జోరా నీల్ హర్స్టన్
జోరా నీల్ హర్స్టన్ (జనవరి 7, 1891: 17 : 5 - జనవరి 28, 1960) ఒక అమెరికన్ రచయిత, మానవ శాస్త్రవేత్త, చిత్రనిర్మాత. ఆమె 1900 ల ప్రారంభంలో అమెరికన్ సౌత్ లో జాతి పోరాటాలను చిత్రీకరించింది, హుడూపై పరిశోధనను ప్రచురించింది. ఆమె రాసిన నాలుగు నవలల్లో అత్యంత ప్రాచుర్యం పొందినది 1937లో ప్రచురితమైన వారి ఐస్ వాచింగ్ గాడ్. ఆమె 50కి పైగా చిన్న కథలు, నాటకాలు, వ్యాసాలు కూడా రాశారు.
అలబామాలోని నోటాసుల్గాలో జన్మించిన హర్స్టన్ 1894లో కుటుంబంతో కలిసి ఫ్లోరిడాలోని ఈటన్ విల్లేకు మకాం మార్చారు. తరువాత ఆమె తన అనేక కథలకు ఈటన్ విల్లేను నేపథ్యంగా ఉపయోగించింది. తన కెరీర్ ప్రారంభంలో, హర్స్టన్ బర్నార్డ్ కళాశాల, కొలంబియా విశ్వవిద్యాలయంలో స్కాలర్గా ఆంత్రోపాలజికల్, ఎథ్నోగ్రాఫిక్ పరిశోధనలు నిర్వహించింది. ఆమెకు ఆఫ్రికన్-అమెరికన్, కరేబియన్ జానపద కథలపై ఆసక్తి ఉంది, ఇవి సమాజం గుర్తింపుకు ఎలా దోహదం చేశాయి.
ఆమె నల్లజాతి సమాజంలోని సమకాలీన సమస్యల గురించి కూడా రాసింది, హార్లెం పునరుజ్జీవనోద్యమానికి కేంద్ర వ్యక్తిగా మారింది. ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ అనుభవం, జాతి విభజన నుండి తీసిన ఆమె చిన్న వ్యంగ్యాలు ది న్యూ నీగ్రో అండ్ ఫైర్ వంటి సంకలనాలలో ప్రచురించబడ్డాయి!! ఫ్లోరిడాకు తిరిగి వెళ్ళిన తరువాత, హర్స్టన్ ఉత్తర ఫ్లోరిడాలోని ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ జానపద కథలపై తన సాహిత్య సంకలనాన్ని వ్రాసి ప్రచురించింది, మ్యూల్స్ అండ్ మెన్ (1935), ఆమె మొదటి మూడు నవలలు: జోనా గౌర్డ్ వైన్ (1934); వారి కళ్ళు భగవంతుడిని చూస్తున్నాయి (1937); మోసెస్, మ్యాన్ ఆఫ్ ది మౌంటెన్ (1939). జమైకా, హైతీలోని ఆచారాలపై ఆమె చేసిన పరిశోధనను డాక్యుమెంట్ చేస్తూ టెల్ మై హార్స్: వూడూ అండ్ లైఫ్ ఇన్ హైతీ అండ్ జమైకా (1938) కూడా ఈ సమయంలో ప్రచురించబడింది.
హర్స్టన్ రచనలు ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ అనుభవం, ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ మహిళగా ఆమె పోరాటాలు రెండింటికీ సంబంధించినవి. ఆమె నవలలు దశాబ్దాలుగా సాహిత్య లోకం గుర్తించకుండా పోయాయి. 1975 లో, హర్స్టన్ మరణించిన పదిహేను సంవత్సరాల తరువాత, రచయిత ఆలిస్ వాకర్ ఆ సంవత్సరం మిసెస్ మ్యాగజైన్ మార్చి సంచికలో "ఇన్ సెర్చ్ ఆఫ్ జోరా నీల్ హర్స్టన్" (తరువాత "జోరా కోసం వెతుకుతున్నాను" అనే వ్యాసాన్ని ప్రచురించిన తరువాత ఆమె రచనపై ఆసక్తి పునరుద్ధరించబడింది. తరువాత, 2001 లో, హర్స్టన్ వ్రాతప్రతి ఎవ్రీ లాంగ్ గాట్ టు కన్ఫెషన్, 1920 లలో సేకరించిన జానపద కథల సంకలనం, స్మిత్సోనియన్ ఆర్కైవ్స్లో కనుగొనబడిన తరువాత ప్రచురించబడింది. కుడ్జో లూయిస్ (కొస్సోలా) జీవితం గురించి ఆమె రాసిన నాన్ ఫిక్షన్ పుస్తకం బరాకూన్: ది స్టోరీ ఆఫ్ ది లాస్ట్ "బ్లాక్ కార్గో" 2018 లో ప్రచురించబడింది.
జీవిత చరిత్ర
[మార్చు]ప్రారంభ జీవితం, విద్య
[మార్చు]జాన్ హర్స్టన్, లూసీ ఆన్ హర్స్టన్ ఎనిమిది మంది సంతానంలో హర్స్టన్ ఐదవది. ఆమె నలుగురు తాత ముత్తాతలు బానిసత్వంలో జన్మించారు. ఆమె తండ్రి బాప్టిస్ట్ బోధకుడు, భాగస్వామ్య రైతు, అతను తరువాత వడ్రంగి అయ్యాడు, ఆమె తల్లి పాఠశాల ఉపాధ్యాయురాలు. ఆమె అలబామాలోని నోటాసుల్గాలో జనవరి 7, 1891 న జన్మించింది, అక్కడ ఆమె తండ్రి పెరిగాడు, ఆమె తాత బాప్టిస్ట్ చర్చి బోధకుడు.
ఆమెకు మూడేళ్ళ వయసున్నప్పుడు, ఆమె కుటుంబం ఫ్లోరిడాలోని ఈటన్ విల్లేకు మారింది. 1887 లో, ఇది యునైటెడ్ స్టేట్స్లో విలీనం చేయబడిన మొదటి నల్లజాతి పట్టణాలలో ఒకటి. ఈటన్ విల్లే తనకు "ఇల్లు" అని హర్స్టన్ చెప్పారు, ఎందుకంటే ఆమె అక్కడికి వెళ్ళినప్పుడు ఆమె చాలా చిన్నది. కొన్నిసార్లు ఆమె అది తన జన్మస్థలమని చెప్పుకుంది.: 25 కొన్ని సంవత్సరాల తరువాత, ఆమె తండ్రి 1897 లో పట్టణ మేయర్ గా ఎన్నికయ్యారు. 1902లో మాసిడోనియా మిషనరీ బాప్టిస్ట్ అనే అతి పెద్ద చర్చికి పరిచర్య చేయమని పిలిచారు.
హర్స్టన్ తరచుగా తన కథలలో ఈటన్విల్లేను ఒక నేపథ్యంగా ఉపయోగించారు-ఇది ఆఫ్రికన్ అమెరికన్లు శ్వేతజాతి సమాజం నుండి స్వతంత్రంగా వారు కోరుకున్న విధంగా జీవించగల ప్రదేశం. 1901లో, కొంతమంది ఉత్తర పాఠశాల ఉపాధ్యాయులు ఈటన్ విల్లేను సందర్శించి హర్స్టన్ కు అనేక పుస్తకాలను ఇచ్చారు, అవి ఆమె మనస్సును సాహిత్యానికి తెరిచాయి. తరువాత ఆమె ఈ వ్యక్తిగత సాహిత్య మేల్కొలుపును ఒక రకమైన "జననం"గా అభివర్ణించింది.: 3–4 హర్స్టన్ తన మిగిలిన బాల్యమంతా ఈటన్విల్లేలో నివసించింది, అక్కడ పెరిగిన అనుభవాన్ని తన 1928 వ్యాసంలో వివరించింది, "హౌ ఇట్ ఫీల్ టు కలర్డ్ మి". [1]
హర్స్టన్ తల్లి 1904 లో మరణించింది, ఆమె తండ్రి తరువాత 1905 లో మాటీ మోగేను వివాహం చేసుకున్నారు[2][3][4]. ఇది అవమానకరమైనదిగా పరిగణించబడింది, ఎందుకంటే అతను తన మొదటి భార్య మరణానికి ముందు మోగేతో లైంగిక సంబంధం కలిగి ఉన్నాడని పుకార్లు వచ్చాయి.: 52 హర్స్టన్ తండ్రి, సవతి తల్లి ఆమెను ఫ్లోరిడాలోని జాక్సన్విల్లేలోని బాప్టిస్ట్ బోర్డింగ్ పాఠశాలకు పంపారు. చివరికి ఆమెకు ట్యూషన్ చెల్లించడం మానేయడంతో ఆమెను ఉద్యోగం నుంచి తొలగించారు.
పని, అధ్యయనం
[మార్చు]1916 లో, హర్స్టన్ ఒక పర్యాటక గిల్బర్ట్ & సుల్లివాన్ నాటక సంస్థ ప్రధాన గాయకుడిచే పనిమనిషిగా నియమించబడింది. [5] [6]
1917 లో, ఆమె మేరీల్యాండ్ లోని బాల్టిమోర్ లోని చారిత్రాత్మకంగా నల్లజాతి కళాశాల అయిన మోర్గాన్ స్టేట్ యూనివర్శిటీ ఉన్నత పాఠశాల విభాగమైన మోర్గాన్ కళాశాలకు హాజరై తన అధికారిక విద్యను తిరిగి ప్రారంభించింది. ఈ సమయంలో, ఉచిత హైస్కూల్ విద్యకు అర్హత సాధించడానికి, 26 ఏళ్ల హర్స్టన్ 1901 ను తన పుట్టిన సంవత్సరంగా పేర్కొనడం ప్రారంభించింది. ఆమె 1918 లో మోర్గాన్ స్టేట్ విశ్వవిద్యాలయం ఉన్నత పాఠశాల నుండి పట్టభద్రురాలైంది.[7]
వివాహాలు
[మార్చు]1927 లో, హర్స్టన్ జాజ్ సంగీతకారుడు, హోవార్డ్ వద్ద మాజీ ఉపాధ్యాయుడు అయిన హెర్బర్ట్ షీన్ను వివాహం చేసుకున్నారు; తరువాత వైద్యుడిగా మారారు. వీరి వివాహం 1931లో ముగిసింది. 1935 లో, హర్స్టన్ కొలంబియా విశ్వవిద్యాలయంలో గ్రాడ్యుయేట్ విద్యార్థి అయిన పెర్సీ పంటర్తో సంబంధం కలిగి ఉన్నారు. దేవుడిని చూస్తున్న వారి కళ్లలో టీ కేక్ పాత్రకు ప్రేరణగా నిలిచారు. [8] [9]
1939లో, హర్స్టన్ ఫ్లోరిడాలో డబ్ల్యుపిఎలో పనిచేస్తున్నప్పుడు, ఆమె ఆల్బర్ట్ ప్రైస్ ను వివాహం చేసుకుంది. వివాహం కొన్ని నెలల తరువాత ముగిసింది,: 211 కానీ వారు 1943 వరకు విడాకులు తీసుకోలేదు. మరుసటి సంవత్సరం, హర్స్టన్ క్లీవ్ల్యాండ్కు చెందిన జేమ్స్ హోవెల్ పిట్స్ను వివాహం చేసుకున్నారు. ఆ వివాహం కూడా ఒక సంవత్సరం కంటే తక్కువ కాలం కొనసాగింది. [10] [11]
హర్స్టన్ రెండుసార్లు ఫ్లోరిడాలోని ఈ గల్లీలోని ఒక కుటీరంలో నివసించారు: 1929 లో, మళ్ళీ 1951 లో. [12]
ప్రోత్సాహం, మద్దతు
[మార్చు]గ్రేట్ డిప్రెషన్ సమయంలో ఫౌండేషన్ గ్రాంట్లు ముగిసినప్పుడు, హర్స్టన్, ఆమె స్నేహితుడు లాంగ్స్టన్ హ్యూస్ ఇద్దరూ ఒక శ్వేతజాతి సాహిత్య పోషకుడైన దాత షార్లెట్ ఓస్గుడ్ మాసన్ పోషణపై ఆధారపడారు. 1930వ దశకంలో, హర్స్టన్ న్యూయార్క్ శివారు ప్రాంతమైన న్యూజెర్సీలోని వెస్ట్ ఫీల్డ్ నివాసి, అక్కడ ఆమె స్నేహితుడు హ్యూస్ ఆమె పొరుగువారిలో ఒకరు. [13] [14] [15]
విద్యా సంస్థలు
[మార్చు]1934 లో, హర్స్టన్ ఫ్లోరిడాలోని డేటోనా బీచ్లోని చారిత్రాత్మకంగా నల్లజాతి కళాశాల అయిన బెథూన్-కుక్మాన్ విశ్వవిద్యాలయం (ఆ సమయంలో, బెథూన్-కుక్మాన్ కాలేజ్) లో "స్వచ్ఛమైన నీగ్రో వ్యక్తీకరణ ఆధారంగా" నాటక కళల పాఠశాలను స్థాపించారు[16]. 1956 లో, హర్స్టన్ ఆమె సాధించిన విజయాలకు గుర్తింపుగా బెథూన్-కుక్మన్ కాలేజ్ అవార్డ్ ఫర్ ఎడ్యుకేషన్ అండ్ హ్యూమన్ రిలేషన్స్ అందుకున్నారు. బెథూన్-కుక్మాన్ కళాశాలలోని ఆంగ్ల విభాగం ఆమె సాంస్కృతిక వారసత్వాన్ని పరిరక్షించడానికి అంకితం చేయబడింది [17]
తరువాతి జీవితంలో, తన సాహిత్య జీవితాన్ని కొనసాగించడంతో పాటు, హర్స్టన్ డర్హమ్ లోని నార్త్ కరోలినా కాలేజ్ ఫర్ నీగ్రోస్ (ప్రస్తుతం నార్త్ కరోలినా సెంట్రల్ యూనివర్శిటీ) ఫ్యాకల్టీలో పనిచేసింది [18]
ప్రస్తావనలు
[మార్చు]- ↑ "Zora! Festival Homepage". Zora! Festival (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on April 26, 2019. Retrieved June 21, 2017.
- ↑ "Zora! Festival Homepage". Zora! Festival (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on April 26, 2019. Retrieved June 21, 2017.
- ↑ About Zora Neale Hurston Archived ఏప్రిల్ 16, 2009 at the Wayback Machine, Zora Neale Hurston official website, maintained by the Zora Neale Hurston Estate and HarperCollins.
- ↑ "Chronology of Hurston's Life". University of Central Florida. Archived from the original on August 2, 2018.
- ↑ About Zora Neale Hurston Archived ఏప్రిల్ 16, 2009 at the Wayback Machine, Zora Neale Hurston official website, maintained by the Zora Neale Hurston Estate and HarperCollins.
- ↑ "Zora Neale Hurston". The Baltimore Literary Heritage Project. Archived from the original on May 14, 2015. Retrieved August 21, 2019.
- ↑ Zora Neale Hurston Archived డిసెంబరు 12, 2007 at the Wayback Machine, Women in History.
- ↑ Lamar, Jake (January 12, 2003). "Folk Heroine". Washington Post. Archived from the original on September 11, 2018. Retrieved August 1, 2018.
- ↑ "Chronology of Hurston's Life". University of Central Florida. Archived from the original on August 2, 2018.
- ↑ Hurston, Lucy Anne (2004). Speak, so you can speak again : the life of Zora Neale Hurston (First ed.). New York: Doubleday. ISBN 0-385-49375-4.
- ↑ Boyd, Valerie (2003). Wrapped in Rainbows: The Life of Zora Neale Hurston. New York: Scribner. ISBN 978-0-684-84230-1.
- ↑ Scott, Megan K. (March 6, 2011). "Zora Neale Hurston's real home was in Brevard County – Famed author, folklorist spent many productive years in Brevard". Florida Today. Melbourne. p. 1D. Archived from the original on October 15, 2022. Retrieved May 9, 2020.
- ↑ Taylor, Yuval (2019). Zora and Langston. W.W. Norton & Company. ISBN 978-0393243918.
- ↑ Manuel, Carme. "Mule Bone: Langston Hughes and Zora Neale Hurston's Dream Deferred of an African-American Theatre of the Black Word". Archived 2019-04-12 at the Wayback Machine
- ↑ Horner, Shirley. "About Books" Archived నవంబరు 12, 2016 at the Wayback Machine, The New York Times, February 16, 1986. Accessed March 5, 2011. "For many years, Hughes enjoyed the patronage of "an aged, well-preserved white dowager of enormous wealth and influence", Charlotte Mason..." and "Dr. [David Levering] Lewis said that his research 'points out that, thanks to Mrs. Mason's generosity, Hughes lived in the early 1930s in a one-family house in Westfield, where his neighbor was another of Harlem's luminaries, Zora Neale Hurston.'"
- ↑ Porter, A. P. (1992). Jump at de sun : the story of Zora Neale Hurston. Minneapolis: Carolrhoda Books. p. 66. ISBN 0-87614-667-1. Archived from the original on January 7, 2024. Retrieved May 9, 2020.
- ↑ Hurston, The Estate of Zora Neale. "Zora Neale Hurston". Archived from the original on March 6, 2013. Retrieved February 3, 2013.
- ↑ బ్రిటానికా విజ్ఞాన సర్వస్వము లో జోరా నీల్ హర్స్టన్ సమగ్ర వివరాలు.