ఆయ్ రాజవంశం
Ays | |
|---|---|
| రాజధాని |
|
| సామాన్య భాషలు | Tamil Malayalam |
| మతం | Hinduism |
ఆయ్ రాజవంశం మధ్యయుగ కాలంలో కుపాకా అని కూడా పిలువబడింది.[1] భారతీయ పాలక వంశంగా ఇది ద్వీపకల్పం నైరుతి కొనను నియంత్రించింది. ప్రారంభ చారిత్రక కాలం నుండి మధ్యయుగ కాలం వరకు ఇది ఉనికిలో ఉంది.[2] ఈ వంశం సాంప్రదాయకంగా విజిన్జాం నౌకాశ్రయం ఉంది. సారవంతమైన నంజీనాడు ప్రాంతంలో పశ్చిమ ఘాటు పర్వతాల దక్షిణ భాగాల మీద ఆధారపడింది మసాలా ఉత్పత్తి చేస్తుంది.[3][4]
ఆయ్ వంశస్థులు ప్రారంభ చారిత్రాత్మక చారిత్రాత్మక అధిపతులుగా (పల్లవ పూర్వ [5]) ఆయ్లు కేరళ ప్రధాన అధిపతులుగా ఏర్పడ్డారు. మధ్య కేరళలోని చేరాసు ఉత్తరాన ఎలిమలై ముసాకులు ఉన్నారు.[6] గ్రీకు భూగోళ శాస్త్రవేత్త క్లాడియసు టోలెమి (2 వ శతాబ్దం CE) "అయోయి" భూభాగాన్ని బారిసు (పాంబా) నుండి కేప్ కొమొరిను (కన్యాకుమారి) వరకు విస్తరించిందని వర్ణించారు. ఆయ్ల చ్నం ఏనుగు.[3] ఆయి అనే పేరు ప్రారంభ తమిళ పదం "అయ్" నుండి కౌహెర్డు నుండి ఉద్భవించిందని ఊహించబడింది.[7]
మద్యయుగానికి చెందిన ఆయ్ రాజవంశానికి ప్రారంభ చారిత్రవ్పూర్వ-పల్లవ కొండప్రాంత అధిపతులు మూలమని భావిస్తున్నారు.[5]) దక్షిణ భారతదేశం.[2] ఆయ్ రాజ్యం మధ్యయుగ కాలంలో శక్తివంతమైన పాండ్యులు, చోళులు, చేరాలు (కేరళ) మధ్య బఫరు రాజ్యంగా పనిచేసింది.[3] ఆయ్ వంశానికి చెందిన రాజులలో చాదయను కరుణంతను, కరుణంతడక్కను "శ్రీవల్లభా" (r. సా.శ. 856-884), విక్రమాదిత్య "వరగుణ" ప్రాముఖ్యత కలిగి ఉన్నారు.[6] ఆయ్ రాజ్యంలో (సా.శ. ప్రస్తుత త్రివేండ్రం సమీపంలో ఎక్కడో ఉన్న కాంటాలూరు వద్ద ప్రసిద్ధ బ్రాహ్మణ సలై ఉంది. సాలై రాజ్యాన్ని చోళ చక్రవర్తి మొదటి రాజరాజచోళుడు (సా.శ. 985-1014 ఆక్రమించొ [8]) సాలాయిని తొలగించారు. (సా.శ.988) [6] 10 వ శతాబ్దం వరకు ఈ ప్రాంతంలో ఆయ్ ప్రముఖ శక్తి అని చరిత్రకారులు అనుకుంటారు. .[3]
మధ్యయుగ ఆయ్ వంశస్థులు యాదవ లేదా వృష్ణి వంశానికి చెందినవారని పేర్కొన్నారు. ఈ వాదనను వెనాడు, ట్రావెన్కోరు పాలకులు ముందుకు తెచ్చారు.[9][10] త్రివేండ్రం లోని శ్రీ పద్మనాభ మధ్యయుగ ఆయ్ కుటుంబానికి సంబంధించిన దైవం.[3]
చరిత్ర
[మార్చు]చారిత్రాత్మక దక్షిణ భారతదేశంలోని ప్రధాన కొండ-ముఖ్యులలో ఆయ్ వంశం ఒకటి.[3] ఆయ్ కుటుంబ సభ్యులు - పోడియిలు హిల్సు (ఆయకుడి) - మధ్య కేరళలోని ప్రారంభ చారిత్రాత్మక చేరాలకు సంబంధించినవారు.[6] ప్రారంభ చారిత్రాత్మక కాలం ముగిసే సమయానికి పాండ్యుల ఆధిపత్యం ఆయి భూభాగానికి విస్తరించి ఉండవచ్చు. కలాభ్రా కాలం అని పిలవబడే సమయంలో ఆయ్లు వారి స్వాతంత్ర్యాన్ని పొందారు.[3][6]
తమిళ కవిత్వంలో ఆయ్ అధిపతులు
[మార్చు]ప్రారంభ తమిళ కవితలలో అండిరాను, టిటియను, అతియను వంటి ఆయి ముఖ్యుల అనేకమంది గురించి ప్రస్తావించబడింది.[6]
- పురనానూరులోని ముదమోళియారు ఒడకిళారు, కీరనారు వంటి ప్రారంభ తమిళ కవులతో ఆయ్ ఆండిరను ప్రశంసలు అందుకున్నారు.
[6] దక్షిణ పశ్చిమ కనుమలలో "పోడియిలు మాలా ప్రభువు"గా పురనానూరులో ఆయన ప్రస్తావించబడ్డాడు. ఆయన కొంగు అధిపతులను ఓడించి వారిని అరేబియా సముద్రతీరాల వరకు వెంబడించాడని చెబుతారు. ఆయన చేర అధిపతి అంతువాను చేరలు సమకాలీనుడు.[3]
- ఆయ్ టిటియను (పోడియలు చెల్వాను) ను అగనానూరులో రచయితలు పరానారు భూటపాండ్య (పాండ్య అధిపతి) లు ప్రశంసించారు. అయ్య టిటియను పాండ్య పాలకుడు భూటపాండ్యకు సామంతుడు అని తెలుస్తోంది.[3][6]
- అగనానురులో ఆయ్ టిటియను వారసుడైన ఆయ్ అటియనును రచయితలు పరానారు, మదురై కనక్కాయనార్లను ప్రస్తావించారు. పరానారు, కనక్కాయనారు కూడా భూటపాండ్య వారసుడైన పచుపును ఆయ్ స్థావరం ఆయ్న పోడియిలు మాలాను పాండ్య (అజాకియా పాండ్య) ఆస్తిగా పేర్కొన్నారు.[6]
- ప్రసిద్ధ యుద్ధంలో తలై-యలంకనంలో ఒక పాలకుడు పాల్గొన్నాడు. దీనిలో పాండ్య అధిపతి నేడుంచెళియను తన శత్రువులను ఓడించాడు.[3]
మద్యయుగ దక్షిణభారతంలో ఆయ్ రాజ్యం
[మార్చు]సా.శ.8 వ–10 వ శతాబ్ధాలలో
- చందయను కరుణాంతను (సా.శ.788)
- వేలు రాజు (?) (8 వ శతాబ్ధం ద్వితీయార్ధం)
- కరుణాతదక్కను " శ్రీవల్లభ " (సా.శ.856–884)
- విక్రమాదిత్య వరగుణ (సా.శ.884–911)
సా.శ. 8 వ శతాబ్దంలో మదురై పాండ్యులు చేరరాజవంశం, పశ్చిమ తమిళనాడు, మధ్య కేరళ పాలకులతో నిరంతరం పోరాడారు. మొదటి రాజసింహ పాండ్య (సా.శ. 730-65), జటిలా పరాంతక "వరాగుణ" (సా.శ. 765–815) వంటి రాజులు చేరరాజధాని వంచి-కరూరును కొంగు దేశం ఆక్రమించినట్లు తెలుస్తోంది. సా.శ. 765 ఆధునిక మధ్య కేరళ మినహా పురాతన చేరాల భూభాగం క్రమంగా పాండ్య ఆధిపత్యానికి చేరుకుంది.[11]
సా.శ. 765 పాండ్యరాజు జటిలా పరాంతక ఆయ్ నౌకాశ్రయం విళింజాన్ని కొల్లగొట్టి వెలు అధిపతి (ఆయ్ల అధిపతి) జయించి ఆయ్ రాజ్యాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్నాడు. ఈ దోపిడీ కొడుంగల్లూరు (మాకోటై) కు చెందిన చేర, కులశేఖర పాలకులను సంఘర్షణకు కారణమై సుదీర్ఘమైన పాండ్య-చేరా పోరాటం జరిగింది. సా.శ. 788 లో అరువియూరు కోట (తలాకులం సమీపంలోని అరువిక్కర) వద్ద ఆయ్ అధిపతి చాదయను కరుణంతనుతో పాండ్యులు పోరాటం కొనసాగించారు. సా.శ. 792 లో పాండ్యులు చేర యోధుల మీద విళింజం, కరైకోట్ట (తలాకులం సమీపంలోని కరైకోడు) వద్ద పోరాడుతున్నారు.[6] పాండ్య పాలకుడు మారను చాదయను (8 వ శతాబ్దం చివరి సగం) మద్రాసు మ్యూజియం శాసనం "వెలు మన్నను" అనే ప్రాంతీయ అధిపతి గురించి ప్రస్తావించింది. విళింజం నౌకాశ్రయాన్ని నియంత్రిస్తున్న ఈ అధిపతి ఆయ్ కుటుంబంతో సంబంధం కలిగి ఉండవచ్చు.[12] సా.శ. 8 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో మద్రాసు మ్యూజియం శాసనం వేలు మన్నను కొడుంగల్లూరు అధిపతికి ఆధిపత్యం వచ్చి ఉంటుంది. వెనాడు మధ్యయుగ పాలక కుటుంబం ఈ అధిపతి నుండి ఉద్భవించింది. [3][12]
9 వ శతాబ్దం మధ్య నాటికి పాండ్యులు, చేరాల ఆక్రమణల ఫలితంగా పాత ఆయ్ రాజ్యం రెండు భాగాలుగా విభజించబడింది. [4][6][9] కొల్లం వద్ద ఉన్న స్థావరం వెనాడు చేరరాజ్యంలో స్వయంప్రతిపత్తమైన రాజ్యాలలో ఒకటిగా మారింది.[12] ఆయ్తే ఆయ్ (కుపాక) రాజ్యం, లేదా దానిలో మిగిలి ఉన్న విళింజం వద్ద ఉన్న స్థావరం పాండ్య పాలకుడు శ్రీమర శ్రీవల్లభ (సా.శ.815–862) ఆధిపత్యంలో ఉంది.[2][4][6] పాండ్య రాజు శ్రీవల్లభ సమకాలీను కరుణంతడక్కనును "శ్రీవల్లభ" (సా.శ.856-884) అని పిలుస్తారు. విళింజంలో రాజు శ్రీవల్లభ సాధించిన విజయం గురించి కొన్ని శాసనాలు చెబుతున్నాయి.[4][6]
.jpg)
శ్రీవల్లభ తరువాత పాండ్య సింహాసనం మీద రెండవ వరాగుణ (క్రీ.పూ.862–885) వారసుడుగా అధికారం సాధించాడు.[6] విక్రమాదిత్య "వరగుణ" (సా.శ.884-911) సూచించినట్లుగా విళింజం ఆయి రాజులు పాండ్యులు సామంతులుగా ఉన్నారు. సా.శ. 898 లో విక్రమాదిత్య చేరరాజ్యంలోని శ్రీమూలవాస ఆలయానికి భారీగా బహుమతులు ఇవ్వడం కనిపిస్తుంది (పాలియం రాగి పలకలు, సా.శ. 898). చేరరాజు భార్య ఇరవి నీలి (కిళను అడిగళు) తిరునందిక్కరం వద్ద ఉన్న శివాలయంలో ఆయ్ రాజ్యంలో కనిపిస్తాయి. [6]
సా.శ. 910 లో పాండ్యుల మీద చోళులు విజయం సాధించిన తరువాత వెనాడు ముఖ్యులు ఆయ్ రాజ్యంలో తమ ఆధిపత్యాన్ని విస్తరించాలని నిశ్చయించుకున్నారు.[6] తక్కోలం యుద్ధంలో (సా.శ. 949) చోళుల ఓటమి తరువాత వారి అవకాశం బలహీనపడి ఉండవచ్చు. తక్కోలం వద్ద చోళులు ఓడిపోయిన తరువాత ఆయ్ రాజ్యం చేరాల మద్దతుతో వారి స్వయంప్రతిపత్తిని పునరుద్ధరించి చోళులను ప్రతిఘటించింది. చోళ పాలకుడు కులోతుంగ శాసనం ఆయ్ రాజ్యంలోని కాంటలూరు సాలాయిని "చేర సలై" అని సూచిస్తుంది. వేరా ముఖ్యుల చేరాల పట్ల విధేయత కారణంగా కూటమి ఏర్పరచుకుని కొట్టారు వరకు ఉన్న ప్రాంతమంతా స్వాధీనం చేసుకున్నారు.[6] సాధారణంగా కొడుంగల్లూరు వద్ద చేరపాలకుడి నియంత్రణ 10 వ శతాబ్దంలో ఆయి భూభాగంలోకి వ్యాపించి ఉండవచ్చు. [12]
ప్రస్తుత కన్యాకుమారి జిల్లా దక్షిణ భాగాలు 10 వ శతాబ్దం చివరి వరకు ఆయి అధిపతుల చేత నియంత్రించబడ్డాయి.[12] ప్రస్తుత త్రివేండ్రం సమీపంలో కాంటాలూరు వద్ద ఉన్న ప్రసిద్ధ బ్రాహ్మణ సలై ఆయ్ రాజ్యంలో ఉంది. సాలైను చోళ చక్రవర్తి మొదటి రాజరాజా (సా.శ.985-1014[8]) సా.శ. 988 లో స్వాధీనం చేసుకున్నాడు.[6] త్రివేండ్రం దక్షిణాన ఉన్న ప్రాంతం (పూర్వపు ఆయ్ భూభాగం) 11 వ శతాబ్దంలో చోళుల నియంత్రణలోకి వచ్చింది. శతాబ్దం ప్రారంభ దశాబ్దాలలో చోళులు కొడుంగల్లూరు వంటి నగరాల మీద దాడి చేశారు. కానీ సరైన చేరరాజ్యాన్ని స్వాధీనం చేసుకోవడానికి ఎప్పుడూ ప్రయత్నించలేదు. కొడుంగల్లూరు వద్ద రాజు లొంగిపోవడంతో వారు సంతృప్తి చెందినట్లు తెలుస్తోంది.[12] మొదటి రాజరాజ చోళపాలకుడు రాజాధిరాజా (1044–1054) చేసిన దాడుల తరువాత వెనాడు ముఖ్యులు పాత ఆయ్ ప్రాంతాన్ని తిరిగి స్వాధీనం చేసుకోవడానికి ప్రయత్నించారు. [12]
ఇవి కూడా చూడండి
[మార్చు]మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Narayanan, M. G. S. Perumāḷs of Kerala. Thrissur (Kerala): CosmoBooks, 2013. 179.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Ganesh, K.N. (జూన్ 2009). "Historical Geography of Natu in South India with Special Reference to Kerala". Indian Historical Review. 36 (1): 3–21. doi:10.1177/037698360903600102. ISSN 0376-9836.
- ↑ 3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 3.10 A Survey of Kerala History, A. Sreedhara Menon, D C Books Kerala (India), 2007, ISBN 81-264-1578-9, ISBN 978-81-264-1578-6 [1]
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 Narayanan, M. G. S. 2002. ‘The State in the Era of the Ceraman Perumals of Kerala’, in State and Society in Premodern South India, eds R. Champakalakshmi, Kesavan Veluthat, and T. R. Venugopalan, pp.111–19. Thrissur, CosmoBooks.
- ↑ 5.0 5.1 Gurukkal, Rajan. “DID STATE EXIST IN THE PRE-PALLAVAN TAMIL REGION.” Proceedings of the Indian History Congress, vol. 63, 2002, pp. 138–150.
- ↑ 6.00 6.01 6.02 6.03 6.04 6.05 6.06 6.07 6.08 6.09 6.10 6.11 6.12 6.13 6.14 6.15 6.16 6.17 Narayanan, M. G. S. Perumāḷs of Kerala: Brahmin Oligarchy and Ritual Monarchy: Political and Social Conditions of Kerala Under the Cēra Perumāḷs of Makōtai (c. AD 800 - AD 1124). Thrissur (Kerala): CosmoBooks, 2013. 191 - 193, 435 - 437. [2]
- ↑ A Dictionary Of The Tamil And English Languages, Volume 1, Page 131
- ↑ 8.0 8.1 Noburu Karashmia (ed.), A Concise History of South India: Issues and Interpretations. New Delhi: Oxford University Press, 2014. 122-24.
- ↑ 9.0 9.1 Aiya, V. Nagam. The Travancore State Manual. Vol 1. Part 2. Trivandrum: The Travancore Government Press, 1906 [3]
- ↑ Ganesh, K.N. (ఫిబ్రవరి 1990). "The Process of State Formation in Travancore". Studies in History. 6 (1): 15–33. doi:10.1177/025764309000600102. ISSN 0257-6430.
- ↑ Narayanan, M. G. S. Perumāḷs of Kerala. Thrissur (Kerala): CosmoBooks, 2013. 93.
- ↑ 12.0 12.1 12.2 12.3 12.4 12.5 12.6 Ganesh, K. N. Agrarian Relations and Political Authority in Medieval Travancore (A. D. 1300-1750). Doctoral Thesis. Jawaharlal Nehru University, 1987. 22-25.