ఫుల్రేణు గుహ
డాక్టర్ ఫుల్రేణు గుహ (జననం 13 ఆగస్టు 1911) భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌కు చెందిన భారతీయ కార్యకర్త, విద్యావేత్త, రాజకీయ నాయకురాలు. ఆమె ఏప్రిల్ 1964 నుండి ఏప్రిల్ 1970 వరకు పశ్చిమ బెంగాల్ నుండి భారత పార్లమెంటు ఎగువ సభ అయిన రాజ్యసభ సభ్యురాలు . ఆమె 1967 నుండి 1969 వరకు ఇందిరా గాంధీ మంత్రిత్వ శాఖలో సాంఘిక సంక్షేమ మంత్రిగా ఉన్నారు. 1984లో పశ్చిమ బెంగాల్‌లోని కాంటాయ్ నియోజకవర్గం నుండి భారత పార్లమెంటు దిగువ సభ అయిన లోక్‌సభకు ఎన్నికయ్యారు . ఆమెకు 1977లో పద్మభూషణ్ అవార్డు లభించింది.[1][2][3][4][5][6][7][8]
బెంగాల్లో ప్రారంభ సంవత్సరాలు
[మార్చు]గుహ 1911 ఆగస్టు 13న కలకత్తాలో డిప్యూటీ మేజిస్ట్రేట్ సురేంద్రనాథ్ దత్తా, సామాజిక కార్యకర్త అబలబాల దత్తా దంపతులకు జన్మించారు . ప్రగతిశీల కుటుంబంలో పెరిగిన ఆమె, తన తల్లిదండ్రుల నుండి సామాజిక సేవ, న్యాయం కోసం నిలబడే వారసత్వాన్ని వారసత్వంగా పొందింది. బరిసల్‌లో గౌరవనీయమైన సామాజిక సంస్కర్త అశ్విని కుమార్ దత్తా చివరకు తనను అలా చేయవద్దని ఒప్పించినప్పుడు , బెంగాల్ విభజనకు ప్రభుత్వం తీసుకున్న నిర్ణయాన్ని నిరసిస్తూ తన తండ్రి ఉద్యోగానికి రాజీనామా చేయాలని నిర్ణయించుకున్నారని గుహ తన జ్ఞాపకాలైన ఎలో మెలో మోనే ఎలోలో రాశారు. అయినప్పటికీ, అతని ఈ ధిక్కార స్వభావం, వివిధ బ్రిటిష్ ప్రభుత్వ అధికారులలో అతన్ని ఇష్టపడని వ్యక్తిగా చేసింది, ఫలితంగా అతను అనేక సందర్భాలలో ఇబ్బందికరమైన పోస్టింగ్‌లను అంగీకరించాల్సి వచ్చింది. ఆమె తల్లి అబలబాల కూడా గుహపై గణనీయమైన ప్రభావాన్ని చూపింది, ఆమెలో దేశభక్తి, అసంఖ్యాక సున్నితత్వాలను పెంపొందించడం ద్వారా ఆమెను అచ్చువేయడంలో ఆమెపై గణనీయమైన ప్రభావాన్ని చూపింది.[9]
గుహ కొన్ని సంవత్సరాలు కలకత్తాలోని గోఖలే మెమోరియల్ గర్ల్స్ స్కూల్, బ్రహ్మో గర్ల్స్ స్కూల్లో చదువుకున్నారు, కానీ అస్సాం ఒక పాఠశాల నుండి మెట్రిక్యులేషన్ పరీక్షలో ఉత్తీర్ణత సాధించారు.[10] ఆ తరువాత, ఆమె బారిసాల్లోని బ్రజమోహన్ కళాశాల నుండి బి. ఎ., తరువాత సర్వపల్లి రాధాకృష్ణన్ మార్గదర్శకత్వంలో కలకత్తా విశ్వవిద్యాలయం నుండి బెంగాలీ సాహిత్యం, తత్వశాస్త్రంలో ఎం.[11]
బారిషల్‌లో ఆమె గడిపిన సంవత్సరాలు ఆమెను యుగంతర్‌ పార్టీ వైపు ఆకర్షించాయి, జాతీయవాదానికి కట్టుబడి ఉండి, పార్టీలో చేరిన తర్వాత ఆమె రెండుసార్లు అజ్ఞాతంలోకి వెళ్లింది. ఇక్కడే ఆమె తన కాబోయే భర్త డాక్టర్ బిరేష్ చంద్ర గుహాను కలిశారు , ఆయన ఇంకా చిన్న వయసులోనే జుగంతర్‌ పార్టీలో చేరారు, 1925లో ఆర్గానిక్‌ కెమిస్ట్రీలో ఎం.ఎస్‌.సి. పూర్తి చేసి, ప్రఖ్యాత రసాయన శాస్త్రవేత్త-వ్యవస్థాపకుడు ప్రఫుల్ల చంద్ర రే ఆధ్వర్యంలో పనిచేయడం ప్రారంభించారు . తరువాత, రాజకీయాల్లో చురుకుగా పాల్గొనడం పట్ల ఆమె పెరుగుతున్న ధోరణి గురించి తీవ్ర ఆందోళన చెంది, ఆమె తల్లిదండ్రులు ఆమెను పొలిటికల్‌ సైన్స్‌లో గ్రాడ్యుయేట్‌ అధ్యయనాల కోసం లండన్‌లోని స్కూల్ ఆఫ్‌ ఓరియంటల్‌ స్టడీస్‌కు పంపారు.[12][13]
విదేశాల్లో జీవితం
[మార్చు]లండన్‌లో ఉన్నప్పుడు, గుహ భారతదేశంలోని సామాజిక-రాజకీయ దృశ్యంతో సంబంధాన్ని కోల్పోలేదు, భారతదేశం నుండి వచ్చే ఉత్తరాలు, వార్తాపత్రికలను ఉంచే గోవర్ స్ట్రీట్‌ను క్రమం తప్పకుండా సందర్శించడం ద్వారా తనను తాను నవీకరించుకునేవాడు. లండన్ నుండి, ఆమె కమ్యూనిజంపై తీవ్రమైన ఆసక్తిని కనబరిచి , అప్పటి గ్రేట్ బ్రిటన్ కమ్యూనిస్ట్ నాయకుడు బెన్ బ్రాడ్లీని కలిసిన తర్వాత, భారతీయ, సిలోనీస్ విద్యార్థుల సమాఖ్య యొక్క ప్రేగ్ సమావేశానికి హాజరయ్యారు . 1928లో, బిరేష్ ఇంగ్లాండ్‌కు వెళ్లినప్పుడు, గుహ పారిస్‌లోని సోర్బోన్‌లో చేరారు. బిరేష్ లండన్, కేంబ్రిడ్జ్‌లలో సర్ జాక్ డ్రమ్మండ్, సర్ ఫ్రెడరిక్ గౌలాండ్ హాప్కిన్స్‌తో కలిసి పనిచేస్తున్నాడు, విటమిన్‌లను కనుగొనడంలో సహాయం చేస్తున్నాడు.[14]
లండన్‌లో ఒక సంవత్సరం గడిపిన తర్వాత, గుహ పారిస్‌కు వెళ్లిపోయింది, ఎందుకంటే ఆమె ప్రకారం లండన్ వాతావరణం ఆమెకు సరిపోలేదు. పారిస్‌లో, ఆమె ఇండియన్ స్టూడెంట్స్ అసోసియేషన్ ఎగ్జిక్యూటివ్ కమిటీ సభ్యురాలిగా చేరి సోర్బోన్ నుండి పిహెచ్‌డి పూర్తి చేసింది .
ఆమె జూన్ 1938లో కలకత్తా చేరుకుంది, భారతదేశంలో పనిచేస్తున్న కమ్యూనిస్టుల కోసం గ్రేట్ బ్రిటన్ కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ నుండి రూ.3000 తీసుకువచ్చినట్లు నివేదించబడింది.[12][15]
వ్యక్తిగత జీవితం
[మార్చు]ఆమె ప్రముఖ భారతీయ జీవరసాయన శాస్త్రవేత్త డాక్టర్ బీరేష్ చంద్ర గుహను జూలై 17, 1945న వివాహం చేసుకుంది, వారు మొదట కలిసిన చాలా సంవత్సరాల తర్వాత. గుహ 95 సంవత్సరాల వయసులో 2006లో మరణించింది, తాను స్థిరపడిన మెచ్యూరిటీ హోమ్‌లో, అంతేకాకుండా తన ఆస్తులను కలకత్తా విశ్వవిద్యాలయానికి BC గుహ సెంటర్ ఫర్ జెనెటిక్ ఇంజనీరింగ్ అండ్ బయోటెక్నాలజీని స్థాపించడానికి బహిరంగంగా ఇచ్చింది.[16]
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ "Rajya Sabha Bio Profile" (PDF). Rajya Sabha. Retrieved 4 August 2014.
- ↑ "Republic of India/ Bharat Women". www.guide2womenleaders.com. Retrieved 4 August 2014.
- ↑ "PHULRENU GUHA (1911–2006)". www.streeshakti.com. Retrieved 4 August 2014.
- ↑ "Padma Bhushan Awardees". archive.india.gov.in. Archived from the original on 8 ఆగస్టు 2014. Retrieved 4 August 2014.
- ↑ Geraldine Forbes; Geraldine Hancock Forbes (28 April 1999). Women in Modern India. Cambridge University Press. pp. 227–. ISBN 978-0-521-65377-0. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ Ashoka Gupta (2005). Gupta Ashoka: In the Path of Service: A memoir of a Social Worker. Popular Prakashan. pp. 212–. ISBN 978-81-85604-56-5. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ S R Bakshi (1 January 2007). Encyclopaedia Of Eminent Women Of India (In 3 Volumes). Vista International Publishing House. p. 224. ISBN 978-81-89652-82-1. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ India. Parliament. Rajya Sabha (2006). Parliamentary Debates: Official Report. Council of States Secretariat. p. 1. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ Shodhganga (2006). Phulrenu Guha (1911–2006) (PDF). S.D. p. 1. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ Shodhganga (2006). Phulrenu Guha (1911–2006) (PDF). S.D. p. 1. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ Shodhganga (2006). Phulrenu Guha (1911–2006) (PDF). S.D. p. 1. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ 12.0 12.1 Gooptu 1995, pp. 19–20.
- ↑ Shodhganga (2006). Phulrenu Guha (1911–2006) (PDF). S.D. p. 1. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ Shodhganga (2006). Phulrenu Guha (1911–2006) (PDF). S.D. p. 1. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ Shodhganga (2006). Phulrenu Guha (1911–2006) (PDF). S.D. p. 1. Retrieved 19 April 2018.
- ↑ Shodhganga (2006). Phulrenu Guha (1911–2006) (PDF). S.D. p. 1. Retrieved 19 April 2018.