Jump to content

లేబర్ పార్టీ (నార్వే)

వికీపీడియా నుండి
లేబర్ పార్టీ
ఆర్బీడార్ పార్టీ
సంక్షిప్తీకరణA / Ap
నాయకుడుజోనాస్ గహర్ స్టోర్
పార్లమెంటరీ నాయకుడురిగ్మోర్ అసరుద్
స్థాపన తేదీ22 ఆగస్టు 1887; 137 సంవత్సరాల క్రితం (1887-08-22)
ప్రధాన కార్యాలయంయంగ్‌స్టోర్గెట్ 2 A, 5వ అంతస్తు, ఓస్లో
యువత విభాగంవర్కర్స్ యూత్ లీగ్
సభ్యత్వం (2024)Decrease 43,952
రాజకీయ విధానంసామాజిక ప్రజాస్వామ్యం
ప్రో-యూరోపియనిజం
రాజకీయ వర్ణపటంప్రో-యూరోపియనిజం
European affiliationయూరోపియన్ సోషలిస్టుల పార్టీ
International affiliationప్రోగ్రెసివ్ అలయన్స్
నార్డిక్ అనుబంధంది సోషల్ డెమోక్రటిక్ గ్రూప్
రంగు(లు)  ఎరుపు

లేబర్ పార్టీ నార్వేలోని ఒక సామాజిక ప్రజాస్వామ్య రాజకీయ పార్టీ. ఇది రాజకీయ వర్ణపటంలో మధ్య-ఎడమ వైపున ఉంది, దీనికి జోనాస్ గహర్ స్టోర్ నాయకత్వం వహిస్తున్నారు. 2021 నుండి 2025లో సెంటర్ పార్టీ ప్రభుత్వం నుండి నిష్క్రమించే వరకు సెంటర్ పార్టీతో కలిసి మైనారిటీ పాలనలో ఉన్న సంకీర్ణంలో ఇది సీనియర్ పార్టీ, స్టోర్ ప్రస్తుత నార్వే ప్రధాన మంత్రిగా పనిచేస్తున్నారు.

లేబర్ పార్టీ అధికారికంగా సామాజిక-ప్రజాస్వామ్య ఆదర్శాలకు కట్టుబడి ఉంది. 1930ల నుండి దీని నినాదం "ప్రతి ఒక్కరూ చేర్చబడాలి", పార్టీ సాంప్రదాయకంగా పన్నులు, సుంకాల ద్వారా నిధులు సమకూర్చుకునే బలమైన సంక్షేమ రాజ్యాన్ని కోరుకుంటుంది. [1] 1980ల నుండి, పార్టీ తన విధానంలో సామాజిక మార్కెట్ ఆర్థిక వ్యవస్థ యొక్క మరిన్ని సూత్రాలను చేర్చింది, 1980ల సమయంలో ఆర్థిక సరళీకరణ తరంగం తరువాత, ప్రభుత్వ యాజమాన్యంలోని ఆస్తులు, సేవలను ప్రైవేటీకరించడానికి, ఆదాయపు పన్ను ప్రగతిశీలతను తగ్గించడానికి వీలు కల్పించింది. మొదటి స్టోల్టెన్‌బర్గ్ ప్రభుత్వ కాలంలో, పార్టీ విధానాలు యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్‌లో టోనీ బ్లెయిర్ యొక్క న్యూ లేబర్ ఎజెండా నుండి ప్రేరణ పొందాయి, ఆ రోజు వరకు నార్వేలో ఏ ప్రభుత్వం చేయని అత్యంత విస్తృతమైన ప్రైవేటీకరణను చూసింది. [2] 1980ల నుండి ఆ పార్టీని రాజకీయ శాస్త్రవేత్తలు, రాజకీయ వామపక్ష వ్యతిరేకులు ఇద్దరూ తరచుగా నవ ఉదారవాదంగా అభివర్ణిస్తున్నారు. [3] లేబర్ పార్టీ తనను తాను జాతీయ, అంతర్జాతీయ స్థాయిలో సహకారానికి సభ్యత్వాన్ని పొందే ప్రగతిశీల పార్టీగా చిత్రీకరించుకుంటుంది.

దీని యువజన విభాగం వర్కర్స్ యూత్ లీగ్ . ఈ పార్టీ యూరోపియన్ సోషలిస్టుల పార్టీ, ప్రోగ్రెసివ్ అలయన్స్‌లో సభ్యుడు. ఇది గతంలో కామింటర్న్ (1919–1923), ఇంటర్నేషనల్ రివల్యూషనరీ మార్క్సిస్ట్ సెంటర్ (1932–1935), లేబర్ అండ్ సోషలిస్ట్ ఇంటర్నేషనల్ (1938–1940), సోషలిస్ట్ ఇంటర్నేషనల్ (1951–2016) లలో సభ్యుడిగా ఉంది. లేబర్ పార్టీ ఎల్లప్పుడూ నార్వేజియన్ నాటో సభ్యత్వానికి బలమైన మద్దతుదారుగా ఉంది, రెండు ప్రజాభిప్రాయ సేకరణల సమయంలో నార్వే యూరోపియన్ యూనియన్‌లో చేరడానికి మద్దతు ఇచ్చింది. [4] శీతల యుద్ధ సమయంలో, పార్టీ ఎక్కువ సమయం ప్రభుత్వంలో ఉన్నప్పుడు, ఆ పార్టీ అంతర్జాతీయ స్థాయిలో నార్వేను అమెరికాతో సన్నిహితంగా ఉంచింది, 1948 క్రకెరోయ్ ప్రసంగం తరువాత దేశీయ స్థాయిలో కమ్యూనిస్ట్ వ్యతిరేక విధానాన్ని అనుసరించింది, 1949లో నార్వే NATO వ్యవస్థాపక సభ్యుడిగా మారింది.

1887లో స్థాపించబడిన ఈ పార్టీకి క్రమంగా మద్దతు పెరుగుతూ 1927 పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో నార్వేలో అతిపెద్ద పార్టీగా అవతరించింది, అప్పటి నుండి ఆ పదవిలో కొనసాగుతోంది. ఆ సంవత్సరం 1920లలో కామింటర్న్‌లో సభ్యత్వం పొందిన తరువాత పార్టీ చుట్టూ ఉన్న విభేదాలు ఏకీకృతం అయ్యాయి. ఇది మొదట 1928 లో ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేసింది, 1935 నుండి పదహారు సంవత్సరాలు తప్ప మిగతావన్నీ ప్రభుత్వానికి నాయకత్వం వహించింది. 1945 నుండి 1961 వరకు, ఆ పార్టీకి నార్వేజియన్ పార్లమెంటులో పూర్తి మెజారిటీ ఉంది, ఇప్పటివరకు నార్వే చరిత్రలో ఇలా జరగడం ఇదే చివరిసారి. 1960లు, 1970ల ప్రారంభంలో లేబర్ పార్టీ ఎన్నికల ఆధిపత్యం మొదట్లో చిన్న వామపక్ష పార్టీల నుండి, ప్రధానంగా సోషలిస్ట్ పీపుల్స్ పార్టీ నుండి పోటీతో విచ్ఛిన్నమైంది. 1970ల చివరి నుండి, మితవాద పార్టీల పెరుగుదల కారణంగా పార్టీ ఓటర్లను కోల్పోవడం ప్రారంభమైంది, ఇది 1980లలో గ్రో హార్లెం బ్రండ్ట్‌ల్యాండ్ నేతృత్వంలోని లేబర్ పార్టీకి కుడి వైపుకు మారడానికి దారితీసింది. 2001 లో, పార్టీ 1924 తరువాత అత్యంత దారుణమైన ఫలితాన్ని సాధించింది. 2005, 2013 మధ్య, మెజారిటీ ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేయడానికి ఇతర పార్టీలతో సంకీర్ణ ఒప్పందానికి కట్టుబడి లేబర్ పార్టీ తిరిగి అధికారంలోకి వచ్చింది. [1] 2013లో తొమ్మిది సీట్లు కోల్పోయిన తర్వాత లేబర్ పార్టీ మళ్ళీ ప్రతిపక్షంలోకి ప్రవేశించింది. 2017 లో ఆ పార్టీ మరో ఆరు సీట్లను కోల్పోయింది, 1924 తర్వాత రెండవ అత్యల్ప సీట్లను సాధించింది. 2021 ఎన్నికల్లో, పార్టీ ఒక స్థానాన్ని కోల్పోయింది కానీ వామపక్ష ప్రతిపక్షం రాజకీయ కుడివైపు కంటే మెజారిటీని పొందింది, స్టోర్ ప్రధానమంత్రి అయ్యాడు, సెంటర్ పార్టీతో కలిసి మైనారిటీ ప్రభుత్వానికి నాయకత్వం వహించాడు.

చరిత్ర

[మార్చు]

స్థాపన, ప్రారంభ సంవత్సరాలు

[మార్చు]
ఓస్లోలోని పార్టీ ప్రధాన కార్యాలయం

ఈ పార్టీ 1887 [5] [6] లో అరెండల్‌లో స్థాపించబడింది, 1894 లో మొదటిసారి స్టోర్టింగ్‌కు ఎన్నికలలో పోటీ చేసింది. ఇది 1903 లో పార్లమెంటులోకి ప్రవేశించి, 1927 వరకు తన ఓట్లను క్రమంగా పెంచుకుంది, ఆ తర్వాత అది నార్వేలో అతిపెద్ద పార్టీగా అవతరించింది. ఆ పార్టీ 1918, 1923 మధ్య కమ్యూనిస్ట్ సంస్థ అయిన కమ్యూనిస్ట్ ఇంటర్నేషనల్ (కామింటెర్న్) లో సభ్యులుగా ఉంది. [7]

1884లో వోర్ట్ అర్బీడ్ స్థాపించినప్పటి నుండి, ఈ పార్టీ వార్తాపత్రికలు, ఇతర పత్రికా సంస్థల యొక్క పెరుగుతున్న, గుర్తించదగిన సంస్థను కలిగి ఉంది. పార్టీ పత్రికా వ్యవస్థ చివరికి నార్స్క్ అర్బీడర్ప్రేస్ (నార్వేజియన్ లేబర్ ప్రెస్) కు దారితీసింది. 1913 జనవరిలో, పార్టీకి 24 వార్తాపత్రికలు ఉన్నాయి, 1913లో మరో ఆరు వార్తాపత్రికలు స్థాపించబడ్డాయి. పార్టీకి డేట్ 20 డి ఆర్హుంద్రే అనే పత్రిక కూడా ఉండేది.[8] 1920లో, పార్టీకి 33 వార్తాపత్రికలు, 6 పాక్షిక అనుబంధ వార్తాపత్రికలు ఉండేవి.[9] పార్టీకి దాని స్వంత ప్రచురణ సంస్థ డెట్ నార్స్కే అర్బీడర్పార్టిస్ ఫోర్లాగ్ ఉంది, తరువాత టిడెన్ నార్స్క్ ఫోర్లాగ్ వచ్చింది. పుస్తకాలు, కరపత్రాలతో పాటు, డెట్ నార్స్కే అర్బీడర్పార్టిస్ ఫోర్లాగ్ మైడేజెన్ (వార్షిక మే డే ప్రచురణ) అర్బీడెట్స్ జుల్ (వార్షిక క్రిస్మస్ ప్రచురణ), అర్బీడెర్కలెండెరెన్ (క్యాలెండర్) ను ప్రచురించింది. ఈ పార్టీ 1947, 1954 మధ్య నెలవారీ రాజకీయ పత్రిక కొంటాక్ట్ను కూడా ప్రచురించింది, దీనిని టోరోల్ఫ్ ఎల్స్టర్ సంపాదకీయం చేశారు.[10]

రాజకీయ వ్యవస్థకు ఒక తీవ్రమైన ప్రత్యామ్నాయంగా దాని మూలాల నుండి, పార్టీ అనేక యుగాల ద్వారా ప్రస్తుత ఆధిపత్యానికి ఎదిగింది. రెండు సంవత్సరాల క్రితం కామింటర్న్‌లో చేరాలని తీసుకున్న నిర్ణయం కారణంగా 1921లో పార్టీ చీలికను ఎదుర్కొంది, సోషల్ డెమోక్రటిక్ లేబర్ పార్టీ ఆఫ్ నార్వే ఏర్పడింది. 1923 లో, పార్టీ కామింటర్న్ ను విడిచిపెట్టగా, దాని సభ్యులలో గణనీయమైన మైనారిటీ పార్టీని విడిచిపెట్టి నార్వే కమ్యూనిస్ట్ పార్టీని ఏర్పాటు చేసింది. 1927లో, సోషల్ డెమోక్రాట్లు లేబర్‌తో తిరిగి కలిశారు. కొంతమంది కమ్యూనిస్టులు కూడా లేబర్‌లో చేరగా, మరికొందరు కమ్యూనిస్టులు విలీన ప్రయత్నంలో విఫలమయ్యారు, ఇది అర్బీడర్‌క్లాసెన్స్ సామ్లింగ్‌స్పార్టీ ఏర్పాటుకు దారితీసింది. అదే సంవత్సరం, హెల్గా కార్ల్సెన్ పార్టీ యొక్క మొదటి మహిళా పార్లమెంటు సభ్యురాలు అయ్యారు. [11]

1928లో, క్రిస్టోఫర్ హార్న్స్‌రుడ్ లేబర్ పార్టీ మొదటి ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేశాడు, కానీ అది రెండు వారాలు మాత్రమే కొనసాగింది. 1930ల ప్రారంభంలో, లేబర్ పార్టీ తన విప్లవాత్మక ప్రొఫైల్‌ను విడిచిపెట్టి, సంస్కరణవాద మార్గాన్ని నిర్దేశించుకుంది. తరువాత 1935 లో లేబర్ పార్టీ తిరిగి ప్రభుత్వంలోకి వచ్చింది, రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం అంతటా అధికారంలో ఉంది. ఆ పార్టీ 1938, 1940 మధ్య లేబర్ అండ్ సోషలిస్ట్ ఇంటర్నేషనల్‌లో సభ్యుడిగా ఉంది. 1940లో నాజీ జర్మనీ నార్వేను ఆక్రమించినప్పుడు, లేబర్ నేతృత్వంలోని ప్రభుత్వం, నార్వేజియన్ రాజకుటుంబం లండన్‌కు పారిపోయాయి, అక్కడ నుండి యుద్ధ కాలానికి అది బహిష్కరణ ప్రభుత్వాన్ని నడిపించింది.

యుద్ధానంతర కాలం

[మార్చు]

రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం ముగిసిన వెంటనే, లేబర్ పార్టీ 1945 నార్వేజియన్ పార్లమెంటరీ ఎన్నికలలో విజయం సాధించింది. మొదటిసారిగా, ఆ పార్టీ స్టోర్టింగ్‌లో సంపూర్ణ మెజారిటీని సాధించింది, 150 సీట్లలో 76 గెలుచుకుంది. తరువాత లేబర్ పార్టీకి చెందిన ఐనార్ గెర్హార్డ్‌సెన్ తన మొదటి ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేశాడు, తరువాతి సంవత్సరాల్లో యుద్ధానంతర రాజకీయ రంగంలో ఆయన ఆధిపత్యం చెలాయించాడు. గెర్హార్డ్‌సెన్‌ను సాధారణంగా ల్యాండ్స్‌ఫాడెరెన్ ( జాతి పిత ) అని పిలుస్తారు, సాధారణంగా రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం తర్వాత నార్వే పునర్నిర్మాణం వెనుక ఉన్న ప్రధాన వాస్తుశిల్పులలో ఒకరిగా పరిగణించబడుతుంది. 1945 నుండి కాలాన్ని నార్వేజియన్ లేబర్ పార్టీ స్వర్ణయుగంగా అభివర్ణించారు, 1961 ఎన్నికల వరకు ఆ పార్టీ తన పార్లమెంటరీ మెజారిటీని నిలుపుకుంది. 1963లో, కింగ్స్ బే ఎఫైర్ గెర్హార్డ్‌సెన్ మంత్రివర్గంపై అవిశ్వాస తీర్మానాన్ని ప్రవేశపెట్టేలా ప్రతిపక్షాలను ప్రేరేపించింది; ఆ తీర్మానం చివరికి విజయవంతమైంది, 28 సంవత్సరాలలో మొదటిసారిగా లేబర్ ప్రభుత్వం నుండి వైదొలగవలసి వచ్చింది. అయితే, రాబోయే సెంటర్-రైట్ సంకీర్ణం స్వల్పకాలికంగా నిలిచింది, లేబర్ పార్టీ ఒక నెల కన్నా తక్కువ సమయంలోనే తిరిగి ప్రభుత్వానికి చేరుకుంది, 1965 వరకు పదవిలో కొనసాగింది.

తరువాత లేబర్ పార్టీ 1971–1972, 1973–1981, 1986–1989,, 1990–1997 కాలాల్లో ప్రభుత్వాలను ఏర్పాటు చేసింది. ఈ కాలంలో లేబర్ ప్రధాన మంత్రులలో పార్టీ అనుభవజ్ఞులు ఆస్కార్ టోర్ప్, ట్రిగ్వే బ్రాటెలి, గ్రో హార్లెం బ్రండ్ట్‌ల్యాండ్ ఉన్నారు, 20వ శతాబ్దం మిగిలిన కాలంలో ఆ పార్టీ నార్వేలో అతిపెద్ద పార్టీగా నిలిచింది.

21వ శతాబ్దం

[మార్చు]
2007 నార్వేజియన్ స్థానిక ఎన్నికలకు ముందు కార్ల్ జోహన్స్ గేట్ వద్ద ప్రచార బూత్.

2000 సంవత్సరంలో, క్రిస్టియన్ డెమోక్రాట్లకు చెందిన కెజెల్ మాగ్నే బోండెవిక్ నేతృత్వంలోని సెంటర్-రైట్ సంకీర్ణం విశ్వాస ఓటులో కూలిపోయింది, లేబర్ పార్టీ జెన్స్ స్టోల్టెన్‌బర్గ్ నేతృత్వంలో తిరిగి అధికారంలోకి వచ్చింది, ఆయన ప్రధానమంత్రి అయ్యారు. అయితే, స్టోల్టెన్‌బర్గ్, మాజీ ప్రధాన మంత్రి థోర్బ్‌జోర్న్ జాగ్లాండ్ మధ్య తీవ్రమైన అంతర్గత పోరు, ప్రభుత్వంలో అల్లకల్లోల కాలం తర్వాత, పార్టీ 2001 నార్వేజియన్ పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో కేవలం 24.3% ఓట్లకు కుప్పకూలింది, ఇది 1924 తర్వాత దాని చెత్త ఫలితాన్ని సూచిస్తుంది. స్టోల్టెన్‌బర్గ్ నాయకత్వంలో ఆ పార్టీ తిరిగి ప్రతిపక్షంలోకి వచ్చింది, తరువాత 2005 నార్వేజియన్ పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో 32.7%కి కోలుకుంది. తదనంతరం లేబర్ పార్టీ సోషలిస్ట్ లెఫ్ట్, సెంటర్ పార్టీలతో కలిసి తన మొట్టమొదటి శాంతి కాల సంకీర్ణ ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేసింది. జర్మనీలోని ఇలాంటి నక్షత్రరాశులను అనుకరిస్తూ, వారి సహకారాన్ని రెడ్-గ్రీన్ సంకీర్ణం అని పిలిచారు.

2011లో, ఈ పార్టీ తన అధికారిక పేరును నార్వేజియన్ లేబర్ పార్టీ (డిట్ నార్స్కే ఆర్బీడర్ పార్టీ) నుండి లేబర్ పార్టీగా మార్చుకుంది. లేబర్ పార్టీ అధికారిక పేరు, సాధారణ వాడుక పేరు మధ్య వ్యత్యాసం కారణంగా పోలింగ్ కేంద్రాల్లో ఓటర్లలో గందరగోళం ఏర్పడిందని పార్టీ పేర్కొంది. పేరు మార్పు వల్ల అర్బీడర్పార్టియట్ బ్యాలెట్ మీద కనిపించి, ఏదైనా సంభావ్య గందరగోళాన్ని తొలగించింది.[12] 2011 జూలై 22న, తీవ్రవాద ఆండర్స్ బెహ్రింగ్ బ్రీవిక్ లేబర్ పార్టీ యువజన శిబిరంపై కాల్పులు జరిపాడు (ఏజెస్ 13-25) ఓస్లోలో 69 మంది మృతి చెందారు, మరో ఎనిమిది మందిని ప్రభుత్వ భవనంపై బాంబుతో చంపారు (ఇది లేబర్ పార్టీ నేతృత్వంలో జరిగింది). జూలై 22 దాడులకు స్టోల్టెన్బర్గ్ యొక్క ప్రారంభ ప్రతిస్పందనకు నార్వే ప్రజల నుండి మంచి ఆదరణ లభించింది. ప్రతికూలత లేదా అసహనం నేపథ్యంలో బహిరంగత, సహనం యొక్క విలువలకు తన ప్రభుత్వ నిబద్ధతను ఆయన పునరుద్ఘాటించినప్పుడు, అతని ఆమోదం రేటింగ్ 94% వరకు పెరిగింది, జూలై 22 కమిషన్ నివేదికలో పోలీసుల వెనుకబడిన ప్రతిస్పందన సమయం డజన్ల కొద్దీ ప్రాణాలను బలిగొన్నట్లు హైలైట్ చేసిన తరువాత గణనీయంగా తగ్గింది.[13][14]

2013 నార్వేజియన్ పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో, రెడ్-గ్రీన్ సంకీర్ణం స్టోర్టింగ్‌లో మెజారిటీని కోల్పోయింది, కానీ లేబర్ పార్టీ స్టోర్టింగ్‌లో అతిపెద్ద పార్టీగా మిగిలిపోయింది. గత 13 సంవత్సరాలలో 10 సంవత్సరాలు ప్రధానమంత్రిగా పనిచేసిన జెన్స్ స్టోల్టెన్‌బర్గ్, 2014లో నాటో సెక్రటరీ జనరల్‌గా నియమితులైన తర్వాత పదవీవిరమణ చేసే వరకు పార్టీ నాయకుడిగా కొనసాగారు. తరువాత, స్టోల్టెన్‌బర్గ్ ప్రభుత్వంలో ప్రముఖ వ్యక్తి అయిన జోనాస్ గహర్ స్టోర్, 14 జూన్ 2014న కొత్త పార్టీ నాయకుడిగా ఎంపికయ్యారు. [15] 2017 నార్వేజియన్ పార్లమెంటరీ ఎన్నికల్లో, ఆయన పార్టీని ఆశ్చర్యకరమైన ఓటమికి నడిపించారు, లేబర్ పార్టీ 3.4 శాతం పాయింట్లు తగ్గి 27.4%కి, స్టోర్టింగ్‌లో 55 నుండి 49 సీట్లకు పడిపోయింది, అదే సమయంలో కన్జర్వేటివ్ పార్టీ దాని చిన్న సెంటర్-రైట్ భాగస్వాములతో పాటు మెజారిటీని నిలుపుకోగలిగింది. 2013 నుండి కన్జర్వేటివ్ ప్రధాన మంత్రిగా ఉన్న ఎర్నా సోల్బర్గ్ 2017—2021 పదవీకాలం అంతా పదవిలో కొనసాగారు. అదే సంవత్సరంలో, రష్యాకు చెందినవారని అనుమానించబడిన హ్యాకర్లు లేబర్ పార్టీని లక్ష్యంగా చేసుకున్నారు. [16]

2021లో, 2021 నార్వేజియన్ పార్లమెంటరీ ఎన్నికల తర్వాత, ఎనిమిది సంవత్సరాలు ప్రతిపక్షంలో ఉన్న తర్వాత లేబర్ పార్టీ తిరిగి ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేసింది. ఆ పార్టీ 2017లో 49 స్థానాలు గెలుచుకుంది, ఇప్పుడు 48 స్థానాలకు పడిపోయింది, కానీ దాని మధ్య-ఎడమ కూటమి మొత్తం మీద అఖండ విజయాన్ని సాధించింది, స్టోర్టింగ్‌లోని 169 సీట్లలో 100 స్థానాలను గెలుచుకుంది. ఓటర్లకు విద్యుత్ సంక్షోభం అత్యంత ముఖ్యమైన సమస్య. [17] పార్టీ నాయకుడు జోనాస్ గహర్ స్టోర్ 2021 అక్టోబర్ 14న సెంటర్ పార్టీతో మైనారిటీ సంకీర్ణానికి నాయకత్వం వహించి నార్వేజియన్ ప్రీమియర్ పదవిని చేపట్టారు. అధికారం చేపట్టిన వెంటనే, కొత్త సంకీర్ణం ఉక్రెయిన్‌పై రష్యా దాడి, తదనంతరం ఇంధన ధరల పెంపుదల వంటి వరుస సంక్షోభాలను ఎదుర్కొంది. ఈ సంక్షోభాలను ప్రభుత్వం నిర్వహించిన తీరుపై విమర్శలు ఎదుర్కొన్నారు, ఆగస్టు 2022 నాటికి, ప్రధానమంత్రికి ప్రాధాన్యత ఇచ్చే పోలింగ్‌లో స్టోర్ 31%కి పడిపోయింది, 2013-2021 కాలంలో కన్జర్వేటివ్ ప్రధానమంత్రి ఎర్నా సోల్‌బర్గ్‌కు ఇది 49%గా ఉంది. [18] ఇంతలో, 2022 చివరిలో జరిగిన ఓటింగ్ ఉద్దేశ్య పోల్స్‌లో లేబర్ పార్టీ రికార్డు స్థాయిలో తక్కువ రేటింగ్‌లను సాధించింది, అనేక పోల్స్ సెప్టెంబర్ 2022లో దానిని 20% కంటే తక్కువగా ఉంచాయి. [19]

సంస్థ

[మార్చు]

లేబర్ పార్టీ సంస్థ కౌంటీ, మునిసిపాలిటీ స్థాయి అధ్యాయాలుగా విభజించబడింది, మొత్తం 2,500 సంఘాలు ఉన్నాయి. [20] చారిత్రాత్మకంగా, ఆ పార్టీ నార్వేజియన్ కాన్ఫెడరేషన్ ఆఫ్ ట్రేడ్ యూనియన్స్ (LO)తో సన్నిహిత అనుబంధాన్ని కొనసాగించింది, 1990ల మధ్యకాలం వరకు, రెండు సంస్థల మధ్య ద్వంద్వ-సభ్యత్వ ఒప్పందం ఉంది, LO సభ్యులు లేబర్ పార్టీలో కూడా స్వయంచాలకంగా (పరోక్ష) సభ్యత్వాన్ని కలిగి ఉంటారు. 1950లో పార్టీ ఉచ్ఛస్థితిలో ఉన్నప్పుడు దాదాపు 200,500 మంది సభ్యులు ఉన్నారు. [21] ప్రత్యక్ష సభ్యత్వం లేదా పరోక్ష సభ్యత్వ గణాంకాల గురించి ఎటువంటి రికార్డులు ఉంచబడలేదు. [22] 1995లో ద్వంద్వ సభ్యత్వ నిబంధనను రద్దు చేశారు, ఆ సంవత్సరం దాని సభ్యత్వ స్థాయి 1990లో 128,000 నుండి 72,500కి కొద్దిగా తగ్గింది. [23] 1997లో, ఆ సంఖ్య 1997లో 64,000కి పడిపోయింది. [24] 2021 లో, పార్టీ స్వంత అధికారిక వెబ్‌సైట్ ప్రకారం 45,553 మంది సభ్యులు ఉన్నారు. [25] 2005 నుండి, పార్టీ సాధారణ సభ్యత్వం కంటే ప్రతి స్థాయిలో సంస్థలో పూర్తి లింగ సమానత్వం అవసరమయ్యే విధానాన్ని కొనసాగించింది. [26]

పార్టీ యొక్క అత్యున్నత సంస్థ పార్టీ కాంగ్రెస్, ఇది ప్రతి రెండు సంవత్సరాలకు ఒకసారి జరుగుతుంది. ఈ కాంగ్రెస్‌ల మధ్య అత్యంత సీనియర్ సంస్థ నేషనల్ డెలిగేట్ మీటింగ్, ఇది పార్టీ ఎగ్జిక్యూటివ్ బోర్డు, 19 కౌంటీల నుండి ఇద్దరు ప్రతినిధులతో రూపొందించబడింది. [20] కార్యనిర్వాహక బోర్డులో 16 మంది ఎన్నికైన సభ్యులు, పార్టీ నాయకత్వం ఉంటాయి. [20] ఆ పార్టీకి ఒకే నాయకుడు నాయకత్వం వహిస్తున్నాడు, అయితే వివిధ కాలాల్లో డిప్యూటీ లీడర్ల సంఖ్య ఒకటి నుండి రెండు వరకు హెచ్చుతగ్గులకు గురైంది. 2022 నాటికి, పార్టీ నాయకత్వం 2014 నుండి ఆ పదవిలో ఉన్న నాయకుడు జోనాస్ గహర్ స్టోర్, 2021లో మొదటిసారి ఆ పదవికి ఎన్నికైన డిప్యూటీ లీడర్ బ్జోర్నార్ సెల్నెస్ స్క్జారాన్‌లతో రూపొందించబడింది.

పార్టీ యువజన సంస్థ వర్కర్స్ యూత్ లీగ్,, ఇది లేబర్ పార్టీ ఉమెన్స్ నెట్‌వర్క్ అని పిలువబడే మహిళా విభాగాన్ని నిర్వహిస్తుంది. [26] ఆ పార్టీ నార్వేలోని సామీ పార్లమెంట్ ఎన్నికలలో పాల్గొంటుంది, దీనికి సంబంధించిన పని ఏడు స్థానిక గ్రూపులు, ద్వైవార్షిక కాంగ్రెస్, జాతీయ మండలి, సామీ పార్లమెంట్‌లోని లేబర్ గ్రూపుతో దాని స్వంత సంస్థాగత నిర్మాణాన్ని కలిగి ఉంటుంది. [27]

ప్రముఖ పార్టీ సభ్యులు

[మార్చు]

పార్టీ నాయకులు

[మార్చు]
జోనాస్ గహర్ స్టోర్, 2014 నుండి పార్టీ నాయకుడు, 2021 నుండి ప్రధాన మంత్రి.
  1. ఆండర్స్ ఆండర్సన్ (1887–1888)
  2. హాన్స్ జి. జెన్సెన్ (1888–1889)
  3. క్రిస్టియన్ హోల్టర్మాన్ క్నుడ్సెన్ (1889–1890)
  4. కార్ల్ జెప్పెసెన్ (1890–1892)
  5. ఓలే జార్జ్ గ్జోస్టీన్ (1892–1893)
  6. గుస్తావ్ ఎ. ఒల్సేన్-బెర్గ్ (1893–1894)
  7. కార్ల్ జెప్పెసెన్ (1894–1897)
  8. లుడ్విగ్ మేయర్ (1897–1900)
  9. క్రిస్టియన్ హోల్టర్మాన్ క్నుడ్సెన్ (1900–1903)
  10. క్రిస్టోఫర్ హార్న్స్‌రుడ్ (1903–1906)
  11. ఆస్కార్ నిస్సెన్ (1906–1911)
  12. క్రిస్టియన్ హోల్టర్మాన్ క్నుడ్సెన్ (1911–1918)
  13. కైర్ గ్రెప్ (1918–1922)
  14. ఎమిల్ స్టాంగ్ (1922–1923)
  15. ఆస్కార్ టోర్ప్ (1923–1945)
  16. ఐనార్ గెర్హార్డ్‌సెన్ (1945–1965)
  17. ట్రైగ్వే బ్రాటెలి (1965–1975)
  18. రీయుల్ఫ్ స్టీన్ (1975–1981)
  19. గ్రో హార్లెం బ్రండ్ట్‌లాండ్ (1981–1992)
  20. థోర్బ్జోర్న్ జాగ్లాండ్ (1992–2002)
  21. జెన్స్ స్టోల్టెన్‌బర్గ్ (2002–2014)
  22. జోనాస్ గహర్ స్టోర్ (2014–ప్రస్తుతం)

లేబర్ పార్టీ ప్రధాన మంత్రులు

[మార్చు]
  1. క్రిస్టోఫర్ హార్న్స్‌రుడ్ (జనవరి–ఫిబ్రవరి 1928)
  2. జోహన్ నైగార్డ్స్‌వోల్డ్ (1935–1945)
  3. ఐనార్ గెర్హార్డ్‌సెన్ (1945–1951)
  4. ఆస్కార్ టోర్ప్ (1951–1955)
  5. ఐనార్ గెర్హార్డ్‌సెన్ (1955–1963), (1963–1965)
  6. ట్రైగ్వే బ్రాటెలి (1971–1972, 1973–1976)
  7. ఓడ్వర్ నార్డ్లి(1976–1981)
  8. గ్రో హార్లెం బ్రండ్ట్‌లాండ్ (ఫిబ్రవరి-అక్టోబర్ 1981, 1986-1989, 1990-1996)
  9. థోర్బ్జోర్న్ జాగ్లాండ్ (1996–1997)
  10. జెన్స్ స్టోల్టెన్‌బర్గ్ (2000–2001, 2005–2013)
  11. జోనాస్ గహర్ స్టోర్ (2021–ప్రస్తుతం)

పార్టీ కాంగ్రెస్‌లు

[మార్చు]

 

  • 1. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1887 అరెండల్
  • 2. ల్యాండ్స్‌మోటే 1888 క్రిస్టియానియా
  • 3. ల్యాండ్స్‌మోటే 1889 క్రిస్టియానియా
  • 4. ల్యాండ్స్‌మోటే 1890 క్రిస్టియానియా
  • 5. ల్యాండ్స్‌మోట్ 1891 క్రిస్టియానియా
  • 6. ల్యాండ్స్‌మోటే 1892 క్రిస్టియానియా
  • 7. ల్యాండ్స్‌మోటే 1893 క్రిస్టియానియా
  • 8. ల్యాండ్స్‌మోట్ 1894 బెర్గెన్
  • 9. ల్యాండ్స్‌మోట్ 1895 స్కీన్
  • 10. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1896 క్రిస్టియానియా
  • 11. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1897 క్రిస్టియానియా
  • 12. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1898 ఫ్రెడ్రిక్‌స్టాడ్
  • 13. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1899 క్రిస్టియానియా
  • 14. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1900 క్రిస్టియానియా
  • 15. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1901 క్రిస్టియానియా
  • 16. ల్యాండ్స్‌మోట్ 1902 ట్రోండ్‌హీమ్
  • 17. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1903 క్రిస్టియానియా
  • 18. ల్యాండ్స్‌మోట్ 1904 డ్రామెన్
  • 19. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1906 క్రిస్టియానియా
  • 20. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1909 హమార్
  • 1. అసాధారణ జాతీయ సమావేశం 1911 13-16 ఏప్రిల్ క్రిస్టియానియా
  • 21. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1912 4-9 ఏప్రిల్ స్టావాంజర్
  • 22. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1915 22-26 మే ట్రోండ్జెమ్
  • 23. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1918 29 మార్స్-1 ఏప్రిల్ ఓస్లో
  • 2. అసాధారణ జాతీయ సమావేశం 1919 7—10 జూన్ ఓస్లో
  • 24. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1920 22—25 మే ఓస్లో
  • 25. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1921 25—28 మార్చి 1921 ఓస్లో
  • 26. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1923 24-28 ఫిబ్రవరి ఓస్లో
  • 3 ఎక్స్‌ట్రార్డినేర్ ల్యాండ్‌స్మోట్ 1923 2—4 నవంబర్ ఓస్లో
  • 27. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1925 4-6 సెప్టెంబర్ ఓస్లో
  • 4. అసాధారణ జాతీయ సమావేశం 1927 28—29 జనవరి ఓస్లో
  • సామ్లింగ్స్కోన్గ్రెస్సెన్. 30-31 జనవరి 1927 ఓస్లో
  • 28. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1930 14-16 మార్చి ఓస్లో
  • 29. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1933 26—28 మే ఓస్లో
  • 30. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1936 2-4 మే ఓస్లో
  • 31. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1939 3-5 నవంబర్ ఓస్లో
  • 32. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1945 31-2 సెప్టెంబర్ ఓస్లో
  • 33. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1949 17-20 ఫిబ్రవరి ఓస్లో
  • 34. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1953 22-25 మార్చి ఓస్లో
  • 35. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1955 19-21 మార్చి ఓస్లో
  • 36. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1957 30, 31 మే మరియు 1 జూన్ ఓస్లో
  • 37. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1959 7-9 మే ఓస్లో
  • 38. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1961 9-11 ఏప్రిల్ ఓస్లో
  • 39. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1963 23-25 ​​మే ఓస్లో
  • 40. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1965 27-29 మే ఓస్లో
  • 41. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1967 21-23 మే ఓస్లో
  • 42. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1969 11-14 మే ఓస్లో
  • 43. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1971 9-11 మే ఓస్లో
  • 5. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1972 21-22 ఏప్రిల్ ఓస్లో
  • 44. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1973 27-30 మే ఓస్లో
  • 45. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1975 20-23 మే ఓస్లో
  • 46. ​​ల్యాండ్‌స్మోట్ 1977 8-11 మే ఓస్లో
  • 47. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1979 6-9 మే ఓస్లో
  • 48. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1981 2-5 ఏప్రిల్ హమార్
  • 49. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1983 22-24 ఏప్రిల్ ఓస్లో
  • 50. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1985 21-24 మార్చి ఓస్లో
  • 51. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1987 26-29 మార్చి ఓస్లో
  • 52. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1989 2-5 మార్చి SAS స్కాండినేవియన్ హోటల్
  • 53. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1990 9-11 నవంబర్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 54.ల్యాండ్‌స్మోట్ 1992 5-8 నవంబర్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 6. అసాధారణ జాతీయ సమావేశం 1994 18-18 జూన్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 55. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1995 10-12 ఫిబ్రవరి ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 56. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1996 7-11 నవంబర్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 57. ల్యాండ్‌స్మోట్ 1998 20-22 నవంబర్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 58. ల్యాండ్‌స్మోట్ 2000 9-12 నవంబర్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 59. ల్యాండ్‌స్మోట్ 2002 8-10 నవంబర్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 60.ల్యాండ్‌స్మోట్ 2005 7-10 ఏప్రిల్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 61. ల్యాండ్‌స్మోట్ 2007 19-22 ఏప్రిల్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 62. ల్యాండ్‌స్మోట్ 2009 18-21 ఏప్రిల్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 63.ల్యాండ్‌స్మోట్ 2011 7-10 ఏప్రిల్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 64. ల్యాండ్‌స్మోట్ 2013 18-21 ఏప్రిల్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 7. అసాధారణ జాతీయ సమావేశం 2014 14 జూన్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 65. ల్యాండ్‌స్మోట్ 2015 16-19 ఏప్రిల్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 66. ల్యాండ్‌స్మోట్ 2017 20-23 ఏప్రిల్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 67.ల్యాండ్‌స్మోట్ 2019 4-7 ఏప్రిల్ ఫోల్కెట్స్ హస్
  • 68. ల్యాండ్‌స్మోట్ 2021 15-17 ఏప్రిల్ హబ్ మరియు మైక్రోసాఫ్ట్ బృందాలు.
  • 69 ల్యాండ్‌స్మోట్ 2023 4-6 మే ఫోల్కెట్స్ హస్

ఇవి కూడా చూడండి

[మార్చు]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. ↑ 1.0 1.1 "Arbeiderpartiet - Ørnen i Norge". NRK. 24 July 2009. Retrieved 3 July 2015.
  2. ↑ "Avskjed mellom linjene". www.aftenposten.no (in నార్వేజియన్ బొక్మాల్). 25 March 2014. Retrieved 2021-02-21.
  3. ↑ Tuastad, Svein (2008-06-13). "Myten om Gros nyliberalisme". Dagbladet (in నార్వేజియన్).
  4. ↑ "Polittiken - EU". www.arbeiderpartiet.no (in నార్వేజియన్). Retrieved 2021-09-17.
  5. ↑ . "The Political Economy of the Norwegian Press". Danish Royal Library.
  6. ↑ . "Norway Moves Toward the Right".
  7. ↑ "Hva historien forteller.. 1920 - 1935". Arbeiderpartiet. Archived from the original on 17 January 2011. Retrieved 17 January 2013.
  8. ↑ Bjørnson, Øyvind (1990). På klassekampens grunn 1900-1920. Volume two of Arbeiderbevegelsens historie i Norge (in నార్వేజియన్). Oslo: Tiden. p. 276. ISBN 82-10-02752-2.
  9. ↑ Maurseth, Per (1987). Gjennom kriser til makt 1920-1935. Volume three of Arbeiderbevegelsens historie i Norge (in నార్వేజియన్). Oslo: Tiden. p. 65. ISBN 82-10-02753-0.
  10. ↑ "Fra Håndslag til Kontakt". Morgenbladet (in నార్వేజియన్). 10 July 2009. Retrieved 23 June 2022.
  11. ↑ "Helga Aleksandra Karlsen", Store norske leksikon (in నార్వేజియన్ బొక్మాల్), 2020-11-19, retrieved 2021-09-23
  12. ↑ "Slutt på Det norske Arbeiderparti". Aftenposten. Archived from the original on 12 April 2011. Retrieved 3 July 2015.
  13. ↑ "From hero to knave". The Economist. August 25, 2012. Retrieved 11 September 2022.
  14. ↑ . "No clear winners in trial of Anders Behring Breivik".
  15. ↑ Westerveld, June; Salvesen, Geir (14 June 2014). "- Jeg har følt et intenst vemod". Aftenposten (in నార్వేజియన్). Retrieved 14 June 2014.
  16. ↑ Standish, Reid (3 October 2018). "The New Cold Front in Russia's Information War". Foreign Policy. Archived from the original on 4 October 2018. Last year, hackers targeted the country's Labour Party—currently in opposition but a staunch supporter of Norway's NATO membership—in an attack believed to have been orchestrated from Russia.
  17. ↑ "Norway's left-wing opposition wins election in a landslide". Al Jazeera. 14 September 2021. Retrieved 11 September 2022.
  18. ↑ "Tilliten stuper for Støre: Én av to vil ha Solberg". NRK. 18 August 2022. Retrieved 22 September 2022.
  19. ↑ "Sjokkmåling: Fremskrittspartiet tre ganger så store som Senterpartiet". Nettavisen. 20 September 2022. Retrieved 22 September 2022.
  20. ↑ 20.0 20.1 20.2 Information in English Archived 18 ఏప్రిల్ 2015 at the Wayback Machine Arbeiderpartiet.no. Retrieved 18 April 2015.
  21. ↑ Røed, Lars-Ludvig (7 January 2009). "Lengre mellom partimedlemmene i dag". Aftenposten. Archived from the original on 30 December 2010.
  22. ↑ Scarrow, Susan (27 November 2014). Beyond Party Members: Changing Approaches to Partisan Mobilization (1 ed.). Oxford University Press. p. 59. ISBN 9780191748332. Retrieved 15 June 2023.
  23. ↑ "Medlemstall: Oversikt over Arbeiderpartiets medlemstall nå og historisk". Arbeiderpartiet. Retrieved 22 September 2022.
  24. ↑ Scarrow, Susan (27 November 2014). Beyond Party Members: Changing Approaches to Partisan Mobilization (1 ed.). Oxford University Press. p. 82. ISBN 9780191748332. Retrieved 15 June 2023.
  25. ↑ "Medlemstall: Oversikt over Arbeiderpartiets medlemstall nå og historisk". Arbeiderpartiet. Retrieved 22 September 2022.
  26. ↑ 26.0 26.1 Arbeiderpartiet. "Kvinnebevegelsen / Aps historie / Historien / Om AP - Arbeiderpartiet". Retrieved 3 July 2015.
  27. ↑ Samepolitisk arbeid (in Norwegian) Arbeiderpartiet.no. Retrieved 18 April 2015
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=లేబర్_పార్టీ_(నార్వే)&oldid=4555239" నుండి వెలికితీశారు