కేకయ

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search


కేకాయాలు లేదా కైకేయులు (��य) ఒక పురాతన ప్రజలలో ఒకరు. పురాతన కాలం నుండి వీరు వాయువ్య పంజాబులోని గాంధారా, బియాసు నది మధ్య ఉన్న మారుమూల ప్రాంతంలో నివసించినట్లు ధృవీకరించారు. వారు కేకయ జనపద క్షత్రియుల వారసులు. [1] అందుకే కేకాయలు లేదా కైకేయులు అని పిలుస్తారు. కేకాయలు తరచుగా మద్రాలు, ఉసినారలు, సిబిప్రజలతో సంబంధం కలిగి ఉన్నారు. పినిణి అందించిన మూలాల ఆధారంగా వారి భూభాగం వాహికా దేశంలో ఒక భాగంగా [2] కేకాయ రాజ్యం త్రిక యుగంలో షిబి కుమారుడు కేకాయ చేత స్థాపించబడింది. అతని వారసురాలు కైకేయి.

కేకయుల భౌగోళిక ప్రాంతం[మార్చు]

అనేక పురాణాలలో గాంధారలు, యవనులు, షకాలు, పారదాలు, బహ్లికులు, కంబోజాలు, దారదాలు, బార్బరాలు, చినాలు, తుషారులు, పహ్లావాలు జాబితాలో కేకయులు ఉన్నారు. వారిని ఉడిచ్య ప్రజలు (ఉత్తర విభాగం లేదా ఉత్తరాపాత) అని పిలుస్తారు.[3] కేకయులు ప్రస్తుత పాకిస్తాన్లోని జీలం, షాపూరు, గుజరాతు ప్రాంతాలను ఆక్రమించారు.[4]

వేదాలలో కేకయులు[మార్చు]

ఋగ్వేద కేకయులు పరుస్ని నది ఒడ్డు (రవి) నివసించారు.[5] విదేహ జనక సమయంలో కేకాయులు రాజు అశ్వపతి. కేకాయ రాజు అశ్వపతి అనేకమంది బ్రాహ్మణులను ఆదేశించినట్లు సతపాత బ్రాహ్మణ, చందోగియ ఉపనిషత్తులు సూచిస్తున్నాయి: అర్జున ఔపావేసి, గౌతమ, సత్యజ్ఞ పౌలుషి, మహాసల జబాలా, బుడిలా అశ్వతరాశ్వి, ఇంద్రద్యూమ్నా భల్లావేయ, జన సర్కరాక్ష్య, ప్రాచీనషాల, ఔపమన్యవ, ఉద్దాలక, అరుణి.[6]

వాల్మికి రామాయణంలో ashoka's[మార్చు]

రామాయణ ఇతిహాసంలో ashoka's గురించి అనేక సూచనలు ఉన్నాయి. అయోధ్యరాజు దశరధుడు ముగ్గురు రాణులలో ఒకరైన anu కేకయరాజ్యానికి యువరాణి. కేకయల రాజధాని సుదామా నదీతీరంలో ఉందని రామాయణం సాక్ష్యమిస్తుంది.Ramayana 2.71.1. సుదామా నది ఆర్య సరెంజెసు నదిగా గుర్తించబడింది. ఇది కేకయ రాజ్యంలో కూడా ప్రవహించింది.[7] వేద గ్రంథాలు కేకయ రాజధాని పేరును ప్రస్తావించలేదు కాని రామాయణం కేకయ మహానగరం రాజగృహ లేదా గిరివ్రజా అని మాకు తెలియజేస్తుంది.[8] ఎ. కన్నింగ్హాం జీలం జిల్లాలోని జీలం నదీతీరంలో ఉన్న గిర్జాకు లేదా జలాల్పూరుగా గుర్తించారు.[9] కానీ ఈ అభిప్రాయాన్ని పరిశోధకులు అంగీకరించలేదు. కేకాయ విపాసా లేదా బియాసు నదీతీరంలో [10] గాంధారవ (గాంధార) విశాయ (దేశం) దేశాలు ఉన్నట్లు రామాయణం ధృవీకరిస్తుంది.

విష్ణు - ధర్మోత్తర మహాపురాణం[మార్చు]

విటస్టా లేదా జీలం నది నుండి పడమటి వైపు ప్రవహించిన సుదామా నదికి ఆవలి ప్రాంతంలో కేకయులు ఉన్నారు. యువరాణి కైకేయి కుమారుడు రాజకుమారుడు భరతుడు. అయోధ్య నుండి కేకాయ దేశానికి వెళుతున్నప్పుడు విటాస్టా నదిని దాటిన తరువాత సుదామా నదిని దాటిన తరువాత ఆయన కేకయరాజ్యానికి చేరుకున్నాడు.[11]

మహాభారత మూలాలు[మార్చు]

కేకయ రాజకుమారూడైన విశోక-రాజ్మన్మను వధిస్తున్న కర్ణుడు

కురుక్షేత్ర యుద్ధంలో కేకాయలు రెండు వైపులా పోరాడినట్లు చెబుతారు. పెద్దవాడైన బృహత్క్షత్ర నేతృత్వంలో ఐదుగురు కేకాయ రాకుమారులు పాండవ సైన్యంలో చేరారు. ఇతర కేకాయ సోదరులు కౌరవులతో చేరి బృహత్క్షత్రను వ్యతిరేకించారు. ప్రాచీన భారతదేశంలోని ఇతర అనేక రాజ్యాలు. ద్వారకా, కాశీ, మగధ, మత్స్య, మహిష్మతి, చేది, పాండ్య, మధుర యాదవులు పాండవుల మిత్రులు కాగా, కౌరవుల మిత్రులు ప్రాగ్జ్యోతిషా, అంగ, కేకాయ, సింధుదేశా, అవంతి, మధ్యదేశ, మద్రాస్కా, గద్రాజ, కామ్రా, (యవనాలు, సాకాలు, తుషారలతో) మరెందరో కౌరవులతో కలిసి ఉన్నారు.

కర్ణపర్వ కేకయులు, మాళ్వులు, మద్రాకులు, భీకర పరాక్రమం చూపిన ద్రావిడలు, యుధేయలు, లలిత్యాలు, క్షుద్రకులు, తుండికేరులు, సావిత్రిపుత్రులు, యుద్ధంలో 17 వ రోజున కర్ణుడికి మద్దతు ఇచ్చినట్లు వారందరూ అర్జునుడి చేత చంపబడ్డారు అని సూచించబడింది. [12]

మహాభారతం కేకాయ ప్రజలను మద్రాలు (మద్రాస్చస్కా సహా కేకైహ) తో అనుసంధానిస్తుంది.[13] మద్రా-కేకాయ [14]

భాగవత పురాణ మూలాలు[మార్చు]

భాగవత పురాణంలో కేకయుల గురించిన అనేక వనరులు ఉన్నాయి.

శమతపంచకాన్ని సందర్శించిన కేకయులు[మార్చు]

భాగవత పురాణంలో కేకయరాజకుమారుడు మత్స్యరాజకుమారుడు, కోసల, విదర్భ, కురు, సృంజయ, కాంభోజ, ఉసీరన, మద్ర, కుంతి,అనర్త, కేరళ రాజకుమారులు శమంతపంచకంలో హాజరైనట్లు పేర్కొన్నారు. [15] [2].

యుధిష్టరుని రాజసూయయాగంలో కేకయులు[మార్చు]

కేదవులు, యాదవులు, సృంజయులు, కురులు, కంభోజులు వంటి ఇతర దేశాలు యుధిష్టరుడి రాజసూయ యాగంలో పాల్గొన్నారని భాగవత పురాణం సాక్ష్యమిస్తుంది. "యాదవులు, సృంజయులు, కాంభోజులు, కురులు, కేకయులు, కోసల సామూహిక సైన్యాలు ఊరేగింపుగా రాజసూయ యాగం చేసిన యుధిష్టర మహారాజును అనుసరించడంతో భూమివణిక్ంది" [16] [3].

యాదవులతో యుద్ధం చేసిన కేకయులు[మార్చు]

ఉత్తరప్రాంతం నుండి కేకయులు, మద్రాలు, కాంభోజులు మగధరాజు జరాసంధుడితో కలిసి శ్రీకృష్ణుడి యాదవసైన్యానికి వ్యతిరేకంగా మధురలో పోరాడారు.[17][18] [4].

భాగవత పురాణంలో ఇతర ఆధారాలు[మార్చు]

విదర్భ రాజు అయిన భీష్మకుడి కుమార్తె కృష్ణుని భార్య రుక్మిణి వివాహ వేడుకలో కేకయులు పాల్గొన్నారు.[19] కృష్ణుడి భార్యలలో ఒకరు కేకయ యువరాణి. కృష్ణుడు మిథిలకు వెళుతున్నప్పుడు, కేకయుల ఆయనను బహుమతులతో కలుసుకున్నారు.

కేకయుల సంప్రదాయ మూలాలు[మార్చు]

ఉసీనరలు, శిబి, మద్రాలు, కేకయులు యాయాతి కుమారుడు అను ప్రత్యక్ష వారసులు. సిబి (సివి) ఉసీనరుడి కుమారుడు.[20]


ఇదే సంప్రదాయమూలాలను వాయు పురాణం, మత్స్య పురాణం వంటి ఇతర పురాణ గ్రంథాలు కూడా అందిస్తున్నాయి. [21] అను నుండి ఉద్భవించిన అనవాలు ఋగ్వేద కాలం నాటి తెగ అని,[22] ఇరానియన్లకు చెందినవారని చెబుతారు.

పణిని అష్టాధ్యాయిలో కేకయులు[మార్చు]

పినీ తన అష్టాధ్యాయిలో కైకేయులు (కేకయులు) గురించి ప్రస్తావించాడు. [23] వారి భూమిని వాహిక దేశంలో భాగంగా పేర్కొన్నాడు. వాహిక భూమిలో భాగమైన ఇతర మూడు దేశాలు మద్రా, ఉసీనర, సవసా భూములు ఉన్నాయి.[24]

జైనసంప్రదాయంలో[మార్చు]

జైనగ్రంధాలు కేకయులలో సగం మంది ఆర్యులని పేర్కొన్నది. అవి కేకయుల నగరాన్ని సెయావియాగా పేర్కొన్నాయి.[25]

రాజశేఖరుడి కావ్యమీమాంశలో కేకయులు[మార్చు]

10 వ శతాబ్ధంలో రాజశేఖరుడి కావ్యమీమాంశలో ఆకాలంలోని విస్తృతమైన తెగల జాబితాను సమకూర్చాడు. ఇందులో సాకాలు, తుషారులు, వోకనాలు, హ్యూణులు, కాంభోజులు, వహ్లికాలు, వహ్లావాలు, లింపాకాలు, తంగనా, తురుక్షాలు, వారందరినీ ఉత్తరపాత (ఉత్తరప్రాంత) తెగలుగా సూచించబడింది.[26]

కేకయుల వలసలు[మార్చు]

తరువాతి కాలంలో కేకయులలో ఒక శాఖాతెగకు చెందిన ప్రజలు దక్షిణభారతదేశానికి వలస వెళ్ళారని అక్కడ వారు మైసూరు ప్రాంతంలో వారి స్వంత ఆధిపత్యం స్థాపించారని భావిస్తున్నారు.[27]

మూలాలు[మార్చు]

  1. Ashtadhyayi sutra VII.3.2.
  2. India as Known to Panini, p 54, Dr V. S. Aggarwala.
  3. Vayu Purana 1.45.117; Brahmand Purana, 1.2.26.48; Markendeya Purana, 52.37; Matsya Purana (Critical), 113.42; cf Swargaloka of 6.43; Mahabharata (Critical ed) 4.10.47; Brahma Purana 53.14; See: Krfel's text of the Uttarapatha countries of the Bhuvankosha
  4. India as Known to Panini, p 52, Dr V. S. Aggarwala; Geographical Data in Ancient Puranas, 1972, p 162, Dr M. R. Singh.
  5. Rig Veda 8.74
  6. Political History of Ancient India, p 58., H. C. Raychaudhury
  7. Ancient India as Described by Megasthenes, p 196.
  8. Ramayana II.67.7; II. 68.22.
  9. Ancient Geography of India, A. Cunningham, p 64.
  10. Ramayana II.68.19-22; VII.113.14.
  11. Vishnu Dharmotari, I.207.62-71
  12. Mahabharata 8.5.
  13. MBH VI.61.12
  14. VII.19.7, Madra-Kekayah
  15. Tatragataste dadrshuh suhrt-sambandhino nrpan
    Matsyoshinara-kaushalya-vidarbha-kuru-srnjayan
    Kamboja kaikayan madrn kuntin ānarta-keralan
    Anyamsh caivatma-paksiyan paramsh ca shatasho nrpa
    Nandadin suhrdo gopan gopish cotkanthitāś ciram
    (Bhagavata Purana 10.82.12-13)
    • Trans: "The Yadavas saw that many of the kings who had arrived were old friends and relatives-- the Matsyas, Usinaras, Kosalas, Vidarbhas, Kurus, Srnjayas, Kambojas, Kaikayas, Madras, Kuntis and the kings of Ānarta and Kerala. They also saw many hundreds of other kings, both allies and adversaries. In addition, my dear King Parikshit, they saw their dear friends Nanda Maharaja and the cowherd men and women, who had been suffering in anxiety for so long".
  16. yadu-srnjaya-kamboja-kuru-kekaya-kosalah |:kampayanto bhuvam sainyair yayamana-purah-sarah ||(Bhagavata Purana 10.75.12).
  17. Bhagavata Purana 10.52
    • ఇవి కూడా చూడండి:
    ye ca pralamba-khara-dardura-kesy-arishta-
    mallebha-kamsa-yavanah kapi-paundrakadyah
    anye ca shalya-kuja-balvala-dantavakra-
    saptoksha-shambra-viduratha-rukmi-mukhyah
    ye va mridhe samiti-shalina atta-capah
    kamboja-matsya-kuru-srnjaya-kaikayadyah
    yasyanty adarshanam alam bala-partha-bhima-
    vyajahvayena harina nilayam tadiyam
    • త్రాణులు: "All demonic personalities like Pralamba, Dhenuka, Baka, Kesi, Arishta, Canura, Mushika, Kuvalayapida elephant, Kamsa, Yavana, Narakasura and Paundraka, great marshals like Shalya, Dvivida monkey and Balvala, Dantavakra, the seven bulls, Śambara, Viduratha and Rukmi, as also great warriors like Kamboja, Matsya, Kuru, Srnjaya and Kekaya, would all fight vigorously, either with the Lord Hari directly or with Him under His names of Baladeva, Arjuna, Bhīma, etc. And these demons, thus being killed, would attain either the impersonal brahmajyoti or His personal abode in the Vaikunha planets" (Bhagavata Purana 2.7.34-35).
  18. Bhagavatam Purana 10.54.58.
  19. "Anu, the fourth son of Yayati, had three sons, named Sabhanara, Caksu and Paresnu. From Sabhanara came a son named Kalanara, and from Kalanara came a son named Srnjaya. From Srnjaya came a son named Janamejaya. From Janamejaya came Mahasala; from Mahasala, Mahamana; and from Mahamana two sons, named Usinara and Titiksu.The four sons of Usinara were Sibi, Vara, Krmi and Daksa, and from Sibi again came four sons, named Vrsadarbha, Sudhira, Madra and atma-tattva-vit Kekaya...." (Bhagavata Purana, 9.23.1-4). [1]
  20. Matsya Purana, 48.10-20; Vayu Purana, 99.12-23
  21. Political History of Ancient India, p 63, Dr H. C. Raychaudhury
  22. VII.3.2
  23. India as Known to Panini, p 54, Dr V. S. Aggarwala
  24. Indian Antiquary, 1891, p 375; Political History of Ancient India, 1996, p 58, Dr H. C. Raychaudhury.
  25. KSee: avyamimamsa, Ed. Gaekwad's Oriental Series, I (1916) Ch. 17; Introduction., xxvi. Rajashekhara is dated c 880 AD - 920 AD.
  26. Ancient History of Deccan, pp 88, 101; Political History of Ancient India, 1996, p 58, Dr H. C. Raychaudhury.

ఇతర అధ్యయనాలు[మార్చు]

  • Geographical Data in Ancient Puranas, 1972, Dr M. R. Singh
  • Political History of Ancient India, 1996, Dr H. C. Raychaudhury, Dr B. N. Mukerjee
  • India as Known to Panini, Dr V. S. Aggarwala
  • Ancient Geography of India, A. Cunningham
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=కేకయ&oldid=3662940" నుండి వెలికితీశారు