Jump to content

దక్షిణ ఒసేటియా

లంకెలను మార్చు
వికీపీడియా నుండి
Republic of South Ossetia
State of Alania[1]

Official names
  • Ossetian:Республикӕ Хуссар Ирыстон
    Паддзахад Алани
    Respublikæ Khussar Iryston
    Paddzakhad Alani
    Russian:Республика Южная Осетия
    Государство Алания     Respublika Yuzhnaya Osetiya
    Gosudarstvo Alaniya
Flag of South Ossetia
జండా
Coat of arms of South Ossetia
Coat of arms
గీతం: 
Республикӕ Хуссар Ирыстоны Паддзахадон гимн
Respublikæ Xussar Irystony Paddzaxadon gimn
"National Anthem of the Republic of South Ossetia"మూస:Parabr
South Ossetia in dark green, with Georgia in dark grey
South Ossetia in dark green, with Georgia in dark grey
స్థాయిRecognised as independent by 5 out of 193 member states of the United Nations
Claimed by Georgia
రాజధానిTskhinvali
42°13′30″N 43°58′12″E / 42.22500°N 43.97000°E / 42.22500; 43.97000
అధికార భాషలు
జాతులు
(2015)
ప్రభుత్వంUnitary semi-presidential republic
• President
Alan Gagloev
Konstantin Dzhussoev
శాసనవ్యవస్థParliament
Independence from Georgia
• As the South Ossetian Soviet Democratic Republic
20 September 1990
• As the Republic of South Ossetia
21 December 1991
విస్తీర్ణం
• మొత్తం
3,885[3] కి.మీ2 (1,500 చ. మై.)
• నీరు (%)
negligible
జనాభా
• 2022 estimate
56,520[4]
• 2015 census
53,532 (212th)
• జనసాంద్రత
13.7/చ.కి. (35.5/చ.మై.)
GDP (nominal)2021 estimate
• Total
$52 million[5]
• Per capita
$1,000
ద్రవ్యంRussian ruble (RUB)
కాల విభాగంUTC+03:00 (MSK)
వాహనాలు నడుపు వైపుright
ఫోన్ కోడ్+7 929

సౌతు ఒస్సేటియా [a]అధికారికంగా రిపబ్లికు ఆఫ్ సౌతు ఒస్సేటియా లేదా అలనియా రాష్ట్రం,[7]పాక్షిక దౌత్య గుర్తింపుతో దక్షిణ కాకససు [8] లో ఒక భూభాగం ఉన్న దేశం. [9] ఇది కేవలం 56,500 మందికి పైగా (2022) అధికారికంగా పేర్కొన్న జనాభాను కలిగి ఉంది. వీరు 3,900 చదరపు కిలోమీటర్ల (1,500 చదరపు మైళ్ళు) ప్రాంతంలో నివసిస్తున్నారు. రాజధాని నగరంలో 33,000 మంది నివసిస్తున్నారు. త్సేఖిన్వాలి. 2024 నాటికి ఐక్యరాజ్యసమితిలో ఐదుగురు సభ్యులు (యుఎన్) మాత్రమే దక్షిణ ఒస్సేటియాను సార్వభౌమ రాజ్యంగా గుర్తించారు - రష్యా, వెనిజులా, నికరాగ్వా, నౌరు, సిరియా.[10] జార్జియను ప్రభుత్వం అన్ని ఇతర యుఎన్ సభ్య దేశాలు దక్షిణ ఒస్సేటియాను జార్జియా సార్వభౌమ భూభాగంగా భావిస్తాయి. [11].

దక్షిణ ఒస్సేటియా రాజకీయ స్థితి జార్జియను -ఒసేషియను సంఘర్షణ, జార్జియా -రస్సియా సంబంధాల కేంద్ర సమస్య. జార్జియను రాజ్యాంగం 1990 లో దక్షిణ ఒస్సేషియను అటానమసు ఓబ్లాస్టు రద్దు చేయబడిన ఈ ప్రాంతాన్ని "దక్షిణ ఒస్సేటియా మాజీ అటానమసు డిస్ట్రిక్టు" గా పేర్కొంది.[12] జార్జియను ప్రభుత్వం అనధికారికంగా ఈ ప్రాంతాన్ని త్స్కిన్వాలి ప్రాంతం'[b] గా సూచిస్తుంది దీనిని జార్జియా షిడా కార్ట్లీ ప్రాంతంలో ఒక భాగంగా భావిస్తుంది. భూభాగం మీద సమర్థవంతమైన నియంత్రణ లేకపోవడంతో జార్జియా, దక్షిణ ఒస్సేటియా తాత్కాలిక పరిపాలన అని పిలువబడే పరిపాలనా సంస్థను నిర్వహిస్తుంది.

1922 లో మాస్కోలో సోవియటు అధికారులు స్థాపించిన సౌతు ఒస్సేషియను స్వయంప్రతిపత్తమైన ఓబ్లాస్టు 1990 సెప్టెంబరులో జార్జియను సోవియటు సోషలిస్టు రిపబ్లికు నుండి స్వాతంత్ర్యం ప్రకటించింది. 1990 చివరి నాటికి ఈ ప్రాంతంలోని జాతి జార్జియన్ల పరిస్థితి మరింత దిగజారింది. జార్జియను, ఒస్సేటియను దళాలు, పారామిలిటరీలు చేసిన దోపిడీలు, కొట్టడం వంటి పలు కేసుల నివేదికలు ఉన్నాయి.[13] జార్జియను ప్రభుత్వం దక్షిణ ఒస్సేటియా స్వయంప్రతిపత్తిని రద్దు చేసి దాని దళాలను ఈ ప్రాంతానికి పంపించడం ద్వారా ప్రతిస్పందించింది.[14] పెరుగుతున్న సంక్షోభం 1991-1992 సౌతు ఒస్సేటియా యుద్ధానికి దారితీసింది. ఒస్సేటియను వైపు రష్యను ప్రమేయంతో. [15][16][17] యుద్ధం తరువాత 1990 లలో ఈ వివాదం స్తంభింపజేసింది. 2000 లలో రెండు ప్రధాన పెరుగుదలలను చూసింది: 2004 - 2008 లో. .[18][19] తరువాతి సంఘర్షణ 2008 ఆగస్టు నాటి పూర్తి స్థాయి రస్సో-జార్జియను యుద్ధానికి దారితీసింది. ఈ సమయంలో ఒస్సేషను, రష్యను దళాలు పూర్వ దక్షిణ ఒస్సేషియను స్వయంప్రతిపత్తి ఓబ్లాస్టు భూభాగం మీద పూర్తి వాస్తవ నియంత్రణను పొందాయి. 2008 యుద్ధం నుండి జార్జియా, అంతర్జాతీయ సమాజంలో ముఖ్యమైన భాగం దక్షిణ ఒస్సేటియాను రష్యను మిలిటరీ ఆక్రమించినట్లు భావించారు.

దక్షిణ ఒస్సేటియా రష్యా నుండి సైనిక, రాజకీయ, ఆర్థిక సహాయం మీద ఎక్కువగా ఆధారపడుతుంది. .[20][21] 2008 నుండి దక్షిణ ఒస్సేటియను ప్రభుత్వం రష్యను సమాఖ్యలో చేరాలనే ఉద్దేశ్యాన్ని వ్యక్తం చేసింది; విజయవంతమైతే ఇది ప్రకటించిన స్వాతంత్రం లభిస్తుంది. ఈ విషయం మీద ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ అవకాశం దేశీయ రాజకీయాలలో చాలాసార్లు సూచించబడింది. కాని ఏదీ జరగలేదు.

చరిత్ర

[మార్చు]

ఇవి కూడా చూడండి: ఒస్సేటియా § ఇటీవలి చరిత్ర

మధ్యయుగం - ప్రారంభ ఆధునిక కాలం

[మార్చు]
కాకససు ప్రాంతాన్ని వర్ణించే జె.హెచ్. కోల్టను 1856 పటం భాగం. ఆధునిక దక్షిణ ఒస్సేటియా ఆకుపచ్చ "ఒస్సియా" క్రింద ఉంది. ఇది ఆధునిక ఉత్తర ఒస్సేటియాకు దాదాపుగా అనుగుణంగా ఉంటుంది.

ఒస్సేటియన్లు సంచార ఇరానియను తెగ అయిన అలాన్సు నుండి ఉద్భవించారని నమ్ముతారు.[22] 8వ శతాబ్దంలో ఆ కాలపు మూలాలలో అలానియా అని పిలువబడే ఏకీకృత అలాను రాజ్యం ఉత్తర కాకససు పర్వతాలలో ఉద్భవించింది. 1239–1277 ప్రాంతంలో అలానియా మంగోలు చేతిలో తరువాత తైమూరు సైన్యాల చేతిలో దాడికి గురైంది. వారు అలానియను జనాభాలో ఎక్కువ మందిని ఊచకోత కోశారు. అలాన్లలో ప్రాణాలతో బయటపడినవారు మధ్య కాకససు పర్వతాలలోకి వెనక్కి వెళ్లి క్రమంగా దక్షిణానికి ప్రయాణిస్తూ కాకససు పర్వతాల మీదుగా జార్జియా రాజ్యంలోకి వలస వెళ్లడం ప్రారంభించారు. [23][25] ఒస్సేటియన్లు, జార్జియన్ల మధ్య మొదటి పెద్ద-స్థాయి వివాదం 13వ శతాబ్దంలో జరిగింది. మంగోలు దండయాత్ర తర్వాత అలాన్లు ఉత్తర కాకససు‌లో విస్తారమైన భూములను విడిచిపెట్టి జార్జియాను ఆక్రమించారు. ఆ తర్వాత అలాన్లు గోరి నుండి మిస్కేట వరకు ఉన్న భూభాగాన్ని, దక్షిణ ఒస్సేటియా భూభాగాన్ని తమ ఆధీనంలోకి తీసుకున్నారు. [26][27] కానీ 1326లో గోరిని 3 నెలల పాటు ముట్టడించిన తర్వాత జార్జియాకు చెందిన జార్జియను పాలకుడు జార్జి వి గోరిని దక్షిణ ఒస్సేటియా భూభాగాన్ని తన ఆధీనంలోకి తీసుకోగలిగాడు. అదే సమయంలో అలాను‌లను షిడా కార్ట్లీ, ద్వాలేటి నుండి బహిష్కరించారు.[28] జకాగోరి గ్రామంలో 1326 నాటి సిరియాకు-నెస్టోరియను లిపిలో వ్రాసిన ఒస్సేటియను భాషలోని సమాధి రాయి మీద ఒక శాసనం కనుగొనబడింది.[29]

19వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో కాకససు ప్రాంతం చారిత్రక రష్యను మ్యాపు

17వ శతాబ్దంలో, కబార్డియను యువరాజుల ఒత్తిడితో, ఒస్సేటియన్లు ఉత్తర కాకససు నుండి కార్ట్లీ రాజ్యానికి రెండవ వలసను ప్రారంభించారు. .[30] దక్షిణ కాకసస్ పర్వత ప్రాంతాలకు వలస వెళ్ళే ఒస్సేటియను రైతులు తరచుగా జార్జియను భూస్వామ్య ప్రభువుల భూములలో స్థిరపడ్డారు.[31] కార్ట్లీ రాజ్యానికి చెందిన జార్జియన్ రాజు ఒస్సేటియన్లను వలస వెళ్ళడానికి అనుమతించాడు. [32]జార్జియాలోని రష్యను రాయబారి మిఖాయిలు టాటిష్చెవు ప్రకారం, 17వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో గ్రేటు లియాఖ్వీ ప్రధాన జలాల దగ్గర ఇప్పటికే ఒక చిన్న సమూహం ఒస్సేటియన్లు నివసించారు.[32][33] 1711లో వఖ్తాంగు విఐ దక్షిణ ఒస్సేటియా, ద్వలేటిలోని ఒస్సేటియన్ల మీద సాయుధ దండయాత్రను ప్రారంభించాడు. ఆయన 80 టవర్లను ధ్వంసం చేశాడు. దక్షిణ ఒస్సేటియా ఉత్తర భాగమైన ద్వలేటి, ఒస్సేటియన్లను కార్ట్లీ రాజ్యానికి లొంగిపోయేలా చేశాడు. [34]

కాలక్రమేణా ఒస్సేటియను వలస

1772లో జార్జియాను సందర్శించిన జోహను అంటోను గుల్డెను‌స్టాడ్టు ప్రయాణ డైరీలలో ఈ కాలం నమోదు చేయబడింది. బాల్టికు జర్మను అన్వేషకుడు ఆధునిక ఉత్తర ఒస్సేటియా-అలానియాను కేవలం ఒస్సే అని పిలిచాడు. టియా, కార్ట్లీ (ఆధునిక దక్షిణ ఒస్సేటియా ప్రాంతాలు) జార్జియన్ల జనాభా కలిగి ఉన్నారని, పర్వత ప్రాంతాలలో జార్జియన్లు, ఒస్సేటియన్లు ఇద్దరూ నివసించారని ఆయన రాశారు.[35] కార్ట్లీ ఉత్తర సరిహద్దు మేజరు కాకససు రిడ్జ్ అని గుల్డెన్‌స్టాడ్ట్ కూడా రాశారు. [36][37][38] 18వ శతాబ్దం చివరి నాటికి, ఆధునిక దక్షిణ ఒస్సేటియా భూభాగంలో ఒస్సేటియను స్థిరనివాసం అంతిమ ప్రదేశాలు కుడారో (జెజోరా నది నదీముఖద్వారం), గ్రేటరు లియాఖ్వీ గార్జు, లిటిలు లియాఖ్వీ గార్జు, క్సాని నది గార్జు, గుడా (టెట్రి అరగ్వీ నదీముఖద్వారం), ట్రూసో (టెరెకు నదీముఖద్వారం)లో ఉన్నాయి.[39]

ఆధునిక దక్షిణ ఒస్సేటియా భూభాగంతో సహా కార్ట్లీ-కఖేటి జార్జియను రాజ్యాన్ని 1801లో రష్యను సామ్రాజ్యం స్వాధీనం చేసుకుంది. అయితే ఒస్సేటియన్లు కొత్త పరిపాలనకు లొంగడానికి నిరాకరించారు. తమను తాము స్వతంత్రులుగా భావించారు.[40] 1821-1830లో దక్షిణ ఒస్సేటియాను విలీనం చేసుకునే దశ ప్రారంభమైంది. ఇది 1830లో పాల్ రెన్నెను‌క్యాంఫు దక్షిణ ఒస్సేటియాను ఆక్రమించడంతో ముగిసింది.[41][42][43] 1830 నాటికి, ఒస్సేటియా పూర్తిగా రష్యను నియంత్రణలో ఉంది.[44] జార్జియా రష్యన్ సామ్రాజ్యంలో భాగంగా ఉన్న 19వ 20వ శతాబ్దాలలో జార్జియను ప్రాంతాలకు ఒస్సేటియను వలసలు కొనసాగాయి. ట్రయాలేటి, బోర్జోమి, బకురియాని కాఖేటిలలో కూడా ఒస్సేటియను స్థావరాలు ఉద్భవించాయి. [39]

సోవియటు యూనియన్లో భాగంగా దక్షిణ ఒస్సేటియా

[మార్చు]
Democratic Republic of Georgia (1918–1921) in 1921

డెమొక్రాటికు రిపబ్లికు ఆఫ్ జార్జియా (1918-1921) 1921 లో రష్యను విప్లవం తరువాత [45] ఆధునిక దక్షిణ ఒస్సేటియా ప్రాంతం డెమొక్రాటికు రిపబ్లికు ఆఫ్ జార్జియాలో భాగమైంది. [46] 1918 లో షిడా కార్ట్లీ (ఇంటీరియర్ జార్జియా) లో నివసిస్తున్న భూమిలేని ఒస్సేటియను రైతుల మధ్య వివాదం ప్రారంభమైంది. వారు బోల్షివిజంతో ప్రభావితమయ్యారు. వారు పనిచేసిన భూముల యాజమాన్యాన్ని డిమాండు చేశారు. మెన్షెవికు ప్రభుత్వం చట్టపరమైన యజమానులుగా ఉన్న జాతి జార్జియను కులీనుల జాతి జార్జియను కులీనులకు మద్దతు ఇచ్చారు. కేంద్ర ప్రభుత్వ ఆర్థిక విధానాలతో ఒస్సేటియన్లు మొదట్లో అసంతృప్తి చెందినప్పటికీ, ఉద్రిక్తత త్వరలో జాతి సంఘర్షణగా మారిపోయింది.[46] మొట్టమొదటి ఒస్సేషియను తిరుగుబాటు ఫిబ్రవరి 1918 లో ప్రారంభమైంది. ముగ్గురు జార్జియను యువరాజులు చంపబడ్డారు. వారి భూమిని ఒస్సేటియన్లు స్వాధీనం చేసుకున్నారు. టిఫ్లిసు కేంద్ర ప్రభుత్వం నేషనలు గార్డు‌ను ఈ ప్రాంతానికి పంపడం ద్వారా ప్రతీకారం తీర్చుకుంది. ఏదేమైనా, వారు ఒస్సేటియన్లను నిమగ్నం చేసిన తరువాత జార్జియను యూనిటు వెనక్కి తగ్గింది.[47] ఒస్సేషియను తిరుగుబాటుదారులు అప్పుడు త్సేఖిన్వాలి పట్టణాన్ని ఆక్రమించి జార్జియను పౌర జనాభా జాతి మీద దాడి చేయడం ప్రారంభించారు. 1919 - 1920 లలో తిరుగుబాట్ల సమయంలో ఒస్సేటియన్లకు సోవియటు రష్యా రహస్యంగా మద్దతు ఇచ్చింది. అయినప్పటికీ ఓడిపోయారు.[46] ఒస్సేషియను మూలాలు చేసిన ఆరోపణల ప్రకారం 1920 తిరుగుబాటును అణిచివేయడం వల్ల 5,000 మంది ఒస్సేటియన్లు మరణించారు. అదే సమయంలో ఆకలి, అంటువ్యాధులు 13,000 మందికి పైగా మరణానికి కారణాలు.[48]

1922 లో చారిత్రక జార్జియను ప్రాంతాలపై సౌతు ఒస్సేషియను ఎఒ సృష్టి
1922 లో సౌత్ ఒస్సేషియను అటానమసు ఓబ్లాస్టు మ్యాపు
దక్షిణ ఒస్సేటియా ప్రారంభ కోటు

1921 లో జార్జియాపై ఎర్ర సైన్యం దాడి చేసిన తరువాత స్థాపించబడిన సోవియటు జార్జియను ప్రభుత్వం, 1922 ఏప్రిల్‌లో ట్రాన్సు‌కాకేసియను ఒస్సేటియన్ల కోసం స్వయంప్రతిపత్త పరిపాలనా విభాగాన్ని సృష్టించింది, కావ్బియురో (సోవియటు యూనియను కమ్యూనిస్టు పార్టీ సెంట్రలు కమిటీ కాకేసియను బ్యూరో ఆఫ్ ది కాకేసియను బ్యూరో), సౌత్ ఒస్సేటియను స్వయంప్రతిపత్తి ఆబ్లాస్టు (ఎఒ) [49] అని పిలుస్తారు. డెమొక్రాటికు రిపబ్లికు ఆఫ్ జార్జియాతో పోరాడటానికి, స్థానిక వేర్పాటువాదులకు అనుకూలంగా ఉండటానికి బోల్షెవికు వారి (బోల్షివికు) విధేయతకు బదులుగా ఒస్సేటియన్లకు ఈ స్వయంప్రతిపత్తిని మంజూరు చేశారని కొందరు నమ్ముతారు. ఎందుకంటే ఈ ప్రాంతం రష్యను దండయాత్రకు ముందు ఎప్పుడూ ప్రత్యేక సంస్థ కాదు.[50][52] దక్షిణ ఒస్సేషియను ఎఒ పరిపాలనా సరిహద్దుల డ్రాయింగు చాలా క్లిష్టమైన ప్రక్రియ. జార్జియను జనాభా అనేక నిరసనలు ఉన్నప్పటికీ అనేక జార్జియను గ్రామాలు దక్షిణ ఒస్సేషియను ఎఒ లో చేర్చబడ్డాయి. సుఖిన్వాలి నగరానికి మెజారిటీ ఒస్సేషియను జనాభా లేనప్పటికీ ఇది దక్షిణ ఒస్సేషియను అయో రాజధానిగా మార్చబడింది.[49][53] టిఫ్లిసు గవర్నరేటు గోరి ఉజ్డు, దుషెటి ఉజ్డు భాగాలతో కుటాయిసీ గవర్నరేటు (పశ్చిమ జార్జియా) రాచా ఉజ్డు భాగాలు కూడా దక్షిణ ఒస్సేటియను ఎఒ లో చేర్చబడ్డాయి. ఈ భూభాగాలన్నీ చారిత్రాత్మకంగా స్వదేశీ జార్జియను భూములు. [54]

నార్తు కాకససు‌లోని చారిత్రక ఒస్సేటియాకు 1924 కి ముందు నార్తు ఒస్సేషియను అటానమసు ఓబ్లాస్టు సృష్టించబడినప్పుడు 1924 కి ముందు దాని స్వంత రాజకీయ సంస్థ లేదు. [54]

ఒస్సేటియన్లకు వారి స్వంత భాష (ఒస్సేషియను) ఉన్నప్పటికీ, రష్యను, జార్జియను పరిపాలనా/రాష్ట్ర భాషలు.[55] సోవియటు కాలంలో జార్జియా ప్రభుత్వ పాలనలో ఒస్సేటియన్లు మైనారిటీ సాంస్కృతిక స్వయంప్రతిపత్తిని ఆస్వాదించారు. వీటిలో ఒస్సేషియను భాష మాట్లాడటం, పాఠశాలల్లో బోధించడం.[55] 1989 లో జార్జియను సోవియటు సోషలిస్టు రిపబ్లిక్లో మూడింట రెండు వంతుల ఒస్సేటియన్లు దక్షిణ ఒస్సేషను అయో వెలుపల నివసించారు. [56]

జార్జియన్-ఒసేషియన్ సంఘర్షణ

[మార్చు]

1989–2008

[మార్చు]

1989లో జార్జియన్లు, ఒస్సేటియన్లలో జాతీయవాదం పెరగడంతో ఈ ప్రాంతంలో ఉద్రిక్తతలు పెరగడం ప్రారంభించాయి. [57]దీనికి ముందు జార్జియను ఎస్‌ఎస్‌ఆర్ దక్షిణ ఒస్సేటియను అటానమసు ఓబ్లాస్ట్‌లోని రెండు వర్గాలు 1918–1920 సంఘటనలు మినహా ఒకరితో ఒకరు శాంతియుతంగా జీవిస్తున్నాయి. రెండు జాతులు సాధారణ స్థాయిలో పరస్పర చర్యను కలిగి ఉన్నాయి. అనేక జార్జియను-ఒస్సేటియను వివాహాలు జరిగాయి.[58]

దక్షిణ కాకససు‌లో ఒస్సేటియను ప్రజల ఉనికి చుట్టూ ఉన్న వివాదం సంఘర్షణకు కారణాలలో ఒకటి. దక్షిణ కాకససు (జార్జియా)కి ఒస్సేటియన్ల సామూహిక వలసలు 17వ శతాబ్దంలో ప్రారంభమయ్యాయని జార్జియను చరిత్ర చరిత్ర విశ్వసిస్తున్నప్పటికీ ఒస్సేటియన్లు పురాతన కాలం నుండి ఈ ప్రాంతంలో నివసిస్తున్నారని పేర్కొన్నారు. [14] దీనికి అందుబాటులో ఉన్న మూలాలు మద్దతు ఇవ్వవు. [59]13వ శతాబ్దపు మంగోలు దండయాత్రల తర్వాత ఒస్సేటియను పూర్వీకుల వలసలు ప్రారంభమయ్యాయని కొంతమంది ఒస్సేటియను చరిత్రకారులు అంగీకరిస్తున్నారు. అయితే 1990లలో ఒక దక్షిణ ఒస్సేటియను వాస్తవ విదేశాంగ మంత్రి మాట్లాడుతూ ఒస్సేటియన్లు మొదట 17వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో మాత్రమే ఈ ప్రాంతంలో కనిపించారని అన్నారు.[60] 1921లో రష్యను దండయాత్ర తర్వాత ఇది సృష్టించబడినందున, సోవియటు యుగంలో జార్జియన్లు దక్షిణ ఒస్సేటియాను కృత్రిమ సృష్టిగా భావించారు.[14]

1988లో దక్షిణ ఒస్సేటియను పాపులరు ఫ్రంటు (అడెమను నైఖాసు) సృష్టించబడింది. 1989 నవంబరు 10 న దక్షిణ ఒస్సేటియను ప్రాంతీయ మండలి జార్జియను సుప్రీం కౌన్సిలు‌ను ఈ ప్రాంతాన్ని "స్వయంప్రతిపత్తి గణతంత్రం" హోదాకు అప్‌గ్రేడు చేయాలని కోరింది.[14] దక్షిణ ఒస్సేటియను అధికారులు దక్షిణ ఒస్సేటియను ఎఒని దక్షిణ ఒస్సేటియను ఎఎస్‌ఎస్‌ఆర్‌గా మార్చాలనే నిర్ణయం సంఘర్షణను తీవ్రతరం చేసింది. నవంబరు 11న ఈ నిర్ణయాన్ని జార్జియను పార్లమెంటు, సుప్రీం సోవియటు రద్దు చేసింది. [61] జార్జియను అధికారులు ఆ ఒబ్లాస్టు ఫస్టు పార్టీ కార్యదర్శిని ఆయన పదవి నుండి తొలగించారు.[62][63]

1990 వేసవిలో జార్జియను సుప్రీం కౌన్సిలు ప్రాంతీయ పార్టీలను నిషేధించే చట్టాన్ని ఆమోదించింది. దక్షిణ ఒస్సేటియను ప్రాంతీయ కౌన్సిలు దీనిని అడెమోను నైఖాసు‌కు వ్యతిరేకంగా చేసిన చర్యగా వ్యాఖ్యానించింది. తరువాత 1990 సెప్టెంబరు 20న సోవియటు యూనియను‌లో దక్షిణ ఒస్సేటియను సోవియటు డెమోక్రటికు రిపబ్లికు‌ను ప్రకటిస్తూ "జాతీయ సార్వభౌమాధికార ప్రకటన"ను ఆమోదించింది.[64] ఒస్సేటియన్లు తదుపరి జార్జియను పార్లమెంటరీ ఎన్నికలను బహిష్కరించారు. డిసెంబరు‌లో వారి స్వంత పోటీని నిర్వహించారు. [14]

1990 అక్టోబరులో జార్జియాలో జరిగిన పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో జ్వియాదు గంసఖుర్డియా "రౌండు టేబులు" బ్లాకు గెలిచింది. [14]డిసెంబరు 11 1990న జ్వియాదు గంసఖుర్డియా ప్రభుత్వం ఒస్సేటియను ఎన్నికలు చట్టవిరుద్ధమని ప్రకటించింది. దక్షిణ ఒస్సేటియా, స్వయంప్రతిపత్తి హోదాను పూర్తిగా రద్దు చేసింది.[14] "జార్జియాలో వారికి [ఒస్సేటియన్లకు] ఒక రాష్ట్రం మీద హక్కు లేదు. వారు జాతీయ మైనారిటీ. వారి మాతృభూమి ఉత్తర ఒస్సేటియా .... ఇక్కడ వారు కొత్తవారు" అని చెప్పడం ద్వారా గంసఖుర్డియా ఒస్సేటియను స్వయంప్రతిపత్తి రద్దును హేతుబద్ధం చేశాడు. "[60]

1990 డిసెంబరు 12న జార్జియను పార్లమెంటు దక్షిణ ఒస్సేటియను ఎఒ భూభాగంలో అత్యవసర పరిస్థితిని ప్రకటించినప్పుడు, జార్జియను, సోవియటు అంతర్గత మంత్రిత్వ శాఖల నుండి దళాలను ఈ ప్రాంతానికి పంపారు. 1991 ప్రారంభంలో జార్జియను నేషనలు గార్డు ఏర్పడిన తర్వాత, జార్జియను దళాలు 1991 జనవరి 5న త్స్కిన్వాలిలోకి ప్రవేశించాయి.[65] 1991–1992 దక్షిణ ఒస్సేటియా యుద్ధంలో నియంత్రించలేని మిలీషియాలు అంతర్జాతీయ మానవతా చట్టాన్ని సాధారణంగా విస్మరించడం జరిగింది. ఇరుపక్షాలు దురాగతాలను నివేదించాయి. .[66][60]జనవరి 1991లో మిఖాయిలు గోర్బచేవు ఆదేశించిన విధంగా సోవియటు సైన్యం కాల్పుల విరమణకు దోహదపడింది. 1991 మార్చి, ఏప్రిలులో, సోవియటు అంతర్గత దళాలు రెండు వైపులా మిలీషియాలను చురుకుగా నిరాయుధులను చేస్తున్నట్లు అంతరు-జాతి హింసను నిరోధించినట్లు నివేదించబడింది. జార్జియా సోవియటు యూనియను‌ను విడిచిపెట్టకుండా బలవంతం చేయడానికి సోవియటు నాయకత్వం దక్షిణ ఒస్సేటియను వేర్పాటువాదాన్ని ప్రోత్సహిస్తోందని జ్వియాదు గంసఖుర్డియా వాదించారు. జార్జియా 1991 ఏప్రిలులో స్వాతంత్ర్యం ప్రకటించింది. .[67][68]

యుద్ధం ఫలితంగా దాదాపు 1,00,000 మంది జాతి ఒస్సేటియన్లు భూభాగం, జార్జియాను విడిచిపెట్టి పారిపోయారు. వీరిలో ఎక్కువ మంది సరిహద్దు దాటి ఉత్తర ఒస్సేటియాలోకి వెళ్లారు. మరో 23,000 మంది జాతి జార్జియన్లు దక్షిణ ఒస్సేటియా నుండి జార్జియాలోని ఇతర ప్రాంతాలకు పారిపోయారు. జార్జియను దళాలు 60 నుండి 100 గ్రామాలను తగలబెట్టాయి. నాశనం చేశాయి లేదా వేరే విధంగా వదిలివేయబడ్డాయి. జార్జియను దళాలు అనేక గ్రామాలను జాతిపరంగా శుభ్రపరిచాయి. మరోవైపు, ఒస్సేటియను నియంత్రిత భూభాగంలో నివసిస్తున్న జార్జియన్లు "సులభ లక్ష్యాలు": జార్జియన్లు ఆక్రమించిన ఇళ్లను వేరుచేసి, దోచుకుని తగలబెట్టారు.[1]

1991 ఏప్రిల్ 29న దక్షిణ ఒస్సేటియాలోని పశ్చిమ భాగం భూకంపంహ్ బారిన పడింది. దీని వలన 200 మందికి పైగా మరణించారు. పదివేల మంది నిరాశ్రయులయ్యారు. [69][70]

1991 చివరలో విమర్శకుల పట్ల అసహనం, రాజకీయ అధికారాన్ని కేంద్రీకరించడానికి చేసిన ప్రయత్నాల కారణంగా జార్జియాలో గంసఖుర్డియా మీద భిన్నాభిప్రాయాలు పెరిగాయి.[66] 1991 డిసెంబరు 22న తిరుగుబాటు తర్వాత గంసఖుర్డియా,ఆయన మద్దతుదారులను టిబిలిసిలోని అనేక ప్రభుత్వ భవనాలలో జాతీయ గార్డు మద్దతుతో ప్రతిపక్షం ముట్టడించింది. తరువాత జరిగిన భారీ పోరాటంలో 200 మందికి పైగా మరణించారు. జార్జియను రాజధాని మధ్యభాగం శిథిలావస్థకు చేరుకుంది. జనవరి 6న గంసఖుర్డియా, ఆయన మద్దతుదారులు అనేక మంది నగరం నుండి బహిష్కరణ చేయబడిన కారణంగా పారిపోయారు. తరువాత జార్జియను సైనిక మండలి, ఒక తాత్కాలిక ప్రభుత్వం ఏర్పడింది.[71]}}[72]

1992 19 జనవరిన దక్షిణ ఒస్సేటియాలో స్వాతంత్ర్య ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ జరిగింది.[73]ఓటర్లను రెండు ప్రశ్నలు అడిగారు: "దక్షిణ ఒస్సేటియా స్వతంత్ర దేశంగా ఉండాలని మీరు అంగీకరిస్తున్నారా?", "రష్యాతో తిరిగి కలవడం మీద దక్షిణ ఒస్సేటియా పార్లమెంటు 1991 సెప్టెంబరు 1న చేసిన పరిష్కారంతో మీరు అంగీకరిస్తున్నారా?"[73]రెండు ప్రతిపాదనలు ఆమోదించబడ్డాయి, [73] కానీ ఫలితాలు అంతర్జాతీయంగా గుర్తించబడలేదు.[74] అయినప్పటికీ దక్షిణ ఒస్సేటియా ప్రాంతీయ మండలి తదనంతరం "రాష్ట్ర స్వాతంత్ర్య చట్టం"ని ఆమోదించింది. 1992 మే29 న దక్షిణ ఒస్సేటియా రిపబ్లికు స్వాతంత్ర్యాన్ని ప్రకటించింది. [64]

1993 అక్టోబరు నుండి డిసెంబరు వరకు జార్జియను అంతర్యుద్ధం

1992 జూన్ 24న, షెవార్డ్నాడ్జే, దక్షిణ ఒస్సేటియా ప్రభుత్వం రష్యా మధ్యవర్తిత్వంతో సోచి కాల్పుల విరమణ ఒప్పందం మీద సంతకం చేశాయి. ఈ ఒప్పందంలో బలప్రయోగాన్ని నివారించే బాధ్యతలు ఉన్నాయి. జార్జియా దక్షిణ ఒస్సేటియా మీద ఆంక్షలు విధించకూడదని ప్రతిజ్ఞ చేసింది. జార్జియను ప్రభుత్వం దక్షిణ ఒస్సేటియాలోని గణనీయమైన ప్రాంతాలపై నియంత్రణను నిలుపుకుంది,[75] అఖల్గోరి పట్టణం కూడా ఇందులో ఉంది.[77] ఒస్సేటియన్లు, రష్యన్లు, జార్జియన్లతో కూడిన ఒక సంయుక్త శాంతి పరిరక్షక దళం స్థాపించబడింది. 1992 నవంబరు 6న, ఆర్గనైజేషను ఫర్ సెక్యూరిటీ అండ్ కో-ఆపరేషను ఇన్ యూరపు (ఒఎస్‌సిఇ) శాంతి పరిరక్షక కార్యకలాపాలను పర్యవేక్షించడానికి జార్జియాలో ఒక మిషను‌ను ఏర్పాటు చేసింది. అప్పటి నుండి 2004 మధ్యకాలం వరకు దక్షిణ ఒస్సేటియా సాధారణంగా ప్రశాంతంగా ఉండేది.[78][79]

2003 రోజ్ విప్లవం తరువాత మిఖైలు సాకాష్విలి 2004లో జార్జియా అధ్యక్షుడయ్యాడు. 2004 పార్లమెంటరీ, అధ్యక్ష ఎన్నికలకు ముందు జార్జియా ప్రాదేశిక సమగ్రతను పునరుద్ధరిస్తానని ఆయన హామీ ఇచ్చారు.[80] తన తొలి ప్రసంగాలలో ఒకదానిలో సాకాష్విలి వేర్పాటువాద ప్రాంతాలను ఉద్దేశించి మాట్లాడుతూ, "[N]జార్జియా లేదా దాని అధ్యక్షుడు ఇద్దరూ జార్జియా విచ్ఛిన్నతను సహించరు. అందువల్ల మేము మా అబ్ఖాజియను, ఒస్సేటియను స్నేహితులకు తక్షణ చర్చలు అందిస్తున్నాము. వారి భవిష్యత్తు అభివృద్ధిని ప్రోత్సహించడానికి వారి ప్రయోజనాలను పరిగణనలోకి తీసుకొని ప్రతి రాష్ట్ర హోదా నమూనాను చర్చించడానికి మేము సిద్ధంగా ఉన్నాము."[81]


2004 నుండి జార్జియను అధికారులు అడ్జారాలో విజయం సాధించిన తర్వాత ఈ ప్రాంతాన్ని తిరిగి తమ పాలనలోకి తీసుకురావడానికి తమ ప్రయత్నాలను బలోపేతం చేయడంతో ఉద్రిక్తతలు పెరగడం ప్రారంభించాయి. రష్యా నుండి అక్రమంగా రవాణా చేయబడిన ఆహార పదార్థాలు, ఇంధనాన్ని విక్రయించే ఎర్గ్నేటి బ్లాకు మార్కెట్‌ను మూసివేయడానికి జార్జియా పోలీసులను పంపింది. జార్జియను నియంత్రణలో లేని రోకి టన్నెలు ద్వారా ఎర్గ్నేటి మార్కెటు కోసం వస్తువుల భారీ అక్రమ రవాణా దేశానికి గణనీయమైన మొత్తంలో కస్టం ఆదాయాన్ని కోల్పోయిందని జార్జియను అధికారులు పేర్కొన్నారు. .[82] జార్జియా రోకి సొరంగంను ఉమ్మడి నియంత్రణ మరియు పర్యవేక్షణలోకి తీసుకురావాలని ప్రతిపాదించింది, దీనిని దక్షిణ ఒస్సేటియను వైపు తిరస్కరించింది. [83]మార్కెట్టు మీద స్మగ్లింగు వ్యతిరేక ఆపరేషను జార్జియా ఉద్దేశాల మీద దక్షిణ ఒస్సేటియను నమ్మకాన్ని దెబ్బతీసింది.[84]జార్జియను శాంతి పరిరక్షకులు, దక్షిణ ఒస్సేటియను మిలిటెంట్లు, రష్యా నుండి వచ్చిన ఫ్రీలాన్సు యోధుల మధ్య హింసాకాండ చెలరేగింది.[85][86]ఇందులో డజన్ల కొద్దీ జార్జియను శాంతి పరిరక్షకులను బందీలుగా తీసుకోవడం,[87] కాల్పులు, జార్జియను నియంత్రణలో ఉన్న గ్రామాల మీద షెల్లింగు చేయడం వంటివి ఉన్నాయి. దీనివల్ల డజన్ల కొద్దీ మరణించారు. గాయపడ్డారు. ఆగస్టు 13న కాల్పుల విరమణ ఒప్పందం కుదిరింది. అయితే అది పదేపదే ఉల్లంఘించబడింది.[88][86]

ఈ ప్రాంతంలో పెరుగుతున్న రష్యను ఆర్థిక, రాజకీయ ఉనికికి వ్యతిరేకంగా, దక్షిణ ఒస్సేటియను వైపు అనియంత్రిత సైన్యం మీద జార్జియను ప్రభుత్వం నిరసన వ్యక్తం చేసింది.[89][90][91] జార్జియను ప్రభుత్వ అధికారులు దక్షిణ ఒస్సేటియను కీలక భద్రతా స్థానాలను (మాజీ) రష్యను భద్రతా అధికారులు ఆక్రమించారని పేర్కొన్నారు.[92]}} కొంతమంది రాజకీయ పరిశోధకులు సంస్థలను రష్యను ఫెడరేషను‌కు అవుటు‌సోర్సు చేసినట్లు చెబుతున్నారు. [94]

ఇది శాంతి పరిరక్షక దళాన్ని (దక్షిణ ఒస్సేటియన్లు, ఉత్తర ఒస్సేటియన్లు, రష్యన్లు, జార్జియన్లు సమాన సంఖ్యలో ఉన్నారు) తటస్థంగా లేదని పరిగణించి దానిని భర్తీ చేయాలని డిమాండు చేసింది. దక్షిణ ఒస్సేటియాలో శాంతి పరిరక్షక దళాన్ని అంతర్జాతీయీకరించడానికి జార్జియను వైపు వివిధ ప్రతిపాదనలు ప్రారంభించబడ్డాయి.[95][96][97][98] యుఎస్ సెనేటరు రిచర్డు లూగరు ప్రకారం, 2006లో రష్యను "శాంతి పరిరక్షక దళాలను" సంఘర్షణ ప్రాంతాల నుండి ఉపసంహరించుకోవాలని జార్జియా చేసిన పిలుపుకు యునైటెడు స్టేట్సు మద్దతు ఇచ్చింది.[99] తరువాత ఇయు దక్షిణ కాకససు రాయబారి పీటరు సెమ్నెబీ మాట్లాడుతూ, "జార్జియా గూఢచారి వివాదంలో రష్యా చర్యలు ఇయు నల్ల సముద్రం పరిసరాలలో తటస్థ శాంతి పరిరక్షకుడిగా దాని విశ్వసనీయతను దెబ్బతీశాయి" అని అన్నారు.[100] జో బిడెను (యుఎస్ సెనేటు విదేశీ సంబంధాల కమిటీ ఛైర్మను), రిచర్డు లూగరు, మెల్ మార్టినెజు 2008 జూన్‌లో రష్యా జార్జియా ప్రాదేశిక సమగ్రతను దెబ్బతీసేందుకు ప్రయత్నిస్తోందని ఆరోపిస్తూ ఒక తీర్మానాన్ని స్పాన్సరు చేశారు. సిఐఎస్ ఆదేశం ప్రకారం పనిచేస్తున్న రష్యను-సభ్య శాంతి పరిరక్షక దళాన్ని భర్తీ చేయాలని పిలుపునిచ్చారు.[101]

2008 యుద్ధం

[మార్చు]

ప్రధాన వ్యాసం: రస్సో-జార్జియను యుద్ధం

యుద్ధానికి ముందు దక్షిణ ఒస్సేటియా

2008 ఏప్రిల్‌లో జార్జియా రష్యా మధ్య ఉద్రిక్తతలు పెరగడం ప్రారంభించాయి.[102][103][104] 2008 ఆగస్టు 1న జార్జియను శాంతి పరిరక్షకులను రవాణా చేస్తున్న కారును లక్ష్యంగా చేసుకుని బాంబు పేలుడు జరిగింది. ఈ సంఘటనను ప్రేరేపించడానికి దక్షిణ ఒస్సేటియన్లు బాధ్యత వహించారు ఇది శత్రుత్వాలకు నాంది పలికింది. ఐదుగురు జార్జియను సైనికులు గాయపడ్డారు. ప్రతిస్పందనగా[105] అనేక మంది దక్షిణ ఒస్సేటియను మిలీషియా సిబ్బందిని కాల్చారు.[106] ఆగస్టు 1న దక్షిణ ఒస్సేటియను వేర్పాటువాదులు జార్జియన్ గ్రామాల మీద షెల్లింగు ప్రారంభించారు. ఈ ఫిరంగి దాడులు ఆగస్టు 1 నుండి జార్జియను సైనికులు క్రమానుగతంగా కాల్పులు జరిపాయి.[102][106][107][108][109]

2008 ఆగస్టు 7న 19:00 గంటల ప్రాంతంలో జార్జియను అధ్యక్షుడు మిఖైలు సాకాష్విలి ఏకపక్ష కాల్పుల విరమణను ప్రకటించి శాంతి చర్చలకు పిలుపునిచ్చారు.[110] అయితే దక్షిణ ఒస్సేటియను సంఘర్షణ ప్రాంతంలో ఉన్న జార్జియను గ్రామాల మీద పెరుగుతున్న దాడులు త్వరలోనే జార్జియను దళాల కాల్పులతో సరిపోయాయి.[111][112] వారు ఆగస్టు 8 రాత్రి స్వయం ప్రకటిత రిపబ్లికు ఆఫ్ సౌత్ ఒస్సేటియా (త్స్కిన్వాలి) రాజధాని వైపు కదిలి ఆగస్టు 8 ఉదయం దాని కేంద్రానికి చేరుకున్నారు. [113] జార్జియను దౌత్యవేత్త ఒకరు ఆగస్టు 8న రష్యను వార్తాపత్రిక కొమ్మెర్సంటు‌తో మాట్లాడుతూ, త్స్కిన్వాలిని నియంత్రించడం ద్వారా జార్జియా జార్జియను పౌరుల హత్యలను సహించదని టిబిలిసి నిరూపించాలనుకుంటుందని చెప్పారు. [114] రష్యను సైనిక నిపుణుడు పావెలు ఫెల్గెను‌హౌరు ప్రకారం, ఒస్సేటియను రెచ్చగొట్టడం జార్జియను ప్రతిస్పందనను ప్రేరేపించడమే లక్ష్యంగా పెట్టుకుంది. ఇది ముందస్తుగా ప్రణాళికాబద్ధమైన రష్యను సైనిక దండయాత్రకు సాకుగా అవసరం. [115] [115] జార్జియను నిఘా,[116] అనేక రష్యను మీడియా నివేదికల ప్రకారం జార్జియను సైనిక చర్యకు ముందే సాధారణ (శాంతి పరిరక్షక) రష్యను సైన్యంలోని భాగాలు రోకి టన్నెలు ద్వారా దక్షిణ ఒస్సేటియను భూభాగానికి తరలిపోయాయి. [117]జార్జియా "దక్షిణ ఒస్సేటియా మీద దురాక్రమణ" చేస్తోందని రష్యా ఆరోపించింది.[50] 2008 ఆగస్టు 8న "శాంతి అమలు ఆపరేషను" పేరుతో జార్జియా మీద పెద్ద ఎత్తున భూ, వాయు, సముద్ర దండయాత్రను ప్రారంభించింది.[108] జార్జియాలోని లక్ష్యాలపై రష్యను వైమానిక దాడులు కూడా ప్రారంభించబడ్డాయి.[118] ఆగస్టు 9న జార్జియా ఆధీనంలో ఉన్న కొడోరి జార్జి మీద దాడి చేయడం ద్వారా అబ్ఖాజి దళాలు రెండవ యుద్ధభూమిని ప్రారంభించాయి.[119] ఆగస్టు 10 నాటికి రష్యను సైన్యం త్స్కిన్వాలిని స్వాధీనం చేసుకుంది.[118]రష్యను దళాలు జార్జియను నగరాలైన జుగ్డిడి,[120] సెనాకి,[121] 121] పోటి,[122] గోరి (యుద్ధ విరమణ ఒప్పందం మీద చర్చలు జరిపిన తర్వాత చివరిది)లను ఆక్రమించాయి.[123] రష్యను నల్ల సముద్ర నౌకాదళం జార్జియను తీరాన్ని దిగ్బంధించింది. [108]

ఆగస్టు 2008లో త్స్కిన్వాలి

దక్షిణ ఒస్సేటియాలో జార్జియన్లకు వ్యతిరేకంగా జాతి ప్రక్షాళన ప్రచారాన్ని దక్షిణ ఒస్సేటియన్లు నిర్వహించారు.[124] యుద్ధం ముగిసిన తర్వాత త్స్కిన్వాలి చుట్టూ ఉన్న జార్జియను గ్రామాలు నాశనం చేయబడ్డాయి. [125] యుద్ధం 1,92,000 మందిని స్థానభ్రంశం చేసింది,[126] యుద్ధం తర్వాత చాలా మంది తమ ఇళ్లకు తిరిగి రాగలిగారు. ఒక సంవత్సరం తరువాత దాదాపు 30,000 మంది జాతి జార్జియన్లు స్థానభ్రంశం చెందారు.[127] రష్యను దినపత్రిక కొమ్మెర్సంటు‌లో ప్రచురించబడిన ఒక ఇంటర్వ్యూలో, దక్షిణ ఒస్సేటియను నాయకుడు ఎడ్వర్డు కోకోయిటీ జార్జియన్లను తిరిగి రావడానికి అనుమతించనని అన్నారు.[128][129]

ఫ్రాన్సు అధ్యక్షుడు నికోలసు సర్కోజీ 2008 ఆగస్టు 12న కాల్పుల విరమణ ఒప్పందంపై చర్చలు జరిపారు.[130] ఆగస్టు 17న, రష్యన్ దళాలు మరుసటి రోజు జార్జియా నుండి వైదొలగడం ప్రారంభిస్తాయని రష్యన్ అధ్యక్షుడు డిమిత్రి మెద్వెదేవ్ ప్రకటించారు.[131] ఆగస్టు 26న రష్యా అబ్ఖాజియా మరియు దక్షిణ ఒస్సేటియాలను ప్రత్యేక గణతంత్ర రాజ్యాలుగా గుర్తించింది.[132] రష్యా గుర్తింపుకు ప్రతిస్పందనగా, జార్జియన్ ప్రభుత్వం రష్యాతో దౌత్య సంబంధాలను తెంచుకుంది.[133] అక్టోబరు 8న రష్యను దళాలు అబ్ఖాజియా, దక్షిణ ఒస్సేటియా సరిహద్దులో ఉన్న బఫరు ప్రాంతాలను విడిచిపెట్టాయి. జార్జియాలోని యూరోపియను యూనియను మానిటరింగు మిషను బఫర్ ప్రాంతాల మీద అధికారాన్ని చేపట్టింది.[134][135] యుద్ధం నుండి, జార్జియా అబ్ఖాజియా, దక్షిణ ఒస్సేటియా రష్యను ఆక్రమిత జార్జియను భూభాగాలు అని వాదించింది.[136][137]2009 సెప్టెంబరు30 న జార్జియాలో సంఘర్షణ మీద యూరోపియను యూనియను ప్రాయోజిత స్వతంత్ర అంతర్జాతీయ నిజనిర్ధారణ మిషను, నెలల తరబడి పరస్పర రెచ్చగొట్టే చర్యలకు ముందు "త్స్కిన్వాలి పట్టణం, పరిసర ప్రాంతాల మీద పెద్ద ఎత్తున జార్జియను సైనిక చర్యతో బహిరంగ శత్రుత్వం ప్రారంభమైంది. ఇది 2008 ఆగస్టు 7 నుండి 8 రాత్రి ప్రారంభించబడింది" అని పేర్కొంది.[138][139]

2008 యుద్ధం తర్వాత

[మార్చు]

2016లో ఎన్నికల ప్రచారం సందర్భంగా రష్యాతో ఏకీకరణపై ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ ప్రతిపాదించబడింది, కానీ నిరవధికంగా నిలిపివేయబడింది. [140] దక్షిణ ఒస్సేటియా అధికారిక పేరుపై ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ 9 ఏప్రిల్ 2017న జరిగింది; ఓటు వేసిన వారిలో మూడొంతుల మంది దక్షిణ ఒస్సేటియన్ రాజ్యాంగానికి సవరణలను సమర్థించారు, ఇది "రిపబ్లిక్ ఆఫ్ సౌత్ ఒస్సేటియా" మరియు "స్టేట్ ఆఫ్ అలానియా" పేర్లకు చట్టం ప్రకారం సమాన హోదాను ఇచ్చింది.[141]

ఇనాల్ జాబీవ్ హత్య తర్వాత 2020 నుండి 2021 వరకు దక్షిణ ఒస్సేటియా దాని అత్యంత ముఖ్యమైన నిరసనలతో దద్దరిల్లింది. అనటోలీ బిబిలోవ్‌కు వ్యతిరేకంగా దక్షిణ ఒస్సేటియన్ వ్యతిరేకతకు చెందిన ప్రముఖ సభ్యుడు జాబీవ్‌ను దక్షిణ ఒస్సేటియన్ పోలీసులు హింసించి చంపారు, దీని ఫలితంగా నెలల తరబడి నిరసనలు మరియు అనేక మంది ప్రభుత్వ మంత్రులను తొలగించారు.[142][143][144]

రష్యా ఉక్రెయిన్‌పై దాడి చేయడంలో సహాయం చేయడానికి దక్షిణ ఒస్సేటియన్ దళాలను పంపినట్లు అధ్యక్షుడు అనటోలీ బిబిలోవ్ మార్చి 26, 2022న ప్రకటించారు.[145][146] బిబిలోవు మార్చి 30, 2022న దక్షిణ ఒస్సేటియా రష్యాలో భాగం కావడానికి చట్టపరమైన ప్రక్రియను ప్రారంభిస్తుందని ప్రకటించారు.[147] రష్యను రాజకీయ నాయకులు సానుకూలంగా స్పందించారు మరియు రష్యను చట్టం విదేశీ దేశాలు సమాఖ్యలో చేరడానికి అనుమతిస్తుందని చెప్పారు. ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ ద్వారా "ఒస్సేటియన్ ప్రజల ఇష్టాన్ని వ్యక్తపరచవలసిన" ​​అవసరాన్ని వారు హైలైట్ చేశారు.[148] ఒస్సేటియన్ నాయకుడు బిబిలోవ్ సుదీర్ఘమైన ఇంటర్వ్యూలో మాట్లాడుతూ, రష్యాతో విలీనంపై రెండు ప్రజాభిప్రాయ సేకరణలు, మరియు ఉత్తర ఒస్సేటియాలో చేరడంపై రెండవ ఓటు నిర్వహించాలని యోచిస్తున్నట్లు చెప్పారు,[149] దీని కోసం అతను ఏప్రిల్ 7, 2022న ఎన్నికల ప్రక్రియను ప్రారంభించాడు.[150]

మే 13న విలీనం మీద ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ జూలై 17న జరగాల్సి ఉంది.[151][152]

2022 ఎన్నికల్లో బిబ్లోవ్ ఓటమి పాలైన తర్వాత, కొత్త అధ్యక్షుడు అలాన్ గగ్లోవ్ మే 30న ప్రజాభిప్రాయ సేకరణను నిలిపివేశారు. [153] జార్జియాతో సరిహద్దు క్రాసింగ్‌లు నెలలో పది రోజులు తెరిచి ఉంటాయని గగ్లోవ్ ఆగస్టు 2022లో ప్రకటించారు.[154]

భౌగోళికం

[మార్చు]

ఇవి కూడా చూడండి: జార్జియా (దేశం) భౌగోళిక శాస్త్రం

దక్షిణ ఒస్సేటియా (ఊదా), అబ్ఖాజియా (ఆకుపచ్చ) లను హైలైటు చేసే జార్జియా మ్యాపు

దక్షిణ ఒస్సేటియా అనేది ఆసియా, యూరపు జంక్షను వద్ద కాకససు‌లో ఉన్న చాలా పర్వత ప్రాంతం. ఇది గ్రేటరు కాకససు పర్వత శ్రేణి దక్షిణ వాలులను, దాని పర్వత ప్రాంతాలను ఆక్రమించింది. ఇవి ఐబీరియా మైదానంలో భాగమైనవి. ఇది దక్షిణ ఒస్సేటియా మధ్యలో ఉన్న భౌగోళిక పీఠభూమి.[156]లిఖి శ్రేణి దక్షిణ ఒస్సేటియా పశ్చిమ భౌగోళిక సరిహద్దును ఏర్పరుస్తుంది. అయితే దక్షిణ ఒస్సేటియా వాయువ్య మూల శ్రేణికి పశ్చిమాన ఉంది.

గ్రేటరు కాకససు పర్వత శ్రేణి రష్యాతో దక్షిణ ఒస్సేటియా ఉత్తర సరిహద్దును ఏర్పరుస్తుంది. దక్షిణ ఒస్సేటియా నుండి రష్యాకు పర్వత శ్రేణి గుండా ఒకే ఒక ప్రధాన రహదారి ఉంది. అది రోకి సొరంగం ద్వారా ఉత్తర ఒస్సేటియాలోకి వెళ్ళే ట్రాన్సు‌కాం హైవే. ఇది 1986లో పూర్తయింది. దక్షిణ ఒస్సేటియాలో ఉన్న ట్రాన్సు‌కాం విభాగం నామమాత్రంగా జార్జియను ఎస్10 హైవేలో భాగం. అయినప్పటికీ టిబిలిసి ఆ భాగాన్ని సమర్థవంతంగా నియంత్రించదు. 2008 దక్షిణ ఒస్సేటియా యుద్ధంలో రష్యను సైన్యానికి రోకి టన్నెలు చాలా ముఖ్యమైనది ఎందుకంటే ఇది రష్యా దక్షిణ ఒస్సేటియా మధ్య కాకససు పర్వతాల గుండా ఉన్న ఏకైక ప్రత్యక్ష మార్గంగా ఉంది.[158][159]

దక్షిణ ఒస్సేటియా దాదాపు 3,900 చ.కిమీ (1,506 చదరపు మైళ్ళు) విస్తీర్ణాన్ని కలిగి ఉంది.[161][162] ఇది ఎక్కువ జనాభా కలిగిన ఉత్తర ఒస్సేటియా (ఇది రష్యాలో ఒక గణతంత్రం) నుండి పర్వతాల ద్వారా వేరు చేయబడి దక్షిణం వైపు దాదాపుగా జార్జియాలోని మక్వారీ నది వరకు విస్తరించి ఉంది. దక్షిణ ఒస్సేటియాలో 89% కంటే ఎక్కువ సముద్ర మట్టానికి 1,000 మీ (3,281 అడుగులు) ఎత్తులో ఉంది. దాని ఎత్తైన ప్రదేశం ఖలట్సా పర్వతం సముద్ర మట్టానికి 3,938 మీ (12,920 అడుగులు) ఎత్తులో ఉంది. [163]

గ్రేటరు కాకససు‌లో ఉన్న దాదాపు 2,000 హిమానీనదాలలో దాదాపు 30% జార్జియాలోనే ఉన్నాయి. లియాఖ్వీ నదీ పరీవాహక ప్రాంతంలోని 10 హిమానీనదాలు, రియోని నదీ పరీవాహక ప్రాంతంలోని కొన్ని హిమానీనదాలు దక్షిణ ఒస్సేటియాలో ఉన్నాయి.[165]

దక్షిణ ఒస్సేటియాలో ఎక్కువ భాగం కురా నదీ పరీవాహక ప్రాంతంలో ఉంది. దాని వాయువ్య భాగం నల్ల సముద్ర పరీవాహక ప్రాంతంలో ఉంది. లిఖి, రాచా గట్లు ఈ రెండు పరీవాహక ప్రాంతాలను వేరు చేస్తాయి. దక్షిణ ఒస్సేటియాలోని ప్రధాన నదులలో గ్రేటరు, లిటిలు లియాఖ్వీ, క్సాని, మెడ్జుడా, ట్లిడాను, కెనాలు సాల్టానిసు, ప్ట్సా నది, ఇతర ఉపనదులు ఉన్నాయి.

వాతావరణం

[మార్చు]
దక్షిణ ఒస్సేటియా స్థలాకృతి పటం (పోలిషు ట్రాన్స్క్రిప్షను)

దక్షిణ ఒస్సేటియా వాతావరణం తూర్పు నుండి ఉపఉష్ణమండల ప్రభావాలచే ప్రభావితమవుతుంది. పశ్చిమం నుండి మధ్యధరా ప్రభావాలచే ప్రభావితమవుతుంది. గ్రేటర్ కాకసస్ శ్రేణి ఉత్తరం నుండి వచ్చే చల్లని గాలికి వ్యతిరేకంగా అవరోధంగా పనిచేయడం ద్వారా స్థానిక వాతావరణాన్ని నియంత్రిస్తుంది, దీని ఫలితంగా, చాలా ఎత్తులో ఉన్నప్పటికీ, ఉత్తర కాకసస్ కంటే అక్కడ వెచ్చగా ఉంటుంది.[166][167]దక్షిణ ఒస్సేటియాలోని వాతావరణ మండలాలు నల్ల సముద్రం నుండి దూరం మరియు ఎత్తు ద్వారా నిర్ణయించబడతాయి. తూర్పు జార్జియాలోని మైదానాలు నల్ల సముద్రం ప్రభావం నుండి మరింత ఖండాంతర వాతావరణాన్ని అందించే పర్వతాలచే రక్షించబడ్డాయి.

పాదప్రాంతాలు, పర్వత ప్రాంతాలు (గ్రేటరు కాకససు పర్వతాలతో సహా) చల్లని, తడి వేసవి, మంచుతో కూడిన శీతాకాలాలను అనుభవిస్తాయి. అనేక ప్రాంతాలలో మంచు కవచం తరచుగా రెండు మీటర్లకు మించి ఉంటుంది. దక్షిణ ఒస్సేటియాకు పశ్చిమాన నల్ల సముద్రం నుండి తేమతో కూడిన గాలి ద్రవ్యరాశి చొచ్చుకుపోవడాన్ని లిఖి పర్వత శ్రేణి తరచుగా అడ్డుకుంటుంది. సాధారణంగా వసంతకాలం, శరదృతువులలో దక్షిణ ఒస్సేటియాలో సంవత్సరంలో అత్యంత వర్షపాతం సంభవిస్తాయి. శీతాకాలం, వేసవి నెలలు పొడిగా ఉంటాయి. దక్షిణ ఒస్సేటియాలో ఎత్తు ఒక ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తుంది. ఇక్కడ 1,500 మీ (4,921 అడుగులు) కంటే ఎక్కువ వాతావరణ పరిస్థితులు ఏ దిగువ ప్రాంతాల కంటే చాలా చల్లగా ఉంటాయి. 2,000 మీ (6,562 అడుగులు) కంటే ఎక్కువ ఉన్న ప్రాంతాలు వేసవి నెలల్లో కూడా తరచుగా మంచును అనుభవిస్తాయి.

జనవరిలో దక్షిణ ఒస్సేటియాలో సగటు ఉష్ణోగ్రత +4 డిగ్రీల సెల్సియసు, జూలైలో సగటు ఉష్ణోగ్రత +20.3 డిగ్రీల సెల్సియసు. దక్షిణ ఒస్సేటియాలో సగటు వార్షిక ద్రవ అవపాతం 598 మిల్లీమీటర్లు ఉంటుంది.[166] సాధారణంగా వేసవి ఉష్ణోగ్రతలు దక్షిణ ఒస్సేటియాలో చాలా వరకు సగటున 20 ° సెల్సియసు(68 ° ఫారెంహీటు) నుండి 24 ° సెల్సియసు (75.2 ° ఫారెంహీటు) వరకు ఉంటాయి. శీతాకాలపు ఉష్ణోగ్రతలు సగటున 2 ° సెల్సియసు (35.6 °ఫారెంహీటు) నుండి 4 ° సెల్సియసు (39.2 ° ఫారెంహీటు) వరకు ఉంటాయి. దక్షిణ ఒస్సేటియా అంతటా తేమ సాపేక్షంగా తక్కువగా ఉంటుంది. వర్షపాతం సంవత్సరానికి సగటున 500 నుండి 800 మిమీ (19.7 నుండి 31.5 అంగుళాలు) ఉంటుంది. కానీ ఆల్పైను ఎత్తైన ప్రాంతాలు ప్రత్యేకమైన మైక్రోక్లైమేటు‌లను కలిగి ఉంటాయి. ఎత్తైన ప్రదేశాలలో అవపాతం కొన్నిసార్లు జార్జియా తూర్పు మైదానాల కంటే రెండు రెట్లు ఎక్కువగా ఉంటుంది. ఆల్పైను పరిస్థితులు దాదాపు 2,100 మీ (6,890 అడుగులు) వద్ద ప్రారంభమవుతాయి. 3,600 మీ (11,811 అడుగులు) కంటే ఎక్కువ ఎత్తులో మంచు కురుస్తుంటుంది. మంచు ఏడాది పొడవునా ఉంటాయి.

దక్షిణ ఒస్సేటియా సరిహద్దుల్లో గస్తీ తిరిగే రష్యను దళాలు "ఆక్రమణ" ద్వారా ఈ ప్రాంతం సరిహద్దులను విస్తరిస్తున్నాయని నివేదించబడింది. అంటే వారు రహస్యంగా జార్జియా ఆధీనంలో ఉన్న భూభాగంలోకి ఒకేసారి అనేక అడుగులు ముందుకు సాగుతున్నారు.[168]

రాజకీయ స్థితి

[మార్చు]
Russian Presidential Decree No. 1261 recognising South Ossetian independence

2008 దక్షిణ ఒస్సేటియా యుద్ధం తరువాత రష్యా దక్షిణ ఒస్సేటియాను స్వతంత్ర దేశంగా గుర్తించింది.[169] రష్యా ఈ ఏకపక్ష గుర్తింపును జార్జియా ప్రాదేశిక సమగ్రతను ఉల్లంఘించినందుకు నాటో, ఆర్గనైజేషను ఫర్ సెక్యూరిటీ అండు కో-ఆపరేషను ఇన్ యూరపు (ఒఎస్‌సియు), యూరోపియను కౌన్సిలు వంటి పాశ్చాత్య బ్లాకు‌లు ఖండించాయి. [170][171][172][173] తూర్పు యూరోపియను దేశాల మధ్య విభేదాలు, యుకె కఠినమైన ప్రతిస్పందనను కోరుకోవడం, జర్మనీ, ఫ్రాన్సు ఇతర దేశాలు రష్యాను ఒంటరిగా చేయకూడదనే కోరిక కారణంగా ఈ వార్తలకు ఇయు దౌత్య ప్రతిస్పందన ఆలస్యం అయింది. [174] మాజీ యుఎస్ రాయబారి రిచర్డు హోలు‌బ్రూకు మాట్లాడుతూ ఈ వివాదం రష్యా పశ్చిమ సరిహద్దులోని ఇతర మాజీ సోవియటు రాష్ట్రాలలో వేర్పాటువాద ఉద్యమాలను ప్రోత్సహించవచ్చని అన్నారు. [175] చాలా రోజుల తరువాత నికరాగ్వా దక్షిణ ఒస్సేటియాను గుర్తించిన రెండవ దేశంగా అవతరించింది. [169]వెనిజులా 2009 సెప్టెంబరు 10న దక్షిణ ఒస్సేటియాను గుర్తించింది. అలా చేసిన మూడవ యుఎన్ సభ్య దేశంగా అవతరించింది.[176]

యూరోపియను యూనియను, కౌన్సిలు ఆఫ్ యూరపు, నార్తు అట్లాంటికు ట్రీటీ ఆర్గనైజేషను (నాటో), చాలా యుఎన్ సభ్య దేశాలు దక్షిణ ఒస్సేటియాను స్వతంత్ర దేశంగా గుర్తించడం లేదు. వేర్పాటువాద ప్రభుత్వం పాలించే వాస్తవ గణతంత్రం 1992లో దాని మొదటి ప్రజాభిప్రాయ సేకరణను[177] చాలా ప్రభుత్వాలు చెల్లుబాటు అయ్యేవిగా గుర్తించకపోవడంతో 2006 నవంబరు 12న రెండవ స్వాతంత్ర్య ప్రజాభిప్రాయ సేకరణను నిర్వహించింది.[178] త్స్కిన్వాలి ఎన్నికల అధికారుల ప్రకారం జార్జియా నుండి స్వాతంత్ర్యం కోసం ప్రజాభిప్రాయ సేకరణలో మెజారిటీ లభించింది. ఇక్కడ 99% దక్షిణ ఒస్సేటియను ఓటర్లు స్వాతంత్ర్యానికి మద్దతు ఇచ్చారు. ఓటుకు 95% మంది ఓటు వేశారు.[179] జర్మనీ, ఆస్ట్రియా, పోలాండ్, స్వీడన్, ఇతర దేశాల నుండి 34 మంది అంతర్జాతీయ పరిశీలకుల బృందం 78 పోలింగు స్టేషన్లలో ప్రజాభిప్రాయ సేకరణను పర్యవేక్షించింది. [180] అయితే జాతి జార్జియను భాగస్వామ్యం లేకపోవడం, టిబిలిసిలో జార్జియను ప్రభుత్వం నుండి గుర్తింపు లేకుండా అటువంటి ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ చట్టవిరుద్ధం అనే కారణాల వల్ల దీనిని యుఎన్, యూరోపియను యూనియను, ఒఎస్‌సియు, నాటో, రష్యను ఫెడరేషను అంతర్జాతీయంగా గుర్తించలేదు. [181] యూరోపియను యూనియను, ఒఎస్‌సియు, నాటో ఈ ప్రజాభిప్రాయ సేకరణను ఖండించాయి.

వేర్పాటువాది అప్పటి దక్షిణ ఒస్సేటియా అధ్యక్షుడు ఎడ్వర్డు కోకోయిటీకి ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ, ఎన్నికలను నిర్వహించినట్లు ఒస్సేటియను ప్రతిపక్ష ఉద్యమం (పీపులు ఆఫ్ సౌతు ఒస్సేటియా ఫర్ పీస్) దక్షిణ ఒస్సేటియాలోని జార్జియను-నియంత్రిత ప్రాంతాలలో సమకాలీనంగా వారి స్వంత ఎన్నికలను నిర్వహించింది. దీనిలో జార్జియను ప్రాంతంలోని కొంతమంది ఒస్సేటియను నివాసితులు దక్షిణ ఒస్సేటియా ప్రత్యామ్నాయ అధ్యక్షుడిగా డిమిత్రి సనాకోయేవ్‌కు అనుకూలంగా ఓటు వేశారు.[182] సనాకోయేవు ప్రత్యామ్నాయ ఎన్నికలలో జాతి జార్జియను జనాభా పూర్తి మద్దతును ప్రకటించాయి.[183]

2007 ఏప్రిల్ లో జార్జియా తాత్కాలిక పరిపాలనా సంస్థ అయిన దక్షిణ ఒస్సేటియాను సృష్టించింది. [184][185][186] [184][185][186] వేర్పాటువాద ఉద్యమంలోని జాతి ఒస్సేటియను సభ్యులతో సిబ్బంది ఉన్నారు. డిమిత్రి సనాకోయేవు సంస్థ నాయకుడిగా నియమించబడ్డాడు. ఈ తాత్కాలిక పరిపాలన దాని తుది స్థితి, సంఘర్షణ పరిష్కారం గురించి కేంద్ర జార్జియను అధికారులతో చర్చలు జరపాలని ఉద్దేశించబడింది.[187] 2007 మే 10న జార్జియా అధ్యక్షుడు సనకోయెవు‌ను దక్షిణ ఒస్సేటియను తాత్కాలిక పరిపాలనా సంస్థ అధిపతిగా నియమించారు.

2007 జూలై 13న జార్జియా ప్రధాన మంత్రి జురాబు నోగైదేలి అధ్యక్షతన ఒక రాష్ట్ర కమిషను‌ను ఏర్పాటు చేసింది. దీనిని జార్జియను దేశంలోని దక్షిణ ఒస్సేటియా స్వయంప్రతిపత్తి హోదాను అభివృద్ధి చేయడానికి ఏర్పాటు చేశారు. జార్జియను అధికారుల ప్రకారం ఒస్సేటియను సమాజంలోని అన్ని శక్తులు, సంఘాలతో "అన్నింటినీ కలుపుకొని సంభాషణ" చట్రంలో ఈ స్థితిని వివరించాలి.[188]

దక్షిణ ఒస్సేటియా, ట్రాన్సినిస్ట్రియా, అబ్ఖాజియాలను కొన్నిసార్లు సోవియటు అనంతర "ఘనీభవించిన సంఘర్షణ" మండలాలుగా సూచిస్తారు. .[189][190]

రష్యను ఫెడరేషను‌తో ఏకీకరణకు ప్రణాళికలు

[మార్చు]

ప్రధాన వ్యాసం: దక్షిణ ఒస్సేటియాను రష్యాలో విలీనం చేయాలని ప్రతిపాదించారు

2008 ఆగస్టు 30న దక్షిణ ఒస్సేటియా పార్లమెంటు డిప్యూటీ స్పీకరు టార్జాను కోకోయిటీ ఈ ప్రాంతం త్వరలో రష్యాలో విలీనం అవుతుందని ప్రకటించారు. తద్వారా దక్షిణ, ఉత్తర ఒస్సేటియన్లు ఒకే ఐక్య రష్యను దేశంలో కలిసి జీవించగలరని ఇందులో పేర్కొన్నాడు.[191]దక్షిణ ఒస్సేటియాలోని ప్రధానంగా జాతిపరంగా జార్జియను తూర్పు భాగంలో అతిపెద్ద పట్టణం అయిన అఖల్గోరిలోని నివాసితులకు రష్యను పౌరసత్వాన్ని అంగీకరించడం లేదా విడిచిపెట్టడం అనే ఎంపికను రష్యను, దక్షిణ ఒస్సేటియను దళాలు ఇవ్వడం ప్రారంభించాయి.[192] అయితే దక్షిణ ఒస్సేటియా అప్పటి అధ్యక్షుడు ఎడ్వర్డు కోకోయిటీ తరువాత రష్యాలో చేరడం ద్వారా దక్షిణ ఒస్సేటియా తన స్వాతంత్ర్యాన్ని వదులుకోదని పేర్కొన్నారు: "చాలా మంది ప్రాణాలను బలిగొని సాధించబడిన మా స్వాతంత్ర్యాన్ని మేము తిరస్కరించబోము; దక్షిణ ఒస్సేటియాకు రష్యాలో చేరే ప్రణాళికలు లేవు." ఆ రోజు కోకోయిటీ చేసిన ప్రకటనలకు ఈ ప్రకటన విరుద్ధంగా ఉందని సివిలు జార్జియా పేర్కొంది, దక్షిణ ఒస్సేటియా ఉత్తర ఒస్సేటియాను రష్యను ఫెడరేషను‌లో చేరుస్తుందని ఆయన సూచించినప్పుడు.[191][193]

దక్షిణ ఒస్సేటియను, రష్యను అధ్యక్షులు 2015 మార్చి 18న "కూటమి - ఏకీకరణ" ఒప్పందం మీద సంతకం చేశారు. [194] ఈ ఒప్పందంలో దక్షిణ ఒస్సేటియను సైన్యాన్ని రష్యా సాయుధ దళాలలో చేర్చడానికి, దక్షిణ ఒస్సేటియా కస్టమ్సు సేవను రష్యాతో అనుసంధానించడానికి, ఉత్తర కాకససు ఫెడరలు డిస్ట్రిక్టు‌లో ఉన్న రేటుకు సమానమైన రేటుతో దక్షిణ ఒస్సేటియాలో రాష్ట్ర కార్మికుల జీతాలను చెల్లించడానికి రష్యాకు కట్టుబడి ఉండే నిబంధనలు ఉన్నాయి.[194] అసోసియేటెడు ప్రెసు ఈ ఒప్పందాన్ని "దాదాపు పూర్తి ఏకీకరణ" కోసం పిలుపునిచ్చిందని దానిని రష్యా, అబ్ఖాజియా మధ్య 2014 ఒప్పందంతో పోల్చింది. [195] ఈ ఒప్పందం మీద సంతకం చేయడాన్ని రష్యా వివాదాస్పద ప్రాంతాన్ని "వాస్తవంగా స్వాధీనం చేసుకోవడం"గా జార్జియను విదేశాంగ మంత్రిత్వ శాఖ అభివర్ణించింది. యునైటెడు స్టేట్సు, యూరోపియను యూనియను దీనిని గుర్తించబోమని తెలిపాయి.[196][197]

రష్యను ఫెడరేషను‌తో ఏకీకరణ దిశగా మరో అడుగులో దక్షిణ ఒస్సేటియను అధ్యక్షుడు లియోనిడు టిబిలోవు డిసెంబరు 2015లో దక్షిణ ఒస్సేటియా-అలానియాగా పేరు మార్పును ప్రతిపాదించారు - ఇది రష్యను సమాఖ్య సబ్జెక్టు అయిన ఉత్తర ఒస్సేటియా-అలానియాతో సారూప్యంగా ఉంది. టిబిలోవు ఇంకా 2017కి ఏప్రిల్ ముందు రష్యను ఫెడరేషను‌లో చేరడం మీద ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ నిర్వహించాలని సూచించారు. ఇది ఐక్య "ఒస్సేటియా-అలానియా"కు దారితీస్తుంది. [198] 2016 ఏప్రిల్‌లో టిబిలోవు ఆ సంవత్సరం ఆగస్టుకు ముందు ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ నిర్వహించాలని భావిస్తున్నట్లు చెప్పారు.[199][200] అయితే మే 30న టిబిలోవు 2017 ఏప్రిల్‌లో జరగనున్న అధ్యక్ష ఎన్నికలు ముగిసే వరకు ప్రజాభిప్రాయ సేకరణను వాయిదా వేశారు.[201] పేరు మార్పు ప్రజాభిప్రాయ సేకరణలో ఓటు వేసిన వారిలో దాదాపు 80 శాతం మంది పేరు మార్పును ఆమోదించారు. అయితే అధ్యక్ష రేసులో అనటోలి బిబిలోవు గెలిచారు - ప్రస్తుత అధ్యక్షుడు టిబిలోవు‌కు వ్యతిరేకంగా మాస్కో మద్దతు ఇచ్చిన, బిబిలోవు మాదిరిగా కాకుండా ఏకీకరణ ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ త్వరలో జరగకూడదనే మాస్కో కోరికను పట్టించుకోడానికి సిద్ధం అయ్యాడు. .[202]

2022 మార్చి 30న అధ్యక్షుడు అనటోలి బిబిలోవు రష్యను ఫెడరేషను‌తో ఏకీకరణకు సమీప భవిష్యత్తులో చట్టపరమైన చర్యలను ప్రారంభించాలనే తన ఉద్దేశ్యాన్ని ప్రకటించారు,[147] అయితే 2022 దక్షిణ ఒస్సేటియను అధ్యక్ష ఎన్నికల్లో ఆయన అధ్యక్ష పదవిని కోల్పోయారు.

జార్జియా ఆక్రమిత భూభాగాల మీద చట్టం

[మార్చు]

ప్రధాన వ్యాసం: జార్జియా ఆక్రమిత భూభాగాల మీద జార్జియా చట్టం

"ఆక్రమిత భూభాగాల మీద జార్జియా చట్టం" (జార్జియను‌లో), 2008 అక్టోబరు 23

2008 అక్టోబరు చివరలో అధ్యక్షుడు సాకాష్విలి జార్జియను పార్లమెంటు ఆమోదించిన ఆక్రమిత భూభాగాల మీద చట్ట చట్టం మీద సంతకం చేశారు. ఈ చట్టం అబ్ఖాజియా, త్స్కిన్వాలి (పూర్వ దక్షిణ ఒస్సేటియను అటానమసు ఓబ్లాస్టు భూభాగాలు) విడిపోయిన ప్రాంతాలను వర్తిస్తుంది. [203][204] ఈ భూభాగాలలో స్వేచ్ఛగా తిరగడం, ఆర్థిక కార్యకలాపాలు, రియలు ఎస్టేటు లావాదేవీలను ముగించడం మీద చట్టం పరిమితులను వివరిస్తుంది. ముఖ్యంగా చట్టం ప్రకారం విదేశీ పౌరులు జార్జియా ద్వారా మాత్రమే రెండు విడిపోయిన ప్రాంతాలలోకి ప్రవేశించాలి; అబ్ఖాజియాలోకి ప్రవేశం జుగ్డిడి మునిసిపాలిటీ నుండి, దక్షిణ ఒస్సేటియాలోకి గోరి మునిసిపాలిటీ నుండి నిర్వహించాలి.[205]

జార్జియాలోని మిగిలిన ప్రాంతాల నుండి దక్షిణ ఒస్సేటియాకు వెళ్లే ప్రధాన రహదారి గోరి మునిసిపాలిటీ గుండా వెళుతుంది. అయితే ఈ రహదారి 2008 నుండి ఎర్గ్నేటి వద్ద రెండు దిశలలో మూసివేయబడింది.[206] జార్జియన్లు, దక్షిణ ఒస్సేటియన్లకు అఖల్గోరి జిల్లాకు తెరిచి ఉన్న ప్రధాన క్రాసింగు పాయింటు‌ను దక్షిణ ఒస్సేటియా 2019 నుండి మూసివేసింది.[207] ఇంకా దక్షిణ ఒస్సేటియను అధికారులు "రష్యను ఫెడరేషను భూభాగం ద్వారా" మాత్రమే విదేశీయుల ప్రవేశాన్ని అనుమతిస్తారు.[208]

అయితే జార్జియను చట్టం "ప్రత్యేక" కేసులను కూడా జాబితా చేస్తుంది. దీనిలో విడిపోయిన ప్రాంతాలలోకి ప్రవేశించడం చట్టవిరుద్ధంగా పరిగణించబడదు. విడిపోయిన ప్రాంతాలలోకి ప్రవేశించడానికి ప్రత్యేక అనుమతి జారీ చేయవచ్చని ఇది నిర్దేశిస్తుంది. అక్కడికి వెళ్లడం "జార్జియా రాష్ట్ర ప్రయోజనాలకు; సంఘర్షణ శాంతియుత పరిష్కారం; ఆక్రమణ తొలగింపు లేదా మానవతా ప్రయోజనాలకు" ఉపయోగపడితే."[209] ఈ చట్టం ఆర్థిక కార్యకలాపాలను నిషేధిస్తుంది - వ్యవస్థాపక లేదా వ్యవస్థాపకత లేని అటువంటి కార్యకలాపాలకు జార్జియను చట్టానికి అనుగుణంగా అవసరమైతే లైసెన్సులు లేదా రిజిస్ట్రేషను అనుమతులు పొందాలి. ఇది వాయు సముద్రం, రైల్వే కమ్యూనికేషన్లు, ప్రాంతాల ద్వారా అంతర్జాతీయ రవాణా, ఖనిజ అన్వేషణ, డబ్బు బదిలీలను కూడా నిషేధిస్తుంది.[210] ఆర్థిక కార్యకలాపాలను కవరు చేసే నిబంధన 1990 నాటిది ఇది పూర్వకాలం నుండి అమలులో ఉంది. [211]

సైనిక ఆక్రమణను చేపట్టిన రష్యను ఫెడరేషను - అబ్ఖాజియా, దక్షిణ ఒస్సేటియాలో మానవ హక్కుల ఉల్లంఘనకు పూర్తిగా బాధ్యత వహిస్తుందని చట్టం చెబుతోంది. ఈ పత్రం ప్రకారం జార్జియాలో ఉండి తగిన అనుమతులతో ఆక్రమిత భూభాగాల్లోకి ప్రవేశించే జార్జియను పౌరులు, వ్యక్తులు, విదేశీ పౌరుల మీద కలిగే భౌతిక, నైతిక నష్టానికి పరిహారం చెల్లించడానికి కూడా రష్యను ఫెడరేషను బాధ్యత వహిస్తుంది.[212] ఆక్రమిత భూభాగాల్లో పనిచేస్తున్న ప్రభుత్వ సంస్థలు, అధికారులను జార్జియా చట్టవిరుద్ధంగా భావిస్తుందని కూడా చట్టం చెబుతోంది.[213] విడిపోయిన ప్రాంతాల మీద "జార్జియను అధికార పరిధి పూర్తి పునరుద్ధరణ" జరిగే వరకు ఈ చట్టం అమలులో ఉంటుంది.[214]

2009 నవంబరులో ఉక్రెయిను‌లోని కైవు‌లో కొత్త జార్జియను రాయబార కార్యాలయ భవనం ప్రారంభోత్సవంలో, జార్జియను అధ్యక్షుడు మిఖైలు సాకాష్విలి దక్షిణ ఒస్సేటియా, అబ్ఖాజియా నివాసితులు కూడా దాని సౌకర్యాలను ఉపయోగించుకోవచ్చని పేర్కొన్నారు: "నా ప్రియమైన మిత్రులారా, ఇది మీ ఇల్లు అని, ఇక్కడ మీరు ఎల్లప్పుడూ మద్దతు, అవగాహనను పొందగలరని నేను మీకు హామీ ఇస్తున్నాను.[215]

రాజకీయాలు

[మార్చు]

ఆగస్టు 2008 సాయుధ పోరాటం వరకు దక్షిణ ఒస్సేటియాలో జార్జియను-నివాసిత, ఒస్సేటియను-నివాసిత పట్టణాలు, గ్రామాలు ఉన్నాయి.[216] ఎక్కువగా ఒస్సేటియను రాజధాని నగరం త్స్కిన్వాలి, ఇతర ఒస్సేటియను-నివాసిత సమాజాలు వేర్పాటువాద ప్రభుత్వంచే పరిపాలించబడ్డాయి. అయితే జార్జియను-నివాసిత గ్రామాలు, పట్టణాలు జార్జియను ప్రభుత్వంచే నిర్వహించబడ్డాయి. ఈ దగ్గరి సామీప్యత, రెండు వర్గాల కలయిక జార్జియను-ఒస్సేటియను సంఘర్షణను ముఖ్యంగా ప్రమాదకరంగా మార్చింది. ఎందుకంటే జాతిపరంగా స్వచ్ఛమైన భూభాగాన్ని సృష్టించే ఏ ప్రయత్నంలోనైనా పెద్ద ఎత్తున జనాభా బదిలీలు ఉంటాయి.

రాజకీయ వివాదం ఇంకా పరిష్కరించబడలేదు. దక్షిణ ఒస్సేటియను వేర్పాటువాద అధికారులు టిబిలిసి నుండి ప్రభావవంతమైన స్వాతంత్ర్యంతో ఈ ప్రాంతాన్ని పరిపాలిస్తున్నారు. రెండు వైపులా క్రమానుగతంగా చర్చలు జరిగినప్పటికీ ఎడ్వర్డు షెవార్డ్నాడ్జే (1993–2003) ప్రభుత్వంలో పెద్దగా పురోగతి లేదు. ఆయన వారసుడు మిఖైలు సాకాష్విలి (2004లో ఎన్నికయ్యారు) జార్జియను ప్రభుత్వ అధికారాన్ని తిరిగి స్థాపించడాన్ని రాజకీయ ప్రాధాన్యతగా చేసుకున్నారు. 2004 మేలో నైరుతి ప్రావిన్సు అజారియా వాస్తవ స్వాతంత్ర్యాన్ని విజయవంతంగా ముగించిన తరువాత దక్షిణ ఒస్సేటియాలో ఇలాంటి పరిష్కారాన్ని కోరతానని ఆయన ప్రతిజ్ఞ చేశారు. 2004 ఘర్షణల తర్వాత జార్జియను ప్రభుత్వం ఈ సమస్యను అంతర్జాతీయ దృష్టికి తీసుకురావడానికి తన ప్రయత్నాలను ముమ్మరం చేసింది. 2005 జనవరి 25న అధ్యక్షుడు సాకాష్విలి స్ట్రాసు‌బోర్గు‌లో జరిగిన కౌన్సిలు ఆఫ్ యూరపు సెషను పార్లమెంటరీ అసెంబ్లీలో దక్షిణ ఒస్సేటియను సంఘర్షణ పరిష్కారం కోసం జార్జియను దార్శనికతను ప్రదర్శించారు. అక్టోబరు చివరలో ప్రధాన మంత్రి జురాబు నోగైడెలి వియన్నాలోని ఒఎస్‌సిఇ శాశ్వత మండలిలో జార్జియను కార్యాచరణ ప్రణాళికను సమర్పించారు. [95] దీనికి యుఎస్ ప్రభుత్వం, ఒఎస్‌సిఇ తమ మద్దతును ప్రకటించాయి.[217] దక్షిణ ఒస్సేటియను వాస్తవ అధికారులు ఈ ప్రణాళిక "వాస్తవికం కాదు", "దక్షిణ ఒస్సేటియను వైపు కొత్తగా ఏమీ లేదు" అని చెబుతూ స్పందించారు.[218] [218] డిసెంబరు 6న ల్జుబ్లాజానాలోని ఒఎస్‌సిఇ మంత్రివర్గ మండలి జార్జియను శాంతి ప్రణాళికకు మద్దతు ఇచ్చే తీర్మానాన్ని ఆమోదించింది. [219][220]మంత్రివర్గ మండలి ముందు రష్యను విదేశాంగ మంత్రిత్వ శాఖ జార్జియను ప్రణాళికను తిరస్కరించింది.[221] ఇది 2004 సెప్టెంబరులో యుఎన్ జనరలు అసెంబ్లీలో సమర్పించిన సాకాష్విలి ప్రణాళికకు భిన్నంగా ఉందని పేర్కొంది. [222] దీనిని దక్షిణ ఒస్సేటియను వైపు అనుకూలంగా చూపించింది. ఒఎస్‌సిఇ తీర్మానం తర్వాత దక్షిణ ఒస్సేటియను పక్షం జార్జియను ప్రణాళికను గుర్తుచేస్తూ చాలా మందిని ఆశ్చర్యపరిచింది.[223] టిబిలిసిలో ఆశావాదాన్ని రేకెత్తించింది. [224]

ప్రభుత్వం

[మార్చు]

దక్షిణ ఒస్సేటియను రాజ్యాంగంలోని ఆర్టికలు 47 ప్రకారం దక్షిణ ఒస్సేటియా రిపబ్లికు అధ్యక్షుడు దేశాధినేత, ప్రభుత్వ కార్యనిర్వాహక శాఖ అధిపతి. రిపబ్లికు అధ్యక్షుడు ఐదు సంవత్సరాల పాటు ప్రత్యక్ష ప్రజా ఓటు ద్వారా ఎన్నుకోబడతారు. ఒకే వ్యక్తి గరిష్టంగా రెండు వరుస పదవీకాలాలకు ఎన్నికవుతారు. దక్షిణ ఒస్సేటియా శాసనసభ ఏకసభ్య పార్లమెంటుగా ఉంది. ఇది 17 ఏకసభ్య నియోజకవర్గాలు, దామాషా ప్రాతినిధ్యం ద్వారా ఎన్నుకోబడిన 17 మంది ప్రతినిధుల మిశ్రమ వ్యవస్థలో ఐదు సంవత్సరాల పాటు ప్రజా ఓటు ద్వారా ఎన్నుకోబడిన 34 మంది సభ్యులను కలిగి ఉంటుంది (ఆర్టికలు 57). [225]

2022 మే 24 నుండి అలాను గగ్లోవు అప్పటి అధికారంలో ఉన్న అనటోలీ బిబిలోవు పోటీ చేసిన ఎన్నికల్లో విజయం సాధించి రిపబ్లికు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. .[226]

సైనికరంగం

[మార్చు]

ప్రధాన వ్యాసం: దక్షిణ ఒస్సేటియా సాయుధదళాలు

2017లో దక్షిణ ఒస్సేటియా సాయుధ దళాలు పాక్షికంగా రష్యను సాయుధ దళాలలో చేర్చబడ్డాయి.[227] రష్యను సాయుధ దళాలు దక్షిణ ఒస్సేటియాలో 4వ గార్డ్సు మిలిటరీ బేసు‌ను స్థాపించాయి. ఇది త్స్కిన్వాలిలో ఉంది. నగరం (జార్ట్సెం) నుండి ఉత్తరాన, జావా సమీపంలో శిక్షణా స్థలాలను కలిగి ఉంది. ఇక్కడ స్థావరం ఒక శాఖ రష్యన్ వైమానిక దళాల కోసం ఉగార్దాంటా గ్రామంలో ఉంది.[228] ఇంకా, రష్యా టిబిలిసి నియంత్రిత జార్జియాతో సరిహద్దు రేఖకు సమీపంలో దాదాపు 20 "సైనికీకరించిన సరిహద్దు గార్డు స్థావరాలను"[229] స్థాపించింది, ఇవి రష్యను ఎఫ్‌ఎస్‌బి ఆదేశం, బాధ్యత కిందకు వస్తాయి. దక్షిణ ఒస్సేటియా, జార్జియా మధ్య "రాష్ట్ర సరిహద్దు"ను అమలు చేసే పనిలో ఉన్నాయి. .[230][231] దక్షిణ ఒస్సేటియాలో 3,000–3,500 మంది రష్యను సైనికులు మోహరించబడ్డారు. అయితే 1,500 మంది ఎఫ్‌ఎస్‌బి సిబ్బంది సరిహద్దు గార్డు స్థావరాల వద్ద మోహరించబడ్డారు.[232][233][234] దక్షిణ ఒస్సేటియను వాస్తవ అధికారుల ప్రకారం, 4వ రష్యను సైనిక స్థావరంలో దాదాపు 450 మంది దక్షిణ ఒస్సేటియను పౌరులు పనిచేస్తున్నారు.[235]

2022 మార్చి 26న అధ్యక్షుడు బిబిలోవు మాట్లాడుతూ 2022లో ‌ఉక్రెయిన్ ఈద రష్యా దాడి సమయంలో రష్యాకు సహాయం చేయడానికి దక్షిణ ఒస్సేటియా దళాలను పంపిందని తన దళాలు "రష్యాను రక్షించబోతున్నాయని, వారు ఒస్సేటియాను కూడా రక్షించబోతున్నారని సంపూర్ణంగా అర్థం చేసుకున్నారని" పేర్కొన్నారు.[236][237] ఈ దళాలలో దాదాపు నాలుగో వంతు మంది పారిపోయి దక్షిణ ఒస్సేటియాకు తిరిగి వెళతారు. పారిపోయిన వారికి ఎటువంటి శిక్ష విధించబడదని బిబిలోవు తరువాత చెప్పారు.[238]

గణాంకాలు

[మార్చు]

ఇవి కూడా చూడండి: దక్షిణ ఒస్సేటియాలో మతం

1995 నాటి కాకససు జాతి పటం ఒస్సేటియన్లు ఉత్తర, దక్షిణ ఒస్సేటియాలో నివసిస్తున్నారు

Ethnic groups in South Ossetia (2015 census)

  Ossetians (89.94%)
  Georgians (7.41%)
  Russians (1.14%)
  Armenians (0.71%)
  other (0.81%)

దక్షిణ ఒస్సేటియాలోని జాతి సమూహాలు (2015 జనాభా లెక్కలు) ఒస్సేటియన్లు (89.94%) జార్జియన్లు (7.41%) రష్యన్లు (1.14%) అర్మేనియన్లు (0.71%) ఇతర (0.81%) జార్జియను-ఒస్సేటియను సంఘర్షణకు ముందు దక్షిణ ఒస్సేటియా జనాభాలో దాదాపు మూడింట రెండు వంతుల మంది ఒస్సేటియన్లు, 25–30% మంది జార్జియన్లు. అఖల్గోరి పట్టణం, జిల్లా చుట్టూ ఉన్న దక్షిణ ఒస్సేటియా తూర్పు త్రైమాసికం ప్రధానంగా జార్జియన్లు కాగా, మధ్య పశ్చిమం ప్రధానంగా ఒస్సేటియన్లు. పర్వత ఉత్తరంలో ఎక్కువ భాగం తక్కువ జనాభాతో ఉంది (కాకససు భాషల వద్ద మ్యాపు చూడండి).

దక్షిణ ఒస్సేటియాకు సంబంధించి జార్జియను 2002 జనాభా లెక్కలు అసంపూర్ణంగా ఉన్నాయి. ఎందుకంటే ఇది ఆ సమయంలో ప్రభావవంతమైన జార్జియను నియంత్రణలో ఉన్న ప్రాంతాలలో మాత్రమే జరిగింది. ఇది అఖల్గోరి జిల్లాలోని జార్జియను జనాభా ఉన్న ప్రాంతాలు, పటారా లియాచ్వి, దీది లియాఖ్వి లోయలలోని త్స్కిన్వాలి చుట్టూ ఉన్న జార్జియను కమ్యూనిటీలకు సంబంధించినది. [239] అయితే కొన్ని అంచనాల ప్రకారం 2007లో దక్షిణ ఒస్సేటియాలో 47,000 జాతి ఒస్సేటియన్లు, 17,500 జాతి జార్జియన్లు ఉన్నారు.[240]


త్స్కిన్వాలిలో తాటాకు ఆదివారం ఊరేగింపు

2009 జనాభా అంచనా: యుద్ధ సమయంలో జార్జియను అధికారుల ప్రకారం, 15,000 మంది జార్జియన్లు జార్జియాకు తరలివెళ్లారు; దక్షిణ ఒస్సేటియను అధికారులు 30,000 మంది ఒస్సేటియన్లు ఉత్తర ఒస్సేటియాకు పారిపోయారని, దక్షిణ ఒస్సేటియాకు చెందిన మొత్తం 500 మంది పౌరులు చంపబడ్డారని సూచిస్తున్నారు.[241][242]

దక్షిణ ఒస్సేటియను అధికారులు నిర్వహించిన 2015 జనాభా లెక్కల ప్రకారం ఈ ప్రాంతం మొత్తం జనాభా 53,532. ఇందులో 48,146 ఒస్సేటియన్లు (89.9%), 3,966 జార్జియన్లు (7.4%), 610 మంది రష్యన్లు ఉన్నారు. జార్జియను అధికారులు ఈ డేటా ఖచ్చితత్వాన్ని ప్రశ్నించారు. [243]అధికారిక జనన రేట్లు, పాఠశాల హాజరు ఆధారంగా అంచనాలు ఇది దాదాపు 39,000 మంది నివాసితులు ఉండవచ్చని సూచిస్తున్నాయి. 2009 నుండి స్వతంత్ర అంచనా ప్రకారం జనాభా 26,000గా ఉంది. [244]

దక్షిణ ఒస్సేటియను గణాంక సంస్థ ప్రకారం జనాభా అంచనా 2022 జనవరి 1కి 56,520. వీరిలో 33,054 మంది త్స్కిన్వాలిలో నివసించారు.[4]

[4]తూర్పు ఆర్థోడాక్సీ అనేది దక్షిణ ఒస్సేటియాలో ఆచరించే ప్రధాన మతం, దీనిని ఒస్సేటియన్లు, జార్జియన్లు, రష్యన్లు ఆచరిస్తారు.[245]

Census year Ossetians Georgians Russians Armenians Jews Others Total
# % # % # % # % # % # %
1926 60,351
23,538
157
1,374
1,739
216
87,375
1939 72,266
27,525
2,111
1,537
1,979
700
106,118
1959 63,698
26,584
2,380
1,555
1,723
867
96,807
1970 66,073
28,125
1,574
1,254
1,485
910
99,421
1979 65,077
28,187
2,046
953
654
1,071
97,988
1989 65,232
28,544
2,128
984
397
1,242
98,527
2015 48,146
3,966
610
378
1
431
53,532
Source:[246][247][248]

ఆర్థిక వ్యవస్థ

[మార్చు]
రష్యా నుండి దక్షిణ ఒస్సేటియాకు సహజ వాయువును సరఫరా చేసే డ్జురికావు–ట్ష్కిన్వాలి పైపులైను 2009లో ఆన్‌లైను‌లోకి వచ్చింది.

దక్షిణ ఒస్సేటియా ఆర్థిక వ్యవస్థ ప్రధానంగా వ్యవసాయ ఆధారితమైనది. అయితే దక్షిణ ఒస్సేటియా భూభాగంలో 10% కంటే తక్కువ మాత్రమే సాగు చేయబడుతుంది. తృణధాన్యాలు, పండ్లు, తీగలు ప్రధాన ఉత్పత్తులుగా ఉన్నాయి. అటవీ, పశువుల పరిశ్రమలు కూడా నిర్వహించబడుతున్నాయి. ముఖ్యంగా రాజధాని ట్ష్కిన్వాలి చుట్టూ అనేక పారిశ్రామిక సౌకర్యాలు కూడా ఉన్నాయి. 1990లలో యుద్ధం తరువాత దక్షిణ ఒస్సేటియా ఆర్థికంగా ఇబ్బంది పడింది. 2002లో ప్రచురించబడిన ఒక రచనలో దక్షిణ ఒస్సేటియా జిడిపి యుఎస్$15 మిలియన్ల డాలర్లు (తలసరి యుఎస్$250 డాలర్లు)గా అంచనా వేయబడింది.[249] 2017లో దక్షిణ ఒస్సేటియా పరిపాలనలో దాని జిడిపి దాదాపు 100 మిలియన్ల యుఎస్ డాలర్లుగా అంచనా వేసింది.[3] 2007 నాల్గవ త్రైమాసికంలో దక్షిణ ఒస్సేటియా దారిద్య్ర పరిమితి నెలకు 3,062 రూబిళ్లు లేదా రష్యా సగటు కంటే 23.5 శాతం తక్కువగా ఉంది. అయితే దక్షిణ ఒస్సేటియన్లు సాటిలేని విధంగా తక్కువ ఆదాయాలను కలిగి ఉన్నారు.[250]

జనాభాలో ఎక్కువ మంది జీవనాధార వ్యవసాయం మీద ఆధారపడి జీవిస్తున్నారు. దక్షిణ ఒస్సేటియను అధికారులు స్థానిక పిండి ఉత్పత్తిని పెంచడం ద్వారా, తద్వారా పిండి దిగుమతుల అవసరాన్ని తగ్గించడం ద్వారా ఆర్థిక పరిస్థితిని మెరుగుపరచాలని ప్రణాళిక వేశారు. ఈ ప్రయోజనం కోసం 2008లో గోధుమలను పండించిన విస్తీర్ణాన్ని 130 హెక్టార్ల నుండి 1,500 హెక్టార్లకు పది రెట్లకంటే అధికంగా పెంచారు. 2008లో గోధుమ పంట 2,500 టన్నుల ధాన్యం ఉంటుందని అంచనా వేయబడింది. దక్షిణ ఒస్సేటియను వ్యవసాయ మంత్రిత్వ శాఖ కూడా 2008లో కొన్ని ట్రాక్టర్లను దిగుమతి చేసుకుంది. 2009లో మరిన్ని వ్యవసాయ యంత్రాలను అందిస్తారని ఆశించింది. [250]

2008 రష్యా-జార్జియను యుద్ధానికి ముందు దక్షిణ ఒస్సేటియా పరిశ్రమలో 22 చిన్న కర్మాగారాలు ఉండేవి. 2006లో మొత్తం ఉత్పత్తి 61.6 మిలియన్ల రూబిళ్లు. 2007లో కేవలం 7 కర్మాగారాలు మాత్రమే పనిచేస్తున్నాయి. 2009 మార్చిలో చాలా ఉత్పత్తి సౌకర్యాలు నిష్క్రియంగా ఉన్నాయని, మరమ్మతులు అవసరమని నివేదించబడింది. విజయవంతమైన కర్మాగారాలలో కూడా కార్మికుల కొరత ఉంది. అప్పుల్లో ఉన్నాయి. కార్మికుల కొరత, మూలధనం కొరత ఉంది.[250] అతిపెద్ద స్థానిక సంస్థలలో ఒకటి ఎమల్ప్రోవోడు ఫ్యాక్టరీ ఉంది. ఇందులో 130 మంది ఉద్యోగులు ఉన్నారు.[250] అదనంగా 2008 యుద్ధం తర్వాత జార్జియా అఖల్గోరి ప్రాంతానికి విద్యుత్తు సరఫరాను నిలిపివేసింది. ఇది ఆ ప్రాంతంలో సామాజిక-ఆర్థిక పరిస్థితిని మరింత దిగజార్చింది.[251]

2021 చివరి నాటికి ఉద్యోగుల సంఖ్య 20,734గా నిర్ణయించబడింది. 2,449 మంది నిరుద్యోగులుగా నమోదు చేయబడ్డారు. మొత్తం పని చేసే వయస్సు గల జనాభా 34,308 (పురుషులు 18–65, మహిళలు 18–60). [252] దక్షిణ ఒస్సేటియా కలిగి ఉన్న ఏకైక ముఖ్యమైన ఆర్థిక ఆస్తి రష్యా జార్జియాను అనుసంధానించడానికి ఉపయోగించే రోకి సొరంగం నియంత్రణ, దీని నుండి దక్షిణ ఒస్సేటియను ప్రభుత్వం యుద్ధానికి ముందు సరుకు రవాణా మీద కస్టమ్సు సుంకాలను విధించడం ద్వారా దాని బడ్జెటు‌లో ఎక్కువ భాగాన్ని పొందినట్లు నివేదించబడింది.[253][254][256]

2008 యుద్ధం నుండి దక్షిణ ఒస్సేటియా, దాని ఆర్థిక వ్యవస్థ రష్యను ఆర్థిక సహాయం మీద తీవ్రంగా ఆధారపడి ఉన్నాయి, ,[257] యుద్ధం జరిగిన ఒక సంవత్సరం తర్వాత మాజీ అధ్యక్షుడు ఎడురార్డు కోకోయిటీ పునర్నిర్మాణ పనుల కోసం రష్యా అందించిన సహాయానికి కృతజ్ఞతలు తెలిపారు.[258] నివేదికల ప్రకారం 2010 నాటికి దక్షిణ ఒస్సేటియా బడ్జెటు‌లో రష్యను విరాళాలు దాదాపు 99% ఉన్నాయి.[259] 2021 నాటికి ఇది 83%కి తగ్గించబడింది.[260] రష్యా నుండి దక్షిణ ఒస్సేటియా వరకు నడిచే కొత్త బ్యాకపు పవరు ట్రాన్సు‌మిషను లైను 2021 నవంబరులో ప్రారంభించబడింది. ఇది ఈ ప్రాంతానికి నిరంతరాయంగా విద్యుత్తు సరఫరాను నిర్ధారించడంలో సహాయపడింది. దీని నిర్మాణానికి 1.3 బిలియన్ల రూబిళ్లు ($17 మిలియన్లు) కంటే ఎక్కువ ఖర్చయింది. దక్షిణ ఒస్సేటియాలో రష్యను పెట్టుబడి కార్యక్రమం పరిధిలో నిర్మించబడింది.[261][262]

2016లో జార్జియా, దక్షిణ ఒస్సేటియా మధ్య రవాణా మార్గాన్ని తెరవడానికి అర్మేనియా జార్జియాను ఒప్పించడానికి ప్రయత్నించింది. కానీ జార్జియా నిరాకరించింది.[263]

2022–2025 కాలానికి దక్షిణ ఒస్సేటియా సామాజిక-ఆర్థిక అభివృద్ధి కార్యక్రమానికి రష్యా నిధులు సమకూరుస్తుంది. 2025లో దక్షిణ కాకససు ఫెడరలు డిస్ట్రిక్టు సామాజిక-ఆర్థిక సూచికలను దక్షిణ ఒస్సేటియా చేరుకోవడమే ఈ కార్యక్రమం లక్ష్యం. [264]

కరెన్సీ

[మార్చు]

జారిను

[మార్చు]
దక్షిణ ఒస్సేటియను స్వాతంత్ర్యాన్ని రష్యా గుర్తించిన జ్ఞాపకార్థం 20 జారిను నాణెం

దక్షిణ ఒస్సేటియా అధికారిక కరెన్సీలలో ఒకటి జారిను, ఇది క్రింది విలువలలో వస్తుంది; 20, 25, 50 జారిను నాణేలు, 100 జారిను బారు. అధికారిక కరెన్సీ అయినప్పటికీ, జారిను చెలామణిలో లేదు. ఉత్సవ ప్రయోజనాల కోసం ఉపయోగించబడుతుంది. దక్షిణ ఒస్సేటియను చరిత్రలోని కీలక సంఘటనలు. వ్యక్తులను వర్ణిస్తుంది, ఇవి స్వచ్ఛమైన స్టెర్లింగు వెండి (.925) లేదా స్వచ్ఛమైన బంగారం (.999), ఎక్కువగా సేకరించే వస్తువులు..[265]

దక్షిణ ఒస్సేటియను రూబులు

[మార్చు]

దక్షిణ ఒస్సేటియా అధికారిక పంపిణీ కరెన్సీ దక్షిణ ఒస్సేటియను రూబులు, ఇది రష్యను రూబుల్ నమూనాలో రూపొందించబడింది. అదే విలువలతో, దశాంశంగా 100 కోపెకు‌లకు. దక్షిణ ఒస్సేటియా 1, 5, 10, 20, 50 కోపెక్ నాణేలను, అలాగే 1, 2, 5, 10, 50 మరియు 100 రూబుల్ నాణేలను ముద్రిస్తుంది. దక్షిణ ఒస్సేటియా ఎటువంటి కాగితపు డబ్బును ముద్రించదు.[266] దక్షిణ ఒస్సేటియను రూబులు రష్యను రూబుల్‌తో ముడిపడి ఉంది. దక్షిణ ఒస్సేటియా, రష్యా, అబ్ఖాజియాలో చట్టబద్ధమైన టెండరు, అయితే, రష్యను రూబుల్ కంటే చాలా తక్కువ చెలామణిలో ఉంది. ఎక్కువగా ఉత్సవంలో కూడా ఉంటుంది.

రష్యన్ రూబుల్

[మార్చు]

ప్రధాన వ్యాసం: రష్యను రూబుల్

దక్షిణ ఒస్సేటియాలో ఇప్పటివరకు విస్తృతంగా ఉపయోగించే కరెన్సీ, రిపబ్లికు అధికారిక కరెన్సీలలో ఒకటి, రష్యను రూబుల్, ఇది 1991లో స్వాతంత్ర్యం పొందినప్పటి నుండి దక్షిణ ఒస్సేటియన్ల రోజువారీ జీవితాల్లో ఉపయోగించబడుతోంది.[267] అదనంగా దక్షిణ ఒస్సేటియను రూబుల్ రష్యను రూబుల్‌తో ముడిపడి ఉన్నందున ఈ రెండూ తరచుగా పరస్పరం మార్చుకోబడతాయి. దక్షిణ ఒస్సేటియను కాగితపు డబ్బు లేకపోవడం వలన దక్షిణ ఒస్సేటియన్లు రష్యను కాగితపు డబ్బును ఉపయోగించడం సాధారణం. కానీ దక్షిణ ఒస్సేటియను నాణేలు.[268]

సంస్కృతి

[మార్చు]

ఇవి కూడా చూడండి: ఒస్సేటియను సంగీతం దక్షిణ ఒస్సేటియా సంస్కృతి మీద సిరీసు‌లో భాగం

చరిత్ర ప్రజలు భాషలు పురాణాలు కుజిన్ మతం సాహిత్యం సంగీతం చిహ్నాలు vte

విద్య

[మార్చు]

దేశంలోని ప్రధాన విశ్వవిద్యాలయం త్స్కిన్వాలిలోని సౌతు ఒస్సేటియను స్టేటు యూనివర్సిటీ.[269] 2008లో రస్సో-జార్జియను యుద్ధం తర్వాత. విద్యా అధికారులు దక్షిణ ఒస్సేటియా నుండి విశ్వవిద్యాలయానికి వెళ్లే విద్యార్థులలో ఎక్కువ మందిని రష్యను పోస్టు-సెకండరీ విద్యా సంస్థలలో ఉంచడానికి ప్రయత్నించారు. [269]

ప్రభుత్వ సెలవులు

[మార్చు]

ప్రధాన వ్యాసం: దక్షిణ ఒస్సేటియాలో ప్రభుత్వ సెలవులు

క్రీడ

[మార్చు]

దక్షిణ ఒస్సేటియాలో ఫిఫా లేదా యుఇఎఫ్ఎ సభ్యుడు కాని జాతీయ ఫుట్‌బాలు జట్టు ఉంది. ఈ జట్టు 2019 కోనిఫా యూరోపియను ఫుట్‌బాలు కప్పు గెలుచుకుంది.[270]

మూలం

[మార్చు]
  1. ↑ "Constitution". The official website of the Government of South Ossetia. Archived from the original on 2 October 2022. Retrieved 2023-11-03.
  2. ↑ Wojtasiewicz, Wojciech (2011-12-01). "Presidential Elections in South Ossetia – Plan B". New Eastern Europe. Translated by Bieroń, Tomasz. Archived from the original on 2013-05-09. The first round of voting was accompanied by a referendum in which the Ossetians were to decide whether Russian should become the second official language of South Ossetia. Nearly 85 per cent of the voters supported the referendum.
  3. ↑ 3.0 3.1 "Валовой внутренний продукт". Archived from the original on 13 April 2018. Retrieved 12 April 2018.
  4. ↑ 4.0 4.1 Page 9, Statistical Digest 2021, State Statistics of Republic of South Ossetia.[160]
  5. ↑ Moscow Says Abkhazia, S. Ossetia Shall be Less Dependent on Russia, archived from the original on 15 May 2024, retrieved 20 May 2024
  6. ↑ "Ossetia" Archived 23 అక్టోబరు 2018 at the Wayback Machine. Collins English Dictionary.
  7. ↑
  8. ↑ Foltz, Richard (2022). The Ossetes: Modern-Day Scythians of the Caucasus. London: Bloomsbury. pp. 123–144. ISBN 9780755618453. Archived from the original on 18 February 2023. Retrieved 3 January 2022.
  9. ↑ "South Ossetia profile". BBC. 8 March 2023. Archived from the original on 29 July 2018. Retrieved 31 May 2023.
  10. ↑ "Syria Recognizes Abkhazia, South Ossetia". Civil Georgia. 2018-05-29. Archived from the original on 25 May 2022. Retrieved 2022-03-26.
  11. ↑ Robinson, Matt; Mchedlishvili, Niko (24 October 2008). "Georgia seeks to isolate Russian-backed regions". Reuters (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 31 May 2023. Retrieved 31 May 2023.
  12. ↑ "Occupied Territories of Georgia. Tskhinvali region". Archived from the original on 23 August 2017. Retrieved 23 August 2017.
  13. ↑ Human Rights Watch, Bloodshed in the Caucasus: Violations of humanitarian law in the Georgian-Ossetian Conflict Archived 5 మార్చి 2016 at the Wayback Machine
  14. ↑ 14.00 14.01 14.02 14.03 14.04 14.05 14.06 14.07 14.08 14.09 14.10 14.11 14.12 14.13 -war-south-ossetia Georgia: Avoiding War in South Ossetia (Report). International Crisis Group. 2004-11-26. ICG Europe Report 159. Archived (PDF) from the original on 13 August 2008. Retrieved 2022-04-03. {{cite report}}: Check |url= value (help)
  15. ↑ "Russians Cope With Arc of Crises". The Christian Science Monitor. 22 June 1992. Archived from the original on 18 November 2023. Retrieved 23 November 2023.
  16. ↑ "Russian threatens Georgia". The Washington Post. 16 June 1992.
  17. ↑ Robert H. Donaldson; Joseph L. Nogee (2005). The Foreign Policy of Russia: Changing Systems, Enduring Interests. M.E. Sharpe. p. 199. ISBN 9780765615688.
  18. ↑ Jean-Rodrigue Paré (13 February 2009). "The Conflict Between Russia and Georgia". Parliament of Canada. Archived from the original on 2 January 2016. Retrieved 19 September 2014.
  19. ↑ Charles King (2008). "The Five-Day War: Managing Moscow After the Georgia Crisis" (PDF). Foreign Affairs (November/December). Georgetown University. Archived (PDF) from the original on 23 September 2014. Retrieved 22 June 2010.
  20. ↑ "South Ossetia Looking Much Like a Failed State". Associated Press. Archived from the original on 8 July 2010. Retrieved 12 July 2010.
  21. ↑ Smolar, Piotr (8 అక్టోబరు 2013). "Georgia wary of Russian encroachment". The Guardian. Archived from the original on 6 మార్చి 2017. Retrieved 16 డిసెంబరు 2016.
  22. ↑ David Marshall Lang, The Georgians, New York, p. 239
  23. ↑ Toal, Gerard (2017). Near Abroad – Putin, the West, and the Contest Over Ukraine and the Caucasus (in ఇంగ్లీష్) (1st ed.). New York: Oxford University Press. pp. 129–131. ISBN 978-0-19-025330-1. Archived from the original on 6 February 2022. Retrieved 2022-02-06.
  24. ↑ Coene, Frederik (2010). The Caucasus, an introduction (in ఇంగ్లీష్) (1st ed.). London: Routledge. ISBN 978-0-415-66683-1. Archived from the original on 6 February 2022. Retrieved 2022-02-06.
  25. ↑ Coene, page 151 [24]
  26. ↑ "Город Гори". travelgeorgia.ru. Retrieved 2025-03-13.
  27. ↑ "Ф.Х. ГУТНОВ. Северная Осетия в XIV-XV вв - Дарьял". Дарьял - Литературно-художественный и общественно-политический журнал (in రష్యన్). 2006-03-01. Retrieved 2025-03-13.
  28. ↑ "ЧУДИНОВ В.. ОКОНЧАТЕЛЬНОЕ ПОКОРЕНИЕ ОСЕТИН. DrevLit.Ru - библиотека древних рукописей". drevlit.ru. Retrieved 2025-03-13.
  29. ↑ "ЧУДИНОВ В.. ОКОНЧАТЕЛЬНОЕ ПОКОРЕНИЕ ОСЕТИН. DrevLit.Ru - библиотека древних рукописей". drevlit.ru. Retrieved 2025-03-13.
  30. ↑ Merab Basilaia (2008). ეთნოსები საქართველოში [Ethnic groups in Georgia] (PDF) (in జార్జియన్). Sak'art'velos Saxalxo Damc'veli. pp. 9, 63. ISBN 978-9941-0-0901-3. Archived (PDF) from the original on 8 August 2014. Retrieved 3 August 2014.
  31. ↑ "Документы и материалы". runivers.ru. Retrieved 2024-12-03.
  32. ↑ 32.0 32.1 Ossetian Question 1994, p. 39.
  33. ↑ (in Russian) С. А. Белокуров. Сношения России с Кавказом, Москва, 1889, с. 508
  34. ↑ "Алано-Георгика. Сведения грузинских источников об Осетии и осетинах". runivers.ru. Retrieved 2025-04-19.
  35. ↑ Ossetian Question 1994, p. 40.
  36. ↑ Ossetian Question 1994, p. 37.
  37. ↑ (in Russian) Гюльденштедт. Путешествие в Грузию, Тбилиси, 1962
  38. ↑ (in Russian) Гильденштедт И. А. Путешествие по Кавказу в 1770–1773 гг. – СПб.: Петербургское Востоковедение, 2002.
  39. ↑ 39.0 39.1 Roland Topchishvili (2009). "Georgian-Ossetian ethno-historical review" (PDF). Tbilisi: Tbilisi State University. Archived from the original (PDF) on 24 December 2013.
  40. ↑ "Завоевание Южной Осетии". travelgeorgia.ru. Retrieved 2025-02-02.
  41. ↑ "Историческое топографическое статистическое этнографическое и военное описание Кавказа". runivers.ru. Retrieved 2025-02-02.
  42. ↑ "Кавказская война в отдельных очерках, эпизодах, легендах и биографиях. Том 5-й. Время Паскевича". runivers.ru. Retrieved 2025-02-02.
  43. ↑ "UNHCR Web Archive". webarchive.archive.unhcr.org. Retrieved 2025-02-02.
  44. ↑ "Историческое топографическое статистическое этнографическое и военное описание Кавказа". runivers.ru. Retrieved 2025-02-02.
  45. ↑ Souleimanov 2013, p. 99.
  46. ↑ 46.0 46.1 46.2 Souleimanov 2013, pp. 112–113.
  47. ↑ Saparov, Arsène (2014). From Conflict to Autonomy in the Caucasus: The Soviet Union and the Making of Abkhazia, South Ossetia and Nagorno Karabakh. Routledge. ISBN 9781317637844. Archived from the original on 5 January 2016. Retrieved 19 November 2015.
  48. ↑ ICG, "Georgia: Avoiding War in South Ossetia", page 3[14]
  49. ↑ 49.0 49.1 Ossetian Question 1994, pp. 153–161.
  50. ↑ 50.0 50.1 "Russian Federation: Legal Aspects of War in Georgia". Library of Congress. Archived from the original on 16 July 2014.
  51. ↑ 51.0 51.1 51.2 51.3 de Waal, Thomas; Twickel, Nikolaus von (2020). Beyond Frozen Conflict – Scenarios for the Separatist Disputes of Eastern Europe (in ఇంగ్లీష్) (1st ed.). Londen: Rowman & Littlefield International (CEPS). ISBN 978-1-5381-4418-3. Archived from the original on 28 March 2022. Retrieved 2022-04-02.
  52. ↑ De Waal et al, Beyond Frozen Conflict, chapter 6. South Ossetia Today[51]
  53. ↑ Цхинвали. eleven.co.il (in రష్యన్). Archived from the original on 1 December 2017. Retrieved 29 November 2017.
  54. ↑ 54.0 54.1 Ossetian Question 1994, pp. 72–73.
  55. ↑ 55.0 55.1 D.M. Lang, History of Modern Georgia, 1963
  56. ↑ Ossetian Question 1994, p. 42.
  57. ↑ "Ethnic tensions: War in the Caucasus is Stalin's legacy". The Independent. 2008-08-17. Archived from the original on 20 June 2018. Retrieved 2022-04-04.
  58. ↑ De Waal, "Beyond Frozen Conflict", 2.3.4 South Ossetia scenarios, page 44-45; 6.2 background, page 190; 6.6 Links with Georgia, page 201.[51]
  59. ↑ Souleimanov 2013, p. 119.
  60. ↑ 60.0 60.1 60.2 Stuart J. Kaufman (2001). Modern Hatreds: The Symbolic Politics of Ethnic War. Cornell University Press. p. 98. ISBN 0801487366. Archived from the original on 18 February 2023. Retrieved 11 October 2015.
  61. ↑ Zverev, Alexei (1996). Ethnic Conflicts in the Caucasus 1988–1994 (PDF). Archived from the original on 27 November 2012. Retrieved 2022-04-04.
  62. ↑ "The Georgian – South Ossetian Conflict, chapter 8 & appendix". Caucasus.dk. Archived from the original on 10 March 2011. Retrieved 22 June 2010.
  63. ↑ "Hastening The End of the Empire". Time Magazine. 1991-01-28. Archived from the original on 18 October 2015. Retrieved 2022-04-04.
  64. ↑ 64.0 64.1 "Unrecognized states: South Ossetia" (in రష్యన్). 28 January 2014. Archived from the original on 5 May 2014. Retrieved 5 May 2014.
  65. ↑ "The Georgian – South Ossetian Conflict, chapter 4". Caucasus.dk. Archived from the original on 10 March 2011. Retrieved 22 June 2010.
  66. ↑ 66.0 66.1 "Georgia: Abkhazia and South Ossetia". www.pesd.princeton.edu. Encyclopedia Princetoniensis. Archived from the original on 4 ఆగస్టు 2018. Retrieved 30 అక్టోబరు 2019.
  67. ↑ "Aftershocks in Soviet Georgia; Death Toll Said to Rise to 300". AP News. 1991-05-04. Archived from the original on 31 October 2022. Retrieved 2022-04-02.
  68. ↑ ""Mountains collided in the air" – 30 years after the Racha earthquake". Radio Tavisupleba. 2021-04-29. Archived from the original on 14 January 2022. Retrieved 2022-04-02.
  69. ↑ "Aftershocks in Soviet Georgia; Death Toll Said to Rise to 300". AP News. 1991-05-04. Archived from the original on 31 October 2022. Retrieved 2022-04-02.
  70. ↑ ""Mountains collided in the air" – 30 years after the Racha earthquake". Radio Tavisupleba. 2021-04-29. Archived from the original on 14 January 2022. Retrieved 2022-04-02.
  71. ↑ Jones, Stephen (2013). Georgia: A Political History Since Independence. I.B. Tauris, distributed by Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-84511-338-4.
  72. ↑ Engels, R.P (2009). Georgia's struggles : Conflict resolution through entrepreneurship in a fragile state (Thesis). Radboud Universiteit Nijmegen. pp. 25–26.[permanent dead link]
  73. ↑ 73.0 73.1 73.2 Süd-Ossetien (Georgien), 19. Januar 1992 : Unabhängigkeit von Georgien und Anschluss an Russland Archived 31 అక్టోబరు 2022 at the Wayback Machine Direct Democracy
  74. ↑ "S.Ossetia Sets Repeat Independence Referendum". Civil Georgia. 2006-09-11. Archived from the original on 2022-10-31.
  75. ↑ "The independence precedent: If Kosovo goes free". The Economist. 2007-11-29. Archived from the original on 7 November 2015. Retrieved 2022-04-04.
  76. ↑ 76.0 76.1 "Georgia's South Ossetia Conflict: Make Haste Slowly". International Crisis Group. 2007-06-07. Archived from the original on 10 July 2022. Retrieved 2022-04-02.
  77. ↑ ICG "Georgia’s South Ossetia Conflict: Make Haste Slowly", I. Introduction: "The leadership of the former oblast retained control over the districts of Tskhinvali, Java, Znauri and parts of Akhalgori. The Tbilisi central government had authority over the rest of Akhalgori and the Georgian villages in the Tskhinvali district."[76]
  78. ↑ De Waal et al, Beyond Frozen Conflict, chapter 6. South Ossetia Today, page 192: "From 1992 to 2004, de facto, South Ossetia remained part of the Georgian economy and the conflict resembled that over Transdniestria, being much more a non-violent political dispute than a toxic conflict."[51]
  79. ↑ ICG, "Georgia: Avoiding War in South Ossetia", page 13 "The antismuggling operation [in 2004] had a direct effect on the security environment, as the Georgian checkpoints and increasing numbers of armed men in the zone shattered the peaceful environment and co-existence."[14]
  80. ↑ "Saakashvili promises Georgians NATO membership in 2014 | Democracy & Freedom Watch". 26 June 2012. Archived from the original on 18 October 2015. Retrieved 22 February 2013.
  81. ↑ "Speech delivered by President Mikheil Saakashvili at the Parade dedicated to the Independence Day of Georgia". The Administratin of the President of Georgia. 2004-05-26. Archived from the original on 11 December 2012. Retrieved 2022-04-04.
  82. ↑ ICG, "Georgia: Avoiding War in South Ossetia", page 10: "Georgia lost significant customs revenue due to smuggling; some calculated as much as 80 per cent. Estimates of the value vary widely from 5 to 20 million lari ($2.5 to $10 million) monthly. While some analysts consider that "the greatest part of the smuggled goods entering Georgia came from South Ossetia".[14]
  83. ↑ "Georgian State Minister to Discuss Roki Pass with North Ossetian Leader". Civil Georgia. 2004-11-19. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  84. ↑ ICG, "Georgia: Avoiding War in South Ossetia", page 13: "Humanitarian aid from Tbilisi was received with deep suspicion. EU Special Envoy Heikki Talvitie noted "they [authorities in South Ossetia] are very much afraid. They do not have much trust towards the Georgian aid" and "By mid-June relations between ethnic Georgians and Ossetians living in villages on the outskirts of Tskhinvali had reached a low point. The antismuggling operation had a direct effect on the security environment, as the Georgian checkpoints and increasing numbers of armed men in the zone shattered the peaceful environment and co-existence".[14]
  85. ↑ "Tbilisi Says "No" to the Use of Force, Despite Attacks on Georgian Checkpoints in South Ossetia". Civil Georgia. 2004-07-08. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  86. ↑ 86.0 86.1 "Timeline – 2004". Civil Georgia. 2005-01-03. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  87. ↑ "South Ossetian Hostages Released". Eurasianet. 2004-07-09. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  88. ↑ ICG, "Georgia: Avoiding War in South Ossetia", page 14."[14]
  89. ↑ "Russia's Separate Funding for S.Ossetia Angers Georgia". Civil Georgia. 2006-06-17. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  90. ↑ 90.0 90.1 "Georgia's UN Envoy Slams Russia over Arming Breakaway Regions". Civil Georgia. 2005-10-05. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  91. ↑ Georgian Foreign Ministry, 22 Sep 2005: "The Georgian side has stated numerous times that the presence of uncontrolled militias is the main reason for provocations in the conflict zone and it is necessary to strengthen international control in this direction."[90]
  92. ↑ Tracey German (July 2006). Abkhazia and South Ossetia: Collision of Georgian and Russian Interests. Russie.Nei.Visions (Report). IFRI French Institute of International Relations. p. 12. Archived from the original on 30 June 2022. Retrieved 2022-04-04.
  93. ↑ Nicu Popescu (2006-07-20). 'Outsourcing' de facto Statehood: Russia and the Secessionist Entities in Georgia and Moldova. CEPS Policy Brief (Report). Centre for European Policy Studies. p. 6. Archived from the original on 24 March 2022. Retrieved 2022-04-04.
  94. ↑ "The local ‘security’ institutions in Abkhazia, South Ossetia and Transnistria are often headed by Russians or officials who are de facto delegated by state institutions of the Russian Federation. This most often includes staff in the local intelligence services and the defence ministries. Examples of Russians de facto delegated to the secessionist entities include defence ministers Anatoli Barankevich (South Ossetia) and Sultan Sosnaliev (Abkhazia), local intelligence chief Iarovoi (South Ossetia) and Interior Minister Mikhail Mindzaev (South Ossetia)."' '[93]
  95. ↑ 95.0 95.1 "Georgian PM Outlines South Ossetia Action Plan at OSCE". Civil Georgia. 2005-10-27. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  96. ↑ "Resolution on Peacekeepers Leaves Room for More Diplomacy". Civil Georgia. 2006-02-16. Archived from the original on 7 November 2017. Retrieved 2022-04-04.
  97. ↑ "Parliament Instructs the Government to Cease Russian Peacekeeping". Civil Georgia. 2006-06-18. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  98. ↑ "GUAM Ministerial Discusses Joint Peacekeeping Forces". Civil Georgia. 2006-09-26. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  99. ↑ "Senator: U.S. Not in Favor of Russian Peacekeeping". Civil Georgia. 2006-08-23. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  100. ↑ "Russia 'not neutral' in Black Sea conflict, EU says". EUobserver. 2006-10-10. Archived from the original on 5 May 2012. Retrieved 2022-04-04.
  101. ↑ "Bush to Raise Georgia at U.S.-EU Summit". Civil Georgia. 2008-06-05. Archived from the original on 31 October 2022. Retrieved 2022-04-04.
  102. ↑ 102.0 102.1 Brian Whitmore (12 సెప్టెంబరు 2008). "Is The Clock Ticking For Saakashvili?'". RFE/RL. Archived from the original on 3 సెప్టెంబరు 2014. Retrieved 10 సెప్టెంబరు 2014.
  103. ↑ "Russia criticised over Abkhazia". BBC News. 24 April 2008. Archived from the original on 15 August 2008. Retrieved 25 May 2017.
  104. ↑ "2008 Georgia Russia Conflict Fast Facts". CNN. 2021-03-25. Archived from the original on 16 October 2021. Retrieved 2021-10-16.
  105. ↑ "Countdown in the Caucasus: Seven days that brought Russia and Georgia to war". Financial Times. 26 August 2008. Archived from the original on 20 September 2008.
  106. ↑ 106.0 106.1 Marc Champion; Andrew Osborn (16 August 2008). "Smoldering Feud, Then War". The Wall Street Journal. Archived from the original on 18 February 2021. Retrieved 25 May 2017.
  107. ↑ Luke Harding (19 November 2008). "Georgia calls on EU for independent inquiry into war". The Guardian. Archived from the original on 13 September 2017. Retrieved 14 December 2017.
  108. ↑ 108.0 108.1 108.2 Roy Allison (2008). "Russia resurgent? Moscow's campaign to 'coerce Georgia to peace'" (PDF). International Affairs. 84 (6): 1145–1171. doi:10.1111/j.1468-2346.2008.00762.x. Archived (PDF) from the original on 23 April 2016. Retrieved 23 October 2015.
  109. ↑ Jean-Rodrigue Paré (13 February 2009). "The Conflict Between Russia and Georgia". Parliament of Canada. Archived from the original on 2 January 2016. Retrieved 19 November 2015.
  110. ↑ "Saakashvili Appeals for Peace in Televised Address". Civil.Ge. 7 August 2008. Archived from the original on 19 October 2014. Retrieved 10 September 2014.
  111. ↑ "The Goals Behind Moscow's Proxy Offensive in South Ossetia". Jamestown. The Jamestown Foundation. 8 August 2008. Archived from the original on 26 October 2014. Retrieved 25 May 2017.
  112. ↑ "Georgian conflict puts U.S. in middle". Chicago Tribune. 9 August 2008. Archived from the original on 16 October 2014. Retrieved 25 May 2017.
  113. ↑ Peter Finn (17 August 2008). "A Two-Sided Descent into Full-Scale War". The Washington Post. Archived from the original on 6 November 2012. Retrieved 14 September 2017.
  114. ↑ Allenova, Olga (8 August 2008). Первая миротворческая война (in రష్యన్). Kommersant. Archived from the original on 23 August 2008. Retrieved 25 May 2017.
  115. ↑ Pavel Felgenhauer (14 August 2008). "THE RUSSIAN-GEORGIAN WAR WAS PREPLANNED IN MOSCOW". Jamestown. Archived from the original on 20 August 2014. Retrieved 25 May 2017.
  116. ↑ Chivers, C.J. (15 సెప్టెంబరు 2008). "Georgia Offers Fresh Evidence on War's Start". The New York Times. Archived from the original on 16 జూన్ 2017. Retrieved 14 సెప్టెంబరు 2017.
  117. ↑ СМИ: российские войска вошли в Южную Осетию еще до начала боевых действий (in రష్యన్). NEWSru.com. 11 September 2008. Archived from the original on 2 January 2016. Retrieved 25 May 2017.
  118. ↑ 118.0 118.1 Harding, Luke (11 August 2008). "I got my children out minutes before the bombs fell". The Guardian. Archived from the original on 5 March 2017. Retrieved 25 May 2017.
  119. ↑ "Abkhaz separatists strike disputed Georgia gorge". Reuters. 9 August 2008. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 2 July 2017.
  120. ↑ "Russia opens new front, drives deeper into Georgia". Associated Press. 11 August 2008. Archived from the original on 14 August 2008.
  121. ↑ Schwirtz, Michael; Barnard, Anne; Kramer, Andrew E. (11 ఆగస్టు 2008). "Russian Forces Capture Military Base in Georgia". The New York Times. Archived from the original on 22 జూన్ 2017. Retrieved 14 సెప్టెంబరు 2017.
  122. ↑ Kramer, Andrew E.; Barry, Ellen (12 August 2008). "Russia, in Accord With Georgians, Sets Withdrawal". The New York Times. Archived from the original on 9 November 2012. Retrieved 14 September 2017.
  123. ↑ Steven Lee Myers (13 ఆగస్టు 2008). "Bush, Sending Aid, Demands That Moscow Withdraw". The New York Times. Archived from the original on 29 అక్టోబరు 2017. Retrieved 14 సెప్టెంబరు 2017.
  124. ↑ "Report. Volume I" (PDF). Independent International Fact-Finding Mission on the Conflict in Georgia. September 2009. p. 27. Archived from the original (PDF) on 7 October 2009.
  125. ↑ "Amnesty International Satellite Images Reveal Damage to South Ossetian Villages After ..." Reuters. 9 October 2008. Archived from the original on 22 February 2014.
  126. ↑ "Civilians in the line of fire" (PDF). Amnesty International. November 2008. Archived (PDF) from the original on 22 February 2014. Retrieved 18 February 2014.
  127. ↑ "Georgia Marks Anniversary of War". BBC News. 7 August 2009. Archived from the original on 8 August 2014. Retrieved 9 August 2009.
  128. ↑ Эдуард Кокойты: мы там практически выровняли все (in రష్యన్). Kommersant. 15 August 2008. Archived from the original on 16 September 2014. Retrieved 28 February 2014.
  129. ↑ "Rights Groups Say South Ossetian Militias Burning Georgian Villages". RFE/RL. 30 September 2008. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 February 2014.
  130. ↑ "Russia Endorses Six-Point Plan". Civil.Ge. 12 August 2008. Archived from the original on 12 August 2008.
  131. ↑ Kunkle, Fredrick (18 August 2008). "Bush, European Leaders Urge Quick Withdrawal From Georgia". The Washington Post. Archived from the original on 30 June 2017. Retrieved 14 September 2017.
  132. ↑ "Statement by President of Russia Dmitry Medvedev". The Kremlin. 26 August 2008. Archived from the original on 2 September 2008.
  133. ↑ "Georgia breaks ties with Russia". BBC News. 29 August 2008. Archived from the original on 6 October 2014. Retrieved 10 September 2014.
  134. ↑ "Russia Completes 'Most of Withdrawal' – EU Monitors". Civil Georgia. 2008-10-08. Archived from the original on 9 July 2023. Retrieved 2023-02-22.
  135. ↑ "Moscow Says EU Monitors Fully Control 'Buffer Zones'". Civil Georgia. 2008-10-09. Retrieved 2023-02-22.
  136. ↑ "Resolution of the Parliament of Georgia on the Occupation of the Georgian Territories by the Russian Federation". 29 August 2008. Archived from the original on 3 September 2008.
  137. ↑ "Abkhazia, S.Ossetia Formally Declared Occupied Territory". Civil.Ge. 28 August 2008. Archived from the original on 3 September 2008. Retrieved 30 August 2008.
  138. ↑ "Georgia 'started unjustified war'". BBC News. 30 సెప్టెంబరు 2009. Archived from the original on 20 ఏప్రిల్ 2010. Retrieved 18 ఫిబ్రవరి 2019.
  139. ↑ "EU Report: Independent Experts Blame Georgia for South Ossetia War". Der Spiegel. 21 సెప్టెంబరు 2009. Archived from the original on 2 సెప్టెంబరు 2018. Retrieved 18 ఫిబ్రవరి 2019.
  140. ↑ "South Ossetia Postpones Referendum On Accession To Russian Federation". Radio Free Europe. 2016-05-30. Archived from the original on 31 March 2022. Retrieved 2022-03-30.
  141. ↑ "TSIK Yuzhnoy Osetii ozvuchil okonchatelnyie itogi vyiborov prezidenta i referenduma" ЦИК Южной Осетии озвучил окончательные итоги выборов президента и референдума [CEC of South Ossetia announces final results of presidential elections and referendum]. Ossetia News (in రష్యన్). 2017-04-12. Archived from the original on 30 July 2017. Retrieved 26 March 2022.
  142. ↑ Голенкова, Екатерина. ""Дело Инала". В Цхинвали не стихает бессрочный протест". Radio Free Europe/Radio Liberty. Archived from the original on 4 April 2024. Retrieved 4 April 2024.
  143. ↑ "Beating of a resident of Tskhinvali by militaries reminds of Djabiev's case". Caucasian Knot. Archived from the original on 15 March 2024. Retrieved 13 April 2024.
  144. ↑ "Half of South-Ossetian MPs announce boycott". Caucasian Knot. Archived from the original on 3 June 2023. Retrieved 12 April 2024.
  145. ↑ "Georgian breakaway region says it sent troops to Ukraine to 'help protect Russia'". AFP via The Times of Israel. March 26, 2022. Archived from the original on 26 March 2022. Retrieved March 26, 2022.
  146. ↑ "Georgia's Breakaway Region Sends Troops to Ukraine". The Moscow Times. March 26, 2022. Archived from the original on 27 March 2022. Retrieved March 26, 2022.
  147. ↑ 147.0 147.1 "Breakaway Georgian Region Seeks to Be Putin's Next Annexation". Bloomberg. 2022-03-30. Archived from the original on 9 May 2022. Retrieved 2022-03-30.
  148. ↑ "Moscow Wants Referendum Before Annexing S. Ossetia". Civil Georgia. 2022-03-31. Archived from the original on 6 April 2022. Retrieved 2022-04-07.
  149. ↑ "Bibilov on Two Referendums, Unlikely 'Provocations' from Tbilisi". Civil Georgia. 2022-04-05. Archived from the original on 6 April 2022. Retrieved 2022-04-07.
  150. ↑ "Tskhinvali Registers Group for Russian Annexation Referendum". Civil Georgia. 2022-04-05. Archived from the original on 7 April 2022. Retrieved 2022-04-07.
  151. ↑ "Breakaway region of Georgia to hold referendum on joining Russia". The Guardian (in ఇంగ్లీష్). Agence France-Presse. 13 May 2022. Archived from the original on 27 October 2022. Retrieved 13 May 2022.
  152. ↑ "South Ossetia to hold referendum on accession to Russia on July 17 — presidential decree". TASS. Archived from the original on 31 October 2022. Retrieved 14 May 2022.
  153. ↑ "Georgian breakaway territory suspends announced referendum on joining Russia – decree". Yahoo News (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 30 May 2022. Archived from the original on 30 May 2022. Retrieved 2022-05-30.
  154. ↑ "South Ossetia to partially reopen crossing points for Akhalgori Georgians". OC Media (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 2022-08-18. Archived from the original on 21 August 2022. Retrieved 2022-08-21.
  155. ↑ Levan Tielidze; Ramin Gobejishvili; Levan Maruashvili; Nikoloz Astakhov (2019). Geomorphology of Georgia (in ఇంగ్లీష్). Springer. doi:10.1007/978-3-319-77764-1. ISBN 978-3-319-77764-1. S2CID 199491923. Archived from the original on 16 October 2022. Retrieved 2022-04-03.
  156. ↑ Geomorphology of Georgia, Chapter 12 "Eastern Georgia (Iveria) Intermountain Plain", page 206 "According to the orographic and morphogenetic features, the Iveria Plain is divided into several regions as follows: (1) the Shida Kartli Plain, (2) the Kvemo Kartli Plain, (3) the Iori Upland, (4) the Gombori Range, and (5) the Alazani Plain"; 12.2.2 Foothill Mountainous-Hilly Relief (of the Shida Kartli Plain), page 208[155]
  157. ↑ 157.0 157.1 157.2 South Ossetia: The Burden of Recognition (Report). International Crisis Group. 2010-06-07. ICG Europe Report 205. Archived from the original on 3 April 2022. Retrieved 2022-04-03.
  158. ↑ ICG, "South Ossetia: The Burden of Recognition", page 4, footnote 29.[157]
  159. ↑ Ariel Cohen; Robert E Hamilton (2011-06-01). The Russian Military and the Georgia War: Lessons and Implications (Report). Strategic Studies Institute. p. 13,19,24,25. Archived from the original on 26 August 2020. Retrieved 2022-04-04.
  160. ↑ 160.0 160.1 160.2 160.3 "Статистический сборник за январь-декабрь 2021 г. (Statistical digest for January–December 2021)" (in రష్యన్). Department of State Statistics of the Republic of South Ossetia. 2022-03-29. Archived from the original on 28 January 2023. Retrieved 2022-07-20.
  161. ↑ South Ossetia Statistical digest for January–December 2021, page 7[160]
  162. ↑ "Factbox – Georgia's rebel regions one year after war". Reuters via Reliefweb. 2009-08-04. Archived from the original on 26 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  163. ↑ "Любители альпинизма и туризма зафиксировали рост Халацы (Fans of mountaineering and tourism recorded the growth of Khalatsa)". Administration of the President of the Republic of South Ossetia. 2015-09-20. Archived from the original on 26 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  164. ↑ Levan G. Tielidze; Roger D. Wheate (2018-01-10). "The Greater Caucasus Glacier Inventory (Russia, Georgia and Azerbaijan)". The Cryosphere. 12 (1). European Geosciences Union: 81–94. Bibcode:2018TCry...12...81T. doi:10.5194/tc-12-81-2018. Archived from the original on 31 March 2023. Retrieved 2022-04-04.
  165. ↑ By 2014 the number of glaciers in the Greater Caucasus were established at 2,020 of which 637 are in Georgia (31.5%).[164]
  166. ↑ 166.0 166.1 "About the Republic of South Ossetia". Archived from the original on 5 November 2013. Retrieved 31 December 2012.
  167. ↑ "South Ossetia Maps: Climate". ALTIUS.com. Archived from the original on 5 November 2013. Retrieved 31 December 2012.
  168. ↑ "Near Russian-controlled areas of Georgia, people are watching what happens in Ukraine". Hawai'i Public Radio. 25 March 2022. Archived from the original on 27 May 2022. Retrieved 26 March 2022.
  169. ↑ 169.0 169.1 The Earthtimes. "Nicaragua joins Russia in recognizing South Ossetia, Abkhazia, 3 September 2008". Earthtimes.org. Archived from the original on 7 July 2012. Retrieved 22 June 2010.
  170. ↑ "West condemns Russia over Georgia, BBC, 26 August 2008". BBC News. 26 August 2008. Archived from the original on 20 April 2010. Retrieved 22 June 2010.
  171. ↑ "Scheffer 'Rejects' Russia's Move". Civil Georgia. 2008-08-26. Archived from the original on 7 June 2011. Retrieved 2022-04-02.
  172. ↑ "CoE, PACE Chairs Condemn Russia's Move". Civil Georgia. 2008-08-26. Archived from the original on 7 June 2011. Retrieved 2022-04-02.
  173. ↑ "OSCE Chair Condemns Russia's Recognition of Abkhazia, S.Ossetia". Civil Georgia. 2008-08-26. Archived from the original on 7 June 2011. Retrieved 2022-04-02.
  174. ↑ Reuters,"UPDATE 1-EU faces tough test of unity on Russia". Forbes. Archived from the original on 3 June 2010. Retrieved 1 October 2013. , Forbes, 31 August 2008.
  175. ↑ AP, Russia support for separatists could have ripples Archived 13 ఏప్రిల్ 2020 at the Wayback Machine, New York Times, 31 August 2008.
  176. ↑ "Venezuela recognises Georgia rebel regions – reports". Reuters. 10 September 2009. Archived from the original on 9 August 2017. Retrieved 10 September 2009.
  177. ↑ Niko Mchedlishvili (11 సెప్టెంబరు 2006). "Georgian rebel region to vote on independence". Reuters. Archived from the original on 5 జనవరి 2016. Retrieved 23 అక్టోబరు 2015.
  178. ↑ "S.Ossetia Sets Repeat Independence Referendum". Civil Georgia. 2006-09-11. Archived from the original on 13 August 2008. Retrieved 2022-04-02.
  179. ↑ "99% of South Ossetian voters approve independence". Regnum. 13 November 2006. Archived from the original on 30 September 2007.
  180. ↑ "S.Ossetia Says 'International Observers' Arrive to Monitor Polls". Civil Georgia. 2006-11-11. Archived from the original on 14 October 2017. Retrieved 2022-04-02.
  181. ↑ "S. Ossetia: 99% back independence". CNN.com. Associated Press. 13 November 2006. Archived from the original on 28 November 2006.
  182. ↑ "Two Referendums and Two "Presidents" in South Ossetia". Caucaz.Com. 20 November 2006. Archived from the original on 28 November 2006. Retrieved 22 June 2010.
  183. ↑ "Georgia: Results of S.Ossetia 'alternative' polls announced". UNA Georgia via Reliefweb. 2006-11-16. Archived from the original on 1 November 2022. Retrieved 2022-04-02.
  184. ↑ "Parliament Sets Up S.Ossetia Provisional Administration". Civil Georgia. 2007-05-08. Archived from the original on 8 October 2007. Retrieved 2022-04-02.
  185. ↑ "Georgia's Showcase in South Ossetia". Institute for War and Peace Reporting. 2008-02-02. Archived from the original on 5 January 2016. Retrieved 2022-04-02.
  186. ↑ ICG "Georgia’s South Ossetia Conflict: Make Haste Slowly", Chapter II.C. "The New Temporary Administrative Unit", page 7-8.[76]
  187. ↑ "Some Details on 'S.Ossetia Administration' Emerge". Civil Georgia. 2007-03-27. Archived from the original on 8 October 2007. Retrieved 2022-04-02.
  188. ↑ "Commission to Work on S.Ossetia Status". Civil Georgia. 2007-07-13. Archived from the original on 31 January 2018. Retrieved 2022-04-02.
  189. ↑ "OSCE: De Gucht Discusses Montenegro Referendum, Frozen Conflicts". Radio Free Europe RFE/RL (in ఇంగ్లీష్). 2006-05-23. Archived from the original on 30 October 2023. Retrieved 2023-09-07.
  190. ↑ Socor, Vladimir (2004-02-18). "Frozen Conflicts in the Black Sea-South Caucasus Region". Institute for Advanced Strategic and Political Studies. Archived from the original on 2013-06-05.
  191. ↑ 191.0 191.1 Halpin, Tony (30 August 2008). "Kremlin announces that South Ossetia will join 'one united Russian state'". The Times. London: News Corp. Archived from the original on 3 September 2008. Retrieved 30 August 2008.
  192. ↑ McElroy, Damien (2008-08-31). "South Ossetian police tell Georgians to take a Russian passport, or leave their homes". The Daily Telegraph. Archived from the original on 2018-04-06.
  193. ↑ "Kokoity Reverses Remarks on S.Ossetia Joining Russia". Civil Georgia. 2008-09-11. Archived from the original on 28 January 2012. Retrieved 2022-04-02.
  194. ↑ 194.0 194.1 "Putin signs treaty integrating South Ossetia into Russia". AP / Yahoo. 18 March 2015. Archived from the original on 5 January 2016. Retrieved 29 December 2015.
  195. ↑ "Putin Endorses Draft Treaty on 'Integration' with Tskhinvali". Civil Georgia. 2015-03-06. Archived from the original on 5 April 2015. Retrieved 2022-04-02.
  196. ↑ "Moscow, Tskhinvali Sign 'Integration Treaty'". Civil Georgia. 2015-03-18. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 2022-04-02.
  197. ↑ "Russian treaty with rebel Georgian region alarms West". SWI. 18 March 2015. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 18 March 2015.
  198. ↑ "Breakaway Tskhinvali proposes name change". Agenda.ge. 29 December 2015. Archived from the original on 5 January 2016. Retrieved 29 December 2015.
  199. ↑ "South Ossetia profile – BBC News". Bbc.com. 21 April 2016. Archived from the original on 29 July 2018. Retrieved 12 June 2016.
  200. ↑ "President: South Ossetia plans to hold referendum on becoming part of Russia before August". TASS. Archived from the original on 14 April 2016. Retrieved 24 April 2016.
  201. ↑ Fuller, Liz (30 May 2016). "South Ossetia Postpones Referendum on Accession To Russian Federation". RadioFreeEurope/RadioLiberty (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 31 May 2016. Retrieved 30 May 2016.
  202. ↑ Fuller, Liz (11 April 2017). "South Ossetia's Bibilov Wins Election, Puts Moscow in a Bind". Radio Free Europe/Radio Liberty. Archived from the original on 12 April 2017. Retrieved 12 April 2017.
  203. ↑ "Bill on Occupied Territories Signed into Law". Civil Georgia. 2008-10-31. Archived from the original on 28 January 2012. Retrieved 2022-04-02.
  204. ↑ 204.0 204.1 204.2 204.3 204.4 204.5 204.6 204.7 "Law of Georgia on Occupied Territories" (in ఇంగ్లీష్). The Legislative Herald of Georgia. 2008-10-30. Archived from the original on 6 January 2022. Retrieved 2022-04-04.
  205. ↑ Article 4.1, Law on Occupied Territories.[204]
  206. ↑ "Life Through Barbed Wire: The Georgia–South Ossetia Demarcation Line". Hromadske. 18 February 2018. Archived from the original on 7 May 2022. Retrieved 2022-04-03.
  207. ↑ "105th IPRM Meeting Held in Ergneti". Civil Georgia. 2022-03-04. Archived from the original on 1 April 2022. Retrieved 2022-04-03.
  208. ↑ "Entry procedures for foreign citizens arriving to the Republic of South Ossetia". Ministry of Foreign Affairs of the Republic of South Ossetia. Archived from the original on 24 May 2022. Retrieved 2022-04-03.
  209. ↑ Article 4.3, Law on Occupied Territories.[204]
  210. ↑ Article 6, Law on Occupied Territories.[204]
  211. ↑ Article 11.2, Law on Occupied Territories.[204]
  212. ↑ Article 7, Law on Occupied Territories.[204]
  213. ↑ Article 8, Law on Occupied Territories.[204]
  214. ↑ Article 11.3, Law on Occupied Territories.[204]
  215. ↑ "Yuschenko, Saakashvili open new building of Georgian Embassy". Interfax Ukraine. 2009-11-19. Archived from the original on 18 October 2015. Retrieved 2022-04-04.
  216. ↑ Baldwin, Chris (2008-08-08). "Georgia-Russia conflict could be drawn out". Reuters. Archived from the original on 18 February 2023. Retrieved 2023-02-18.
  217. ↑ "U.S. Hails Georgia's Peace Plan over South Ossetia". Civil Georgia. 2005-10-29. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  218. ↑ "S.Ossetian Negotiator Comments on Georgia's Action Plan". Civil Georgia. 2005-11-03. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  219. ↑ "Statement on Georgia at the 13th OSCE Ministerial Council, Ljubljana, 5 and 6 December 2005 (MC.DOC/4/05)". OSCE. 2005-10-29. Archived from the original on 21 January 2012. Retrieved 2022-04-04.
  220. ↑ "OSCE Ministerial Council Adopts Statement on Georgia". Civil Georgia. 2005-12-05. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  221. ↑ "Moscow Rejects Tbilisi's South Ossetian Action Plan". Civil Georgia. 2005-12-03. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  222. ↑ "Saakashvili Proposes 'Stage-by-Stage' Conflict Settlement Plan". Civil Georgia. 2004-09-22. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  223. ↑ "S.Ossetian Leader Pushes Joint Plan For Conflict Resolution". Civil Georgia. 2005-12-13. Archived from the original on 7 November 2021. Retrieved 2022-04-04.
  224. ↑ "Kokoity's Proposal Triggers Cautious Optimism in Tbilisi". Civil Georgia. 2005-12-13. Archived from the original on 4 April 2022. Retrieved 2022-04-04.
  225. ↑ "Конституция (Constitution)" (in రష్యన్). Government of the Republic of South Ossetia. Archived from the original on 2 October 2022. Retrieved 2022-04-29.
  226. ↑ Новости, Р. И. А. (2022-05-08). "Бибилов признал поражение во втором туре выборов президента Южной Осетии". РИА Новости (in రష్యన్). Archived from the original on 8 May 2022. Retrieved 2022-08-22.
  227. ↑ "Podpisano soglasheniye o vkhozhdenii chasti podrazdeleniy armii Yuzhnoy Osetii v VS RF" Подписано соглашение о вхождении части подразделений армии Южной Осетии в ВС РФ [An agreement was signed on the entry of part of the units of the South Ossetian army into the RF Armed Forces] (in రష్యన్). TASS. 2017-03-31. Archived from the original on 2017-10-11.
  228. ↑ "Commander-in-Chief of the Ground Forces of Russia arrived on a working visit to South Ossetia" (in రష్యన్). Vesti Kavkaza. 11 July 2012. Archived from the original on 28 March 2022. Retrieved 28 December 2021.
  229. ↑ "Behind barbed wire: Human rights toll of "borderization" in Georgia" (PDF) (in ఇంగ్లీష్). Amnesty International. July 2019. p. 14. Archived (PDF) from the original on 27 December 2021. Retrieved 28 December 2021.
  230. ↑ "Border guards completed the arrangement of the border in South Ossetia" (in రష్యన్). Interfax Russia. 12 July 2012. Archived from the original on 28 December 2021. Retrieved 28 December 2021.
  231. ↑ "EUMM Monitor Bulletin #7 October 2018" (PDF) (in ఇంగ్లీష్). EUMM Georgia. October 2018. Archived (PDF) from the original on 19 January 2022. Retrieved 28 December 2021.
  232. ↑ "Military occupation of Georgia by Russia" (in ఇంగ్లీష్). Rule of Law in Armed Conflicts project (RULAC) of the Geneva Academy of International Humanitarian Law and Human Rights. 22 February 2021. Archived from the original on 28 December 2021. Retrieved 28 December 2021.
  233. ↑ Thomas de Waal; Nikolaus von Twickel (2020). Beyond Frozen Conflict (pdf). CEPS. p. 196. ISBN 978-1-5381-4418-3. Archived from the original on 28 March 2022. Retrieved 28 December 2021 – via Rowman & Littlefield International, London.
  234. ↑ The International Institute for Strategic Studies (IISS) (2018). The Military Balance. The Annual Assessment of Global Military Capabilities and Defence Economics. Routledge. p. 224. ISBN 978-1857439557.
  235. ↑ "10 years since the signing of the Agreement on the United Russian military base in South Ossetia" (in రష్యన్). RES Agency. 7 April 2020. Archived from the original on 28 December 2021. Retrieved 28 December 2021.
  236. ↑ AFP (2022-03-26). "Georgia's Breakaway Region Sends Troops to Ukraine". The Moscow Times (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 27 March 2022. Retrieved 2022-03-26.
  237. ↑ AFP. "Georgian breakaway region says it sent troops to Ukraine to 'help protect Russia'". www.timesofisrael.com (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 26 March 2022. Retrieved 2022-03-26.
  238. ↑ Ball, Tom. "Deserting South Ossetian troops hitchhike home in 'mass mutiny'". The Times (in ఇంగ్లీష్). ISSN 0140-0460. Archived from the original on 23 August 2022. Retrieved 2022-08-22.
  239. ↑ G. Tsuladze, N. Maglaperidze, A. Vadachkoria, Eds.,Demographic Yearbook of Georgia: 2001, Georgian Academy of Sciences: Institute of Demographic and Sociological Research (Tbilisi, 2002). This source reports that in January 2002 there were 37,000 Ossetians living in Georgia but excluding South Ossetia.
  240. ↑ "Georgia: a toponymic note concerning South Ossetia" (PDF). The Permanent Committee on Geographical Names. January 2007. Archived from the original (PDF) on 14 June 2007.
  241. ↑ "Georgia: UN continues to press for humanitarian access to victims". Un.org. 15 August 2008. Archived from the original on 7 December 2008. Retrieved 22 June 2010.
  242. ↑ Mikhail Barabanov (2008). "The August War between Russia and Georgia". Mdb.cast.ru. Archived from the original on 15 September 2008. Retrieved 22 June 2010.
  243. ↑ Svanidze, Tamar (12 August 2016). "South Ossetian Authorities Release Results of 1st Census in 26 Years". Georgia Today. Archived from the original on 31 December 2017. Retrieved 31 December 2017.
  244. ↑ De Waal, Thomas; Von Twickel, Nikolaus (27 October 2020). Beyond Frozen Conflict: Scenarios for the Separatist Disputes of Eastern Europe. 3DCFTAs. p. 187. Archived from the original on 18 March 2020. Retrieved 7 December 2020.
  245. ↑ "South Ossetia profile". BBC. 30 May 2012. Archived from the original on 19 February 2014. Retrieved 18 February 2014.
  246. ↑ "South Ossetia – Ethnic composition: 2015 census". Archived from the original on 6 July 2018. Retrieved 16 July 2018.
  247. ↑ "Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation". Republic of South Ossetia. 22 May 2014. Archived from the original on 18 October 2015. Retrieved 28 July 2014.
  248. ↑ "население южной осетии". www.ethno-kavkaz.narod.ru. Archived from the original on 7 February 2012.
  249. ↑ ICG, "Georgia: Avoiding War in South Ossetia", page 11, based on Mamuka Areshidze, "Current Economic Causes of Conflict in Georgia", unpublished report for UK Department for International Development (DFID), 2002 (footnote 114)[14]
  250. ↑ 250.0 250.1 250.2 250.3 Delyagin, Mikhail (March 2009). "A Testing Ground for Modernization and a Showcase of Success". Russia in Global Affairs. Archived from the original on 18 October 2015. Retrieved 23 October 2015.
  251. ↑ ICG, "South Ossetia: The Burden of Recognition", page 6, "Electricity and gas, which prior to the war came from the adjacent Dusheti region, have been shut off by Tbilisi, which says it cannot control their use in Akhalgori.57 Electricity is now supplied from Tskhinvali, where authorities say they are still hopeful Georgia will resume the gas supply."[157]
  252. ↑ South Ossetia Statistical digest for January–December 2021, Table 1.3, page 14; Table 2.1 & 2.3, pages 23–24[160]
  253. ↑ ICG, "Georgia: Avoiding War in South Ossetia", page 11, "With regards to the Ergneti market, South Ossetian authorities claim the trade was legal because they imposed custom duties on the goods from Russia. "A large part of our budget" was financed by these duties, one stated."[14]
  254. ↑ De Waal et al, Beyond Frozen Conflict, chapter 6. South Ossetia Today[51]
  255. ↑ "Section 2: South Caucasus case study (English)". Local business, local peace: The peacebuilding potential of the domestic private sector (Report). International Alert. 2006-07-01. Archived from the original on 1 April 2022. Retrieved 2022-04-03.
  256. ↑ chapter Between pragmatism and idealism: businesses coping with conflict in the South Caucasus: "Customs duties on the import and export of goods to and from Russia make up 90 percent of the republic’s budget", via footnote 11 citing Dzhikaev, V. and Parastaev, A. (2004) ‘Economy and Conflict in South Ossetia’ in Champain et al op. cit.[255]
  257. ↑ Vartanyan, Olesya; Barry, Ellen (18 March 2014). "If History Is a Guide, Crimeans' Celebration May Be Short-Lived". The New York Times. Archived from the original on 6 October 2014. Retrieved 5 October 2014.
  258. ↑ "Кокойты рассчитывает на расширение признания Юж.Осетии (Kokoity counts on expanding recognition of South Ossetia)". Delovaya Gazeta (in రష్యన్). 2009-08-26. Archived from the original on 3 April 2022. Retrieved 2022-04-03.
  259. ↑ ICG, "South Ossetia: The Burden of Recognition", page 4, " The budget may have increased by half, from 2.7 billion roubles ($87 million) in 2009 to 4.3 billion roubles ($140 million) in 2010, but 98.7 per cent of the total is Russian aid"[157]
  260. ↑ South Ossetia Statistical digest for January–December 2021, Table 17.1, page 169-170: Financial assistance to the Republic of South Ossetia of the Russian Federation 7.3 billion rubles ($85m) on a total budget of 8.8 billion rubles ($103m).[160]
  261. ↑ "Anatoly Bibilov took part in the ceremony of launching a backup power line". Administration of the President of the Republic of South Ossetia (in రష్యన్). 2021-11-26. Archived from the original on 29 August 2022. Retrieved 2022-08-29.
  262. ↑ "Tskhinvali, Moscow Launch Backup Power Line". Civil.ge (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 2021-11-30. Archived from the original on 28 August 2022. Retrieved 2022-08-28.
  263. ↑ "Armenia, Georgia Considered South Ossetia as Trade Route to Russia | Eurasianet". Eurasianet (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 8 December 2022. Retrieved 2022-12-08.
  264. ↑ "The program of socio – economic development, security issues were discussed in Tskhinval with the participation of representatives of Russia". Государственное информационное агентство "Рес" (in రష్యన్). 2021-11-25. Archived from the original on 28 August 2022. Retrieved 2022-08-28.
  265. ↑ "Coins from the South Ossetia". numista.com. Archived from the original on 1 August 2023. Retrieved 26 February 2024.
  266. ↑ "Exonumia from the South Ossetia". numista.com. Archived from the original on 26 February 2024. Retrieved 26 February 2024.
  267. ↑ "The New Alliance and Integration Treaty between Russia and South Ossetia" (PDF). Finnish Institute of International Affairs. Archived (PDF) from the original on 26 February 2024. Retrieved 26 February 2024.
  268. ↑ German, Tracey. "Abkhazia and South Ossetia: Collision of Georgian and Russian Interests" (PDF). Institut français des relations internationales. Archived (PDF) from the original on 18 January 2024. Retrieved 26 February 2024.
  269. ↑ 269.0 269.1 Holdsworth, Nick (2008). "Students seek refuge in Russian HE". University World News (42). Higher Education Web Publishing. ISSN 1756-297X. Archived from the original on 13 February 2012. Retrieved 20 April 2012.
  270. ↑ "South Ossetia: How CONIFA European Football Cup Finalists Went From Violence to Victory". Sports Illustrated. 2019-06-08. Archived from the original on 5 April 2024. Retrieved 2024-04-05.


ఉల్లేఖన లోపం: "lower-alpha" అనే గ్రూపులో <ref> ట్యాగులు ఉన్నాయి గానీ, దానికి సంబంధించిన <references group="lower-alpha"/> ట్యాగు కనబడలేదు

"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=దక్షిణ_ఒసేటియా&oldid=4565534" నుండి వెలికితీశారు