కన్హోపాత్ర
కన్హోపాత్ర (లేదా కన్హుపాత్ర ) 15వ శతాబ్దపు మరాఠీ సెయింట్-కవి, హిందూమతంలోని వార్కారీ శాఖచే గౌరవించబడినది. కన్హోపాత్ర గురించి చాలా తక్కువగా తెలుసు. [1] చాలా సాంప్రదాయ కథనాల ప్రకారం, కన్హోపాత్ర ఒక వేశ్య, నృత్య-అమ్మాయి. బీదర్‌లోని బాద్షా (రాజు) ఉంపుడుగత్తె కాకుండా, వార్కరీల పోషకుడైన హిందూ దేవుడు విఠోబాకు లొంగిపోవాలని ఆమె ఎంచుకున్నప్పుడు ఈ కథనాలు సాధారణంగా ఆమె మరణంపై దృష్టి పెడతాయి. ఆమె పండర్‌పూర్‌లోని విఠోబా మధ్య మందిరంలో మరణించింది. ఆలయ ఆవరణలో సమాధి ఉన్న ఏకైక వ్యక్తి ఆమె. కన్హోపాత్ర మరాఠీ ఓవి, అభంగ కవిత్వాన్ని విఠోబా పట్ల ఆమెకున్న భక్తిని, ఆమె ధర్మాన్ని తన వృత్తితో సమతుల్యం చేసుకోవడానికి ఆమె చేసిన పోరాటాన్ని తెలియజేస్తుంది. తన కవిత్వంలో, ఆమె విఠోబాను తన రక్షకునిగా ఉండమని, తన వృత్తి బారి నుండి విడుదల చేయమని వేడుకుంది. ఆమె అభంగాలలో దాదాపు ముప్పై మంది మనుగడ సాగించారు, నేటికీ పాడటం కొనసాగిస్తున్నారు. ఏ గురువు, మగ వార్కారీ సాధువు లేదా పరంపర (సంప్రదాయం లేదా వంశం) మద్దతు లేకుండా కేవలం తన భక్తి ఆధారంగా సన్యాసం పొందిన ఏకైక మహిళా వార్కారీ సన్యాసి ఆమె.
జీవితం[మార్చు]
శతాబ్దాలుగా వచ్చిన కథల ద్వారా కన్హోపాత్ర చరిత్ర తెలుస్తుంది. బీదర్ బాద్షా ఆమెను కోరినప్పుడు ఆమె వేశ్య శామా, విఠోబా ఆలయంలో ఆమె మరణం గురించి చాలా కథనాలు అంగీకరిస్తున్నాయి. అయితే, సదాశివ మలగుజార్ (ఆమె తండ్రి అని ఆరోపించిన), హౌసా పనిమనిషి పాత్రలు అన్ని ఖాతాలలో కనిపించవు. కన్హోపాత్ర విఠోబా ప్రధాన దేవాలయం ఉన్న పంఢర్‌పూర్ సమీపంలోని మంగళవేద పట్టణంలో నివసించే శామా లేదా శ్యామా అనే ధనిక వేశ్య, వేశ్య కుమార్తె. [2] [3] కన్హోపాత్రతో పాటు, మంగళవేధే వార్కారీ సాధువులు చోఖమేలా, దామాజీలకు కూడా జన్మస్థలం. [4] కన్హోపాత్ర తండ్రి ఎవరనేది షామాకు ఖచ్చితంగా తెలియదు, కానీ అది పట్టణానికి అధిపతి సదాశివ మలగుజర్ అని అనుమానించాడు. కన్హోపాత్రా తన బాల్యాన్ని తన తల్లి యొక్క రాజభవన గృహంలో గడిపింది, అనేక మంది పనిమనిషిచే సేవ చేయబడింది, కానీ ఆమె తల్లి వృత్తి కారణంగా, కన్హోపాత్రా యొక్క సామాజిక స్థితి తక్కువగా ఉంది. [2] కన్హోపాత్రా చిన్నతనం నుండే నృత్యం, పాటలలో శిక్షణ పొందింది, తద్వారా ఆమె తన తల్లి వృత్తిలో చేరింది. ఆమె ప్రతిభావంతులైన నర్తకి, గాయనిగా మారింది. ఆమె అందాన్ని అప్సర (స్వర్గపు అప్సరస) మేనకతో పోల్చారు. [5] కన్హోపాత్ర బాద్షా (ముస్లిం రాజు)ని సందర్శించాలని షమా సూచించాడు, అతను ఆమె అందాన్ని ఆరాధిస్తాడు, ఆమె డబ్బు, నగలను బహుమతిగా ఇస్తాడు, కానీ కన్హోపాత్ర సున్నితంగా తిరస్కరించాడు. [5] కన్హోపాత్రను వివాహం చేసుకోవాలని షామా కోరుకున్నాడని, కానీ కన్హోపాత్ర తన కంటే అందంగా ఉన్న వ్యక్తిని వివాహం చేసుకోవాలని కోరుకున్నాడని సాంప్రదాయ కథలు చెబుతున్నాయి. [6] [5] [7] కాన్హోపాత్ర వివాహం నిషిద్ధమని పండితుడు తారా భావల్కర్ పేర్కొన్నాడు, ఎందుకంటే ఒక వేశ్య కుమార్తె వివాహం చేసుకోవడం సామాజికంగా ఆమోదయోగ్యం కాదు.[8] కన్హోపాత్ర వేశ్య జీవితంలోకి బలవంతంగా ప్రవేశించిందని చాలా కథనాలు చెబుతున్నాయి, అయితే ఆమె దానిని అసహ్యించుకుంది, [9] [10] అయితే కొందరు కన్హోపాత్ర వేశ్యగా మారడానికి గట్టిగా నిరాకరించారని చెప్పారు. కొంతమంది రచయితలు ఆమె వేశ్యగా కూడా పని చేసి ఉండవచ్చని భావిస్తున్నారు.[11]
భక్తి మార్గం[మార్చు]
సదాశివ మలగుజర్, కన్హోపాత్ర తండ్రి, కన్హోపాత్ర అందం గురించి విని, ఆమె నృత్యాన్ని చూడాలని కోరుకున్నాడు, కానీ కన్హోపాత్ర నిరాకరించాడు. దాని ప్రకారం, సదాశివ కన్హోపాత్ర, షామాను వేధించడం ప్రారంభించాడు. అతను కన్హోపాత్ర తండ్రి అని, వారిని విడిచిపెట్టాలని శామా అతనిని ఒప్పించడానికి ప్రయత్నించాడు, కానీ సదాశివ ఆమెను నమ్మలేదు. అతను తన వేధింపులను కొనసాగించడంతో, శామా సంపద నెమ్మదిగా క్షీణించింది. చివరికి, షామా సదాశివుడికి క్షమాపణలు చెప్పాడు, అతనికి కన్హోపాత్రను బహుకరిస్తానని ప్రతిపాదించాడు. కన్హోపాత్రా, అయితే, వృద్ధాప్య పనిమనిషి హౌసా సహాయంతో, పనిమనిషిగా మారువేషంలో పంధర్‌పూర్‌కు పారిపోయింది. కొన్ని ఇతిహాసాలలో, హౌసా-వర్కరీగా వర్ణించబడింది-కన్హోపాత్ర యొక్క భక్తి ప్రయాణానికి ఘనత ఉంది. ఇతర ఖాతాలు పంధర్‌పూర్‌లోని విఠోబా ఆలయానికి వెళ్లే మార్గంలో కన్హోపాత్ర ఇంటిని దాటిన వార్కారీ యాత్రికులకు జమ చేస్తాయి. ఒక కథనం ప్రకారం, ఉదాహరణకు, ఆమె ప్రయాణిస్తున్న వార్కారీని విఠోబా గురించి అడిగింది. విఠోబా "ఉదారవంతుడు, తెలివైనవాడు, అందమైనవాడు, పరిపూర్ణుడు" అని, అతని కీర్తి వర్ణించలేనిది, అతని అందం అందాల దేవత అయిన లక్ష్మిని మించిపోయిందని వార్కారీ చెప్పాడు. [12] విఠోబా ఆమెను భక్తురాలిగా అంగీకరిస్తారా అని కన్హోపాత్ర అడిగాడు. పనిమనిషి కుబ్జా, పాపాత్ముడైన రాజు అజామిళ, " అంటరాని " సాధువుగా పిలవబడే చోఖమేలాను అంగీకరించినట్లుగా విఠోబా ఆమెను అంగీకరిస్తాడని వార్కారీ ఆమెకు హామీ ఇచ్చాడు. ఈ హామీ పంఢరపూర్ వెళ్లాలనే ఆమె సంకల్పానికి బలం చేకూర్చింది. సదాశివుడు కనిపించని పురాణం యొక్క సంస్కరణల్లో, కన్హోపాత్ర వెంటనే పంధర్‌పూర్‌కు బయలుదేరుతుంది-విఠోబాను కీర్తిస్తూ-వార్కారీ యాత్రికులతో లేదా ఆమె తల్లిని పంఢర్‌పూర్‌కు తీసుకువెళ్లడానికి రప్పిస్తుంది. [13] [12] [14] [15]
మూలాలు[మార్చు]
- ↑ Kunte, Madhvi (कुंटे, माधवी) (2 July 2009). "कान्होपात्रा (Kanhopatra)". Maharashtra Times (in మరాఠీ). The Times Group. p. 2. Retrieved 2009-09-29.
{{cite news}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ 2.0 2.1 Kunte, Madhvi (कुंटे, माधवी) (2 July 2009). "कान्होपात्रा (Kanhopatra)". Maharashtra Times (in మరాఠీ). The Times Group. p. 2. Retrieved 2009-09-29.
{{cite news}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ See Mahīpati; Abbott, Justin Edwards; Godbole, Narhar R. (1988). "39: verses 1:80". Stories of Indian Saints: An English Translation of Mahipati's Marathi Bhaktavijaya. Motilal Banarsidass. pp. 78–84. ISBN 81-208-0469-4. for a complete translation of Bhaktavijaya.
- ↑ Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified
- ↑ 5.0 5.1 5.2 See Mahīpati; Abbott, Justin Edwards; Godbole, Narhar R. (1988). "39: verses 1:80". Stories of Indian Saints: An English Translation of Mahipati's Marathi Bhaktavijaya. Motilal Banarsidass. pp. 78–84. ISBN 81-208-0469-4. for a complete translation of Bhaktavijaya.
- ↑ Kunte, Madhvi (कुंटे, माधवी) (2 July 2009). "कान्होपात्रा (Kanhopatra)". Maharashtra Times (in మరాఠీ). The Times Group. p. 2. Retrieved 2009-09-29.
{{cite news}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Ranade pp. 190–91
- ↑ Tara Bhavalkar quoted in Rosen, Steven (1996). Vaiṣṇavī: women and the worship of Krishna. Motilal Banarsidass Publishers. p. 165.
- ↑ Sellergren p. 226
- ↑ Mokashi-Punekar, Rohini (2006). Ditmore, Melissa Hope (ed.). Encyclopedia of Prostitution and Sex Work (1 ed.). USA: Greenwood Publishing Group. p. 237. ISBN 978-0-313-32968-5.
- ↑ Aklujkar p. 126
- ↑ 12.0 12.1 See Mahīpati; Abbott, Justin Edwards; Godbole, Narhar R. (1988). "39: verses 1:80". Stories of Indian Saints: An English Translation of Mahipati's Marathi Bhaktavijaya. Motilal Banarsidass. pp. 78–84. ISBN 81-208-0469-4. for a complete translation of Bhaktavijaya.
- ↑ Kunte, Madhvi (कुंटे, माधवी) (2 July 2009). "कान्होपात्रा (Kanhopatra)". Maharashtra Times (in మరాఠీ). The Times Group. p. 2. Retrieved 2009-09-29.
{{cite news}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified
- ↑ Kher, B G (1979). "Mahārāshṭra Women saints". In Swami Ghanananda, John Stewart-Wallace (ed.). Women Saints of East and West. Hollywood: Vedanta Press. p. 62. ISBN 978-0-87481-036-3.