మనుస్మృతి

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search

మనుస్మృతి (సంస్కృతం: मनुस्मृति) ) పురాతనమైన హిందూ ధర్మశాస్త్రాలలో ఒకటి. దీన్ని మనుధర్మ శాస్త్రం, మానవ ధర్మ శాస్త్రం, మను చట్టాలు అని కూడా పిలుస్తారు, ఇది హిందూమతంలోని అనేక ధర్మశాస్త్రాలలో అనేక చట్టపరమైన గ్రంథాలు, రాజ్యాంగాలలో ఒకటి.[1][2] సా.శ పూర్వం 200 - సా. శ. 200 మధ్య మను అనే ఋషి వ్రాశాడు. మనుస్మృతిని మొదటిసారిగా 1776 లో సర్ విలియమ్ జోన్స్ అను అంగ్లేయుడు ఆంగ్లంలో తర్జుమా చేశాడు.[3][4] దీనిని ఈ శా సంప్రదాయం ప్రకారం మనుస్మృతి బ్రహ్మ వాక్కుల సంపుటి అని నమ్మకం. దీనిలో మొత్తం 12 అధ్యాయాలు, [5] 2,684 శ్లోకాలు ఉన్నాయని చరిత్రకారుడు నరహర్ కురుంద్కర్ (1932-1982) పేర్కొన్నాడు. నరహర్ కురుంద్కర్ పేర్కొన్న వాటి ప్రకారం ''మనుస్మృతి క్రీస్తు పూర్వం రెండు, మూడు దశాబ్దాలలో ప్రారంభించి ఉండొచ్చు. మొదటి అధ్యాయంలో నాలుగు శకాల గురించి, నాలుగు వర్ణాలను, వారి వృత్తుల గురించి, బ్రాహ్మణుల గొప్పతనం వంటివి ఉన్నాయి. రెండో అధ్యాయంలో బ్రహ్మచర్యం గొప్పతనం, యజమానికి చేయాల్సిన సేవ, మూడో అధ్యాయంలో వివాహ పద్ధతులను, పూర్వీకులకు చేయాల్సిన కర్మల (శ్రాద్ధములు) తెలిపారు. నాలుగో అధ్యాయంలో ఒక గృహస్థ ధర్మం, విసర్జించే ఆహార పదార్థాలను (తినకూడనవి), 21 రకాల నరకాల వివరించాడు. ఐదో అధ్యాయంలో మహిళల బాధ్యతలను, ఆరో అధ్యాయంలో సన్యాసి విధులు, ఏడో అధ్యాయంలో రాజు బాధ్యతలను, ఎనిమిదో అధ్యాయంలో నిత్య జీవితంలోని విషయాలు, నేరాలు, న్యాయం మొదలైనవి, తొమ్మిదో అధ్యాయంలో వారసత్వ వివరాలను, పదో అధ్యాయంలో వర్ణ సాంకర్యం, పదకొండో అధ్యయంలో పాపాలను, పన్నెండో అధ్యాయంలో మూడు రకాల పుణ్యాలు, వేదాల ప్రాశస్త్యం ఉన్నాయని కురుంద్కర్ తెలిపాడు[6]

చరిత్ర

[మార్చు]

ప్రాచీన భారతదేశంలో, ఋషులు చేతివ్రాతలతో సమాజం ఎలా నడుచుకోవాలో వారి ఆలోచనలను తరచుగా వ్రాసారు. చేతిరాతలుతో వ్రాసిన చాలా విషయాలు పరస్పర విరుద్ధంగా ఉన్నందున మనుస్మృతి అసలు రూపం మార్చబడిందని నమ్ముతారు.[7] మనుస్మృతి చేతివ్రాతలు యాభైకి పైగా ప్రసిద్ధి చెందాయి, అయితే 18వ శతాబ్దం నుండి "కులుక భట్ట వ్యాఖ్యానంతో కూడిన కోల్‌కతా (గతంలో కలకత్తా) చేతివ్రాత" అని మొదట కనుగొనబడిన, అత్యంత అనువదించబడిన, ఊహించబడిన ప్రామాణికమైన సంస్కరణ.[8] ఆధునిక స్కాలర్‌షిప్ ఈ ఊహాజనిత ప్రామాణికత అబద్ధమని పేర్కొంది. భారతదేశంలో కనుగొనబడిన మనుస్మృతి వివిధ చేతివ్రాతలు ఒకదానికొకటి అసంగతంగా ఉన్నాయి. వాటిలోనే, దాని ప్రామాణికత, చొప్పించడం, తరువాతి కాలంలో వచనంలోకి చేసిన అంతరాయాలు గురించి ఆందోళనలను పెంచుతున్నాయి.[9]

కొలమాన వచనం సంస్కృతంలో ఉంది, ఇది సాశ.పూ. 2వ శతాబ్దం నుండి సాశ. 3వ శతాబ్దం నాటికి రాసిన వివిధ విధులు, హక్కులు, చట్టాలు, ప్రవర్తన, వంటి ధర్మ వివిధ రకాలు విషయాలపై మను (స్వయంభువ) భృగులు ఇచ్చిన ఉపన్యాసం వలె ప్రదర్శించబడుతుంది. వచన ప్రభావం చారిత్రాత్మకంగా భారతదేశం వెలుపల వ్యాపించింది. మయన్మార్, థాయిలాండ్ మధ్యయుగ బౌద్ధమత చట్టం కూడా మనుకి ఆపాదించబడింది, [8][10] ఈ గ్రంథం కంబోడియా ఇండోనేషియాలోని గత హిందూ రాజ్యాలను ప్రభావితం చేసింది.[11]

బ్రిటీష్ భాషా శాస్త్రవేత్త సర్ విలియం జోన్స్ 1776లో ఆంగ్లంలోకి అనువదించబడిన మొట్టమొదటి సంస్కృత గ్రంథాలలో మను చట్టాలు ఒకటి.[12] and w ఈస్ట్ ఇండియా కంపెనీ నిర్వహించే ఎన్‌క్లేవ్‌ల కోసం హిందూ న్యాయ నియమావళిని రూపొందించడానికి ఉపయోగించబడింది.[3][4]

కొన్ని ముఖ్యమైన విషయాలు

[మార్చు]
  • బ్రాహ్మణులను వేద పండితులు, గురువులుగా, క్షత్రియులు పరిపాలకులుగా, వైశ్యులు వ్యాపారులు, వ్యవసాయదారులుగా, శూద్రులు సేవకులుగా ఆశీర్వదించాడు మనువు.
  • 8 సంవత్సరాల బ్రాహ్మణుడికి, 11 సంవత్సరాల క్షత్రియుడికి, 12 సంవత్సరాల వైశ్యుడుకి ఉపనయనం జరుపవలెను.
  • గురువు బ్రాహ్మణుడి ప్రతిరూపం, తండ్రి ప్రజాపతి రూపం, తల్లి భూదేవి రూపం, పెద్ద సోదరుడు తన స్వరూపం.
  • స్త్రీలు తమ సోదరుల చేతను, తండ్రుల చేతను, భర్తల చేతను, మరుదుల చేతను గౌరవించబడవలెను, ఆరాధించబడవలెను.
  • స్త్రీలు గౌరవింపబడిన చోట దేవుళ్ళు ఆనందించుదురు. గౌరవింపబడనిచోట ఎటువంటి కార్యాలు చేసినా ఫలితము ఉండదు.
  • స్త్రీలు బాధపడిన కుటుంబం సర్వనాశనమవుతుంది. వారు సంతోషించిన కుటుంబం ఆశీర్వదింపబడుతుంది.
  • పురుషులు తమ క్షేమం కోసం వస్త్రములతోను, ఆభరణాలతోను, స్త్రీలను గౌరవించాలి.
  • భార్య పట్ల భర్త, భర్త పట్ల భార్య ఆనందించిన కుటుంబం కలకాలం వర్ధిల్లుతుంది.
  • ఇంటి పనుల్లోను, గృహోపకరణాలు శుభ్రపరచుటలోను, ఆర్థిక విషయాల్లో స్త్రీ తెలివిగా, చురుకుగా ఉండాలి.

ఇంకా చదవండి

[మార్చు]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. Manusmriti, The Oxford International Encyclopedia of Legal History (2009), Oxford University Press, ISBN 978-0195134056, See entry for Manusmriti
  2. Patrick Olivelle (2005), Manu's Code of Law, Oxford University Press, ISBN 978-0195171464, pp. 18–19, 41
  3. 3.0 3.1 P Bilimoria (2011), "The Idea of Hindu Law", Journal of the Oriental Society of Australia, Volume 43, pp. 103–130
  4. 4.0 4.1 Donald Davis (2010), The Spirit of Hindu Law, Cambridge University Press, ISBN 978-0521877046, pp. 13–16, 166–179
  5. నల్లందిఘళ్ లక్ష్మీనరసింహాచార్యులు(అను.) (2000). మనుస్మృతి.
  6. gotelugu.com. "మధ్యయుగాల్లో రాజ్యమేలిన మను రాజ్యాంగం | Gotelugu.com". gotelugu.com. Retrieved 2023-01-18.
  7. "Flood (1996)". p. 56.
  8. 8.0 8.1 Steven Collins (1993), The discourse of what is primary, Journal of Indian philosophy, Volume 21, pp. 301–393
  9. G. Srikantan (2014), Thomas Duve (ed.), Entanglements in Legal History, Max Planck Institute: Germany, ISBN 978-3944773001, p. 123
  10. Patrick Olivelle (2005), Manu's Code of Law, Oxford University Press, ISBN 978-0195171464, pp. 3–4
  11. Robert Lingat (1973), The Classical Law of India, University of California Press, ISBN 978-0520018983, p. 77
  12. "Flood (1996)". p. 56.

వెలుపలి లంకెలు

[మార్చు]