Jump to content

హరాల్డ్ హార్డ్రాడా

వికీపీడియా నుండి
హరాల్డ్ హార్డ్రాడా
ఏకైక నార్వేజియన్ రాజుగా హెరాల్డ్ నాణెం, ఎడ్వర్డ్ ది కన్ఫెసర్ రకం అనుకరణ.[1]
నార్వే రాజు
పరిపాలన1046 – 25 సెప్టెంబర్ 1066
పూర్వాధికారిమాగ్నస్ I
ఉత్తరాధికారిమాగ్నస్ II
సహ పాలకుడుమాగ్నస్ I (1047 వరకు)
జననంసుమారు 1015
రింగేరికే, నార్వే
మరణం1066 సెప్టెంబరు 25(1066-09-25) (వయసు: 50–51)
స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జ్, యార్క్‌షైర్, ఇంగ్లాండ్
Burial
ట్రోండ్‌హీమ్; 12వ శతాబ్దం వరకు మేరీ చర్చి, హెల్గెసెటర్ ప్రియరీ 17వ శతాబ్దం వరకు (కూల్చివేయబడింది)
Spouses
  • ఎలిసివ్ ఆఫ్ కీవ్
  • టోరా టోర్బెర్గ్స్‌డాటర్
వంశము
  • ఇంగెగర్డ్, డెన్మార్క్ రాణి మరియు స్వీడన్
  • మరియా హరాల్డ్స్‌డోటర్
  • మాగ్నస్ II, నార్వే రాజు
  • ఓలాఫ్ III, నార్వే రాజు
పేర్లు
హరాల్డ్ర్ సిగుర్డార్సన్
రాజ్యంహర్ద్రాడ
తండ్రిసిగుర్డ్ సిర్
తల్లిఆస్టా గుడ్‌బ్రాండ్స్‌డాటర్
మతంక్రైస్తవం

హెరాల్డ్ సిగుర్ద్సన్ ( సుమారు 1015 - 25 సెప్టెంబర్ 1066), నార్వేకు చెందిన హెరాల్డ్ III అని కూడా పిలుస్తారు, సాగాలలో హార్డ్రాడా అనే పేరు ఇవ్వబడింది, [2] 1046 నుండి 1066 వరకు నార్వే రాజు . అతను 1064 వరకు డానిష్ సింహాసనాన్ని, 1066లో ఇంగ్లీష్ సింహాసనాన్ని ఆక్రమించడంలో విఫలమయ్యాడు. రాజు కావడానికి ముందు, హెరాల్డ్ కీవన్ రస్'లో కిరాయి సైనికుడిగా, సైనిక కమాండర్‌గా, బైజాంటైన్ సామ్రాజ్యంలో వరంజియన్ గార్డ్‌కు అధిపతిగా 15 సంవత్సరాలు ప్రవాసంలో గడిపాడు. తన చరిత్రలో, బ్రెమెన్‌కు చెందిన ఆడమ్ అతన్ని " ఉత్తర పిడుగు " అని పిలిచాడు. [3]

1030లో, పదిహేనేళ్ల హెరాల్డ్ తన సవతి సోదరుడు ఓలాఫ్ హెరాల్డ్సన్‌తో కలిసి స్టిక్లెస్టాడ్ యుద్ధంలో పోరాడాడు. రెండు సంవత్సరాల క్రితం డానిష్ రాజు క్నట్ చేతిలో ఓడిపోయిన నార్వేజియన్ సింహాసనాన్ని తిరిగి పొందాలని ఓలాఫ్ ప్రయత్నించాడు. క్నట్‌కు విధేయులైన దళాల చేతిలో ఓలాఫ్, హెరాల్డ్ ఓడిపోయారు, హెరాల్డ్ కీవన్ రస్‌కు బహిష్కరించబడ్డాడు. ఆ తరువాత, అతను గ్రాండ్ ప్రిన్స్ యారోస్లావ్ ది వైజ్ సైన్యంలో ఉన్నాడు, 1034 ప్రాంతంలో తన సహచరులతో కలిసి కాన్స్టాంటినోపుల్‌కు వెళ్లే వరకు కెప్టెన్ అయ్యాడు. కాన్స్టాంటినోపుల్‌లో, అతను బైజాంటైన్ వరంజియన్ గార్డ్‌కు కమాండర్‌గా త్వరగా ఎదిగాడు, మధ్యధరా సముద్రం, ఆసియా మైనర్, సిసిలీ, బహుశా పవిత్ర భూమి, బల్గేరియా, కాన్స్టాంటినోపుల్‌లోనే చర్యను చూశాడు, అక్కడ అతను సామ్రాజ్య రాజవంశ వివాదాలలో పాల్గొన్నాడు. బైజాంటైన్ సామ్రాజ్యంలో ఉన్నప్పుడు హెరాల్డ్ సంపదను కూడబెట్టాడు, దానిని అతను కీవన్ రస్‌లోని యారోస్లావ్‌కు భద్రత కోసం రవాణా చేశాడు. 1042లో, అతను బైజాంటైన్ సామ్రాజ్యాన్ని విడిచిపెట్టి, నార్వేజియన్ సింహాసనాన్ని తిరిగి పొందేందుకు సిద్ధమయ్యేందుకు కీవన్ రస్‌కు తిరిగి వచ్చాడు. అతను లేనప్పుడు నార్వేజియన్ సింహాసనాన్ని డేన్స్ నుండి ఓలాఫ్ యొక్క చట్టవిరుద్ధ కుమారుడు మాగ్నస్ ది గుడ్ కు పునరుద్ధరించారు.

1046లో, హెరాల్డ్ డెన్మార్క్‌లోని మాగ్నస్ ప్రత్యర్థి, డెన్మార్క్‌కు చెందిన నటి స్వేన్ IIతో కలిసి డానిష్ తీరంపై దాడి చేశాడు. తన మామతో పోరాడటానికి ఇష్టపడని మాగ్నస్, హెరాల్డ్‌తో రాజ్యాధికారాన్ని పంచుకోవడానికి అంగీకరించాడు, ఎందుకంటే హెరాల్డ్ తన సంపదను అతనితో పంచుకుంటాడు. మాగ్నస్ మరణించడంతో మరుసటి సంవత్సరం సహ-పాలన అకస్మాత్తుగా ముగిసింది: హెరాల్డ్ నార్వేకు ఏకైక పాలకుడు అయ్యాడు. దేశీయంగా, హెరాల్డ్ వ్యతిరేకతను అణిచివేశాడు, నార్వే ఏకీకరణను వివరించాడు. హెరాల్డ్ పాలన సాపేక్ష శాంతి, స్థిరత్వంతో కూడుకున్నది,, అతను నాణేల ఆర్థిక వ్యవస్థ, విదేశీ వాణిజ్యాన్ని స్థాపించాడు. క్నట్ యొక్క " ఉత్తర సముద్ర సామ్రాజ్యాన్ని " పునరుద్ధరించడానికి ప్రయత్నిస్తూ, హెరాల్డ్ డానిష్ సింహాసనాన్ని సొంతం చేసుకున్నాడు, దాదాపు ప్రతి సంవత్సరం 1064 వరకు డానిష్ తీరంపై దాడి చేసి తన మాజీ మిత్రుడు స్వెయిన్‌తో పోరాడాడు. ప్రచారాలు విజయవంతం అయినప్పటికీ, అతను డెన్మార్క్‌ను జయించలేకపోయాడు.

హెరాల్డ్ డెన్మార్క్‌పై తన వాదనను త్యజించిన కొద్దికాలానికే, నార్తంబ్రియా మాజీ ఎర్ల్, ఇంగ్లీష్ రాజు హెరాల్డ్ గాడ్విన్సన్ సోదరుడు టోస్టిగ్ గాడ్విన్సన్, హెరాల్డ్‌కు తన విధేయతను ప్రతిజ్ఞ చేసి, ఇంగ్లీష్ సింహాసనాన్ని పొందమని ఆహ్వానించాడు. హెరాల్డ్ దీనికి అంగీకరించాడు, సెప్టెంబర్ 1066లో 10,000 మంది సైనికులు, 300 లాంగ్‌షిప్‌లతో ఉత్తర ఇంగ్లాండ్‌పై దండెత్తాడు, సెప్టెంబర్ 20న యార్క్ సమీపంలోని ఫుల్‌ఫోర్డ్ యుద్ధంలో నార్తంబ్రియా, మెర్సియా యొక్క ఇంగ్లీష్ ప్రాంతీయ దళాలను ఓడించాడు. సెప్టెంబర్ 25న జరిగిన స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జి యుద్ధంలో హెరాల్డ్ గాడ్విన్సన్ దళాలు చేసిన ఆకస్మిక దాడిలో హెరాల్డ్ ఓడిపోయి మరణించాడు, ఈ దాడిలో అతని సైన్యం తుడిచిపెట్టుకుపోయింది. చరిత్రకారులు తరచుగా హెరాల్డ్ మరణాన్ని వైకింగ్ యుగం ముగింపుగా భావిస్తారు.

ఎపిథెట్స్

[మార్చు]

హెరాల్డ్ యొక్క అత్యంత ప్రసిద్ధ బిరుదు పాత నార్స్ హార్డోరాడి, దీనిని 'కఠినమైన సలహా', 'నిరంకుశ', [4] 'క్రూర', 'కఠినమైన పాలకుడు', 'క్రూరమైన', 'క్రూరమైన సలహా', 'కఠినమైన', 'కఠినమైన' అని వివిధ రకాలుగా అనువదించారు. [5] జుడిత్ జెష్ 'సెర్వ్' ను ఉత్తమ అనువాదంగా వాదించగా, [6] అలిసన్ ఫిన్లే, ఆంథోనీ ఫాల్కేస్ 'దృఢనిశ్చయం' ను ఇష్టపడతారు. [7] హరోరాడిని సాంప్రదాయకంగా 'హర్‌డ్రాడా' అని ఆంగ్లీకరించారు, అయితే జుడిత్ జెష్ ఈ రూపాన్ని 'ఒక వాలుగా ఉన్న సందర్భంలో అసలు ఎపిథెట్ యొక్క బాస్టర్డ్ ఆంగ్లీకరణ'గా వర్ణించారు. [8] ఈ విశేషణం తరువాతి ఐస్లాండిక్ సాగా-సంప్రదాయంలో ప్రధానంగా కనిపిస్తుంది. [9]

అయితే, బ్రిటిష్ దీవులతో అనుబంధించబడిన అనేక స్వతంత్ర వనరులలో, ఎక్కువగా ఐస్లాండిక్ గాథల కంటే ముందు, హెరాల్డ్‌కు పాత నార్స్ హర్ఫాగ్రి (అక్షరాలా 'జుట్టు-అందమైన') నుండి ఉద్భవించిన సారాంశాలు ఇవ్వబడ్డాయి. ఈ మూలాల్లో ఇవి ఉన్నాయి:

  • ఆంగ్లో-సాక్సన్ క్రానికల్ యొక్క మాన్యుస్క్రిప్ట్ D ('హరాల్డ్ హర్ఫాగేరా', సంవత్సరం కింద 1066), సంబంధిత చరిత్రలు ఆర్డెరిక్ విటాలిస్ ('హరఫాగ్', 1066లో జరిగిన సంఘటనలు), జాన్ ఆఫ్ వోర్సెస్టర్ ('హర్వాగ్రా', s.aa. 1066, రిబుమ్‌గుమ్‌గ్లోస్‌టామెస్, 1098), 'హర్వాగ్రే', సంబంధించి 1066).
  • మెయిన్జ్‌కు చెందిన మరియానస్ స్కాటస్ ('అర్బాచ్', మరణం. 1082/1083).
  • ది లైఫ్ ఆఫ్ గ్రుఫీడ్ ఎపి సైనాన్ ('హరాల్డ్ హర్ఫాగిర్', తరువాత పన్నెండవ శతాబ్దం).

ఐస్లాండిక్ గాథలలో హెరాల్డ్ ఫెయిర్‌హెయిర్ అనే పేరు మునుపటి నార్వేజియన్ రాజుతో ముడిపడి ఉంది, ఇరవయ్యవ శతాబ్దపు చరిత్రకారులు ఈ పేరును ఇన్సులర్ చరిత్రకారులు పొరపాటున హెరాల్డ్ హార్డ్రాడాకు జతచేశారని భావించారు. అయితే, కొన్ని ఇన్సులర్ మూలాల స్వాతంత్ర్యాన్ని గుర్తిస్తూ, చరిత్రకారులు అప్పటి నుండి హెరాల్డ్ హార్డ్రాడాను హెరాల్డ్ ఫెయిర్‌హెయిర్ అని విస్తృతంగా పిలుస్తారు అనే ఆలోచనకు మద్దతు ఇచ్చారు, వాస్తవానికి ఇప్పుడు మునుపటి హెరాల్డ్ ఫెయిర్‌హెయిర్ తరువాతి సాగా-వృత్తాంతాలను పోలి ఉండే ఏదైనా రూపంలో ఉనికిలో ఉందని అనుమానిస్తున్నారు.[10][11][12]

'ఫెయిర్‌హెయిర్' 'అనే పేరు హెరాల్డ్ రాజు తనను తాను గుర్తించుకోవాలని కోరుకున్నాడని స్వెరిర్ జాకోబ్సన్ సూచించాడు. అతని ప్రత్యర్థులే అతనికి "తీవ్రమైన" అనే పేరును ఇచ్చి ఉండవచ్చు, దీని ద్వారా అతను సాధారణంగా పదమూడవ శతాబ్దపు పాత నార్స్ రాజుల గాథలలో ప్రసిద్ధి చెందాడు. [13]

తొలినాళ్ళ జీవితం

[మార్చు]
చిన్న కథల ప్రకారం హెరాల్డ్ పూర్వీకులు. ఆధునిక చరిత్రకారులు తమ ఉనికిని వివాదాస్పదం చేసిన వ్యక్తులను ఇటాలిక్స్‌లో గుర్తించారు. [14]

హెరాల్డ్ 1015లో (లేదా బహుశా 1016లో) [15] [16] అస్టా గుడ్‌బ్రాండ్‌స్‌డాటర్, ఆమె రెండవ భర్త సిగుర్డ్ సిర్‌లకు జన్మించారు. సిగుర్డ్ రింగెరికే యొక్క చిన్న రాజు,, అప్‌ల్యాండ్స్‌లో బలమైన, ధనవంతులైన అధిపతులలో ఒకడు. [17] తన తల్లి ఆస్టా ద్వారా, హెరాల్డ్ రాజు ఓలాఫ్ హరాల్డ్సన్ (తరువాత సెయింట్ ఓలాఫ్) కు ముగ్గురు సవతి సోదరులలో చిన్నవాడు. [18] తన యవ్వనంలో, హెరాల్డ్ పెద్ద ఆశయాలు కలిగిన ఒక సాధారణ తిరుగుబాటుదారుడి లక్షణాలను ప్రదర్శించాడు, ఓలాఫ్‌ను తన రోల్ మోడల్‌గా ఆరాధించేవాడు. ఆ విధంగా అతను తన ఇద్దరు అన్నల నుండి భిన్నంగా ఉన్నాడు, వారు తమ తండ్రిని పోలి ఉంటారు, సాధారణ వ్యక్తి, ఎక్కువగా పొలాన్ని నిర్వహించడంలో శ్రద్ధ వహించేవారు.[19]

ఐస్లాండిక్ గాథలు, ముఖ్యంగా హీమ్స్‌క్రింగ్లాలోని స్నోరి స్టర్లూసన్, ఓలాఫ్ తండ్రిలాగే సిగుర్డ్ కూడా పురుష వంశంలో రాజు హెరాల్డ్ ఫెయిర్‌హెయిర్ మునిమనవడు అని పేర్కొన్నారు. ఫెయిర్‌హెయిర్ వంశావళిలోని ఇతర భాగాలతో పాటు, హెరాల్డ్ హార్డ్రాడా తండ్రికి ఆపాదించబడిన పూర్వీకులు, చారిత్రక వాస్తవికత కంటే రచయితల కాలం (హెరాల్డ్ హార్డ్రాడా జీవితకాలం తర్వాత రెండు శతాబ్దాల తర్వాత) రాజకీయ, సామాజిక అంచనాలను ప్రతిబింబించే ఆవిష్కరణలు అని చాలా మంది ఆధునిక పండితులు విశ్వసిస్తున్నారు.[20][21]హెరాల్డ్ ఫెయిర్‌హెయిర్ నుండి హెరాల్డ్ హార్డ్రాడా యొక్క వంశపారంపర్యత గురించి ప్రస్తావించబడలేదు, హెరాల్డ్ హార్డ్రాడా స్వంత కాలంలో ఎటువంటి పాత్ర పోషించలేదు, ఇది నార్వేజియన్ సింహాసనంపై అతని వాదనకు సంబంధించి గణనీయమైన చట్టబద్ధతను అందించేదని పరిగణనలోకి తీసుకుంటే వింతగా అనిపిస్తుంది. [22]

1028లో జరిగిన తిరుగుబాటు తరువాత, హెరాల్డ్ సోదరుడు ఓలాఫ్ 1030 ప్రారంభంలో నార్వేకు తిరిగి వచ్చే వరకు బహిష్కరణకు గురయ్యాడు. ఓలాఫ్ తిరిగి వస్తున్నాడనే వార్త విన్న హెరాల్డ్, నార్వే తూర్పున ఓలాఫ్, అతని మనుషులను కలవడానికి అప్‌ల్యాండ్స్ నుండి 600 మంది పురుషులను సేకరించాడు. స్నేహపూర్వక స్వాగతం తర్వాత, ఓలాఫ్ సైన్యాన్ని సేకరించి చివరికి జూలై 29, 1030న జరిగిన స్టిక్లెస్టాడ్ యుద్ధంలో పోరాడాడు, దీనిలో హెరాల్డ్ తన సోదరుడి వైపు పాల్గొన్నాడు. [23] డానిష్ రాజు క్నట్ ది గ్రేట్ (కానూట్) స్వాధీనం చేసుకున్న ఓలాఫ్‌ను నార్వేజియన్ సింహాసనానికి పునరుద్ధరించే ప్రయత్నంలో ఈ యుద్ధం భాగం. ఈ యుద్ధంలో సోదరులు క్నట్‌కు విశ్వాసపాత్రులైన నార్వేజియన్ల చేతిలో ఓడిపోయారు, ఓలాఫ్ చంపబడ్డాడు, హెరాల్డ్ తీవ్రంగా గాయపడ్డాడు. [24] అయినప్పటికీ, యుద్ధంలో హెరాల్డ్ గణనీయమైన సైనిక ప్రతిభను ప్రదర్శించాడని చెప్పబడింది. [25]

తూర్పున బహిష్కరణ

[మార్చు]

కీవన్ రస్ కు

[మార్చు]

స్టిక్లెస్టాడ్ యుద్ధంలో ఓటమి తరువాత, హెరాల్డ్ రోగ్న్‌వాల్డ్ బ్రూసాసన్ (తరువాత ఎర్ల్ ఆఫ్ ఓర్క్నీ ) సహాయంతో తూర్పు నార్వేలోని ఒక మారుమూల పొలానికి తప్పించుకోగలిగాడు. తన గాయాలను నయం చేసుకోవడానికి అతను కొంతకాలం అక్కడే ఉన్నాడు, ఆ తర్వాత (బహుశా ఒక నెల తరువాత) పర్వతాల మీదుగా ఉత్తరం వైపు స్వీడన్‌కు ప్రయాణించాడు. స్టిక్లెస్టాడ్ యుద్ధం జరిగిన ఒక సంవత్సరం తర్వాత, హెరాల్డ్ కీవన్ రస్' (సాగాస్‌లో గారారికి లేదా స్విజాజోð హిన్ మిక్లాగా సూచిస్తారు) చేరుకున్నాడు. అతను తన సమయంలో కనీసం కొంత భాగాన్ని స్టారయా లడోగా ( అల్డీగ్జుబోర్గ్ ) పట్టణంలో గడిపి, 1031 మొదటి భాగంలో అక్కడికి చేరుకుని ఉండవచ్చు. హెరాల్డ్, అతని మనుషులను గ్రాండ్ ప్రిన్స్ యారోస్లావ్ ది వైజ్ స్వాగతించారు, అతని భార్య ఇంగెగర్డ్ హెరాల్డ్ యొక్క దూరపు బంధువు. సైనిక నాయకుల అవసరం తీవ్రంగా ఉండటంతో, యారోస్లావ్ హరాల్డ్‌లోని సైనిక సామర్థ్యాన్ని గుర్తించి అతనిని తన దళాలకు కెప్టెన్‌గా నియమించాడు. 1028లో జరిగిన తిరుగుబాటు తర్వాత హెరాల్డ్ సోదరుడు ఓలాఫ్ హెరాల్డ్సన్ గతంలో యారోస్లావ్‌కు బహిష్కరించబడ్డాడు, , మోర్కిన్స్కిన్నా మాట్లాడుతూ, యారోస్లావ్ ఓలాఫ్ సోదరుడు కాబట్టి హెరాల్డ్‌ను మొదటగా ఆలింగనం చేసుకున్నాడని చెప్పాడు. 1031లో పోల్స్‌కు వ్యతిరేకంగా యారోస్లావ్ చేసిన ప్రచారంలో హెరాల్డ్ పాల్గొన్నాడు, బహుశా 1030ల నాటి కీవ్ శత్రువులు, ఎస్టోనియాలోని చుడ్స్, బైజాంటైన్‌లు, అలాగే పెచెనెగ్‌లు, ఇతర స్టెప్పీ నోమాడ్ ప్రజలతో కూడా పోరాడాడు.

బైజాంటైన్ సేవలో

[మార్చు]
స్కైలిట్జెస్ సారాంశం నుండి ఒక ప్రకాశంలో బైజాంటైన్ వరంజియన్ గార్డ్స్‌మెన్ యొక్క దాదాపు సమకాలీన చిత్రణ.

కీవన్ రస్ లో కొన్ని సంవత్సరాల తరువాత, హెరాల్డ్, 500 మంది సైనికులు దక్షిణాన తూర్పు రోమన్ సామ్రాజ్యం యొక్క రాజధాని కాన్స్టాంటినోపుల్ వెళ్లారు (ఈ రోజు కూడా-కానీ సమకాలీనులకు కాదు-బహుశా 1033 లేదా 1034 లో బైజాంటైన్ సామ్రాజ్యం అని పిలుస్తారు, అక్కడ వారు వరంగియన్ గార్డ్ చేరారు.[26] హెరాల్డ్ మొదట తన రాజ గుర్తింపును రహస్యంగా ఉంచాలని ప్రయత్నించాడని ఫ్లాటిజార్బోక్ పేర్కొన్నప్పటికీ, ఆ సమయంలో తూర్పున హెరాల్డ్, అతని మనుషుల కీర్తి బాగా తెలిసినదని చాలా మూలాలు అంగీకరిస్తున్నాయి. వరంగియన్ గార్డు ప్రధానంగా చక్రవర్తి అంగరక్షకుడిగా పనిచేయడానికి ఉద్దేశించినప్పటికీ, హెరాల్డ్ సామ్రాజ్యంలోని "దాదాపు ప్రతి సరిహద్దు" లో పోరాడుతూ కనిపించాడు.[27] అతను మొదట మధ్యధరా సముద్రం అరబ్ సముద్రపు దొంగలకు వ్యతిరేకంగా, ఆపై సముద్రపు దొంగలు మద్దతు ఇచ్చిన ఆసియా మైనర్/అనటోలియా లోతట్టు పట్టణాలలో చర్యలను చూశాడు. ఈ సమయానికి, స్నోరి స్టర్లుసన్ (12వ శతాబ్దపు ఐస్ల్యాండ్ చరిత్రకారుడు, కవి, రాజకీయవేత్త) ప్రకారం, అతను "వరంగియన్లందరిపై నాయకుడు" అయ్యాడు. 1035 నాటికి, బైజాంటైన్లు అరబ్బులను ఆసియా మైనర్ నుండి తూర్పు, ఆగ్నేయ దిశగా నెట్టారు,, హరాల్డ్ మెసొపొటేమియా టిగ్రిస్ నది, యూఫ్రేట్స్ నది వరకు చాలా తూర్పుకు వెళ్ళిన ప్రచారాలలో పాల్గొన్నాడు, ఇక్కడ అతని స్కాల్డ్ ప్రకారం అతను ఎనభై అరబ్ బలమైన స్థావరాలను స్వాధీనం చేసుకోవడంలో పాల్గొన్నాడు, ఈ సంఖ్యను చరిత్రకారులు సిగ్ఫస్ బ్లాండల్, బెనెడిక్ట్ బెనెడిక్స్ ప్రశ్నించడానికి ప్రత్యేక కారణం చూడలేదు. కథలు సూచించినట్లుగా సైన్యం యొక్క స్వతంత్ర ఆధిపత్యాన్ని కలిగి లేనప్పటికీ, రాజు హరాల్డ్, వరంగియన్లు కొన్నిసార్లు కోట లేదా పట్టణాన్ని స్వాధీనం చేసుకోవడానికి పంపబడతారని అనుకోలేదు.[28][29]బైజాంటైన్ చక్రవర్తి మైఖేల్ IV యొక్క మొదటి నాలుగు సంవత్సరాల పాలనలో, పాఫ్లగోనియన్, హెరాల్డ్ బహుశా పెచెనెగ్స్ వ్యతిరేకంగా పోరాటాలలో కూడా పోరాడారు.[30]

ఆ తరువాత, హెరాల్డ్ జెరూసలేం వెళ్లి ఆ ప్రాంతంలో యుద్ధాల్లో పాల్గొన్నట్లు గాథలలో నివేదించబడింది. సిసిలీకి అతని యాత్ర తర్వాత గాథలు దీనిని పేర్కొన్నప్పటికీ, చరిత్రకారుడు కెల్లీ డెవ్రీస్ ఆ కాలక్రమాన్ని ప్రశ్నించాడు. [31] అతని పర్యటన సైనిక లేదా శాంతియుత స్వభావంతో కూడుకున్నదా అనేది అది మైఖేల్ IV, ముస్లిం ఫాతిమిడ్ ఖలీఫా మాద్ అల్-ముస్తాన్సిర్ బిల్లా [32] మధ్య 1036 శాంతి ఒప్పందానికి ముందు లేదా తరువాత జరిగిందా అనే దానిపై ఆధారపడి ఉంటుంది (వాస్తవానికి ఖలీఫా తల్లి, మొదట బైజాంటైన్ క్రైస్తవురాలు, ఎందుకంటే ఖలీఫా మైనర్), అయితే ఇది ఇంతకు ముందు జరిగి ఉండకపోవచ్చు. శాంతి ఒప్పందం తరువాత జెరూసలేంకు యాత్రికులను (బహుశా ఇంపీరియల్ కుటుంబ సభ్యులతో సహా) తీసుకెళ్లడానికి పంపిన బృందంలో హెరాల్డ్ కూడా ఉండవచ్చని ఆధునిక చరిత్రకారులు ఊహించారు, ఎందుకంటే బైజాంటైన్లు హోలీ సెపల్చర్ చర్చిని మరమ్మతు చేయడానికి అనుమతించబడ్డారని కూడా అంగీకరించారు. ఇంకా, ఇది క్రైస్తవ యాత్రికులను వేటాడే బందిపోట్లకు వ్యతిరేకంగా పోరాడటానికి హెరాల్డ్‌కు అవకాశాలను అందించి ఉండవచ్చు. [33][34]

1038లో, సిసిలీకి చేసిన యాత్రలో బైజాంటైన్‌లతో హెరాల్డ్ చేరాడు, [35][36] జార్జ్ మానియాక్స్ (సాగాస్ "గిర్జ్") ముస్లిం సారాసెన్స్ నుండి ద్వీపాన్ని తిరిగి స్వాధీనం చేసుకునే ప్రయత్నంలో, వారు ద్వీపంలో సిసిలీ ఎమిరేట్‌ను స్థాపించారు. ప్రచారం సమయంలో, హెరాల్డ్ విలియం ఐరన్ ఆర్మ్ వంటి నార్మన్ కిరాయి సైనికులతో కలిసి పోరాడాడు. [37] స్నోరి స్టర్లుసన్ ప్రకారం, హెరాల్డ్ సిసిలీలోని నాలుగు పట్టణాలను స్వాధీనం చేసుకున్నాడు. [38] 1041లో, సిసిలీకి బైజాంటైన్ దండయాత్ర ముగిసినప్పుడు, దక్షిణ ఇటలీలో లాంబార్డ్ -నార్మన్ తిరుగుబాటు చెలరేగింది, హెరాల్డ్ బహుళ యుద్ధాలలో వరంజియన్ గార్డ్‌కు నాయకత్వం వహించాడు. [39] హెరాల్డ్ ఇటలీకి చెందిన కాటెపాన్ మైఖేల్ డోకియానోస్‌తో పోరాడి ప్రారంభ విజయం సాధించాడు, కానీ వారి మాజీ మిత్రుడు విలియం ఐరన్ ఆర్మ్ నేతృత్వంలోని నార్మన్లు మార్చిలో జరిగిన ఆలివెంటో యుద్ధంలో [40], మేలో జరిగిన మోంటెమాగియోర్ యుద్ధంలో బైజాంటైన్‌లను ఓడించారు. [41] ఓటమి తర్వాత, చక్రవర్తి మానియాక్స్‌ను జైలులో పెట్టడం, ఇతర ముఖ్యమైన సమస్యలు ప్రారంభమైన తర్వాత, హెరాల్డ్, వరంజియన్ గార్డ్‌లను కాన్స్టాంటినోపుల్‌కు తిరిగి పిలిచారు. [41] ఆ తరువాత హెరాల్డ్, వరంజియన్లను బల్గేరియాలోని ఆగ్నేయ యూరోపియన్ సరిహద్దులో పోరాడటానికి పంపారు, వారు 1041 చివరిలో అక్కడికి చేరుకున్నారు. [30] అక్కడ, పీటర్ డెలియన్ నేతృత్వంలోని బల్గేరియన్ తిరుగుబాటుకు వ్యతిరేకంగా 1041 ప్రచారంలో ఓస్ట్రోవో యుద్ధంలో చక్రవర్తి మైఖేల్ IV సైన్యంలో అతను పోరాడాడు, తరువాత హరాల్డ్‌కు అతని స్కాల్డ్ ద్వారా "బల్గర్-బర్నర్" ( బోల్గారా బ్రెన్నిర్ ) అనే మారుపేరు వచ్చింది. [42] [43]

చక్రవర్తి మైఖేల్ IV తో మానియాకేస్ వివాదం హెరాల్డ్‌ను ప్రభావితం చేయలేదు, కాన్స్టాంటినోపుల్‌కు తిరిగి వచ్చిన తర్వాత గౌరవాలు, గౌరవాన్ని పొందాడు. 1070లలో వ్రాయబడిన ఒక గ్రీకు పుస్తకం, కెకామెనోస్ యొక్క స్ట్రాటజికాన్‌లో, అరల్టెస్ (అంటే హరాల్డ్) చక్రవర్తి అనుగ్రహాన్ని పొందాడని చెబుతారు. [44] [45] సిసిలియన్ ప్రచారం తర్వాత బైజాంటైన్ చక్రవర్తి మొదట అతన్ని ఇంపీరియల్ గార్డ్ సైనికుడిగా మాంగ్లాబైట్స్ (బహుశా ప్రోటోస్పాథారియోస్ అనే బిరుదుతో గుర్తించబడ్డాడు)గా నియమించాడని పుస్తకం చెబుతోంది. [42] బల్గేరియన్లపై జరిగిన ప్రచారం తరువాత, హెరాల్డ్ మళ్ళీ విశిష్ట సేవలందించాడు, అతను మోసినోపోలిస్‌లో ఉన్నప్పుడు స్పాథరోకాండిడాటోస్ [46] హోదాను అందుకున్నాడు, దీనిని డెవ్రీస్ బహుశా మూడవ అత్యున్నత బైజాంటైన్ ర్యాంకుకు పదోన్నతిగా గుర్తించాడు, కానీ మిఖాయిల్ బిబికోవ్ ప్రోటోస్పాథారియోస్ కంటే తక్కువ ర్యాంకుగా గుర్తించాడు, దీనిని సాధారణంగా విదేశీ మిత్రులకు చక్రవర్తికి ఇచ్చేవారు. [42] హెరాల్డ్ " మాంగ్లాబైట్స్ లేదా స్పాథరోకాండిడాటోస్‌లకు నియమించబడినందుకు కోపంగా లేడని" నివేదించబడినందున, హెరాల్డ్‌కు ఇచ్చిన ర్యాంకులు చాలా తక్కువగా ఉన్నాయని స్ట్రాటజికాన్ సూచిస్తుంది. [47] అతని స్కాల్డ్ ఓజోడోల్ఫర్ ఆర్నార్సన్ ప్రకారం, హెరాల్డ్ తన బైజాంటైన్ సేవలో పద్దెనిమిది గొప్ప యుద్ధాలలో పాల్గొన్నాడు. డిసెంబర్ 1041లో మైఖేల్ IV మరణం తర్వాత ఇంపీరియల్ కోర్టులో హెరాల్డ్ అనుగ్రహం త్వరగా తగ్గింది, దీని తరువాత కొత్త చక్రవర్తి మైఖేల్ V, శక్తివంతమైన సామ్రాజ్ఞి జోయ్ మధ్య విభేదాలు వచ్చాయి. [48]

గందరగోళం సమయంలో, హెరాల్డ్‌ను అరెస్టు చేసి జైలులో పెట్టారు, కానీ వర్గాలు ఈ కారణాలపై విభేదిస్తున్నాయి. చక్రవర్తి తన నిధిని మోసం చేసినందుకు, అలాగే జోయ్ యొక్క కల్పిత మేనకోడలు లేదా మనవరాలు అయిన మారియాతో వివాహం కోరినందుకు హెరాల్డ్ అరెస్టు చేయబడ్డాడని గాథలు చెబుతున్నాయి (హెరాల్డ్‌ను వివాహం చేసుకోవాలనుకున్నందున అతని దావాను సామ్రాజ్ఞి తిరస్కరించిందని చెబుతారు). మాల్మ్స్‌బరీకి చెందిన విలియం, హరాల్డ్ ఒక గొప్ప స్త్రీని అపవిత్రం చేసినందుకు అరెస్టు చేయబడ్డాడని పేర్కొన్నాడు, సాక్సో గ్రామాటికస్ ప్రకారం అతను హత్య కేసులో జైలు పాలయ్యాడు. మునుపటి చక్రవర్తి పట్ల తనకున్న విధేయత కారణంగా కొత్త చక్రవర్తి హెరాల్డ్‌కు భయపడి ఉండవచ్చని డెవ్రీస్ సూచిస్తున్నాడు. హెరాల్డ్ జైలు నుండి ఎలా బయటపడ్డాడనే దానిపై కూడా వర్గాలు విభేదిస్తున్నాయి, కానీ కొత్త చక్రవర్తికి వ్యతిరేకంగా ప్రారంభమైన తిరుగుబాటు మధ్యలో అతను తప్పించుకోవడానికి బయటి వ్యక్తి సహాయం చేసి ఉండవచ్చు. కొంతమంది వరంజియన్లు చక్రవర్తిని కాపాడటానికి సహాయం చేయగా, హెరాల్డ్ తిరుగుబాటుకు మద్దతు ఇచ్చిన వరంజియన్లకు నాయకుడయ్యాడు. చివరికి చక్రవర్తిని తన అభయారణ్యం నుండి బయటకు లాక్కెళ్లి, అంధునిగా చేసి, ఒక మఠానికి బహిష్కరించారు, మైఖేల్ V ని అంధుడిని చేసింది హరాల్డ్ అని (లేదా కనీసం అలా చేశానని చెప్పుకున్నాడని) గాథలు చెబుతున్నాయి.

కీవన్ రస్కి తిరిగి వెళ్ళు

[మార్చు]
కీవ్‌కు చెందిన హెరాల్డ్ భార్య ఎలిసివ్, యారోస్లావ్ ది వైజ్ కుమార్తె.

తూర్పున ఉన్న కాలంలో హెరాల్డ్ చాలా ధనవంతుడయ్యాడు, కాన్స్టాంటినోపుల్‌లో సేకరించిన సంపదను కీవన్ రస్‌కు భద్రపరచడం ద్వారా భద్రపరిచాడు (యారోస్లావ్ ది వైజ్ తన సంపదకు భద్రపరచే వ్యక్తిగా వ్యవహరించాడు). [49] అతను నిలుపుకున్న యుద్ధంలో దొరికిన గణనీయమైన దోపిడీలను పక్కన పెడితే, అతను మూడుసార్లు పోలుటాస్వర్ఫ్ ("ప్యాలెస్-లూండర్" అని వదులుగా అనువదించబడింది)లో పాల్గొన్నాడని, [50] ఈ పదం చక్రవర్తి మరణం తర్వాత రాజభవన ఖజానాను దోచుకోవడాన్ని లేదా కొత్త చక్రవర్తి వరంజియన్ల విధేయతను నిర్ధారించడానికి వారికి నిధులను చెల్లించడాన్ని సూచిస్తుంది. [51] కాన్స్టాంటినోపుల్‌లో పనిచేస్తున్నప్పుడు హెరాల్డ్ సంపాదించిన డబ్బు నార్వే కిరీటం కోసం తన వాదనకు నిధులు సమకూర్చుకోవడానికి అతనికి సహాయపడి ఉండవచ్చు. [52] అతను మూడుసార్లు పోలుటాస్వర్ఫ్‌లో పాల్గొన్నట్లయితే, ఈ సందర్భాలు రోమనోస్ III, మైఖేల్ IV, మైఖేల్ V మరణాలు అయి ఉండాలి, ఇందులో హెరాల్డ్ తన చట్టబద్ధమైన ఆదాయాలకు మించి అపారమైన సంపదను తీసుకెళ్లడానికి అవకాశాలను కలిగి ఉండేవాడు. [53]

జూన్ 1042లో కాన్స్టాంటైన్ IX తో కలిసి జోయ్ సింహాసనాన్ని తిరిగి అధిష్టించిన తర్వాత, హెరాల్డ్ నార్వేకు తిరిగి రావడానికి అనుమతించమని అభ్యర్థించాడు. జోయ్ దీనిని అనుమతించడానికి నిరాకరించినప్పటికీ, హెరాల్డ్ రెండు ఓడలు, కొంతమంది నమ్మకమైన అనుచరులతో బోస్ఫరస్‌లోకి తప్పించుకోగలిగాడు. రెండవ ఓడ బైజాంటైన్ క్రాస్-స్ట్రెయిట్ ఇనుప గొలుసుల వల్ల నాశనమైనప్పటికీ, హెరాల్డ్ ఓడ అడ్డంకిని విజయవంతంగా అధిగమించి నల్ల సముద్రంలోకి సురక్షితంగా ప్రయాణించింది. [54] అయినప్పటికీ, కెకామెనోస్ హెరాల్డ్ సామ్రాజ్యం పట్ల కలిగి ఉన్న "విశ్వసనీయత, ప్రేమ"ను ప్రశంసించాడు, అతను నార్వేకు తిరిగి వచ్చి రాజు అయిన తర్వాత కూడా దానిని కొనసాగించాడని చెబుతారు. [55] కాన్స్టాంటినోపుల్ నుండి తప్పించుకున్న తరువాత, హెరాల్డ్ 1042 లో కీవన్ రస్ కు తిరిగి వచ్చాడు. [56] అక్కడ తన రెండవ బసలో, అతను యారోస్లావ్ ది వైజ్ కుమార్తె, స్వీడిష్ రాజు ఓలోఫ్ స్కోట్కోనుంగ్ మనవరాలు అయిన ఎలిసబెత్ (స్కాండినేవియన్ మూలాలలో ఎల్లిసిఫ్ అని పిలుస్తారు) ను వివాహం చేసుకున్నాడు. [57] హెరాల్డ్ కీవ్‌కు వచ్చిన కొద్దికాలానికే, యారోస్లావ్ కాన్స్టాంటినోపుల్‌పై దాడి చేశాడు, హెరాల్డ్ అతనికి సామ్రాజ్య స్థితి గురించి విలువైన సమాచారాన్ని అందించి ఉంటాడని భావిస్తారు. [58]

హెరాల్డ్ మొదటిసారి రష్యాకు వచ్చిన సమయంలోనే ఎలిసివ్‌తో వివాహం కుదిరి ఉండవచ్చు లేదా కనీసం వారికి పరిచయం ఉండి ఉండవచ్చు. బైజాంటైన్ సామ్రాజ్యంలో తన సేవలో ఉన్నప్పుడు, హెరాల్డ్ ఒక ప్రేమ కవితను రచించాడు, అందులో "అయినప్పటికీ గార్డారికేలోని దేవత / నా బంగారు ఉంగరాలను అంగీకరించదు" [59] (స్నోరి స్టర్లూసన్ ఎలిసివ్‌తో ఆమెను గుర్తిస్తాడు) అనే పద్యం ఉంది, అయితే మోర్కిన్స్కిన్నా హరాల్డ్ కీవ్‌కు తిరిగి వచ్చినప్పుడు వాగ్దానం చేసిన వివాహం గురించి యారోస్లావ్‌కు గుర్తు చేయాల్సి వచ్చిందని పేర్కొన్నాడు. [60] అదే మూలం ప్రకారం, హెరాల్డ్ రష్యాలో మొదటిసారి యారోస్లావ్‌తో మాట్లాడి, ఎలిసివ్‌ను వివాహం చేసుకోవాలని అభ్యర్థించాడు, కానీ అతను ఇంకా తగినంత ధనవంతుడు కానందున తిరస్కరించబడ్డాడు. [61] ఏదేమైనా, హెరాల్డ్ యారోస్లావ్ కుమార్తెను వివాహం చేసుకోవడానికి అనుమతించబడటం గమనార్హం, ఎందుకంటే అతని ఇతర పిల్లలు ఫ్రాన్స్‌కు చెందిన హెన్రీ I, హంగేరీకి చెందిన ఆండ్రూ I, కాన్స్టాంటైన్ IX కుమార్తె వంటి వ్యక్తులను వివాహం చేసుకున్నారు.

నార్వే రాజు

[మార్చు]

స్కాండినేవియాకు తిరిగి వెళ్ళు

[మార్చు]

తన సవతి సోదరుడు ఓలాఫ్ హరాల్డ్సన్ కోల్పోయిన రాజ్యాన్ని తిరిగి పొందాలని కోరుతూ, హరాల్డ్ 1045 ప్రారంభంలో పశ్చిమ దిశగా తన ప్రయాణాన్ని ప్రారంభించాడు, నోవ్‌గోరోడ్ ( హోల్మ్‌గార్డ్ ) నుండి స్టారయా లడోగా ( అల్డీగ్జుబోర్గ్ ) కు బయలుదేరి అక్కడ ఓడను పొందాడు. అతని ప్రయాణం లడోగా సరస్సు గుండా, నెవా నది దిగువకు, ఆపై ఫిన్లాండ్ గల్ఫ్, బాల్టిక్ సముద్రంలోకి సాగింది. అతను స్వీడన్‌లోని సిగ్టునాకు చేరుకున్నాడు, బహుశా 1045 చివరిలో లేదా 1046 ప్రారంభంలో. [50] అతను స్వీడన్ చేరుకున్నప్పుడు, స్కాల్డ్ ట్జోడోల్వ్ అర్నోర్సన్ ప్రకారం, అతని ఓడ దాని భారీ బంగారం భారం వల్ల సమతుల్యత కోల్పోయింది. [62] హెరాల్డ్ లేనప్పుడు, నార్వే సింహాసనాన్ని ఓలాఫ్ యొక్క చట్టవిరుద్ధ కుమారుడు మాగ్నస్ ది గుడ్ కు తిరిగి ఇచ్చారు. హెరాల్డ్‌కు ఇది వాస్తవానికి తెలిసి ఉండవచ్చు,, హెరాల్డ్ మొదట నార్వేకు తిరిగి రావాలని కోరుకోవడానికి ఇదే కారణం కావచ్చు. [63] క్నట్ ది గ్రేట్ కుమారులు - హార్తాక్నట్, హెరాల్డ్ హేర్‌ఫుట్ - నార్వేను విడిచిపెట్టినప్పటి నుండి, మాగ్నస్ రాజుగా స్థానం సుస్థిరం చేయబడింది. అతని పదకొండు సంవత్సరాల పాలనలో ఎటువంటి దేశీయ బెదిరింపులు లేదా తిరుగుబాట్లు జరిగినట్లు నమోదు కాలేదు. హార్తాక్నట్ మరణం తరువాత డానిష్ సింహాసనం ఖాళీగా మారింది, మాగ్నస్ కూడా డెన్మార్క్ రాజుగా ఎన్నికయ్యాడు, డానిష్ రాజవంశ నటి స్వెయిన్ ఎస్ట్రిడ్సన్‌ను ఓడించగలిగాడు.

"మహ్నస్ అరాల్డ్ రెక్స్" అనే పురాణంతో కూడిన నాణెం. సాధారణంగా మాగ్నస్, హెరాల్డ్ యొక్క చిన్న సహ-పాలన నుండి తేదీ వరకు ఉంది, [64] ప్రాధాన్యత కలిగిన మాగ్నస్‌ను వర్ణిస్తుంది, [65] కానీ హరాల్డ్ ఒంటరిగా ఉన్నట్లు కూడా ఊహించబడింది, మాగ్నస్ మరణం తర్వాత అతని పేరు స్వీకరించబడింది. [66]

స్వెయిన్ ఓటమి గురించి విన్న హెరాల్డ్ అతనితో పాటు స్వీడిష్ రాజు అనుంద్ జాకబ్‌ను కూడా కలిశాడు, [67], ముగ్గురు దళాలు మాగ్నస్‌కు వ్యతిరేకంగా చేరాయి. వారి మొదటి సైనిక దోపిడీ డానిష్ తీరంపై దాడి చేయడం. [68] దాని ఉద్దేశ్యం ఏమిటంటే, మాగ్నస్ వారికి ఎటువంటి రక్షణ కల్పించలేదని నిరూపించడం ద్వారా స్థానికులను ఆకట్టుకోవడం, తద్వారా వారు హెరాల్డ్, స్వెయిన్‌లకు లొంగిపోయేలా చేయడం. వారి చర్యల గురించి తెలుసుకున్న మాగ్నస్, వారి తదుపరి లక్ష్యం నార్వే అని తెలుసుకున్నాడు. [69] హెరాల్డ్ తన తండ్రి చిన్న రాజ్యానికి రాజుగా తీసుకోవాలని, ఆ తర్వాత దేశంలోని మిగిలిన ప్రాంతాలను ఆక్రమించుకోవాలని ప్రణాళిక వేసుకుని ఉండవచ్చు. [70] ఏదేమైనా, ప్రజలు మాగ్నస్‌కు వ్యతిరేకంగా తిరగడానికి ఇష్టపడలేదు, హెరాల్డ్ పథకాల వార్త విన్న తర్వాత, మాగ్నస్ (ఆ సమయంలో విదేశాలలో ఉన్నాడు) తన మొత్తం సైన్యంతో నార్వేకు ఇంటికి వెళ్లాడు. [71] యుద్ధానికి వెళ్లే బదులు, మాగ్నస్ సలహాదారులు యువ రాజును తన మామతో పోరాడవద్దని సిఫార్సు చేశారు, 1046లో ఒక రాజీ కుదిరింది, దీనిలో హెరాల్డ్ నార్వేను (డెన్మార్క్ కాదు) మాగ్నస్‌తో కలిసి పాలిస్తాడు (అయితే మాగ్నస్‌కు ప్రాధాన్యత ఉంటుంది). ముఖ్యంగా, హెరాల్డ్ తన సంపదలో సగభాగాన్ని మాగ్నస్‌తో పంచుకోవడానికి కూడా అంగీకరించాల్సి వచ్చింది, ఆ సమయంలో అతనికి నిధుల అవసరం చాలా ఎక్కువగా ఉంది. వారి స్వల్ప సహ-పాలనలో, హెరాల్డ్, మాగ్నస్ వేర్వేరు కోర్టులను కలిగి ఉన్నారు, వారికి తాము మాత్రమే ఉంచుకున్నారు, వారి ఏకైక రికార్డ్ చేయబడిన సమావేశాలు దాదాపు భౌతిక ఘర్షణల్లో ముగిశాయి.[72][73]

1047లో, మాగ్నస్, హెరాల్డ్ వారి లీడాంగ్ దళాలతో డెన్మార్క్‌కు వెళ్లారు. ఆ సంవత్సరం తరువాత జిల్లాండ్‌లో, వారి సహ-పాలన ప్రారంభమై ఒక సంవత్సరం కూడా కాకముందే, మాగ్నస్ వారసుడు లేకుండా మరణించాడు. తన మరణానికి ముందు, స్వెయిన్ డెన్మార్క్‌ను, హెరాల్డ్ నార్వేను వారసత్వంగా పొందాలని అతను నిర్ణయించుకున్నాడు. [74] మాగ్నస్ మరణ వార్త విన్న హరాల్డ్ త్వరగా నార్వేలోని స్థానిక నాయకులను సమీకరించి, తనను తాను నార్వే, డెన్మార్క్ రాజుగా ప్రకటించుకుని, [75] తన మాజీ మిత్రదేశాన్ని డెన్మార్క్ నుండి తరిమికొట్టడానికి సిద్ధమయ్యాడు. అయితే, ఐనార్ థాంబార్స్కెల్ఫిర్ నేతృత్వంలోని సైన్యం, అధిపతులు డెన్మార్క్‌ను ఆక్రమించే ఏవైనా ప్రణాళికలను వ్యతిరేకించారు. మాగ్నస్ మృతదేహాన్ని నార్వేకు తిరిగి తీసుకురావడానికి హెరాల్డ్ స్వయంగా అభ్యంతరం చెప్పినప్పటికీ, నార్వేజియన్ సైన్యం అతని మృతదేహాన్ని నిడారోస్ (ఇప్పుడు ట్రోండ్‌హీమ్ ) కు తరలించడానికి సిద్ధమైంది, అక్కడ వారు 1047 చివరిలో సెయింట్ ఓలాఫ్ పక్కన ఖననం చేశారు[76][77]హెరాల్డ్ వ్యతిరేకి అయిన ఐనార్, "మరే ఇతర రాజును బ్రతికి అనుసరించడం కంటే చనిపోయిన మాగ్నస్‌ను అనుసరించడం మంచిది" అని పేర్కొన్నాడు. [78]

డెన్మార్క్ దండయాత్రలు

[మార్చు]

హెరాల్డ్ డెన్మార్క్‌పై మాగ్నస్ పాలనను తిరిగి స్థాపించాలని కూడా కోరుకున్నాడు, [79], దీర్ఘకాలంలో బహుశా క్నట్ ది గ్రేట్ యొక్క " నార్త్ సీ సామ్రాజ్యం "ను పూర్తిగా పునరుద్ధరించడానికి ప్రయత్నించాడు. [80] డెన్మార్క్‌పై దండెత్తాలనే అతని మొదటి ప్రతిపాదన విఫలమైనప్పటికీ, మరుసటి సంవత్సరం హెరాల్డ్ 1048 నుండి దాదాపు ఏటా 1064 వరకు స్వెయిన్‌పై నిరంతర యుద్ధంగా మారే యుద్ధాన్ని ప్రారంభించాడు. డెన్మార్క్‌లో మాగ్నస్ పాలనకు వ్యతిరేకంగా అతను చేసిన ప్రచారాల మాదిరిగానే (అప్పుడు స్వెయిన్‌తో కలిసి), స్వెయిన్‌పై అతని ప్రచారాలలో ఎక్కువ భాగం డానిష్ తీరాలపై వేగవంతమైన, హింసాత్మక దాడులు జరిగాయి. 1048లో, అతను జట్లాండ్‌ను దోచుకున్నాడు, 1049లో హెడెబీని దోచుకుని తగలబెట్టాడు, ఆ సమయంలో అది అత్యంత ముఖ్యమైన డానిష్ వాణిజ్య కేంద్రంగా, స్కాండినేవియాలో అత్యంత రక్షిత, అత్యంత జనాభా కలిగిన పట్టణాలలో ఒకటిగా ఉండేది. [81] హెడెబీ ఒక పౌర పట్టణంగా హెరాల్డ్ విధ్వంసం నుండి ఎన్నడూ కోలుకోలేదు, 1066లో స్లావిక్ తెగలు మిగిలిన వాటిని దోచుకున్నప్పుడు పూర్తిగా నిర్జనమైపోయింది అదే సంవత్సరం చివర్లో ఇద్దరు రాజుల మధ్య రెండు సాంప్రదాయ యుద్ధాలలో ఒకటి జరగాల్సి ఉంది, కానీ, సాక్సో గ్రామాటికస్ ప్రకారం, నార్వేజియన్లు స్వెయిన్ యొక్క చిన్న సైన్యం దగ్గరకు వచ్చినప్పుడు చాలా భయపడి, తప్పించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ నీటిలో దూకాలని ఎంచుకున్నారు; వారిలో ఎక్కువ మంది మునిగిపోయారు. చాలా యుద్ధాల్లో హెరాల్డ్ విజయం సాధించినప్పటికీ, డెన్మార్క్‌ను ఆక్రమించడంలో అతను ఎప్పుడూ విజయం సాధించలేకపోయాడు. [82]

హెరాల్డ్ ముద్రించిన పెన్నీ, ముందు భాగంలో ట్రైక్వెట్రాతో, క్రైస్తవులు, నార్స్ పాగనిజంలో దీనిని ఉపయోగించారు. [83] దీనిని డెన్మార్క్‌లోని నాణేలపై క్నట్ ది గ్రేట్, అతని కుమారులు ఉపయోగించారు, హెరాల్డ్ బహుశా దీనిని డానిష్ సింహాసనంపై తన హక్కులో భాగంగా స్వీకరించారు. [84] [85]

రెండవది, మరింత ముఖ్యమైన యుద్ధం, నావికాదళ ఎన్కౌంటర్, 1062 ఆగస్టు 9న జరిగిన నిసా యుద్ధం . హెరాల్డ్ దాడులు చేసినప్పటికీ డెన్మార్క్‌ను జయించలేకపోయాడు కాబట్టి, అతను స్వెయిన్‌పై నిర్ణయాత్మక విజయం సాధించాలని కోరుకున్నాడు. చివరికి అతను నార్వే నుండి గొప్ప సైన్యం, దాదాపు 300 ఓడల సముదాయంతో బయలుదేరాడు. ముందుగా సమయం, ప్రదేశం నిర్ణయించబడిన యుద్ధానికి స్వెయిన్ కూడా సిద్ధమయ్యాడు. అంగీకరించిన సమయానికి స్వెయిన్ కనిపించలేదు, హెరాల్డ్ తన దళాలలో సగం ఉన్న తన ప్రొఫెషనల్ కాని సైనికులను ( బోండాహెరిన్ ) ఇంటికి పంపించాడు. తొలగించబడిన ఓడలు అందుబాటులో లేనప్పుడు, స్వెయిన్ నౌకాదళం చివరకు కనిపించింది, బహుశా 300 ఓడలతో కూడా. హెరాల్డ్ డేన్స్‌ను ఓడించడంతో యుద్ధం గొప్ప రక్తపాతానికి దారితీసింది (70 డానిష్ నౌకలు "ఖాళీగా" మిగిలిపోయాయని నివేదించబడింది), కానీ స్వెయిన్‌తో సహా అనేక నౌకలు, పురుషులు తప్పించుకోగలిగారు. [86] యుద్ధ సమయంలో, హెరాల్డ్ యుద్ధం యొక్క ప్రారంభ దశలో చాలా మంది ఇతరుల మాదిరిగానే తన విల్లుతో చురుకుగా కాల్పులు జరిపాడు. [87]

అలసట, అనిశ్చిత యుద్ధాల భారీ నష్టం చివరికి హరాల్డ్‌ను స్వెయిన్‌తో శాంతి కోరుకునేలా చేసింది, 1064లో (లేదా మోర్కిన్స్కిన్నా ప్రకారం 1065) ఇద్దరు రాజులు బేషరతు శాంతి ఒప్పందానికి అంగీకరించారు. [88] ఒప్పందం ద్వారా, వారు మునుపటి సరిహద్దులతో వారి సంబంధిత రాజ్యాలను నిలుపుకున్నారు, నష్టపరిహార చెల్లింపులు ఉండవు. 1065 శీతాకాలంలో, హెరాల్డ్ తన రాజ్యం గుండా ప్రయాణించి, రైతులు తన నుండి పన్నులు నిలుపుదల చేశారని ఆరోపించాడు. ప్రతిస్పందనగా, అతను క్రూరంగా ప్రవర్తించాడు, తనకు అవిధేయత చూపే వారికి హెచ్చరికగా ప్రజలను వికలాంగులను చేసి చంపేసాడు. [89] నార్వేజియన్ ప్రభువులచే నిర్వహించబడుతున్న ప్రైవేట్ స్టాండింగ్ ఆర్మీ అయిన తన హిర్డ్‌ను ఉపయోగించడం ద్వారా హెరాల్డ్ తన దేశంపై నియంత్రణను కొనసాగించాడు. నార్వే రాచరికం బలోపేతం కావడానికి హెరాల్డ్ చేసిన కృషి ఏమిటంటే, రాజు మాత్రమే ఒక రాజును నిలుపుకోగలడనే విధానాన్ని అమలు చేయడం, తద్వారా స్థానిక యుద్ధ ప్రభువుల నుండి అధికారాన్ని కేంద్రీకరించడం. [90]

దేశీయ వ్యతిరేకత

[మార్చు]

చరిత్రకారుడు నట్ హెల్లె ప్రకారం, హెరాల్డ్ "నార్వే జాతీయ ప్రాదేశిక ఏకీకరణ" అని పిలిచే దాని యొక్క మొదటి దశను పూర్తి చేశాడు. [91] బలవంతంగా రాజ్యాధికారం దక్కించుకున్న హెరాల్డ్, నార్వేను ఒంటరిగా పరిపాలించడానికి తాను సరైన వ్యక్తి అని కులీనులను ఒప్పించాల్సి ఉంటుంది. దేశీయ సంబంధాలను ఏర్పరచుకోవడానికి, అతను అత్యంత శక్తివంతమైన నార్వేజియన్ కుటుంబాలలో ఒకటైన టోరా టోర్బర్గ్స్‌డాటర్‌ను వివాహం చేసుకున్నాడు. [92] హెరాల్డ్ పాలనకు ప్రాథమిక వ్యతిరేకత ఎర్ల్స్ ఆఫ్ లేడ్ యొక్క శక్తివంతమైన రాజవంశం నుండి హాకోన్ సిగుర్డ్సన్ వారసులు, వీరు ఉత్తర నార్వే, ట్రాండెలాగ్‌లను నార్వేజియన్ రాజు ఆధ్వర్యంలో చాలా స్వయంప్రతిపత్తితో నియంత్రించారు. హాకోన్ 975 నుండి 995 వరకు నార్వే మొత్తాన్ని (నామమాత్రంగా డానిష్ రాజు కింద) పరిపాలించాడు, ఆ తర్వాత ఓలాఫ్ ట్రిగ్వాసన్ స్వాధీనం చేసుకున్న సమయంలో అతను చంపబడ్డాడు. హాకోన్ మరణం తరువాత కూడా, అతని సంతానం ఉత్తరాన కొంతవరకు సార్వభౌమాధికారాన్ని కలిగి ఉంది, హరాల్డ్ ప్రారంభ పాలన నాటికి ఆ కుటుంబానికి హాకోన్ కుమార్తెను వివాహం చేసుకున్న ఐనార్ థంబార్స్కెల్ఫిర్ నాయకత్వం వహించాడు. మాగ్నస్‌తో కుటుంబం మంచి సంబంధాలను కొనసాగించినప్పటికీ, హెరాల్డ్ యొక్క నిరంకుశత్వం, రాజ్యాన్ని ఏకీకృతం చేయడం త్వరలోనే ఐనార్‌తో వివాదానికి దారితీసింది.[93][94]

నార్వేజియన్ కులీనులతో తన అధికార పోరాటం నుండి హెరాల్డ్ తనకు "హర్ద్రాడ" లేదా "కఠినమైన పాలకుడు" అనే మారుపేరును ఇచ్చిన ఖ్యాతిని పొందాడు. [95] హెరాల్డ్, ఐనార్ మధ్య సంబంధం ప్రారంభం నుండి పేలవంగా ఉన్నప్పటికీ, హెరాల్డ్ ఉత్తరం వైపు నిడారోస్‌లోని తన ఆస్థానానికి వెళ్లే వరకు ఘర్షణ జరగలేదు. ఒకసారి నిడారోస్‌లో, ఐనార్ హరాల్డ్ ఆస్థానానికి వచ్చాడు, అతనితో పాటు "ఎనిమిది లేదా తొమ్మిది లాంగ్‌షిప్‌లు, దాదాపు ఐదు వందల మంది పురుషులు" శక్తి ప్రదర్శనలో పాల్గొన్నారు, వారు స్పష్టంగా ఘర్షణను కోరుకుంటున్నారు. ఆ సంఘటనతో హెరాల్డ్ రెచ్చిపోలేదు. పరిస్థితులపై మూలాలు భిన్నంగా ఉన్నప్పటికీ, తదుపరి సంఘటన హరాల్డ్ మనుషులచే ఐనార్ హత్యకు దారితీసింది, ఇది నార్వేను అంతర్యుద్ధ స్థితిలోకి నెట్టే ప్రమాదం ఉంది. హాకోన్ సిగుర్డ్సన్ వారసుల మిగిలిన వారు రాజుపై తిరుగుబాటు చేయాలని భావించినప్పటికీ, హెరాల్డ్ చివరికి వారితో శాంతి చర్చలు జరపగలిగాడు, అతని పాలనలో మిగిలిన కాలంలో కుటుంబాన్ని అధీనంలోకి తెచ్చుకున్నాడు.[96][97]1050 ప్రాంతంలో ఐనార్, అతని కుమారుడు మరణించే నాటికి, ఎర్ల్స్ ఆఫ్ లేడ్ వ్యతిరేక స్థావరంగా తమ పాత్రను అధిగమించారు, ట్రాండెలాగ్ ఖచ్చితంగా హెరాల్డ్ జాతీయ రాజ్యానికి అధీనంలో ఉంది.[98]

నిసా యుద్ధానికి ముందు, హెరాల్డ్‌తో పాటు హాకాన్ ఐవర్సన్ కూడా చేరాడు, అతను యుద్ధంలో తనను తాను గుర్తించుకుని హెరాల్డ్ అనుగ్రహాన్ని పొందాడు. హాకాన్‌కు ఎర్ల్ బిరుదు ఇవ్వాలని కూడా హెరాల్డ్ భావించినట్లు తెలుస్తోంది,, తరువాత హెరాల్డ్ తన వాగ్దానం నుండి వెనక్కి తగ్గడంతో హాకాన్ చాలా బాధపడ్డాడు. అప్‌ల్యాండ్స్‌పై బలమైన పట్టుతో, హాకోన్‌కు స్వీడిష్ రాజు స్టెన్‌కిల్ వర్మ్‌ల్యాండ్ ఎర్ల్‌డోమ్‌ను అదనంగా ఇచ్చాడు. 1064 ప్రారంభంలో, హాకోన్ అప్‌ల్యాండ్స్‌లోకి ప్రవేశించి వారి పన్నులు వసూలు చేశాడు, తద్వారా ఆ ప్రాంతం హెరాల్డ్ పట్ల తమ విధేయతను త్యజించమని బెదిరించింది. హాకాన్ తిరుగుబాటు, అప్‌ల్యాండ్స్‌లోని రైతులు హరాల్డ్ చివరకు స్వేన్ ఎస్ట్రిడ్సన్‌తో శాంతి ఒప్పందం కుదుర్చుకోవడానికి ఇష్టపడటానికి ప్రధాన కారణం కావచ్చు. ఒప్పందం తర్వాత, హెరాల్డ్ ఓస్లోకు వెళ్లి పన్ను వసూలు చేసేవారిని అప్‌ల్యాండ్స్‌కు పంపాడు, హాకాన్ వచ్చే వరకు రైతులు తమ పన్నులను నిలిపివేస్తారని తెలుసుకున్నాడు. ప్రతిస్పందనగా, హెరాల్డ్ సైన్యంతో స్వీడన్‌లోకి ప్రవేశించి హాకాన్‌ను త్వరగా ఓడించాడు. [99] రైతుల నుండి వ్యతిరేకతను ఎదుర్కొంటున్నప్పటికీ, హెరాల్డ్ తమ పన్నులను నిలిపివేసిన ప్రాంతాలను అణిచివేయడానికి ఒక ప్రచారాన్ని ప్రారంభించాడు. దేశం లోపలి భాగంలో ఈ ప్రాంతం మారుమూల ప్రాంతంలో ఉండటం వల్ల, అప్‌ల్యాండ్స్ ఎప్పుడూ నార్వేజియన్ రాజు రాజ్యంలో అంతర్భాగంగా లేదు. కఠినమైన చర్యలను ఉపయోగించి, హెరాల్డ్ పొలాలు, చిన్న గ్రామాలను తగలబెట్టాడు, ప్రజలను వికలాంగులను చేసి చంపాడు. రోమెరికేలో ప్రారంభించి, అతని ప్రచారం హెడ్‌మార్క్, హేడ్‌ల్యాండ్, రింగేరికేలో కొనసాగింది. ఈ ప్రాంతాలలో అనేక ధనిక గ్రామీణ సమాజాలు ఉన్నందున, హెరాల్డ్ వ్యవసాయ ఎస్టేట్‌లను జప్తు చేయడం ద్వారా తన ఆర్థిక స్థితిని బలోపేతం చేసుకున్నాడు. [100] 1065 చివరి నాటికి నార్వేలో బహుశా శాంతి ఉండేది, ఎందుకంటే ఏదైనా వ్యతిరేకత చంపబడింది, బహిష్కరించబడింది లేదా నిశ్శబ్దం చేయబడింది. [101]

ప్రారంభ దాడులు, దండయాత్ర , ఫుల్ఫోర్డ్ యుద్ధం

[మార్చు]
13వ శతాబ్దపు క్రానికల్ ది లైఫ్ ఆఫ్ కింగ్ ఎడ్వర్డ్ ది కన్ఫెసర్ నుండి, యార్క్ సమీపంలో హెరాల్డ్ (ఎడమ) దిగి, నార్తంబ్రియన్ సైన్యాన్ని (కుడి) ఓడించడం.

టైన్మౌత్ నుండి బయలుదేరిన తరువాత, హరాల్డ్ , టోస్టిగ్ బహుశా టీస్ నది వద్ద దిగి ఉండవచ్చు. ఆ తరువాత వారు క్లీవ్ల్యాండ్లోకి ప్రవేశించి, తీరాన్ని దోచుకోవడం ప్రారంభించారు. వారు స్కార్బరో వద్ద మొదటి ప్రతిఘటనను ఎదుర్కొన్నారు, అక్కడ లొంగిపోవాలన్న హెరాల్డ్ డిమాండ్ను వ్యతిరేకించారు. చివరికి, హెరాల్డ్ పట్టణాన్ని తగలబెట్టడానికి ప్రయత్నించాడు, ఈ చర్య ఇతర నార్తంబ్రియన్ పట్టణాలు అతనికి లొంగిపోవడానికి దారితీసింది. మరింత దాడి చేసిన తరువాత, హెరాల్డ్ , టోస్టిగ్ సెప్టెంబర్ 20న రికాల్ వద్ద దిగి, హంబర్ వరకు ప్రయాణించారు. ప్రారంభ దాడుల వార్తలు నార్తంబ్రియాకు చెందిన ఎర్ల్స్ మోర్కార్ , మెర్సియాకు చెందిన ఎడ్విన్ చేరుకున్నాయి, , వారు సెప్టెంబర్ 20న కూడా ఫుల్ఫోర్డ్ యుద్ధం యార్క్ దక్షిణాన మూడు కిలోమీటర్ల (2 మైళ్ళు) దూరంలో ఉన్న హరాల్డ్ యొక్క దండయాత్ర సైన్యంతో పోరాడారు. ఈ యుద్ధం హెరాల్డ్ , టోస్టిగ్లకు నిర్ణయాత్మక విజయం, , యార్క్ వారి దళాలకు సెప్టెంబర్ 24న లొంగిపోవడానికి దారితీసింది. స్కాండినేవియన్ సైన్యం ఆంగ్ల దళాలను ఓడించడం ఇదే చివరిసారి అవుతుంది. యార్క్ హరాల్డ్ , టోస్టిగ్లకు లొంగిపోయిన అదే రోజున, హెరాల్డ్ గాడ్విన్సన్ తన సైన్యంతో టాడ్కాస్టర్ చేరుకున్నాడు, ఇది రికాల్ వద్ద లంగరు వేసిన నార్వేజియన్ నౌకాదళానికి కేవలం పదకొండు కిలోమీటర్ల (7 మైళ్ళు) దూరంలో ఉంది. అక్కడ నుండి, అతను బహుశా ఆశ్చర్యకరమైన దాడికి సిద్ధమవుతూ నార్వేజియన్ నౌకాదళాన్ని అన్వేషించాడు. హెరాల్డ్ యార్క్లో ఎటువంటి దళాలను వదిలిపెట్టనందున, హెరాల్డ్ గాడ్విన్సన్ పట్టణం గుండా స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జ్ వరకు కవాతు చేశాడు.

స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జి యుద్ధం

[మార్చు]
స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జి వద్ద హెరాల్డ్. మాథ్యూ పారిస్ దాని సాధారణ నార్స్ అసోసియేషన్ లేదా సెయింట్ ఓలాఫ్ చుట్టూ ఉన్న రాజ ప్రతిమ శాస్త్రం కారణంగా గొడ్డలిని హెరాల్డ్‌కు ఆపాదించి ఉండవచ్చు. [102] ఇతిహాసాల ప్రకారం, హెరాల్డ్ నీలిరంగు ట్యూనిక్ , హెల్మెట్ ధరించాడు, కత్తిని పట్టుకున్నాడు , లాండోయన్‌ను అతని రాజ ప్రమాణంగా ధరించాడు, కానీ అతని మెయిల్-షర్ట్ ("ఎమ్మా") , డాలును కాదు, దానిని రికాల్‌లో వదిలిపెట్టాడు.

సెప్టెంబర్ 25 ప్రారంభంలో, హెరాల్డ్ , టోస్టిగ్ తమ దళాలలో ఎక్కువ భాగంతో రికాల్‌లోని తమ ల్యాండింగ్ ప్రదేశం నుండి బయలుదేరారు, కానీ వారి దళాలలో మూడవ వంతును వెనుకకు వదిలివేసారు. హెరాల్డ్ ఆధ్వర్యంలో పట్టణాన్ని ఎవరు నిర్వహించాలో నిర్ణయించడానికి, స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జి వద్ద ముందు రోజు అంగీకరించినట్లుగా, యార్క్ పౌరులను కలవాలని వారు భావించినందున, వారు తేలికపాటి కవచాన్ని మాత్రమే తీసుకువచ్చారు. [103] అక్కడికి చేరుకున్న తర్వాత, గాడ్విన్సన్ దళాలు భారీగా ఆయుధాలు , కవచాలను ధరించి, హెరాల్డ్ దళాల కంటే చాలా ఎక్కువగా వస్తున్నట్లు హెరాల్డ్ చూశాడు. (సాగా కాని మూలాల ప్రకారం) ఇంగ్లీష్ దళాలను ఒక పెద్ద నార్వేజియన్ సైన్యం కొంతకాలం వంతెన వద్ద నిలిపివేసినప్పటికీ, హెరాల్డ్ , టోస్టిగ్‌లు తిరిగి షీల్డ్-వాల్ నిర్మాణంలోకి చేరడానికి వీలు కల్పించినప్పటికీ, హెరాల్డ్ సైన్యం చివరికి తీవ్రంగా ఓడిపోయింది. హెరాల్డ్ గొంతులో బాణం తగిలి, తరువాత స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జి యుద్ధంగా పిలువబడే యుద్ధంలో, తీవ్రమైన స్థితిలో చంపబడ్డాడు, శరీర కవచం ధరించలేదు , రెండు చేతులను కత్తి చుట్టూ పట్టుకుని దూకుడుగా పోరాడాడు.[104][105]

యుద్ధం దాదాపు ముగిసే సమయానికి, ఐస్టీన్ ఓర్రే నేతృత్వంలోని రికాల్ నుండి కొన్ని రిజర్వ్ దళాలు చివరకు కనిపించాయి, కానీ వారు పూర్తిగా పరిగెత్తడంతో అలసిపోయారు. ఐస్టీన్ హెరాల్డ్ పడిపోయిన జెండా "ల్యాండ్‌వాస్టర్" ( లాండోయ్డాన్ ) ను తీసుకొని చివరి ఎదురుదాడిని ప్రారంభించాడు. వారు ఒక క్షణం ఇంగ్లీష్ లైన్‌ను దాదాపుగా దాటినట్లు కనిపించినప్పటికీ, ఐస్టీన్ అకస్మాత్తుగా చంపబడ్డాడు, దీని వలన మిగిలిన పురుషులు యుద్ధభూమి నుండి పారిపోయేలా చేశారు. [106] యుద్ధం తర్వాత రికాల్‌లో మిగిలిపోయిన వారిలో, ఆంగ్ల దళాలు శాంతియుతంగా ఇంటికి తిరిగి రావడానికి అనుమతించిన వారిలో, హెరాల్డ్ కుమారుడు ఓలాఫ్ కూడా ఉన్నాడు. [107] [108] నార్వేకు తిరిగి వచ్చేటప్పుడు హెరాల్డ్ యొక్క మిగిలిన సైన్యం 20–25 నౌకలను మాత్రమే నింపిందని వర్గాలు పేర్కొన్నప్పటికీ, ఈ సంఖ్య నార్వేజియన్ దళాలకు మాత్రమే సంబంధించినది కావచ్చు. స్కాట్లాండ్ , ఓర్క్నీ నుండి వచ్చిన చాలా దళాలు బహుశా యుద్ధం అంతటా రికల్‌లోనే ఉండి ఉండవచ్చు (ఎర్ల్స్ పాల్ , ఎర్లెండ్ థోర్ఫిన్సన్ ఖచ్చితంగా అక్కడ మొత్తం సమయం ఉంచబడ్డారని తెలుస్తుంది), , సాంప్రదాయ సంఖ్యలో లెక్కించబడలేదు. [109]

హెరాల్డ్ గాడ్విన్సన్ విజయం స్వల్పకాలికం, ఎందుకంటే కొన్ని వారాల తరువాత అతను విలియం ది కాంకరర్ చేతిలో ఓడిపోయాడు , హేస్టింగ్స్ యుద్ధంలో చంపబడ్డాడు. స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జి వద్ద హెరాల్డ్ హార్డ్రాడాతో పోరాడటానికి హెరాల్డ్ బలవంతంగా కవాతు చేయవలసి వచ్చింది , మూడు వారాల కంటే తక్కువ సమయంలో నార్మన్ దండయాత్రను ఎదుర్కోవడానికి దక్షిణానికి అత్యంత వేగంగా వెళ్లవలసి వచ్చింది అనే వాస్తవం, హేస్టింగ్స్‌లో విలియం విజయంలో ప్రాథమిక కారకంగా విస్తృతంగా పరిగణించబడుతుంది. [110]

వ్యక్తిగత జీవితం

[మార్చు]

హెరాల్డ్‌ను స్నోరి స్టర్లూసన్ శారీరకంగా "ఇతర పురుషుల కంటే పెద్దవాడు, బలవంతుడు" అని వర్ణించాడు. అతనికి లేత జుట్టు, లేత గడ్డం, పొడవాటి "పై గడ్డం" (మీసం) ఉండేవని, అతని కనుబొమ్మలలో ఒకటి మరొకదాని కంటే కొంచెం ఎత్తుగా ఉండేదని చెబుతారు. అతనికి పెద్ద చేతులు, కాళ్ళు కూడా ఉన్నాయని, ఐదు అడుగుల ఎత్తు కూడా ఉండవచ్చని తెలుస్తోంది. హెరాల్డ్ భౌతిక రూపాన్ని స్నోరి వర్ణించడం వాస్తవానికి చారిత్రక వాస్తవాలను సూచిస్తుందో లేదో తెలియదు. స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జ్ యుద్ధానికి ముందు, హెరాల్డ్ గాడ్విన్సన్ టోస్టిగ్‌కు నార్తంబ్రియా ఎర్ల్‌డోమ్‌ను తిరిగి ఇచ్చాడని, హెరాల్డ్ "ఇంగ్లాండ్ భూమిలో ఆరు అడుగులు లేదా బహుశా అతను చాలా మంది పురుషుల కంటే ఎత్తుగా ఉండటం చూసి" ( హంటింగ్డన్‌కు చెందిన హెన్రీ ప్రకారం) [111] లేదా "ఆరు అడుగుల ఇంగ్లీష్ భూమి, లేదా అతను ఇతర పురుషుల కంటే ఎత్తుగా ఉన్నంత ఎత్తులో ఏడు అడుగులు" (స్నోరి స్టర్లూసన్ ప్రకారం) [112] అని చెప్పే కథ ద్వారా కూడా హెరాల్డ్ యొక్క పొడవైన ఎత్తు నిరూపించబడింది.

హెరాల్డ్ స్వయంగా స్కాల్డిక్ కవిత్వాన్ని రచించాడు. లీ ఎం. హోలాండర్ ప్రకారం, నార్వేజియన్ రాజులకు కవిత్వం రాయడం సాధారణం, కానీ హెరాల్డ్ మాత్రమే "నిశ్చిత ప్రతిభను కనబరిచాడు." [113] కవితా రూపం పట్ల ఆయనకున్న శ్రద్ధ ఐస్లాండ్ వాసులకు, ముఖ్యంగా ఐస్లాండిక్ స్కాల్డ్‌లకు ప్రత్యేక శ్రద్ధ ఇవ్వడానికి అతన్ని ప్రేరేపించి ఉండవచ్చు. తన ఇమేజ్ ఎలా ప్రस्तుతించబడుతుందో, జ్ఞాపకశక్తి ఎలా రూపుదిద్దుకుంటుందో అనే దాని గురించి చాలా ఆందోళన చెందుతున్న వ్యక్తిగా అతన్ని చిత్రీకరించారు. [114] ఒక కవిత ప్రకారం, హెరాల్డ్ వైకింగ్ యుగంలో క్రీడలుగా పరిగణించబడే అనేక కార్యకలాపాలలో ప్రావీణ్యం సంపాదించాడు, కవిత్వం, మద్యపానం, గుర్రపు స్వారీ, ఈత, స్కీయింగ్, షూటింగ్, రోయింగ్, వీణ వాయించడంతో పాటు. [115] [116] హెరాల్డ్, అతని వరంజియన్లు కనీసం ఒక్కసారైనా ఒక పట్టణాన్ని ముట్టడించిన సమయంలో క్రీడలను ఆస్వాదించడానికి విరామం తీసుకున్నారని గాథలు చెబుతున్నాయి. [117]

మతం విషయానికొస్తే, డెవ్రీస్ ప్రకారం, హెరాల్డ్ "క్రైస్తవ మతం పట్ల మతపరమైన మొగ్గు" కలిగి ఉన్నాడు, "క్రైస్తవ చర్చికి బహిరంగంగా దగ్గరగా ఉన్నాడు", అయినప్పటికీ అతను కీవన్ రస్ (గార్డెరైక్), బైజాంటైన్ సామ్రాజ్యం యొక్క తూర్పు క్రైస్తవ సంస్కృతిచే ప్రభావితమయ్యాడు, అతను తన జీవితంలో ఎక్కువ భాగం అక్కడే గడిపాడు. నార్వేలో క్రైస్తవ మతాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్లడంలో ఆయనకు స్పష్టంగా ఆసక్తి ఉంది, ఆయన పాలన అంతటా చర్చిల నిర్మాణం, అభివృద్ధి కొనసాగుతుండటం ద్వారా దీనిని చూడవచ్చు. అయినప్పటికీ, హెరాల్డ్ "వ్యక్తిగత నైతికత క్రైస్తవ ఆదర్శానికి సరిపోలడం లేదు" అని డెవ్రీస్ అతని వివాహ ఏర్పాట్లను ఉదహరిస్తూ పేర్కొన్నాడు.

వారసత్వం

[మార్చు]

ఖననం

[మార్చు]
ట్రోండ్‌హైమ్‌లోని ప్రస్తుత క్లోస్టర్‌గాటా, మాజీ హెల్గెసెటర్ ప్రియరీ యొక్క సైట్

స్టాంఫోర్డ్ బ్రిడ్జిలో మరణించిన ఒక సంవత్సరం తర్వాత, హెరాల్డ్ మృతదేహాన్ని నార్వేకు తరలించి, నిడారోస్ (ట్రోండ్‌హీమ్)లోని మేరీ చర్చిలో ఖననం చేశారు. అతని ఖననం చేసిన దాదాపు వంద సంవత్సరాల తర్వాత, అతని మృతదేహాన్ని 17వ శతాబ్దంలో కూల్చివేయబడిన హెల్గెసిటర్ ప్రియరీలో తిరిగి ఖననం చేశారు. [118] 25 సెప్టెంబర్ 2006న, హెరాల్డ్ 940వ మరణ వార్షికోత్సవం సందర్భంగా, ఆఫ్టెన్‌పోస్టెన్ వార్తాపత్రిక నార్వే యొక్క పురాతన రాజ శ్మశాన వాటికల పేలవమైన స్థితిపై ఒక కథనాన్ని ప్రచురించింది, వీటిలో హెరాల్డ్ కూడా ఉంది, ఇది మఠం స్థలం అంతటా నిర్మించిన రహదారి కింద ఉన్నట్లు నివేదించబడింది. [118] సెప్టెంబర్ 26న వచ్చిన ఒక తదుపరి కథనంలో, ట్రోండ్‌హీమ్ మునిసిపాలిటీ రాజును తిరిగి సమాధి చేసే అవకాశాన్ని పరిశీలిస్తున్నట్లు వెల్లడించింది, ప్రస్తుతం తొమ్మిది మంది నార్వేజియన్ రాజుల సమాధి స్థలం నిడారోస్ కేథడ్రల్‌లో ఉంది, వారిలో వరుసగా హెరాల్డ్ పూర్వీకుడు, వారసుడు మాగ్నస్ ది గుడ్, మాగ్నస్ హెరాల్డ్సన్ ఉన్నారు. [119] ఒక నెల తరువాత రాజు సమాధిని వెలికి తీయాలనే ప్రతిపాదనను రద్దు చేసినట్లు తెలిసింది. [120]

ఆధునిక స్మారక చిహ్నాలు

[మార్చు]

హెరాల్డ్ గౌరవార్థం ఓస్లోలో రెండు స్మారక చిహ్నాలు నిర్మించబడ్డాయి, ఈ నగరాన్ని ఆయన స్థాపించినట్లు సాంప్రదాయకంగా నమ్ముతారు. 1905లో హెరాల్డ్‌ను గుర్రంపై స్వారీ చేస్తున్నట్లుగా లార్స్ ఉట్నే రూపొందించిన గ్రానైట్ పై కాంస్య ఉచ్ఛారణను హెరాల్డ్ హార్డ్రాడెస్ ప్లాస్ పేరుతో పేరు పెట్టబడిన చతురస్రంపై ఏర్పాటు చేశారు. 1950లో, ఓస్లో సిటీ హాల్ పశ్చిమ ముఖభాగంలో, గుర్రంపై ఉన్న హెరాల్డ్ యొక్క అన్నే గ్రిమ్‌డాలెన్ యొక్క పెద్ద రిలీఫ్‌ను ఆవిష్కరించారు. [121]

పశ్చిమ ముఖభాగంలో హెరాల్డ్‌ను చిత్రించే రిలీఫ్‌తో ఓస్లో సిటీ హాల్ (చిత్రం మధ్యలో)
గామ్లెబైన్‌లోని హరాల్డ్ హార్డ్రేడ్స్ ప్లాస్ వద్ద హెరాల్డ్ స్మారక చిహ్నం
షెట్లాండ్‌లోని లెర్విక్ టౌన్ హాల్‌లో హెరాల్డ్ చిత్రం ఉన్న కిటికీ

మూలాలు

[మార్చు]
  1. Schive 1865, pp. 26.
  2. "Det store norske leksikon" (The Great Norwegian Encyclopedia)
  3. Hollway, Don (2021). The Last Viking: The True Story of King Harald Hardrada. Osprey Publishing. p. 23. ISBN 978-1-4728-4650-1.
  4. Cleasby, Richard and Gudbrand Vigfusson, An Icelandic–English Dictionary, 2nd ed. by William A. Craigie (Oxford: Oxford University Press, 1957), s.v. harðr.
  5. Snorri Sturluson, Heimskringla, trans. by Alison Finlay and Anthony Faulkes, 3 vols (London: Viking Society for Northern Research, 2011–15) (2nd ed. 2016), vol. 3 p. x.
  6. Judith Jesch, 'Norse Historical Traditions and Historia Gruffud vab Kenan: Magnus Berfoettr and Haraldr Harfagri', in Gruffudd ap Cynan: A Collaborative Biography, edited by K.L. Maund (Cambridge, 1996), pp. 117–147 (p. 139 n. 62).
  7. Snorri Sturluson, Heimskringla, trans. by Alison Finlay and Anthony Faulkes, 3 vols (London: Viking Society for Northern Research, 2011–15) (2nd ed. 2016), vol. 3 p. x.
  8. Judith Jesch, 'Norse Historical Traditions and Historia Gruffud vab Kenan: Magnus Berfoettr and Haraldr Harfagri', in Gruffudd ap Cynan: A Collaborative Biography, edited by K.L. Maund (Cambridge, 1996), pp. 117–147 (p. 139 n. 62).
  9. Sverrir Jakobsson, 'The Early Kings of Norway, the Issue of Agnatic Succession, and the Settlement of Iceland', Viator, 47 (2016), 171–188 (pp. 1–18 in open-access text, at p. 7); doi:10.1484/J.VIATOR.5.112357.
  10. Judith Jesch, 'Norse Historical Traditions and Historia Gruffud vab Kenan: Magnus Berfoettr and Haraldr Harfagri', in Gruffudd ap Cynan: A Collaborative Biography, edited by K.L. Maund (Cambridge, 1996), pp. 117–147 (pp. 139–147).
  11. Shami Ghosh, Kings' Sagas and Norwegian History: Problems and Perspectives, The Northern World, 54 (Leiden: Brill, 2011), pp. 66–70.
  12. Sverrir Jakobsson, 'The Early Kings of Norway, the Issue of Agnatic Succession, and the Settlement of Iceland', Viator, 47 (2016), 171–188 (pp. 1–18 in open-access text, at p. 7); doi:10.1484/J.VIATOR.5.112357.
  13. Sverrir Jakobsson, 'The Early Kings of Norway, the Issue of Agnatic Succession, and the Settlement of Iceland', Viator, 47 (2016), 171–188 (pp. 1–18 in open-access text, at p. 7); doi:10.1484/J.VIATOR.5.112357.
  14. Krag, Claus (1995). Vikingtid og rikssamling 800–1130. Aschehougs norgeshistorie. Vol. 2. Oslo: Aschehoug. pp. 92–93 & 171.
  15. Hjardar & Vike (2011) p. 284
  16. Halvor Tjønn (2010) Harald Hardråde p. 13 ISBN 978-82-430-0558-7
  17. Tjønn (2010) p. 14
  18. Krag, Claus. "Harald 3 Hardråde". Norsk biografisk leksikon. Archived from the original on 20 October 2012. Retrieved 30 July 2012.
  19. Tjønn (2010) pp. 15–16
  20. Krag, Claus. "Harald 3 Hardråde". Norsk biografisk leksikon. Archived from the original on 20 October 2012. Retrieved 30 July 2012.
  21. See, for example, Joan Turville-Petre, "The Genealogist and History: Ari to Snorri", Saga-Book 20 (1978–81), pp. 7–23 (pdf), Claus Krag, Ynglingatal og Ynglingasaga: en studie i historiske kilder, Oslo: Universitetsforlaget 1991, OCLC 256562288 , and Knut Helle, Cambridge History of Scandinavia, Volume I, Prehistory to 1520, Cambridge University Press, 2003, ISBN 0-521-47299-7, pp. 185, 191.
  22. Krag, Claus. "Harald 3 Hardråde". Norsk biografisk leksikon. Archived from the original on 20 October 2012. Retrieved 30 July 2012.
  23. Tjønn (2010) pp. 17–18
  24. Blöndal 2007, pp. 54.
  25. DeVries (1999) p. 25
  26. Tjønn (2010) p. 28
  27. DeVries (1999) p. 29
  28. DeVries (1999) pp. 29–30
  29. Blöndal 2007, pp. 60–62.
  30. 30.0 30.1 Blöndal 2007, pp. 63.
  31. DeVries (1999) p. 30
  32. DeVries (1999) p. 30
  33. DeVries (1999) pp. 30–31
  34. Tjønn (2010) p. 43
  35. DeVries (1999) p. 31
  36. Tjønn (2010) p. 47
  37. DeVries (1999) p. 31
  38. Tjønn (2010) p. 47
  39. Beeler 1971, pp. 68.
  40. Blöndal 2007, pp. 70.
  41. 41.0 41.1 Gravett & Nicolle 2007, pp. 102.
  42. 42.0 42.1 42.2 Bibikov 2004, pp. 21.
  43. Tjønn (2010) pp. 55–56
  44. Blöndal 2007, pp. 57.
  45. Bibikov 2004, pp. 20.
  46. Raffaele D'Amato, The Varangian Guard 988–1453, p. 8, ISBN 978-1-84908-179-5
  47. Tjønn (2010) p. 41
  48. DeVries (1999) pp. 33–34
  49. Thenrik Bimbaum, "Yaroslav's Varangian Connection" in Scando-Slavica, ISSN 1600-082X, Vol. 24, Issue 1, 1978, pp. 5–25
  50. 50.0 50.1 DeVries (1999) p. 39
  51. Blöndal 2007, pp. 80–83.
  52. DeVries (1999) p. 39
  53. Skaare 1995, pp. 45.
  54. DeVries (1999) pp. 35–38
  55. Bagge (1990) p. 175
  56. Tjønn (2010) p. 74
  57. Jesch, Judith (2015). The Viking Diaspora (in ఇంగ్లీష్). Routledge. p. 29. ISBN 978-1-317-48253-6.
  58. Tjønn (2010) p. 77
  59. Henriksen 2011.
  60. DeVries (1999) pp. 26–27
  61. Tjønn (2010) p. 27
  62. Krag, Claus. "Harald 3 Hardråde". Norsk biografisk leksikon. Archived from the original on 20 October 2012. Retrieved 30 July 2012.
  63. Blöndal 2007, pp. 96.
  64. Vogt, Yngve (6 December 2007). "Omfattende myntindustri på 1000-tallet". Forskningsmagasinet Apollon. University of Oslo. Retrieved 18 September 2012.
  65. Schive 1865, pp. 24.
  66. Skaare 1995, pp. 46.
  67. Krag, Claus. "Harald 3 Hardråde". Norsk biografisk leksikon. Archived from the original on 20 October 2012. Retrieved 30 July 2012.
  68. Thunberg 2012, pp. 39–40.
  69. DeVries (1999) p. 42
  70. Tjønn (2010) p. 94
  71. Tjønn (2010) p. 94
  72. DeVries (1999) pp. 43–45
  73. Tjønn (2010) pp. 95–102
  74. Tjønn (2010) pp. 102–103
  75. DeVries (1999) pp. 45–46
  76. Tjønn (2010) p. 103
  77. DeVries (1999) p. 57
  78. Tjønn (2010) p. 103
  79. Krag, Claus. "Harald 3 Hardråde". Norsk biografisk leksikon. Archived from the original on 20 October 2012. Retrieved 30 July 2012.
  80. Moseng 1999, pp. 81.
  81. Hjardar & Vike (2011) p. 118
  82. DeVries (1999) pp. 59–60
  83. Vogt, Yngve (6 December 2007). "Omfattende myntindustri på 1000-tallet". Forskningsmagasinet Apollon. University of Oslo. Retrieved 18 September 2012.
  84. Skaare 1995, pp. 47–48.
  85. Hertzberg, Ebbe; Bugge, Alexander (1915). Norges historie: andet binds første del tidsrummet 1030–1103. Kristiania: Aschehoug. p. 280.
  86. DeVries (1999) pp. 61–65
  87. Hjardar & Vike (2011) p. 83
  88. DeVries (1999) p. 66
  89. Sprague, Martina (2007). Norse Warfare: The Unconventional Battle Strategies of the Ancient Vikings. Hippocrene Books. p. 302. ISBN 978-0-7818-1176-7.
  90. Popperwell, Ronald G., Norway (New York: Praeger Publishers, 1972), p. 79. [ISBN missing]
  91. Moseng et al. (2019) p. 79
  92. Tjønn (2010) pp. 104–106
  93. DeVries (1999) pp. 51–52
  94. Tjønn (2010) p. 115
  95. Tjønn (2010) p. 114
  96. DeVries (1999) pp. 52–56
  97. Tjønn (2010) pp. 115–120
  98. Moseng et al. (2019) p. 79
  99. Tjønn (2010) pp. 144–153
  100. Tjønn (2010) pp. 153–155
  101. Tjønn (2010) p. 155
  102. Fuglesang, Signe Horn (1997). Bilder og bilders bruk i vikingtid og middelalder. Norges forskningsråd. p. 77.
  103. Tjønn (2010) pp. 172–174
  104. DeVries (1999) pp. 276–296
  105. Hjardar & Vike (2011) pp. 289–291
  106. Hjardar & Vike (2011) p. 291
  107. DeVries (1999) p. 296
  108. Stenton 1971, pp. 590.
  109. Hjardar & Vike (2011) p. 291
  110. Stenton 1971, pp. 592.
  111. Barclay, Cyril Nelson (1966). Battle 1066. University of Michigan. p. 35.
  112. Carrington, C.E.; Jackson, J. Hampden (2011) [1932]. A History of England. Cambridge University. p. 68. ISBN 978-1-107-64803-6.
  113. Lee M. Hollander, The Skalds: A Selection of Their Poems, With Introductions and Notes, The American-Scandinavian Foundation, 1945, repr. Princeton: Princeton University, 1947, OCLC 213834959, p. 197. On his poetry in general see Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols.
  114. Tirosh, Yoav (2017). "Scolding the Skald: The Construction of Cultural Memory in Morkinskinna's Sneglu-Halla þáttr". European Journal of Scandinavian Studies. 47 (1): 1–23. doi:10.1515/ejss-2017-0001.
  115. Hjardar & Vike (2011) p. 60
  116. Translated in Hollander, p. 200.
  117. DeVries (1999) p. 32
  118. 118.0 118.1 Guhnfeldt, Cato (25 September 2006). "En norsk kongegrav". Aftenposten. Retrieved 20 September 2012.
  119. Guhnfeldt, Cato (26 September 2006). "Kan bli gravd opp". Aftenposten. Archived from the original on 2 October 2013. Retrieved 20 September 2012.
  120. Agerlie, Kristin (25 October 2006). "Hardråde får ligge i fred". NRK Trøndelag. Retrieved 20 September 2012.
  121. Norseng, Per G. "Harald 3 Hardråde". Store norske leksikon. Retrieved 20 September 2012.