శాసనోల్లంఘన భావన: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
చరిత్రలో దిద్దుబాట్లను ఎంపిక చేసుకుంటూ తేడాలు చూడండి
← మునుపటి తేడాతరువాతి తేడా →
Content deleted Content added
విజువల్వికీటెక్స్ట్
చి clean up, replaced: నిర్భంద → నిర్బంధ (5) using AWB
చి Removing Link GA template (handled by wikidata)
పంక్తి 140: పంక్తి 140:
[[వర్గం:అహింస]]
[[వర్గం:అహింస]]
[[వర్గం:యక్తివిసం బై మెథడ్]]
[[వర్గం:యక్తివిసం బై మెథడ్]]

{{Link GA|de}}

11:33, 30 మార్చి 2015 నాటి కూర్పు

"Civil disobedience" redirects here. For other uses, see Civil disobedience (disambiguation).
మోహన్దాస్ కరంచంద్ గాంధీ అహింస శాసనోల్లంఘన ను వాదించిన ప్రపంచవ్యాప్తం గా ప్రసిద్ధి చెందిన వ్యక్తీ

శాసనోల్లంఘన అంటే ప్రభుత్వపు కొన్ని చట్టాలను, అవసరాలను, ఆజ్ఞలను పాటించడానికి వ్యతిరేకించడం, లేదా అంతర్జాతీయ శక్తిని ఆక్రమించడాన్ని వ్యతిరేకించడం. శాసనోల్లంఘన సాధారణంగా [1][2] అహింసాత్మక ప్రతిఘటనగా నిర్వచింపబడుతుంది. దీని అతి అహింసాత్మక రూపంలో (భారతదేశంలో అహింసా లేదా సత్యాగ్రహం) దీనిని గౌరవప్రథమైన నిరాకరణ రూపంలో సంయమనం అని అంటారు. దీని సాముహిక కార్యాచరణలలో మొదటిది ఈజిప్శియన్లు ఆంగ్లేయుల ఆక్రమణకి వ్యతిరేకంగా చేసిన అహింసాత్మక 1919 తిరుగుబాటు[3]. శాసనోల్లంఘన ప్రజలు అన్యాయంగా భావించే చట్టాలను వ్యతిరేకించే మార్గాలలో ఒకటి. ఇది అనేక అహింసా నిరోధక ఉద్యమాలలో నమోదయ్యింది, భారతదేశంలో గాంధీజీ ఆంగ్లేయులనుంచి స్వాతంత్ర్యం కోసం చేసిన సభలలో, చేకోస్లేవేకియలో వెల్వెట్ తిరుగుబాటులో, తూర్పుజర్మనీ వారి కమ్యునిస్ట్ ప్రభుత్వాలని[4][5] వెల్లగొట్టతమలో, దక్షిణాఫ్రికా అపర్తియాద్ కి వ్యతిరేకంగా చేసిన పోరాటంలో, అమెరికన్ సమాజ హక్కుల ఉద్యమంలో, సోవియట్ యూనియన్నుంచి బాల్టిక్ దేశాలకి స్వతంత్రం తెప్పించిన సింగింగ్ తిరుగుబాటులో, ఈమధ్యనే 2004 అరేంజ్ తిరుగుబాటు[6], 2005 రోజ తిరుగుబాటు మొదలైన ప్రపంచవ్యాప్త తిరుగుబట్లలో ఉన్నాయి.

1819 పెటేర్లో మస్సక్రేని అనుసరిస్తూ ఆ తరువాతి సంవత్సరం కవి పెర్షి షెల్లీ ది మాస్క్ ఆఫ్ అనార్కి అనే రాజకీయ కవితని వ్రాశాడు, ఇది అతని సమయపు అధికారపు బలమైన నిరామయ రూపాలను చూపుతూ మొదలయ్యి సామజిక చర్య యొక్క తీవ్ర నవీన రూపాల కలయికలను ఊహిస్తుంది. బహుశా ఇది అహింసా ఉద్యమ సూత్రాల మొదటి ప్రకటన కావచ్చు.[7] రచయిత హెన్రీ డేవిడ్ థోరేవు అతని వ్యాసం శాసనోల్లంఘన లో ఒక కథనాన్ని తీసుకున్నాడు, తరువాత గాంధీజీ తన సత్యాగ్రహ సిద్ధాంతంలో దీనిని తీసుకున్నాడు.[7] గాంధీజీ సత్యాగ్రహం షెల్లీ రాజకీయ చర్య, నిరసనలలో అహింసద్వారా పాక్షికంగా ప్రభావితం చెందింది.[8] ప్రత్యేకంగా గాంధీజీ స్వేచ్చా భారతావని కోసం జరిపిన సభలలో విస్తృత స్థాయి ప్రేక్షకుల మధ్య తరచుగా షెల్లీ మాస్క్యు ఆఫ్ అనార్కీ ని ఉల్లేఖించేవారు.[7][9]

థోరేవు 1848 వ్యాసం శాసనోల్లంఘన అసలు పేరు "సభ్య ప్రభుత్వానికి నిరోధకత", దీనికి తరువాతి శాసనోల్లంఘన అభ్యాసకుల మీద విస్తృత ప్రభావం చూపింది. ఈ వ్యాసం వెనుకనున్న ఆలోచన పౌరులు ఉద్యమకర్తలకు మద్దతునందించడంలో నైతికంగా బాధ్యత కలిగిఉంటారు, ఆ మద్దతు న్యాయపరంగా అవసరమైనప్పుడు కూడా. ఈవ్యాసంలో థోరేవు బానిసత్వానికి, మెక్సికన్-అమెరికన్ యుద్ధానికి వ్యతిరేక నిరసనలో భాగంగా పన్నులు కట్టడాన్ని వ్యతిరేకించడానికి గల కారణాలను వివరిస్తాడు. అతని మాటల్లో, "ఒకవేళ నేను నన్ను ఇతర ఆలోచనలవైపు మళ్ళించుకుంటే, మొదట నేను కనీసం వారిని ఇతరుల మీద ఆధారపడకుండా ఉండేలా చూసుకుంటాను. నేను మొదట అతనిని దింపుతాను, అతని ధ్యాసని కూడా మళ్ళిస్తాను. స్థూల అస్థిరత భరించగలిగేలా చూస్తాను. నేను మా పట్టణవాసులు అనడం విన్నాను, 'వారు నన్ను బానిసల తిరుగుబాటును ఆపడానికి సహాయపడమనేలా ఆజ్ఞ ఇవ్వమన్నారు, లేదా మేక్సికోకి వెళ్ళమన్నారు; -నేను వెళ్తానో లేదో చూడమన్నారు'; వీరందరిలో ప్రతి ఒక్కరు, వారి విశ్వాసపాత్రతతో నేరుగా, పరోక్షంగా కనీసం వారి డబ్బుతోనైనా ప్రత్యామ్నాయాన్ని ఏర్పాటు చేస్తారు."

పద ఉపయోగం

శాసనోల్లంఘన పై హెన్రీ డేవిడ్ ఠొరెఔస్ ప్రమాణ వ్యాసం లూథర్ కింగ్ మరియు అనేక కార్యకర్తలను స్పూర్తిదాయకమైనది.

థోరేవు 1849 వ్యాసం "నాగరిక ప్రభుత్వానికి నిరోధకత" క్రమంగా "శాసనోల్లంఘన మీద వ్యాసంగా" పేరు మార్చబడింది. అతని గుర్తించదగిన వ్యాసాలు 1866లో ప్రచురించబడిన తరువాత, ఈ పదం బానిసత్వం, మెక్సికో యుద్ధానికి సంబంధించిన అనేక సభలు, ఉపన్యాసాలలో కనిపించడం మొదలయ్యింది.[10][11][12][13] అప్పుడు, థోరేవు వ్యాసాలు మొదటిసారిగా "శాసనోల్లంఘన" పేరు మీద 1866లో ప్రచురించబడినప్పుడు అంటే ఆటను మరణించిన నాలుగేళ్ళ తరువాత ఈ పదం మంచి విస్తృతవ్యాప్తి పొందింది.

"శాసనోల్లంఘన" అనే పదం ఆధునిక కాలంలో ఎప్పుడు అర్థ సందిగ్ధతతో ఇబ్బంది పడిందని, ఎక్కువగా చర్చించబడినదని ఒక వాదన. మార్షల్ కోహెన్ వ్యాఖ్య, "దీనిని ఫెడరల్ కోర్టుకి తీసుకువచ్చే, ఫెడరల్ అధికారిని లక్ష్యం చేసే ప్రతి చిన్న విషయాన్ని వివరించడానికి ఉపయోగించేవారు. అలాగే ఉపాధ్యక్షుడు ఆగ్న్యూ కోసం ఇది స్మగ్లర్లు, దోపిడీ దొంగలు, పన్ను ఎగవేతదారులు, సభా అవహేళనదారులు, ప్రాంగణ తీవ్రవాదులు, యుద్ధ-వ్యతిరేక నిరూపకులు, తరుణ వయస్సు నేరస్థులు, రాజకీయ శత్రువులు మొదలైనవారందరినీ సూచించే సంకేత పదం."[14]

లేగ్రాండే ఈవిధంగా వ్రాశాడు "ఈపదానికి అన్ని కోణాలను సూచించే అర్థ ఏర్పాటు చాలా కష్టం, ఒకరకంగా చెప్పాలంటే అసాధ్యం. ఈఅంశంలో విస్తార సాహిత్య సమీక్ష చేసినపుడు, శాసనోల్లంఘన విద్యార్థి తన చుట్టూ చాలా వేగంగా ముసురుకుంటున్న అర్థశాస్త్ర సమస్యలు, వ్యాకరణ సున్నితత్వాలను కనుగొనవచ్చు. ఆలీస్ ఇన్ వండర్ ల్యాండ్ లాగా అతను తరచు కొన్ని ప్రత్యేక పదజాలానికి రచయిత వ్యక్తిగతంగా ఇచ్చిన అర్థం తప్ప అసలు అర్థమే లేదని కనిపెడతాడు." అతను న్యాయబద్ధ నిరసన నిరూపణ, అహింసాత్మక శాసనోల్లంఘన, హింసాత్మక శాసనోల్లంఘనల మధ్య తేడాని ప్రోత్సహిస్తాడు.[15]

1935, సెప్టంబర్ 10 నాటి పి.కే.రావుకి వ్రాసిన లేఖలో గాంధీ తన శాసనోల్లంఘన ఆలోచన థోరేవు రచనల నుంచి వచ్చిందన్న వదనంతో విభేదిస్తాడు:[16]

“ The statement that I had derived my idea of Civil Disobedience from the writings of Thoreau is wrong. The resistance to authority in South Africa was well advanced before I got the essay ... When I saw the title of Thoreau's great essay, I began to use his phrase to explain our struggle to the English readers. But I found that even "Civil Disobedience" failed to convey the full meaning of the struggle. I therefore adopted the phrase "Civil Resistance." ”

సిద్ధాంతాలు, మెళుకువలు

శాసనోల్లంఘన ప్రత్యక్ష రూపంగా ఎవరైనా ప్రత్యేక చట్టాలని అతిక్రమించవచ్చు, శాంతియుత అడ్డంకిని ఏర్పరచడం లేదా సౌలభ్యాన్ని అక్రమంగా ఆక్రమించడం వంటివి కొన్నిసార్లు హింసకి కూడా దారితీస్తాయి. నిరసనకారులు ఈ అహింసాత్మక రూప శాసనోల్లంఘన వారు నిర్భంధించబడతారనే ఉద్దేశ్యంతో చేస్తారు. ఇతరులు కూడా అధిష్ఠానంవారు దడి చేస్తారు లేదా కొడతారని ఊహిస్తారు. నిరసనకారులు తరచు నిర్భంధాన్ని లేదా దాడిని ఎలా ఎదుర్కోవాలి అన్నదాని మీద శిక్షణ తీసుకుంటుంటారు, అందుకే వారు నిశ్శబ్దంగా లేదా ప్రశాంతంగా అధిష్ఠానాలని బెదిరించకుండా ఎదుర్కోగలుగుతారు.

మహాత్మా గాంధీ ఆంగ్లేయ సామ్రాజ్యం నుంచి స్వాతంత్ర్యం కోరుతున్న భారతదేశాన్ని నడిపిస్తున్నప్పుడు శాసన నిరోధకులకి (లేదా సత్యాగ్రాహకుల కు) అయన అనేక నియమాలను విధించారు. ఉదాహరణకి వారు కోప్పడకూడదు, తిరగబడకూడదు, ప్రత్యర్థుల అజ్ఞలని, తిట్లని భరించాలి, అధిష్ఠానం నిర్భంధాన్ని భరించాలి, అధిష్ఠానం నిరూపించినపుడు వ్యక్తిగత ఆస్తిని ఇచ్చివేయాలి కానీ నమ్మకం, ప్రమాణాలను వదిలివేయకూడదు (ఇవి అహింస కి విరుద్ధం), యూనియన్ జెండాకి వందనం చేయడం మానకూడదు, తిట్లని, అవమానాలని భరిస్తూ ప్రాణం పోయే ప్రమాదమున్నా నిరసన ఆపకూడదు.

శాసనోల్లంఘన సామాన్యంగా ఆ దేశం దాని చట్టాలతో పౌరుల సంబంధాలని బట్టి వివరించబడుతుంది, రాజకీయ విషమ పరిస్థితికి భిన్నంగా, రెండు ప్రజా సంస్థలు ముఖ్యంగా రెండు సమాన ప్రతిపత్తి గల ప్రభుత్వ శాఖలు ఢీకొన్నప్పుడు. ఉదాహరణకి ఒకవేళ దేశపు ప్రభుత్వ పెద్ద ఆ దేశపు అత్యున్నత న్యాయస్థాన నిర్ణయాన్ని అమలు చేయడానికి నిరాకరించిన పక్షంలో అది శాసనోల్లంఘన క్రిందకి రాదు, ఎందుకంటే ఆ ప్రభుత్వ పెద్ద వ్యక్తిగత పౌరుడిలా కాకుండా ఒక ప్రభుత్వ అధికారిగా పని చేస్తున్నందువలన.[17]

రోనాల్డ్ దౌర్కిన్ మూడు రకాల శాసనోల్లంఘనలు ఉంటాయని చెప్పాడు. "న్యాయవర్తన-ఆధారిత" శాసనోల్లంఘన ఒక పౌరుడు ఒక చట్టాన్ని అనైతికంగా భావించి అతిక్రమించినపుడు, నార్తనర్స్ ఫ్యుజిటివ్ బానిసత్వ చట్టాలను అతిక్రమించి అధిష్ఠాన బానిసలుగా మారడాన్ని వ్యతిరేకించిన సందర్భాలవంటివి. "న్యాయ-ఆధారిత" శాసనోల్లంఘన ఒక పౌరుడు తన హక్కుని హరిచే చట్టాన్ని అతిక్రమించినపుడు ఏర్పడుతుంది, సామాజిక హక్కుల ఉద్యమం సమయంలో చట్ట విరుద్ధంగా నిరసన వ్యక్తం చేసినపుడు. "ప్రణాళిక-ఆధారిత" శాసనోల్లంఘన ఒక వ్యక్తి ఒక ప్రణాళిక పెద్ద తప్పుగా భావించి దానిని మార్చాలని చట్టాన్ని అతిక్రమించినపుడు ఏర్పడుతుంది.[18]

కొన్ని శాసనోల్లంఘన సిద్ధాంతాలు కేవలం ప్రభుత్వ వ్యతిరేక విధానాలని చూపడాన్ని మాత్రమే సూచిస్తాయి. బ్రౌన్లి వాదన ప్రకారం ప్రతిపక్షంలో అవిధేయత అ-ప్రభుత్వ సంస్థల నిర్ణయాల వలన కూడా ఏర్పడతాయి, ట్రేడ్ సమాఖ్యలు, బ్యాంకులు, ప్రైవేట్ విశ్వవిద్యాలయాలు మొదలైనవి, ఒకవేళ ఇవి "అటువంటి నిరంయలను తీసుకోవడానికి అనుమతించిన న్యాయ వ్యవస్థకి పెద్ద సవాలు". ఇదే సిద్ధాంతం ఆమె వాదన ప్రకారం అంతర్జాతీయ సంస్థలకి, విదేశీ ప్రభుత్వాలకి వ్యతిరేకంగా నిరసన వ్యక్తం చేసినపుడు చట్టపు లోపాలకి వర్తిస్తాయి.[19]

ఇది సాధారణంగా చట్ట అతిక్రమణగా గుర్తించబడుతుంది, ఒకవేళ ఇది బహిరంగంగా జరుగకపోయినా దీని గురించి బహిరంగంగా ప్రకటించకపోయినా దీనిని శాసనోల్లంఘనగా పరిగణించలేము.[20] కానీ స్టీఫెన్ ఎయిల్ మాన్ వాదన ప్రకారం ఒకవేళ మనం నైతికతతో భేధించే చట్టాలను అతిక్రమిస్తే, మనం అవిధేయత బహిరంగ శాసనోల్లంఘన రూపంగా కాకుండా కేవలం పిరికి చట్టఅతిక్రమణగా ఎందుకు మారుతుంది అని ప్రశ్నించవచ్చు. ఒకవేళ ఒక న్యాయవాది తన కక్షిదారు న్యాయ అడ్డంకుల్ని తొలగించి అతని సహజ హక్కుల్ని కాపాడాలనుకుంటే అతను ఉదాహరణకి తయారుచేసిన సాక్ష్యాన్ని లేదా అబద్ధపు సాక్ష్యం చేయడం బహిరంగ అవిధేయత కంటే ప్రభావవంతమైనది. ఇది సామాన్య నైతికత అటువంటి సందర్భాలలో మోసం యొక్క నిషేధాన్ని సూచించదు.[21] పూర్తి సమాచారిత జ్యూరీ సమాఖ్య ప్రచురణ "ఏ ప్రైమర్ ఫర్ ప్రాస్పేక్టివ్ జ్యురోస్" నోట్స్, "హిట్లర్ రహస్య పోలీసులు వారి ఇళ్ళలో యూదుడిని దాచారా లేదా అని ప్రశ్నించినపుడు జర్మన్ పౌరుల సందిగ్థతని గురించి ఆలోచించండి."[22]

హింస వర్సెస్. అహింస

శాసనోల్లంఘన హింసాత్మకంగా ఉండాలా లేదా అన్నదాని మీద కొంత వాదోపవాదాలున్నాయి. బ్లాక్ న్యాయ నిఘంటువు దాని శాసనోల్లంఘన అర్థంలో హింసని కలిగిఉంటుంది. క్రిస్టియన్ బే విజ్ఞాన సర్వసవ వ్యాసం శాసనోల్లంఘన "జాగ్రత్తగా ఎన్నుకొన్న, ఔరసత్వ అర్థం" కలిగిఉండాలని కానీ అవి అహింసాత్మకమే అయిఉండాలనిలేదు అని చెపుతుంది.[23] శాసనోల్లంఘన, శాసన తిరుగుబాటు రెండూ రాజ్యాంగ లోపాలని ఎత్తిచూపే ప్రక్రియని, తిరుగుబాటు ఎక్కువ నాశనకారని వాదన ఉంది; అయితే తిరుగుబాటుని సమర్ధించే లోపాలు ఉల్లంఘనని సమర్ధించే వాటికంటే తీవ్రమైనవి, ఒకవేళ శాసన తిరుగుబాటుదారున్ని సమర్ధించలేకపోతే, శాసన ఉల్లంఘనకారులని కూడా సమర్ధించలేము', బల, హింస, వ్యతిరేక ప్రయోగాలూ నివారించడానికి దారితీస్తాయి. హింస నుంచి తిరోగమించే శాసనోల్లంఘకులు కూడా శాసనోల్లంఘన మీద సమాజ నిరోధకతని నిలిపిఉంచడానికి సహాయపడుతున్నామని చెప్తారు.[24] కానీ మెక్ క్లోస్కే "ఒకవేళ హింసాత్మక, బెదిరించే, నిర్బంధమైన ఉల్లంఘన ప్రభావవంతమైనదయితే ఇది ఇతర సమన విషయాలతో తక్కువ ప్రభావవంతమైన అహింసాత్మక ఉల్లంఘన కన్నా ఎక్కువ సమర్ధింపబడేది."[25]

విప్లవాత్మక వెర్సెస్ అవిప్లవాత్మక

అవిప్లవాత్మక శాసనోల్లంఘన అనేది న్యాయ పరంగా వ్యక్తిగత స్థాయిలో "తప్పు" అని నిర్ణయించినదానిని ఉల్లఘించడం, లేదా కొన్ని ప్రత్యేక చట్టాలను ప్రభావరహితంగా చేసే ప్రయత్నంలో భాగం, వాటిని మరలా చేసేలా చేయడం, లేదా ఒకరి రాజకీయ కోరికలను ఇంకొక అంశం మీద రుద్ది ఒత్తిడి తేవడం. విప్లవాత్మక శాసనోల్లంఘన ప్రభుత్వాన్ని పడగొట్టే ప్రయత్నం లాంటిది.[26] గాంధీజీ చర్యలు విప్లవాత్మక శాసనోల్లంఘనగా వివరించబడతాయి.[17] ఫేరెంక్ డెక్ నేతృత్వంలో హంగేరియన్లు, ఆస్ట్రియన్ ప్రభుత్వానికి వ్యతిరేకంగా విప్లవాత్మక శాసనోల్లంఘన వైపు మళ్ళించబడ్డారని ఆరోపించబడింది.[27] రేవు శాసనోల్లంఘన "శాంతిపూర్వక తిరుగుబాటుగా" నెరవేర్చవచ్చని కూడా వ్రాశాడు.[28]

సాముహిక వర్సెస్ వివిక్త

నమోదైన సాముహిక శాసనోల్లంఘన సంఘటనలు మొదటిసారిగా రోమన్ సామ్రాజ్య కాలంలో చోటు చేసుకున్నాయి. యుధరహిత యూదులు జెరూసలెం లోని దేవస్థానంలో అన్యమత బొమ్మల స్థాపనని ఆపాలని విధులలో గుమికూడారు. ఆధునిక కాలంలో శాసనోల్లంఘనకి పాల్పడిన కొంతమంది కార్యకర్తలు సామూహికంగా వారి అవసరాలు తీరేవరకు బైల్ కి అనుకూల పరిస్థితులు ఉన్నప్పుడు లేదా అందరు కార్యకర్తలు విడుదల అయ్యేటప్పుడు బైల్ మీద సంతకం చేయడానికి నిరాకరిస్తారు. ఇది ఒక రకమైన కారాగార వివిక్తత.[29] వివిక్త శాసనోల్లంఘనకి సంబంధించి అనేక ఉదాహరణలున్నాయి, థోరేవు చేసిన వంటివి కొన్ని గుర్తింపులోకి రాలేదు. థోరేవు అతని నిర్బంధమప్పుడు ప్రముఖ రచయిత కాదు, అతని నిర్భంధం ఆరోజుల్లో జరిగిన వారాలు, నెలల తరువాత కూడా ఏ వార్తాపత్రికలోనూ పడలేదు. అతనిని నిర్బంధించిన పన్ను సేకర్త రాజకీయంగా పైకి ఎదిగాడు, థోరేవు వ్యాసం మెక్సికన్ యుద్ధం చివరి దాకా ప్రచురించబడలేదు.[30]

ప్రత్యేక చట్ట అవకాశం

శాసనోల్లంఘకులు వింతయిన విభిన్న చట్టవిరుద్ధమైన చర్యలను ఎన్నుకున్నారు. బెడవు ఈవిధంగా వ్రాశాడు "శాసనోల్లంఘన పేరు మీద మొత్తం కొన్ని రకాల చర్యలున్నాయి, అవి విస్తృతంగా అభ్యాసం చేయబడినప్పటికీ వాటిలో అవే గోలని రేపడం తప్ప ఇంకేమి చెయ్యవు (ఉదా||అణు బాంబు స్థాపనలో దారికడ్డంగా నిలబడటం)....ఇటువంటి చర్యలు కేవలం ఇబ్బందిని కలిగిస్తాయే తప్ప ఎటువంటి ఉపయోగం ఉండదు...ఉల్లంఘన చర్య మరియు ఇబ్బందికర చట్టాల మధ్య సంబంధం ఇటువంటి చర్యలను అవ్యక్త మరియు అప్రభావవంత ఆవేశాలకి దారితీస్తుంది." బెడావు ఇంకా అస్సలు హానికరంకానీ అటువంటి ప్రజా ప్రణాళికా లక్ష్యాల వ్యతిరేక చట్టవిరుద్ధ నిరసనలు ప్రచార ఉద్దేశ్యాన్ని పూరిస్తాయి.[27] చట్టవిరుద్ధ ఔషధ కనాబిస్ డిస్పేన్సరిలా యజమానులు, ఇరాక్ కి మందులని యూ.ఎస్ ప్రభుత్వ అనుమతి లేకుండా తీసుకువచ్చిన వాయిస్ ఇన్ ది వైల్డర్ నెస్ వంటి కొంతమంది శాసనోల్లంఘకులు నేరుగా వారికీ కావలసిన సామాజిక లక్ష్యాన్ని (రోగగ్రస్తులకు మందులని అందించటం వంటి)చట్టాన్ని బహిరంగంగా అతిక్రమించి పొందారు. లూనా లో నివసించే జూలియా బటర్ ఫ్లై హిల్ 180 అడుగుల ఎత్తైన, 600 ఏళ్ళ వయస్సు గల కాలిఫోర్నియా రెడ్ వుడ్ చెట్టుని 738 రోజులపాటు కొట్టేయకుండా కాపాడగలిగింది.

నేర ప్రవృత్తి శుద్ధ సంభాషణ ఐన సందర్భాలలో శాసనోల్లంఘన కేవలం నిషేధించిన సంభాషణని మాట్లాడడాన్ని కలిగిఉంటుంది. దీనికి ఉదాహరణ WBAI జార్జ్ కర్లిన్ హాస్య ఆల్బంనుంచి ప్రసారం చేసిన "ఫిల్తి వర్డ్స్", ఇది క్రమంగా 1978 నాటి FCC వర్సెస్ పసిఫికా ఫౌండేషన్ ల సుప్రీం కోర్టు కేసుకి దారితీసింది. ప్రభుత్వాధికారులని బెదిరించడం ప్రభుత్వం మీద కోపాన్ని, దాని ప్రణాళికలకి తగ్గట్టు నడుచుకోవడానికి అయిష్టత చూపడానికి ఇంకో చక్కని పధ్ధతి. ఉదాహరణకి ఫ్రీ స్టేట్ ప్రాజెక్ట్ కార్యకర్త జోసెఫ్ హాస్ లెబనాన్, న్యూ హేంప్ షైర్ నగర కౌన్సిలర్ కి "తెలివి తెచ్చుకో లేదా చనిపో" అని ఈమెయిల్ పంపినందుకు నిర్భంధించబడ్డాడు.[31]

అతి సాధారణంగా ఖచ్చితమైన బాధితులు లేని నేరాలను చేసే నిరసనకారులు తరచుగా ఆ తప్పుని బహిరంగంగా చేయడం చూస్తాం. బహిరంగ నగ్నత్వానికి చట్టాలు వ్యతిరేకం ఉదాహరణకి బహిరంగంగా నగ్నంగా తిరిగి నిరసన వ్యక్తం చేయడం, కనాబిస్ పరిరక్షణ వ్యతిరేక చట్టాలని వాటిని బహిరంగంగా తయారుచేసి కనాబిస్ ర్యాలిలలో ఉపయోగించడం ద్వారా నిరసన వ్యక్తం చేయడం వంటివి.[32] కొన్నిసార్లు శాసనోల్లంఘకులు ఇటువంటి ఒకదాని కంటే ఎక్కువ చట్టాలను ఒకేసారి ఉల్లంఘిస్తారు, ఉదాహరణకి 2009 న్యూ హేంప్ షైర్, కినేలో ఓపెన్ కారి అర్థ నగ్న నిరసన, ఇందులో ఆడవారు చట్టవిరుద్ధంగా ముంజేతులు తొడుక్కొని మిగతా పైన దేహానికి బట్టలుతోదగకుండా వదిలివేశారు.

చట్టవిరుద్ధ బహిష్కరణలు, పన్నులు కట్టడాన్ని వ్యతిరేకించడాలు, పత్రాలని తప్పించుకోవడం, బైఠాయింపులు వంటి కొన్ని శాసనోల్లంఘన రూపాలు వ్యవస్థ నడవడాన్ని కష్టతరం చేస్తాయి. ఈరకంగా ఇవి నిర్భంధాలుగా భావించబడతాయి. బ్రౌన్ లీ "శాసనోల్లంఘకులు వారి నైతిక భాషణలో నిర్బంధాన్ని తగ్గించినప్పటికీ వారి అంశం ముందుకి జరగడానికి కొంచెం నిర్భంధం అవసరమవుతుందని వారికి తెలుసు."[19] ప్లో షేర్స్ సంస్థ GCSB వాయహోపాయ్ ని గేట్లకి తాళాలు వేయడంద్వారా తాత్కాలికంగా మూసివేసి, రెండు శాటిలైట్ డిషెస్ ని కలిగిఉన్న ఒక పెద్ద గోపురాన్ని కొడవళ్ళతో కూల్చేశారు.

ఎలక్ట్రానిక్ శాసనోల్లంఘనలో వెబ్ సైట్ లని పాడుచేయడం, మళ్ళించడం, సర్వీస్ దాడులని నిర్లక్ష్యం చేయడం, సమాచార తస్కరణ, చట్టవిరుద్ధ వెబ్ సైట్ అనుకరణలు, కాల్పనిక బైఠాయింపులు, కాల్పనిక మాటలు మొదలైనవి ఉంటాయి. ఇది నేరం చేసినవాడు తన ఉనికిని బహిరంగంగా బయటపెట్టే ఇతర రకాల హేక్టివిజం కన్నా భిన్నమైనది. కాల్పనిక చర్యలు వారి లక్ష్యాలని పూర్తిగా సాధించడంలో అరుదుగా విజయం సాధిస్తాయి, కానీ అవి తరచుగా ప్రసారమాధ్యమాల ఆసక్తిని చూరగొంటాయి.[33]

అధిష్ఠానాలతో సహకారం

ఒక పొలిసు అధికారి యునియాన్ పికెట్ దగ్గర ఉన్న ప్రదర్శనాకారిని తను ఆ వీధి నుంచి వెళ్ళాక పోతే, అర్రెస్ట్ చేస్తానని వివరుస్తున్నాడు. కొన్ని క్షణాల తరువాత ఆ ప్రదర్శనాకారిని ప్రశాంతంగా అర్రెస్ట్ చేయబడినది.

కొన్ని శాసనోల్లంఘన సిద్ధాంతాలు నిరసనకారుడు లొంగిపోయి అధిష్ఠానాలకి సహకరించడాన్ని కలిగిఉంటాయి. ఇతరులు ముఖ్యంగా పోలీసులను సాముహిక నిరసనని ఆపే ప్రయత్నం చేస్తున్నప్పుడు ఆటంకపరిచే సందర్భంలో దెబ్బలు తినడాన్ని లేదా నిర్భంధాన్ని నిరోధించడాన్ని సూచిస్తారు. ఆటంకపరచడంలో ఉండే నష్టం అధికారితో తమ ఆదర్శాల గురించి చెప్పాలనుకొనే వ్యక్తులు మైదానంలో అటూ ఇటూ చెదిరిపోతారు.[34]

ఇటువంటివే చాలా నిర్ణయాలు, నియమాలు ఇతర నేర పరిశోధనలలో, నిర్భంధాలలో, శాసనోల్లంఘన సందర్భాలలో కూడా ఏర్పడుతుంటాయి. ఉదాహరణకి నిందితుడు తన ఆస్తి శోధనకి సమ్మతిని ఇవ్వాలా వద్దా అని నిర్ణయించుకోవాలి, రక్షణ అధికారులతో మాట్లాడాలా వద్దా అని నిర్ణయించుకోవాలి. నిందితుడు నేర పరిశోధకులతో మాట్లాడడం ఉపయోగపడకపోగా నష్టాన్ని కలిగిస్తుందనే అంశం సాధారణంగా చట్ట వర్గంలో[35] అంగీకరించబడినది, తరచుగా ఉద్యమకారుల వర్గంలోకూడా ఒప్పుకోబడినది. ఏమైనా కొంతమంది శాసనోల్లంఘకులు పరిశోధకుల ప్రశ్నలకి స్పందించడం కష్టంగా భావిస్తారు, ఇది కొన్నిసార్లు చట్ట శాఖల అవగాహనా లోపం వలన లేదా కఠినత్వానికి భయపడటం వలన కావచ్చు.[36] అలాగే కొంతమంది శాసనోల్లంఘకులు నిర్భంధాన్ని అధికారుల దగ్గర అభిప్రాయాన్ని పొందే అవకాశంగా కూడా ఉపయోగించుకుంటారు. థోరేవు ఈవిధంగా వ్రాశాడు, "నేను రోజూ మాట్లాడవలసిన నా నాగరిక పొరుగు పన్ను సేకర్త, నేను మనుషులతోనే పోట్లాడతాను కానీ చర్మాలతో కాదు, అతను ప్రభుత్వం తరపున పనిచేయడాన్ని స్వచ్చందంగా స్వీకరించాడు. అతను నన్ను అతని పొరుగుగా భావించనంత వరకు అతను తాను ప్రభుత్వాధికారిగా లేదా మనిషిగా ఉన్నానని ఎలా తెలుసుకుంటాడు, అతను గౌరవించే వ్యక్తి పొరుగుగా బాగా తీసివేయబడ్డ వ్యక్తి లేదా శాంతి భంగకర్త లేదా పిచ్చివాడని, ఒకవేళ అతను ఈ అడ్డంకిని తన చర్యని చూపే కఠినంగా లేదా ఉద్రేకపూరిత ఆలోచన లేదా మాటలతో తొలగిస్తాడేమో."[28]

కొంతమంది శాసనోల్లంఘకులు శిక్షని అంగీకరించడం భారంగా భావిస్తారు ఎందుకంటే వారి సామాజిక ఒప్పంద చెల్లుబాటు మీద గల నమ్మకంతో, ఇది ఔరసత్వాన్ని అమలుపరచడానికి ప్రభుత్వం ఏర్పాటుచేసిన చట్టలకి అందరూ కట్టుబడి ఉండాలన్న నిబంధన వలన లేదా చట్టపు జరిమానాల ఇబ్బందుల వలన కావచ్చు. ప్రభుత్వ మనుగడకి మద్దతునిచ్చే ఇతర శాసనోల్లంఘకులు ఇప్పటికీ వారి నిర్దిష్ట ప్రభుత్వ ఔరసత్వాన్ని నమ్మరు, లేదా నిర్దిష్ట చట్టపు ఔరసత్వాన్ని నమ్మరు. ఇంకా ఇతర శాసనోల్లంఘకులు ఛాందసులుగా ఏ ప్రభుత్వ ఔరసత్వాన్ని నమ్మరు, అలాగే ఇతరుల హక్కులకి భంగం కలిగించని ఎటువంటి చట్ట ఉల్లంఘన శిక్షని వారు అంగీకరించాల్సిన అవసరం లేదని భావిస్తారు.

అభ్యర్ధన అవకాశం

శాసనోల్లంఘకుల తీసుకోవాల్సిన ముఖ్య నిర్ణయం వారు నేరాన్ని అంగీకరించి అభ్యర్థించాలా లేదా అని. ఈఅంశం మీద చాలా చర్చ జరిగింది, కొంతమంది చట్ట ప్రకారం శిక్షని అంగీకరించడం శాసనోల్లంఘకుల కర్తవ్యంగా భావిస్తారు, ఐతే ఇతరులు కోర్టులో వారినివారు రక్షించుకోవడం అన్యాయాన్ని మార్చే అవకాశాన్ని పెంచుతుందని భావిస్తారు.[37] ఈరెండు అవకాశాలు శాసనోల్లంఘన ఆత్మకి సరిపోలుతాయని వాదిస్తారు. ACT-UP శాసనోల్లంఘన శిక్షణ పుస్తకం నేరాన్ని అంగీకరించే శాసనోల్లంఘనకర్త ఈవిధంగా చెప్పాలని సూచిస్తుంది, "అవును మీరు ఆరోపించిన చర్యకి నేను పాలుపడ్డాను. నేను దానిని కాదనటం లేదు ఇంకా చెప్పాలంటే నేను దానికి గర్వపడుతున్నాను. నేను ఈ నిర్దిష్ట చట్టాన్ని అతిక్రమించి మంచి పని చేసానని భావిస్తున్నాను; నేను నేరాన్ని అంగీకరిస్తున్న్నాను", కానీ ఈ అభ్యర్ధన "నేను తప్పు పని చేశాను అనే తప్పుడు సందేశాన్ని ఇవ్వకూడదు. నేను ఏ తప్పు చేయలేదని భావిస్తున్నాను. నేను కొన్ని నిర్దిష్ట చట్టాలని అతిక్రమించి ఉండవచ్చు కానీ నేను ఏ నేరము చెయ్యలేదు. అందుకని నేను మొర పెట్టుకోను." సందర్భ రహిత అభ్యర్ధన కొన్ని సార్లు ఇద్దరి మధ్య రాజీగా భావించబడుతుంది.[38] ఒక ముద్దాయి అణు శక్తి మీద చట్ట విరుద్ధంగా నిరసన వ్యక్తం చేసినందుకు నేరమారోపించబడ్డాడు, అతడిని అభ్యర్థనకి ఆదేశించినపుడు అతడు "నేను మన చుట్టూ ఉన్న అందాన్ని అభ్యర్థిస్తాను";[39] దీనిని "కళాత్మక అభ్యర్ధన" అంటారు, ఇది సాధారణంగా నేరాన్ని అంగీకరించకపోవడంగా భావించబడుతుంది.[40]

పాల్ ఫ్లవర్ ఈవిధంగా వ్రాశాడు, "చాలా సందర్భాలల్లో నిరసనకారులు జైలుకి వెళ్ళడాన్ని వారి నిరసనకి కొనసాగింపుగా, వారి దేశస్థులకి అన్యాయాన్ని గుర్తు చేసే పద్దతిగా ఎంచుకున్నా రు . కానీ వారు ఖచ్చితం గా జైలుకి వెళ్ళాలనేది వారి శాసనోల్లంఘనలో ఒక భాగామనేది వేరే విషయం. ముఖ్య విషయం ఏంటంటే నిరసన ఉత్తేజం అన్ని వేళలా నిలపాలి, అది జైలులో ఉండి కానీ డాన్ని తొలగించి కానీ. జైలుని అంగీకరించడం 'నియమాలను' పాటించని దానికి పశ్చాత్తాపం చెందడం, ఇది హటాత్తుగా నిరసన ఉత్తేజంనుంచి అణుకువ ఉత్తేజానికి మారడం అవుతుంది...నిర్దిష్టంగా అభ్యర్ధన మీద పట్టు బట్టే నూతన-పరిరక్షణని తొలగించాలి."[41]

కండేన్ 28 కేస్ వంటి సందర్భాలలో కొన్నిసార్లు ప్రభుత్వం తరపు పక్షం అభ్యర్ధన బేరాన్ని శాసనోల్లంఘకులకు ప్రతిపాదిస్తుంది, వీటిలో ముద్దాయిలకు అభ్యర్థించే ఒక వైఖరి రహిత అవకాశాన్ని ఇచ్చి జైలుని తీసేస్తారు.[42] కొన్ని సామూహిక నిర్బంధ సందర్భాలలో ఉద్యమకారులు అందరికి అభ్యర్ధన బేరం అందడానికి సంయమన మెళుకువలని ఉపయోగించాలని నిర్ణయించుకుంటారు.[40] కానీ కొంతమంది ఉద్యమకారులు ఎటువంటి అభ్యర్ధన ఒప్పందం లేని గ్రుడ్డి అభ్యర్ధనని ఎంచుకుంటారు. మోహన్ దాస్ గాంధీజీ నేరాన్ని అంగీకరించి కోర్టుని ఈవిధంగా కోరాడు, "నేను ఇక్కడికి...చట్టం ప్రకారం ఉద్దేశ్యపూర్వక నేరానికి నామీద మోపబడిన అతి పెద్ద శిక్షని ఆనందంగా అనుభవించడానికి వచ్చాను, దీనిని నేను పౌరుడి యొక్క గొప్ప కర్తవ్యంగా భావిస్తున్నాను."[43]

శాసనోల్లంఘనపు చట్ట పరిణామాలు

బర్కాన్ ఈవిధంగా వ్రాశాడు ఒకవేళ ముద్దాయిలు నేరాన్ని అంగీకరించకపొతే, "వారు నిర్ణయించుకోవలసిఉంటుంది వారి ప్రాథమిక లక్ష్యం నిర్భంధాన్ని లేదా జరిమానాని కాకుండా విడుదల అయితే లేదా వాదోపవాదాలను కోర్టుకి, రాజకీయ పరిణామాల ప్రజలకి, వారు శాసనోల్లంఘన చేసి చట్టాన్ని అతిక్రమించవలసిన కారణాలని వివరించడానికి వేదికగా ఉపయోగించదలచుకుంటే." ఒక నైపుణ్య రక్షణ విడుదల అవకాశాలను పెంచవచ్చు కానీ ఇవి విసుగెత్తే వాదాలను పెంచి ప్రసార మాధ్యమాల ఆసక్తిని తగ్గిస్తాయి. వియత్నాం యుద్ధ యుగం సమయంలో చికాగో గొడవ రాజకీయ రక్షణగా ఉపయోగపడింది, అలాగే బెంజమిన్ స్పోక్ నైపుణ్య రక్షణని ఉపయోగించుకున్నాడు.[44] యునైటెడ్ స్టేట్స్ వంటి దేశాలలో వారి చట్టాలు ప్రమాణగణ జాడ హక్కుని ఖచ్చితంగా ఇస్తాయి, కానీ రాజకీయ ప్రయోజనం కోసం చట్టాన్ని అతిక్రమించడాన్ని సాహిన్చావు, కొంతమంది శాసనోల్లంఘకులు ప్రమాణగణ రద్దుని కోరుకుంటారు. స్పార్ఫ్ వర్సెస్ యునైటెడ్ స్టేట్స్ వంటివి సంవత్సరాలుగా కోర్టు నిర్ణయాలను క్లిష్టతరం చేస్తుంది, ఇందులో న్యాయమూర్తి ముద్దయిలకు రద్దు గురించి చెప్పాల్సిన అవసరం ఉండదు, యునైటెడ్ స్టేట్స్ వర్సెస్ డాఫేర్టి , ఇందులో ముద్దాయిలను బహిరంగంగా రద్దుని అడగటానికి అంగీకరించలేదు.

ప్రభుత్వాలు సాధారణంగా శాసనోల్లంఘన ఔరసత్వాన్ని గుర్తించవు లేదా రాజకీయ అంశాలు చట్టాన్ని అతిక్రమించడానికి ఒక కారణంగా చూస్తాయి. ప్రత్యేకంగా నేర ఉద్దేశ్యాన్ని, నేర మనోగతాన్ని విభజించే చట్టం; ముద్దాయిల ఉద్దేశ్యం లేదా ప్రయోజనం పొగడదగినది, గర్వించదగినది అయినా కానీ అతని మనోగతం నేరపూరితం.[45] చెప్పేదేమిటంటే "ఒకవేళ శాసనోల్లంఘనకి ఏదైనా న్యాయం ఉందంటే అది ఖచ్చితంగా న్యాయ వ్యవస్థ బయటినుంచి రావాలి."[46]

ఒక సిద్ధాంతం ఏమంటే అవిధేయత సహాయకారి అయినప్పటికీ దాని పరిణామం చట్టప్రకారం సహ్ద్రణ అవిధేయత చూపించేది మంచిది కాదు లేదా సామాజిక ప్రయోజనం లేనిది. అయితే ఉద్దేశ్యపూర్వక ఉల్లంఘకులు ఖచ్చితంగా శిక్షార్హులు.[47] మైఖేల్ బెల్స్ వాదన ప్రకారం ఒకవేళ ఒక వ్యక్తి చట్టాన్ని రాజ్యాంగపరంగా ఒక పరీక్షా ప్రయోజనార్థం అతిక్రమిస్తే, ఆ కేసులో గెలిస్తే అప్పుడు ఆ చర్య శాసనోల్లంఘన క్రిందకి రాదు.[48] అలాగే స్వలింగ సంపర్క లేదా కనాబిస్ వంటి అంశాలలో స్వప్రయోజనార్థం చట్టాన్ని మార్చాలనే ఉద్దేశ్యంతో చేసే చర్య శాసనోల్లంఘన క్రిందకి రాదని మరొక వాదన ఉంది.[49] అలాగే మెప్పుని వదిలేసి ఒక నిరసనకర్త పిరికిగా శిక్షని తప్పించుకోవాలని ప్రయత్నించడం, లేదా చట్ట పరిధి నుంచి వెళ్ళిపోవడం సాధారణంగా శాసనోల్లంఘన క్రిందకి రాదు.

కోర్టులు రెండు రకాల శాసనోల్లంఘనల మధ్య భేదాన్ని వివరిస్తాయి: "పరోక్ష శాసనోల్లంఘన నిరసనకి అంశం కానీ చట్టాన్ని అతిక్రమించడం, అలాకాకుండా సూటి శాసనోల్లంఘన నిర్దిష్ట చట్ట మనుగడని ఆ చట్టాన్ని అతిక్రమించడంద్వారా నిరసన వ్యక్తం చేసి ప్రశ్నించడం."[50] వియత్నాం యుద్ధ సమయంలో కోర్టులు చట్ట విరుద్ధ నిరసనలు చేసి వియత్నాం యుద్ధ న్యాయబద్ధతని ప్రశ్నించిన ముద్దాయిలను శిక్ష నుంచి తప్పించడానికి వ్యతిరేకించాయి; కోర్టులు దీనిని రాజకీయ ప్రశ్నగా ఆజ్ఞనిచ్చాయి.[51] అవసర రక్షణ కొన్నిసార్లు ఛాయా రక్షణగా శాసనోల్లంఘకుల ద్వారా ఉపయోగించబడుతుంది, వారు నేరాన్ని అంగీకరించక వారి రాజకీయ ఉత్తేజిత చర్యలను త్రోసిపుచ్చక వారి రాజకీయ నమ్మకాలను కోర్టు గదిలో చూపిస్తారు.[52] ఏమైనా యూ.ఎస్ వ.స్కూన్ వంటి కోర్టు కేసులు రాజకీయ అవసర రక్షణ లభ్యతని పూర్తిగా ఉపయోగించుకున్నాయి.[53] అలాగే కార్టర్ వెంట్ వర్త్ 1977 సీబ్రూక్ స్టేషన్ న్యూక్లియర్ శక్తి కేంద్రం చట్ట విరుద్ధ ఆక్రమణ క్లంషేల్ అలయన్స్ లో అతని పాత్రకి శిక్షించినపుడు, న్యాయమూర్తి న్యాయ మండలిని అతని హానికారక రాకశానని తొలగించమని ఆజ్ఞాపించి అతనికి శిక్ష వేశాడు.[54] పూర్తి సమాచారగ్రహిత న్యాయ సంఘాల ఉద్యమకర్తలు కొన్నిసార్లు కోర్టుగదిలో విద్యా పత్రాలను నిభంధనలకి విరుద్ధంగా పంచుతారు; FIJA ప్రకారం వారిలో చాలామంది వాదనని తప్పించుకున్నారు ఎందుకంటే "ప్రతి వాదకులు (సరిగ్గా) పూర్తి సమాచారగ్రహిత న్యాయ కరపత్రకులను నిర్బంధిస్తే కరపత్రాలు కరపత్రకుల సాక్ష్యంగా ప్రవేశ పెట్టబడతాయని."[55]

ముద్దాయిలకి కేవలం తీపిపదార్దాలే కాకుండా నేర నియంత్రణని సాధించడం అసమర్థత నుండి భేదత నుండి నేర శిక్ష యొక్క ప్రధాన ఉద్దేశ్యం.[56][57] బ్రౌని వాదన ప్రకారం, "భేధతని న్యాయ స్థాయికి చట్ట పరిధిలో తీసుకురావడం నైతికంగా చట్టాన్ని మళ్ళించడం అవుతుంది ముద్దాయి హేతుబద్ధ వ్యక్తి ఎందుకంటే ఇది శిక్ష ప్రమాదాన్ని కలిగిఉంటుంది అంతే కానీ చట్టాన్ని అనుసరించే నైతిక కారణాలని కాదు."[19] లియోనార్డ్ హుబెర్ట్ హోఫ్ఫ్ మాన్ ఈవిధంగా వ్రాశాడు, "శిక్షని వేయాలని నిర్ణయించడం అతి ముఖ్యమైన నిర్ణయం అది మంచి కంటే చెడు ఎక్కువగా చేసేటప్పుడు. అంటే అక్షేపకునికి శిక్షని తప్పించుకొనే హక్కు లేదు. పరిస్థితిని బట్టి (న్యాయమూర్తులని బట్టి) ఉపయోగితావాద పరిధిలో అది చెయ్యాలా వద్దా అని నిర్ణయిస్తారు."[58]

శాసనోల్లంఘనలో ఎక్కువగా మధ్యతరగతి వారి కంటే పేదవారు ఎక్కువగా నష్టపోతారని గమనించారు. పేదవారు తరచుగా నిర్భంధంద్వారా పొందే ప్రభుత్వ లాభాల కోసం నేర ప్రవృత్తి లేకపోయినా కఠిన శిక్షల్ని పొందుతారు. ఫలితంగా కొన్నిసార్లు ప్రభుత్వ ప్రణాళికలకి వ్యతిరేకంగా పని చేసే ఉద్యమకర్తలు దిగువ-తరగతికి చెందిన తెల్లవారికి, మధ్య తరగతి వారికి నష్టాన్ని కలిగిస్తారు.[59]

గ్రంథ పట్టిక

  • సివిల్ డిస్ఓబీడియన్స్ ,హెన్రీ డేవిడ్ తోరేయు చే రచింపబడిన గ్రంధం
  • మే 68, ఫిలోసఫి ఈస్ ఇన్ ది స్ట్రీట్! , విన్సెంట్ సేస్పెడీస్ చే రచింపబడిన గ్రంధం

ఇవి కూడా చూడండి

వికీవ్యాఖ్యలో ఈ విషయానికి సంబంధించిన వ్యాఖ్యలు చూడండి.
వికీమీడియా కామన్స్‌లో కి సంబంధించిన మీడియా ఉంది.
  • కమిటి అఫ్ 100 (యునైటెడ్ కింగ్డం)
  • మోహన్దాస్ గాంధీ
  • డాక్టర్ మార్టిన్ లూథర్ కింగ్, జూ
    • బర్మింగ్హం కారాగారం నుంచి లేఖ
  • రోసా పార్క్స్, "మదర్ అఫ్ ది సివిల్-రైట్స్ మూమెంట్"
  • జేమ్స్ బెవల్, ది స్ట్రాటజిస్ట్ అఫ్ ది 1960s సివిల్ రైట్స్ మూమెంట్
  • దలై లామా
  • అబలోన్ అలయన్స్ మరియు క్లామ్షేల్ అలయన్స్, అణు విరుద్ధ శక్తుల సమూహాలు
  • క్రిస్టియన్ అరాజకము
  • ప్రామాణికత అభ్యంతరం
  • ప్రత్యక్ష చర్య
  • పత్ర నిరోధన
  • శాసనోల్లంఘనకు ఉదాహరణలు
  • దేశంలో సత్ప్రవర్తన గలవారు
    • లి చామ్బోన్ -సర్-లిగ్నోన్, ఫ్రెంచ్ బ్రెడ్ టౌన్
  • అవిధేయత
  • హెన్రీ డేవిడ్ తోరేయు
  • హంట్ సబూటేజ్
  • Lech Wałęsa
  • భిన్నాభిప్రాయము
  • అహింస
  • అహింస ప్రతిరోధం
  • దోరోతి డె కాతోలిక్ వర్కర్ మూవ్మెంట్ యొక్క సహా-వ్యవస్థాపకుడు
  • ఫిలిప్ బెర్రిగన్ ఉప-జోసేఫియిట్ ప్రీస్ట్ మరియు అహింసా కార్యకర్త
  • డానియల్ బెర్రిగన్ జెసూట్ ప్రీస్ట్ మరియు అహింసా కార్యకర్త
  • పెర్సి షెల్లీ
    • ది మాస్క్ అఫ్ అనార్కి
  • సౌస్విల్లన్స్, భానిసత్వం పై పటిష్టమైన ఉద్యమం
  • పన్ను పై ప్రతిరోధం
  • ట్రే సిట్టింగ్
  • ట్రిడెంట్ ప్లౌషేర్స్, అణుఆయుధాల వ్యతిరేక సమూహం
  • డిఫ్యన్స్ కాంపైన్, సౌత్ ఆఫ్రికా లో యాంటి-అపర్తైడ్ ఉద్యమం.
  • ది వైట్ రోజ్
  • Václav హావెల్

గమనికలు

  1. ↑ Violent Civil Disobedience and Willingness to Accept Punishment, vol. 8, Essays in Philosophy, June 2007
  2. ↑ J Morreall (1976), "The justifiability of violent civil disobedience", Canadian Journal of Philosophy, Canadian Journal of Philosophy, 6 (1): 35–47
  3. ↑ Zunes, Stephen (1999), Nonviolent Social Movements: A Geographical Perspective, Blackwell Publishing{{citation}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  4. ↑ Michael Lerner, Tikkun reader
  5. ↑ "Nonviolent Struggle and the Revolution in East Germany" (PDF).
  6. ↑ "The Orange Revolution". Time Magazine. 12 December 2004. Archived from the original on 4 February 2013. Retrieved 30 April 2010.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 http://www.morrissociety.org/JWMS/SP94.10.4.Nichols.pdf
  8. ↑ తోమస్ వెబర్, "గాంధీ యాస్ డిసిప్లిన్ అండ్ మెంటర్," కేంబ్రిడ్జ్ విశ్వవిద్యాలయ పత్రిక, 2004, pp. 28–29.
  9. ↑ తోమస్ వెబర్, "గాంధీ యాస్ డిసిప్లిన్ అండ్ మెంటర్," కేంబ్రిడ్జ్ విశ్వవిద్యాలయ పత్రిక, 2004, pp. 28.
  10. ↑ ది గోస్పెల్ అప్లైడ్ టు ది ఫుగిటివ్ స్లేవ్ లా[1850]: ఏ సేర్మోన్, బై మయూర్ (1851)
  11. ↑ "ది హైయ్యర్ లా," ఇన్ ఇట్స్ అప్లికేషన్ టు ది ఫుగిటివ్ స్లేవ్ బిల్:... జాన్ నేవెల్ మరియు జాన్ చేస్ లార్డ్ చే (1851)
  12. ↑ ది లిమిట్స్ అఫ్ సివిల్ డిస్ఓబీడియన్స్: ఏ సేర్మోన్ ..., బై నేధనీల్ హాల్ (1851)
  13. ↑ ది డ్యూటీ అండ్ లిమిటేషన్స్ అఫ్ సివిల్ డిస్ఓబీడియన్స్: సామ్యుల్ కోల్కొర్డ్ బార్ట్లెట్ చే ప్రసంగం(1853)
  14. ↑ Marshall Cohen (Spring, 1969), Civil Disobedience in a Constitutional Democracy, vol. 10, The Massachusetts Review, pp. 211–226 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  15. ↑ J. L. LeGrande (Sep., 1967), "Nonviolent Civil Disobedience and Police Enforcement Policy", The Journal of Criminal Law, Criminology, and Police Science, The Journal of Criminal Law, Criminology, and Police Science, 58 (3): 393–404 {{citation}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |DUPLICATE DATA: publisher= ignored (help)
  16. ↑ లెటర్ టు P.K. రావ్, సెర్వంట్స్ అఫ్ ఇండియా సొసైటీ, సెప్టెంబర్ 10, 1935, లెటర్ కోటెడ్ ఇన్ లూయిస్ ఫిస్చార్స్, ది లైఫ్ అఫ్ మహాత్మా గాంధీ, 1వ భాగం, 11వ చాప్టర్, pp. 87-88.
  17. ↑ 17.0 17.1 Rex Martin (Jan., 1970), Civil Disobedience, vol. 80, Ethics, pp. 123–139 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  18. ↑ Ken Kress and Scott W. Anderson (Spring, 1989), Dworkin in Transition, vol. 37, The American Journal of Comparative Law, pp. 337–351 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  19. ↑ 19.0 19.1 19.2 Kimberley Brownlee (9 November 2006), "The communicative aspects of civil disobedience and lawful punishment", Criminal Law and Philosophy, Criminal Law and Philosophy, 1: 179, doi:10.1007/s11572-006-9015-9
  20. ↑ http://www.thirdworldtraveler.com/Health/Civil_Disobedience.html
  21. ↑ Stephen Ellmann (Jan., 1990), "Lawyering for Justice in a Flawed Democracy", Columbia Law Review, Columbia Law Review, 90 (1): 116–190 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  22. ↑ A Primer for Prospective Jurors (PDF), Fully Informed Jury Association
  23. ↑ Bay, Christian, Civil Disobedience, vol. II, International Encyclopedia of the Social Sciences, pp. 473–486
  24. ↑ Stuart M. Brown, Jr., Civil Disobedience, vol. 58, The Journal of Philosophy
  25. ↑ H. J. McCloskey (Jun., 1980), "Conscientious Disobedience of the Law: Its Necessity, Justification, and Problems to Which it Gives Rise", Philosophy and Phenomenological Research, Philosophy and Phenomenological Research, 40 (4): 536–557 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  26. ↑ Harry Prosch (Apr., 1967), Toward an Ethics of Civil Disobedience, vol. 77, Ethics, pp. 176–192 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  27. ↑ 27.0 27.1 Hugo A. Bedau (Oct. 12, 1961), "On Civil Disobedience", The Journal of Philosophy, The Journal of Philosophy, 58 (21): 653–665 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  28. ↑ 28.0 28.1 తోరేయు, హెన్రీ డేవిడ్. సివిల్ డిస్ఓబీడియన్స్ .
  29. ↑ P Herngren (1993), Path of Resistance (PDF), The Practice of Civil Disobedience
  30. ↑ Gross, Robert A. (Oct. 2005), Quiet War With The State; Henry David Thoreau and Civil Disobedience., The Yale Review, pp. 1–17 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  31. ↑ Brown case e-mails investigated, Union-Leader, Jun. 21, 2007 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  32. ↑ Clark, Dick (April 22, 2008), LewRockwell.com Disobedience and the Libertarian Division of Labor http://www.lewrockwell.com/orig8/clark-d5.htmltitle=Civil Disobedience and the Libertarian Division of Labor {{citation}}: Check |url= value (help); Missing or empty |title= (help)
  33. ↑ Jeffrey S. Juris (2005), "The New Digital Media and Activist Networking within Anti-Corporate Globalization Movements", Annals of the American Academy of Political and Social Science, Annals of the American Academy of Political and Social Science, 597 (Cultural Production in a Digital Age): 189–208
  34. ↑ Kayla Starr, The Role of Civil Disobedience in Democracy, Civil Liberties
  35. ↑ వాట్ట్స్ v. ఇండియాన , 338 U.S. 49 (1949)
  36. ↑ A Postscript to the Miranda Project: Interrogation of Draft Protestors, vol. 77, John Griffiths and Richard E. Ayres, Dec., 1967, pp. 300–319 {{citation}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |DUPLICATE DATA: publisher= ignored (help)
  37. ↑ Rules for Engaging in Civil Disobedience, Free State Project
  38. ↑ Civil Disobedience Training (PDF), ACT-UP, 2003
  39. ↑ Hurst, John (1978), A-plant protestors being freed, Los Angeles Times {{citation}}: Unknown parameter |DUPLICATE DATA: date= ignored (help)
  40. ↑ 40.0 40.1 National Lawyers Guild, LA Chapter, Questions and Answers about Civil Disobedience and the Legal Process (PDF)
  41. ↑ Paul F. Power (Mar., 1970), On Civil Disobedience in Recent American Democratic Thought, vol. 64, The American Political Science Review, pp. 35–47 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  42. ↑ Mirelle Cohen (Oct., 2007), vol. 35, Teaching Sociology, pp. 391–392 {{citation}}: Check date values in: |date= (help); Missing or empty |title= (help)
  43. ↑ Nick Gier (January 15, 2006), Three Principles of Civil Disobedience: Thoreau, Gandhi, and King, Lewiston Morning Tribune
  44. ↑ Steven E. Barkan (Oct., 1979), Strategic, Tactical and Organizational Dilemmas of the Protest Movement against Nuclear Power, vol. 27, Social Problems, pp. pp. 19–37 {{citation}}: |pages= has extra text (help); Check date values in: |date= (help)
  45. ↑ Thomas Morawetz (Summer, 1986), Reconstructing the Criminal Defenses: The Significance of Justification, vol. 77, The Journal of Criminal Law and Criminology (1973-), pp. 277–307 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  46. ↑ Arthur W. Munk (Sep., 1971), Civil Disobedience: Conscience, Tactics, and the Law, vol. 397, Annals of the American Academy of Political and Social Science, pp. 211–212 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  47. ↑ Robert T. Hall (Jan., 1971), Legal Toleration of Civil Disobedience, vol. 81, Ethics, pp. 128–142 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  48. ↑ Michael Bayles (Sep., 1970), The Justifiability of Civil Disobedience, vol. 24, The Review of Metaphysics, pp. 3–20 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  49. ↑ Leslie J. Macfarlane (Oct., 1968), Justifying Political Disobedience, vol. 79, Ethics, pp. 24–55 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  50. ↑ U.S. v. Schoon, 939 F2d 826 (July 29, 1991).
  51. ↑ Hughes, Graham (1968), Civil Disobedience and the Political Question Doctrine, vol. 43, N.Y.U. L. Rev., p. 1
  52. ↑ Steven M. Bauer and Peter J. Eckerstrom (May, 1987), The State Made Me Do It: The Applicability of the Necessity Defense to Civil Disobedience, vol. 39, Stanford Law Review, pp. 1173–1200 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  53. ↑ James L. Cavallaro, Jr. (Jan., 1993), The Demise of the Political Necessity Defense: Indirect Civil Disobedience and United States v. Schoon, vol. 81, California Law Review, pp. 351–385 {{citation}}: Check date values in: |date= (help)
  54. ↑ Robert Surbrug, Beyond Vietnam: The Politics of Protest in Massachusetts, 1974-1990
  55. ↑ http://www.fija.org/docs/JG_If_You_are_Facing_Charges.pdf
  56. ↑ 18 U.S.C. § 3553
  57. ↑ 3. The Basic Approach (Policy Statement), 2009 Federal Sentencing Guidelines Manual
  58. ↑ Judgments - Sepet (FC) and Another (FC) (Appellants) v. Secretary of State for the Home Department (Respondent), 20 March 2003
  59. ↑ Eric Sheptock (July 09, 2010), Risky Business: The Harsh Punishments for Civil Disobedience {{citation}}: Check date values in: |date= (help)

బాహ్య లింకులు

మూస:Social and political philosophy

"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=శాసనోల్లంఘన_భావన&oldid=1467793" నుండి వెలికితీశారు