ఎల్సా మాహ్లెర్

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
ఎల్సా మహ్లెర్
జననం
ఎల్సా-యుజెనీ మహ్లర్

15 నవంబర్ 1882
మాస్కో, రష్యా
మరణం30 జూన్ 1970
రిహెన్, (బి.ఎస్), స్విట్జర్లాండ్
వృత్తిఉపాధ్యాయురాలు (పాఠశాల, విశ్వవిద్యాలయం) యూనివర్శిటీ ప్రొఫెసర్ (యూనివర్శిటీ ఆఫ్ బాసెల్)
తల్లిదండ్రులుజోసెఫ్ మథియాస్ ఎడ్వర్డ్ మహ్లెర్ లూయిస్ సివర్స్

ఎల్సా మహ్లెర్ (15 నవంబర్ 1882 - 30 జూన్ 1970) రష్యాలో జన్మించిన స్లావిక్ అధ్యయనాలు, జానపద కళల పండితురాలు,1919/20 లో స్విట్జర్లాండ్ కు వచ్చింది, కొత్త సోవియట్ ప్రభుత్వం స్వదేశానికి తిరిగి రావడానికి అనుమతి నిరాకరించింది. 1938లో బాసెల్ విశ్వవిద్యాలయంలో ప్రొఫెసర్ పదవికి నియమితులైన తొలి మహిళగా గుర్తింపు పొందారు.[1][2]

జీవితం

[మార్చు]

ఎల్సా-యుజెనీ మహ్లెర్ మాస్కోలో జన్మించింది, అక్కడ ఆమె తండ్రి జోసెఫ్ మథియాస్ ఎడ్వర్డ్ మహ్లెర్, స్విట్జర్లాండ్కు చెందిన వ్యాపారి-ఇంజనీర్. ఆమె తల్లి, జన్మించిన లూయిస్ సివర్స్ బాల్టిక్ జర్మన్ కమ్యూనిటీ నుండి వచ్చింది[3]. మహ్లెర్ మాస్కోలోని పాఠశాలలో చదివారు. తరువాత ఆమె సెయింట్ పీటర్స్ బర్గ్ లోని బెస్టుజెవ్ కోర్సులు అని పిలువబడే భాషాశాస్త్రం-చరిత్ర విభాగంలో తన తదుపరి విద్యను కొనసాగించింది, ఇది మొత్తం సామ్రాజ్యంలో అతిపెద్ద, అత్యంత ప్రముఖ ఎడ్యుకేషన్ అకాడమీ -, కనీసం ఒక మూలం ప్రకారం - మహిళలను చేర్చుకున్న ఏకైక సంస్థ[4]. తరువాత ఆమె బెర్లిన్, మ్యూనిచ్ లలో క్లాసికల్ ఫిలాలజీ, ఆర్ట్ హిస్టరీని అధ్యయనం చేస్తూ పశ్చిమానికి ప్రయాణించింది, కాని ఆమె డిగ్రీ కోర్సును పూర్తి చేయకుండానే 1913 లో సెయింట్ పీటర్స్ బర్గ్ కు తిరిగి వచ్చింది. ఆగష్టు 1914 లో యుద్ధం ప్రారంభమైంది, తరువాతి కొన్ని సంవత్సరాలు ఆమె సెయింట్ పీటర్స్ బర్గ్ పాఠశాలలలో వరుసగా పనిచేస్తూ ఉపాధ్యాయురాలిగా గడిపింది. రష్యన్ విప్లవం సమయంలో, తరువాతి అంతర్యుద్ధం ప్రారంభ భాగంలో, పాఠశాలలు మూసివేయబడే వరకు ఆమె పెట్రోగ్రాడ్లో బోధించడం కొనసాగించింది[5].

1919 లో మాత్రమే ఆమె అకడమిక్ వృత్తిని ప్రారంభించింది, మాస్కోలోని రష్యన్ అకాడమీ ఆఫ్ సైన్సెస్లో సహాయకురాలిగా ఉద్యోగాన్ని స్వీకరించింది, పురాతన వస్తువుల సేకరణకు బాధ్యత వహిస్తుంది. 1920లో ఆమె స్విట్జర్లాండ్ లో "తదుపరి శిక్షణ సెలవుదినం" చేపట్టింది, అప్పటికి సోవియట్ యూనియన్ గా మారిన ప్రాంతానికి తిరిగి రావాలనుకున్నప్పుడు అక్కడి అధికారులు ఆమెను తిరిగి అనుమతించడానికి నిరాకరించారు. బహుశా ఆమెను బహిష్కరించాలని వారు నిర్ణయించుకున్నట్లు తెలుస్తోంది. దీంతో ఆమె బాసెల్ లోనే ఉండిపోయింది.

అంతకు ముందు సంవత్సరం అకడమిక్ వృత్తిని ప్రారంభించిన ఎల్సా మహ్లెర్ దానిని కొనసాగించాలని నిశ్చయించుకుంది, కాని ఆమె ఇప్పటివరకు చదివిన సబ్జెక్టులలో కాదు. బదులుగా ఆమె రష్యన్ చదువుల వైపు మళ్లింది. ఆమె పుట్టుక, పెంపకం, విద్య, బోధనా అనుభవం ఇవన్నీ ఇందుకు తోడ్పడ్డాయి. అయితే ఆమె అనుసరించిన మార్గం సంప్రదాయానికి చాలా దూరంగా ఉంది. 1924 లో పురాతన మెగారాన్ సిరామిక్ బీకర్ల వ్యాపారంపై పరిశోధనకు బదులుగా ఆమె బాసెల్ విశ్వవిద్యాలయం నుండి డాక్టరేట్ పొందింది. ఆమె పరిశోధన పురావస్తు శాస్త్రం ఆధారంగా ఉన్నప్పటికీ, ఆమె దానిని తయారు చేస్తున్నప్పుడు రష్యన్ లో లెక్చరర్ గా విశ్వవిద్యాలయ పదవిని పొందడానికి కూడా ప్రయత్నించింది. ఏప్రిల్ 1923లో ఆమె విజయవంతమైంది, ఇప్పుడు ఆమె ఎంచుకున్న వృత్తిని కొత్త పట్టుదలతో అనుసరించింది. ఆమె 1928 లో బాసెల్ లో కూడా తన హబిలిటేషన్ ను ఉత్తీర్ణత సాధించింది, ఇది చాలా పరిస్థితులలో దీర్ఘకాలిక విద్యా వృత్తికి మార్గం తెరిచింది. ఈ సారి ఆమె పరిశోధనా వ్యాసం "రష్యన్ మరణ మంత్రం"కు సంబంధించినది. ఆ తర్వాత పదేళ్లపాటు విశ్వవిద్యాలయంలో ప్రివటోజ్ గా పనిచేశారు.[6]

బోధన, పరిశోధన

[మార్చు]

నలభై సంవత్సరాలకు పైగా ఎల్సా మహ్లెర్ రష్యన్ భాష, సాహిత్యం, కళలను బోధించారు. ప్రొఫెసర్ అయ్యాక కూడా ఆమె అన్ని స్థాయిల్లో భాషా బోధనను కొనసాగిస్తూనే ఉన్నారు. వివిధ రకాల అకడమిక్ విభాగాలకు చెందిన తరతరాలుగా విద్యార్థులు, పాఠ్యప్రణాళిక అవసరం లేని అనేక మంది ఇతరులు రష్యన్ భాషను ఆమె ద్వారా పరిచయం చేశారు లేదా దాని గురించి ఇప్పటికే ఉన్న పరిజ్ఞానాన్ని పెంపొందించుకోవడానికి సహాయపడ్డారు. 1929, 1945 మధ్య స్విట్జర్లాండ్ చుట్టుపక్కల దేశాలన్నీ సోవియట్ యూనియన్ తో పొత్తుతో లేదా వ్యతిరేకంగా తీవ్రమైన యుద్ధంలో నిమగ్నమైనందున, రష్యన్ భాషా నైపుణ్యాలు ప్రత్యేకంగా డిమాండ్ చేయబడ్డాయి, 1944 లో ఆమె ఒక రష్యన్ భాషా పాఠ్యపుస్తకాన్ని ప్రచురించింది. ఆ తర్వాత 1946లో 'రష్యన్ రీడర్' అనే పుస్తకాన్ని రూపొందించారు.[7]

ఆమె ఉపన్యాసాలు మొత్తం రష్యన్ అధ్యయనాల శ్రేణిని స్వీకరించాయి. అయితే ప్రధాన దృష్టి పందొమ్మిదవ, ఇరవయ్యో శతాబ్దపు రష్యన్ సాహిత్యంపై ఉంది. ఆమె ఎ హిస్టరీ ఆఫ్ రష్యన్ లిటరేచర్ విత్ బయోగ్రాఫికల్ పోర్ట్రెయిట్స్ ఆఫ్ ది మేజర్ ఫిగర్స్ అనే పుస్తక ప్రాజెక్టును ప్రారంభించింది, కానీ ఆమె మరణం తరువాత ఇది అసంపూర్తిగా మిగిలిపోయింది.

మొదటి చూపులో, మహ్లెర్ చాలా మంది విద్యార్థులలో చాలా తక్కువ మంది మాత్రమే డిగ్రీని పొందారు. బాసెల్ విశ్వవిద్యాలయంలో మహ్లెర్ బోధించిన కాలంలోని కోర్సు నిర్మాణాలలో ఈ వివరణ ఉంది. రష్యన్ అధ్యయనాలు ఒక ఫ్రింజ్ సబ్జెక్టుగా పరిగణించబడ్డాయి, దానిలో "మొదటి డిగ్రీలు" ఇవ్వబడలేదు. గ్రాడ్యుయేట్ అయిన ఆమె విద్యార్థులు డాక్టరేట్ ద్వారా అలా చేశారు, దీనికి సాధారణంగా అనేక అదనపు సంవత్సరాలు అధ్యయనం అవసరం. గ్రాడ్యుయేట్ అయిన ఆమె విద్యార్థులలో ఇద్దరు అయినప్పటికీ ప్రస్తావనకు అర్హులు: రుడాల్ఫ్ బాచ్టోల్డ్ 1953, 1983 మధ్య బాసెల్ విశ్వవిద్యాలయంలో బోధించారు, 1963 లో స్లావిక్ ప్రజల చరిత్ర, భాషలలో ప్రొఫెసర్ పదవికి నియమించబడ్డారు. రాబిన్ కెంబాల్ 1970, 1987 మధ్య లాసానే విశ్వవిద్యాలయంలో రష్యన్ స్టడీస్ ప్రొఫెసర్ గా పనిచేశారు.

మధ్య ఐరోపాలోని చాలా ప్రాంతాలలో సోవియట్ సైన్యం నిరంతర ఉనికి, 1940 ల చివరలో పెరుగుతున్న ప్రచ్ఛన్న యుద్ధ ఉద్రిక్తతలు విశ్వవిద్యాలయ స్థాయి రష్యన్ అధ్యయనాలపై పశ్చిమ ఐరోపా అంతటా రాజకీయ నాయకుల నుండి ఆసక్తి పెరగడానికి దారితీశాయి. ఎలిజబెత్ హిల్ ఇంగ్లాండులోని కేంబ్రిడ్జిలో ఒక బలీయమైన స్లావిక్ స్టడీస్ విభాగాన్ని స్థాపించినట్లే, బాసెల్ లో కూడా ఈ అంశానికి ఎక్కువ గుర్తింపు లభించింది. 1949 వరకు ఎల్సా మహ్లెర్ విశ్వవిద్యాలయం " రష్యన్ లైబ్రరీ " అధిపతిగా రికార్డులలో వర్ణించబడ్డారు. 1949 లో ఆమె "రష్యన్ సెమినార్స్" అధిపతిగా గుర్తింపు పొందింది. 1958/59లో, ఆమె అధికారిక పదవీ విరమణ చేసిన ఐదు సంవత్సరాల తరువాత (ఆమె ఇంకా బోధిస్తున్నప్పటికీ) "రష్యన్ సెమినార్లు" విస్తరించబడ్డాయి, ఇది "స్లావిక్ సెమినార్లు"గా మారింది.

ఆమె స్వంత పరిశోధన ఎంపికలు కొంతమందికి భిన్నంగా కనిపించాయి. రష్యన్ జానపద గీతాలను సేకరించడంపై ఆమె ఎక్కువ దృష్టి సారించింది. ఆమె 1936 పుస్తకం "డై రుస్సిషే టోటెంక్లేజ్", ఆమె హాబిలిటేషన్ పరిశోధనా వ్యాసం బాగా విస్తరించిన వెర్షన్, వ్రాతపూర్వక వనరులపై ఎక్కువగా ఆధారపడింది, ఆమె ఇతర రెండు ప్రధాన రచనలు 1930 ల చివరలో, ఎస్టోనియాలో భాషాపరంగా, సాంస్కృతికంగా రష్యన్ ఎన్క్లేవ్గా వదిలివేసిన "పెకోరిలాండ్" కు ఆమె స్వంత సందర్శనలపై ఆధారపడి ఉన్నాయి, ఇది 1920 నుండి స్వతంత్ర రిపబ్లిక్గా ఉంది. ఈ పుస్తకాలలో మొదటిది, "పరోపకార లిడెర్ ఆస్ డెమ్ పెకోరిలాండ్" (1951, "పాత రష్యన్ పాటలు ఫ్రం ది పెకోరిలాండ్"), పాటల సేకరణ కంటే చాలా ఎక్కువ, ఇది పాటలు, రోజువారీ జీవితంలో వాటి విలీనం, ఉపయోగం, గాయకులు, గ్రంథాలు, మెలోడీల చిత్రపటాలతో ఉంటుంది. రెండవ పుస్తకం, "డై రుస్సిస్చెన్ డోర్ఫ్లిచెన్ హోచ్జెయిట్స్బ్రౌచ్" (1960, "రష్యన్ విలేజ్ వెడ్డింగ్ కస్టమ్స్") (బాసెల్ విశ్వవిద్యాలయం దాని 500 వ వార్షికోత్సవాన్ని పురస్కరించుకుని అంకితం చేయబడింది) "ప్రారంభ కాన్" గా వర్ణించబడింది[8]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. Heinrich Riggenbach (22 October 2009). "Mahler, Elsa". Historische Lexikon der Schweiz, Bern. Retrieved 24 May 2018.
  2. "Auf Umwegen zum Ziel: Elsa Mahler - die erste Professorin der Universität Basel". Historisches Seminar der Universität Basel/unigeschichte. 2010. Archived from the original on 24 మే 2018. Retrieved 24 May 2018.
  3. Heinrich Riggenbach (22 October 2009). "Mahler, Elsa". Historische Lexikon der Schweiz, Bern.
  4. "Women's higher education institution (Bestuzhev Courses) opened in St. Petersburg". From the Presidential library materials. Boris Yeltsin Presidential Library / Президентская библиотека имени Б. Н. Ельцина, Saint-Petersburg. Archived from the original on 2016-03-04.
  5. "Auf Umwegen zum Ziel: Elsa Mahler - die erste Professorin der Universität Basel". Historisches Seminar der Universität Basel/unigeschichte. 2010. Archived from the original on 2018-05-24. Retrieved 2024-02-11.
  6. "Auf Umwegen zum Ziel: Elsa Mahler - die erste Professorin der Universität Basel". Historisches Seminar der Universität Basel/unigeschichte. 2010. Archived from the original on 2018-05-24. Retrieved 2024-02-11.
  7. "Auf Umwegen zum Ziel: Elsa Mahler - die erste Professorin der Universität Basel". Historisches Seminar der Universität Basel/unigeschichte. 2010. Archived from the original on 2018-05-24. Retrieved 2024-02-11.
  8. Christine Burckhardt-Seebass: Von Bürgersitten und Trachten. Töchter Helvetiens auf ethnologischen Pfaden. In: Elsbeth Wallhöfer (Hrsg.): Mass nehmen, Mass halten. Böhlau, Wien 2008, ISBN 978-3-205-77562-1, pp. 164–181.