రక్త పింజరి: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
చరిత్రలో దిద్దుబాట్లను ఎంపిక చేసుకుంటూ తేడాలు చూడండి
← మునుపటి తేడాతరువాతి తేడా →
Content deleted Content added
విజువల్వికీటెక్స్ట్
చి clean up using AWB
చి Removing Link GA template (handled by wikidata)
పంక్తి 215: పంక్తి 215:
[[వర్గం:Reptiles of Pakistan]]
[[వర్గం:Reptiles of Pakistan]]
[[వర్గం:Reptiles of Sri Lanka]]
[[వర్గం:Reptiles of Sri Lanka]]

{{Link GA|de}}
{{Link GA|sv}}
{{Link GA|zh}}

11:28, 30 మార్చి 2015 నాటి కూర్పు

రక్త పింజరి
శాస్త్రీయ వర్గీకరణ
Kingdom:
ఏనిమేలియా
Phylum:
కార్డేటా
Subphylum:
సకశేరుకాలు
Class:
సరీసృపాలు
Order:
స్క్వేమేటా
Suborder:
Serpentes
Family:
Viperidae
Subfamily:
Viperinae
Genus:
Daboia

రక్తపింజరి పాము జాతులు చాలా ఆగ్నేయాసియా ప్రాంతాలు, భారత ఉపఖండం అంతటా మరియు ఆసియాలో దక్షిణ చైనా నుండి టైవాన్ వరకు విస్తరించి వున్నాయి. దీనిని కాటుక రేకుల పాము అని కూడ పిలుస్తారు. దాని ప్రకోప స్వభావం కారణంగా ఏ ఇతర విషసర్పాల కంటే కూడా ఎక్కువ మానవ మరణాలకు బాధ్యత వహిస్తుంది. దాదాపు అన్ని భారతీయ పాముకాటు మరణాలకు కారణమైన నాలుగు విష స్రావము గల సర్పాలలొ ఇదీ ఒకటి.

వివరణ

ఈ పాము గరిష్టంగా 166 సెం.మీ. (5.5 అడుగులు) పొడవు పెరుగుతుంది. అయితే సగటు పొడవు, ప్రధాన భూభాగంలో 120 గురించి సెం.మీ. (4 అడుగులు). అనేక ఇతర విష సర్పాలు కంటే ఇది మరింత సన్నగా నిర్మించబడింది.దిత్మార్స్ (1937) "సరైన పరిమాణపు వయోజన నమూనాను" కొరకు ఈ క్రింది కొలతలు నివేదించారు.

మొత్తం పొడవు 4 అడుగుల 1 అంగుళం 124 సె.మీ
తోక పొడవు 7 అంగుళాలు 18 సె.మీ
శరీరం చుట్టు కొలత 6 అంగుళాలు 15 సె.మీ
తల వెడల్పు 2 అంగుళాలు 5 సె.మీ
తల యొక్క పొడవు 2 అంగుళాలు 5 సె.మీ


తల చదునుగా, త్రిభుజాకారంగా మెడ నుండి వైవిధ్యంగా ఉంటుంది.జంతువుల ముట్టె భాగము సమీప మరియు పెరిగింది, మొద్దుబారిన ఉంది. నాసికా రంధ్రాల పెద్ద, సింగిల్ నాసికా ఎత్తున మధ్యలో, పెద్ద ఉన్నాయి. నాసికా దిగువ అంచు nasorostral తాకినప్పుడు. supranasal బలమైన చంద్రవంక ఆకారంలో మరియు nasorostral anteriorly నుండి నాసికా విడదీస్తుంది. ఇది ఎక్కువగా గా rostral. విస్తృత [2]

తల కిరీటం సక్రమంగా, గట్టిగా విచ్ఛిన్న ప్రమాణాల తో కప్పబడి ఉంటుంది. supraocular ప్రమాణాల సంకుచితమైన, సింగిల్, మరియు తల మీదుగా 6-9 ప్రమాణాల ద్వారా వేరు. కళ్ళు పసుపు లేదా బంగారు తో flecked, పెద్దవి, మరియు ప్రతి 10-15 circumorbital ప్రమాణాల చుట్టుముట్టి ఉంది. గణనీయంగా పెద్ద 4, 5 వీటిలో 10-12 supralabials ఉన్నాయి. కంటి suboculars యొక్క 3-4 వరుసలు ద్వారా supralabials నుండి వేరుచేయబడి ఉంటుంది. గడ్డం షీల్డ్స్, ముఖ్యంగా విస్తరించి ఉన్న ముందు జత రెండు జతల ఉన్నాయి. రెండు పై దవడ యొక్క ఎముకలు ఒక సమయంలో కోరలు అత్యంత ఐదు లేదా ఆరు జతల వద్ద కనీసం రెండు మరియు మద్దతు:.. మొదటి ఉత్సాహంగా ఉన్నాయి మరియు మిగిలిన స్థానంలో [2] కోరలు సగటు స్పెసిమెన్ లో 16 mm పొడవు సాధించడానికి [13]

శరీర, స్థూపాకార కు సమీప ఇది అడ్డుకోత బలిసిన ఉంది. మెదడు ప్రమాణాల గట్టిగా keeled ఉంటాయి; మాత్రమే తక్కువ వరుస నునుపుగా ఉంటుంది. మధ్య శరీరం, మెదడు ప్రమాణాల సంఖ్య 27-33. ముందువైపు ప్రమాణాల సంఖ్య 153-180. ఆసన ప్లేట్ విభజించబడింది లేదు. తోక చిన్నదిగా ఉంది - మొత్తం శరీరం పొడవు ఇది 14% -. జత subcaudals 41-68 అంకెల తో [2]

రంగు నమూనా దాని శరీరం యొక్క పొడవు అమలు ఆ ముదురు గోధుమ రంగు మచ్చలు మూడు సిరీస్ తో లోతైన పసుపు, తాన్ లేదా గోధుమ గ్రౌండ్ రంగు, ఉంటుంది. ఈ మచ్చలు ప్రతి దాని చుట్టూ ఒక నల్లని రింగ్ ఉంది, ఇది బాహ్య సరిహద్దు తెలుపు లేదా పసుపు ఒక చట్రం తో తీవ్రమైంది ఉంది. మెదడు మచ్చలు, సైడ్ మచ్చలు విభజించు మే అయితే ఇది సాధారణంగా సంఖ్య 23-30, కలిసి పెరగడం ఉండవచ్చు. తల ఒక pinkish, సాల్మన్ లేదా బ్రౌనిష్ వి లేదా జంతువుల ముట్టె భాగము వైపు ఒక శిఖరాగ్ర ఆ రూపాలు X నమూనా కలిసి, ప్రత్యేకమైన కృష్ణ అతుకులు, ప్రతి ఆలయం న ఒక ఒక జత చేసింది. కంటి వెనుక, గులాబీ లేదా బ్ తెలుపు అంశాన్ని ఒక చీకటి పరంపర, ఉంది. ఉదరకుహరము తరచుగా కృష్ణ మచ్చలు ఒక సక్రమంగా పరిక్షేపం తో,, తెలుపు whitish, పసుపు లేదా pinkish ఉంది.

సాధారణంగా పిలిచే పేర్లు

విస్తరణ

Found in Pakistan, India, Sri Lanka, Bangladesh, Nepal, Myanmar, Thailand, Cambodia, China (Guangxi, Guangdong), Taiwan and Indonesia (Endeh, Flores, east Java, Komodo, Lomblen Islands). The type locality is listed as "India". More specifically, this would be the Coromandel Coast, by inference of Russell (1796).[14]

Brown (1973) mentions that it can also found in Vietnam, Laos and on the Indonesian island of Sumatra.[7] Ditmars (1937) reportedly received a specimen from Sumatra as well.[13] However, the distribution of this species in the Indonesian archipelago is still being elucidated.[15]

Within its range it can be very common in some areas, but scarce in others.[16] In India, is abundant in Punjab, very common along the West Coast and its hills, in southern India and up to Bengal. It is uncommon to rare in the Ganga valley, northern Bengal and Assam. It is prevalent in Myanmar.[10]

ఆవాసం

It is not restricted to any particular habitat, but does tend to avoid dense forests. The snake is mostly found in open, grassy or bushy areas, but may also be found in second growth forests (scrub jungles), on forested plantations and farmland. They are most common in plains, coastal lowlands and hills of suitable habitat. Generally not found at altitude, but has been reported as far up as 2300–3000 m. Humid environments, such as marshes, swamps and rain forests, are avoided.[1]

This species is often found in highly urbanized areas and settlements in the countryside, the attraction being the rodents commensal with man.[10] As a result, those working outside in these areas are most at risk of being bitten. It should be noted, however, that D. russelii does not associate as closely with human habitation as Naja and Bungarus (cobras and kraits).[1]

ప్రవర్తన

Terrestrial and active primarily as a nocturnal forager. However, during cool weather it will alter its behavior and become more active during the day.[1]

D. russelii.

Adults are reported to be persistently slow and sluggish unless pushed beyond a certain limit, after which they become fierce and aggressive. Juveniles, on the other hand, are generally more active and will bite with minimal provocation.[1]

When threatened they form a series of S-loops, raise the first third of the body and produce a hiss that is supposedly louder than that of any other snake. When striking from this position, they can exert so much force that even a large individual can lift most of its body off the ground in the process.[1] These are difficult snakes to handle: they are strong and agile and react violently to being picked up.[17] The bite may be a snap, or, they may hang on for many seconds.[10]

Although this genus does not have the heat-sensitive pit organs common to the Crotalinae, it is one of a number of viperines that are apparently able to react to thermal cues, further supporting the notion that they too possess a heat-sensitive organ.[18][19] The identity of this sensor is not certain, but the nerve endings in the supranasal sac of these snakes resemble those found in other heat-sensitive organs.[20]

ఆహారం

The Russel's Viper in Pune, India.

It feeds primarily on rodents, especially murid species. However, they will eat just about anything, including rats, mice, shrews, squirrels, land crabs, scorpions and other arthropods. Juveniles are crepuscular, feeding on lizards and foraging actively. As they grow and become adults, they begin to specialize in rodents. Indeed, the presence of rodents is the main reason they are attracted to human habitation.[1]

Juveniles are known to be cannibalistic.[10]

సంతానోత్పత్తి

This species is ovoviviparous.[16] Mating generally occurs early in the year, although gravid females may be found at any time. The gestation period is more than six months. Young are produced from May to November, but mostly in June and July. It is a prolific breeder. Litters of 20–40 are common,[1] although there may be fewer offspring and as little as one.[10] The reported maximum is 65 in a single litter. At birth, juveniles are 215–260 mm in length. The minimum length for a gravid female is about 100 cm. It seems that sexual maturity is achieved in 2–3 years. In one case, it took a specimen nearly 4.5 hours to produce 11 young.[1]

బంధించినపుడు

These snakes do extremely well in captivity, requiring only a water dish and a hide box. Juveniles feed readily on pinky mice, while the adults will take rats, mice and birds.[1] However, many adults do not feed, with one having refused all food for five months.[10] Breeding is not a problem either. On the other hand, they do make quite dangerous captives.[1] When handled, specimens have been known to use their long, curved fangs to bite right through their lower jaw and into the thumb of the person holding them.[17]

విషం

D. russelii.

The amount of venom produced by individual specimens is considerable. Reported venom yields for adult specimens range from 130–250 mg to 150–250 mg to 21–268 mg. For 13 juveniles with an average length of 79 cm, the average venom yield was 8–79 mg (mean 45 mg).[1]

The LD50 in mice, which is used as a general indicator of snake venom toxicity, is as follows: 0.08–0.31 μg/g intravenous, 0.40 μg/kg intraperitoneal, 4.75 mg/kg subcutaneous. For most humans a lethal dose is 40–70 mg. In general, the toxicity depends on a combination of five different venom fractions, each of which is less toxic when tested separately. Venom toxicity also varies within populations and over time.[1]

Envenomation symptoms begin with pain at the site of the bite, immediately followed by swelling of the affected extremity. Bleeding is a common symptom, especially from the gums, and sputum may show signs of blood within 20 minutes post-bite. There is a drop in blood pressure and the heart rate falls. Blistering occurs at the site of the bite, developing along the affected limb in severe cases. Necrosis is usually superficial and limited to the muscles near the bite, but may be severe in extreme cases. Vomiting and facial swelling occurs in about one-third of all cases.[1]

Severe pain may last for 2–4 weeks. Locally, it may persist depending on the level of tissue damage. Often, local swelling peaks within 48–72 hours, involving both the affected limb and the trunk. If swelling up to the trunk occurs within 1–2 hours, massive envenomation is likely. Discoloration may occur throughout the swollen area as red blood cells and plasma leak into muscle tissue.[8] Death from septicaemia, respiratory or cardiac failure may occur 1 to 14 days post-bite or even later.[10]

Because this venom is so effective at inducing thrombosis, it has been incorporated into an in vitro diagnostic test for blood clotting that is widely used in hospital laboratories. This test is often referred to as Dilute Russell's viper venom time (dRVVT). The coagulant in the venom directly activates factor X, which turns prothrombin into thrombin in the presence of factor V and phospholipid. The venom is diluted to give a clotting time of 23 to 27 seconds and the phospholipid is reduced to make the test extremely sensitive to phospholipid. The dRVVT test is more sensitive than the aPTT test for the detection of lupus anticoagulant (an autoimmune disorder), because it is not influenced by deficiencies in clotting factors VIII, IX or XI.[21]

In India, the Haffkine Institute prepares a polyvalent antivenin that is used to treat bites from this species.[10]

ఉపజాతులు

Subspecies[14] Taxon author[14] Common name Geographic range[1]
D. r. russelii (Shaw, 1797) Indian Russell's viper[22] Across the Indian subcontinent through Pakistan and Bangladesh to Sri Lanka.
D. r. siamensis (M.A. Smith, 1917) Eastern Russell's viper[23] From Myanmar through Thailand, Cambodia, Indonesia and southern China. Also found in Taiwan.[14]

శాస్త్రీయ విశ్లేషణ

Using morphological and mitochondrial DNA data, Thorpe et al. (2007)[24] provided evidence that the eastern subspecies should be considered a separate species, Daboia siamensis

A number of other subspecies may be encountered in literature,[1] including:

  • D. r. formosensis, Maki 1931 – found in Taiwan (considered a synonym of D. r. siamensis).
  • D. r. limitis, Mertens 1927 – found in Indonesia (considered a synonym of D. r. siamensis).
  • D. r. pulchella, Gray 1842 – found in Sri Lanka (considered a synonym of D. r. russelii).
  • D. r. nordicus, Deraniyagala 1945 – found in northern India (considered a synonym of D. r. russelii).


The correct spelling of the species, D. russelii has been, and still is, a matter of debate. Shaw & Nodder (1797), in their account of the species Coluber russelii, named it after Dr. Patrick Russell, but apparently misspelled his name, using only one "L" instead of two. Russell (1727–1805) was the author of An Account of Indian Serpents (1796) and A Continuation of an Account of Indian Serpents (1801). McDiarmid et al. (1999) are among those who favor the original misspelled spelling, citing Article 32c (ii) of the International Code of Zoological Nomenclature. Others, such as Zhao and Adler (1993) favor russellii.[14]

In the future, more species may be added to Daboia. Obst (1983) reviewed the genus and suggested that it be extended to include Macrovipera lebetina, Vipera palaestinae and V. xanthina. Groombridge (1980, 1986) united V. palaestinae and Daboia as a clade based on a number of shared apomorphies, including snout shape and head color pattern. Lenk et al. (2001) found support for this idea based on molecular evidence, suggesting that Daboia not only include V. palaestinae, but also M. mauritanica and M. deserti.[1]

అనుకరణ

The rough-scaled sand boa, Gongylophis conicus, possibly mimics the appearance of D. russelii.

Some herpetologists believe that, because D. russelii is so successful as a species and has such a fearful reputation within its natural environment, another snake has even come to mimic its appearance. Superficially, the rough-scaled sand boa, Gongylophis conicus, has a color pattern that often looks a lot like that of D. russelii, even though it is completely harmless.[1][13]

ఇంకా చూడవలసినవి

ప్రామాణికాలు

  1. ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 1.17 ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; Mal03 అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  2. ↑ ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; WOP అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  3. ↑ ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; SI అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  4. ↑ ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; VRO అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  5. ↑ ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; Som07 అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  6. ↑ 6.0 6.1 Mehrtens JM. 1987. Living Snakes of the World in Color. New York: Sterling Publishers. 480 pp. ISBN 0-8069-6460-X.
  7. ↑ 7.0 7.1 Brown JH. 1973. Toxicology and Pharmacology of Venoms from Poisonous Snakes. Springfield, Illinois: Charles C. Thomas. 184 pp. LCCCN 73-229. ISBN 0-398-02808-7.
  8. ↑ 8.0 8.1 U.S. Navy. 1991. Poisonous Snakes of the World. US Govt. New York: Dover Publications Inc. 203 pp. ISBN 0-486-26629-X.
  9. ↑ Daboia[dead link] at MSN Encarta[dead link]. Accessed 26 September 2006. Archived 2009-10-31.
  10. ↑ 10.00 10.01 10.02 10.03 10.04 10.05 10.06 10.07 10.08 10.09 10.10 10.11 10.12 10.13 10.14 10.15 10.16 10.17 10.18 10.19 10.20 ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; Daniels అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  11. ↑ Murthy, TSN. 1990. Illustrated guide to the snakes of the Western Ghats, India. Zoological Survey of India, Calcutta. 76 pp. ASIN B0006F2P5C.
  12. ↑ Sri Lanka Wildlife Conservation Society – Checklists of the Snakes of Sri Lanka[dead link]. Retrieved 2 August 2007.
  13. ↑ 13.0 13.1 13.2 ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; Dit37 అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 14.4 ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; McD99 అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  15. ↑ Belt P, Warrell DA, Malhotra A, Wüster W, Thorpe RS. 1997. Russell's viper in Indonesia: snakebite and systematics. In R.S. Thorpe, W. Wüster & A. Malhotra (Eds.), Venomous Snakes: Ecology, Evolution and Snakebite. Clarendon Press, Oxford. Symposia of the Zoological Society of London, No. 70:219–234.
  16. ↑ 16.0 16.1 ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; Sti74 అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  17. ↑ 17.0 17.1 ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; Whi89 అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
  18. ↑ Krochmal AR, Bakken GS (2003). "Thermoregulation is the pits: use of thermal radiation for retreat site selection by rattlesnakes". J. Exp. Biol. 206 (Pt 15): 2539–45. doi:10.1242/jeb.00471. PMID 12819261. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  19. ↑ Krochmal AR, Bakken GS, LaDuc TJ (2004). "Heat in evolution's kitchen: evolutionary perspectives on the functions and origin of the facial pit of pitvipers (Viperidae: Crotalinae)". J. Exp. Biol. 207 (Pt 24): 4231–8. doi:10.1242/jeb.01278. PMID 15531644.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  20. ↑ York DS, Silver TM, Smith AA (1998). "Innervation of the supranasal sac of the puff adder" (abstract). Anat. Rec. 251 (2): 221–5. doi:10.1002/(SICI)1097-0185(199806)251:2<221::AID-AR10>3.0.CO;2-Q. PMID 9624452.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  21. ↑ Antiphospholipid Syndrome at SpecialtyLaboratories. Retrieved 27 September 2006.
  22. ↑ Checklist of Indian Snakes with English Common Names Snakes-Checklist.pdf[dead link] at University of Texas. Retrieved 22 October 2006.
  23. ↑ Daboia russelii siamensis at Munich AntiVenom INdex (MAVIN). Retrieved 23 October 2006.
  24. ↑ Thorpe RS, Pook CE, Malhotra A (2007). "Phylogeography of the Russell's viper (Daboia russelii) complex in relation to variation in the colour pattern and symptoms of envenoming". Herpetological Journal. 17: 209–18.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)

ఇతరత్రా చదువదగినవి

  • Hawgood BJ (1994). "The life and viper of Dr Patrick Russell MD FRS (1727–1805): physician and naturalist". Toxicon. 32 (11): 1295–304. doi:10.1016/0041-0101(94)90402-2. PMID 7886689. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  • Adler K, Smith HM, Prince SH, David P, Chiszar D (2000). "Russell's Viper: Daboia russelii not Daboia russellii, due to Classical Latin rules". Hamadryad. 25 (2): 83–5.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  • Breidenbach CH (1990). "Thermal cues influence strikes in pitless vipers". Journal of Herpetology. Society for the Study of Reptiles and Amphibians. 24 (4): 448–50. doi:10.2307/1565074.
  • Cox M. 1991. The Snakes of Thailand and Their Husbandry. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida. 526 pp. ISBN 0-89464-437-8.
  • Daniels, J.C. Book of Indian Reptiles and Amphibians. (2002). BNHS. Oxford University Press. Mumbai. viii+238pp.
  • Dimitrov GD, Kankonkar RC (1968). "Fractionation of Vipera russelli venom by gel filtration. I. Venom composition and relative fraction function". Toxicon. 5 (3): 213–21. PMID 5640304. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  • Dowling HG (1993). "The name of Russel's viper". Amphibia-Reptilia. 14: 320. doi:10.1163/156853893X00543.
  • Gharpurey K. 1962. Snakes of India and Pakistan. Bombay, India: Popular Prakishan. 79 pp.
  • Groombridge B. 1980. A phyletic analysis of viperine snakes. Ph-D thesis. City of London: Polytechnic College. 250 pp.
  • Groombridge B. 1986. Phyletic relationships among viperine snakes. In: Proceedings of the third European herpetological meeting; 1985 July 5-11; Charles University, Prague. pp 11–17.
  • Jena I, Sarangi A. 1993. Snakes of Medical Importance and Snake-bite Treatment. New Delhi: SB Nangia, Ashish Publishing House. 293 pp.
  • Lenk P, Kalyabina S, Wink M, Joger U (2001). "Evolutionary relationships among the true vipers (Reptilia: Viperidae) inferred from mitochondrial DNA sequences". Mol. Phylogenet. Evol. 19 (1): 94–104. doi:10.1006/mpev.2001.0912. PMID 11286494. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  • Mahendra BC. 1984. Handbook of the snakes of India, Ceylon, Burma, Bangladesh and Pakistan. Annals of Zoology. Agra, India, 22.
  • Master RWP, Rao SS (1961). "Identification of enzymes and toxins in venoms of Indian cobra and Russell's viper after starch gel electrophoresis". J. Biol. Chem. 236: 1986–90. PMID 13767976. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  • Minton SA Jr. 1974. Venom Diseases. CC Thomas Publishing, Springfield, Illinois. 386 pp.
  • Naulleau G, van den Brule B (1980). "Captive reproduction of Vipera russelli". Herpetological Review. Society for the Study of Amphibians and Reptiles. 11: 110–2.
  • Obst F (1983). "Zur Kenntnis der Schlangengattung Vipera". Zoologische Abhandlungen. Staatliches Museums für Tierkunde in Dresden. 38: 229–35.
  • Reid HA. 1968. Symptomatology, pathology, and treatment of land snake bite in India and southeast Asia. In: Bucherl W, Buckley E, Deulofeu V, editors. Venomous Animals and Their Venoms. Vol. 1. New York: Academic Press. pp 611–42.
  • Shaw G, Nodder FP. 1797. The Naturalist's Miscellany. Volume 8. London: Nodder and Co. 65 pp.
  • Shortt (1863). "A short account of the viper Daboia elegans (Vipera Russellii)". Annals and Magazine of Natural History, London. 11 (3): 384–5.
  • de Silva A (1990). Colour Guide to the Snakes of Sri Lanka. Avon (Eng): R & A Books. ISBN 1-872688-00-4.
  • Sitprija V, Benyajati C, Boonpucknavig V (1974). "Further observations of renal insufficiency in snakebite". Nephron. 13 (5): 396–403. doi:10.1159/000180416. PMID 4610437.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  • Thiagarajan P, Pengo V, Shapiro SS (1986). "The use of the dilute Russell viper venom time for the diagnosis of lupus anticoagulants". Blood. 68 (4): 869–74. PMID 3092888. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  • Maung-Maung-Thwin, Maung-Maung-Thwin, Maung-Maung-Thwin, Maung-Maung-Thwin (1988). "Kinetics of envenomation with Russell's viper (Vipera russelli) venom and of antivenom use in mice". Toxicon. 26 (4): 373–8. doi:10.1016/0041-0101(88)90005-0. PMID 3406948.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  • Mg-Mg-Thwin, Mg-Mg-Thwin, Hla-Pe U (1985). "Relationship of administered dose to blood venom levels in mice following experimental envenomation by Russell's viper (Vipera russelli) venom". Toxicon. 23 (1): 43–52. doi:10.1016/0041-0101(85)90108-4. PMID 3922088.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  • Tweedie MWF. 1983. The Snakes of Malaya. Singapore: Singapore National Printers Ltd., 105 pp. ASIN B0007B41IO.
  • Vit Z (1977). "The Russell's Viper". Prezgl. Zool. 21: 185–8.
  • Wall F (1906). "The breeding of Russell's viper". Journal of the Bombay Natural History Society. 16: 292–312.
  • Whitaker R. 1978. Common Indian Snakes. New Delhi (India): MacMillan. 85 pp.
  • Wüster W (1992). "Cobras and other herps in south-east Asia". British Herpetological Society Bulletin. 39: 19–24.
  • Wüster W, Otsuka S, Malhotra A, Thorpe RS (1992). "Population Systematics of Russell's Viper: A Multivariate Study". Biological Journal of the Linnean Society. 47 (1): 97–113. doi:10.1111/j.1095-8312.1992.tb00658.x.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  • Zhao EM, Adler K. 1993. Herpetology of China. Society for the Study of Amphibians & Reptiles. 522 pp. ISBN 0-916984-28-1.

బయటి లంకెలు

Wikispecies has information related to: రక్త పింజరి
వికీమీడియా కామన్స్‌లో కి సంబంధించిన మీడియా ఉంది.
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=రక్త_పింజరి&oldid=1467759" నుండి వెలికితీశారు