నేపథ్య గాయకుడు: కూర్పుల మధ్య తేడాలు
K.Venkataramana (చర్చ | రచనలు) దిద్దుబాటు సారాంశం లేదు |
చిదిద్దుబాటు సారాంశం లేదు |
||
పంక్తి 1: | పంక్తి 1: | ||
{{విలీనం|గాయకుడు}} |
|||
ఒక '''నేపథ్య గాయకుడు''' ఒక [[గాయకుడు]], ఇతని [[గానం]] [[చలన చిత్రం|చలన చిత్రాలలో]] ఉపయోగించుకునేందుకు ముందుగా రికార్డు చేయబడుతుంది. సౌండ్ ట్రాక్స్ కోసం నేపథ్య గాయకుల [[పాటలు]] రికార్డ్ చేస్తారు, మరియు నటులు, నటీమణులు కెమెరా ముందు పాటలు తామే పాడుతున్నట్టు నటిస్తూ పెదవులు కదిలిస్తారు. అయితే వాస్తవ గాయకుడు తెరపై కనిపించడు. దక్షిణ ఆసియా చలన చిత్రాల నిర్మాణంలో ముఖ్యంగా భారత ఉపఖండంలో ఈ పద్ధతిని ఉపయోగిస్తున్నారు. అత్యధికంగా భారతీయ చలన చిత్రాలలో (ముఖ్యంగా బాలీవుడ్,టాలీవుడ్ మరియు ఇతర ప్రాంతీయ సినిమాలు), అలాగే పాకిస్తాన్ చిత్రాలలో సాధారణంగా ఆరు లేదా ఏడు పాటలు ఉంటాయి. మొదటి టాకీ చిత్రం అలమ్ అరా (1931) తరువాత అనేక సంవత్సరాలు గాయకులు ఒక చిత్రం కోసం రెండుసార్లు రికార్డిండ్ చేసేవారు. చిత్రీకరణ సమయంలో ఒకసారి, తరువాత మరొసారి రికార్డింగ్ స్టూడియోలో రికార్డింగ్ చేసేవారు. ఈ పద్ధతి 1952-53 వరకు కొనసాగింది. |
ఒక '''నేపథ్య గాయకుడు''' ఒక [[గాయకుడు]], ఇతని [[గానం]] [[చలన చిత్రం|చలన చిత్రాలలో]] ఉపయోగించుకునేందుకు ముందుగా రికార్డు చేయబడుతుంది. సౌండ్ ట్రాక్స్ కోసం నేపథ్య గాయకుల [[పాటలు]] రికార్డ్ చేస్తారు, మరియు నటులు, నటీమణులు కెమెరా ముందు పాటలు తామే పాడుతున్నట్టు నటిస్తూ పెదవులు కదిలిస్తారు. అయితే వాస్తవ గాయకుడు తెరపై కనిపించడు. దక్షిణ ఆసియా చలన చిత్రాల నిర్మాణంలో ముఖ్యంగా భారత ఉపఖండంలో ఈ పద్ధతిని ఉపయోగిస్తున్నారు. అత్యధికంగా భారతీయ చలన చిత్రాలలో (ముఖ్యంగా బాలీవుడ్,టాలీవుడ్ మరియు ఇతర ప్రాంతీయ సినిమాలు), అలాగే పాకిస్తాన్ చిత్రాలలో సాధారణంగా ఆరు లేదా ఏడు పాటలు ఉంటాయి. మొదటి టాకీ చిత్రం అలమ్ అరా (1931) తరువాత అనేక సంవత్సరాలు గాయకులు ఒక చిత్రం కోసం రెండుసార్లు రికార్డిండ్ చేసేవారు. చిత్రీకరణ సమయంలో ఒకసారి, తరువాత మరొసారి రికార్డింగ్ స్టూడియోలో రికార్డింగ్ చేసేవారు. ఈ పద్ధతి 1952-53 వరకు కొనసాగింది. |
||
06:22, 4 అక్టోబరు 2013 నాటి కూర్పు
ఒక నేపథ్య గాయకుడు ఒక గాయకుడు, ఇతని గానం చలన చిత్రాలలో ఉపయోగించుకునేందుకు ముందుగా రికార్డు చేయబడుతుంది. సౌండ్ ట్రాక్స్ కోసం నేపథ్య గాయకుల పాటలు రికార్డ్ చేస్తారు, మరియు నటులు, నటీమణులు కెమెరా ముందు పాటలు తామే పాడుతున్నట్టు నటిస్తూ పెదవులు కదిలిస్తారు. అయితే వాస్తవ గాయకుడు తెరపై కనిపించడు. దక్షిణ ఆసియా చలన చిత్రాల నిర్మాణంలో ముఖ్యంగా భారత ఉపఖండంలో ఈ పద్ధతిని ఉపయోగిస్తున్నారు. అత్యధికంగా భారతీయ చలన చిత్రాలలో (ముఖ్యంగా బాలీవుడ్,టాలీవుడ్ మరియు ఇతర ప్రాంతీయ సినిమాలు), అలాగే పాకిస్తాన్ చిత్రాలలో సాధారణంగా ఆరు లేదా ఏడు పాటలు ఉంటాయి. మొదటి టాకీ చిత్రం అలమ్ అరా (1931) తరువాత అనేక సంవత్సరాలు గాయకులు ఒక చిత్రం కోసం రెండుసార్లు రికార్డిండ్ చేసేవారు. చిత్రీకరణ సమయంలో ఒకసారి, తరువాత మరొసారి రికార్డింగ్ స్టూడియోలో రికార్డింగ్ చేసేవారు. ఈ పద్ధతి 1952-53 వరకు కొనసాగింది.
ఇవి కూడా చూడండి
భారత జాతీయ చలనచిత్ర పురస్కారాలు - ఉత్తమ నేపథ్య గాయకుడు