కాంతానగర్ దేవాలయం (బంగ్లాదేశ్)
| కాంటాజీవ్ ఆలయం | |
|---|---|
.JPG) | |
| స్థానం | |
| దేశం: | బాంగ్లాదేశ్ |
| రాష్ట్రం: | రంగాపూర్ దేవాలయం |
| జిల్లా: | దినాజ్ పూర్ జిల్లా |
| భౌగోళికాంశాలు: | 25°47′26″N 88°40′00″E / 25.79056°N 88.66667°E |
| నిర్మాణశైలి, సంస్కృతి | |
| నిర్మాణ శైలి: | నవరత్న |
| చరిత్ర | |
| నిర్మాత: | రాజా రామ్ నాథ్ |
కాంతానగర్ దేవాలయంను సాధారణంగా కాంతాజీ టెంపుల్ లేదా కాంటాజెవ్ టెంపుల్ అని పిలుస్తారు (బెంగాలీ: কান্তজীর মন্দির) కాంతానగర్, బంగ్లాదేశ్‌లోని దినాజ్‌పూర్‌లో చివరి-మధ్యయుగ హిందూ దేవాలయం. కాంటాజీవ్ ఆలయం 18వ శతాబ్దానికి చెందిన ఒక మతపరమైన భవనం. ఈ దేవాలయం శ్రీ కృష్ణుడికి చెందినది. ఇది బెంగాల్‌లోని రాధా-కృష్ణ ఆరాధన (చిరస్మరణీయ ప్రేమ కలయిక)లో అత్యంత ప్రాచుర్యం పొందింది. ఈ ఆలయం కృష్ణుడు, అతని భార్య రుక్మిణికి అంకితం చేయబడింది. ఇది మహారాజా ప్రాణ్ నాథ్ చేత నిర్మించబడింది, దీని నిర్మాణం 1704 CEలో ప్రారంభమైంది. 1722 CEలో అతని కుమారుడు రాజా రామ్‌నాథ్ పాలనలో ముగిసింది. ఇది బంగ్లాదేశ్‌లోని టెర్రకోట ఆర్కిటెక్చర్‌కు ఒక ఉదాహరణ, ఒకప్పుడు తొమ్మిది స్పైర్లు ఉండేవి, అయితే 1897లో సంభవించిన భూకంపం కారణంగా అన్నీ నాశనమయ్యాయి.[1]
ఆర్కిటెక్చర్
[మార్చు]1897 భూకంపం వల్ల సంభవించిన విధ్వంసానికి ముందు ఈ ఆలయాన్ని నవరత్న (తొమ్మిది-కోణాల) శైలిలో నిర్మించారు. గోడల ఉపరితలం అపారమైన దీర్ఘచతురస్రాకార ఆకారాలు కలిగి ఉంటాయి. చతురస్రాకార ప్యానెల్‌లు, సెంట్రల్ ఆర్చ్‌వే, సెంట్రల్ మిహిరాబ్ ప్రాముఖ్యతను కొంచెం పెద్దదిగా చేసి, బయటి దిశల్లో ప్రొజెక్ట్ చేయబడిన ఫ్రంటన్‌లో అమర్చడం, ఫ్రంటన్‌కు ఇరువైపులా అలంకారమైన టర్రెట్‌ల ఉపయోగం, సెమీ-అష్టభుజి మిరిరాబ్ ఎపర్చర్లు, ఆర్చ్‌వే సగం-గోపురాల క్రింద తెరవడం, పర్షియన్ మ్యూక్వార్నాలు హాఫ్-డోమ్స్ లోపల గారతో పని చేస్తాయి, ఇవి ప్రవేశ ద్వారం, మిహిరాబ్ గూళ్లు, నిర్మించిన మెడలతో గోపురం ఉబ్బెత్తు రూపురేఖలు, లోటస్, కలశ ముగింపులతో అష్టభుజి డ్రమ్స్‌పై గోపురాలు కిరీటం మూలకాలుగా ఉంటాయి. గోపురాలకు పరివర్తన దశను రూపొందించడానికి గుండ్రని పెండెంట్‌లు, క్షితిజ సమాంతర మెర్లోన్డ్ పారాపెట్‌ల కంటే ఎత్తైన బహుళ-ముఖ మూల టవర్లు ఉన్నాయి.[2]
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Ghosh, P. (2005). Temple To Love: Architecture And Devotion In Seventeenth-Century Bengal. Indiana University Press. p. 46. ISBN 978-0-253-34487-8.
- ↑ Journey plus - Dinajpur Archived 2009-08-23 at the Wayback Machine.