రాజుల దైవిక హక్కు
రాజుల దైవిక హక్కు, దైవిక హక్కు లేదా దేవుని ఆజ్ఞ, జ్ఞానోదయం (ఎన్లైటెన్మెంట్) వరకు పాశ్చాత్య క్రైస్తవ మతం రాచరికం యొక్క రాజకీయ, మత సిద్ధాంతం. ఇది దైవిక-హక్కుల సిద్ధాంతంగా కూడా పిలువబడుతుంది.
ఒక చక్రవర్తి ఎలాంటి అధికారానికి (పార్లమెంటు లేదా పోప్ వంటి వాటికి) జవాబుదారీగా ఉండడని ఈ సిద్ధాంతం నొక్కి చెబుతుంది, ఎందుకంటే వారి పాలన హక్కు దైవిక అధికారం నుండి తీసుకోబడింది. అందువల్ల, చక్రవర్తి ప్రజల ఇష్టానికి, అరిస్టాక్రసీ ఇష్టానికి లేదా రాజ్యంలోని ఇతర ఎస్టేట్లకు లోబడి ఉండడు. దీని ప్రకారం దైవిక అధికారం మాత్రమే ఒక చక్రవర్తిని తీర్పు చెప్పగలదని, వారి అధికారాలను తొలగించడానికి, నిరోధించడానికి లేదా పరిమితం చేయడానికి చేసే ఏ ప్రయత్నం అయినా దేవుని చిత్తానికి విరుద్ధంగా నడుస్తుందని, ఇది ఒక పవిత్రమైన చర్యగా ఉండవచ్చు. ఇది వారి శక్తి సంపూర్ణమైనదని సూచించదు.[1]: 858 దాని పూర్తి స్థాయి రూపంలో, దైవ హక్కు, ఇంగ్లాండ్ యొక్క హెన్రీ VIII, జేమ్స్ VI, స్కాట్లాండ్, ఇంగ్లాండ్ యొక్క I, ఫ్రాన్స్కు చెందిన లూయిస్ XIV, వారి వారసులుతో సంబంధం కలిగి ఉంది.
దీనికి విరుద్ధంగా, మానవ హక్కుల భావనను మధ్య యుగాలలో సెయింట్ థామస్ అక్వినాస్ వంటి పండితులు అభివృద్ధి చేయడం ప్రారంభించారు. జ్ఞానోదయ యుగం యొక్క ఆలోచనాపరులు, ఉదా. జాన్ లాక్ క్రమబద్ధీకరించబడ్డాయి. స్వేచ్ఛ, గౌరవం, సమానత్వం ముఖ్యమైన మానవ హక్కులకు ఉదాహరణలు.
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ (1992). "The Divine Right of Kings Reconsidered".