Jump to content

సత్యవాణి ముత్తు

వికీపీడియా నుండి

సత్యవాణి ముత్తు (15 ఫిబ్రవరి 1923 - 11 నవంబర్ 1999) [1] తమిళనాడులోని చెన్నైకి చెందిన ఒక భారతీయ రాజకీయ నాయకురాలు, ప్రభావవంతమైన నాయకురాలు. ఆమె తమిళనాడు శాసనసభ సభ్యురాలు, రాజ్యసభ సభ్యురాలు, కేంద్ర మంత్రి. ఆమె తన రాజకీయ జీవితాన్ని ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగం సభ్యురాలిగా ప్రారంభించి, తన సొంత పార్టీ అయిన తజ్తపత్తోర్ మున్నేట్ర కజగం ప్రారంభించి, తర్వాత అన్నా ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగంలో చేరారు. 1990ల చివరలో, ఆమె మళ్ళీ డిఎంకెలో చేరారు.

శాసనసభ సభ్యురాలు

[మార్చు]

ఆమె 1949లో ప్రారంభమైనప్పటి నుండి ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగం (డిఎంకె) సభ్యురాలు. 1953లో, కుల కల్వి తిట్టంకు వ్యతిరేకంగా డిఎంకె నిరసనలకు నాయకత్వం వహించినందుకు ఆమెను అరెస్టు చేశారు. 1959-58 కాలంలో, ఆమె పార్టీ ప్రచార కార్యదర్శిగా ఉన్నారు. ఆమె అన్నై (లిట్. మదర్) పత్రికకు సంపాదకురాలిగా కూడా పనిచేశారు [1] ఆమె 1957, 1977, 1984 మధ్య జరిగిన అన్ని అసెంబ్లీ ఎన్నికలలో పెరంబూరు, ఉలుందూర్పేట నియోజకవర్గాల నుండి అసెంబ్లీ ఎన్నికలలో పోటీ చేసింది. ఆమె 1957 ఎన్నికల్లో స్వతంత్ర అభ్యర్థిగా పెరంబూరు నియోజకవర్గం నుండి మూడుసార్లు, 1967 లో ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగం అభ్యర్థిగా, 1971 ఎన్నికల్లోనూ గెలిచింది.[2][3][4] ఆమె 1962 ఎన్నికల్లో పెరంబూర్ నుండి, 1977 ఎన్నికల్లో ఉలుందూర్పేట నియోజకవర్గం నుండి ఓడిపోయింది.[5][6]

ఎన్నికల చరిత్ర

[మార్చు]
ఎన్నిక నియోజకవర్గ విజేతగా నిలిచారు. ఓట్లు పార్టీ రన్నర్-అప్ ఓట్లు పార్టీ స్థితి
1957 పెరంబూర్ 1 పక్కిరిస్వామి పిళ్ళై 3 సత్యవాణి ముత్తు
34,579 27,638
ఐఎన్డీ
ఐఎన్డీ
2 టి. ఎస్. గోవిందస్వామి 4 టి. రాజగోపాల్ (ఎస్సి)
31,806 23,682
ఐఎన్సి ఐఎన్సి
గెలిచారు.
1962 పెరంబూర్ డి. సులోచనా 40,451 ఐఎన్సి సత్యవాణి ముత్తు 32,309 డీఎంకే ఓడిపోయింది.
1967 పెరంబూర్ సత్యవాణి ముత్తు 40,364 డీఎంకే డి. సులోచనా 33,677 ఐఎన్సి గెలిచారు.
1971 పెరంబూర్ సత్యవాణి ముత్తు 49,070 డీఎంకే డి. సులోచనా 37,047 ఎన్. సి. ఓ. గెలిచారు.
1977 ఉలుందూర్పేట్ వి. తులక్కనం 26,788 డీఎంకే సత్యవాణి ముత్తు 19,211 ఎడిఎంకె ఓడిపోయింది.
1984 పెరంబూర్ పరిథి ఇలమవాఝుతి 53,325 డీఎంకే సత్యవాణి ముత్తు 46,121 ఎడిఎంకె ఓడిపోయింది.

తమిళనాడు మంత్రి

[మార్చు]

ఆమె 1967 నుండి 1969 వరకు తమిళనాడులో సిఎన్ అన్నాదురై పరిపాలనలో హరిజన సంక్షేమం, సమాచార మంత్రిగా పనిచేశారు.[7] ఆమె మళ్ళీ 1974 వరకు ఎం. కరుణానిధి ప్రభుత్వంలో హరిజన సంక్షేమ మంత్రిగా పనిచేశారు.[8]

తజ్తపట్టోర్ మున్నేట్ర కజగం

[మార్చు]

ఆమె 1974లో తన మంత్రి పదవికి రాజీనామా చేసి ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగంను విడిచిపెట్టింది. సిఎన్ అన్నాదురై మరణం తర్వాత హరిజనులను డిఎంకె బాగా చూసుకోవడం లేదని, కొత్త నాయకుడు ఎం. కరుణానిధి హరిజనుల పట్ల పక్షపాతంతో ఉన్నారని ఆమె ఆరోపించారు.[8] ఆమె చెప్పింది

హరిజనుల హక్కుల కోసం పోరాడేందుకు కొత్త పార్టీని ఏర్పాటు చేయాల్సిన సమయం ఆసన్నమైంది. డాక్టర్ అంబేడ్కర్ తర్వాత ఎవరూ చిత్తశుద్ధితో ఆలోచించలేదు...... కొత్త పార్టీ పెట్టి, ప్రతిపక్ష బెంచ్ లలో కూర్చొని షెడ్యూల్డు కులాల హక్కుల కోసం పోరాడతాం. వారిని అంతులేకుండా దోపిడీకి, అవమానాలకు గురిచేయనివ్వం.

ఆమె తజ్తపత్తోర్ మున్నేట్ర కజగంను ఏర్పాటు చేసింది. 1977 ఎన్నికల్లో గెలిచి అధికారంలోకి వచ్చిన తర్వాత ఆ పార్టీని అన్నా ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగంలో విలీనం చేశారు.[9]

కేంద్ర మంత్రి

[మార్చు]

ఆమె 1978 ఏప్రిల్ 3 నుండి 1984 ఏప్రిల్ 2 వరకు ఆల్ ఇండియా అన్నా ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగం ప్రతినిధిగా రాజ్యసభ సభ్యురాలిగా పనిచేశారు. ఆమె 19 ఆగస్టు 1979 నుండి 23 డిసెంబర్ 1979 వరకు చౌదరి చరణ్ సింగ్ మంత్రివర్గంలో కేంద్ర మంత్రిగా పనిచేశారు. ఆమె , ఎ. బాలా పజనోర్ తో కలిసి కేంద్ర మంత్రివర్గంలో పనిచేసిన మొదటి ఇద్దరు కాంగ్రెసేతర ద్రవిడ పార్టీల తమిళనాడు రాజకీయ నాయకులు.[10]

పుస్తకం

[మార్చు]
సత్యవాణి ముత్తు రాసిన "మై ఆందోళనలు " పుస్తకం కవర్ పేజీ

సత్యవాణి ముత్తు తన పోరాటాలను మై ఆందోళనలు అనే పుస్తకంలో రాశారు, దీనిని మొదట 1982లో మద్రాసులోని ది జస్టిస్ ప్రెస్ విడుదల చేసింది.

మూలాలు

[మార్చు]
  1. 1.0 1.1 Thirunavukkarasu, Ka (1999). Dravida Iyakka Thoongal. Nakkeeran pathippakam.
  2. "1957 Madras State Election Results, Election Commission of India" (PDF). Election Commission of India. Retrieved 1 December 2009.
  3. "1967 Tamil Nadu Election Results, Election Commission of India" (PDF). Election Commission of India. Retrieved 1 December 2009.
  4. "1971 Tamil Nadu Election Results, Election Commission of India" (PDF). Election Commission of India. Retrieved 1 December 2009.
  5. "1962 Madras State Election Results, Election Commission of India" (PDF). Election Commission of India. Retrieved 1 December 2009.
  6. "1977 Tamil Nadu Election Results, Election Commission of India" (PDF). Election Commission of India. Retrieved 1 December 2009.
  7. India, a reference annual. Publications Division, Ministry of Information and Broadcasting. 1968. p. 447.
  8. 8.0 8.1 Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified
  9. "Nedunchezhiyan dies of heart failure". The Hindu. 13 January 2000. Archived from the original on 5 December 2010. Retrieved 1 December 2009.
  10. "The Swing Parties". Indian Express. 15 May 2009. Retrieved 1 December 2009.