Jump to content

లిబరల్ పార్టీ (నార్వే)

వికీపీడియా నుండి
లిబరల్ పార్టీ
సంక్షిప్తీకరణV
Chairpersonగురి మెల్బీ
స్థాపకులు
స్థాపన తేదీ28 January 1884 (1884-01-28)
ప్రధాన కార్యాలయంమోల్లెర్గాటా 16, 0179 ఓస్లో
విద్యార్థి విభాగంలిబరల్ స్టూడెంట్స్ ఆఫ్ నార్వే
యువత విభాగంనార్వే యువ లిబరల్స్
సభ్యత్వం (2022)Increase 7,219[2]
రాజకీయ విధానంఉదారవాదం (నార్వేలో ఉదారవాదం)
సామాజిక ఉదారవాదం 
గ్రీన్ ఉదారవాదం
చారిత్రక:'
క్లాసికల్ ఉదారవాదం 
రాజకీయ వర్ణపటంకేంద్రం
European affiliationయూరప్ పార్టీ కోసం లిబరల్స్, డెమోక్రాట్ల కూటమి
International affiliationలిబరల్ ఇంటర్నేషనల్
నార్డిక్ అనుబంధంసెంటర్ గ్రూప్
రంగు(లు)  నీలం-ఆకుపచ్చ
స్టోర్టింగ్
8 / 169
కౌంటీ కౌన్సిల్ (నార్వే)[3]
39 / 728
మున్సిపల్ కౌన్సిల్ (నార్వే)[4]
280 / 10,781
నార్వే సామి పార్లమెంట్
0 / 39

లిబరల్ పార్టీ అనేది నార్వేలోని ఒక సామాజిక ఉదారవాద రాజకీయ పార్టీ. ఇది 1884లో స్థాపించబడింది, నార్వేలోని పురాతన రాజకీయ పార్టీ. దాని స్థానిక పేరు ఉన్నప్పటికీ, లిబరల్ పార్టీ రాజకీయ వర్ణపటంలో మధ్యలో ఉంది, [5] సాధారణంగా కుడి-పక్ష పార్టీలతో ఎక్కువగా సహకరిస్తుంది. ఇది ఒక ఉదారవాద పార్టీ, ఇది కాలక్రమేణా పార్లమెంటరిజం, మత స్వేచ్ఛ, సార్వత్రిక ఓటు హక్కు, రాష్ట్ర పాఠశాల విద్య వంటి సంస్కరణలను అమలు చేసింది.[6] [7] [8] [9]

19వ శతాబ్దం చివరిలో, 20వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో, ఇది నార్వేలో అతిపెద్ద, ఆధిపత్య రాజకీయ పార్టీగా ఉంది, కానీ యుద్ధానంతర యుగంలో అది దాని మద్దతును చాలా వరకు కోల్పోయి సాపేక్షంగా చిన్న పార్టీగా మారింది. అయినప్పటికీ, యుద్ధానంతర కాలంలో ఆ పార్టీ అనేక మధ్యేవాద, మధ్య-కుడి ప్రభుత్వ సంకీర్ణాలలో పాల్గొంది. ఇది ప్రస్తుతం పార్లమెంటులో ఎనిమిది సీట్లను కలిగి ఉంది, గతంలో కన్జర్వేటివ్ పార్టీ, క్రిస్టియన్ డెమోక్రటిక్ పార్టీతో కలిసి నార్వే ప్రభుత్వంలో భాగంగా ఉంది. గురి మెల్బీ 2020 నుండి పార్టీ నాయకురాలిగా పనిచేస్తున్నారు.

1884లో స్థాపించబడింది, అప్పుడు రైతులు, బూర్జువా వర్గంలోని ప్రగతిశీల సభ్యుల ప్రధాన మద్దతుతో, ఇది నార్వేలో ఉనికిలోకి వచ్చిన మొదటి రాజకీయ పార్టీ, అనేక దశాబ్దాలుగా ఆధిపత్య ప్రభుత్వ పార్టీగా ఉంది. ప్రారంభం నుండి ఇది నార్వేజియన్ అసోసియేషన్ ఫర్ ఉమెన్స్ రైట్స్‌తో సన్నిహిత సంబంధాన్ని కలిగి ఉంది, దీనిని అదే సంవత్సరంలో లిబరల్ పార్టీ ప్రముఖ రాజకీయ నాయకులు స్థాపించారు, మహిళల ఓటు హక్కు కోసం వాదించడంలో పార్టీ కీలక పాత్ర పోషించింది. [10] 1880ల నుండి పార్టీ అనేక అంతర్గత విభేదాలను చూసింది. 1888లో రాజకీయంగా మితవాద, మతపరమైన విభాగం విడిపోయి మోడరేట్ లిబరల్ పార్టీని ఏర్పాటు చేసింది;, నార్వే మాజీ ప్రధాన మంత్రి క్రిస్టియన్ మిచెల్సెన్‌తో సహా కన్జర్వేటివ్-లిబరల్ వర్గం 1909లో విడిపోయి ఫ్రీ-మైండెడ్ లిబరల్ పార్టీని ఏర్పాటు చేసింది (రెండు పార్టీలు చివరికి కన్జర్వేటివ్ పార్టీలో విలీనం అయ్యాయి). 1972లో అత్యంత ముఖ్యమైన ఇటీవలి విభేదం ఏమిటంటే, లిబరల్ పార్టీ యూరోపియన్ ఎకనామిక్ కమ్యూనిటీ (EEC)లో నార్వేజియన్ సభ్యత్వాన్ని వ్యతిరేకించాలని నిర్ణయించుకుంది, సభ్యత్వాన్ని సమర్థించే వర్గం విడిపోయి లిబరల్ పీపుల్స్ పార్టీని ఏర్పాటు చేసింది. [11] ఆ పార్టీ అప్పటి నుండి EU లో నార్వేజియన్ సభ్యత్వాన్ని ఆమోదించింది, ప్రస్తుతం బలమైన ప్రతిపాదకుడిగా ఉంది. [12]

చరిత్ర

[మార్చు]
జోహన్ స్వెర్డ్రప్

నార్వేలో పార్లమెంటేరియనిజాన్ని ప్రవేశపెట్టాలా వద్దా అనే వివాదానికి సంబంధించి 1884లో వెన్‌స్ట్రే పార్టీ ఏర్పడింది. పార్లమెంటేరియనిజాన్ని సమర్థించే పార్టీ వెన్‌స్ట్రే (నార్వేజియన్‌లో "ఎడమ" అని అర్థం), పార్లమెంటేరియనిజాన్ని వ్యతిరేకించే సంప్రదాయవాదులు హోయ్రే (అంటే "కుడి" అని అర్థం) అనే పార్టీని స్థాపించారు. పార్లమెంటేరియనిజం కోసం పోరాటం గెలిచినప్పుడు, వెన్‌స్ట్రే నాయకుడు జోహన్ స్వెర్డ్రప్ స్టోర్టింగ్ (నార్వేజియన్ పార్లమెంట్)లో మెజారిటీ మద్దతు ఆధారంగా నియమితులైన మొదటి నార్వేజియన్ ప్రధానమంత్రి అయ్యాడు. తరువాత, వెన్‌స్ట్రే పురుషులకు సార్వత్రిక ఓటు హక్కును, 1898లో సాధించిన స్వీడిష్-నార్వేజియన్ యూనియన్ విచ్ఛిన్నతను, 1905లో జరిగిన స్వీడిష్-నార్వేజియన్ యూనియన్ విచ్ఛిన్నతను, 1913లో ప్రవేశపెట్టబడిన సార్వత్రిక మహిళా ఓటు హక్కును సమర్థించారు. 1884 తర్వాత మొదటి దశాబ్దాలలో, వెన్‌స్ట్రే అనేక ప్రభుత్వాలను ఏర్పాటు చేశాడు, అవి హోయ్రే -ప్రభుత్వాల కాలాలతో కలిసి ఉన్నాయి. నార్వేకు ఆరుగురు వేర్వేరు ప్రధానమంత్రులు వెన్‌స్ట్రే నుండి వచ్చారు, వారందరూ 1935 కి ముందు వచ్చారు.

1891లో, పార్టీ యొక్క మరింత ఉదారవాద-సామాజిక ధోరణులు వెన్‌స్ట్రేపై ఆధిపత్యం చెలాయించడం ప్రారంభించాయి, ఒక అధ్యయనం గుర్తించినట్లుగా, “1914 వరకు ఉన్న చాలా సామాజిక విధానాలను వెన్‌స్ట్రే మద్దతు ఇచ్చి అమలు చేశారు, ఎందుకంటే ఆ తేదీ వరకు సోషల్ డెమోక్రటిక్ పార్టీ విధానంపై ఎటువంటి ప్రభావాన్ని చూపలేదు. [13]

లేబర్ పార్టీ పెరుగుదలతో, వెన్‌స్ట్రే క్రమంగా తన స్థానాన్ని కోల్పోయాడు. 1915 ఎన్నికలు వెన్‌స్ట్రే అతిపెద్ద పార్టీగా నిలిచి స్టోర్టింగ్‌లో పూర్తి మెజారిటీని గెలుచుకున్న చివరి ఎన్నికలు. 1920లో బోండేపార్టియెట్ (ప్రస్తుత సెంటర్ పార్టీ ), 1933లో క్రిస్టియన్ పీపుల్స్ పార్టీ ఏర్పడటంతో వెన్‌స్ట్రే మరింత బలహీనపడింది, ఈ రెండూ పాక్షికంగా మాజీ వెన్‌స్ట్రే సభ్యులచే ఏర్పడ్డాయి. రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం నుండి, వెన్‌స్ట్రే ఐదు సంకీర్ణ ప్రభుత్వాలలో భాగంగా ఉంది, ఇటీవలిది 2018 నుండి సోల్‌బర్గ్ క్యాబినెట్ .

యూరోపియన్ కమ్యూనిటీలలో (ఇప్పుడు యూరోపియన్ యూనియన్ ) నార్వేజియన్ సభ్యత్వంపై వివాదం 1972లో రోరోస్‌లో జరిగిన సమావేశంలో పార్టీ విడిపోవడానికి దారితీసింది, EC సభ్యత్వాన్ని ఇష్టపడే ప్రజలు వెళ్లి లిబరల్ పీపుల్స్ పార్టీని ఏర్పాటు చేశారు. వీరిలో పార్టీ నాయకుడు హెల్జ్ సీప్, 13 మంది పార్లమెంటు సభ్యులలో 9 మంది ఉన్నారు. అప్పటి నుండి, వెన్‌స్ట్రే చాలా చిన్న పార్టీగా మారింది. 1973 ఎన్నికల తర్వాత పార్లమెంటరీ గ్రూపు రెండుకు తగ్గింది.

1974లో, వెన్‌స్ట్రే నార్వేలో ఒక రాజకీయ పార్టీకి మొదటి మహిళా నాయకురాలిగా ఎవా కోల్‌స్టాడ్‌ను ఎన్నుకున్నారు.

వెన్‌స్ట్రేకు ఎన్నికల ఫలితాలు పేలవంగా కొనసాగాయి. 1985 ఎన్నికలకు ముందు పార్టీ మొదటి, ఇప్పటివరకు ఒకే ఒక్కసారి లేబర్ పార్టీ ప్రభుత్వానికి మద్దతు ఇస్తుందని ప్రకటించింది. తరువాతి ఎన్నికల్లో వెన్‌స్ట్రే తన మిగిలిన రెండు సీట్లను కోల్పోయింది, మొదటిసారి స్టోర్టింగ్‌లో ప్రాతినిధ్యం లేకుండా పోయింది. ఆ పార్టీ 1988లో లిబరల్ పీపుల్స్ పార్టీతో విలీనం అయింది, కానీ 1989 ఎన్నికల్లో ఈ తిరిగి కలిసిన వెన్‌స్ట్రే మళ్లీ పార్లమెంటరీ సీట్లను గెలుచుకోలేకపోయింది. 1993లో ఆ పార్టీ మళ్ళీ పార్లమెంటులో సమతూక స్థానాలకు అర్హత సాధించే 4% ఓట్లను సాధించడంలో విఫలమైంది, కానీ లార్స్ స్పాన్‌హీమ్ నేరుగా హోర్డాలాండ్ కౌంటీ నుండి ఎన్నికయ్యారు. (ఎన్నికలకు ముందు, స్పాన్‌హీమ్ ఎన్నికైతే ఉల్విక్‌లోని తన ఇంటి నుండి రాజధాని నగరం ఓస్లోలోని పార్లమెంటుకు పర్వతాల మీదుగా నడుస్తానని పందెం వేశాడు - అతను ఈ పందెం వేశాడు, పత్రికల నుండి చాలా హాస్యాస్పదమైన ఆసక్తిని రేకెత్తించాడు.)

1997లో, వెన్‌స్ట్రే 4% పరిమితిని ఆమోదించింది, పార్లమెంటులో దాని సీట్లను ఆరుకు పెంచింది. పర్యవసానంగా, 1973 తర్వాత వెన్‌స్ట్రే మొదటిసారిగా మంత్రివర్గంలో పాల్గొనడం చూసింది. కెజెల్ మాగ్నే బోండెవిక్ యొక్క మైనారిటీ మొదటి ప్రభుత్వంలో ఆ పార్టీ నాలుగు సీట్లను కలిగి ఉంది. లార్స్ స్పాన్‌హీమ్ పరిశ్రమ, వాణిజ్య మంత్రి అయ్యాడు, ఆడ్ ఐనార్ డోరమ్ కమ్యూనికేషన్స్ మంత్రి, తరువాత న్యాయ మంత్రి, గురో ఫ్జెల్లంగర్ ; పర్యావరణ పరిరక్షణ మంత్రి,, ఎల్డ్‌బ్జోర్గ్ లోవర్ పరిపాలనా మంత్రి, తరువాత రక్షణ మంత్రి. శ్రీమతి లోవర్ నార్వేలో మొదటి మహిళా రక్షణ మంత్రి. ఈ మంత్రివర్గం 2000లో రాజీనామా చేసి, గ్యాస్ విద్యుత్ ప్లాంట్లను నిర్మించాలనే స్టోర్టింగ్ నిర్ణయాన్ని అంగీకరించడానికి నిరాకరించింది. 2001లో, వెన్‌స్ట్రే 4% థ్రెషోల్డ్‌ను చేరుకోవడంలో తృటిలో విఫలమయ్యాడు, కానీ స్పాన్‌హీమ్, ఆడ్ ఐనార్ డోరం అనే ఇద్దరు ప్రతినిధులను ఎన్నుకున్నాడు. అయితే, వెన్స్ట్రే కెజెల్ మాగ్నే బోండెవిక్ యొక్క రెండవ సంకీర్ణ ప్రభుత్వంలో భాగమైనందున, స్పాన్హీమ్, డోరం మంత్రివర్గంలోకి ప్రవేశించడంతో, వారిద్దరికీ పార్లమెంటులో డిప్యూటీలు ప్రాతినిధ్యం వహించారు. టోరిల్డ్ స్కోగ్‌షోమ్‌ను రవాణా, కమ్యూనికేషన్ల మంత్రిగా నియమించడంతో పార్టీకి మంత్రివర్గంలో మూడవ సభ్యుడు కూడా లభించాడు.

2005 ఎన్నికలు వెన్‌స్ట్రేకు 5.9% ఓట్లను ఇచ్చాయి, 1969 ఎన్నికల తర్వాత దాని ఉత్తమ ఫలితం. వెన్‌స్ట్రే ఆరు సీట్లను నేరుగా గెలుచుకుంది, 4%+ పరిహార వ్యవస్థ ద్వారా అదనంగా నాలుగు సీట్లను గెలుచుకుంది. రెడ్-గ్రీన్ సంకీర్ణంలో మెజారిటీ కారణంగా, వెన్‌స్ట్రే ప్రతిపక్ష పార్టీగా మారింది.

2009 ఎన్నికల్లో, [14] వెన్‌స్ట్రే సీట్ల సమీకరణకు 4% పరిమితి కంటే తక్కువగా ఉండటంతో, ఆ పార్టీకి పార్లమెంటులో ట్రైన్ స్కీ గ్రాండే, బోర్గిల్డ్ టెండెన్ అనే రెండు సీట్లు మాత్రమే మిగిలిపోయాయి, ఎన్నికలకు ముందు వారికి పది సీట్లు ఉన్నాయి. అదే సాయంత్రం, 14 సెప్టెంబర్ 2009న, పేలవమైన ఫలితం కారణంగా, పార్టీ నాయకత్వం నుంచి వైదొలగుతున్నట్లు లార్స్ స్పాన్‌హీమ్ ప్రకటించారు. ఎన్నికల తర్వాత, పార్టీ సభ్యులలో పెరుగుదల కనిపించింది. ఏప్రిల్ 2010లో జరిగిన పార్టీ సమావేశంలో, పార్టీ కొత్త నాయకురాలిగా ట్రైన్ స్కీ గ్రాండే ఏకగ్రీవంగా ఎన్నికయ్యారు. [15]

2013 ఎన్నికలలో వెన్‌స్ట్రే 5.2%తో ఆ స్థాయిని అధిగమించి, కన్జర్వేటివ్, క్రిస్టియన్ డెమోక్రటిక్, ప్రోగ్రెస్ పార్టీలతో సంకీర్ణ చర్చలలోకి ప్రవేశించింది. వెన్‌స్ట్రే, క్రిస్టియన్ డెమోక్రాట్లు కొత్త సోల్బర్గ్ క్యాబినెట్‌లోకి ప్రవేశించకూడదని నిర్ణయించుకున్నారు, తద్వారా దానికి పార్లమెంటరీ మెజారిటీ లేకుండా పోయింది, కానీ దానితో విశ్వాసం, సరఫరా ఒప్పందం కుదుర్చుకున్నారు. [16]

2017 ఎన్నికలలో ఎనిమిది సీట్లు గెలుచుకున్న వెన్‌స్ట్రే కన్జర్వేటివ్, ప్రోగ్రెస్ పార్టీ సంకీర్ణంతో కొత్త చర్చలు జరిపి, జనవరి 2018లో మూడు క్యాబినెట్ పదవులతో సంకీర్ణంలో చేరారు; ఓలా ఎల్వెస్టూయెన్ వాతావరణం, పర్యావరణ మంత్రిగా, ఇసెలిన్ నైబో పరిశోధన, ఉన్నత విద్య మంత్రిగా, పార్టీ నాయకురాలు ట్రైన్ స్కీ గ్రాండే సంస్కృతి మంత్రిగా బాధ్యతలు స్వీకరించారు. [17]

భావజాలం

[మార్చు]

ఆ పార్టీని ఉదారవాద, [18] [19] [20] సామాజిక-ఉదారవాద, [19] [21] [22] [23] [24] సాంప్రదాయ ఉదారవాద [25], మధ్యేవాద పార్టీగా పరిగణిస్తారు. [20] [26] క్రియాశీల రాష్ట్రానికి ముందు పరిస్థితిలో పౌర స్వేచ్ఛలను పార్టీ సమర్థిస్తుంది. 1970ల నుండి, పార్టీ ఆకుపచ్చ ఉదారవాద స్థానాన్ని కొనసాగించింది, [27] [28] 1990లలో పార్లమెంటుకు తిరిగి వచ్చినప్పుడు పార్టీ ప్రొఫైల్‌లో ఇది ఒక ముఖ్యమైన భాగం. పర్యావరణ సంస్థ ఫ్రామ్టిడెన్ ఐ వరే హెండర్ ద్వారా గ్రీన్ పార్టీ తర్వాత లిబరల్ పార్టీ రెండవ ఉత్తమ పార్టీగా రేట్ చేయబడింది. [29] ఆ పార్టీ బహుళ సాంస్కృతికతకు, నార్వేకు కార్మిక వలసలను పెంచడానికి, సమైక్యత చర్యలను సడలించడానికి కూడా బలమైన మద్దతుదారు. [30]

దాని చరిత్ర అంతటా, ఇది మధ్య-కుడి, స్వచ్ఛమైన మధ్యేవాద సంకీర్ణ ప్రభుత్వాలలో పాల్గొంది. 2001 నుండి 2005 వరకు, ఇది కన్జర్వేటివ్ పార్టీ, క్రిస్టియన్ డెమోక్రటిక్ పార్టీతో సెంటర్-రైట్ సంకీర్ణ ప్రభుత్వంలో ఉంది; 2005 సార్వత్రిక ఎన్నికల నుండి, పార్టీ ప్రతిపక్షంలో ఉంది. ఇటీవల ఆ పార్టీ నార్వేజియన్ రాజకీయాల్లో నీలి-ఆకుపచ్చ కూటమికి మద్దతుదారుగా ఉంది, వెన్‌స్ట్రే ఆకుపచ్చ భాగాన్ని ఏర్పాటు చేశారు.[31][32]

గత కొన్ని ఎన్నికల ప్రచారాలలో, వెన్‌స్ట్రే ప్రధాన దృష్టి పర్యావరణ సమస్యలు, విద్య, చిన్న-వ్యాపారం, సామాజిక సమస్యలపై ఉంది. పర్యావరణానికి హాని కలిగించే కార్యకలాపాలపై అధిక పన్నులు విధించాలని వెన్‌స్ట్రే సమర్థిస్తున్నారు. [33] వెన్స్ట్రే సమర్ధించిన కొన్ని ఇతర అభిప్రాయాలు కార్మిక వలసలను పెంచడం, నార్వే చర్చిని రాష్ట్ర చర్చిగా రద్దు చేయడం, సంపద, వారసత్వ పన్నులను రద్దు చేయడం, స్థానిక అధికారులకు ( కొమ్మునర్ ) మరిన్ని అధికారాలు.

2005లో జరిగిన జాతీయ సమావేశంలో, నార్వే యూరోపియన్ యూనియన్‌లో చేరడాన్ని వ్యతిరేకించాలని వెన్‌స్ట్రే కేవలం ఐదు ఓట్ల తేడాతో నిర్ణయించుకున్నాడు, అయినప్పటికీ బలహీనంగానే, నార్వే యూరోపియన్ ఎకనామిక్ ఏరియాలో భాగంగానే ఉండాలని వాదించాడు. అయితే, 2020లో, జాతీయ సమావేశంలో మెజారిటీ నార్వేకు EU సభ్యత్వానికి మద్దతు ఇవ్వడానికి వెన్‌స్ట్రేకు ఓటు వేసింది. ఆ విధంగా, వెన్‌స్ట్రే యొక్క అధికారిక వైఖరి ఇప్పుడు యూరోపియన్ యూనియన్‌లో నార్వేజియన్ సభ్యత్వానికి మద్దతుగా ఉంది. ఏదేమైనా, 1972, 1994 లో జరిగిన ప్రజాభిప్రాయ సేకరణల మాదిరిగానే, నార్వేజియన్ EU సభ్యత్వం యొక్క సంభావ్య ప్రశ్నను జాతీయ ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ ద్వారా మాత్రమే నిర్ణయించాలనే వైఖరిని పార్టీ నిలుపుకుంది. [34] రాచరికం స్థానంలో గణతంత్ర ప్రభుత్వ విధానాన్ని వెన్‌స్ట్రే అదనంగా సమర్థిస్తాడు. [35]

2007లో, కాపీరైట్ చేయబడిన డిజిటల్ మెటీరియల్‌ను పంచుకోవడాన్ని చట్టబద్ధం చేయాలని వాదించిన మొదటి నార్వేజియన్ పార్టీగా వెన్‌స్ట్రే నిలిచింది. [36] [37]

శబ్దవ్యుత్పత్తి శాస్త్రం

[మార్చు]

పార్టీ పేరు నార్వేజియన్ భాషలో వామపక్షం అని అర్థం అయితే, పార్టీ తనను తాను సెంట్రిస్ట్ పార్టీగా సూచిస్తుంది. సెంటర్ పార్టీ అధికారంలో ఉన్న మధ్య-ఎడమ రెడ్-గ్రీన్ సంకీర్ణంలో ఒక భాగం కావడంతో, వెన్‌స్ట్రే "సోషలిస్ట్ కాని" ప్రతిపక్షంలో భాగం కావడంతో, సెంటర్ పార్టీ వామపక్షం కంటే ఎడమవైపు ఎక్కువగా ఉండే పరిస్థితి ఏర్పడింది. 1884లో లెఫ్ట్ అనే పేరును ఎంచుకున్నప్పుడు, ఆ పదం నేటి "లెఫ్ట్ వింగ్" అనే విధంగా సోషలిజాన్ని సూచించలేదు. కుడివైపున ఉన్న సంప్రదాయవాదులతో పోల్చితే ఇది ఉదారవాద లేదా తీవ్రవాదాన్ని సూచిస్తుంది, పార్లమెంటులో సీట్ల స్థానాన్ని సూచిస్తుంది. డానిష్ రాజకీయ పార్టీలైన వెన్‌స్ట్రే, రాడికేల్ వెన్‌స్ట్రే పేర్లలో "ఎడమ" అనే పదాన్ని ఉపయోగించడం కూడా సోషలిజం కంటే ఉదారవాదం, రాడికలిజాన్ని సూచించడానికి ఉద్దేశించబడింది.

పార్టీ నాయకులు

[మార్చు]
2007 నార్వేజియన్ స్థానిక ఎన్నికలకు ముందు కార్ల్ జోహన్స్ గేట్ వద్ద ప్రచార బూత్.
గురి మెల్బీ 26 సెప్టెంబర్ 2020 నుండి పార్టీ నాయకురాలిగా ఉన్నారు.
  • 1884 జోహన్ స్వెర్డ్రప్
  • 1884–1889 ఓలే ఆంటన్ క్వామ్
  • 1889–1893 జోహన్నెస్ స్టీన్
  • 1893–1894 విగ్గో ఉల్మాన్
  • 1894–1896 ఓలే ఆంటన్ క్వామ్
  • 1898–1900 విగ్గో ఉల్మాన్
  • 1900–1903 లార్స్ హోల్స్ట్
  • 1903–1909 కార్ల్ బెర్నర్
  • 1909–1927 గున్నార్ క్నుడ్సెన్
  • 1927-1940 జోహన్ లుడ్విగ్ మోవిన్కెల్
  • 1945–1952 జాకబ్ ఎస్. వార్మ్-ముల్లర్
  • 1952–1964 బెంట్ రైజ్‌ల్యాండ్
  • 1964–1970 గున్నార్ గార్బో
  • 1970–1972 హెల్జ్ సీప్
  • 1972–1974 హెల్జ్ రోగ్న్లియన్
  • 1974–1976 ఎవా కోల్స్టాడ్
  • 1976–1982 హన్స్ హమ్మండ్ రోస్‌బాచ్
  • 1982–1986 ఆడ్ ఐనార్ డోరం
  • 1986–1990 ఆర్నే ఫ్జోర్టాఫ్ట్
  • 1990–1992 హావార్డ్ అల్స్టాడీమ్
  • 1992–1996 ఆడ్ ఐనార్ డోరం
  • 1996–2010 లార్స్ స్పాన్‌హీమ్
  • 2010–2020 ట్రైన్ స్కీ గ్రాండే
  • 2020– గురి మెల్బీ

వెన్‌స్ట్రే నుండి ప్రధాన మంత్రులు

[మార్చు]

ఇది కూడ చూడు

[మార్చు]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. ↑ Forhandlingsprotokoll for Norges venstreforening 1884-1909. Riksarkivet. 1994.
  2. ↑ "Nesten 200 personer meldte seg ut av Rødt – mange oppga politisk uenighet som hovedårsak". Altinget.no (in నార్వేజియన్). 2023-01-24. Retrieved 2024-10-01.
  3. ↑ "Valg 2011: Landsoversikt per parti" (in నార్వేజియన్). Ministry of Local Government and Regional Development. Archived from the original on 24 September 2011. Retrieved 18 September 2011.
  4. ↑ "Venstre". Valg 2011 (in నార్వేజియన్). Norwegian Broadcasting Corporation. Retrieved 18 September 2011.
  5. ↑ Bakken, Laila Ø.; Helljesen, Vilde (24 July 2009). "Venstre – lite parti med stor arv". Norwegian Broadcasting Corporation.
  6. ↑ Svante Ersson; Jan-Erik Lane (28 December 1998). Politics and Society in Western Europe. SAGE. p. 108. ISBN 978-0-7619-5862-8. Retrieved 17 August 2012.
  7. ↑ Christina Bergqvist (1 January 1999). Equal Democracies?: Gender and Politics in the Nordic Countries. Nordic Council of Ministers. p. 320. ISBN 978-82-00-12799-4.
  8. ↑ Allern, Elin Haugsgjerd (2010). Political Parties and Interest Groups in Norway. ECPR Press. pp. 163–164. ISBN 9780955820366.
  9. ↑ "Norway – Political parties". Norwegian Social Science Data Services. Archived from the original on 5 January 2013. Retrieved 21 December 2012.
  10. ↑ Aslaug Moksnes (1984).
  11. ↑ Bakken, Laila Ø.; Helljesen, Vilde (24 July 2009). "Venstre – lite parti med stor arv". Norwegian Broadcasting Corporation.
  12. ↑ Giverholt, Karl Arthur (27 September 2020). "Venstre sier ja til EU". Venstre.
  13. ↑ The Political Mobilization of the European Left, 1860-1980 The Class Cleavage By Stefano Bartolini, 2000, P.419
  14. ↑ Sponheim: – Jeg trekker meg – Nyheter – Politikk – Aftenposten.no Archived 22 సెప్టెంబరు 2009 at the Wayback Machine
  15. ↑ "Skei Grande ny leder i Venstre". 17 April 2010.
  16. ↑ Wright, Martin Aasen (30 September 2013). "Her er avtalen mellom de borgerlige partiene" (in నార్వేజియన్). Aftenposten. Retrieved 17 November 2013.
  17. ↑ "Disse 20 skal styre Norge" (in నార్వేజియన్). Adresseavisa. Archived from the original on 16 మార్చి 2018. Retrieved 16 March 2018.
  18. ↑ Simon Franzmann (2009). "Liberale Parteien zwischen linkem und rechten Lager" (PDF). University of Trier. p. 3. Retrieved 22 January 2023.
  19. ↑ 19.0 19.1 "Wahlen des Storting (Parlament), 11.9.2017" (PDF). Österreichische Gesellschaft für Politikberatung und Politikentwicklung. Retrieved 22 January 2023.
  20. ↑ 20.0 20.1 Reinhard Wolff (15 January 2018). "Drei Frauen sind am Ruder". Die Tageszeitung: Taz. Retrieved 22 January 2023.
  21. ↑ Venstre Archived 8 జూలై 2013 at the Wayback Machine TV2/Politisk.no, retrieved 8 April 2013 (in Norwegian)
  22. ↑ Hans Slomp (30 September 2011). Europe, A Political Profile: An American Companion to European Politics: An American Companion to European Politics. ABC-CLIO. p. 425. ISBN 978-0-313-39182-8.
  23. ↑ Oyvind Osterud (18 October 2013). Norway in Transition: Transforming a Stable Democracy. Routledge. p. 114. ISBN 978-1-317-97037-8.
  24. ↑ Thompson, Wayne C. (2014). Nordic, Central, and Southeastern Europe 2014. Rowman & Littlefield. p. 55. ISBN 9781475812244.
  25. ↑ Jens Rydström (2011). Odd Couples: A History of Gay Marriage in Scandinavia (PDF). aksant. p. 97. ISBN 978-9052603810. JSTOR j.ctt6wp6dm.
  26. ↑ David Nikel (August 4, 2021). "Political Parties in Norway". lifeinnorway.net. Retrieved 22 January 2023.
  27. ↑ Reinhard Wolff (15 January 2018). "Neue Regierung in Norwegen: Drei Frauen sind am Ruder". Die Tageszeitung.
  28. ↑ "Die norwegische Parteienlandschaft". Norwegen Service. 30 August 2018.
  29. ↑ "Forsiden - klimavalg2013 - Framtiden i våre hender". www.framtiden.no. Archived from the original on 15 January 2018. Retrieved 11 December 2013.
  30. ↑ "Integrering – Venstre". 1 June 2009.
  31. ↑ Venstre-lederen vil ha makt i blågrønn regjering.
  32. ↑ Venstre med «blågrønt» budsjettforslag.
  33. ↑ "Venstre official English website". Archived from the original on 12 June 2010. Retrieved 6 August 2009.
  34. ↑ Krekling, David Vojislav (2020-09-27). "Venstre går inn for at Norge skal bli medlem i EU". NRK (in నార్వేజియన్ బొక్మాల్). Retrieved 2020-10-02.
  35. ↑ Sofie Prestegård (27 September 2020). "Skjerper tonen mot monarkiet". TV2.
  36. ↑ "Culture wants to be free!". Archived from the original on 18 April 2007. Retrieved 16 April 2007.
  37. ↑ "Slipp kulturen fri! (Norwegian original resolution)". 14 April 2007. Retrieved 17 April 2007.
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=లిబరల్_పార్టీ_(నార్వే)&oldid=4556701" నుండి వెలికితీశారు