కి ఉంది. [45] నార్వేజియన్ పార్లమెంట్ 5 మంది వ్యక్తులతో కూడిన కమిటీని ఎంపిక చేస్తుంది, ఆ కమిటీ బహుమతికి అభ్యర్థులను ఎంపిక చేస్తుంది. ఈ కమిటీ నార్వేజియన్ పార్లమెంట్ లేదా ఇతర దేశీయ లేదా విదేశీ సంస్థల నుండి పూర్తిగా స్వతంత్రంగా ఉంటుంది.
నోబెల్ కమిటీ ప్రతి అక్టోబర్ మొదటి శుక్రవారం విజేత అభ్యర్థి(ల)ను ప్రకటిస్తుంది; బహుమతులు డిసెంబర్ 10న ఓస్లోలో అందజేయబడతాయి, ఆ తేదీ ఆల్ఫ్రెడ్ నోబెల్ పుట్టినరోజు.
2009 నోబెల్ శాంతి బహుమతి విజేతగా బరాక్ ఒబామా ప్రకటన కొన్ని ఆశ్చర్యాలను రేకెత్తించింది, జాగ్లాండ్ ఈ ఎంపికను [46] అనేక సందర్భాల్లో స్పష్టం చేయాల్సి వచ్చింది. నోబెల్ కమిటీ, ఆల్ఫ్రెడ్ నోబెల్ వీలునామాను అమలు చేయవలసి ఉందని, అతని వీలునామాలోని ఈ క్రింది వచనానికి అనుగుణంగా సూచిస్తుంది:
"...నా మిగిలిన రియలైజబుల్ ఎస్టేట్ మొత్తాన్ని ఈ క్రింది విధంగా నిర్వహించాలి...నా కార్యనిర్వాహకులు సురక్షిత సెక్యూరిటీలలో పెట్టుబడి పెట్టిన మూలధనం ఒక నిధిగా ఏర్పడుతుంది, దానిపై వడ్డీని ఏటా బహుమతుల రూపంలో గత సంవత్సరంలో మానవాళికి గొప్ప ప్రయోజనం చేకూర్చిన వారికి పంపిణీ చేస్తారు..., ఒక భాగం దేశాల మధ్య సోదరభావం కోసం, స్టాండింగ్ ఆర్మీలను రద్దు చేయడం లేదా తగ్గించడం కోసం, శాంతి సమావేశాలను నిర్వహించడం, ప్రోత్సహించడం కోసం అత్యధికంగా లేదా ఉత్తమంగా పనిచేసిన వ్యక్తికి... భౌతిక శాస్త్రం, రసాయన శాస్త్రానికి బహుమతులను స్వీడిష్ అకాడమీ ఆఫ్ సైన్సెస్ ప్రదానం చేస్తుంది; భౌతిక లేదా వైద్య పని కోసం స్టాక్హోమ్లోని కరోలిన్ ఇన్స్టిట్యూట్; సాహిత్యం కోసం స్టాక్హోమ్లోని అకాడమీ,, శాంతి విజేతలకు నార్వేజియన్ స్టోర్టింగ్ ఎన్నుకునే ఐదుగురు వ్యక్తుల కమిటీ ద్వారా బహుమతులు ప్రదానం చేస్తాయి. బహుమతులు ఇవ్వడంలో అభ్యర్థుల జాతీయతకు ఎటువంటి పరిగణన ఇవ్వకూడదని నా స్పష్టమైన కోరిక, కానీ అత్యంత యోగ్యుడు బహుమతిని అందుకుంటాడు, అతను స్కాండినేవియన్ అయినా కాకపోయినా..."
బరాక్ ఒబామాకు అవార్డు ఇవ్వడానికి గల సమర్థన, రష్యాతో START ఒప్పందాలను పునఃప్రారంభించడానికి, ముస్లిం ప్రపంచంతో సంభాషణను ప్రోత్సహించడానికి ఆయన చేసిన కృషిలో ఉంది.
"....ఐరోపాలో శాంతి, సయోధ్య, ప్రజాస్వామ్యం, మానవ హక్కుల పురోగతికి ఆరు దశాబ్దాలకు పైగా దోహదపడినందుకు" 2012 సంవత్సరానికి నోబెల్ శాంతి బహుమతిని యూరోపియన్ యూనియన్కు ప్రదానం చేశారు.
"...రసాయన ఆయుధాలను నిర్మూలించడానికి దాని విస్తృత ప్రయత్నాలకు" 2013 సంవత్సరానికి నోబెల్ శాంతి బహుమతిని ఆర్గనైజేషన్ ఫర్ ప్రొహిబిషన్ ఆఫ్ కెమికల్ వెపన్స్ OPCW
2014 సంవత్సరానికి నోబెల్ శాంతి బహుమతిని పాకిస్తాన్ జాతీయురాలు మలాలా యూసఫ్జాయ్, భారతీయ కార్యకర్త కైలాష్ సత్యార్థి పంచుకున్నారు . బహుమతి ప్రేరణ ఇలా పేర్కొంది: "పిల్లలు, యువత అణచివేతకు వ్యతిరేకంగా, పిల్లలందరికీ విద్య హక్కు కోసం వారు చేసిన పోరాటానికి".
మార్చి 3, 2015న ఐదుగురు సభ్యుల నార్వేజియన్ నోబెల్ కమిటీ జాగ్లాండ్ను పదవి నుంచి తొలగించింది, ఇది కాసి కుల్మాన్ ఫైవ్ను తన కొత్త చైర్గా ఎన్నుకుంది. నోబెల్ శాంతి బహుమతి చరిత్రలో జాగ్లాండ్ పదవీచ్యుతి అపూర్వమైనది. పదవీచ్యుతి తర్వాత, జాగ్లాండ్ కమిటీలో సాధారణ సభ్యుడిగా కొనసాగారు.
2019 లో కమిటీ నాయకుడు ప్రతి సభ్యుడిని జెఫ్రీ ఎప్స్టీన్ తో ఎవరైనా సంబంధం కలిగి ఉన్నారా అని అడిగాడు ; 2020 లో జాగ్లాండ్ తన సమాధానాన్ని మార్చుకున్నాడు; అక్టోబర్ 2020 లో మీడియా ప్రకారం, జెఫ్రీ ఎప్స్టీన్, బిల్ గేట్స్ 2013 లో స్ట్రాస్బోర్గ్లోని అతని నివాసంలో జాగ్లాండ్తో సమావేశం అయ్యారు .
యూరప్ కౌన్సిల్ సెక్రటరీ జనరల్: మొదటి పదవీకాలం, 2009 నుండి 2014 వరకు
[మార్చు]2009లో, జాగ్లాండ్ యూరప్ కౌన్సిల్ సెక్రటరీ జనరల్గా ఎన్నికయ్యారు . పార్లమెంటరీ అసెంబ్లీలో జాగ్లాండ్ 80 ఓట్లకు వ్యతిరేకంగా 165 ఓట్లతో ఎన్నికయ్యారు . మరొక అభ్యర్థి పోలాండ్ మాజీ ప్రధాన మంత్రి వ్లోడ్జిమియర్జ్ సిమోస్జెవిచ్.[47]
యూరోపియన్ యూనియన్తో సహకారాన్ని బలోపేతం చేసుకోవడం యొక్క ప్రాముఖ్యతను జాగ్లాండ్ నొక్కిచెప్పారు, ఇయు నాయకులతో క్రమం తప్పకుండా సంప్రదింపులు జరుగుతున్నాయి. యూరోపియన్ కన్వెన్షన్లో ఇయు ప్రవేశ ప్రక్రియను 2015 నాటికి ఆమోదించాల్సి ఉంది, కానీ జూలై 2017 నాటికి, కొత్త ప్రవేశ ఒప్పందం ఏదీ రూపొందించబడలేదు. ఏప్రిల్ 2014లో కమిషనర్ స్టీఫన్ ఫూల్తో జాగ్లాండ్ ఒక ఉద్దేశ్య ఒప్పందంపై సంతకం చేసింది, ఇది యూరప్ కౌన్సిల్ అమలు చేసే ప్రాజెక్టులకు ఉమ్మడి కార్యక్రమాలు, ఇయు ఫైనాన్సింగ్ సంఖ్యను గణనీయంగా పెంచుతుంది. జోర్డాన్, ట్యునీషియా, మొరాకో, కజకిస్తాన్లతో యూరప్ కౌన్సిల్ ప్రమాణాల ఆధారంగా ముఖ్యమైన సంఖ్యలో సహకార కార్యకలాపాలను కలిగి ఉన్న నైబర్హుడ్ విధానానికి కూడా జాగ్లాండ్ చొరవ తీసుకుంది.[48]
జాగ్లాండ్స్ ఐక్యరాజ్యసమితితో క్రమం తప్పకుండా సంప్రదింపులు ప్రారంభించింది, అప్పటి నుండి ఇవి యూరప్ కౌన్సిల్లో సంస్థాగతీకరించబడ్డాయి.[49]
2012లో, జాగ్లాండ్ కౌన్సిల్ ఆఫ్ యూరప్లో వరల్డ్ ఫోరం ఫర్ డెమోక్రసీ సమావేశాలను ప్రారంభించారు. ఈ వార్షిక సమావేశం రాజనీతిజ్ఞులు, NGOలు, అట్టడుగు స్థాయి కార్మికులు, విద్యావేత్తలు, రాజకీయ నాయకులు, ఇతరులను ఒకచోట చేర్చింది, 2012లో ఐక్యరాజ్యసమితి సెక్రటరీ జనరల్ బాన్ కీ మూన్ దీనిని ప్రారంభించారు.
ఏప్రిల్ 2014లో, జాగ్లాండ్ పర్యవేక్షణలో, కౌన్సిల్ ఆఫ్ యూరప్ తన సెమినల్ నివేదిక "స్టేట్ ఆఫ్ డెమోక్రసీ, హ్యూమన్ రైట్స్ అండ్ ది రూల్ ఆఫ్ లా ఇన్ యూరప్"ను విడుదల చేసింది. ఈ నివేదిక యూరప్ కౌన్సిల్ యొక్క పర్యవేక్షణ సంస్థల ఫలితాల ఆధారంగా, యూరప్లో మానవ హక్కులు, ప్రజాస్వామ్యం, చట్ట పాలన యొక్క మొదటి ఏకీకృత విశ్లేషణను ఏర్పాటు చేసింది. [ ఆధారం కోరబడింది ] నివేదిక యొక్క ముందుమాటలో, జాగ్లాండ్ ఇలా వ్రాశాడు:[50]
"ఐరోపాలో మానవ హక్కులు, ప్రజాస్వామ్యం, చట్ట పాలన ఇప్పుడు శీతల యుద్ధం ముగిసినప్పటి నుండి అపూర్వమైన సంక్షోభాన్ని ఎదుర్కొంటున్నాయి. అవినీతి, ప్రాసిక్యూషన్ నుండి రోగనిరోధక శక్తి, శిక్ష నుండి మినహాయింపు, మానవ అక్రమ రవాణా, జాత్యహంకారం, ద్వేషపూరిత ప్రసంగం, వివక్షత వంటి తీవ్రమైన ఉల్లంఘనలు ఖండం అంతటా పెరుగుతున్నాయి. ఆర్థిక సంక్షోభం, పెరుగుతున్న అసమానతల ప్రభావం వల్ల ప్రజల హక్కులు కూడా ముప్పు పొంచి ఉన్నాయి. ప్రాథమిక హక్కుల కోతను ఆపడానికి యూరప్ కౌన్సిల్, దాని సభ్య దేశాలు తక్షణమే చర్య తీసుకోవాలి..."
యూరప్ కౌన్సిల్ సెక్రటరీ జనరల్: రెండవ పదవీకాలం, 2014 నుండి 2019 వరకు
[మార్చు]2014 జూన్ 24న, యూరప్ కౌన్సిల్ పార్లమెంటరీ అసెంబ్లీ 2014 నుండి 2019 వరకు జరిగే పదవీకాలానికి సెక్రటరీ జనరల్ను ఎన్నుకోవడానికి సమావేశమైంది. థోర్బ్జోర్న్ జాగ్లాండ్ రెండవసారి కూడా కొనసాగాలనే తన ఉద్దేశాలను వ్యక్తం చేశారు, ఆ పదవికి పోటీ పడుతున్న ఇద్దరు అభ్యర్థులలో ఒకరు. జాగ్లాండ్ను శ్రీమతి సబీన్ ల్యూథ్యూస్సర్-ష్నారెన్బెర్గర్ వ్యతిరేకించారు.
యూరప్ కౌన్సిల్ (PACE) పార్లమెంటరీ అసెంబ్లీ నిర్వహించిన ఓటింగ్లో, 252 మంది సభ్యులు ఓటింగ్లో, జాగ్లాండ్ 156 మందిని గెలుచుకున్నారు. శ్రీమతి ల్యూథ్యూసర్-ష్నారెన్బెర్గర్ 93 మందిని గెలుచుకున్నారు. 3 ఖాళీ బ్యాలెట్లు ఉన్నాయి. సంపూర్ణ మెజారిటీకి అవసరమైన 125తో, జాగ్లాండ్ 156 మందితో అతనికి సౌకర్యవంతమైన సంపూర్ణ మెజారిటీ లభించింది. జాగ్లాండ్ తన తదుపరి పదవీకాలాన్ని అక్టోబర్ 1, 2014 నుండి అధికారికంగా ప్రారంభించారు.
యూరప్ కౌన్సిల్ సెక్రటరీ జనరల్గా జాగ్లాండ్ తిరిగి ఎన్నిక కావడం అపూర్వమైనది. పదవీ విరమణ చేసిన అనేక మంది సెక్రటరీ జనరల్లు తిరిగి ఎన్నికలకు పోటీ చేసి విజయం సాధించారు. ఆయన సాధించిన విస్తృత విజయం, కౌన్సిల్ ఆఫ్ యూరప్కు ఆయన చేసిన గొప్ప సేవలకు, ఉక్రెయిన్లో ఉద్రిక్తతలను తగ్గించడానికి ఆయన చేసిన అవిశ్రాంత ప్రయత్నాలకు ఆమోదం, ప్రశంసలకు చిహ్నంగా పరిగణించబడుతుంది.[51][52]
పుతిన్ రష్యా పట్ల జాగ్లాండ్ దాస్యం వ్యవహరించాడని నార్వేజియన్, విదేశీ మీడియా నిరంతరం ఆరోపిస్తూనే ఉన్నాయి . 2014లో క్రిమియాను స్వాధీనం చేసుకున్న తర్వాత రష్యాపై ఓటింగ్ ఆంక్షలు విధించారు , కానీ 2019లో జాగ్లాండ్ రష్యన్లకు వారి ఓటు హక్కులను తిరిగి ఇచ్చే ప్రయత్నానికి నాయకత్వం వహించారు. రష్యన్ "బ్లాక్మెయిల్"కు జాగ్లాండ్ లొంగిపోయారని కౌన్సిల్ సభ్యులు, విశ్లేషకులు విమర్శించారు. ఉక్రెయిన్లోని కొన్ని ప్రాంతాల ఆక్రమణను ముగించకుండా రష్యాకు ఓటింగ్ హక్కులు ఇవ్వాలనే నిర్ణయాన్ని నిరసిస్తూ 7 మంది ప్రతినిధులు కౌన్సిల్ నుండి నిష్క్రమించారు.[53]
ఇతర పదవులు
[మార్చు]ఆయన సోషలిస్ట్ ఇంటర్నేషనల్ కు ఉపాధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు, విల్లీ బ్రాండ్ట్ అధ్యక్షుడిగా ఉన్నప్పుడు ఆర్గనైజేషన్ బోర్డు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు .[54] జాగ్లాండ్ 10 సంవత్సరాలు దాని మిడిల్ ఈస్ట్ కమిటీకి కూడా అధ్యక్షత వహించారు.[55] ఇంకా, మధ్యప్రాచ్యంలో హింసను ఎలా అంతం చేయాలో సలహా ఇవ్వడానికి అధ్యక్షుడు క్లింటన్, సెక్రటరీ జనరల్ కోఫీ అన్నన్ నియమించిన మిచెల్ కమిటీ లోని ఐదుగురు సభ్యులలో జాగ్లాండ్ ఒకరు. జాగ్లాండ్ పెరెస్ సెంటర్ ఫర్ పీస్ యొక్క గౌరవ బోర్డు సభ్యుడు, ఓస్లో సెంటర్ ఫర్ పీస్ అండ్ హ్యూమన్ రైట్స్ బోర్డుకు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు, కానీ అతను నార్వేజియన్ నోబెల్ కమిటీకి అధ్యక్షత వహించినప్పుడు దానిని వదిలివేశారు.[56] 2000లో జరిగిన ఒక సర్వేలో నార్వేలోని 50 మంది అత్యంత ప్రభావవంతమైన వ్యక్తుల జాబితాలో జాగ్లాండ్ రెండవ స్థానంలో ఉన్నారని తేలింది.[57]
జాగ్లాండ్ 1997 నుండి పెరెస్ సెంటర్ ఫర్ పీస్ లో ఇంటర్నేషనల్ బోర్డ్ ఆఫ్ గవర్నర్స్ లో సభ్యుడిగా ఉన్నారు. 1999 నుండి 2008 వరకు సోషలిస్ట్ ఇంటర్నేషనల్ యొక్క అనేక మంది ఉపాధ్యక్షులలో ఒకరిగా ఆయన పనిచేశారు. 2000 నుండి 2006 వరకు, ఆయన మిడిల్ ఈస్ట్ పై సోషలిస్ట్ ఇంటర్నేషనల్ కమిటీకి అధ్యక్షత వహించారు. 2006 లో ఓస్లో సెంటర్ స్థాపించబడిన తరువాత ఆయన దాని బోర్డుకు ఛైర్మన్ అయ్యారు కానీ 2009 లో నార్వేజియన్ నోబెల్ కమిటీకి ఛైర్మన్ అయినప్పుడు ఆయన దానిని విడిచిపెట్టారు.
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ 1.0 1.1 Almendingen, Berit (16 February 2008). "Skandale-statsrådene". Nettavisen (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 15 April 2009. Retrieved 31 March 2008.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Hegtun, Halvor (9 May 2004). "Han kom igjen, ja, han er her allerede". Aftenposten (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 18 April 2009. Retrieved 31 March 2008.
- ↑ "Svakeste statsminister siden krigen" [Weakest prime minister since the war]. Norwegian Broadcasting Corporation (in నార్వేజియన్). 16 September 2010. Archived from the original on 21 October 2010. Retrieved 14 February 2011.
- ↑ Goll, Svein (10 October 2008). "Gro Harlem Brundtland criticises her successor Thorbjørn Jagland". Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 1 February 2009.
{{cite news}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ 5.0 5.1 "Jagland omtalte president som Bongo fra Kongo". VG (in నార్వేజియన్). 2 June 2001. Archived from the original on 11 November 2007. Retrieved 19 February 2009.
- ↑ Kirsten Karlsen (2005-10-13). "Helt og holdent opp til Jens å velge utenriksminister - Dagbladet". Dagbladet.no. Archived from the original on 14 October 2012. Retrieved 2017-12-20.
- ↑ "THORBJORN JAGLAND ELECTED SECRETARY GENERAL OF COUNCIL OF EUROPE". panorama.am. 30 September 2009. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 2 October 2009.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 24 June 2014.
{{cite web}}
: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ I årevis ble Thorbjørn Jagland varslet om korrupsjon i Europarådet. Kritikerne mener han ikke gjorde noen ting Archived 23 ఏప్రిల్ 2018 at the Wayback Machine, Aftenposten
- ↑ Ber Jagland vurdere sin stilling som Europarådets generalsekretær: Thorbjørn Jagland har styrt Europarådet svært dårlig, og han har ikke tatt tak i korrupsjonen, mener en av lederne i Europarådets parlamentarikerforsamling Archived 23 ఏప్రిల్ 2018 at the Wayback Machine, Aftenposten
- ↑ Anklager Jagland for å gjøre knefall for Russland. Han gir Putin en propagandaseier, hevder politikere Archived 15 డిసెంబరు 2017 at the Wayback Machine, Aftenposten
- ↑ "Jagland ferdig i Nobelkomiteen - Innenriks". Archived from the original on 11 October 2020. Retrieved 10 October 2020.
- ↑ [1] Archived 1 నవంబరు 2020 at the Wayback Machine: "Oppvekstvilkår på Lier, i et beskjedent hus midt på en kornåker der det politiske aktivitetsnivået var høyt med en far som var tillitsvalgt i store deler av sitt liv. Postvesenet sendte alle brev som manglet adresse hit til huset i kornåkeren, siden det var der alt likevel foregikk."
- ↑ Sørdal, Gøril Grov (11 October 2013). "Dei nye etternamna". Nrk.no. Archived from the original on 29 November 2020. Retrieved 7 August 2018.
- ↑ "Thorbjørn Jagland". Government.no. Archived from the original on 12 October 2012. Retrieved 31 March 2008.
- ↑ Karlsen, Kirsten (8 November 2008). "- Jeg tenkte: Kan jeg være så dum?". Dagbladet (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 17 April 2009. Retrieved 9 February 2009.
- ↑ Einar Hagvaag (25 October 2013). "Jagland kommandør i den franske æreslegionen". Dagbladet (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 30 October 2013. Retrieved 25 October 2013.
- ↑ Malmø, Morten (23 February 1977). "– Vi er ikke noe haleheng". Verdens Gang (in నార్వేజియన్).
- ↑ "- Helt og holdent opp til Jens å velge utenriksminister". Dagbladet.no. 13 October 2005. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 7 August 2018.
- ↑ Henrik, Width (29 October 1996). "Oppretter nye råd". Aftenposten (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 18 April 2009. Retrieved 21 February 2009.
- ↑ Gjerde, Robert; Halvor Hegtun; Asbjørn Bakke (27 September 2008). ""Det norske hus" kunne ha vært bedre planlagt". Aftenposten (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 27 September 2008. Retrieved 31 March 2008.
- ↑ Sørebø, Herbjørn (17 February 2000). "Ikkje noko mediemord". Dag og Tid (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 30 June 2009. Retrieved 31 March 2008.
- ↑ 23.0 23.1 Nordby, Trond (2004). I politikkens sentrum. Variasjoner i Stortingets makt 1814–2004 (in నార్వేజియన్) (2nd ed.). Oslo: Universitetsforlaget. pp. 102–103. ISBN 82-15-00651-5.
- ↑ Almendingen, Berit (29 September 1997). "Meddelelse fra statsminister Thorbjørn Jagland om Regjeringens avskjedssøknad". Nettavisen (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 1 February 2009.
- ↑ Walsh, Mary Williams (16 October 1997). "Norway's Problem: Too Much Cash – Oil Is Flowing And Surplus Is Fat". The Seattle Times. Archived from the original on 7 September 2012. Retrieved 2 February 2009.
- ↑ "Norway Chief Steps Down As Votes Fall Short of Goal". The New York Times. 16 September 1997. Archived from the original on 28 May 2021. Retrieved 9 February 2009.
- ↑ "Thorbjørn Jaglands tale". VG. 2000-02-10. Archived from the original on 19 October 2017. Retrieved 2017-10-19.
- ↑ "Norway's new cabinet named". BBC. 17 March 2000. Archived from the original on 20 April 2010. Retrieved 1 February 2009.
- ↑ "Norway set for close polls result". CNN. 10 September 2001. Archived from the original on 14 October 2012. Retrieved 2 February 2009.
- ↑ "Norway poll sparks power struggle". BBC. 11 September 2001. Archived from the original on 20 April 2010. Retrieved 1 February 2009.
- ↑ "Jagland til sykehus". Vg.no. 15 January 2002. Archived from the original on 2 November 2017. Retrieved 7 August 2018.
- ↑ "NRK - Åpen post". Nrk.no. Archived from the original on 30 May 2015. Retrieved 2009-02-14.
- ↑ "Bårds kyllingstunt på TV2 Nyhetene". Youtube.com. 6 August 2006. Archived from the original on 1 November 2020. Retrieved 7 August 2018.
- ↑ "Jagland går av som partileder til høsten". Nrk.no. 3 February 2002. Archived from the original on 28 May 2021. Retrieved 7 August 2018.
- ↑ "Jagland ny stortingspresident" (in నార్వేజియన్). Norwegian News Agency. 10 October 2005. Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 5 February 2009.
- ↑ Magnus, Gunnar (27 October 2005). "Kjappere, kvikkere og tøffere på Tinget". Aftenposten (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 5 February 2009.
- ↑ Koutsoukis, Jason (16 February 2009). "Boycott UN forum, says Israeli ex-envoy". The Sydney Morning Herald. Archived from the original on 18 February 2009. Retrieved 22 February 2009.
- ↑ Tjønn, Halvor (1 November 2008). "FN-organer fiender av ytringsfriheten". Aftenposten (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 9 December 2008. Retrieved 5 February 2009.
- ↑ Hedeman, Anders (4 February 2009). "Et nederlag for Navarsete". Aftenposten (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 5 February 2009. Retrieved 5 February 2009.
- ↑ Gjerde, Robert; Thomas Spence (2 February 2009). "Stoltenberg kan ikke binde stortingsgruppen". Aftenposten (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 6 February 2009. Retrieved 5 February 2009.
- ↑ Hegtun, Halvor; Heidi Ertzeid; Camilla Ryste (23 September 2008). "Jagland: – En av de gjeveste jobbene". Aftenposten (in నార్వేజియన్). Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 5 February 2009.
- ↑ "Jagland blir leder av Nobelkomiteen" (in నార్వేజియన్). Norwegian News Agency. 3 December 2008. Archived from the original on 3 December 2008. Retrieved 12 December 2008.
- ↑ "Jagland new leader of the Norwegian Nobel Committee". Norwegian Broadcasting Corporation. 27 February 2009. Archived from the original on 12 October 2009. Retrieved 27 February 2009.
- ↑ "Home - Nobels fredspris". Nobelpeaceprize.org. Archived from the original on 9 November 2000. Retrieved 17 September 2013.
- ↑ "Full text of Alfred Nobel's Will". Nobelpeaceprize.org. Archived from the original on 15 August 2018. Retrieved 14 June 2017.
- ↑ "Peace Be With You". The New York Times. 25 October 2009. Archived from the original on 29 April 2017. Retrieved 25 February 2017.
- ↑ Norway's ex-premier elected as Council of Europe head Archived 14 మే 2014 at the Wayback Machine RIA Novosti. 29 September 2009.
- ↑ "EU accession to the European Convention on Human Rights (ECHR)" (PDF). European Parliament. July 2017. Archived (PDF) from the original on 12 October 2018. Retrieved 12 October 2018.
- ↑ State of democracy, human rights and the rule of law in Europe Archived 20 ఏప్రిల్ 2014 at the Wayback Machine Council of Europe. Retrieved 14 May 2014
- ↑ "Jagland re-elected head of Council of Europe". POLITICO (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 2014-06-25. Archived from the original on 19 September 2018. Retrieved 2018-10-12.
- ↑ "Russia tests Council of Europe in push to regain vote". Financial Times. 26 November 2017. Archived from the original on 27 November 2017. Retrieved 12 October 2018.
- ↑ "A Classic Dilemma: Russia's Threat to Withdraw from the Council of Europe". Heinrich Böll Stiftung European Union (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 21 October 2018. Retrieved 2018-10-12.
- ↑ "7 delegations quit Strasbourg in protest as Russia returns to PACE - KyivPost - Ukraine's Global Voice". KyivPost. 27 June 2019. Archived from the original on 20 October 2019. Retrieved 28 June 2019.
- ↑ "Socialist International - Progressive Politics for a Fairer World". Socialistinternational.org. Archived from the original on 8 August 2018. Retrieved 16 July 2013.
- ↑ "Sharm El-Sheikh Fact-Finding Committee Report" (PDF). Eeas.europa.eu. Archived (PDF) from the original on 1 February 2017. Retrieved 2017-12-20.
- ↑ "The Honorary Board". Archived from the original on 29 అక్టోబరు 2013.
- ↑ Norges 50 mektigste Archived 7 మార్చి 2016 at the Wayback Machine Dagbladet, 24 December 2001. Retrieved 15 September 2013