సెలీనా హుస్సేన్
సెలీనా హొస్సేన్ (జననం: 14 జూన్ 1947) బంగ్లాదేశ్ నవలా రచయిత్రి. ఆమె ప్రధాన రచనలలో హ్యాంగోర్ నోడి గ్రెనేడ్ (1976) , పోకా మకోరర్ ఘోర్ బోషోటి (1996) ఉన్నాయి. ఆమె అన్ని ప్రధాన జాతీయ అవార్డులను గెలుచుకుంది - 1980లో బంగ్లా అకాడమీ సాహిత్య అవార్డు , 2009లో ఎకుషే పడక్ , 2018లో స్వాతంత్ర్య దినోత్సవ అవార్డు . ఆమె నవలలు , చిన్న కథలు ఇంగ్లీష్, రష్యన్, ఫ్రెంచ్, జపనీస్, కొరియన్, ఫిన్నిష్ , మలయ్ భాషలలోకి అనువదించబడ్డాయి. ఆమె 2014 నుండి 2018 వరకు బంగ్లాదేశ్ శిషు అకాడమీ చైర్‌పర్సన్‌గా పనిచేశారు. సెలీనా ఫిబ్రవరి 3, 2022 నుండి అక్టోబర్ 17, 2024న రాజీనామా చేసే వరకు బంగ్లా అకాడమీ అధ్యక్షురాలిగా పనిచేశారు .[1][2][3]
ప్రారంభ జీవితం , విద్య
[మార్చు]హొస్సేన్ ఎకె మోషారోఫ్ హొస్సేన్ , మరియమెన్నేసా బకుల్ దంపతులకు జన్మించారు. ఆమె 1968లో రాజ్‌షాహి విశ్వవిద్యాలయం నుండి బెంగాలీ భాష , సాహిత్యంలో ఎంఏ డిగ్రీని పొందారు.[1]
కెరీర్
[మార్చు]1994–95లో, హుస్సేన్ తన నవల సంధ్య గాయత్రికి ఫోర్డ్ ఫౌండేషన్ నుండి స్కాలర్‌షిప్ గెలుచుకుంది.[4]
హొస్సేన్ బంగ్లా అకాడమీ డైరెక్టర్ గా పదవీ విరమణ చేశారు . ఆమె బంగ్లాదేశ్ జాతీయ మానవ హక్కుల కమిషన్ సభ్యురాలిగా , యునెస్కో కార్యనిర్వాహక బోర్డుకు ఆమె ప్రభుత్వ ప్రతినిధిగా పనిచేశారు . 2014 లో, ఆమె బంగ్లాదేశ్ శిశు అకాడమీ ఛైర్మన్ గా నియమితులయ్యారు.[5]
బంగ్లా సాహిత్యంలో ఎన్క్లేవ్ సమస్యను ప్రస్తావించిన మొదటి రచన హుస్సేన్ నవల భూమి ఓ కుసుమ్ .
రచనలు
[మార్చు]నవలలు
[మార్చు]- జోస్నే షుర్జో జాలా (1973)
- జోలోచ్చాస్ (1972)
- హ్యాంగోర్ నోడి గ్రెనేడ్ (1976)
- మాగ్నా కైటన్యే షిస్ (1979)
- జపిటో జిబోన్ (1981)
- పోడోషోబ్డో (1982)
- నీల్ మోయురర్ జౌబన్ (1983)
- చాంద్ బెనే (1984)
- పోకా మకోరెర్ ఘోర్ బోసోటి (1986)
- నిరోంటోర్ ఘోంటాధోని (1987)
- క్షరణ్ (1988)
- కటటరే ప్రోజపోతి (1989)
- ఖున్ ఓ భలోబాషా (1990)
- కల్కేతు , ఫుల్లోరా (1992)
- భలోబాషా ప్రీతిలోట (1992)
- తనపోరెన్ (1994)
- గాయత్రీ షోండా (1996)
- దీపాన్నిత (1997)
- జోద్ధ (1998)
- కాక్తరువా (1999)
- లారా (2000)
- కాత్కోయ్లర్ చోబి (2001)
- మోహినీర్ బియే (2002)
- అనోబిక్ అంధర్ (2003)
- ఘుంకతురే ఈశ్వర్ (2004)
- మోర్గర్ నీల్పాఖి (2005)
- ఒపెక్కా (2007)
- డీనర్ రోషితే గిట్టు (2007)
- మాటి ఓ షోషర్ బునాన్ (2007)
- పూర్ణో చోబీర్ మోగ్నోటా (2008)
- భూమి ఓ కుషుం (2010)
- జోమునా నోదిర్ ముషైరా (2011)
- గచ్ఛతీర్ ఛాయా నాయి (2012)
- షోనాలి డుమూర్ (2012)
- ఆగస్టు-ఎర్ అక్ రాత్ (2013)
- గెరిల్లా ఓ బీరంగోనా (2014)
- దింకాలేర్ కథ్ఖోర్ (2015)
కథలు
[మార్చు]- ఉట్సో థెకే నిరోంటర్ (1969)
- జోలోబోటీ మెఘర్ బటాష్ (1975)
- ఖోల్ కోరోటల్ (1982)
- పోరోజోంమో (1986)
- మనుష్టి (1993)
- మోతీజానర్ మేయేరా (1995)
- ఓనూర పూర్ణిమ (2008)
- సోఖినార్ కొండ్రకోల (2008)
- ఏకలార్ పంతబురి (2008)
- ఒబెలర్ డింఖోన్ (2009)
- నరీర్ రూప్కోథా (2009)
- నున్పంతర్ గోరగోరి (2014)
- మృత్యూర్ నీలపద్మ (2015)
అవార్డులు
[మార్చు]
- డాక్టర్ ముహమ్మద్ ఎనాముల్ హక్ బంగారు పతకం (1969)
- బంగ్లా అకాడమీ సాహిత్య పురస్కారం (1980)
- అలావోల్ సాహిత్య పురస్కారం (1981) [4]
- కమర్ ముష్తారి స్మారక బహుమతి (1987)
- ఫిలిప్స్ సాహిత్య పురస్కారం (1994)
- అలక్తా సాహిత్య పురస్కారం (1994)
- సాహిత్య అకాడమీ చెందిన ప్రేమ్చంద్ ఫెలోషిప్ [6]
- ఏకుషే పదక్ (2009)
- ఐఐపిఎం ద్వారా రవీంద్ర స్మృతి పురస్కార్. న్యూ ఢిల్లీ (2010)
- చంద్రబాటి అకాడమీ బంగారు పతకం (2010)
- రవీంద్ర భారతి విశ్వవిద్యాలయం నుండి డాక్టర్ ఆఫ్ లిటరేచర్కు అంతర్జాతీయ అవార్డు (2010)
- ఐఐపిఎం న్యూ ఢిల్లీచే సుర్మా చౌదరి మెమోరియల్ అవార్డు (2011)
- సార్క్ సాహిత్య పురస్కారం (2015) [7]
- స్వాతంత్ర్య దినోత్సవ పురస్కారం (2018)
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ 1.0 1.1 বিখ্যাত ব্যক্তিত্ব (in Bengali). Bangladesh National Web Portal. Archived from the original on 2017-05-27. Retrieved 18 June 2015.
- ↑ "Selina Hossain". The Library of Congress. Retrieved 20 February 2018.
- ↑ Com, Bdnews24. "Author Selina Hossain is appointed president of Bangla Academy". bdnews24.com. Retrieved 2022-02-18.
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ↑ 4.0 4.1 "Selina Hossain" (in ఇంగ్లీష్). United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. Retrieved 2018-03-08.
- ↑ "Selina Hossain Another Year for the Literary Songbird". The Daily Star (in ఇంగ్లీష్). 2016-06-15. Retrieved 2018-03-08.
- ↑ "Premchand Fellowship Winners" (in ఇంగ్లీష్). Sahitya Akademi of India. Retrieved 24 June 2021.
- ↑ "Selina Hossain wins Saarc Lit Award". The Daily Star (in ఇంగ్లీష్). 2015-02-11. Retrieved 2018-02-20.