Jump to content

వ్లాదిమిర్ ది గ్రేట్

వికీపీడియా నుండి
వ్లాదిమిర్ ది గ్రేట్
అతని నాణేలలో ఒకదానిపై వ్లాదిమిర్ దిష్టిబొమ్మ. అతను బైజాంటైన్ శైలిలో కిరీటం ధరించాడు, ఒక చేతిలో క్రాస్-మౌంటెడ్ కర్ర, మరొక చేతిలో త్రిశూలం (ట్రైజుబ్) పట్టుకున్నాడు.
కీవ్ గ్రాండ్ ప్రిన్స్
రాజు పరిపాలనా కాలం11 June 978 – 15 July 1015
పూర్వాధికారియారోపోల్క్ I
ఉత్తరాధికారిస్వియాటోపోల్క్ I
నవ్‌గోరోడ్ యువరాజు
పరిపాలన970 – సుమారు 988
పూర్వ వ్యక్తిస్వియాటోస్లావ్ I
తర్యాత వచ్చిన వ్యక్తివైషెస్లావ్
జననంమూస:సుమారు 958
Budnik[1] or Budiatychi[2]
మరణం15 July 1015 (aged approximately 57)
బెరెస్టోవ్
Burial
జీవిత భాగస్వామి
వంశము
ఇతరులలో
పేర్లు
వ్లాదిమిర్ స్వియాటోస్లావిచ్
సామ్రాజ్యంరురిక్
తండ్రికీవ్‌కు చెందిన స్వియాటోస్లావ్ I
తల్లిమలుష[3]
మతంచాల్సెడోనియన్ క్రైస్తవ మతం (988 నుండి)
prev. స్లావిక్ పాగనిజం
కీవ్ యొక్క వ్లాదిమిర్
అపోస్తలులతో సమానం
జననంసుమారు 958
మరణం15 జూలై 1015
గౌరవాలుతూర్పు ఆర్థడాక్స్ చర్చి[4]
కాథలిక్ చర్చి[5]
ఆంగ్లికన్ కమ్యూనియన్
లూథరనిజం[6]
విందు15 జూలై
దైవత్వం లక్షణాలుకిరీటం, శిలువ, సింహాసనం

వ్లాదిమిర్ I స్వియాటోస్లావిచ్ లేదా వోలోడిమిర్ I స్వియాటోస్లావిచ్ [7] (Old East Slavic;[a][b][9] క్రైస్తవ పేరు: బాసిల్ ;[10] సుమారు 958-15 జూలై 1015), "ది గ్రేట్" అనే బిరుదుతో,[11] 970 నుండి నొవ్‌గోరోడ్ యువరాజు, 978 నుండి 1015లో మరణించే వరకు కీవ్ గ్రాండ్ ప్రిన్స్‌గా ఉన్నారు. [12][13] తూర్పు ఆర్థోడాక్స్ చర్చి అతన్ని సెయింట్ వ్లాదిమిర్‌గా నియమించింది.[14]

వ్లాదిమిర్ తండ్రి రురిక్ రాజవంశానికి చెందిన స్వియాటోస్లావ్ I.[15] 972లో తన తండ్రి మరణం తరువాత, అప్పటి నోవ్‌గోరోడ్ యువరాజుగా ఉన్న వ్లాదిమిర్, 977లో తన సోదరుడు యారోపోల్క్ తన మరో సోదరుడు ఒలేగ్‌ను హత్య చేసి రష్యాకు ఏకైక పాలకుడిగా మారిన తర్వాత విదేశాలకు పారిపోవలసి వచ్చింది. వ్లాదిమిర్ ఒక వరంజియన్ సైన్యాన్ని సమీకరించి 978లో యారోపోల్క్‌ను పదవీచ్యుతుని చేయడానికి తిరిగి వచ్చాడు.[16] 980 నాటికి,[13] వ్లాదిమిర్ తన రాజ్యాన్ని బాల్టిక్ సముద్రం వరకు ఏకీకృతం చేశాడు, బల్గేరియన్లు, బాల్టిక్ తెగలు, తూర్పు సంచార జాతుల దండయాత్రలకు వ్యతిరేకంగా సరిహద్దులను పటిష్టం చేశాడు. మొదట స్లావిక్ పాగనిజం అనుచరుడైన వ్లాదిమిర్ 988లో క్రైస్తవ మతంలోకి మారాడు, కీవన్ రస్‌ను క్రైస్తవీకరించాడు.[15]

పేరు

[మార్చు]

అనేక మంది పండితులు వ్లాదిమిర్‌ను వోలోడిమర్ అని,[17][18] వోలోడిమిర్ అని కూడా పిలుస్తారు,[19][c] , అతని వారసులను వోలోడిమెరోవిచి (కొన్నిసార్లు " రురికిడ్స్ " కు బదులుగా) అని కూడా పిలుస్తారు.[21] స్కాండినేవియా చరిత్రలో, వ్లాదిమిర్‌ను వాల్డెమార్ లేదా పాత నార్స్ రూపం వాల్డమార్ అని కూడా పిలుస్తారు ( వాల్డెమార్ చూడండి).[22][23][24][25]

అధికారంలోకి రావడం

[మార్చు]

958లో జన్మించిన వ్లాదిమిర్, కీవ్‌కు చెందిన స్వియాటోస్లావ్ I కి అతని ఇంటి పనిమనిషి మలుషా ద్వారా అక్రమంగా జన్మించిన, చిన్న కుమారుడు.[26] నార్స్ గాథలలో మలుషను 100 సంవత్సరాల వయస్సు వరకు జీవించిన ప్రవక్త్రిగా వర్ణించారు, భవిష్యత్తును అంచనా వేయడానికి ఆమె గుహ నుండి రాజభవనానికి తీసుకురాబడ్డారు. మలుషా సోదరుడు డోబ్రిన్యా వ్లాదిమిర్ బోధకుడు, అత్యంత విశ్వసనీయ సలహాదారు. సందేహాస్పదమైన ప్రామాణికత కలిగిన హాజియోగ్రాఫిక్ సంప్రదాయం అతని బాల్యాన్ని అతని అమ్మమ్మ కీవ్‌కు చెందిన ఓల్గా పేరుతో అనుసంధానిస్తుంది, ఆమె క్రైస్తవురాలు, స్వియాటోస్లావ్ తరచుగా సైనిక ప్రచారాల సమయంలో రాజధానిని పరిపాలించింది.[27]

తన రాజధానిని పెరెయాస్లేవెట్స్‌కు బదిలీ చేస్తూ, స్వియాటోస్లావ్ 970లో వ్లాదిమిర్‌ను నోవ్‌గోరోడ్ ది గ్రేట్ పాలకుడిగా నియమించాడు,[12] కానీ కీవ్‌ను తన చట్టబద్ధమైన కుమారుడు యారోపోల్క్‌కు ఇచ్చాడు. 972లో పెచెనెగ్స్ చేతిలో స్వియాటోస్లావ్ మరణించిన తరువాత, 977లో యారోపోల్క్, అతని తమ్ముడు, డ్రెవ్లియన్ల పాలకుడు ఒలేగ్ మధ్య సోదరహత్య యుద్ధం చెలరేగింది; వ్లాదిమిర్ విదేశాలకు పారిపోయి, యారోపోల్క్‌ను పదవీచ్యుతుని చేయడంలో అతనికి సహాయం చేయడానికి వరంజియన్ సైన్యాన్ని సమీకరించాడు,[28][16] మరుసటి సంవత్సరం అతను తిరిగి వచ్చినప్పుడు అతనిపై కవాతు చేశాడు. కీవ్ కు వెళ్ళే దారిలో, తన కుమార్తె రోగ్నెడా (నార్స్: రాగ్న్హిల్డ్) చేతి కోసం దావా వేయడానికి పోలోట్స్క్ యువరాజు రోగ్వోలోడ్ (నార్స్: రాగ్న్వాల్డ్) కు రాయబారులను పంపాడు. ఆ ఉన్నత వంశానికి చెందిన యువరాణి ఒక బానిస స్త్రీ కుమారుడితో సంబంధం పెట్టుకోవడానికి నిరాకరించింది (యారోపోల్క్‌తో నిశ్చితార్థం జరిగింది), కాబట్టి వ్లాదిమిర్ పోలోట్స్క్‌పై దాడి చేసి, రాగ్న్‌హిల్డ్‌ను బలవంతంగా పట్టుకుని, ఆమె తల్లిదండ్రులను కత్తితో చంపాడు.[26][29] కీవ్ కు వెళ్ళే మార్గంలో పోలోట్స్క్ ఒక కీలకమైన కోట, స్మోలెన్స్క్ తో పాటు దానిని స్వాధీనం చేసుకోవడం 978 లో కీవ్ ను స్వాధీనం చేసుకోవడానికి దోహదపడింది, అక్కడ అతను యారోపోల్క్ ను ద్రోహం ద్వారా చంపాడు, మొత్తం కీవన్ రస్ న్యాజ్ గా ప్రకటించబడ్డాడు.[30][13]

అన్యమత పాలన సంవత్సరాలు

[మార్చు]

వ్లాదిమిర్ తన తండ్రి విస్తృతమైన రాజ్యానికి మించి తన భూభాగాలను విస్తరించడం కొనసాగించాడు. 981లో, అతను డచీ ఆఫ్ పోలాండ్ నుండి చెర్వెన్ పట్టణాలను స్వాధీనం చేసుకున్నాడు; 981–982లో, అతను వ్యాటిచి తిరుగుబాటును అణచివేశాడు; 983లో, అతను యాట్వింగియన్లను లొంగదీసుకున్నాడు; 984లో, అతను రాడిమిచ్‌లను జయించాడు;, 985లో, అతను వోల్గా బల్గార్లకు వ్యతిరేకంగా సైనిక ప్రచారాన్ని నిర్వహించాడు,[31][32] తన మార్గంలో అనేక కోటలు, కాలనీలను నాటాడు.[26]

ఒలేగ్ పాలనలో ఈ ప్రాంతంలో క్రైస్తవ మతం వ్యాపించినప్పటికీ, వ్లాదిమిర్ ఒక సంపూర్ణ అన్యమతస్థుడిగానే ఉన్నాడు, ఎనిమిది వందల మంది ఉంపుడుగత్తెలను (అనేక మంది భార్యలతో పాటు) తీసుకొని అన్యమత విగ్రహాలు, దేవతలకు పుణ్యక్షేత్రాలను నిర్మించాడు.[33]

తన ప్రజలు ఆరాధించే వివిధ దేవుళ్లతో తనను తాను గుర్తించుకునే ప్రయత్నంలో అతను స్లావిక్ అన్యమతాన్ని సంస్కరించడానికి ప్రయత్నించి ఉండవచ్చు. అతను కీవ్‌లోని ఒక కొండపై ఆరుగురు దేవుళ్లకు అంకితం చేయబడిన ఒక అన్యమత ఆలయాన్ని నిర్మించాడు: పెరున్ — ఉరుము, యుద్ధ దేవుడు, యువరాజు డ్రూజినా (సైనిక పరివారం) సభ్యులచే ఆదరించబడిన దేవుడు; స్లావిక్ దేవుళ్ళు స్ట్రిబోగ్, డాజ్డ్‌బాగ్ ; మోకోష్ — "ఫిన్నిష్ తెగలు పూజించే" తల్లి ప్రకృతిని సూచించే దేవత; ఖోర్స్, సిమార్గ్ల్, "ఇద్దరూ ఇరానియన్ మూలాలను కలిగి ఉన్నారు, బహుశా పోలియన్‌కు విజ్ఞప్తి చేయడానికి" చేర్చబడ్డారు.[34]

రష్యాలో ఎక్కువ మంది పూజించే దేవతలను బహిరంగంగా దుర్వినియోగం చేయడం విస్తృత ఆగ్రహానికి దారితీసింది. ఒక గుంపు క్రైస్తవ ఫ్యోడర్, అతని కుమారుడు ఐయోన్‌ను చంపింది (తరువాత, కీవన్ రస్ మొత్తం క్రైస్తవీకరణ తర్వాత, ప్రజలు ఈ ఇద్దరినీ రష్యాలో మొదటి క్రైస్తవ అమరవీరులుగా పరిగణించడం ప్రారంభించారు, ఆర్థడాక్స్ చర్చి వారి జ్ఞాపకార్థం ఒక రోజును నిర్ణయించింది, జూలై 25[35]). ఆ హత్య జరిగిన వెంటనే, ప్రారంభ మధ్యయుగ రష్యా క్రైస్తవులపై హింసలను చూసింది, వీరిలో చాలామంది తప్పించుకున్నారు లేదా తమ నమ్మకాన్ని దాచిపెట్టారు. [d]

అయితే, ప్రిన్స్ వ్లాదిమిర్ చాలా కాలం తర్వాత, ముఖ్యంగా రాజకీయ కారణాల వల్ల ఈ సంఘటన గురించి ఆలోచించాడు. 1110 సంవత్సరం వరకు కీవన్ రస్ జీవితాన్ని వివరించే ప్రారంభ స్లావిక్ క్రానికల్, <i id="mwATs">టేల్ ఆఫ్ బైగోన్ ఇయర్స్</i> ప్రకారం, అతను ఆ కాలంలోని ప్రధాన మతాలు: ఇస్లాం, లాటిన్ క్రైస్తవ మతం, యూదు మతం, బైజాంటైన్ క్రైస్తవ మతాన్ని ప్రత్యక్షంగా అంచనా వేయడానికి ప్రపంచవ్యాప్తంగా తన రాయబారులను పంపాడు.[36] వారు కాన్స్టాంటినోపుల్ సందర్శనతో చాలా ఆకట్టుకున్నారు, "మేము స్వర్గంలో ఉన్నామో లేదా భూమిపై ఉన్నామో మాకు తెలియదు" అని అన్నారు. ... దేవుడు అక్కడ ప్రజల మధ్య నివసిస్తున్నాడని మాత్రమే మనకు తెలుసు, వారి సేవ ఇతర దేశాల వేడుకల కంటే మెరుగ్గా ఉంటుంది."[37]

మత మార్పిడి

[మార్చు]
విక్టర్ వాస్నెట్సోవ్ రాసిన ది బాప్టిజం ఆఫ్ సెయింట్ ప్రిన్స్ వ్లాదిమిర్ (1890)

986వ సంవత్సరంలో, వివిధ మతాలకు ప్రాతినిధ్యం వహించే వివిధ ప్రజల నుండి మిషనరీలు కీవ్‌కు వచ్చి, వ్లాదిమిర్‌ను తమ మతంలోకి మార్చడానికి ప్రయత్నించారని ప్రైమరీ క్రానికల్ నివేదిస్తుంది. 987లో, తన బోయార్లతో సంప్రదించిన తర్వాత, వ్లాదిమిర్ వివిధ పొరుగు ప్రజల మతాలను అధ్యయనం చేయడానికి రాయబారులను పంపాడని నివేదించబడింది, వారి ప్రతినిధులు వారి విశ్వాసాలను స్వీకరించమని అతనిని కోరారు. రెండు కథల్లోనూ వ్లాదిమిర్ చివరికి తూర్పు క్రైస్తవ మతాన్ని తప్ప అన్ని ఎంపికలను తిరస్కరిస్తాడు, కానీ అతను సంకోచిస్తాడు, మతం మారడు. [38]

988లో, క్రిమియాలోని చెర్సోనెసస్ పట్టణాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్న తరువాత, అతను చక్రవర్తి బాసిల్ II సోదరి అన్నా చేతి కోసం ధైర్యంగా చర్చలు జరిపాడని ఆరోపించబడింది.[39] ఫ్రెంచ్ రాజులు, పవిత్ర రోమన్ చక్రవర్తుల వివాహ ప్రతిపాదనలు పూర్తిగా తిరస్కరించబడినందున, బైజాంటైన్ సామ్రాజ్య యువరాణి, " ఊదా రంగులో జన్మించిన " యువరాణి, ఒక అనాగరికుడిని వివాహం చేసుకోలేదు. సంక్షిప్తంగా, 27 ఏళ్ల యువరాణిని అన్యమత స్లావ్‌తో వివాహం చేసుకోవడం అసాధ్యం అనిపించింది. అయితే, వ్లాదిమిర్ చెర్సోనెసోస్‌లో బాప్టిజం పొందాడు, తన సామ్రాజ్య బావమరిదికి అభినందనగా బాసిల్ అనే క్రైస్తవ పేరును తీసుకున్నాడు; మతకర్మ తర్వాత అన్నాతో అతని వివాహం జరిగింది.

ముస్లిం, క్రిస్టియన్లు అయిన అరబ్ మూలాలు వ్లాదిమిర్ మార్పిడి గురించి భిన్నమైన కథను అందిస్తున్నాయి. అంతియోకు చెందిన యాహ్యా, అల్-రుధ్రవారి, అల్-మాకిన్, అల్-దిమాష్కి, ఇబ్న్ అల్-అతిర్ అందరూ ఒకే విధమైన వివరణ ఇస్తారు.[40] 987లో, బార్డాస్ స్క్లెరస్, బార్డాస్ ఫోకాస్ బైజాంటైన్ చక్రవర్తి బాసిల్ IIకు వ్యతిరేకంగా తిరుగుబాటు చేశారు. ఇద్దరు తిరుగుబాటుదారులు కొంతకాలం దళాలతో చేరారు, కాని తరువాత బర్డాస్ ఫోకాస్ 987 సెప్టెంబరు 14న తనను తాను చక్రవర్తిగా ప్రకటించుకున్నాడు. ఆ సమయంలో వారు శత్రువులుగా పరిగణించబడినప్పటికీ, రెండవ బాసిల్ సహాయం కోసం కీవన్ రస్ వైపు తిరిగాడు. వ్లాదిమిర్ అంగీకరించాడు, వైవాహిక బంధానికి బదులుగా అతను క్రైస్తవ మతాన్ని తన మతంగా అంగీకరించడానికి, తన ప్రజలను క్రైస్తవీకరించడానికి కూడా అంగీకరించాడు. వివాహ ఏర్పాట్లు పరిష్కరించబడినప్పుడు, వ్లాదిమిర్ 6,000 మంది సైనికులను బైజాంటైన్ సామ్రాజ్యానికి పంపాడు, వారు తిరుగుబాటును అణచివేయడానికి సహాయం చేశారు.[41]

కీవన్ రస్ క్రైస్తవీకరణ

[మార్చు]

విజయంతో కీవ్‌కు తిరిగి వచ్చిన వ్లాదిమిర్ అన్యమత స్మారక చిహ్నాలను ధ్వంసం చేసి, సెయింట్ బాసిల్‌కు అంకితం చేయబడిన చర్చి,[42] చర్చ్ ఆఫ్ ది టైథెస్ (989)తో ప్రారంభించి అనేక చర్చిలను స్థాపించాడు.[26]

988, 991 లలో, అతను వరుసగా పెచెనెగ్ యువరాజులు మెటిగా, కుచుగ్ లకు బాప్టిజం ఇచ్చాడు.[43]

క్రైస్తవ పాలన

[మార్చు]

తరువాత వ్లాదిమిర్ తన బోయార్లతో ఒక గొప్ప మండలిని ఏర్పాటు చేసి, తన పన్నెండు మంది కుమారులను తన అధీన సంస్థానాలపై నియమించాడు.[26] ప్రైమరీ క్రానికల్ ప్రకారం, అతను 991లో బెల్గోరోడ్ నగరాన్ని స్థాపించాడు. 992లో, అతను క్రొయేషియన్లకు వ్యతిరేకంగా, ఆధునిక ఉక్రెయిన్ సరిహద్దులో నివసించే తెల్ల క్రొయేషియన్లకు వ్యతిరేకంగా ప్రచారానికి వెళ్ళాడు. కీవ్ చుట్టుపక్కల పెచెనెగ్స్ దాడులతో ఈ ప్రచారం కుదించబడింది.[44]

1014 లో, అతని కుమారుడు యారోస్లావ్ ది వైజ్ నివాళి అర్పించడం మానేశాడు. వ్లాదిమిర్ తన కొడుకు దురాగతాన్ని శిక్షించాలని నిర్ణయించుకున్నాడు, అతనికి వ్యతిరేకంగా సైన్యాన్ని సేకరించడం ప్రారంభించాడు. అయితే, వ్లాదిమిర్ అనారోగ్యానికి గురయ్యాడు, బహుశా వృద్ధాప్యం వల్లే అయ్యుండవచ్చు, ఆధునిక కీవ్ సమీపంలోని బెరెస్టోవ్‌లో మరణించాడు. అతని ఛిన్నాభిన్నమైన శరీరంలోని వివిధ భాగాలు అతని అనేక పవిత్ర పునాదుల మధ్య పంపిణీ చేయబడ్డాయి, అవశేషాలుగా గౌరవించబడ్డాయి.[26]

తన క్రైస్తవ పాలనలో, వ్లాదిమిర్ దాతృత్వ చర్యల ద్వారా బైబిల్ బోధనలను జీవించాడు. అతను పేదలకు ఆహారం, పానీయాలు పంచిపెట్టేవాడు, తనను చేరుకోలేని వ్యక్తుల వద్దకు వెళ్ళడానికి ప్రయత్నించేవాడు. పొరుగువారి శిలువను మోసే భారాన్ని పంచుకోవడం ద్వారా వారికి సహాయం చేయాలనే ప్రేరణపై అతని పని ఆధారపడింది. అతను అనేక చర్చిలను స్థాపించాడు, వీటిలో Desyatynna Tserkva కూడా ఉన్నాయి (చర్చి, లేదా కేథడ్రల్, ఆఫ్ ది టైథస్) (989), పాఠశాలలను స్థాపించింది, పేదలను రక్షించింది, చర్చి కోర్టులను ప్రవేశపెట్టింది. అతను తన పొరుగువారితో ఎక్కువగా శాంతియుతంగా జీవించాడు, పెచెనెగ్స్ దండయాత్రలు మాత్రమే అతని ప్రశాంతతను భంగపరిచాయి.[26]

అతను మతం మారిన తర్వాత తన భూభాగాల్లో బైజాంటైన్ చట్ట నియమావళిని ప్రవేశపెట్టాడు కానీ దానిలోని కొన్ని కఠినమైన అంశాలను సంస్కరించాడు; ముఖ్యంగా అతను మరణశిక్షను, న్యాయపరమైన హింస, విచ్ఛేదనంతో పాటు రద్దు చేశాడు.[45]

కుటుంబం

[మార్చు]
వ్లాదిమిర్, రోగ్నెడా (1770)
  • ఒలావా లేదా అల్లోగియా (వరంగియన్ లేదా చెక్) ఊహాజనితంగా ఆమె వైషెస్లావ్ తల్లి అయి ఉండవచ్చు, ఇతరులు ఇది హెలెనా లెకాపెన్తో గందరగోళం అని పేర్కొన్నారుహెలెనా లెకాపేన్
    • వైషెస్లావ్ (977-1010) ప్రిన్స్ ఆఫ్ నవగోరోడ్ (ID1) [46] –
  • గ్రీకు సన్యాసిని అయిన మొదటి యారోపోల్క్ వితంతువు అయిన ఇరినా
    • శపించబడిన స్వియాటోపోల్క్ (జననం 979) బహుశా యరోపోల్క్ మనుగడలో ఉన్న కుమారుడు
  • రోగ్నెడా (రోగ్వోలోడ్ కుమార్తె, తరువాత విడాకులు తీసుకున్న తరువాత, ఆమె అనస్తాసియా అనే క్రైస్తవ పేరును తీసుకొని కాన్వెంట్లోకి ప్రవేశించింది.
    • పోలోట్స్క్ ఇజియాస్లావ్ (జననం 979, కీవ్-పోలోట్స్క్ యువరాజు (ID1)
    • యారోస్లావ్ ది వైజ్ (983 కంటే ముందు కాదు) -ప్రిన్స్ ఆఫ్ రోస్టోవ్ (′ఐడి2]-ప్రిన్స్ అఫ్ నవగోరోడ్ <ఐడి1], గ్రాండ్ ప్రిన్స్ ఆఫ్ కీవ్ (′ ఐడి4], <ఐడి3]) [47] అతను బహుశా రోగ్నెడా కాకుండా అన్నా పోర్ఫిరోజెనిటా కుమారుడు. మరో ఆసక్తికరమైన వాస్తవం ఏమిటంటే, టేల్ ఆఫ్ బైగోన్ ఇయర్స్ లో బోరిస్ మాటల ప్రకారం అతను స్వియాటోపోల్క్ కంటే చిన్నవాడు, అధికారికంగా తెలిసినట్లుగా కాదు. అతని అస్థిపంజర అవశేషాల తదుపరి విశ్లేషణ కూడా ఈ అభిప్రాయాన్ని ధృవీకరిస్తుంది.
    • వ్సెవోలోడ్ (984-1013) బహుశా స్వీడిష్ ప్రిన్స్ విస్సవాల్డ్ ఆఫ్ వోల్నియా (1000) బహుశా ఎస్ట్రిడ్ స్వెండ్స్డాట్టర్ మొదటి భర్త. –
    • చెర్నిగోవ్ కు చెందిన మస్తిస్లావ్ కు భిన్నంగా ఉన్న మస్తిస్లవ్, అతను ఎప్పుడైనా జన్మించినట్లయితే, బహుశా శిశువుగా మరణించి ఉండవచ్చు.
    • Mstislav of Chernigovచెర్నిగోవ్ మస్తిస్లావ్ (జననం c. 983-ప్రిన్స్ ఆఫ్ తుముటారకాన్ (ుమెన్న ID2) చెర్నిగోవ్కు చెందిన ప్రిన్స్ (1024-1036), ఇతర ఆధారాలు అతన్ని ఇతర తల్లుల కుమారుడు (అడెలా, మాల్ఫ్రిడా లేదా ఇతర బల్గేరియన్ భార్య) అని పేర్కొంటున్నాయి.
    • గెస్టా ప్రిన్సిపం పోలోనోరం ప్రకారం బోలెస్లా I క్రోబ్రీ ఉంపుడుగత్తె ప్రిడ్స్లావా
    • ప్రేమిస్లావా, (1015లో మరణించారు) ఆమె అర్పాడియన్ల డ్యూక్ లాస్జ్లో (వ్లాడిస్లావ్ "ది బాల్డ్") భార్య అని కొన్ని ఆధారాలు పేర్కొన్నాయి.ఆర్పాడియన్లు
    • 1018లో మస్తిస్లావాను ఇతర కుమార్తెలతో పాటు మొదటి బోలెస్లా క్రోబ్రీ స్వాధీనం చేసుకున్నాడు.
  • బల్గేరియన్ అడేలా, కొన్ని మూలాలు అడేలా బల్గేరియన్ కానవసరం లేదని, బోరిస్, గ్లెబ్ వేరే భార్య నుండి జన్మించి ఉండవచ్చని పేర్కొన్నాయి
    • బోరిస్ (జననం 986-1010) రోస్టోవ్ యువరాజు (1010-1015) రోస్టోవా రాజ్యం, మురోమ్ రాజ్యం వోల్గా బోల్గర్స్ భూభాగానికి సరిహద్దులుగా ఉండేవి. –
    • గ్లెబ్ (జననం 987), ప్రిన్స్ ఆఫ్ మురోమ్ (1013-1015), బోరిస్ వలె, గ్లెబ్ కూడా అన్నా పోర్ఫిరోజెనిటా కుమారుడని చెప్పబడింది.
    • 985-1015: ప్రిన్స్ ఆఫ్ స్మోలెన్స్క్ (ID1) బహుశా మరొక భార్య, ఎవరి విధి ఖచ్చితంగా తెలియదు –
    • సుడిస్లావ్ (మరణం 1063), బహుశా మరొక భార్య కావచ్చు, కానీ అతను నికాన్ క్రానికల్స్లో ప్రస్తావించబడ్డాడు. ఆయన 35 సంవత్సరాలు జైలులో గడిపారు, తరువాత సన్యాసి అయ్యారు.
  • మాల్ఫ్రిడా
    • స్వియాటోస్లావ్ (982-1015) ప్రిన్స్ ఆఫ్ డ్రెవ్లియన్స్ (ID1)  –
  • అన్నా పోర్ఫిరోజెనిటా
    • థియోఫానా, నోవగోరోడ్ పోసాడ్నిక్ ఓస్ట్రోమిర్ భార్య, పాక్షిక-పురాణ డోబ్రిన్యా మనవడు (ఆమె అన్నా సంతానం అనే వాస్తవం చాలా సందేహాస్పదంగా ఉంది) [48]
  • ఒట్టో ది గ్రేట్ మనుమరాలు (బహుశా రెచ్లిండా ఓటోన [రెజెలిండిస్]]
    • కీవ్కు చెందిన మరియా డోబ్రోనియెగా (జననం c. 1012-పోలాండ్ డచెస్ (1040-1087), 1040 లో పోలాండ్ డ్యూక్ అయిన మొదటి కాసిమిర్ ది రిస్టోరర్ను వివాహం చేసుకున్నారు, ఈ భార్య కుమార్తెగా ఆమె ప్రసూతి ఆమె స్పష్టమైన వయస్సు నుండి ఊహించబడింది.
  • ఇతర సంభావ్య కుటుంబం
    • వ్లాడిమిరోవ్నా, వివాహం కాని కుమార్తె (1044లో మరణించింది) నార్డ్మార్క్ కు చెందిన మార్గ్రేవ్ బెర్నార్డ్ను వివాహం చేసుకుంది.
    • పోజ్విజ్ద్ (988 కి ముందు జన్మించాడు) -హస్టిన్ క్రానికల్స్ ప్రకారం వ్లాదిమిర్ కుమారుడు. అతను, బహుశా, నికేతాస్ చొనియాట్స్ పేర్కొన్న యువరాజు ఖ్రిసోఖిర్ అయి ఉండవచ్చు.

ప్రాముఖ్యత, వారసత్వం

[మార్చు]
₴1 బిల్లు ముందు భాగంలో వోలోడిమిర్ ది గ్రేట్ చిత్రం, సిర్కా 2006

తూర్పు సంప్రదాయ, బైజాంటైన్ ఆచార లూథరన్, రోమన్ కాథలిక్ చర్చిలు జూలైలో సెయింట్ వ్లాదిమిర్ విందు రోజును జరుపుకుంటాయి.[49][50]

వాయువ్య ఉక్రెయిన్‌లోని వోలోడిమిర్ పట్టణాన్ని వ్లాదిమిర్ స్థాపించాడు, అతని పేరు మీద పేరు పెట్టారు.[51] రష్యాలోని వ్లాదిమిర్ అనే మరో పట్టణం పునాదిని సాధారణంగా వ్లాదిమిర్ మోనోమాఖ్‌కు ఆపాదించబడుతుంది. అయితే కొంతమంది పరిశోధకులు దీనిని వ్లాదిమిర్ ది గ్రేట్ కూడా స్థాపించారని వాదిస్తున్నారు.[52]

లెక్కలేనన్ని రష్యన్ జానపద జానపద గేయాలు, ఇతిహాసాలు కూడా వ్లాదిమిర్ జ్ఞాపకాలను సజీవంగా ఉంచాయి, ఇవి అతన్ని క్రాస్నో సోల్నిష్కో ( ఫెయిర్ సన్, లేదా రెడ్ సన్ ; రష్యన్ భాషలో Красно Солнышко ) అని సూచిస్తాయి. తూర్పు స్లావిక్ చరిత్రలోని వరంజియన్ కాలం వ్లాదిమిర్‌తో ముగిసి, క్రైస్తవ కాలం ప్రారంభమవుతుంది.

సోవియట్ కాలం నుండి ఉక్రెయిన్‌ఫైల్ వర్సెస్ రస్సోఫైల్ చరిత్ర చరిత్ర పాఠశాలల్లో కీవన్ రస్‌ను జాతీయ చరిత్రలో భాగంగా కేటాయించడం కూడా వివాదాస్పద అంశంగా ఉంది. నేడు, అతను బెలారస్, రష్యా, ఉక్రెయిన్‌లలో ఒక చిహ్నంగా పరిగణించబడ్డాడు.

వ్లాదిమిర్ పాలనలో ఆర్థిక వ్యవస్థలోని అన్ని శాఖలు అభివృద్ధి చెందాయి.[53] అతను నాణేలను ముద్రించాడు, ఇతర దేశాలతో విదేశీ వ్యవహారాలను నియంత్రించాడు, వాణిజ్యం, గ్రీకు వైన్లు, బాగ్దాద్ సుగంధ ద్రవ్యాలు, అరేబియా గుర్రాలను కీవ్ మార్కెట్లకు తీసుకురావడం వంటివి.

ఇది కూడ చూడు

[మార్చు]
  • సెయింట్ వ్లాదిమిర్ ఆర్డర్
  • గ్రేట్ అని పిలువబడే వ్యక్తుల జాబితా
  • ప్రిన్స్ వ్లాదిమిర్, రష్యన్ యానిమేటెడ్ ఫీచర్ ఫిల్మ్ (2006)
  • వైకింగ్, రష్యన్ చారిత్రక చిత్రం (2016), ఇందులో డానిలా కోజ్లోవ్స్కీ వ్లాదిమిర్ ది గ్రేట్ పాత్రను పోషించారు.

గమనికలు

[మార్చు]
  1. Volodiměrъ is an Old East Slavic form of the given name; this form was influenced and partially replaced by the Old Bulgarian (Old Church Slavonic) form Vladiměrъ (by folk etymology later also Vladimirъ; in modern East Slavic languages, the given name is rendered Belarusian: Уладзiмiр,Uladzimir, Russian: Владимир, Vladimir, Ukrainian: Володимир, Volodymyr. See Vladimir for details.
  2. Russian: Владимир Святославич, Vladimir Svyatoslavich; Ukrainian: Володимир Святославич, Volodymyr Sviatoslavych; Belarusian: Уладзімір Святаславіч, Uladzimir Svyataslavich; Old Norse Valdamarr gamli[8]
  3. According to historian Donald Ostrowski (2017), Russian scholars tend to prefer "Vladimir", while Ukrainian scholars tend to prefer "Volodimer". However, "Volodimir" tends to occur as much in the primary sources as "Volodimer", and significantly more often than "Vladimir".[20]
  4. In 983, after another of his military successes, Prince Vladimir and his army thought it necessary to sacrifice human lives to the gods. A lot was cast and it fell on a youth, Ioann by name, the son of a Christian, Fyodor. His father stood firmly against his son being sacrificed to the idols. Further, he tried to show the pagans the futility of their faith: "Your gods are just plain wood: it is here now but it may rot into oblivion tomorrow; your gods neither eat, nor drink, nor talk and are made by human hand from wood; whereas there is only one God – He is worshiped by Greeks and He created heaven and earth; and your gods? They have created nothing, for they have been created themselves; never will I give my son to the devils!"[మూలం అవసరం]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. Александров А. А. Ольгинская топонимика, выбутские сопки и руссы в Псковской земле // Памятники средневековой культуры. Открытия и версии. СПб., 1994. С. 22—31.
  2. Dyba, Yury (2012). Aleksandrovych V.; Voitovych, Leontii; et al. (eds.). Історично-геогра фічний контекст літописного повідомлення про народження князя Володимира Святославовича: локалізація будятиного села [Historical-geographic figurative context of the chronicled report about the birth of Prince Vladimir Svyatoslavovich: localisation of a busy village] (PDF). Княжа доба: історія і культура [Era of the Princes: history and culture] (in ఉక్రెయినియన్). 6. Lviv. ISSN 2221-6294. Archived (PDF) from the original on 2022-10-09. Retrieved 7 January 2018.
  3. Harvard Ukrainian studies, Vol. 12–13, p. 190, హార్వర్డ్ ఉక్రేనియన్ అధ్యయనాలు, 1990
  4. Štúr, Ľudovít (June 7, 2021). Slavdom: A Selection of his Writings in Prose and Verse. Glagoslav Publications B.V. ISBN 9781914337031.
  5. Berit, Ase (March 26, 2015). Lifelines in World History: The Ancient World, The Medieval World, The Early Modern World, The Modern World. Routledge. p. 216. ISBN 9781317466048.
  6. "Notable Lutheran Saints". Resurrectionpeople.org. Archived from the original on 16 May 2019. Retrieved 16 July 2019.
  7. "Час побудови собору". 26 May 2020.
  8. Fagrskinna ch. 21 (ed. Finnur Jónsson 1902–8, p. 108).
  9. Клосс, Борис (15 May 2022). Полное собрание русских летописей. Том 1. Лаврентьевская летопись (in రష్యన్). Litres. p. 69. ISBN 978-5-04-107383-1.
  10. James, Liz (29 January 2010). A Companion to Byzantium (in ఇంగ్లీష్). John Wiley & Sons. p. 183. ISBN 978-1-4443-2002-2.
  11. "Volodymyr the Great". Internet Encyclopedia of Ukraine (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 29 March 2022.
  12. 12.0 12.1 Feldbrugge, Ferdinand J. M. (20 October 2017). A History of Russian Law: From Ancient Times to the Council Code (Ulozhenie) of Tsar Aleksei Mikhailovich of 1649 (in ఇంగ్లీష్). BRILL. p. 473. ISBN 978-90-04-35214-8.
  13. 13.0 13.1 13.2 Hanak, Walter K. (10 October 2013). The Nature and the Image of Princely Power in Kievan Rus', 980-1054: A Study of Sources (in ఇంగ్లీష్). BRILL. p. 15. ISBN 978-90-04-26022-1.
  14. Gasparov, B.; Raevsky-Hughes, Olga (1 January 1993). Slavic Cultures in the Middle Ages (in ఇంగ్లీష్). University of California Press. pp. 77–82. ISBN 978-0-520-07945-8.
  15. 15.0 15.1 బ్రిటానికా విజ్ఞాన సర్వస్వము లో Vladimir I (Grand Prince of Kiev) సమగ్ర వివరాలు
  16. 16.0 16.1 Martin, Janet (7 December 1995). Medieval Russia, 980-1584 (in ఇంగ్లీష్). Cambridge University Press. pp. 1–2. ISBN 978-0-521-36832-2.
  17. Franklin 1991, p. 3.
  18. Dabrowski, Patrice M. (2014). Poland: The First Thousand Years. Cornell University Press. p. 18. ISBN 9781501757402. Retrieved 6 March 2023.
  19. Ostrowski 2018, p. 33.
  20. Ostrowski, Donald (2017). Portraits of Medieval Eastern Europe, 900–1400. Christian Raffensperger. Abingdon, Oxon. p. 10. ISBN 978-1-315-20417-8. OCLC 994543451.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  21. Raffensperger 2016, p. 9.
  22. Mägi, Marika (15 May 2018). In Austrvegr: The Role of the Eastern Baltic in Viking Age Communication across the Baltic Sea (in ఇంగ్లీష్). BRILL. p. 301. ISBN 978-90-04-36381-6.
  23. Esmark, Kim; Hermanson, Lars; Orning, Hans Jacob (24 January 2020). Nordic Elites in Transformation, c. 1050–1250, Volume II: Social Networks (in ఇంగ్లీష్). Routledge. ISBN 978-1-000-03734-0.
  24. Dʹi͡akonov, Igorʹ Mikhaĭlovich (26 August 1999). The Paths of History (in ఇంగ్లీష్). Cambridge University Press. p. 84. ISBN 978-0-521-64398-6.
  25. Chadwick, H. Munro; Chadwick, Nora K. (31 October 2010). The Growth of Literature (in ఇంగ్లీష్). Cambridge University Press. p. 118. ISBN 978-1-108-01615-5.
  26. 26.0 26.1 26.2 26.3 26.4 26.5 26.6 Bain 1911.
  27. Kovalenko, Volodymyr. "Young years of Volodymyr Svyatoslavych: the path to the Kyiv throne in the light of the theories of A. Adler - E. Erikson". Bulletin of the Chernihiv National Pedagogical University. Series: Historical Sciences. 2015 (134): 10–18.
  28. Fennell, John L. (14 January 2014). A History of the Russian Church to 1488 (in ఇంగ్లీష్). Routledge. p. 9. ISBN 978-1-317-89720-0.
  29. Levin, Eve (1995). Sex and Society in the World of the Orthodox Slavs 900–1700. Cornell University Press. doi:10.7591/9781501727627. ISBN 978-1-5017-2762-7.
  30. Den hellige Vladimir av Kiev (~956–1015), Den Katolske Kirke
  31. Janet Martin.
  32. John Channon, Robert Hudson.
  33. "Although Christianity in Kiev existed before Vladimir's time, he had remained a pagan, accumulated about seven wives, established temples, and, it is said, taken part in idolatrous rites involving human sacrifice." (Encyclopædia Britannica)
  34. Janet, Martin (2007). Medieval Russia, 980–1584 (2nd ed.). Cambridge: Cambridge University Press. p. 6. ISBN 9780511811074. OCLC 761647272.
  35. "On July 25, the church honors the first holy martyrs of Kievan Rus". 24 July 2021.
  36. Bury, John Bagnell (1923).
  37. Thomas Riha (2009).
  38. Ostrowski 2006, pp. 568–569.
  39. The Earliest Mediaeval Churches of Kiev, Samuel H. Cross, H. V. Morgilevski and K. J. Conant, Speculum, Vol.
  40. Ibn al-Athir dates these events to 985 or 986 in his The Complete History
  41. "Rus".
  42. The Earliest Mediaeval Churches of Kiev, Samuel H. Cross, H. V. Morgilevski and K. J. Conant, Speculum, 481.
  43. Curta, Florin (2007). The Other Europe in the Middle Ages. Brill. ISBN 9789047423560. Retrieved 14 May 2016.
  44. "The Russian Primary Chronicle".
  45. Ware, Timothy (1993). The Orthodox Church: An Introduction to Eastern Christianity (in ఇంగ్లీష్). Penguin UK. ISBN 978-0-14-192500-4.
  46. Feldbrugge, Ferdinand J. M. (20 October 2017). A History of Russian Law: From Ancient Times to the Council Code (Ulozhenie) of Tsar Aleksei Mikhailovich of 1649 (in ఇంగ్లీష్). BRILL. p. 340. ISBN 978-90-04-35214-8.
  47. Pchelov, E.V. (2002). Rurikovichi: Istoriya dinastii (Online edition (No longer available) ed.). Moscow.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  48. ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; :0 అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  49. "St. Vladimir". Retrieved May 13, 2017.
  50. День Св. Володимира Великого, християнського правителя (in ఉక్రెయినియన్). Ukrainian Lutheran Church. 28 July 2014. Retrieved 19 September 2018.
  51. Henryk Paszkiewicz.
  52. С.
  53. Volkoff, Vladimir (2011). Vladimir the Russian Viking. New York: Overlook Press.

గ్రంథ పట్టిక

[మార్చు]

బాహ్య లింకులు

[మార్చు]
కీవ్ యొక్క వ్లాదిమిర్ I
Born: 958 Died: 15 July 1015
Regnal titles
అంతకు ముందువారు
?
నవ్గోరోడ్ యువరాజు
969–977
తరువాత వారు
?
అంతకు ముందువారు
యారోపోల్క్ I స్వియాటోస్లావిచ్
కీవ్ గ్రాండ్ ప్రిన్స్
980–1015
తరువాత వారు
స్వియాటోపోల్క్ I
Titles in pretence
అంతకు ముందువారు
డ్రెవ్లియన్స్ యొక్క ఒలేగ్
కీవ్ యువరాజు
977–980
తరువాత వారు
వైషెస్లావ్ వ్లాదిమిరోవిచ్