షర్మిలా భట్టాచార్య
షర్మిలా భట్టాచార్య భారతీయ-అమెరికన్ శాస్త్రవేత్త, ఆమె నాసా అమెస్ పరిశోధన కేంద్రంలో ఆస్ట్రోబయోనిక్స్‌కు ప్రధాన శాస్త్రవేత్తగా, బయోమోడల్ పెర్ఫార్మెన్స్ అండ్ బిహేవియర్ లాబొరేటరీ అధిపతిగా పనిచేస్తున్నారు.[1] ఆమె యుఎస్ సెనేట్ కమిటీ ఆన్ కామర్స్, సైన్స్ అండ్ ట్రాన్స్‌పోర్టేషన్‌లో సబ్జెక్ట్ మ్యాటర్ నిపుణురాలు, నాసా అమెస్ రీసెర్చ్ సెంటర్‌లోని బయోమోడల్ పెర్ఫార్మెన్స్ లాబొరేటరీ ఆఫ్ స్పేస్ బయోసైన్సెస్ విభాగానికి ప్రధాన పరిశోధకురాలు.[2][3] మానవ అనారోగ్యాలను అధ్యయనం చేయడానికి, అంతరిక్ష వికిరణం యొక్క ప్రభావాలను అధ్యయనం చేయడానికి పండ్ల ఈగలను అంతరిక్షంలోకి పంపే ప్రాజెక్ట్‌లో ఆమె భాగం, ఈ రెండూ అంతరిక్ష అన్వేషకులకు సహాయపడతాయి.[4] ఆమె 2018లో ఎంవిపి-ఫ్లై-01 ప్రయోగం విజయవంతంగా ప్రారంభించినందుకు అమెస్ హానర్ అవార్డు, 2018లో నాసా ఎక్సెప్షనల్ సైంటిఫిక్ అచీవ్‌మెంట్ మెడల్, మొదలైన వాటిని అందుకుంది.[3]
ప్రారంభ జీవితం, విద్య
[మార్చు]షర్మిలా భట్టాచార్య నైజీరియాలోని లాగోస్‌లో బెంగాలీ భారతీయ తల్లిదండ్రులకు జన్మించారు, కోల్‌కతాలో పెరిగారు.[1] ఆమె పార్క్ స్ట్రీట్‌లో నివసించింది. ఆమె తండ్రి సుఖ్‌దేబ్ భట్టాచార్య ఇండియన్ ఎయిర్‌లైన్స్ పైలట్.[5]
షర్మిలా భట్టాచార్య తన పాఠశాల విద్యను లా మార్టినియర్ ఫర్ గర్ల్స్, లోరెటో హౌస్ నుండి పూర్తి చేసింది.[5] కోల్‌కతాలోని ప్రెసిడెన్సీ కళాశాలలో హ్యూమన్ ఫిజియాలజీలో బ్యాచిలర్ డిగ్రీని,[3] వెల్లెస్లీ కళాశాల నుండి బయోలాజికల్ కెమిస్ట్రీని పొందిన తరువాత, ఆమె ప్రిన్స్టన్ విశ్వవిద్యాలయంలోని బయోకెమిస్ట్రీ ల్యాబ్‌లో అండర్ గ్రాడ్యుయేట్ రీసెర్చ్ అసిస్టెంట్‌గా తన కెరీర్‌ను ప్రారంభించింది.[6] ఆ తర్వాత ఆమె మాలిక్యులర్ బయాలజీలో తన పరిశోధన కోసం ప్రిన్స్టన్ విశ్వవిద్యాలయం నుండి మాస్టర్స్ డిగ్రీ, పిహెచ్.డి.ని సంపాదించింది, అక్కడ ఆమె సాక్రోరోమైసెస్ సెరెవిసియాలో రాస్ ఆంకోజీన్ కోసం సిగ్నల్ ట్రాన్స్డక్షన్ మార్గాన్ని అధ్యయనం చేసింది. ఆ తర్వాత ఆమె స్టాన్‌ఫోర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో న్యూరోబయాలజీలో పోస్ట్-డాక్టోరల్ పరిశోధన చేయడానికి వెళ్ళింది.
కెరీర్
[మార్చు]స్టాన్‌ఫోర్డ్‌లో తన పరిశోధన పూర్తి చేసిన వెంటనే, ఆమెకు లాక్‌హీడ్ మార్టిన్ నుండి నాసా అమెస్ పరిశోధన కేంద్రంలో ఉద్యోగం లభించింది. ఆమె జూలై 4, 2006న STS-121 లో ప్రయాణించిన స్పేస్ షటిల్ ఫ్లైట్ ప్రయోగం, ఫంగల్ పాథోజెనిసిస్, ట్యూమోరిజెనిసిస్, ఎఫెక్ట్స్ ఆఫ్ హోస్ట్ ఇమ్యునిటీ ఇన్ స్పేస్ (FIT),[7] కు ప్రధాన పరిశోధకురాలు.
తరువాత ఆమె నాసా అమెస్ పరిశోధన కేంద్రంలో ఆస్ట్రోబయోనిక్స్ ప్రధాన శాస్త్రవేత్తగా పదోన్నతి పొందింది.[6] అంతరిక్ష ప్రయాణ సమయంలో రోగనిరోధక వ్యవస్థలో వచ్చే మార్పులు, జీవ వ్యవస్థలపై రేడియేషన్, మారిన గురుత్వాకర్షణ ప్రభావాలను అధ్యయనం చేయడంలో ఆమె నాసా పరిశోధనలో భాగం.[7]
షర్మిల 1998లో శాంటా క్రూజ్‌లోని కాలిఫోర్నియా విశ్వవిద్యాలయంలో న్యూరోబయాలజీ లెక్చరర్‌గా కూడా పనిచేశారు. ఆమె నాసా అమెస్ రీసెర్చ్ సెంటర్ యొక్క అనేక ప్రాజెక్టులలో ప్రధాన శాస్త్రవేత్తగా ఉంది.
ఎంపిక చేసిన పత్రాలు
[మార్చు]- ఎస్. భట్టాచార్య, హెవ్నర్ ఎంఇ, రామ్రూప్ జె, గుయెగెన్ జి, రామ్రట్టన్ జి, డోలియోస్ జి, స్కార్పాటి ఎం, క్వియాట్ జె, వాంగ్ ఆర్, సింగ్ ఎస్, గోవింద్ ఎస్ (2017). బాక్టీరియల్, యుకారియోటిక్ స్రావ వ్యవస్థల యొక్క అంశాలతో కూడిన కొత్త అవయవాలు డ్రోసోఫిలా యొక్క పరాన్నజీవులను ఆయుధంగా చేస్తాయి. ప్రస్తుత జీవశాస్త్రం. 2017 సెప్టెంబరు 7.
- స్ట్రామ్ టి, స్లాబా టి, భట్టాచార్య ఎస్, బ్రాబీ లా. తక్కువ భూమి కక్ష్యకు మించిన మిషన్లలో జీవ ప్రయోగాలను రూపొందించడానికి, అర్థం చేసుకోవడానికి రేడియేషన్ సమాచారం (2017).
- హోసమణి ఆర్, లీబ్ ఆర్, భర్ద్వాజ్ ఎస్ ఆర్, ఆడమ్స్ సిఎం, భట్టాచార్య ఎస్ (2016). "గ్రావోమ్" ను వివరించడంః డ్రోసోఫిలాలో దీర్ఘకాలిక హైపర్ గ్రావిటీకి ప్రతిస్పందన యొక్క పరిమాణాత్మక ప్రోటీయోమిక్ ప్రొఫైలింగ్. ప్రోటీయోమ్ రీసెర్చ్ జర్నల్. 2016 అక్టోబరు 10;15(12): 4165-75.
- అంతర్జాతీయ అంతరిక్ష కేంద్రంలో జీవ శాస్త్ర ప్రయోగాల కోసం కొత్త ఆవాసాలను అభివృద్ధి చేయడం [8]
- టి. ఫహ్లెన్, ఎం. సాంచెజ్, ఎం. లెరా, ఇ.బ్లాజెవిక్, జె. చాంగ్,, ఎస్. భట్టాచార్య (2006). డ్రోసోఫిలా మెలనోగాస్టర్లో రోగనిరోధక ప్రతిస్పందనపై అంతరిక్ష ప్రయాణాల ప్రభావాల అధ్యయనం. గురుత్వాకర్షణ, అంతరిక్ష బయోల్. 19(2):133
- ఎస్. భట్టాచార్య, బి.ఎ. స్టీవర్ట్, బి. ఎ. నీమెయర్, ఆర్. డబ్ల్యూ. బర్గెస్, బి. డి. మెక్కేబ్, పి. లిన్, జి. బౌలియన్, సి. జె. ఓ ' కేన్, & టి. ఎల్. స్క్వార్జ్ (2002). డ్రోసోఫిలాలోని సినాప్టోబ్రెవిన్/వాంప్ కుటుంబ సభ్యులు న్యూరోట్రాన్స్మిటర్ విడుదల, కణ జీవక్రియ కోసం ఇన్ వివోలో క్రియాత్మకంగా మార్చుకోగలరు. నేషనల్ అకాడమీ ఆఫ్ సైన్సెస్ యొక్క ప్రొసీడింగ్స్. 99(21):13867-13872.
- ఎస్.భట్టాచార్య, ఆర్. బౌమన్, ఎఫ్. డోనోవన్, బి. గిర్టెన్, ఇ. హిల్, ఎం. కిర్వెన్-బ్రూక్స్, ఓ. శాంటాస్ (2001). అంతరిక్ష కేంద్రం జీవ పరిశోధన ప్రాజెక్టుః నివాస అభివృద్ధి, సామర్థ్యాలు. అమెరికన్ ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ ఏరోనాటిక్స్ అండ్ ఆస్ట్రోనాటిక్స్ ప్రచురణ, #2001-4984: 1-11.
- ఎఫ్. ఎస్. న్యూమాన్-సిల్బెర్బెర్గ్, ఎస్. భట్టాచార్య, & జె. ఆర్. బ్రోచ్ (1995). పోషక లభ్యత, ఆర్ఎఎస్/సిఎఎంపి రెండూ సక్కరోమైసెస్లో రిబోసోమల్ ప్రోటీన్ జన్యువుల వ్యక్తీకరణను ప్రేరేపిస్తాయి కాని వేర్వేరు యంత్రాంగాల ద్వారా. పరమాణు, సెల్యులార్ జీవశాస్త్రం, 15: 3187-3196.
- ఎస్. భట్టాచార్య, ఎల్. చెన్, జె. ఆర్. బ్రోచ్, & ఎస్. పవర్స్ (1995). గ్లూకోజ్ సిగ్నలింగ్ కోసం రాస్ మెంబ్రేన్ టార్గెటింగ్ చాలా అవసరం కానీ ఈస్ట్ లో జీవక్రియ కోసం కాదు. నేషనల్ అకాడమీ ఆఫ్ సైన్సెస్ యొక్క ప్రొసీడింగ్స్, 92: 2984-2988
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ 1.0 1.1 "Top five Indian American women in NASA". The American Bazar. 26 November 2017.
- ↑ "Top 5 Scientists Of Indian Origin At NASA". Business Insider. 7 November 2014.[permanent dead link]
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Kovo, Yael (2015-12-15). "Sharmila Bhattacharya". NASA. Archived from the original on 2020-12-02. Retrieved 2019-12-08.
- ↑ "Sharmila Bhattacharya, Scientist". Open The Magazine (in బ్రిటిష్ ఇంగ్లీష్). 2018-05-24. Retrieved 2019-12-08.
- ↑ 5.0 5.1 Niyogi, Subhro (February 8, 2014). "Before Tesla, SpaceX took Kolkata scientis's to space ." The Times of India (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2019-12-08.
- ↑ 6.0 6.1 Meet:Sharmila Bhattacharya Archived 2006-09-30 at the Wayback Machine NASA
- ↑ 7.0 7.1 "NASA - Fungal Pathogenesis, Tumorigenesis, and Effects of Host Immunity in Space". www.nasa.gov (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2019-02-16.
- ↑ Directory Stanford University