భారతీయ చక్రవర్తుల జాబితా

భారతీయ చక్రవర్తుల అధికారిక అనేక జాబితాలలో ఈ కింది జాబితాఒకటి. ప్రారంభ పౌరాణిక, తరువాత ధ్రువీకరించబడ్డ పాలకులు, భారతీయ ఉపఖండంలోని ఒక భాగం పాలించినట్లు భావించిన రాజవంశాలు ఈ జాబితాలో చేర్చబడ్డాయి.

భారతయుద్ధం అనగా కురుక్షేత్రం జరిగిన తదుపరి, కలియుగం ప్రవేశానికి ఇంకా 36 సంవత్సరములు (క్రీ.పూ. 3138) ఉన్నట్లుగా పురాణములు వర్ణించాయి. కలియుగము యొక్క పరిమితి 4,32,000 సంవత్సరముల కాలము. ఇది కృష్ణుడు నిర్యాణము మొదలు గణింతురు.

మగధ రాజవంశాలు[మార్చు]

ఈ జాబితాలో మగధ రాజులు ఉన్నారు.

ధర్మ
సుసుమ
ఢృఢసేన
సుమతి
సుభల
సునీత
సత్యజిత్
బిస్వజిత్
రిపుంజయ

ప్రద్యోత రాజవంశం (సి. 779 బిసిఈ – 544 బిసిఈ )[మార్చు]

ప్రద్యోత
పాలక
విశాఖయుప
అజక
వర్తివర్ధన

హర్యంక రాజవంశం (సి. 544 బిసిఈ – 413 బిసిఈ )[మార్చు]

బింబిసారుడు (558–491 బిసిఈ ), మగధ సామ్రాజ్య స్థాపకుడు
అజాతశత్రువు (491–461 బిసిఈ ) : ఇతను తన తండ్రి బింబిసారుడును చంపి రాజయ్యాడు. క్రీ.పూ. 461 సం.లో మరణించాడు.

అజాతశత్రువు తరువాత వచ్చిన నలుగురు కూడా తమ తమ తండ్రులను చంపి రాజులు అయినవారే. వీరి తదుపరి ప్రజలు, రాజ ప్రతినిధి అయిన శిశునాగును రాజును చేశారు.

ఉదయన
అనిరుద్ధుడు
ముండా
దర్షక (461 బిసిఈ నుండి ప్రారంభం)
నాగదాశాక (హర్యంక రాజవంశం యొక్క ఆఖరి పాలకుడు)

శిశినాగ రాజవంశం (క్రీస్తుపూర్వం 413 బిసిఈ -345 బిసిఈ )[మార్చు]

శిశినాగ , (క్రీస్తుపూర్వం 412 బిసిఈ -395 బిసిఈ ) మగధ రాజ్యాన్ని స్థాపించాడు
కాకవర్ణ
క్షేమధర్మ
క్షాత్రౌజాలు
నందివర్థన
మహానంది (345 బిసిఈ వరకు) అతని సామ్రాజ్యం అతని అక్రమ సంతానం (దాసీపుత్రుడు) మహాపద్మా నందా ద్వారా వారసత్వంగా పొందింది.

నంద రాజవంశం (క్రీ.పూ .345 బిసిఈ -321 BCE )[మార్చు]

మహపద్మ నంద (క్రీస్తుపూర్వం 345BCE), అఖిల భరతఖండాన్ని పరిపాలించిన మొట్టమొదటి చక్రవర్తి
పంఘుపతి నంద
భూతపాల నంద
రాష్ట్రపాలన నంద
గోవిష్ణక నంద
దశసిద్ధక నంద
కైవర్త నంద
ధన నందా (అగ్రమెస్, ఆండ్రాంస్) (321 బిసిఈ వరకు), తన సామ్రాజ్యాన్ని చంద్రగుప్త మౌర్య చేతిలో ఓడిపోయాడు.
కర్వినాథ నంద (మహాపద్మ నంద యొక్క దాసీపుత్రుడు)

మౌర్య రాజవంశం (క్రీస్తుపూర్వం 321 బిసిఈ -184 బిసిఈ )[మార్చు]

చంద్రగుప్త మౌర్యుడు (క్రీ.పూ. 322 - క్రీ.పూ. 298)
బిందుసారుడు (క్రీ.పూ. 298 క్రీ.పూ. - 273 బిసిఈ ) రెండవ మౌర్య చక్రవర్తి. ఇతను మౌర్య రాజవంశ స్థాపకుడు అయిన చంద్రగుప్త మౌర్య యొక్క కుమారుడు.
అశోకుడు (క్రీ.పూ. 273 - క్రీ.పూ. 232 బిసిఈ )
దశరథుడు (క్రీ.పూ. 232 - క్రీ.పూ. 224 బిసిఈ )
సంప్రాతి (క్రీ.పూ. 224 - క్రీ.పూ. 215 బిసిఈ )
శాలిశూక (క్రీ.పూ. 215 - క్రీ.పూ. 202 బిసిఈ )
దేవవర్మన్ (క్రీ.పూ. 202 - క్రీ.పూ. 195 బిసిఈ )
శతధన్వాన్ (క్రీ.పూ. 195 - క్రీ.పూ. 187 బిసిఈ ), మౌర్య సామ్రాజ్యం తన పరిపాలన సమయానికి క్షీణించింది.
బృహద్రథుడు (క్రీ.పూ. 187 - క్రీ.పూ. 184 బిసిఈ ), పుష్యమిత్ర శుంగా చేత హతమార్చబడ్డాడు.

శుంగ రాజవంశం (క్రీ.పూ 185 బిసిఈ -73 బిసిఈ )[మార్చు]

పుష్యమిత్ర శుంగ (185-149 బిసిఈ ), బృహద్రథుడును హతమార్చిన తరువాత శుంగ రాజవంశం స్థాపించబడింది.
అగ్నిమిత్ర (149-141 బిసిఈ ), పుష్యమిత్ర కుమారుడు, వారసుడు
వాసుజ్యేష్ట (141-131 బిసిఈ )
వాసుమిత్ర (131-124 బిసిఈ )
ఆంధ్రక (124-122 బిసిఈ )
పుళిందక (122-119 బిసిఈ )
ఘోష
వజ్రమిత్ర
భగభద్ర (సి.100 బిసిఈ ) పురాణాలచే సూచించబడినది.
దేవభూతి (83 - 73 బిసిఈ ), శుంగ రాజవంశం యొక్క చివరి రాజు

కణ్వ రాజవంశం (క్రీ.పూ. 73 బిసిఈ -26 బిసిఈ )[మార్చు]

వాసుదేవ (సుమారుగా సి.75 బిసిఈ - 66 బిసిఈ )
భూమిమిత్ర (క్రీస్తుపూర్వం సి.66 - క్రీ.పూ .52 బిసిఈ )
నారాయణ (క్రీస్తుపూర్వం సి.52 - క్రీస్తుపూర్వం సి.40 బిసిఈ )
సుశర్మన్ (సుమారు సి.40 - సి. 26 బిసిఈ )

గుప్త రాజవంశం (సుమారు సి.240-550 సిఈ)[మార్చు]

శ్రీ గుప్త I (సి. 240-290), గుప్త రాజవంశం స్థాపకుడు.
ఘటోత్కచా (290-305)
చంద్ర గుప్తా I (305-335)
సముద్ర గుప్త (335-370)
రామ గుప్త (370-375)
చంద్రగుప్త II (చంద్రగుప్తు విక్రమాదిత్య)
కుమార గుప్త I (415-455)
స్కంద గుప్త (455-467)
కుమార గుప్త II (467-477)
బుద్ధ గుప్త (477-496)
చంద్ర గుప్తా III (496-500)
వైన్య గుప్తా (500-515)
నరసింహ గుప్త (515-530)
కుమార గుప్తా III (530-540)
విష్ణు గుప్త I (సి. 540-550)

రాజపుత్ర వంశం[మార్చు]

గుప్తుల సామ్రాజ్యం పతనమైనప్పుడు తెల్ల హూణులు, గుజ్జారులు కలిసికట్టుగా ఏర్పడిన తెగ. మరియూ ఇందులో బుందెలాలు, ఖండేలులు, రాథోడ్ తెగలు కలిశాయి.

సూర్యవంశం: బైస్, చత్తర్, గౌర్, కచ్వహ, మిన్హాస్, పఖ్రాల్, పుందిర్, నారు, రాథొర్, సిస్సొడియ, సహారన్
చంద్రవంశం: భాటి ఖండేల, జడొన్, జడేజ, చుడసమ, కటొచ్, భంగాలియ, పహొర్, సొం, తొమార.
అగ్నివంశం: భాల్, చౌహాన్, మోరీ, నాగ, పరామర, సోలంకి.

జాంజువా రాజ్‌పుట్ హిందూ షాహీ సామ్రాజ్యము[మార్చు]

జయపాల మొదటి రాజు : టర్కీవారి ఆక్రమణ కాలంలో వీరు ఆఫ్ఘనిస్తాన్, పంజాబ్ ప్రదేశాలు పాలించారు.
భీమపాల ఆఖరి రాజు.

చౌహాన్ వంశం (క్రీ.శ. 956 1192)[మార్చు]

క్రీస్తు శకము 956 నుండి 1192 మధ్య చౌహానులు అజ్మెర్ ను రాజధానిగా చేసుకొని తూర్పు రాజస్థాన్ ను పాలించారు.

పృథ్వీరాజ్ చౌహాన్ (క్రీ.శ.1168-1192) : పృథ్వీరాజు చౌహాన్ ఢిల్లీని పాలించిన రెండవ చివరి హిందూ చక్రవర్తి, చివరి హిందూ చక్రవర్తి హేమూ . రెండవ తారైన్ యుద్ధంలో మహమ్మద్ ఘోరీ చేతుల్లో పృద్విరాజ్ మరణించాడు.

సోలంకి వంశం (క్రీ.శ. 945 1297)[మార్చు]

సోలంకిలు క్రీస్తు శకం 945 నుండి 1297 వరకూ గుజరాత్ రాష్ట్రాన్ని పాలించారు.

పారమార రాజవంశం (మాల్వా ) (క్రీ.శ. 800 నుండి 1337)[మార్చు]

వివిధ శాసనాలు, సాహిత్య ఆధారాలలో పేర్కొనబడిన పారమార పాలకులు: ^[1]

ఉపేంద్ర, 9 వ శతాబ్దం : ఉపేంద్ర మొదటి రాజు. తర్వాత ఇతని కుమారులైన వైరిసింహ, దంబరసింహ పాలించారు.
వైరిసింహ (I), 9 వ శతాబ్దం (కొందరు చరిత్రకారుల కల్పనగా భావిస్తారు)
శియాక (I), 9 వ శతాబ్దం (కొందరు చరిత్రకారులచే కల్పితమైనవి)
వాక్పతి (I), 9 వ -10 వ శతాబ్దం
వైరిసింహ (II), 10 వ శతాబ్దం : వైరిసింహ 2 తర్వాత ఇతని కుమారుడైన శియాక 2 (హర్ష) పాలన సాగించాడు.
శియాక (II), 948-972 : ఇతని కుమారుడైన వాక్పతిరాజా పాలన సాగించాడు.
వాక్పతి (II) అలియాస్ ముంజ, 972-990 : వాక్పతిరాజ సోదరుడు సింధురాజ. వాక్పతిరాజ, శ్రీవల్లభ, పృధ్వి వల్లభ, అమోఘవర్ష అను బిరుదులు సాధించాడు.
సింధురాజ, 990s-1010 : సింధురాజ కుమార నారాయణ మరియూ నవసాహసంఖ అను బిరుదులు సాధించాడు.
భోజ, 1010-1055 : భోజ్‌పూర్ నగరాన్ని స్థాపించి ఎన్నో ఆలయాలు నిర్మించాడు, 84 పుస్తకాలు రచించాడు.
జయసింహ I, 1055-1070
ఉదయాదిత్య, 1070-1086
లక్ష్మదేవ, 1086-1094
నరవర్మదేవ, 1094-1130
సలక్షణవర్మ, 1130-1133
యశోవర్మ, 1133-1142
జయవర్మ I, 1142-1143
భల్లాల : భల్లాల అనే పేరుతో ఒక దుష్టుడు, తరువాత సోలంకి రాజు కుమారపాల మధ్య విలీనం 1144-1174
వింధ్యవర్మ, 1175-1194
శుభాతవర్మ, 1194-1209
అర్జునవర్మ I, 1210-1215
దేవపాల, 1218-1239
జైతుగిదేవ, 1239-1255
జయవర్మ II, 1255-1274
జయసింహ 2,
అర్జునవర్మ II, 13 వ శతాబ్దం
భోజా II, 13 వ శతాబ్దం
మహ్లాకదేవ : 1305 మరణించాడు

పాల రాజవంశం (సి. 750-1174)[మార్చు]

పాలా శాసనాలు చాలామంది ప్రఖ్యాత క్యాలెండర్ యుగం లేకుండా, రిజిష్టర్ సంవత్సరానికి సంబంధించిన తేదీని మాత్రమే సూచిస్తారు. దీని కారణంగా, పాలా రాజుల కాలక్రమం గుర్తించడం కష్టం. ^[2] వివిధ శిరస్సులు, చారిత్రాత్మక రికార్డుల యొక్క విభిన్న వివరణల ఆధారంగా, వివిధ చరిత్రకారులు పాల రాజవంశం కాలానుగతమును ఈ క్రింది విధంగా అంచనా వేశారు: ^[3]

	రమేష్ చంద్ర మజుందార్ (1971)^[4]	ఎ.ఎం.చౌథురీ (1967)^[5]	బిందేశ్వరీ ప్రసాద్ సింహ (1977)^[6]	దినేష్‌చంద్ర సర్కార్ (1975–76)^[7]	డి.కె.గంగూలీ (1994)^[2]
గోపాలపాల I	750–770	756–781	755–783	750–775	750–774
ధర్మపాల (బెంగాల్)	770–810	781–821	783–820	775–812	774–806
దేవపాల (పాల రాజవంశం)	810–సి.850	821–861	820–860	812–850	806–845
మహేంద్రపాల	వివరాలు లేవు (మహేంద్రపాల పేరు యొక్క ఉనికిని తరువాత కనుగొన్నారు ఒక రాగి పలక అధికారపత్రాన్ని పొందడం ద్వారా నిర్మాణాత్మకం ముగింపుగా ఏర్పాటు చేయబడింది.)				845–860
శూరపాల I	850–853	861–866	860–865	850–858	860–872
విగ్రహపాల I	850–853	861–866	860–865	858–60	872–873
నారాయణపాల	854–908	866–920	865–920	860–917	873–927
రాజ్యపాల	908–940	920–952	920–952	917–952	927–959
గోపాల II	940–957	952–969	952–967	952–972	959–976
విగ్రహపాల II	960–సి.986	969–995	967–980	972–977	976–977
మహీపాల I	988–సి.1036}}	995–1043	980–1035	977–1027	977–1027
నయాపాల	1038–1053	1043–1058	1035–1050	1027–1043	1027–1043
విగ్రహపాల III	1054–1072	1058–1075	1050–1076	1043–1070	1043–1070
మహీపాల II	1072–1075	1075–1080	1076–1078/9	1070–1071	1070–1071
శూరపాల II	1075–1077	1080–1082	1076–1078/9	1071–1072	1071–1072
రామపాల	1077–1130	1082–1124	1078/9–1132	1072–1126	1072–1126
కుమారపాల	1130–1125	1124–1129	1132–1136	1126–1128	1126–1128
గోపాల III	1140–1144	1129–1143	1136–1144	1128–1143	1128–1143
మదనపాల	1144–1162	1143–1162	1144–1161/62	1143–1161	1143–1161
గోవిందపాల	1155–1159	లేదు	1162–1176 లేక 1158–1162	1161–1165	1161–1165
పాలపాల	లేదు	లేదు	లేదు	1165–1199	1165–1200

గమనిక:^[3]

విగ్రహపాల I, శూరపాల I ఒకే వ్యక్తి యొక్క రెండు పేర్లు అని పూర్వపు చరిత్రకారులు నమ్ముతారు. ఇప్పుడు, ఈ ఇద్దరు బంధువులేనని తెలుస్తుంది; వారు ఏకకాలంలో (బహుశా వేర్వేరు ప్రాంతాల్లో) లేదా సుసంపన్నంతో పరిపాలించారు.
ఎ.ఎం. చౌథురి సామ్రాజ్య పాల రాజవంశం యొక్క సభ్యులుగా గోవిందపాలను, అతని వారసుడు పాలపాలను తిరస్కరించాడు.
బిపి సిన్హా ప్రకారం, గయ శిలాశాసనం ప్రకారం "గోవిందపాల పాలన యొక్క 14 వ సంవత్సరం" లేదా "గోవిందపాల పాలన తర్వాత 14 వ సంవత్సరం"గా చదవబడుతుంది. అందువలన, రెండు సెట్ల తేదీలు సాధ్యమే.

ఖండేల వంశం[మార్చు]

ఖండేలాలు ఖజురహో రాజధానిగా చేసుకొని 9వ శతాబ్దంనుండి 13వ శతాబ్దం వరకూ బుందేల్ఖండ్ ప్రాంతాన్ని పాలించారు.
నన్నుక్ ఈ సామ్రాజ్య వ్యవస్థాపకుడు.
మహారాజ రావ్ విద్యాధర, : మహమ్మద్ ఘోరిని తిప్పికొట్టిన వాడు మహారాజ రావ్ విద్యాధర.
హర్ష దేవ ఆఖరి రాజు.

గహద్వాల వంశం[మార్చు]

ఉత్తర ప్రదేశ్ లో కనాజ్ అను జిల్లాను రాజధానిగా చేసుకొని 11వ శతాబ్దంనుండి సుమారు 100 సంవత్సరాలవరకూ పాలించారు.

చంద్రదేవ : ఈ సామ్రాజ్యాన్ని చంద్రదేవ 1096 లో స్థాపించాడు.

చాంద్ వంశం[మార్చు]

ఉత్తరాఖండ్ రాష్ట్రానికి చెందిన కుమాన్ ప్రాంతానికి చెందిన ఈ సామ్రాజ్యాన్ని వీరు 11వ శతాబ్దంలో పాలించారు. వీరు రఘు వంశస్తులని పలువురి భావన.

సోమచంద్ : ఈ సామ్రాజ్యాన్ని అనే రాజు స్థాపించాడు.

కటోచ్ వంశం[మార్చు]

ఈ సామ్రాజ్యం పంజాబ్, ఉత్తరాఖండ్, హిమాచల్ ప్రదేశ్, జమ్ము రాష్ట్రాల మధ్య విరాజిల్లింది.

రాజనక భూమి చంద్ : ఈ సామ్రాజ్యాన్ని రాజనక భూమి చంద్ స్థాపించాడు.

క్రీస్తు పూర్వం 275 లో వీరు సామ్రాట్ అశొకుడి చేతిలో ఓడిపోయారు. కంగ్రా లోయలో వీరు నిర్మించుకొన్న కంగ్రా కోటపై వరుసగా క్రీస్తు శకం 1009లో మహమ్మద్ గజిని, 1337 లో తుగ్లక్, 1351 లో ఫిరోజ్ షా తుగ్లక్ దాడి చేశారు. మహాభారత కావ్యంలో ఈ సామ్రాజ్యం త్రిగార్తగా ప్రస్తావించబడింది.

బుందేల వంశం[మార్చు]

ఈ వంశము 16 వ శతాబ్దమునుండి బుందేల్ఖండ్ ను పాలించింది.

రుద్ర ప్రతాపుడు : బుందేలుల నాయకుడైన రుద్ర ప్రతాపుడు మధ్య ప్రదేశ్ లో యుర్ఖ నగరాన్ని నిర్మించాడు.
మధుకరుడు : ఇతను రుద్ర ప్రతాపుడు కుమారుడు రాజ్యం పాలించాడు.

బుందేలు ఆఖీ, ధాటియ, పన్న, అజయగర్, చర్కారి, చత్తర్పుర్, జసొ అను సామ్రాజ్యాలు స్థాపించారు.

తోమార వంశం[మార్చు]

ఈ వంశస్తులు ఇంద్రప్రస్తను, ఉత్తర కురు, నూర్పుర్, ఢిల్లీ, తన్వరవటి, గ్వాలియర్, కాయస్తపద, ధోల్పుర్, తార్గర్ వంటి ప్రాంతాలను పాలించారు.

అనంగపాల తొమార 2 : ఇతని యొక్క కుమార్తె కుమారుడే పృథ్వీరాజ్ చౌహాన్.

పతానియ వంశం[మార్చు]

11వ శతాబ్దంలో ఈ వంశస్తులు హిమాచల్ ప్రదేశ్ లో నుర్పుర్ అనే సామ్రాజ్యాన్ని స్థాపించారు, 1849 వరకూ పాలించారు. వీరు పంజాబులో పథంకోట్ ను రాజధానిగా చేసుకొని, పంజాబు ప్రాంతాలను, హిమాచల్ ప్రదేశ్ లో కంగర్ జిల్లాలను పాలించారు. రాజ జగత్ సింగ్ పాలనలో ఈ సామ్రాజ్యం యోక్క స్వర్ణ యుగంగా చెప్పవచ్చు. వీరు శివాలిక్ శ్రేణుల్లో మకట్ కోటను, నూర్పుర్ నుండి తారగర్ మధ్య ఇస్రాల్ కోటను నిర్మించారు.

సిస్సోడియా వంశం[మార్చు]

వీరు రాజస్థాన్లో మెవార్ అను సామ్రాజ్యాన్ని స్థాపించి ఢిల్లీ, ఆగ్ర, ఉత్తరప్రదేశ్, హర్యానా, రాజస్థాన్, గుజరాత్ ప్రాంతాలను పాలించారు.

మహా రాణా ప్రతాప్ సింగ్ : ఈ వంశానికి చెందినవాడు .

కచ్వాహ వంశం[మార్చు]

ఈ వంశం వారు జైపుర్, అల్వార్, మైహార్, తాల్చర్ వంటి ప్రాంతాలను పాలించారు.

మహారాజ సవై జై సింగ్ : జైపూర్ సామ్రాజ్యాన్ని ఇతను స్థాపించాడు.
పజ్వాన్,
జై సింగ్ 1,
రాంసింగ్ 1,
మహారాజ సవై జై సింగ్ 2,
మహారాజ సవై ఇస్రిసింగ్,
మహారాజ సవై మధొసింగ్,
మహారాజ సవై ప్రతాప్ సింగ్,
రాజ మాన్ సింగ్ 1 : ఇతను నిర్మించిన అంబర్ కోట ప్రసిద్ధి చెందినది.
మహారాజ సవై మాన్ సింగ్ 2,
మహారావ్ శేఖ,
మహారాజ హరి సింగ్,
మహారాజ గులాబ్ సింగ్

రాథొర్ వంశం[మార్చు]

ఈ వంశస్తులు మార్వార్, బికానెర్, బత్ ద్వారక, కిషాంగర్, ఇదార్, రత్లాం, సితమౌ, సైలాన, కొత్ర, అలిరాజ్పుర్, మండ, పూంచ్, అమ్రిత్పుర్ వంటి ప్రాతాలను పాలించారు.

జడేజ వంశం[మార్చు]

ఈ వంశస్తులు 1540 నుండి 1948 వరకూ గుజరాత్ లో కచ్ జిల్లాను పాలించారు.

హడ వంశం[మార్చు]

వారు చౌహాన్ వంశస్తులు. వీరు బుంది, బరన, ఝల్వర్, కోట జిల్లాలను పాలించారు.

హడా రావ్ దేవ : బుందిని 1241 లో ఆక్రమించాడు, 1264 లో కోటను ఆక్రమించాడు.

భాటి వంశం[మార్చు]

ఈ వంశస్తులు జైసల్మెర్ ను పాలించారు.

ధీరజ్ జైసల్మెర్ : ఇతను సామ్రాజ్య వ్యవస్థాపకుడు.
రావల్ జైసల్ : ధీరజ్ జైసల్మెర్ కుమారుడైన రావల్ జైసల్ 1156 లో ఒక మట్టికోటను నిర్మించాడు. ఈ ప్రదేశము నేడు జైసల్మెర్ గా పిలవబడుతోంది.

షెకావత్ వంశం[మార్చు]

కచ్వాహ్ వంశానికి చెందిన వీరు 1445 నుండి 1949 వరకూ షెకావతి అను ప్రాంతాన్ని పాలించారు.

మహారావ్ షెఖా షెకావతి : ఇతను సామ్రాజ్య వ్యవస్థాపకుడు.

దోగ్ర వంశం[మార్చు]

ఈ వంశస్తులు జమ్ము కాశ్మీర్ ను పాలించారు.

గులాబ్ సింగ్ (1792–1857) మొదటి రాజు
హరి సింగ్ : ఆఖరి రాజు.

రాణా వంశం[మార్చు]

ఈ వంశస్తులు నేపాల్ సామ్రాజ్యాన్ని 1846 నుండి 1951 వరకూ పాలించారు.

జంగ బహదుర్ కన్వర్ : కస్కి జిల్లాకు చెందిన బాల్ నర్సింగ్ నుండి సంక్రమించిన ఈ సామ్రాజ్యాన్ని ఇతను ప్రారంభించాడు.

ప్రాచీన దక్షిణ రాజవంశాలు[మార్చు]

పాండ్యన్ రాజవంశం (సుమారుగా సి.550 బిసిఈ - 1345 సిఈ)[మార్చు]

మధ్య పాండ్యన్లు[మార్చు]

కడున్కౌన్ (సుమారుగా 550-450 బిసిఈ)
పాండియన్ (క్రీ.పూ. 50 బిసిఈ- 50 సిఈ), గ్రీకులు, రోమన్లు మాత్రం పాండోన్ అని పిలుస్తారు

ప్రారంభ పాండ్యన్లు[మార్చు]

2

నెడుంన్ చెలియన్ I (ఆరియాప పడై కదాత నడుంజ్ చెలియన్)
పుడప్పాండియాన్
ముడుకుడుమి పరవళిది
నెడుంజ్ చెలియన్ II (పశంపన్ పాండియన్)
నాన్ మారన్
నెడుంద్ చెలియన్ III (తలయియలంగానం సెరువేంద్ర నెడుంద్ చెలియన్)
మారన్ వెల్డి
ముసిరి ముత్రియ చెలియన్
ఉకిరిక పెరువల్లుతి

మొదటి సామ్రాజ్యం[మార్చు]

2

కదున్కన్ (సుమారుగా 600-700 సిఈ), రాజవంశం పునరుద్ధరించబడింది
మరావర్మన్ అవని కులాని (590-620 సిఈ)
సిజిహియన్ సెన్డన్ (620-640 సిఈ)
అరిక్షరి మరావర్మన్ నంద్రాశీర్ నెడుతూరన్ (640-674 సిఈ)
కొచ్చాడియన్ రణధీరం (675-730 సిఈ)
అరికేసరీ పరాంకుస మరావర్మన్ రాజసింగ్ (730-765 సిఈ)
పరాంతక నెడుంజడియన్ (765-790 సిఈ)
రాససింగం II (790–800 సిఈ)
వరగణన్ I (800-830 సిఈ)
సిర్మార శ్రీవల్లభ (830-862 సిఈ)
వరగుణ II (862-880 సిఈ)
పరాంతక వీరనారాయణ (862-905 సిఈ)
రాజసింహ పాండియన్ II (905-920 సిఈ)

పాండ్యన్ పునరుజ్జీవనము[మార్చు]

జటావర్మన్ సుందర పాండియన్ (1251-1268), పాండియన్ కీర్తిని పునరుద్ధరించాడు, దక్షిణ భారతదేశం యొక్క గొప్ప విజేతలలో ఒకరిగా ఇతనిని భావిస్తారు.
మరావర్మన్ సుందర పాండిన్
మరావర్మన్ కులశేఖరన్ I (1268-1308)
సుందర పాండ్య (1308-1311), మరావర్మన్ కులశేఖరన్ కుమారుడు, సింహాసనం గురించి తన సోదరుడు వీర పాండ్యతో పోరాడాడు.
వీర పాండ్య (1308-1311), మరావర్మన్ కులశేఖరన్ కుమారుడు, సింహాసనం గురించి తన సోదరుడు సుందరా పాండ్యతో పోరాడాడు. ఖిల్జీ రాజవంశం మధురైని స్వాధీనం చేసుకుంది.

పండలం రాజవంశం (సుమారు సి.1200)[మార్చు]

రాజ రాజశేఖర (సుమారుగా సి. 1200 - 1500), పాండ్య రాజవంశం యొక్క వారసుడు, అయ్యప్పన్ తండ్రి (తరచుగా హిందూ దేవతగా భావిస్తారు)

చేర రాజవంశం (సి.300 బిసిఈ క్రీస్తు పూర్వం -1124 సిఈ)[మార్చు]

పండితుల మధ్య సంవత్సరాల విషయంలో ఇప్పటికీ చాలా వివాదాస్పదమైనదిగా ఉంది, ఇది ఇచ్చినది కేవలం ఒక సంస్కరణ.

పురాతన చేర రాజులు[మార్చు]

3

ఉదియన్‌చెరలతన్
అంతువన్‌చేరల్
ఇమాయవరంబన్ నెడున్-చెరలతన్ (56-115 సిఈ)
చేరాన్ చెకుటువాన్ (115 నుండి)
పాలన్యై సెల్-కేలు కుట్టువాన్ (115-130)
పోరియాయన్ కడున్గో (115 నుండి)
కలంకై-కన్ని నర్మూడీ చెరాల్ (115-140)
వేల్-కేలు కుట్టువన్ (130-185)
సెల్వాక్-కడుంగో (131-155)
అడుకోట్పట్టు చెరలతన్ (140-178)
కుతువాన్ ఇరుమ్‌పోరై (178-185)
టాగదూర్ ఎరిన్ధ పెరుమ్మర్చల్ (185-201)
యానాకత్-సెయ్ మంతరణ్ చెర్రల్ (201-241)
ఇలంచెరల్ ఇరుమ్‌పోరై (241-257)
పెరుంకడుంగో (257-287)
ఇలమ్‌గాడుంగో (287-317)
కనైకల్ ఇరుమ్‌పోరై (367-397)

కులశేఖర రాజవంశం (1020-1314 సిఈ)[మార్చు]

2

కులశేఖర వర్మన్ (800-820 సిఈ), కులశేఖర అల్వార్ అని కూడా పిలుస్తారు
రాజశేఖర వర్మన్ (820-844 సిఈ), దీనిని చెరంమాన్ పెరుమాళ్ అని కూడా పిలుస్తారు
స్థాను రవి వర్మన్ (844-885 సిఈ), ఆదిత్య చోళ సమకాలీకుడు
రామ వర్మ కులశేఖర (885-917 సిఈ)
గోదా రవి వర్మ (917-944 సిఈ)
ఇందు కోత వర్మ (944-962 సిఈ)
భాస్కర రవి వర్మన్ I (962-1019 సిఈ)
భాస్కర రవి వర్మన్ II (1019-1021 సిఈ)
వీర కేరళ (1021-1028 సిఈ)
రాజసింహ (1028-1043 సిఈ)
భాస్కర రవి వర్మన్ III (1043-1082 సిఈ)
రామవర్మన్ కులశేఖర (1090-1122 సిఈ), ఇతనిని చెరంమాన్ పెరుమాళ్ అని కూడా పిలుస్తారు
రవి వర్మన్ కులశేఖర (సుమారుగా 1250 - 1314), చేరాస్ యొక్క చివరివాడు.

చోళ రాజవంశం (సుమారుగా 300 బిసిఈ-1279 సిఈ)[మార్చు]

సంగం చోళులు[మార్చు]

3

ఇలాంసెట్‌సెన్ని
కరికాల చోళ
నెడుంకిళ్ళి
నాళంకిళ్ళి
కిళ్ళివాలవన్
పెరునార్‌కిళ్ళి
కొసెంగన్నన్

రేనాటి చోళులు[మార్చు]

రేనాటి చోళులు మొదట పల్లవరాజులకడ సామంతులుగా ఉండి స్వతంత్రులయ్యారు. రేనాటి చోళులు క్రీ. శ. 550 నుండి క్రీ. శ. 850 వరకు రాజ్యము చేశారని చెప్పవచ్చును.

నందివర్మ (క్రీ. శ. 550), : కరికాలుని వంశములోని వాడు.
సింహవిష్ణు,
సుందరనంద
ధనంజయవర్మ (క్రీ. శ. 575) :
మహేంద్రవిక్రమ (క్రీ. శ. 600) : ఇతనికి గుణముదిత, పుణ్యకుమార అను ఇద్దరు కొడుకులు.
పుణ్యకుమారుడు (క్రీ. శ. 625) హిరణ్యరాష్ట్రము ఏలాడు. ఇతని కొడుకు విక్రమాదిత్య
విక్రమాదిత్య (క్రీ. శ. 650)
శక్తికుమారుడు (క్రీ. శ. 675),
రెండవ విక్రమాదిత్యుడు (క్రీ. శ. 700),
సత్యాదిత్యుడు
విజయాదిత్యుడు (క్రీ. శ. 750)
శ్రీకంఠుడు (క్రీ. శ. 800) లో రాజ్యము చేశాడు

ఇంపీరియల్ చోళులు (848–1279 సిఈ)[మార్చు]

2

విజయలయ చోళ (848-881)
ఆదిత్య (871-907)
పరాంతకా చోళ I (907-955)
గండరాదిత్య (950-957)
అరింజయా (956-957)
పరాంతకా చోళ II (957-970)
ఉత్తమ చోళ (973-985)
రాజరాజ చోలా I (985-1014)
రాజాధిరాజ చోళ I (1018-1054)
రాజేంద్ర చోళ II (1051-1063)
వీరరాజేంత్ద్ర చోళ (1063-1070)
అతిరాజేంద్ర చోళ (1067-1070)
విక్రమ చోళ (1118-1135)
కులోతుంగా చోళ II (1133-1150)
రాజరాజ చోళ II (1146-1163)
రాజాధిరాజ చోళ II (1163-1178)
కులోతుంగా చోళ III (1178-1218)
రాజరాజ చోళ III (1216-1256)
రాజేంద్ర చోళ III (1246-1279), చోళులలో చివరివాడు.

ఉత్తర-పశ్చిమ భారతదేశంలో విదేశీ చక్రవర్తులు[మార్చు]

ఈ సామ్రాజ్యాలు విస్తారంగా ఉన్నాయి, పర్షియా లేదా మధ్యధరాలో కేంద్రీకృతమై ఉన్నాయి; భారతదేశంలో వారి సామ్రాజ్యాలు (ప్రాంతాలు) వాటి పొలిమేరలలో ఉన్నాయి.

అకేమెనిడ్ సామ్రాజ్య సరిహద్దులు సింధూ నదికి చేరుకున్నాయి.
అలెగ్జాండర్ ది గ్రేట్ (326-323 బిసిఈ) అర్జెద్ రాజవంశం; హైడెస్పేస్ నది యుద్ధంలో పోరస్‌ను ఓడించాడు ; తన సామ్రాజ్యం వెంటనే డయాడోచి అని పిలవబడే ప్రాంతం మధ్య విభజించబడింది.
సెల్యూకస్ నికటేర్ (323-321 బిసిఈ), డయాడోకోస్ జనరల్, అలెగ్జాండర్ మరణం తరువాత; నియంత్రణ సాధించిన తరువాత; మాసిడోనియన్ సామ్రాజ్యం యొక్క తూర్పు భాగంలో సెలూసిడ్ సామ్రాజ్యాన్ని స్థాపించాడు.
హెలెనిస్టిక్ యుథైడైమైడ్ రాజవంశం భారతదేశంలోని ఉత్తర-పశ్చిమ సరిహద్దులను కూడా చేరుకుంది (సుమారు క్రీ.శ. 221-85 బిసిఈ)
ముహమ్మద్ బిన్ ఖాసిమ్ (711-715), ఉమయ్యద్ కాలిఫేట్ యొక్క అరబ్ జనర; సింధ్, బలూచిస్తాన్, దక్షిణ పంజాబ్ ప్రాంతాలను జయించాడు. ఈ భూములను ఉమయ్యద్ ఖలీఫ్, అల్-వాలిద్ ఇబ్న్ అబ్ద్ అల్ మాలిక్ తరఫున పరిపాలించారు.

శాతవాహన రాజవంశం (క్రీస్తుపూర్వం 271 బిసిఈ-220 సిఈ)[మార్చు]

శాతవాహన పాలన ప్రారంభంలో 271 బిసిఈ నుండి 30 బిసిఈ వరకు వివిధ రకాలుగా ఉన్నాయి. ^[8] శాతవాహనులు 1 వ శతాబ్దం బిసిఈ నుంచి 3 వ శతాబ్దం సిఈ వరకు డెక్కన్ ప్రాంతంలో ఆధిపత్యం సాధించింది. ^[9] పురాతత్వ శాస్త్రవేత్తలచే చారిత్రాత్మకంగా ఈ క్రింది శాతవాహన రాజులు ధ్రువీకరించబడ్డారు. అయితే పురాణాలు అనేకమంది రాజులకు పేరు పెట్టాయి. (చూడండి పాలకుల జాబితా చూడండి):

సంఖ్య	పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి)	పరిపాలన కాలం (మత్స్య పురాణం) ^[10]	శాతవాహన (జనం–మరణం)	పాలనలో జరిగిన సంఘటనలు
1	క్రీ.పూ 271 - 207 ప్రాంతము	(పా. క్రీ.పూ.230-207). (271-248 క్రీ.పూ), పరిపాలన 23 సం.	శిముక లేక శిశుక	శాతవాహన వంశ స్థాపకుడు.
2	క్రీ.పూ 207 నుండి క్రీ.పూ 189 వరకు	(పా. 207-189 బిసిఈ), పరిపాలన 18 సం.	కన్హ (లేదా కృష్ణ)	శిముక సోదరుడు, పాలన చేపట్టి రాజ్యాన్ని పశ్చిమాన, దక్షిణాన మరింత విస్తరింప జేశాడు.
3		పరిపాలన 10 సం.	మొదటి శాతకర్ణి లేదా శ్రీ మల్లకర్ణి (లేక శ్రీ శాతకర్ణి)	కన్హణుని వారసుడైన మొదటి శాతకర్ణి ఉత్తర భారతదేశంలో శుంగ వంశమును ఓడించాడు.
4		పరిపాలన 18 సం.	పూర్నోత్సంగుడు
5		పరిపాలన 18 సం.	స్కంధస్తంభి
6		(క్రీ.పూ.195), పరిపాలన 56 సం.	శాతకర్ణి
7		(పా. క్రీ.పూ.87-67) పరిపాలన 18 సం.	లంబోదర
8		(క్రీ.పూ. 75-35)	కణ్వ వంశం సామంతులుగా కావచ్చు
9		పరిపాలన 12 సం.	అపీలక
10		పరిపాలన 18 సం.	మేఘస్వాతి (లేక సౌదస)
11		పరిపాలన 18 సం.	స్వాతి (లేక స్వమి)
12		పరిపాలన 7 సం.	స్కందస్వాతి
13		పరిపాలన 8 సం.	మహేంద్ర శాతకర్ణి (లేక మృగేంద్ర స్వాతికర్ణ, రెండవ శాతకర్ణి),
14		పరిపాలన 8 సం.	కుంతల శాతకర్ణి (లేక కుంతల స్వాతికర్ణ)
15		పరిపాలన 1 సం.	స్వాతికర్ణ
16		పరిపాలన 36 సం.	పులోమావి (లేక పాటుమావి)
17		పరిపాలన 25 సం.	రిక్తవర్ణ (లేక అరిస్టకర్మ)
18	సి. 20 - 24 సిఈ	(20-24 సిఈ), పరిపాలన 5 సం.	హాల	హాలుని వెనువెంట రాజ్యానికొచ్చిన నలుగురు వారసులు ఎక్కువ కాలం పరిపాలించలేదు. నలుగురు కలిసి మొత్తం పన్నెండు సంవత్సరాలు పాలించారు. ఈ కాలములో శాతవాహనులు మాళవతో సహా తమ రాజ్యములోని కొన్ని ప్రాంతాలు పశ్చిమ క్షాత్రపులకు కోల్పోయారు. హాలుడు గాథా సప్తశతి అనే కావ్యాన్ని రచించాడు.
19		పరిపాలన 5 సం.	మండలక (లేక భావక, పుట్టలక)
20		పరిపాలన 5 సం.	పురీంద్రసేన
21		పరిపాలన 1 సం.	సుందర శాతకర్ణి
22		పరిపాలన 6 సం.	కరోక శాతకర్ణి (లేక కరోక స్వాతికర్ణ)
23		పరిపాలన 28 సం.	శివస్వాతి
24	సి. 106 - 130	(పా. 25-78 సిఈ), పరిపాలన 21 సం.	గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి లేక గౌతమీపుత్ర, శాలివాహనుడు	తర్వాత కాలములో గౌతమీపుత్ర శాతకర్ణి (శాలివాహనుడు) పశ్చిమ క్షాత్రప పాలకుడు, నహపాణను ఓడించి, శాతవాహనులు కోల్పోయిన ప్రాంతాలను తిరిగి చేజిక్కించుకొని వంశ ప్రతిష్ఠను పునరుద్ధరించాడు.
25	సి. సి. 130–158	(పా. 78-114 సిఈ), పరిపాలన 28 సం.	వాశిష్టపుత్ర శ్రీపులమావి లేక పులోమ, పులిమన్	ఇతని ముఖచిత్ర సహిత నాణేలు ముద్రింపజేసిన తొలి శాతవాహన చక్రవర్తి.
26	సి. 158–170	(పా. 130-160), లేక శివశ్రీ పరిపాలన 7 సం.	వాశిష్టపుత్ర శాతకర్ణి	పశ్చిమ క్షత్రాప వంశానికి చెందిన మొదటి రుద్రవర్మ యొక్క కుమార్తెను పెళ్ళిచేసుకున్నాడు. అయితే స్వయంగా తన మామ చేతిలో యుద్ధరంగాన ఓడిపోయి శాతవాహనుల ప్రతిష్ఠకు, బలానికి తీరని నష్టం కలుగజేశాడు.
27		(157-159), పరిపాలన 7 సం.	శివస్కంద శాతకర్ణి
28	సి. 170-199	(పా. 167-196 సిఈ), పరిపాలన 29 సం.	శ్రీ యజ్ఞ శాతకర్ణి	శ్రీ యజ్ఞ శాతకర్ణి శకులపై తీవ్ర పోరాటము సాగించి శాతవాహనులు కోల్పోయిన భూభాగాన్ని కొంతవరకు తిరిగి పొందాడు.
29		పరిపాలన 6 సం.	విజయ
30		పరిపాలన 10 సం.	కంద శ్రీ శాతకర్ణి
31		7 సం.	పులోమ
32		సి.190	మాధరీపుత్ర స్వామి శకసేన

వాకాటక రాజవంశం (సుమారుగా 250 - క్రీస్తుశకం 500 సిఈ)[మార్చు]

వింధ్యాశక్తి (250-270)
మొదటి ప్రవరసేన (270-330)

ప్రవరాపుర–నందివర్థన శాఖ

మొదటి రుద్రసేన (330–355)
మొదటి పృధ్వీసేన (355–380)
రెండవ రుద్రసేన (380–385)
ప్రభావతిగుప్త (స్త్రీ), (రిజెంట్) (385–405)
దివాకరసేన (385–400)
దామోదరసేన (400–440)
నరేంద్రసేన (440–460)
రెండవ పృధ్వీసేన (460–480)

వత్సగుల్మ శాఖ

సర్వసేన (330–355)
వింధ్యసేన (355–400)
రెండవ ప్రవరసేన (400–415)
తెలియదు (415–450)
దేవసేన (450–475)
హరిసేన (475–500)

ఇండో-సిథియన్ పాలకులు (క్రీస్తుపూర్వం 90 - 45 సిఈ)[మార్చు]

వాయువ్య భారతదేశం (సుమారుగా 90 బిసిఈ - 10 సిఈ)[మార్చు]

2

మాయుస్ (సుమారుగా 85-60 బిసిఈ)
వోన్సోన్స్ (సుమారు 75-65 బిసిఈ)
స్పాలహోర్స్ (సుమారుగా 75-65 బిసిఈ)
స్పాలరైజెస్ (60-57 బిసిఈ)
అజేస్ I (క్రీ.పూ. 57-35 బిసిఈ)
అజీలిజెస్ (క్రీస్తుపూర్వం 57-35 బిసిఈ)
అజీస్ II (సుమారుగా 35-12 బిసిఈ)
జెనియోసిస్ (క్రీ.పూ 10 - 10 సిఈ)
ఖరహోస్టెస్ (క్రీ.పూ. 10 - 10 సిఈ)
హజట్రియా
లికా కుసుకా, చక్సా యొక్క సారాప్
కుసులకా పాటకా, చక్సా యొక్క సారాప్, లికా కుసులకా కుమారుడు

మథుర ప్రాంతం (సి. 20 బిసిఈ – 20 సిఈ)[మార్చు]

2

హగామాషా (సత్రాప్)
హగానా (సత్రాప్)
రాజవూల (గ్రేట్ సత్రాప్) (సుమారు 10 సిఈ)
సోదాసా, రాజవులా కుమారుడు

అప్రాచరాజ పాలకులు (12 బిసిఈ - 45 సిఈ)[మార్చు]

విజయమిత్రా (12 బిసిఈ - 15 సిఈ)
ఇత్రావసు (20 సిఈ)
అస్పవర్మా (15-45 సిఈ)

చిన్న స్థానిక పాలకులు[మార్చు]

భద్రయాసా నిగ్గస్
మాంవాడి
అర్సేక్స్

ఇండో-పార్థియన్ పాలకులు (సుమారుగా 21-100 సిఈ)[మార్చు]

3

గోండోపేర్స్ I (సుమారుగా సి.21-50)
అబ్దగిసెస్ I (సి. 50-65)
శతవస్త్రెస్ (సుమారు సి.60)
సార్పెడోన్స్ (సి. 70)
ఆర్త్రగ్నెస్ (సి. 70)
ఉబౌజాన్స్ (సి. 77)
సాసెస్ లేదా గోండోఫేర్స్ II (సి. 85)
అబ్దగిసెస్ II (సి. 90)
పాకొరస్ (సి. 100)

పశ్చిమ క్షత్రాపలు (క్రీ.శ 35-405)[మార్చు]

2

నహపాణ (119-124 సిఈ)
చషస్తనా (సుమారు 120)
రుద్రదమన్ I (సి. 130-150)
దమజదాశ్రీ I (170-175)
జీవదమన్ (175, మ. 199)
రుద్రసింహ I (175–188, మ. 197)
ఈశ్వరదత్త (188-191)
రుద్రసింహ I (పునరుద్ధరించబడ్డాడు) (191-197)
జీవదమన్ (పునరుద్ధరించబడ్డాడు) (197-199)
రుద్రేసన I (200-222)
సంఘదమన్ (222-223)
దమాసేన (223-232)
దమజదాస్రీ II (232-239) తో
వీరదమన్(234-238)
యశోదమన్ I (239–240)
యశోదమన్ II (240)
విజయసేన(240–250)
దమజదాశ్రీ III (251–255)
రుద్రసేన II (255–277)
విశ్వసింహ (277–282)
భర్త్రిదమన్ (282–295) తో
విశ్వసేన (293–304)
రుద్రసింహ II (304–348) తో
యశోదమన్ II (317–332)
రుద్రదమన్ II (332–348)
రుద్రసేన III (348–380)
సింహసేన (380–?)

కుషాణ రాజవంశం (80-225)[మార్చు]

2

విమా టకుటో సి. 80-105), అలియాస్ సోటర్ మెగాస్ లేదా "గ్రేట్ రివైజర్."
విమా కాడిఫేసెస్ (సుమారుగా 105-127), మొదటి గొప్ప కుషాణ చక్రవర్తి
కనిష్క I (127-147)
హువిష్కా (సుమారు 155-187)
వాసుదేవ I (సి. 191-225), కుషాణ్ గొప్ప చక్రవర్తులలో చివరివాడు.
కనిష్క II (సి. 227-247)
వశిష్ట (సి. 247-265)
కనిష్క III (సి. 268)
వాసుదేవ II (సి. 275-300)
శాకా కుషాణ్ (300-350)
గడహర లేదా చిన్న రాజులు

ఆంధ్ర ఇక్వాకులు[మార్చు]

ఆంధ్ర ప్రదేశ్, తెలంగాణలోని గుంటూరు-కృష్ణ-నల్గొండ ప్రాంతాల యొక్క ఆంధ్ర ఇక్వాకులు సామ్రాజ్యం అనేది పురాతన పాలనా సామ్రాజ్యాల్లో ఒకటి. వీరు 2 వ శతాబ్దం చివరి భాగంలో గోదావరి, కృష్ణ నది వెంట తెలుగు దేశాన్ని పాలించారు. ^[11] ఆంధ్ర ఇక్వాకులు రాజధాని విజయపురి (నాగార్జునకొండ). ఆంధ్ర ఇక్వాకులు, పురాణ ఇక్వాకులుతో సంబంధం కలిగి ఉన్నట్లుగా అనేది ప్రజల యొక్క సాధారణ నమ్మకం. ^[12]

ఆనంద గోత్రీకులు (క్రీ.శ. 335-425 )[మార్చు]

ఆనంద గోత్రీకులు లేదా అనందస్ అని కూడా అంటారు. వీరు తీర ఆంధ్ర ప్రాంతము తమ పాలనను కపోతపురం నుండి రాజధానిగా చేసుకుని పరిపాలించారు. కపోతపురం యొక్క తెలుగు రూపం పిట్టలపురం. ఇది గుంటూరు జిల్లాలోని చెజేర్ల మండలం లో ఉంది.

శాలంకాయనులు ( క్రీ.శ. 300 - 420)[మార్చు]

వీరిని వైంగేయికులు అని కూడా అంటారు. క్రీ.శ.5వ శతాబ్ది ప్రాంతంలో శాలంకాయనుల రాజ్యం అస్తమించింది. వీరిలో చివరిరాజు విజయనందివర్మ.

హస్తివర్మ
నందివర్మ (350-385) : హస్తివర్మ కుమారుడు నందివర్మ.
విజయదేవవర్మ
విజయనందివర్మ

విష్ణుకుండినులు[మార్చు]

ఉండవల్లి గుహాలయాలు విష్ణులుండినుల కాలంలో నిర్మించబడ్డాయి

విష్ణుకుండినులు క్రీ.శ. 4వ శతాబ్దం నుంచి క్రీ.శ.7వ శతాబ్దం వరకు దక్షిణ తెలంగాణకొన్ని కోస్తాంధ్ర జిల్లాలను పాలించారు.

మహారాజేంద్రవర్మ (ఇంద్రవర్మ) : వంశస్థాపకుడు. ^[13]క్రీ. శ. 375 నుండి వంశస్థాపకుడు ఇంద్రవర్మ 25 సంవత్సరాలు పాలించాడు.
మొదటి మాధవవర్మ, (క్రీ. శ.400-422)
మొదటి గోవిందవర్మ (క్రీ. శ.422-462)
రెండవ మాధవవర్మ (క్రీ. శ.462-502)
మొదటి విక్రమేంద్రవర్మ (క్రీ. శ.502-527)
ఇంద్రభట్టారకవర్మ (క్రీ. శ.527-555)
రెండవ విక్రమేంద్రభట్టారక (555-572)
నాలుగవ మాధవవర్మ క్రీ. శ. 613 వరకు పాలించాడు. విక్రమేంద్రవర్మ రెండవ పుత్రుడు. విష్ణుకుండినులు చివరి రాజు. ఇతను "జనాశ్రయఛందోవిచ్ఛితి" అనే సంస్కృత లక్షణ గ్రంథం రచించాడు.

పల్లవ రాజవంశం (275-882)[మార్చు]

తొలి పల్లవులు (275–355)[మార్చు]

సింహ వర్మ I (275–300 or 315–345)
స్కంద వర్మ I (345–355)

మధ్య పల్లవులు (355-537)[మార్చు]

3

విష్ణుగోప (350–355)
కుమారవిష్ణు I (355–370)
స్కంద వర్మ II (370–385)
వీర వర్మ (385–400)
స్కంద వర్మ III (400–438)
సింహ వర్మ II (438–460)
స్కంద వర్మ IV (460-480)
నంది వర్మ I (480-500)
కుమారవిష్ణు II (సి. 500-510)
బుద్ధ వర్మ (సి. 510-520)
కుమారవిష్ణు III (సి. 520-530)
సింహా వర్మ III (సి. 530-537)

తరువాత పల్లవులు (537-882)[మార్చు]

3

సింహా విష్ణు (537-570)
మహేంద్ర వర్మ I (571-630)
నరసింహ వర్మ I (మమల్ల) (630-668)
మహేంద్ర వర్మ II (668-672)
పరమేశ్వర వర్మ I (672-700)
నరసింహ వర్మ II (రాజా సింహ) (700-728)
పరమేశ్వర వర్మ II (705-710)
నంది వర్మ II (పల్లవమల్ల) (732-796)
తండి వర్మ (775-825)
నంది వర్మ III (825-869)
నిరుపతుంగ (869-882)
అపరాజిత వర్మ (882-901)

తూర్పు చాళుక్యులు[మార్చు]

కోట రాజ వంశము[మార్చు]

చాగి రాజ వంశము[మార్చు]

వెలనాటి చోడాలు[మార్చు]

గోంకా I 1076-1108
రాజేంద్ర చోడా I 1108-1132
గోంకా II 1132-1161
రాజేంద్ర చోడా II 1161-1181
గోంకా III 1181-1186
పృధ్విశ్వర 1186-1207
రాజేంద్ర చోడా III 1207-1216

కాదంబాలు - (వనవాసి) (345-525 సిఈ)[మార్చు]

3

మయూరశర్మ (వర్మ) (345-365)
కంగవర్మా (365-390)
బాగార్ధ (390-415)
రఘు (415-435)
కాకుత్సవర్మ (435-455)
శాంతివర్మ (455-460)
మృగేశవర్మ (460-480)
శివమాంధాతివర్మ (480-485)
రవివర్మ (485-519)
హరివర్మ (519-525)

పశ్చిమ గంగ రాజవంశం (తల్లక్కాడ్)(350-1024 సిఈ)[మార్చు]

3

కొంగనివర్మ మాధవ (350-370)
మాధవ II (370-390)
హరివర్మన్ (390-410)
విష్ణుగోపా (410-430)
తడన్‌గల మాధవ (430-466)
అవినిత (466-495)
దుర్వినిత(495-535)
ముష్కర (535-585)
శ్రీవిక్రమ (585-635)
భూవిక్రమ (635-679)
శివమారా I (679-725)
శ్రీపురుషా (725-788)
శివమారా II (788-816)
రాజమల్లా I (817-853)
నీతిమార్గ ఎరెగంగా (853-869)
రాజమల్లా II (870-907)
ఎరీయప్ప నీతిమార్గ II (907-919)
నరసింహదేవ (919-925)
రాజమల్లా III (925-935)
బుటుగా II (935-960)
తక్కోలం (949)
మరులదేవ (960-963)
నరసింహ III (963-974)
రాజమల్లా IV (974-985)
రక్కస గంగా (985-1024)

మైత్రాకలు (వల్లభి)(470-776 సిఈ)[మార్చు]

2

భతర్కా (సి 470 - సి. 492)
ధారసేన I (493-సి 499)
ద్రోణాసింహా (మహారాజా అని కూడా పిలుస్తారు) (సి. 500 - సి. 520)
ధ్రువసేన I (సి. 520 - సి. 550)
ధరపట్ట (సి. 550 - సి. 556)
గుహసేన (సి. 556 - సి. 570)
ధరసేన II (సి. 570 - సి. 595)
సిలాదిత్యా I (ధర్మాదిత్య అని కూడా పిలుస్తారు) (సి. 595 - సి. 615)
ఖరగ్రహ I (c. 615-c. 626)
ధరసేనా III (c. 626-c. 640)
ధ్రువసేన II (బాలాదిత్య అని కూడా పిలుస్తారు) (c. 640- సి .644)
ధరసేన IV చక్రవర్తి రాజు (పరమ భతర్కా, మహారాజధీరాజ, పరమేశ్వర అని కూడా పిలుస్తారు) (సి. 644 - సి.651)
ధ్రువసేన III (651 - సి. 656)
ఖరగ్రహ II (సుమారుగా 656 - సి. 662)
సిలాదిత్యా II (సి. 662-?)
సిలాదిత్యా III
సిలాదిత్యా IV
సిలాదిత్యా V
సిలాదిత్యా VI
సిలాదిత్యా VII (సి .766 - సి. 776) ^[14]

చాళుక్య రాజవంశం (543-1156)[మార్చు]

చాళుక్యులు ప్రధానంగా^[15]

బాదామి చాళుక్యులు
తూర్పు చాళుక్యులు
కళ్యాణి చాళుక్యులు
ముదిగొండ చాళుక్యులు
వేములవాడ చాళుక్యులు
యలమంచిలి చాళుక్యులు గాను పాలన కొనసాగించారు.

పాలించిన రాజులు[మార్చు]

పరిపాలన కాలం (హిందూ చరిత్ర)

కుబ్జ విష్ణువర్ధనుడు (624 – 641 సిఈ)
జయసింహ 1 (641 – 673 సిఈ)
ఇంద్రబట్టారకుడు (673 సిఈ - ఏడు రోజులు)
విష్ణువర్ధనుడు 2 (673 – 682 సిఈ)
మాంగే యువరాజా (682 – 706 సిఈ)
జయసింహ 2 (706 – 718 సిఈ)
కొక్కిలి (718-719 సిఈ - ఆరు నెలలు)
విష్ణువర్ధనుడు III (719 – 755 సిఈ)
విజయ ఆదిత్య I (755 – 772 సిఈ)
విష్ణువర్ధన IV (772 – 808 సిఈ)
విజయ్ ఆదిత్య II (808 – 847 సిఈ)
విష్ణువర్ధన V (847– 849 సిఈ)
విజయ్ ఆదిత్య III (849 – 892 సిఈ) తన సోదరులతో: విక్రం ఆదిత్య I, యుద్ధ మల్ల I
చాళుక్య భీమ I (892 – 921 సిఈ)
విజయ్ ఆదిత్య IV (921 సిఈ - 6 నెలలు)
అమ్మ I, విష్ణువర్ధన VI (921 – 927 సిఈ)
విజయ్ ఆదిత్య V (927 సిఈ - 15 రోజులు)
తదప (927 సిఈ - నెల)
విక్రం ఆదిత్య II (927 – 928 సిఈ)
చాళుక్య భీమ II (928 - 929 సిఈ)
యుద్ధ మల్ల II (929 – 935 సిఈ)
చాళుక్య భీమ III, విష్ణువర్ధన VII (935 – 947 సిఈ)
అమ్మ II (947 – 970 సిఈ)
దానర్ణవ (970 – 973 సిఈ)
జాత చోడ భీమ (973 - 999 సిఈ)
శక్తి వర్మ I (999 - 1011 సిఈ)
విమలాదిత్య (1011 – 1018 సిఈ)
రాజరాజ I నరేంద్ర విష్ణువర్ధన విష్ణువర్ధనుడు VIII (1018 – 1061 సిఈ)
శక్తి వర్మ II (1062 సిఈ)
విజయ్ ఆదిత్య VI (1063 – 1068 సిఈ, 1072 – 1075 సిఈ)
రాజరాజ II (1075 - 1079)
వీర చోళ విష్ణువర్ధన IX (1079 - 1102 సిఈ)

బాదామి చాళుక్యులు (543–757)[మార్చు]

పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి)

పులకేశి I (543-566)
కీర్తివర్మ I (566-597)
మంగలేశా (597-609)
పులకేశి II (609-642) తూర్పు దక్కన్ ప్రదేశాన్ని (ఇప్పటి ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్రంలోని కోస్తా జిల్లాలను) క్రీ.శ. 616 సంవత్సరంలో, విష్ణుకుండినుని ఓడించి, తన అధీనంలోకి తీసుకొన్నాడు.
విక్రమాదిత్యుడు I (655-680)
వినయాదిత్య (680-696)
విజయాదిత్య (696-733)
విక్రమాదిత్యుడు II (733-746)
కీర్తివర్మ II (746-757)

కల్యాణి చాళుక్యులు (973–1156)[మార్చు]

పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి)

3

తైలపా అహవామల్లా (973-997)
సత్యశ్రయ (997-1008)
విక్రమాదిత్య V (1008-1014)
అయ్యనా (1014-1015)
జయసింహ II (1015-1042)
సోమేశ్వర I (1042-1068)
సోమేశ్వరా II (1068-1076)
విక్రమాదిత్య VI (1076-1127)
సోమేశ్వర III (1127-1138)
జగదేకమల్లా (1138-1151)
టైలాపా (1151-1156)
సోమేశ్వరా IV (1183-1189)

శశాంక రాజవంశం (600-626)[మార్చు]

శశాంక (600-625), మొట్టమొదటి బెంగాల్ స్వతంత్ర రాజు, బెంగాల్లో మొదటి ఏకీకృత రాజకీయ సంస్థను సృష్టించారు.
మానవా (625-626), హర్షవర్దాన, భాస్కర వర్మలను స్వాధీనం చేసుకుని 8 నెలల పాటు పాలించాడు.

హర్ష రాజవంశం (606-647)[మార్చు]

హర్షవర్దాన (606-647), ఏకీకృత ఉత్తర భారతదేశం, 40 సంవత్సరాలుగా పాలించారు, ఇతను ఒక ఏకీకృత ఉత్తర భారతదేశం పాలించిన ముస్లిం కాని చివరి చక్రవర్.తి

గుర్జారా-ప్రతీహ రాజవంశం (650-1036 సిఈ)[మార్చు]

2

దద్ద I-II-III (650-750)
నాగభట్ట I (750-780)
వత్సరాజా (780-800)
నాగభట్ట II (800-833)
రామభద్ర (833-836)
మిహిరా భోజా (836-890)
మహేంద్రపాలా I (890-910)
భోజ II (910-913)
మహీపాలా I (913-944)
మహేంద్రపాలా II (944-948)
దేవపాలా (948-954)
వినాయకపాల (954-955)
మహీపాలా II (955-956)
విజయపాలా II (956-960)
రాజపాలా (960-1018)
త్రిలోచనపాలా (1018-1027)
జసపాల (యశపాల) (1024–1036)

రాష్ట్రకూటులు (మన్యకేథ) (735–982)[మార్చు]

2

దంతిదుర్గ (735-756)
కృష్ణ I (756-774)
గోవింద II (774-780)
ధృవ ధారవర్షా (780-793)
గోవిందా III (793-814)
అమోఘవర్షా I (814-878)
కృష్ణ II అకాలవర్ష (878-914)
ఇంద్ర III (914-929)
అమోఘవర్ష II (929-930)
గోవింద IV (930-935)
అమోఘవర్ష III (934-939)
కృష్ణ III (939-967)
ఖోటిగా అమోఘవర్ష (967-972)
కార్ఖా II అమోఘవర్ష IV (972-973)
ఇంద్ర IV (973-982), కోల్పోయిన సింహాసనంకు వారసుడు మాత్రమే

సైన యాదవులు - దేవగిరి (850-1334 సిఈ)[మార్చు]

3

దృఢ ప్రహారా
సైనచంద్ర (850-874)
ధడియప్ప (874-900)
భిల్లామా I (900-925)
వడుగి (వడిగా) (950-974)
ధడియప్ప II (974-975)
భిల్లామా II (975-1005)
వెసుగి I (1005-1020)
భిల్లామా III (1020-1055)
వెసుగి II (1055-1068)
భిల్లామా III (1068)
సైనచంద్ర II (1068-1085)
ఐరమదేవ (1085–1115)
సింహణ I (1115–1145)
మల్లుగి I (1145–1150)
అమరగంగేయ (1150-1160)
గోవింద్రరాజ (1160)
అమర మల్లుగి II (1160-1165)
కాలియా భల్లాల (1165-1173)
భిల్లామ V (1173-1192), కళ్యాణి చాళుక్య నుండి స్వాతంత్ర్యం ప్రకటించాడు
జైతుగీ I (1192-1200)
సింహణ II (1200-1247)
కన్నర (1247-1261)
మహాదేవ (1261-1271)
ఆమన (1271)
రామచంద్ర (1271-1312)
సింహణ III (1312-1313)
హరపాలదేవ (1313-1318)
మల్లుగి III (1318-1334)

బ్రాహ్మణ షాహి రాజవంశం (సి. 890-964)[మార్చు]

3

లల్లియ (890-895)
కమలుకా (895-921)
భీమ (921-964), కమలుకా కుమారుడు.

షాహి రాజవంశం (964-1026 సిఈ)[మార్చు]

3

జయపాల (964-1001)
ఆనందపాల (1001-1011)
త్రిలోచనపాల (1011-1022)
బీమపాల (1022-1026)

హొయసల రాజవంశం (1000-1346)[మార్చు]

నృప కామ (1000–1045)
వినయాదిత్య I (1045–1098)
యెరెయంగ (1098–1100)
భల్లాల (1100-1108)
విష్ణువర్ధన (1108-1142)
నరసింహ I (1142-1173), కళ్యాణి చాళుక్య నుండి స్వాతంత్ర్యం ప్రకటించాడు.
భల్లాల II (1173-1220)
నరసింహ II (1220-1235)
వీర సోమేశ్వర (1235-1253)
నరసింహ III, రామనాథ (1253-1295)
భల్లాల III (1295-1342)

సేన్ వంశ పాలన - బెంగాల్‌ (1070-1230 సిఈ)[మార్చు]

3

హేమంత సేన్ (1070-1096)
విజయ్ సేన్ (1096-1159)
బాలాల్ సేన్ (1159-1179)
లక్ష్మణ్ సేన్ (1179-1206)
విశ్వరూప్ సేన్ (1206–1225)
కేశవ్ సేన్ (1225–1230)

తూర్పు గంగ రాజవంశం (1078-1434)[మార్చు]

పరిపాలన కాలం (హిందూ చరిత్ర)[మార్చు]

పరిపాలకులు[మార్చు]

తూర్పు గాంగుల సామ్రాజ్యకాలంనాటి నాణేలు^[16]

2

ఇంద్ర వర్మ (496-535) ^[17]
దేవేంద్ర వర్మ - 4 (893-?)
వజ్రహస్త అనంతవర్మన్ (1038-?)
రాజరాజ - 1 (గంగరాజు) (?-1078)
అనంతవర్మన్ చోడగాంగ (1078–1150) ^[17]
అనంగ భీమదేవ - 2 (1178–1198)
రాజరాజు - 2 (1198 - 1211)
అనంగ భీమదేవ - 3 (1211–1238)
నరసింహ దేవ - 1 (1238–1264) ^[17]
భాను దేవ - 1 (1264–1279)
నరసింహ దేవ - 2 (1279–1306) ^[17]
భాను దేవ - 2 (1306–1328)
నరసింహ దేవ - 3 (1328–1352)
భాను దేవ - 3 (1352–1378)
నరసింహ దేవ - 4 (1379–1424) ^[17]
భాను దేవ - 4 (1424–1434)

పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి చరిత్ర)[మార్చు]

పరిపాలకులు[మార్చు]

2

అనంతవర్మన్ చోడగాంగ (1078-1147)
అనంగ భీమ దేవ II (1170-1198)
అనంగ భీమ దేవ III (1211-1238)
నరసింహ దేవ I (1238-1264)
భాను దేవ I (1264-1279)
నరసింహ దేవ II (1279-1306)
భాను దేవ II (1306-1328)
నరసింహ దేవ III (1328-1352)
భాను దేవ III (1352-1378)
నరసింహ దేవ IV (1378-1414)
భాను దేవ IV (1414-1434)

కాకతీయ రాజవంశం (1083-1323 సిఈ)[మార్చు]

సంఖ్య	పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి చరిత్ర)	పరిపాలన కాలం (పురాణం చరిత్ర)	శాతవాహన (జనం–మరణం)	పాలనలో జరిగిన సంఘటనలు
1		(క్రీ. శ. 750 - 768)	కాకతి వెన్నయ
2			మొదటి గుండయ
3		(క్రీ. శ. 825 - 870)	రెండవ గుండయ
4		(క్రీ. శ. 870 - 895)	మూడవ గుండయ
5		(క్రీ. శ. 896 - 925)	ఎఱ్ఱయ
6	(1000-1030)	(క్రీ. శ. 946 - 955)	మొదటి బేతరాజు
7		(క్రీ. శ. 956 - 995)	నాల్గవ గుండయ
8		(క్రీ. శ. 996 - 1051)	గరుడ బేతరాజు
9	(1030-1075)	(క్రీ.శ. 1052 - 1076)	మొదటి ప్రోలరాజు
10	(1075-1110)	(క్రీ.శ. 1076 - 1108)	రెండవ బేతరాజు
11		(క్రీ. శ. 1108 - 1116)	దుర్గరాజు
12	(1110-1158)	(క్రీ. శ. 1116 -1157)	రెండవ ప్రోలరాజు
13	(1158-1195)	(క్రీ.శ. 1158 - 1196)	రుద్రదేవుడు లేదా ప్రతాపరుద్ర I / రుద్రద్రేవ I
14	(1195-1198)	(క్రీ.శ. 1196 - 1199)	మహాదేవుడు	రాజు రుద్రదేవ యొక్క సోదరుడు
15	(1199-1261)	(క్రీ.శ. 1199 - 1269)	గణపతిదేవుడు	రాజు రుద్రదేవ యొక్క సోదరుడు
16	(1262-1296)	(క్రీ.శ. 1269 - 1289)	రుద్రమదేవి
17	(1296-1323)	(క్రీ.శ. 1289 - 1323)	ప్రతాపరుద్రుడు లేదా రుద్రద్రేవ II	రాణి రుద్రమ దేవి యొక్క మనవడు.

కలాచూరిస్ రాజవంశం - కల్యాణి (దక్షిణం) (1130-1184)[మార్చు]

2

బిజ్జాలా II (1130-1167), క్రీ.శ 1162 లో కళ్యాణి చాలూకాస్ నుండి స్వాతంత్ర్యం ప్రకటించారు.
సోవిదేవ (1168-1176)
మల్లుగి → ఇతని సోదరుడు శంకముడుచే తొలగింప బడ్డాడు.
శంకమ (1176-1180)
అహవామల్లా (1180-83)
సింఘానా (1183-84)

సూతియా రాజవంశం పాలన - తూర్పు అస్సాం (1187–1524)[మార్చు]

2

బీర్‌పాల్ (1187–1224)
రత్నధ్వజపాల్ (1224–1250)
విజయధ్వజపాల్(1250–1278)
విక్రమధ్వజపాల్ (1278–1302)
గరుడధ్వజపాల్ (1302–1322)
శంఖధ్వజపాల్ (1322–1343)
మయూరధ్వజపాల్ (1343–1361)
జయధ్వజపాల్ (1361–1383)
కర్మధ్వజపాల్ (1383–1401)
సత్యనారాయణ్ (1401-1421)
లక్ష్మీనారాయణన్ (1421-1439)
ధర్మనారాయణ్ (1439-1458)
ప్రత్యక్షనారాయణ్ (1458–1480)
పూర్ణోదయనారాయణ్ (1480–1502)
ధర్మధ్వజపాల్ (1502-1522)
నిత్యపాల్ (1522-1524)

బనా రాజవంశం పాలన - మగడైమండలం(సి.1190-1260 సిఈ)[మార్చు]

కదవ రాజవంశం (సుమారుగా సి.1216-1279 సిఈ)[మార్చు]

కొప్పెరుంచింగా I (సి. 1216 – 1242)
కొప్పెరుంచింగా II (సి. 1243 – 1279)

తుర్కిక్ ముస్లిం తెగలు (1206-1526)[మార్చు]

తుర్కీజాతి నాయకుడు తైమూర్ లంగ్ (తామర్లేన్ లేదా కుంటి తైమూరు) భారతదేశం మీద దాడి చేశాడు. ఉత్తర భారతదేశం మీదకి మధ్యాసియా సైన్యం ఘోరకలి దాడి 1398 సం.లో తిరిగి మొదలు పెట్టారు.

ఢిల్లీ సుల్తానేట్ (1206-1526)[మార్చు]

ఢిల్లీ సుల్తానేట్ యొక్క మ్యాప్.

పేరు ఉన్నప్పటికీ, రాజధాని పదేపదే ఢిల్లీ నగరం కంటే ఇతర చోట్ల ఉంది, ఎల్లప్పుడూ సమీపంలో లేదు.

మామ్లుక్ రాజవంశం - ఢిల్లీ (1206-1290)[మార్చు]

ఈ మామ్లుక్ రాజవంశం వాళ్ళనే బానిస రాజులు అని అంటారు.

సంఖ్య	పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి చరిత్ర)	పరిపాలన కాలం (పురాణం చరిత్ర)	మామ్లుక్ (జనం–మరణం)	పాలనలో జరిగిన సంఘటనలు
1		(1206–1210)	కుతుబుద్దీన్ ఐబక్	ఇతను మహమ్మద్ ఘోరీ సేనాపతి. ఘోరీ మరణించాక ఇతను స్వతంత్రంగా రాజ్యం స్థాపించాడు. ముహమ్మద్ ఘోరీ చే "నాయబ్-ఉస్-సల్తనత్"గా నియమింపబడ్డాడు. మొదటి ముస్లిం సుల్తాన్, ఢిల్లీని రాజధానిగా చేసుకుని పరిపాలించాడు.
2		(1210–1211)	అరం షాహ్
3		(1211–1236)	షంసుద్దీన్ అల్తమష్ లేదా ఇల్బట్ మిష్	ఇతను కుతుబుద్దీన్ ఐబక్ నకు అల్లుడు.
4		(1236)	రుకునుద్దీన్ ఫిరోజ్	అల్తమష్ కుమారుడు
5		(1236–1240)	రజియా సుల్తానా (స్త్రీ)	తండ్రి ఇల్బట్ మిష్ మరణించాక గద్దె నెక్కింది. కొద్దికాలం రాజ్యం చేసి మరణించింది. అల్తమష్ కుమార్.తె
6		(1240–1242)	మొయిజుద్దీన్ బెహ్రామ్	అల్తమష్ కుమారుడు
7		(1242–1246)	అలాఉద్దీన్ మసూద్	రుకునుద్దీన్ కుమారుడు
8		(1246–1266)	నాసిరుద్దీన్ మహ్మూద్	అల్తమష్ కుమారుడు
9	1265	(1266–1286)	గియాసుద్దీన్ బల్బన్	మాజీ-బానిస, సుల్తాన్ నాసిరుద్దీన్ మహ్మూద్ అల్లుడు. ఉత్తరాన ఉన్న మంగోలులు దాడి నుంచి ఢిల్లీ సుల్తాను రాజ్యం కాపాడాడు.

అనామకులు అనేకమంది ఢిల్లీ సుల్తానులు అయ్యారు.

ఖిల్జీ రాజవంశం (1290-1320)[మార్చు]

బానిస రాజుల తదుపరి ఈ కొత్త ఖిల్జీ పాలక వంశం ఢిల్లీ సింహాసనం 1290 సం.లో ఆక్రమించింది.

ఖిల్జీ వంశంలోని చివరి సుల్తాన్ హత్య జరగటంతో కొత్త సుల్తానుల వంశంగా తుగ్లక్ వంశం ఢిల్లీ సింహాసనం ఆక్రమించింది.

తుగ్లక్ రాజవంశం (1320-1399)[మార్చు]

భారతదేశం నిస్సహాయ స్థితి యందు దర్శనము ఇచ్చిన కాలం. తుగ్లక్ వంశం 1413 సం.లో అంతరించి పోయింది.

తుగ్లక్ సుల్తానుల కాలంలో ఢిల్లీ సల్తనత్.

గియాజుద్దీన్ తుగ్లక్ (1320–1325)^[18]
ముహమ్మద్ బిన్ తుగ్లక్ (1325–1351) : ఇతను 1325 సం.లో గద్దెనెక్కాడు. 25 సం.లు పరిపాలించాడు. తుగ్లక్ వంశంలో ముఖ్యుడు. రాజధానిని ఢిల్లీ నుండి (దేవగిరి) దౌలతాబాద్ నకు మార్చాడు.
మహ్మూద్ ఇబ్న్ ముహమ్మద్ (మార్చి 1351)
ఫైరోజ్ షాహ్ తుగ్లక్ (1351–1388)
గియాజుద్దీన్ తుగ్లక్ II (1388–1389)
అబూబక్ర్ షాహ్ (1389–1390)
నాసిరుద్దీన్ ముహమ్మద్ షాహ్ III (1390–1393)
సికందర్ షాహ్ I (మార్చి - ఏప్రిల్ 1393)
నాసిరుద్దీన్ ముహమ్మద్ షాహ్ (సుల్తాన్ మహ్మూద్ II) ఢిల్లీ (1393–1413), నాసిరుద్దీన్ ముహమ్మద్ కుమారుడు, తూర్పు భాగాన్ని ఢిల్లీనుండి పాలించాడు.
నాసిరుద్దీన్ నుస్రత్ షాహ్ (1394–1414), ఫిరోజ్ షా తుగ్లక్ మనుమడు, పశ్చిమాన్ని ఫిరోజాబాద్ నుండి పాలించాడు.

సయ్యద్ రాజవంశం (1414-1451)[మార్చు]

ఒక స్థానిక గవర్నరు ఢిల్లీని ఆక్రమించి సయ్యద్ వంశాన్ని స్థాపించాడు.

*ఖిజ్ర్ (1414-1421)
ముబారక్ షాహ్ II (1421-1434)
ముహామాద్ షాహ్ IV (1434-1445)
ఆలం షాహ్ I (1445-1451)

సయ్యద్ వంశం కొంతకాలం ఢిల్లీని పరిపాలించి, కాలగర్భంలో కలసిపోయింది. ఆ తదుపరి, మరొక గవర్నరు ఢిల్లీ గద్దె నెక్కాడు. అతడు లోడీ వంశస్థుడు అయిన ఒక ఆఫ్ఘన్ సర్దారు.

లోడి రాజవంశం (1451-1526)[మార్చు]

బాబరు దండయాత్ర కాలంలో ఢిల్లీ సల్తనత్.

బహలో ఖాన్ లోడి (1451-1489)
సికందర్ లోడి (1489-1517) - పశ్చిమ బెంగాల్ వరకు గంగానది లోయని అదుపులో పెట్టాడు. ఢిల్లీ నుండి ఆగ్రా అనే కొత్త నగరానికి రాజధానిని మార్చాడు.
ఇబ్రహీం లోడి (1517-1526) - డిల్లీ సుల్తానులలో ఆఖరివాడు. ఇతనిపై ఆఫ్ఘన్ సర్దార్లు ప్రతిఘటించారు, చివరకు కాబూల్ రాజు, బాబర్‌తో కుట్ర పన్ని 1526లో బాబర్ చేత ఓడించబడ్డాడు. బాబరు చే మొదటి పానిపట్టు యుద్ధంలో సంహరించబడ్డాడు ( 1526 ఏప్రిల్ 20). (ఢిల్లీ సుల్తాను రాజ్యమును మొఘల్ సామ్రాజ్యంతో భర్తీ చేయబడ్డది)

బహమనీ సుల్తానులు (1347-1527)[మార్చు]

అల్లాద్దీన్‌ హసన్‌ బహ్మన్‌ షా 1347 - 1358 తన రాజధానిని గుల్బర్గాలో స్థాపించాడు.
మహమ్మద్‌ షా I 1358 - 1375
అల్లాద్దీన్‌ ముజాహిద్‌ షా 1375 - 1378
దావూద్‌ షా 1378
మహమ్మద్‌ షా II 1378 - 1397
ఘియాతుద్దీన్‌ 1397
షంషుద్దీన్‌ 1397
తాజుద్దీన్ ఫిరోజ్‌ షా 1397 - 1422
అహ్మద్‌ షా I వలీ 1422 - 1436 ఇతను రాజధానిని బీదర్‌ లో స్థాపించాడు
అల్లాద్దీన్‌ అహ్మద్‌ షా II 1436 - 1458
అల్లాద్దీన్‌ హుమాయున్‌ జాలిమ్‌ షా 1458 - 1461
నిజాం షా 1461 - 1463
మహమ్మద్‌ షా III లష్కరి 1463 - 1482
మహమ్మద్‌ షా IV (మెహమూద్‌ షా) 1482 - 1518
అహ్మద్‌ షా III 1518 - 1521
అల్లాద్దీన్‌ 1521 - 1522
వలీ అల్లా షా 1522 - 1525
కలీమల్లా షా 1525 - 1527

మాల్వా సుల్తానులు (1392-1562)[మార్చు]

ఘోరీలు (1390-1436)[మార్చు]

3

దిలావర్ ఖాన్ హుస్సేన్ (1390-1405)
ఆల్ప్ ఖాన్ హుసాంగ్ (1405-1435)
ఘజ్ని ఖాన్ ముహమ్మద్ (1435-1436)
మసూద్ ఖాన్ (1436)

ఖిల్జీలు (1436-1535)[మార్చు]

3

మహముద్ షా I (1436-1469)
గియాత్ షా (1469-1500)
నాసిర్ షా (1500-1511)
మహముద్ షా II (1511-1530)

గుజరాత్ కింద (1530-1534)

అమిత్ పార్సగాండిట్స్ (1534-1535)

కదీరిద్ (1535-1555)[మార్చు]

ఖాదీర్ షా (1535-1542)
మొఘల్ సామ్రాజ్యంలో (1542-1555)

షాజాతీద్ (1555-1562)[మార్చు]

షాజాత్ ఖాన్ (1555)
మియాన్ భయేజీద్ బాజ్ బహదూర్ (1555-1562)

గద్వాల సంస్థానము రాజులు[మార్చు]

బుడ్డారెడ్డి గద్వాల సంస్థానమునకు మూలపురుషుడు.^[19] మొత్తం 11 రాజులు, 9 రాణులు ఈ సంస్థానాన్ని పాలించారు. వీరిలో ముఖ్యులు.

రాజ శోభనాద్రి
రాణి లింగమ్మ (1712 - 1723)
రాణి అమ్మక్కమ్మ (1723 - 1724 )
రాణి లింగమ్మ ( 1724 - 1738 )
రాజా తిరుమలరావు
రాణి మంగమ్మ ( 1742 - 1743)
రాణి చొక్కమ్మ ( 1743 - 1747 )
రాజా రామారావు
రాజా చిన్నసోమభూపాలుడు
రాజా చిన్నరామభూపాలుడు
రాజా సీతారాం భూపాలుడు
రాణి లింగమ్మ (1840 - 1841 )
రాజా సోమభూపాలుడు
రాణి వెంకటలక్ష్మమ్మ
రాజారాంభూపాలుడు
రాణి లక్ష్మీదేవమ్మ
మహారాణి ఆదిలక్ష్మిదేవమ్మ ( 1924 - 1949 )^[20]

అహోం రాజవంశం (అస్సాం) (1228-1826)[మార్చు]

3

సుకఫా (1228-1268)
సుతీఫా (1268-1281)
సుబిన్‌ఫా (1281-1293)
సుఖాంగ్‌ఫా (1293-1332)
సుఖ్రంఫా (1332-1364)
ఇంటెర్రెగ్నమ్ (1364-1369)
సూతుపా (1369-1376)
ఇంటెర్రెగ్నమ్ (1376-1380)
త్యో ఖంతి (1380-1389)
ఇంటెర్రెగ్నమ్ (1389-1397)
సుడాంగ్‌ఫా (1397-1407)
సుజాంగ్‌ఫా (1407-1422)
సుఫాక్‌ఫా (1422–1439)
సుసేన్‌ఫా (1439–1488)
సునేఫా (1488-1493)
సుపీమ్‌ఫా (1493-1497)
స్వర్గనారాయణ (1497-1539)
సుక్లన్‌ముంగ్ (1539-1552)
సుఖంఫాఫా (1552-1603)
ప్రతాప్ సింహ (1603-1641)
జయాదిత్య సింహ (1641-1644)
సూతింగ్‌ఫా (1644-1648)
జయధ్వజ్ సిన్హా (1648-1663)
చక్రధ్వజ్ సింహ (1663-1670)
ఉదయాదిత్య సింహ (1670-1672)
రామద్వజ సింహ (1672-1674)
సుహుంగా (1674-1675)
గోబర్ (1675-1675)
సుజ్నిఫా (1675-1677)
సుదోయిఫా (1677-1679)
రత్నాధ్వజ్ సింహ (1679-1681)
గదాధర్ సింహ (1681-1696)
రుద్ర సింహ (1696-1714)
సిబా సింహ (1714-1744)
ప్రమత్త సింహ (1744-1751)
రాజేశ్వర్ సింహ (1751-1769)
లక్ష్మీ సింహ (1769-1780)
గౌరీనాథ్ సింహ (1780-1795)
కమలేశ్వర్ సింహ (1795-1811)
చంద్రకాంత సింహ (1811-1818)
పురందర్ సింహ (1818-1819)
చంద్రకాంత సింహ (1819-1821)
జోగేశ్వర్ సింహ (1821-1822)
పురందర్ సింహ (1833-1838)

రెడ్డి రాజవంశం (1325-1448 సిఈ)[మార్చు]

సంఖ్య.	పరిపాలన కాలం	రెడ్డి రాజవంశం (జనం–మరణం)
1	1325-1335	ప్రోలయ వేమా రెడ్డి
2	1335-1364	అనవోతా రెడ్డి
3	1364-1386	అనవేమా రెడ్డి
4	1386-1402	కుమారగిరి రెడ్డి
5	1395-1414	కాటయ వేమా రెడ్డి
6	1414-1423	అల్లాడ రెడ్డి
7	1423-1448	వీరభద్రా రెడ్డి

విజయనగర సామ్రాజ్యం (1336-1646)[మార్చు]

విజయనగర సామ్రాజ్యం

సంగమ వంశము
మొదటి హరిహర రాయలు	1336-1356
మొదటి బుక్క రాయలు	1356-1377
రెండవ హరిహర రాయలు	1377-1404
విరూపాక్ష రాయలు	1404-1405
రెండవ బుక్క రాయలు	1405-1406
మొదటి దేవ రాయలు	1406-1422
రామచంద్ర రాయలు	1422
వీర విజయ బుక్క రాయలు	1422-1424
రెండవ దేవ రాయలు	1424-1446
మల్లికార్జున రాయలు	1446-1465
రెండవ విరూపాక్ష రాయలు	1465-1485
ప్రౌఢ రాయలు	1485
సాళువ వంశము
సాళువ నరసింహ దేవ రాయలు	1485-1491
తిమ్మ భూపాలుడు	1491
రెండవ నరసింహ రాయలు	1491-1505
తుళువ వంశము
తుళువ నరస నాయకుడు	1491-1503
వీరనరసింహ రాయలు	1503-1509
శ్రీ కృష్ణదేవ రాయలు	1509-1529
అచ్యుత దేవ రాయలు	1529-1542
సదాశివ రాయలు	1542-1570
ఆరవీటి వంశము
అళియ రామ రాయలు	1542-1565
తిరుమల దేవ రాయలు	1565-1572
శ్రీరంగ రాయలు	1572-1586
వెంకట II	1586-1614
శ్రీ రంగ రాయలు 2	1614-1614
రామదేవ	1617-1632
వెంకట III	1632-1642
శ్రీరంగ III	1642-1646

సంగమ రాజవంశం (1336-1487)[మార్చు]

సంఖ్య	పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి)	పరిపాలన కాలం (పురాణం)	సంగమ (జనం–మరణం)
1	1336-1343	1336 - 1356	మొదటి హరిహర రాయలు లేదా మొదటి హరిహారా (దేవా రాయా)
2	(1343-1379)	1356 - 1377	మొదటి బుక్క రాయలు లేదా మొదటి బుక్కా
3	(1379-1399)	1377 - 1404	రెండవ హరిహర రాయలు లేదా రెండవ హరిహర
4		1404 - 1405	విరూపాక్ష రాయలు
5	(1399-1406)	1405 - 1406	రెండవ బుక్క రాయలు
6	(1406-1412)	1406 - 1422	మొదటి దేవరాయలు
7		1422లో నాలుగు నెలలు	రామచంద్ర రాయలు
8	(1412-1419)	1422 - 1426	వీర విజయ బుక్క రాయలు
9	(1419-1444)	1426 - 1446	రెండవ దేవ రాయలు
10	(1444-1449)		(తెలియదు)
11	(1452-1465)	1446 - 1465	మల్లికార్జున రాయలు
12	(1468-1469)		రాజశేఖర
13	(1470-1471)		మొదటి విరూపాక్షా
14	(1476-?)	1485 కొంత కాలము	ప్రౌఢరాయలు
15	(1483-1484)	1465 - 1485	రెండవ విరూపాక్ష రాయలు
16	(1486-1487)		రాజశేఖర

సాళువ రాజవంశం (1490-1567)[మార్చు]

సంఖ్య	పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి)	పరిపాలన కాలం (పురాణం)	సాళువ (జనం–మరణం)
1	(1490-1503)	1485 - 1490	సాళువ నరసింహదేవ రాయలు
2		1490	తిమ్మ భూపాలుడు
3	(1503-1509)	1490 - 1506	రెండవ నరసింహ రాయలు / నరస (వీర నరసింహ)
4	(1530-1542)		అచ్యుత రాయలు
5	(1542-1567)		సదాశివ రాయలు

(నిజానికి రెండవ నరసింహ రాయలు కాలమున అధికారము మొత్తము తుళువ నరస నాయకుడు చేతిలోనే ఉండేది, రెండవ నరసింహ రాయలు కేవలం పెనుగొండ దుర్గమునందు గృహదిగ్భందనమున ఉండెడివాడు.)

తుళువ రాజవంశం (1491-1570)[మార్చు]

సంఖ్య	పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి)	పరిపాలన కాలం (పురాణం)	తుళువ (జనం–మరణం)
1	(1491-1503)		తుళువ నరస నాయక
2	(1503-1509)	1506 - 1509	వీరనరసింహ రాయలు
3	(1509-1529)	1509 - 1529	శ్రీ కృష్ణదేవ రాయలు
4	(1529-1542)	1529 - 1542	అచ్యుత దేవ రాయలు
5	(1529-1542)		అచ్యుత దేవ రాయలు
6	(1542)		మొదటి వెంకట రాయలు
7	(1543-1576)		సదాశివ రాయలు

అరవీటి రాజవంశం (1565–1680)[మార్చు]

సంఖ్య	పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి)	పరిపాలన కాలం (పురాణం)	శాతవాహన (జనం–మరణం)	పాలనలో జరిగిన సంఘటనలు
1	(1542-1565)		అళియ రామ రాయలు	అనధికారిక పాలకుడు
2	(1570-1572)	1565 - 1572	తిరుమల దేవ రాయలు
3	(1572-1585)	1572 - 1585	శ్రీరంగ దేవ రాయలు / మొదటి రంగ రాయలు
4		1585	రామ రాజు
5	(1586-1614)	1585 - 1614	వేంకటపతి దేవ రాయలు / రెండవ వెంకటపతి రాయలు
6	(1614)	1614 - 1614	శ్రీరంగ రాయలు / రెండవ శ్రీరంగ దేవ రాయలు
7		1617 - 1630 ^[21]	రామదేవ రాయలు
8	(1630-1642)	1630 - 1642	వేంకటపతి రాయలు / మూడవ వేంకటపతి దేవ రాయలు
9	(1642)	1642 - 1678	రెండవ శ్రీరంగ దేవ రాయలు
10		1678 - 1680	వేంకట పతి రాయలు

మైసూర్ / ఖుదాదాద్ పాలకులు (1371-1950)[మార్చు]

వడయార్ రాజవంశం (మొదటి పరిపాలన, 1371–1761)[మార్చు]

యదురాయ వడయార్ లేదా రాజా విజయ రాజ్ వడయార్ (1371-1423)
హిరియా బెట్టాడ చామరాజ వడయార్ I (1423-1459)
తిమ్మారాజ వడయార్ I (1459-1478)
హిరియా చామరాజ వడయార్ II (1478-1513)
హిరియా బెట్టాడ చామరాజ వడయార్ III (1513-1553)
తిమ్మారాజ వడయార్ II (1553-1572)
బోలా చామరాజ వడయార్ IV (1572-1576)
బెట్టాడ దేవరాజ వడయార్ (1576-1578)
రాజా వడయార్ I (1578-1617)
చామరాజ వడయార్ V (1617-1637)
రాజా వడయార్ II (1637-1638)
కంఠీరవ నరసరాజ వడయార్ I (రణధీర) (1638-1659)
దొడ్డ దేవరాజ వడయార్ (1659-1673)
చిక్క దేవరాజ వడయార్ (1673-1704)
కంఠీరవ నరసరాజ వడయార్ II (1704-1714)
దొడ్డ కృష్ణరాజ వడయార్ I (1714-1732)
చామరాజ వడయార్ VI (1732-1734)
కృష్ణరాజ వడయార్ II (ఇమ్మాడి) (1734-1766), 1761 నుండి హైదర్ ఆలీ పాలనలో ఉన్నాడు.
నానజరాజ వడయార్ (1766-1772), హైదర్ ఆలీ పాలనలో ఉన్నాడు
బెట్టాడ చామరాజ వడయార్ VII (1772-1776), హైదర్ ఆలీ పాలనలో ఉన్నాడు
ఖాసా చామరాజ వడయార్ VIII (1776-1796), 1782 వరకు హైదర్ ఆలీ పాలనలో ఉన్నాడు, తదుపరి టిప్పు సుల్తాన్ కింద 1796 (అంత్యకాలం) వరకు ఉన్నాడు.
మైసూర్ రాజుల పాలన (వడయార్ రాజవంశం) 1761 నుండి 1799 వరకు అంతరాయం కలిగింది.

హైదర్ ఆలీ యొక్క మైసూర్ రాజవంశం (1761-1799)[మార్చు]

హైదర్ ఆలీ (1761-1782), ముస్లిం కమాండర్ హిందూ మహారాజాను తొలగిస్తూ, మొదటిసారిగా జరిగిన నాలుగు ఆంగ్లో-మైసూరు యుద్ధాల్లో బ్రిటీష్, హైదరాబాదులోని నిజాములుతో పోరాడాడు.
టిప్పు సుల్తాన్ : హైదర్ అలీ కుమారుడు టిప్పు సుల్తాన్ (టైగర్ ఆఫ్ మైసూర్) (1782-1799), మైసూర్ యొక్క గొప్ప పాలకుడుగా, ఖుదాదాద్ నవల శైలి బాద్షా బహదూర్ (మొఘల్ 'బద్షా'కు బదులుగా భారతదేశం యొక్క ప్రాముఖ్యతను పేర్కొంది) గా పేరు పొందాడు. మూడు ఆంగ్లో-మైసూర్ యుద్ధాల్లో మొదటిసారిగా ఉపయోగించిన ఇక్కడ ఇనుప రాకెట్ల హైదరాబాదులోని బ్రిటీష్, మరాఠాలు, నిజాంలుతో, ఫ్రెంచ్‌కు అనుబంధంతో పోరాడారు, ప్రతిదీ కోల్పోయాడు.

వడయార్ రాజవంశం (రెండవ పరిపాలన, 1799–1950)[మార్చు]

కృష్ణరాజ వడయార్ III (మమ్ముడి) (1799-1868)
చామరాజ వడయార్ IX (1868-1894)
హెచ్.హెచ్. వాణి విలాస్ సన్నిధాన, చామరాజ వడయార్ IX యొక్క రాణి 1894 నుండి 1902 వరకు రెజెంట్‌గా పనిచేశారు
కృష్ణరాజ వడయార్ IV (నల్వాడి) (1894-1940)
జయచామరాజ వడయార్ బహదూర్ (1940-1950)

భారతదేశం (ప్రజాపాలన)[మార్చు]

శ్రీకంఠదత్త నరసింహరాజ ఒడయార్ జననం: 1953 ఫిబ్రవరి 20, మైసూర్, భారతదేశం. మరణం: 2013 డిసెంబరు 10 (వయసు 60)

బెంగలూరు, కర్ణాటక, భారతదేశం. శ్రీకంఠదత్త నరసింహరాజ ఒడయార్ మైసూర్ సంస్థానం చివరి రాజు జయచామ రాజేంద్ర ఒడయార్ ఏకైక కుమారుడు. ఇతడు మైసూరు రాజ్యాన్ని పరిపాలించిన యదు వంశ రాజులలో చివరివాడు.

గజపతి రాజ్యం (1434-1541 సిఈ)[మార్చు]

3

కపలీంద్ర దేవ (1434-67)
పురుషోత్తమ దేవ (1467-97)
ప్రతాపరుద్ర దేవ (1497-1540)
కలువా దేవ (1540-41)
కాఖరువా దేవా (1541)

కొచ్చిన్ మహారాజులు (పెరుంపదప్పు స్వరూపం, 1503-1964)[మార్చు]

చేరామన్ పెరుమాళ్ యొక్క మేనల్లుడు వీర కేరళ వర్మ 7 వ శతాబ్దం మధ్యకాలంలో కొచ్చిన్ రాజుగా భావిస్తున్నారు. కానీ ఇక్కడ 1503 లో ప్రారంభించిన రికార్డులు సూచించడం జరిగింది.

ఉన్నిరామన్ కోయికళ్ I (? -1503)
ఉన్నిరామన్ కోయికళ్ II (1503-1537)
వీర కేరళ వర్మ (1537-1565)
కేశవ రామ వర్మ (1565-1601)
వీర కేరళ వర్మ (1601-1615)
రవి వర్మ I (1615-1624)
వీర కేరళ వర్మ (1624-1637)
గోదా వర్మ (1637-1645)
వీరారైర వర్మ (1645-1646)
వీర కేరళ వర్మ (1646-1650)
రామ వర్మ I (1650-1656)
రాణి గంగాధరలక్ష్మి (1656-1658)
రామ వర్మ II (1658-1662)
గోదా వర్మ (1662-1663)
వీర కేరళ వర్మ (1663-1687)
రామ వర్మ III (1687-1693)
రవి వర్మ II (1693-1697)
రామ వర్మ IV (1697-1701)
రామ వర్మ V (1701-1721)
రవి వర్మ III (1721-1731)
రామ వర్మ VI (1731-1746)
వీర కేరళ వర్మ I (1746-1749)
రామ వర్మ VII (1749-1760)
వీర కేరళ వర్మ II (1760-1775)
రామ వర్మ VIII (1775-1790)
శక్తన్ థాంపురాన్ (రామ వర్మ IX) (1790-1805)
రామ వర్మ X (1805-1809) - వెల్లరపల్లి-యిల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ ("వెల్లరపాలి"లో మరణించిన రాజు)
వీర కేరళ వర్మ III (1809-1828) - కార్కిదాకా మసాథిల్ థెపీటా థాంపురాన్ ("కార్కిదాకా"లో, నెల (మలయాళ ఎరా) లో మరణించిన రాజు)
రామ వర్మ XI (1828-1837) - తులాం-మసాథిల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ ("తులాం" నెలలో మరణించిన రాజు (ఎంఈ))
రామ వర్మ XII (1837-1844) - ఎడవా-మసాథిల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ ("ఎదవం" నెలలో చనిపోయిన రాజు (ఎంఈ))
రామ వర్మ XIII (1844-1851) - త్రిశూర్-ఇల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ ("త్రిశీవర్‌పూర్" లేదా త్రిశూర్ లో మరణించిన రాజు)
వీర కేరళ వర్మ IV (1851-1853) - కాశీ-యిల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ ("కాశీ" లేదా వారణాసిలో చనిపోయిన రాజు)
రవి వర్మ IV (1853-1864) - మకరా మసాథిల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ ("మకరం" నెలలో మరణించిన రాజు (ఎంఈ) )
రామ వర్మ XIV (1864-1888) - మిథున మసాథిల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ (మిథునం నెలలో చనిపోయిన రాజు (ఎంఈ))
కేరళ వర్మ V (1888-1895) - చింగం మసాథిల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ ("చింగం" నెలలో (ఎంఈ) లో చనిపోయిన రాజు)
రామ వర్మ XV (1895-1914) - ఎ.కె.ఎ. రాజర్షి, తిరుగుబాటు (1932 లో మరణించాడు)
రామ వర్మ XVI (1915-1932) - మద్రాసిల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ (మద్రాసు లేదా చెన్నైలో మరణించిన రాజు)
రామ వర్మ XVII (1932-1941) - ధార్మిక చక్రవర్తి (ధర్మ రాజు), చౌరా-యిల్ థీపెట్టా థాంపురాన్ ("చౌరా"లో చనిపోయిన రాజు)
కేరళ వర్మ VI (1941-1943) - మిడుక్కున్ (సింన్: స్మార్ట్, నిపుణుడు, గొప్పవాడు) థాంపురాన్
రవి వర్మ V (1943-1946) - కుంజప్పన్ థాంపురాన్ (మిడుక్కున్ థాంపురాన్ యొక్క సోదరుడు)
కేరళ వర్మ VII (1946-1948) - ఐక్య-కేరళం (యూనిఫైడ్ కేరళ) థాంపురాన్
రామ వర్మ XVIII (1948-1964) - పరీక్షిత్ థాంపురాన్

కుతుబ్ షాహి రాజవంశం (1518-1687)[మార్చు]

3

మొఘల్ సామ్రాజ్యం (1526-1857)[మార్చు]

2

ఢిల్లీ సుల్తానేట్‌ను ఓడించిన తరువాత (3 ప్రారంభ గన్‌పౌడర్ సామ్రాజ్యాలలో ఒకటి), జహీర్ ఉద్ దిన్ ముహమ్మద్ బాబర్ (1526-1530), మంగోల్ విజేత యొక్క వారసుడు చెంఘీజ్ ఖాన్, తైమూర్ యొక్క అమీర్ , మొఘల్ సామ్రాజ్యాన్ని స్థాపించాడు.
నాసిర్ ఉద్ దిన్ ముహమ్మద్ హుమయూన్ (1530-1540), ఆఫ్ఘన్ యోధుడు షేర్ షా సూరి చేతిలో అతని సామ్రాజ్యాన్ని తాత్కాలికంగా ఓడిపోయాడు, 1556 లో ఆదిల్ షా సూరిని ఓడించిన తరువాత తన పాలనను పునరుద్ధరించాడు.
జలాల్ ఉద్ దిన్ ముహమ్మద్ అక్బర్ (అక్బర్ ది గ్రేట్) (1556-1605), మొఘలులందరిలో గొప్పవాడుగా భావించి, హేమచంద్ర విక్రమాదిత్యను ఓడించిన తరువాత తన రాజవంశ పాలనను పునరుద్ధరించాడు. అతను ఉత్తర భారతదేశంలో మొఘల్ సామ్రాజ్యం యొక్క అతిపెద్ద విస్తరణను చేపట్టాడు.
నూరు ఉద్ దిన్ ముహమ్మద్ జహంగీర్ (1605-1627), షెహజదా సలీమ్ గా పిలిచే వారు.
షియాబ్-ఉద్-దిన్ షాజహాన్ (1627-1657), తాజ్‌మహల్‌ ను నిర్మించారు, ఇది తరచుగా ప్రపంచంలోని ఏడు అద్భుతాలలో ఒకటిగా పరిగణించబడుతుంది.
ముహుద్దీన్ ముహమ్మద్ ఔరంగజేబు ఆలంజిర్ (1658-1707), మొఘల్ సామ్రాజ్యాన్ని విస్తృతంగా విస్తరించాడు, దక్షిణాసియా, ఆఫ్ఘనిస్తాన్‌లో అధికభాగం పాలించాడు.
ముహమ్మద్ అజమ్ షా (1707)
బహదూర్ షా I (1707-1712)
జహందర్ షా (1712-1713)
ఫరూక్ సయార్ (1713-1719)
రఫీ ఉద్‌ దారజత్ (1719)
రఫీ ఉద్ దౌలా (1719)
నికిసియార్ (1719)
ముహమ్మద్ షా (మొదటి నియమం, 1719-1720)
ముహమ్మద్ ఇబ్రహీం (1720)
ముహమ్మద్ షా (పునరుద్ధరించబడ్డాడు) (1720-1748)
అహ్మద్ షా బహదూర్ (1748-1754)
అలాంగిర్ II (1754-1759)
షాజహాన్ III (1760)
షా ఆలం II (1759-1806)
అక్బర్ షా II (1806-1837)
బహదూర్ షా II (1837-1857)

మేవార్ రాజవంశం[మార్చు]

మేవార్ (సిసోడియా)[మార్చు]

3

హమీర్ సింగ్ (1326-1364)
క్షేత్ర సింగ్ (1364-1382)
లఖ సింగ్ (1382-1421)
మోకాల్ సింగ్ (1421-1433)
రాణా కుంభ (1433-1468)
ఉదయ్ సింగ్ I (1468-1473)
రాణా రైమల్ (1473-1508)
రాణా సంగా (1508-1527) - భారతదేశం యొక్క చివరి రాజపుత్ర చక్రవర్తి.
రతన్ సింగ్ II (1528-1531)
విక్రమాదిత్య సింగ్ (1531-1536)
వన్విర్ సింగ్ (1536-1540)
ఉదయ్ సింగ్ II (1540-1572)
మహారాణా ప్రతాప్ (1572-1597)
అమర్ సింగ్ I (1597-1620)
కరణ్ సింగ్ II (1620-1628)
జగత్ సింగ్ I (1628-1652)
రాజ్ సింగ్ I (1652-1680)
జై సింగ్ (1680-1698)
అమర్ సింగ్ II (1698-1710)
సంగ్రాం సింగ్ II (1710-1734)
జగత్ సింగ్ II (1734-1751)
ప్రతాప్ సింగ్ II (1751-1754)
రాజ్ సింగ్ II (1754-1762)
ఆరి సింగ్ II (1762-1772)
హమీర్ సింగ్ II (1772-1778)
భీం సింగ్ (1778-1828)
జావన్ సింగ్ (1828-1838)
శంభు సింగ్ (1861-1874)
సజ్జన్ సింగ్ (1874-1884)
ఫతే సింగ్ (1884-1930)
భూపాల్ సింగ్ (1930-1947)

సూరి రాజవంశం (1540-1555)[మార్చు]

3

షేర్ షా (1540-1545), రెండవ మొఘల్ చక్రవర్తి హుమయూన్‌ను ఓడించిన తరువాత మొఘల్ సామ్రాజ్యాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్నాడు.
ఇస్లాం షా సూరి (1545-1554)
ఫిరుజ్ షా సూరి (1554)
ముహమ్మద్ ఆదిల్ షా (1554-1555)
ఇబ్రహీం షా సూరి (1555)
సికందార్ షా సూరి (1554-1555)
ఆదిల్ షా (1555-1556)

చోగియల్, సిక్కిం, లడఖ్ చక్రవర్తులు (1642-1975)[మార్చు]

సిక్కిం యొక్క చోగ్యాల్స్ జాబితా (1642–1975)[మార్చు]

సంఖ్య.	పరిపాలన కాలం	చోగ్యాల్ (జనం–మరణం)	పాలనలో జరిగిన సంఘటనలు
1	1642–1670	ఫంట్‌సోగ్ నంగ్యాల్ (1604–1670)	సిక్కిం యొక్క మొట్టమొదటి చోగ్యాల్‌గా సింహాసనాన్ని అధిష్టించాడు, పవిత్రం చేశాడు. యుక్సోంలో రాజధాని తయారు చేయబడింది.
2	1670–1700	టెన్‌సంగ్ నంగ్యాల్ (1644–1700)	యుక్సోమ్ నుండి రాబ్దేన్సెస్‌కు రాజధానిని మార్చారు.
3	1700–1717	చాకోదర్ నంగ్యాల్ (1686–1717)	ఇతని (చాకోదర్) ని సవతి సోదరి పెండియొంగ్ము అధికార పీఠం నుండి తొలగించడానికి ప్రయత్నించినపుడు, లాసాకు పారిపోయినాడు. కానీ, టిబెటన్ల సహాయంతో రాజుగా తిరిగి నియమించబడ్డాడు
4	1717–1733	గయ్మెడ్ నంగ్యాల్ (1707–1733)	సిక్కింపై నేపాలీలు దాడి చేశారు.
5	1733–1780	ఫంట్‌సోగ్ నంగ్యాల్II (1733–1780)	నేపాలీలు, సిక్కిం రాజధాని అయిన రాబ్దేన్సెస్‌పై దాడి చేశారు.
6	1780–1793	టెన్‌సింగ్ నంగ్యాల్ (1769–1793)	చోగ్యాల్ టిబెట్‌కు పారిపోయాడు, తరువాత బహిష్కరణలో మరణించాడు.
7	1793–1863	ట్స్యుగ్‌పడ్ నంగ్యాల్ (1785–1863)	సిక్కిం నందు సుదీర్ఘ పాలన చేసిన చోగ్యాల్. రాబ్దేన్సెస్‌ నుండి తుమ్లాంగ్ నకు రాజధానిని మార్చాడు. సిక్కిం, బ్రిటీష్ ఇండియా మధ్య 1817 లో టిటాలియా ఒప్పందం సంతకం చేయబడినది, నేపాల్‌కు చెందిన భూభాగాలు సిక్కింకు కేటాయించబడ్డాయి. 1835 లో డార్జిలింగ్ బ్రిటిష్ ఇండియాకు బహుమతిగా ఇవ్వబడింది. 1849 లో ఇద్దరు బ్రిటన్లు, డాక్టర్ ఆర్థర్ కాంప్‌బెల్, డాక్టర్ జోసెఫ్ డాల్టన్ హుకర్లను సిక్కీలు (సిక్కిం ప్రజలు) స్వాధీనం చేసుకున్నారు. బ్రిటీష్ ఇండియా, సిక్కిం మధ్య యుద్ధం కొనసాగింది, ఒక ఒప్పందానికి దారి తీసింది, సంతకం చేసిన దీనిలో డార్జిలింగ్ బ్రిటీష్ రాజుకు కేటాయించబడింది.
8	1863–1874	సిడ్‌కియోంగ్ నంగ్యాల్ (1819–1874)
9	1874–1914	థుటాబ్ నంగ్యాల్ (1860–1914)	1889 లో సిక్కిం యొక్క మొదటి రాజకీయ అధికారిగా క్లాడ్ వైట్ నియమించబడ్డాడు. రాజధాని 1894 లో తమ్లాంగ్ నుండి గాంగ్‌టక్ నకు మారింది.
10	1914	సిడ్‌కియోంగ్ తుల్కు నంగ్యాల్ (1879–1914)	సిక్కిం యొక్క అతితక్కువ పాలన చోగ్యాల్, ఫిబ్రవరి 10 నుంచి 5 డిసెంబరు 1914 వరకు పాలించాడు. అత్యంత అనుమానాస్పద పరిస్థితులలో 35 ఏళ్ల వయస్సులో గుండెపోటుతో మరణించాడు.
11	1914–1963	టాషి నంగ్యాల్ (1893–1963)	సిక్కిం మీద భారతదేశం సాధికారత ఇవ్వడం గురించి, భారతదేశం, సిక్కిం మధ్య ఒప్పందం 1950 లో సంతకం చేయబడింది.
12	1963–1975	పాల్డెన్ తోండుప్ నంగ్యాల్ (1923–1982)	12 వ చోగ్యాల్, భారతీయ సార్వభౌమాధికారం పోస్ట్ ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ.

పాల్డెన్ తోండుప్ నంగ్యాల్ యొక్క మొదటి వివాహం ద్వారా వాంగ్‌చుక్ నంగ్యాల్ (జననం 1953) జన్మించాడు. ఇతనికి, 1982 జనవరి 29 న అతని తండ్రి మరణించిన తరువాత 13 వ చోగ్యాల్‌గా నియమింపబడ్డాడు, కానీ ఈ స్థానం ఇకపై ప్రతిస్పందించలేదు, ఏ అధికారిక అధికారంగా అతనికి ఇవ్వబడలేదు.

డెక్కన్ సుల్తానులు[మార్చు]

ఆదిల్ షాహి రాజవంశం (1490-1686)[మార్చు]

3

యూసఫ్ ఆదిల్ షా (1490-1510)
ఇస్మాయిల్ ఆదిల్ షా (1510-1534)
మలో ఆదిల్ షా (1534)
ఇబ్రహీం ఆదిల్ షా I (1534-1558)
ఆలీ ఆదిల్ షా I (1558-1579)
ఇబ్రహీం ఆదిల్ షా II (1580-1627)
మొహమ్మద్ ఆదిల్ షా (1627-1657)
ఆలీ అదిల్ షా II (1657-1672)
సికందర్ ఆదిల్ షా (1672-1686)

నిజాం షాహి రాజవంశం (1490-1636)[మార్చు]

3

మాలిక్ అహ్మద్ నిజాం షా I (1490-1510)
బుర్హాన్ నిజాం షా I (1510-1553)
హుస్సేన్ నిజాం షా I (1553-1565)
ముర్తజా నిజాం షా (1565-1588)
మీరాన్ నిజాం హుస్సేన్ (1588-1589)
ఇస్మాయిల్ నిజాం షా (1589-1591)
బుర్హాన్ నిజాం షా II (1591-1595)
ఇబ్రహీం నిజాం షా (1595-1596)
అహ్మద్ నిజాం షా II (1596)
బహదూర్ నిజాం షా (1596-1600)
ముర్తజా నిజాం షా II (1600-1610)
బుర్హాన్ నిజాం షా III (1610-1631)
హుస్సేన్ నిజాం షా II (1631-1633)
ముర్తజా నిజాం షా III (1633-1636). ^[22]

బెరార్ సుల్తానులు (1490-1572)[మార్చు]

ఫతుల్లా ఇమాద్-ఉల్-ముల్క్ (1490-1504)
అల్లా-ఉద్-దిన్ ఇమాద్ షా 1504-1530)
దర్యా ఇమాద్ షా (1530-1562)
బుర్హాన్ ఇమాద్ షా (1562-1574)
తుఫల్ ఖాన్ (ఆక్రమణదారుడు) 1574

బీదర్ సుల్తానులు (1492-1542)[మార్చు]

3

కాసిమ్ బారిద్ I (1492-1504)
అమీర్ బారిద్ I (1504-1542)
ఆలీ బారిద్ షా (1542-1580)
ఇబ్రహీం బారిద్ షా (1580-1587)
కాసిమ్ బారిద్ షా II (1587-1591)
ఆలీ బారిద్ షా II (1591)
అమీర్ బరిద్ షా II (1591-1600)
మిర్జా అలీ బరిద్ షా III (1600-1609)
అమీర్ బరిద్ షా III (1609-1619) .^[22]
అమీర్ బారిద్ I (1504-1542)

కుతుబ్ షాహి రాజవంశం (1518-1687)[మార్చు]

3

సుల్తాన్ కులీ కుతుబ్-ఉల్-ముల్క్ (1518-1543)
జమ్షీద్ కులీ కుతుబ్ షా (1543-1550)
సుభాన్ కులీ కుతుబ్ షా (1550)
ఇబ్రహీం కులీ కుతుబ్ షా (1550-1580)
ముహమ్మద్ కులీ కుతుబ్ షా (1580-1611)
సుల్తాన్ ముహమ్మద్ కుతుబ్ షా (1611-1626)
అబ్దుల్లా కుతుబ్ షా (1626-1672)
అబుల్ హసన్ కుతుబ్ షా (1672-1687) ^[23]

మరాఠా సామ్రాజ్యం (1674-1881)[మార్చు]

శివాజీ యుగం[మార్చు]

ఛత్రపతి శివాజీ మహరాజ్ (16 ఫిబ్రవరి 1930 న జన్మించాడు, 1674 జూన్ 6 న కిరీటం పొందాడు, 1680 ఏప్రిల్ 3 న మరణించాడు)
ఛత్రపతి శంభాజీ (1680-1688), శివాజీ పెద్ద కుమారుడు
ఛత్రపతి రాజారాం (1688-1700), శివాజీ చిన్న కుమారుడు
రాజమాత తారబాయ్, రీజెంట్ (1700-1707), ఛత్రపతి రాజారాం యొక్క వితంతు భార్య
ఛత్రపతి శివాజీ II (జననం: 1696, 1700-14 వరకు పరిపాలించాడు); మొదటి కొల్హాపూర్ ఛత్రపతి

ఈ కుటుంబం రెండు శాఖల మధ్య విభజించబడింది సి. 1707-10;, ఈ విభాగం 1731 లో అధికారికంగా విభజన చేయబడింది.

కొల్హాపూర్‌లో భోంస్లే చత్రపతులు (1700-1947)[మార్చు]

2

ఛత్రపతి శివాజీ II (జననం: 1699, 1700 - 1714 సంవత్సరాల వరకు పరిపాలించాడు)
శంభాజీ II, కొల్హాపూర్ (జననం: 1698, 1714 - 1760 సంవత్సరాల వరకు పరిపాలించాడు)
రాజమాత జిజిబాయి, కొల్హాపూర్ రీజెంట్ (1760 - 1773 సంవత్సరాల వరకు పరిపాలించాడు), శంభాజీ II యొక్క వితంతు సీనియర్ భార్య
రాజమాత దుర్గాబాయి, కొల్హాపూర్ రెజెంట్ (1773 - 1779 సంవత్సరాల వరకు పరిపాలించాడు), శంభాజీ II యొక్క వితంతు జూనియర్ భార్య
షాహు శివాజీ II, కొల్హాపూర్ (1762-1813 సంవత్సరాల వరకు పరిపాలించాడు); జిజిబాయి దత్తత స్వీకరించింది, ఇతని పూర్వపు సీనియర్ వితంతువు
శంభాజీ III , కొల్హాపూర్ (జననం: 1801, పాలించినది : 1813 - 1821 సంవత్సరాల వరకు పరిపాలించాడు)
శివాజీ III, కొల్హాపూర్ (జననం: 1816, పాలించినది: 1821- 1822 సంవత్సరాల వరకు పరిపాలించాడు) (రెజెన్సీ కౌన్సిల్)
షాహజీ I, కొల్హాపూర్ (జననం: 1802, పాలించినది: 1822-1838)
శివాజీ IV, కొల్హాపూర్ (జననం: 1830, పాలించినది: 1838-1866)
రాజారాం I, కొల్హాపూర్ (పాలించినది: 1866-1870)
కౌన్సిల్ ఆఫ్ రీజెన్సీ (1870-1894)
శివాజీ V, కొల్హాపూర్ (జననం: 1863, 1871-1883); తన పూర్వీకుల వితంతువుచే స్వీకరించబడ్డాడు.
రాజశ్రీ షాహు IV, కొల్హాపూర్ (జననం: 1874, 1884-1922); తన పూర్వీకుల వితంతువుచే స్వీకరించబడ్డాడు.
రాజారాం II, కొల్హాపూర్ (జననం:1897 పాలించినది: 1922-40)
ఇందుమతి తారాబాయి, కొల్హాపూర్, రెజెంట్ (1940-47), రాజారామ్ II యొక్క వితంతు భార్య
శివాజీ VI, కొల్హాపూర్ (జననం: 1941, 1941-46); తన పూర్వీకుల వితంతువుచే స్వీకరించబడ్డాడు.
షాహజీ II, కొల్హాపూర్ (జననం:1910, 1947, మరణం. 1983); పూర్వం మహారాజా ఆఫ్ దేవస్ సీనియర్; రాజారామ్ II యొక్క వితంతు భార్య ఇందమతి తారాబాయిచే దత్తత తీసుకోబడ్డాడు.

1947 లో భారతదేశానికి స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తరువాత భారతదేశం యొక్క అధినివేశ రాజ్యమునకు రాష్ట్ర ప్రభుత్వం అంగీకరించింది. ^[24]

సతారాలో భోంస్లే చత్రపతులు (1707-1839)[మార్చు]

3

షాహు I (1708-1749). శంభాజీ I కుమారుడు
రామరాజ (1749-1777). రాజారాం, తారబాయి యొక్క మనవడు; షాహు I యొక్క దత్తత కుమారుడు.
షాహు II, సతారా (1777-1808). రామరాజ కుమారుడు.
ప్రతాప సిన్హా (1808-1839)
షహాజీ III (1839-1848)
ప్రతాప సిన్హా I (దత్తత)
రాజారాం III
ప్రతాప సిన్హా II
రాజా షాహు III (1918-1950)

పీష్వాలు (1713-1858)[మార్చు]

సాంకేతికంగా వీరు చక్రవర్తులు కాదు, కాని వారసత్వ ప్రధాని మంత్రులు. వాస్తవానికి వారు మహారాజా ఛత్రపతి షాహు మరణం తరువాత పాలించారు, మరాఠా కాన్ఫెడరేషన్ యొక్క ఆధిపత్యం వహించారు.

2

బాలాజీ విశ్వనాథ్ (1713 - 2 ఏప్రిల్ 1720) (జననం: 1660, ఏప్రిల్ 2, 1720 న మరణించాడు)
పీష్వా బాజిరావుI (17 ఏప్రిల్ 1720 - 28 ఏప్రిల్ 1740) (జననం: 18 ఆగష్టు 1700, 28 ఏప్రిల్ 1740 న మరణించాడు)
బాలాజీ బాజిరావు (4 జూలై 1740 - 23 జూన్ 1761) (జననం: డిసెంబరు 8, 1721, 23 జూన్ 1761 న మరణించాడు)
మాధవరావు బాలాల్ (1761 - 18 నవంబర్ 1772) (జననం: 16 ఫిబ్రవరి 1745, 18 నవంబర్ 1772 న మరణించాడు)
నారాయణరావు బాజీరావు (13 డిసెంబర్ 1772 - 30 ఆగష్టు 1773) (జననం: 10 ఆగష్టు 1755, 30 ఆగష్టు 1773 న మరణించాడు)
రఘునాథ్ రావు బాజిరావు (5 డిసెంబర్ 1773 - 1774) (జననం: 18 ఆగష్టు 1734, 11 డిసెంబరు 1783 న మరణించాడు)
సవాయి మాధవ్రావు (1774 - 27 అక్టోబర్ 1795) (జననం: 18 ఏప్రిల్ 1774, 27 అక్టోబర్ 1795 న మరణించాడు)
బాజీ రావ్ II (6 డిసెంబర్ 1796 - 3 జూన్ 1818) (28 జనవరి 1851 న మరణించాడు)
నానా సాహిబ్ (1 జూలై 1857 - 1858) (జననం: 19 మే 1825, 24 సెప్టెంబరు 1859 న మరణించాడు)

భోస్లే మహారాజులు - తంజావూర్‌ (? -1799)[మార్చు]

శివాజీ సోదరుడి నుండి వారసులుగా ఏర్పడింది; స్వతంత్రంగా పాలించారు, మరాఠా సామ్రాజ్యానికి అధికారిక సంబంధం లేదు.

2

ఎకోజి I (1676
షాహిజి I, తంజావూర్
సెర్ఫోజి I
తుక్కోజి
ఎకోజీ II
సుజాన్ బాయి
షాహిజి II, తంజావూర్
ప్రతాపసింగ్ (1737-63), తంజావూర్
తూలోజి రావు భోంస్లే (జననం: 1738, పరిపాలన: 1763-87), తంజావూర్ ప్రతాపసింహ యొక్క పెద్ద కుమారుడు
సెర్ఫోజి II (1787-93 & 1798-99, 1832); తంజావూర్ తులోజీ భోంస్లే యొక్క దత్తాత్రుడైన కుమారుడు
రామస్వామి అమరసింహ భోంస్లే (1793-98); ప్రతాపసింహ యొక్క చిన్న కుమారుడు

1799 లో రాష్ట్రం బ్రిటీష్ వారు స్వాధీనం చేసుకున్నారు. ^[25]

భోస్లే మహారాజులు - నాగపూర్ (1799-1881)[మార్చు]

3

రఘోజి I (1738-1755)
జాన్యోజీ (1755-1772)
సబాజీ (1772-1775)
ముద్హోజి I (1775-1788)
రఘోజి II (1788-1816)
పర్సోజీ భోంస్లే (18 - 1817)
ముద్హోజి II (1816-1818)
రఘోజి III (1818-1853)
గ్రేట్ బ్రిటన్ నుండి 1853 వరకు
జనోజీ II (1853-1881) (దత్తత)
రఘుజీడియో (1881)

డాక్ట్రిన్ ఆఫ్ లాప్స్లో ద్వారా ఈ రాజ్యం బ్రిటీష్ వారితో కలపబడింది. ^[26]

హోల్కర్ పాలకులు - ఇండోర్ (1731-1948)[మార్చు]

మల్హరరావు హోల్కర్ (I) (2 నవంబర్ 1731 - 1766 మే 19)
మాలేరావ్ ఖండేరావు హోల్కర్ ( 1766 ఆగష్టు 23 - 1767 ఏప్రిల్ 5)
పుణ్యస్లోక్ రాజమాతా అహల్యాదేవి హోల్కర్ (5 ఏప్రిల్ 1767 - 1795 ఆగస్టు 13)
తుకోజిరావు హొల్కర్ (I) (13 ఆగష్టు 1795 - 1797 జనవరి 29)
కాశీరావు తుకోజిరావు హోల్కర్ (29 జనవరి 1797 - 1798)
యశ్వంతరావు హోల్కర్ (I) (1798 - 1811 నవంబర్ 27)
మల్హరరావు యశ్వంతరావు హోల్కర్ (III) (నవంబర్ 1811 - 1833 అక్టోబర్ 27)
మార్తండరావు మల్హరరావు హోల్కర్ (17 జనవరి 1834 - 1834 ఫిబ్రవరి 2)
హరిరావ్ విఠోజిరావు హోల్కర్ (17 ఏప్రిల్ 1834 - 1843 అక్టోబర్ 24)
ఖండేరావు హరిరావ్ హోల్కర్ (13 నవంబరు 1843 - 1844 ఫిబ్రవరి 17)
తుకోజిరావు గాంధరేభౌ హోల్కర్ (II) (27 జూన్ 1844 - 1886 జూన్ 17)
శివాజీరావ్ తుకోజిరావు హోల్కర్ (17 జూన్ 1886 - 1903 జనవరి 31)
తుకిజీరావు శివాజిరావు హోల్కర్ (III) (31 జనవరి 1903 - 1926 ఫిబ్రవరి 26)
యశ్వంతరావు హోల్కర్ (II) (26 ఫిబ్రవరి 1926 - 1961)

1947 లో భారతదేశానికి స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తరువాత, భారతదేశానికి డొమినియన్కు ఒప్పుకుంది. 1948 లో రాచరికం ముగిసింది. కానీ టైటిల్ ఇప్పటికీ ఉషా దేవి మహారాజ్ సాహిబా హోల్కర్ XV బహదూర్, ఇండోర్ మహారాణి 1961 నుండి నిర్వహించబడుతోంది.

హోల్కర్ పాలకులు - ఇండోర్ (1731-1948)[మార్చు]

మల్హరరావు హోల్కర్ (I) (2 నవంబర్ 1731 - 1766 మే 19)
మాలేరావ్ ఖండేరావు హోల్కర్ ( 1766 ఆగష్టు 23 - 1767 ఏప్రిల్ 5)
పుణ్యస్లోక్ రాజమాతా అహల్యాదేవి హోల్కర్ (5 ఏప్రిల్ 1767 - 1795 ఆగస్టు 13)
తుకోజిరావు హొల్కర్ (I) (13 ఆగష్టు 1795 - 1797 జనవరి 29)
కాశీరావు తుకోజిరావు హోల్కర్ (29 జనవరి 1797 - 1798)
యశ్వంతరావు హోల్కర్ (I) (1798 - 1811 నవంబర్ 27)
మల్హరరావు యశ్వంతరావు హోల్కర్ (III) (నవంబర్ 1811 - 1833 అక్టోబర్ 27)
మార్తండరావు మల్హరరావు హోల్కర్ (17 జనవరి 1834 - 1834 ఫిబ్రవరి 2)
హరిరావ్ విఠోజిరావు హోల్కర్ (17 ఏప్రిల్ 1834 - 1843 అక్టోబర్ 24)
ఖండేరావు హరిరావ్ హోల్కర్ (13 నవంబరు 1843 - 1844 ఫిబ్రవరి 17)
తుకోజిరావు గాంధరేభౌ హోల్కర్ (II) (27 జూన్ 1844 - 1886 జూన్ 17)
శివాజీరావ్ తుకోజిరావు హోల్కర్ (17 జూన్ 1886 - 1903 జనవరి 31)
తుకిజీరావు శివాజిరావు హోల్కర్ (III) (31 జనవరి 1903 - 1926 ఫిబ్రవరి 26)
యశ్వంతరావు హోల్కర్ (II) (26 ఫిబ్రవరి 1926 - 1961)

1947 లో భారతదేశానికి స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తరువాత, భారతదేశానికి డొమినియన్కు ఒప్పుకుంది. 1948 లో రాచరికం ముగిసింది. కానీ టైటిల్ ఇప్పటికీ ఉషా దేవి మహారాజ్ సాహిబా హోల్కర్ XV బహదూర్, ఇండోర్ మహారాణి 1961 నుండి నిర్వహించబడుతోంది.

సింధియా పాలకులు - గ్వాలియర్ (? -1947)[మార్చు]

రానోజీరా సింధియా (1731 - 1745 జూలై 19)
జయప్రారో సింధియా (1745 - 1755 జూలై 25)
జంకోజీరా I సింధియా (25 జూలై 1755 - 1761 జనవరి 15). 1745 లో జన్మించారు
మెహర్బన్ దత్తజీ రావు సింధియా, రీజెంట్ (1755 - 1760 జనవరి 10). 1760 లో మరణించారు
ఖాళీ 1761 జనవరి 15 - 1763 నవంబర్ 25
కేదార్జిరావు సింధియా (25 నవంబర్ 1763 - 1764 జూలై 10)
మనాజిరావు సింధియా ఫాకాడే (10 జూలై 1764 - 1768 జనవరి 18)
మహాదాజీ సింధియా (18 జనవరి 1768 - 1794 ఫిబ్రవరి 12). జననం సి. 1730, 1794 లో మరణించారు
దౌలతరావు సింధియా (12 ఫిబ్రవరి 1794 - 1827 మార్చి 21). 1779 లో జన్మించారు, 1827 లో మరణించారు
జంకోజిరావు II సింధియా (18 జూన్ 1827 - 1843 ఫిబ్రవరి 7). 1805 లో జన్మించాడు, 1843 లో మరణించాడు
జయజిరావు సింధియా (7 ఫిబ్రవరి 1843 - 1886 జూన్ 20). 1835 లో జన్మించాడు, 1886 లో మరణించాడు
మధోరావు సిందియా (20 జూన్ 1886 - 1925 జూన్ 5). 1876 లో జన్మించాడు, 1925 లో మరణించాడు
జార్జి జివాజిరావు సింధియా (మహారాజా 1925 జూన్ 5 - 1947 ఆగస్టు 15, రాజ్‌ప్రముఖ్ 1948 మే 28 - 1956 అక్టోబర్ 31, తరువాత రాజ్‌ప్రముఖ్ ). 1916 లో జన్మించారు, 1961 లో మరణించారు.

ఈ క్రింద సూచించినవి 1947 లో భారతదేశానికి స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తరువాత, భారతదేశానికి అధినివేశ రాజ్యము (డొమినియన్‌) నకు ఒప్పుకున్నవి.

మాధవరావ్ సింధియా (6 ఫిబ్రవరి 1949; 2001 లో మరణించారు)
జ్యోతిరాదిత్య మాధవరావు సింధియా ( 1971 జనవరి 1 న జన్మించారు)

గైక్వాడ్ పాలకులు - బరోడా (వడోదర) (1721-1947)[మార్చు]

3

పిలాజి రావ్ గైక్వాడ్ (1721-1732)
దమాజీ రావ్ గైక్వాడ్ (1732-1768)
గోవింద్ రావు గైక్వాడ్ (1768-1771)
సాయాజీ రావ్ గైక్వాడ్ I (1771-1789)
మానజీ రావ్ గైక్వాడ్ (1789-1793)
గోవింద్ రావు గైక్వాడ్ (పునరుద్ధరించబడింది) (1793-1800)
ఆనంద్ రావ్ గైక్వాడ్ (1800-1818)
సాయాజీ రావ్ II గైక్వాడ్ (1818-1847)
గణపత్ రావ్ గైక్వాడ్ (1847-1856)
ఖండే రావు గైక్వాడ్ (1856-1870)
మల్హర్ రావు గైక్వాడ్ (1870-1875)
మహారాజా సయజీరా గైక్వాడ్ III (1875-1939)
ప్రతాప్ సింగ్ గైక్వాడ్ (1939-1951)

ప్రధాన ముస్లిం దాసులు మొఘల్ /బ్రిటీష్ పారామౌంట్ (1707-1856)[మార్చు]

బెంగాల్ నవాబులు (1707-1770)[మార్చు]

3

ముర్షీద్ కులీ జాఫర్ ఖాన్ (1707-1727)
సుజాదుద్దీన్ ఖాన్ (1727-1739)
సర్‌ఫ్రాజ్ ఖాన్ (1739-1740)
అలివర్దీ ఖాన్ (1740-1756)
సిరాజ్ ఉద్ దౌలా (1756-1757)
మీర్ జాఫర్ (1757-1760)
మిర్ ఖాసిమ్ (1760-1763)
మీర్ జాఫర్ ఖాన్ (1763-1765)
నాజ్మ్ ఉద్ దౌలా (1765-1766)
సైఫ్ ఉద్ దౌలా (1766-1770)

ఔద్ యొక్క నవాబులు (1719-1858)[మార్చు]

3

సాదత్ అలీ ఖాన్ I (1719-1737)
సఫ్దర్‌జంగ్ (1737-1753)
షుజ-ఉద్-దౌలా (1753-1775)
అసఫ్-ఉద్-దౌలా (1775-1797)
వజీర్ అలీ ఖాన్ (1797-1798)
సాదాత్ అలీ ఖాన్ II (1798-1814)
అఖిల్ శర్మ (1814-1827)
నాసిరుద్దిన్ హైదర్ (1827-1837)
ముహమ్మద్ అలీ షా (1837-1842)
అమ్జాద్ అలీ షా (1842-1847)
వాజిద్ అలీ షా (1847-1856)
బిర్జిస్ కద్రా (1856-1858)

హైదరాబాద్ యొక్క నిజాంలు (1720-1948)[మార్చు]

నిజాం నవాబులు పరిపాలన కాలం (హిందూ చరిత్ర ప్రకారం)[మార్చు]

అసఫ్ జాహీ రాజులు[మార్చు]

నిజాం నవాబులు పరిపాలన కాలం (శ్వేతజాతి చరిత్ర ప్రకారం)[మార్చు]

(1) * అసఫ్ జాహీ రాజుల వరుస క్రమంలో ఈ ముగ్గురు పాలకులు సూచించబడలేదు ఎందుకంటే మొగల్ చక్రవర్తి వారు అసఫ్ జాహీ రాజుల యొక్క శీర్షికను మంజూరు చేయలేదు.

సంఖ్య.	పరిపాలన కాలం	నిజాంలు రాజవంశం (జనం–మరణం)	పాలనలో జరిగిన సంఘటనలు
1	క్రీ.శ. 31 జూలై 1724 నుండి 1748	మిర్ ఖామారుద్దిన్ ఖాన్ నిజాల్ ఉల్ ముల్క్ (మొదటి అసఫ్ జాహీ) (11 జూలై 1671 - 22 మే 1748)
2	క్రీ.శ. 23 మే 1748 నుండి 1750	* మిర్ అహ్మద్ అలీ ఖాన్ నాసిర్ జంగ్ నిజాం-ఉద్-దౌలా (15 ఫిబ్రవరి 1712 - 5 డిసెంబర్ 1750)	నిజాం-ఉల్-ముల్క్ రెండవ కుమారుడు.
3	క్రీ.శ. 5 డిసెంబర్ 1750 నుండి 1751	* నవాబ్ హిదాయత్ మోహుద్దీన్ సాదావుల్లా ఖాన్ బహదూర్ ముజఫర్ జంగ్ (జ.- - మ.3 ఫిబ్రవరి 1751)
4	క్రీ.శ. 3 ఫిబ్రవరి 1751 నుండి 1762	* సయ్యద్ మొహమ్మద్ ఖాన్ అమీర్-ఉల్-ముల్క్ సాలాబట్ జంగ్ (జ.1718 - మ.11 సెప్టెంబర్ 1763)	క్రీ.శ. 1761లో మొదటి అసఫ్ జా నాలుగవ కుమారుడైన నిజాం ఆలీ ఖాన్ రెండవ అసఫ్ జా బిరుదుతో నిజాం అయ్యాడు. ఇతని కాలం నుండే అసఫ్ జాహీ ప్రభువులు నిజాం ప్రభువులుగా ప్రసిద్ధిచెందారు.
5	క్రీ.శ. 8 జూలై 1762 నుండి 1803 వరకు	నవాబ్ మీర్ నిజాం అలీ ఖాన్ బహదూర్ నిజాం ఉల్ ముల్క్ ఆసిఫ్ జా II (జ. 24 ఫిబ్రవరి 1734 - మ.6 ఆగష్టు 1803)
6	11 ఆగష్టు 1803 - 1829	నవాబ్ మీర్ అక్బర్ అలీ ఖాన్ సికందార్ జా, ఆసిఫ్ జా III (జ: 11 నవంబర్ 1768 - మ: 21 మే, 1829)	ఇతడు రెండవ నిజాం రెండవ అసఫ్ జాకు రెండవ కుమారునిగా జన్మించాడు. మూడవ నిజాంగా హైదరాబాదును 1803 నుండి 1829 వరకు పరిపాలించెను. క్రీ.శ.1804 లో అజీం ఉల్ ఉమర్ మరణించడంతో మీర్ ఆలంను దివానుగా నియమించాడు. హైదరాబాదులోని మీర్ ఆలం చెరువు దివాను పేరుమీద నిర్మించబడింది. క్రీ.శ. 1811 లో ఇతను తయారు చేసిన రస్సెల్ దళసైన్యం క్రీ.శ. 1817లో జరిగిన పిండారీ యుద్ధం లోనూ, క్రీ.శ. 1818 లో జరిగిన మహారాష్ట్ర యుద్ధం లోనూ పాల్గొన్నది. ^[27]^[28]
7	క్రీ.శ. 23 మే 1829 నుండి 1859	నవాబ్ మీర్ ఫార్ఖోండా అలీ ఖాన్ నాసిర్-ఉద్-దౌలా, ఆసిఫ్ జా IV (జ.25 ఏప్రిల్ 1794 - మ.17 మే 1857)
8	క్రీ.శ. 18 మే 1857 నుండి 1869	నవాబ్ మీర్ తహినేట్ ఆలీ ఖాన్ అఫ్జాల్ ఉద్ దౌలా, అసఫ్ జా 5 (11 అక్టోబర్ 1827 - 26 ఫిబ్రవరి 1869)	నాసిర్ ఉద్దౌలా కుమారుడు నిజాం పరిపాలకులలో ఐదవ అసఫ్ జా.
9	29 ఫిబ్రవరి 1869 - 1911	నవాబ్ మీర్ మహబూబ్ ఆలీ ఖాన్, అసఫ్ జా 6 జ. 17 ఆగష్టు 1866 - మ. 29 ఆగష్టు 1911	హైదరాబాదును పరిపాలించిన అసఫ్‌జాహీ వంశపు ఆరవ నవాబు.
10	18 సెప్టెంబర్ 1911 - 1948	మీర్ అసద్ అలీ ఖాన్ చిన్ చిలిచ్ ఖాన్ నిజాముల్ ముల్క్ ఆసఫ్ జాహ్ 7 జ. 5 ఏప్రిల్ 1886 - మ. 24 ఫిబ్రవరి 1967	ఉస్మానియా విశ్వవిద్యాలయం 1918 వ సంవత్సరంలో స్థాపించబడింది ; సిర్పూరు పేపరు మిల్స్, బోధన్ చక్కెర ఫాక్టరీ, అజంజాహీ నూలు మిల్లులు, చార్మినార్ సిగరెట్ ఫాక్టరీ మొదలైన కర్మాగారాలు నెలకొల్పబడినవి; ఉస్మాన్ సాగర్, నిజాం సాగర్, హిమాయత్ సాగర్ సరస్సులు నిర్మించాడు, నిజాం స్టేట్ రైల్వే నెలకొల్పబడింది.
11		* మీర్ ఫిరసత్ అలీ ఖాన్ - దుబాయ్

ట్రావెన్‌కోర్ రాజ్యం (1729-1947)[మార్చు]

3

మార్తాండ వర్మ (1729-1758)
ధర్మ రాజా (1758-1798)
బలరామా వర్మ (1798-1810)
గౌరీ లక్ష్మి బాయి (1810-1815)
గౌరీ పార్వతీ బాయి (1815-1829)
స్వాతి తిరునాళ్ (1829-1846)
ఉతమ్ తిరునాళ్ (1846-1860)
అయిలయం తిరునాళ్ (1860-1880)
విశాఖం తిరునాళ్ (1880-1885)
మూలం తిరునాళ్ (1885-1924)
సేతు లక్ష్మీ బాయి (1924-1931)
చిత్తిర తిరునాళ్ (1931-1949)

సిక్కు సామ్రాజ్యం (1801-1849)[మార్చు]

మహారాజా రంజిత్ సింగ్ (జననం: 1780, అధికా2రం: 1801 ఏప్రిల్ 12; మరణం: 1839
ఖరక్ సింగ్ (జననం: 1801, మరణం: 1840) రణజిత్ సింగ్ పెద్ద కుమారుడు
నవు నిహల్ సింగ్ (జననం: 1821, మరణం: 1840) రంజిత్ సింగ్ మనవడు
చాంద్ కౌర్ (జననం: 1802, మరణం: 1842) క్లుప్తమైన రీజెంట్
షేర్ సింగ్ (జననం: 1807, మరణం: 1843) రంజిత్ సింగ్ కుమారుడు
దులీప్ సింగ్ (జననం: 1838, కిరీటం: 1843, మరణం: 1893), రంజిత్ సింగ్ చిన్న కుమారుడు
బ్రిటీష్ సామ్రాజ్యం పంజాబ్ను కలుపుకున్నది ( సి. 1845-49) ; మొదటి, రెండవ ఆంగ్లో-సిక్కు యుద్ధాల తరువాత జరిగింది.

భారత చక్రవర్తులు (1857-1947)[మార్చు]

3

క్వీన్-ఎంప్రెస్ క్వీన్ విక్టోరియా (1876-1901)
కింగ్-చక్రవర్తి ఎడ్వర్డ్ VII (1901-1910)
కింగ్-చక్రవర్తి జార్జ్ V (1910-1936)
కింగ్-చక్రవర్తి ఎడ్వర్డ్ VIII (1936)
కింగ్-చక్రవర్తి జార్జ్ VI (1936-1947) ^{[nb 1]}

డొమినియన్ అఫ్ పాకిస్తాన్ (1947-1956)[మార్చు]

జార్జ్ VI, పాకిస్తాన్ రాజు (1947-1952)
ఎలిజబెత్ II, పాకిస్తాన్ రాణి (1952-1956)

ఇవి కూడా చూడండి[మార్చు]

మూలాలు[మార్చు]

↑ Jain, Kailash Chand (1972). Malwa Through the Ages, from the Earliest Times to 1305 A.D. Motilal Banarsidass Publ. ISBN 978-81-208-0824-9.
↑ ^2.0 ^2.1 Dilip Kumar Ganguly (1994). Ancient India, History and Archaeology. Abhinav. pp. 33–41. ISBN 978-81-7017-304-5.
↑ ^3.0 ^3.1 Susan L. Huntington (1984). The "Påala-Sena" Schools of Sculpture. Brill Archive. pp. 32–39. ISBN 90-04-06856-2.
↑ R. C. Majumdar (1971). History of Ancient Bengal. G. Bharadwaj. p. 161–162.
↑ Abdul Momin Chowdhury (1967). Dynastic history of Bengal, c. 750-1200 CE. Asiatic Society of Pakistan. pp. 272–273.
↑ Bindeshwari Prasad Sinha (1977). Dynastic History of Magadha, Cir. 450–1200 A.D. Abhinav Publications. pp. 253–. ISBN 978-81-7017-059-4.
↑ Dineshchandra Sircar (1975–76). "Indological Notes - R.C. Majumdar's Chronology of the Pala Kings". Journal of Indian History. IX: 209–10.
↑ Upinder Singh (2008). A History of Ancient and Early Medieval India. Pearson Education India. pp. 381–384. ISBN 9788131711200.
↑ Charles Higham (2009). Encyclopedia of Ancient Asian Civilizations. Infobase Publishing. p. 299. ISBN 9781438109961.
↑ "A Catalogue of Indian coins in the British Museum. Andhras etc...", Rapson
↑ Andhra Ikshvaku inscriptions
↑ Ancient India, A History Textbook for Class XI, Ram Sharan Sharma, National Council of Educational Research and Training, India , pp 212
↑ తెలంగాణ చరిత్ర, డా.సుంకిరెడ్డి నారాయణరెడ్డి, పేజీ 70
↑ Mahajan V.D. (1960, reprint 2007). Ancient India, S.Chand & Company, New Delhi, ISBN 81-219-0887-6, pp.594–6
↑ ఆంధ్రదేశ చరిత్ర - సంస్కృతి, మొదటి భాగం, రచయిత: బి. ఎన్. శాస్త్రి, మూసీ పబ్లికేషన్స్, హైదరాబాద్,1990 పుట - 387
↑ Michael Mitchiner (1979). Oriental Coins & Their Values : Non-Islamic States and Western Colonies A.D. 600-1979. Hawkins Publications. ISBN 978-0-9041731-8-5.
↑ ^17.0 ^17.1 ^17.2 ^17.3 ^17.4 Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. pp. 36–37. ISBN 978-9-38060-734-4.
↑ Tughlaq Shahi Kings of Delhi: Chart The Imperial Gazetteer of India, 1909, v. 2, p. 369..
↑ సంగ్రహ ఆంధ్రవిజ్ఞాన కోశము-3, 1962 ప్రచురణ, పేజీ 304
↑ సూర్య దినపత్రిక ప్రథమ వార్షికోత్సవ ప్రత్యేక సంచిక,2008, పుట- 12
↑ వెంకట శివరావు, దిగవల్లి (1944). కథలు-గాథలు (1 సంపాదకులు.). విజయవాడ: దిగవల్లి వెంకట శివరావు. pp. 127–140. Retrieved 1 December 2014.
↑ ^22.0 ^22.1 Michell, George & Mark Zebrowski. Architecture and Art of the Deccan Sultanates (The New Cambridge History of India Vol. I:7), Cambridge University Press, Cambridge, 1999, ISBN 0-521-56321-6, p.274
↑ Michell, George & Mark Zebrowski. Architecture and Art of the Deccan Sultanates (The New Cambridge History of India Vol. I:7), Cambridge University Press, Cambridge, 1999, ISBN 0-521-56321-6, p.275
↑ "kolhap2". Royalark.net. Retrieved 2015-11-03. Cite web requires |website= (help)
↑ "tanjore2". Royalark.net. Retrieved 2015-11-03. Cite web requires |website= (help)
↑ Prabhakar Gadre (1994). Bhosle of Nagpur and East India Company. Publication Scheme. Retrieved 2015-11-03.
↑ http://www.4dw.net/royalark/India/hyder6.htm Brief biography
↑ http://web.archive.org/web/20030107054442/http://www.uq.net.au/~zzhsoszy/ips/h/hyderabad.html University of Queensland]

మరింత చదవడానికి[మార్చు]

↑ However the title "Emperor of India" did not disappear with Indian independence from Britain in 1947, but in 1948, as when India became the Dominion of India (1947–1950) after independence in 1947, George VI retained the title "Emperor of India" until 22 June 1948, and thereafter he remained monarch of India until it became the Republic of India in 1950.

ఆధారాలు, బాహ్య లింకులు[మార్చు]

[1] Jain, Kailash Chand (1972). Malwa Through the Ages, from the Earliest Times to 1305 A.D. Motilal Banarsidass Publ. ISBN 978-81-208-0824-9.

[DKGanguly-2] 2.0 ^2.1 Dilip Kumar Ganguly (1994). Ancient India, History and Archaeology. Abhinav. pp. 33–41. ISBN 978-81-7017-304-5.

[Susan1984-3] 3.0 ^3.1 Susan L. Huntington (1984). The "Påala-Sena" Schools of Sculpture. Brill Archive. pp. 32–39. ISBN 90-04-06856-2.

[4] R. C. Majumdar (1971). History of Ancient Bengal. G. Bharadwaj. p. 161–162.

[5] Abdul Momin Chowdhury (1967). Dynastic history of Bengal, c. 750-1200 CE. Asiatic Society of Pakistan. pp. 272–273.

[6] Bindeshwari Prasad Sinha (1977). Dynastic History of Magadha, Cir. 450–1200 A.D. Abhinav Publications. pp. 253–. ISBN 978-81-7017-059-4.

[7] Dineshchandra Sircar (1975–76). "Indological Notes - R.C. Majumdar's Chronology of the Pala Kings". Journal of Indian History. IX: 209–10.

[US_2008-8] Upinder Singh (2008). A History of Ancient and Early Medieval India. Pearson Education India. pp. 381–384. ISBN 9788131711200.

[CH_2009-9] Charles Higham (2009). Encyclopedia of Ancient Asian Civilizations. Infobase Publishing. p. 299. ISBN 9781438109961.

[10] "A Catalogue of Indian coins in the British Museum. Andhras etc...", Rapson

[11] Andhra Ikshvaku inscriptions

[12] Ancient India, A History Textbook for Class XI, Ram Sharan Sharma, National Council of Educational Research and Training, India , pp 212

[13] తెలంగాణ చరిత్ర, డా.సుంకిరెడ్డి నారాయణరెడ్డి, పేజీ 70

[Mahajan-14] Mahajan V.D. (1960, reprint 2007). Ancient India, S.Chand & Company, New Delhi, ISBN 81-219-0887-6, pp.594–6

[15] ఆంధ్రదేశ చరిత్ర - సంస్కృతి, మొదటి భాగం, రచయిత: బి. ఎన్. శాస్త్రి, మూసీ పబ్లికేషన్స్, హైదరాబాద్,1990 పుట - 387

[MNIS1978-16] Michael Mitchiner (1979). Oriental Coins & Their Values : Non-Islamic States and Western Colonies A.D. 600-1979. Hawkins Publications. ISBN 978-0-9041731-8-5.

[sen-17] 17.0 ^17.1 ^17.2 ^17.3 ^17.4 Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. pp. 36–37. ISBN 978-9-38060-734-4.

[t-18] Tughlaq Shahi Kings of Delhi: Chart The Imperial Gazetteer of India, 1909, v. 2, p. 369..

[19] సంగ్రహ ఆంధ్రవిజ్ఞాన కోశము-3, 1962 ప్రచురణ, పేజీ 304

[20] సూర్య దినపత్రిక ప్రథమ వార్షికోత్సవ ప్రత్యేక సంచిక,2008, పుట- 12

[కథలు_గాథలు-21] వెంకట శివరావు, దిగవల్లి (1944). కథలు-గాథలు (1 సంపాదకులు.). విజయవాడ: దిగవల్లి వెంకట శివరావు. pp. 127–140. Retrieved 1 December 2014.

[michell_274-22] 22.0 ^22.1 Michell, George & Mark Zebrowski. Architecture and Art of the Deccan Sultanates (The New Cambridge History of India Vol. I:7), Cambridge University Press, Cambridge, 1999, ISBN 0-521-56321-6, p.274

[michell_275-23] Michell, George & Mark Zebrowski. Architecture and Art of the Deccan Sultanates (The New Cambridge History of India Vol. I:7), Cambridge University Press, Cambridge, 1999, ISBN 0-521-56321-6, p.275

[24] "kolhap2". Royalark.net. Retrieved 2015-11-03. Cite web requires |website= (help)

[25] "tanjore2". Royalark.net. Retrieved 2015-11-03. Cite web requires |website= (help)

[26] Prabhakar Gadre (1994). Bhosle of Nagpur and East India Company. Publication Scheme. Retrieved 2015-11-03.

[27] ttp://www.4dw.net/royalark/India/hyder6.htm Brief biography

[28] ttp://web.archive.org/web/20030107054442/http://www.uq.net.au/~zzhsoszy/ips/h/hyderabad.html University of Queensland]

[Emperor1948a-29] However the title "Emperor of India" did not disappear with Indian independence from Britain in 1947, but in 1948, as when India became the Dominion of India (1947–1950) after independence in 1947, George VI retained the title "Emperor of India" until 22 June 1948, and thereafter he remained monarch of India until it became the Republic of India in 1950.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[nb 1]