థ్రాల్
వైకింగ్ యుగంలో స్కాండినేవియన్ దేశాలలో బానిస లేదా సెర్ఫ్‌ను థ్రాల్ అని పిలిచేవారు. బానిస హోదా అనేది నాటి సమాజం లోని మూడు వర్గాల్లోకీ అట్టడుగుది. మిగతా రెండూ ప్రభువులు, స్వేచ్ఛావ్యక్తులు (ఫ్రీమెన్).
.jpg)
జర్మానిక్ చట్టం
[మార్చు]ఈ థ్రాల్ అనేది జర్మానిక్ ప్రజల్లో ఉండే - ప్రభువులు, స్వేచ్ఛావ్యక్తులు (ఫ్రీమెన్), బానిసలు అనే మూడంచెల సామాజిక హోదాల్లో అత్యల్ప స్థాయిని సూచిస్తుంది. జర్మానిక్ చట్ట నియమావళిలో ఈ విభజనకు ప్రాముఖ్యత ఉంది. ఇది బానిసలకు ప్రత్యేక నిబంధనలను విధిస్తుంది. వారిని ఆస్తిగా చూస్తారు. వారిని కొనుగోలు చేయవచ్చు, అమ్మవచ్చు. కానీ వారికి చట్టం క్రింద కొంతవరకు రక్షణ కూడా ఉంటుంది.
ఒక ఫ్రీమాన్ మరణానికి వెర్‌గిల్డ్ ద్వారా పరిహారం చెల్లించేవారు. సాధారణంగా ఫ్రీమాన్‌కు 200 సాలిడి (షిల్లింగ్‌లు)గా లెక్కించబడుతుంది. అయితే బానిస మరణాన్ని అతని యజమానికి ఆస్తి నష్టంగా పరిగణించి, కార్మికుడి విలువను బట్టి పరిహారం చెల్లించేవారు.
సమాజం
[మార్చు]స్కాండినేవియన్ సమాజంలో థ్రాల్స్ అత్యల్ప తరగతి కార్మికులు. వారు యుద్ధ ఖైదీలుగా ఉండటం, అప్పులు చేయడం, వారి థ్రాల్ తల్లిదండ్రులకు జన్మించడం వగైరా పద్ధతుల ద్వారా బానిసలుగా మార్చబడిన యూరోపియన్లు. స్కాండినేవియాలో థ్రాల్స్ జీవన పరిస్థితులు యజమానిని బట్టి మారుతూ ఉండేవి. వైకింగ్ ఆర్థిక వ్యవస్థలో దోపిడీకి బహుమతిగా థ్రాల్ వ్యాపారం కీలకమైన భాగం. ప్రతి ఇంటికి ముప్పై మంది బానిసలు ఉంటారని కొన్ని అంచనాలు ఉన్నప్పటికీ, చాలా కుటుంబాలకు ఒకటి లేదా ఇద్దరు బానిసలు మాత్రమే ఉండేవి. [1]
1043లో, గ్రేటర్ లియర్ జిల్లాలోని ఒక స్థానిక కులీనుడి కుమారుడు హాల్వార్డ్ వెబ్జోర్న్సన్, ఒక బానిస స్త్రీపై దొంగతనం ఆరోపణలు చేసిన పురుషుల నుండి ఆమెను రక్షించడానికి ప్రయత్నిస్తున్నప్పుడు చంపబడ్డాడు. చర్చి అతని చర్యను గట్టిగా సమర్థించి, అతన్ని అమరవీరుడిగా గుర్తించింది. అతనికి సెయింట్ హోదా ఇచ్చి, సెయింట్ హాల్వార్డ్‌గా కాననైజ్ చేసింది.
కుల వ్యవస్థ ఉన్నప్పటికీ, బానిసలు ఒక స్థాయి సామాజిక అస్థిరతను అనుభవించవచ్చు. యజమానులు వారిని ఎప్పుడైనా విడుదల చేయవచ్చు, వీలునామా ద్వారా విడుదల చేయవచ్చు లేదా బానిసలే స్వంతంగా తమ స్వేచ్ఛను కొనుక్కోవచ్చు. ఒక బానిస విముక్తి పొందిన తర్వాత, అతను బానిసలు, ఫ్రీమెన్‌లకూ మధ్య ఉండే మధ్యంతర "విముక్తి పొందిన వ్యక్తుల" సమూహంలోకి చేరతడు. వీళ్ళను లేసింగి అనేవారు. విముక్తి పొందినప్పటికీ, తన మాజీ యజమానికి విధేయత చూపిస్తూనే ఉండాలి, యజమాని ఇష్టానుసారమే ఓటు వేయాలి. విముక్తి పొందిన వారు, తమ పూర్వ యజమానుల పట్ల విశ్వాసాన్ని వదులుకుని పూర్తి స్వతంత్రులుగా మారడానికి కనీసం రెండు తరాలు పట్టేది. [2] ఒక విముక్తి పొందిన వ్యక్తికి వారసులు లేకపోతే, అతని మాజీ యజమాని అతని భూమిని, ఆస్తినీ వారసత్వంగా పొందుతాడు.
స్కాండినేవియాలో బానిసలు, స్వేచ్ఛావ్యక్తులకు (ఫ్రీమెన్) పెద్దగా ఆర్థిక, రాజకీయ శక్తిని లేనప్పటికీ, వారికి ఒక వెర్జెల్డ్ లేదా ఒక వ్యక్తి ధర ఉంటుంది: చట్టవిరుద్ధంగా బానిసను చంపితే ద్రవ్య జరిమానా ఉండేది. [3]
బానిసలను బంధించడానికి దారితీసిన వైకింగ్ దాడుల యుగం 11వ శతాబ్దంలో నెమ్మదిగా ముగియడం ప్రారంభించింది. తరువాతి శతాబ్దాలలో, మరిన్ని బానిసలు తమ స్వేచ్ఛను కొనుగోలు చేయడం ద్వారా లేదా వారి యజమానులు, చర్చి లేదా లౌకిక అధికారం చొరవతో స్వేచ్ఛ పొందారు.[4]
ఇవి కూడా చూడండి
[మార్చు]ప్రస్తావనలు
[మార్చు]- ↑ P.H. Sawyer (2002). Kings and Vikings: Scandinavia and Europe AD 700–1100. Routledge. p. 39. ISBN 978-0-203-40782-0.
- ↑ P.H. Sawyer (2002). Kings and Vikings: Scandinavia and Europe AD 700–1100. Routledge. ISBN 978-0-203-40782-0.
- ↑ P.H. Sawyer (2002). Kings and Vikings: Scandinavia and Europe AD 700–1100. Routledge. p. 43. ISBN 978-0-203-40782-0.
- ↑ Junius P Rodriguez, Ph.D. (1997). The Historical Encyclopedia of World Slavery. vol 1. A–K. ABC-CLIO. p. 674. ISBN 9780874368857.