నేహా దీక్షిత్
నేహా దీక్షిత్ ఒక భారతీయ ఫ్రీలాన్స్ జర్నలిస్ట్, రాజకీయాలు, లింగం, సామాజిక న్యాయాన్ని కవర్ చేస్తుంది. ఆమె అశోకా విశ్వవిద్యాలయంలో విజిటింగ్ ఫ్యాకల్టీ, చమేలీ దేవి జైన్ అవార్డు (2016) అలాగే CPJ ఇంటర్నేషనల్ ప్రెస్ ఫ్రీడమ్ అవార్డు (2019) తో ప్రదానం చేయబడింది.[1][2]
ప్రారంభ జీవితం[మార్చు]
నేహా లక్నోలోని పాఠశాలలో చదువుకుంది, మిరాండా హౌస్, ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయం నుండి ఆంగ్ల సాహిత్యంలో పట్టభద్రురాలైంది . ఆ తర్వాత, ఆమె న్యూఢిల్లీలోని జామియా మిలియా ఇస్లామియాలోని AJK మాస్ కమ్యూనికేషన్ రీసెర్చ్ సెంటర్ నుండి కన్వర్జెంట్ జర్నలిజంలో మాస్టర్స్ చదివారు.[3]
కెరీర్[మార్చు]
నేహా తన కెరీర్‌ను తెహల్కాలో ఇన్వెస్టిగేటివ్ జర్నలిస్ట్‌గా ప్రారంభించింది , దీనికి ముందు స్పెషల్ ఇన్వెస్టిగేషన్ టీమ్ ఆఫ్ ఇండియా టుడేకి మారారు . 2013 నుండి, ఆమె ఫ్రీలాన్సర్‌గా ఉన్నారు. ఆమె రచనలు ది వైర్ , అల్ జజీరా , ఔట్‌లుక్ , ది న్యూయార్క్ టైమ్స్ , ది కారవాన్ , హిమల్ సౌత్ ఏషియన్ , ది వాషింగ్టన్ పోస్ట్ లలో ప్రచురించబడ్డాయి.[4][5]
ప్రముఖ నివేదికలు, అవార్డులు[మార్చు]
ఆగస్టు 2014లో, 2013 ముజఫర్‌నగర్ అల్లర్లలో ఏడుగురు అత్యాచార బాధితులు ఎదుర్కొన్న పరిస్థితులను దీక్షిత్ వివరించారు . ఇది ఆమెకు ఇంటర్నేషనల్ జర్నలిజంలో 2014 కర్ట్ స్కోర్క్ అవార్డు, 2015 ప్రెస్ ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ ఇండియా-రెడ్ క్రాస్ అవార్డును గెలుచుకుంది.
2016లో, దీక్షిత్ (ఔట్‌లుక్ కోసం) అస్సాం నుండి 31 మంది బాలికలను "జాతీయవాద భావజాలంతో" నింపడానికి హిందూ జాతీయవాద సంస్థ అపహరించడాన్ని వివరించాడు - ఆ తర్వాత దీక్షిత్‌పై క్రిమినల్ పరువు నష్టం దావా వేయబడింది, దీనిని జర్నలిస్టుల రక్షణ కమిటీ ఖండించింది. బెదిరింపు సాధనం. అదే సంవత్సరం, ఆమెకు భారతదేశంలోని మహిళా జర్నలిస్టులకు అత్యున్నత గౌరవం అయిన చమేలీ దేవి జైన్ అవార్డును అందించారు : ఆమె కవరేజ్ యొక్క ఖచ్చితమైన స్వభావం, ప్రమేయం ఉన్న వాస్తవాలను క్రాస్-చెక్ చేయడం ముఖ్యంగా ప్రశంసించబడ్డాయి. [6]
2018లో, ఫార్మా దిగ్గజాల ద్వారా చట్టవిరుద్ధమైన డ్రగ్-ట్రయల్స్‌లో పాల్గొనేందుకు అనైతికంగా ఆకర్షించబడిన పేద భారతీయుల గురించి ఆమె నివేదించింది. 2019లో, దీక్షిత్ ఉత్తరప్రదేశ్, ఇతర రాష్ట్రాలలో పోలీసు బలగాలు జరిపిన చట్టవిరుద్ధమైన హత్యలను నమోదు చేశారు , ఈ ప్రక్రియలో ఉన్నత స్థాయి పోలీసు అధికారుల నుండి బెదిరింపులు వచ్చాయి. ఆమె నివేదికలు మానవ హక్కుల కోసం ఐక్యరాజ్యసమితి హైకమిషనర్ కార్యాలయం ఆందోళనకు కారణమయ్యాయి . అదే సంవత్సరం, ఆమె CPJ ఇంటర్నేషనల్ ప్రెస్ ఫ్రీడమ్ అవార్డును అందుకుంది .
వార్తల యొక్క బైనరీ, అభిప్రాయం, సూత్రబద్ధమైన ప్రధాన స్రవంతి కవరేజీకి దూరంగా ఉండే ఆమె శ్రమతో కూడిన లోతైన గ్రౌండ్, ఖండన రిపోర్టింగ్ కారణంగా భారతదేశంలో అత్యంత విశ్వసనీయమైన భారతీయ జర్నలిస్టులలో ఒకరిగా ఆమె గుర్తింపు పొందింది. గుర్తింపు పొందింది
పుస్తకాలు[మార్చు]
2016లో, రిపోర్టేజీకి గ్రాఫిక్ ఫార్మాట్‌ని ఉపయోగించిన మొదటి భారతీయ జర్నలిస్టులలో నేహా ఒకరు. భారతదేశంలోని మహిళలపై జరుగుతున్న దోపిడీకి సంబంధించిన 'ఫస్ట్ హ్యాండ్: గ్రాఫిక్ నాన్-ఫిక్షన్ ఫ్రమ్ ఇండియా' అనే కామిక్ పుస్తక సంకలనానికి ఆమె "ది గర్ల్ నాట్ ఫ్రమ్ మద్రాస్" అనే కథను అందించింది.
జుబాన్ బుక్స్ ద్వారా 2016లో సౌత్ ఆసియాలో లైంగిక హింసకు సంబంధించిన సంకలనమైన 'బ్రీచింగ్ ది సిటాడెల్'కి ఆమె భారతదేశంలో సెక్టారియన్ హింస సమయంలో లైంగిక హింసపై ఒక అధ్యాయాన్ని అందించారు.[7]
పాల్‌గ్రేవ్ మాక్‌మిలన్ ప్రచురించిన 'బాడ్' ఉమెన్ ఆఫ్ బాంబే ఫిల్మ్స్: స్టడీస్ ఇన్ డిజైర్ అండ్ యాంగ్జయిటీ అనే పుస్తకం కోసం ఆమె 'ఔట్‌కాస్ట్[ఇ]/అవుట్‌లావ్డ్: ది బాండిట్ క్వీన్ (1996)' అనే భాగాన్ని రాసింది. ఆధునిక భారతీయ మహిళ యొక్క సినిమా ప్రాతినిధ్యంలో ఉన్న కోరిక, ఆందోళన యొక్క చరిత్రను వివరిస్తుంది.[8]
సుదీర్ఘ పరిశోధన, కథన జర్నలిజంతో నడిచే తన తొలి నాన్-ఫిక్షన్ పుస్తకం 'యాన్ అన్ నోన్ ఇండియన్' కోసం ఆమె 2017లో న్యూ ఇండియా ఫెలోషిప్‌ని అందుకుంది. ఆమె భారతదేశ రాజధానిలో ఒక పేద ముస్లిం వలస కుటుంబం యొక్క కథను చెబుతుంది, రాజకీయాలు, ఆర్థిక దాస్యం యొక్క ఆపదలను చర్చిస్తుంది, "న్యూ ఇండియా" యొక్క ప్రకాశం వెనుక ఉన్న నీడలకు అద్దం పట్టింది. ఈ పుస్తకాన్ని 2024లో దక్షిణాసియాలోని జగ్గర్నాట్ బుక్స్ ప్రచురించనుంది .
వ్యక్తిగత జీవితం[మార్చు]
దీక్షిత్ భారతీయ డాక్యుమెంటరీ ఫిల్మ్ మేకర్ అయిన నకుల్ సింగ్ సాహ్నిని వివాహం చేసుకున్నారు.[9]
దీక్షిత్‌పై భారత ప్రభుత్వం "ద్వేషాన్ని రెచ్చగొట్టింది" అని అభియోగాలు మోపింది, ఈ చర్యను జర్నలిస్టుల రక్షణ కమిటీ విమర్శించింది . ఆమె రిపోర్టింగ్ కారణంగా, ఆమె బెదిరింపు కాల్స్, యాసిడ్ దాడికి ప్రయత్నించింది, ఆమె ఇంట్లో విచ్ఛిన్నం చేసే ప్రయత్నం చేసింది.[10]
| సంవత్సరం | అవార్డు |
|---|---|
| 2020 | ఒక యువ ప్రపంచ జర్నలిస్ట్ ఆఫ్ ది ఇయర్ |
| 2019 | ఇంటర్నేషనల్ ప్రెస్ ఫ్రీడమ్ అవార్డ్ 2019, జర్నలిస్టుల రక్షణ కమిటీ |
| 2019 | 23వ హ్యూమన్ రైట్స్ ప్రెస్ అవార్డ్స్, హాంగ్ కాంగ్ ప్రెస్ అసోసియేషన్ |
| 2019 | ప్రత్యేక ప్రస్తావన, పరిశోధనాత్మక జర్నలిజానికి ACJ అవార్డు |
| 2017 | అత్యుత్తమ మహిళా జర్నలిస్ట్‌గా చమేలీ దేవి జైన్ అవార్డు |
| 2015 | హ్యుమానిటేరియన్ సబ్జెక్ట్‌పై ఉత్తమ నివేదిక కోసం PII-ICRC అవార్డు |
| 2014 | అంతర్జాతీయ జర్నలిజంలో కర్ట్ షార్క్ అవార్డు |
| 2013 | లింగ సున్నితత్వానికి UNFPA-లాడ్లీ మీడియా అవార్డు. ఉత్తమ పరిశోధనాత్మక ఫీచర్ |
| 2013 | ట్రస్ట్ ఉమెన్ హానరరీ జర్నలిస్ట్ ఆఫ్ ది ఇయర్, థామ్సన్ రాయిటర్స్ ఫౌండేషన్ |
| 2013 | థామ్సన్ ఫౌండేషన్-ఫారిన్ ప్రెస్ అసోసియేషన్ యంగ్ జర్నలిస్ట్ అవార్డు |
| 2012 | ఉత్తమ టీవీ న్యూస్ రిపోర్టర్, న్యూస్ టెలివిజన్ అవార్డులు |
| 2011 | జర్నలిజం కోసం లోరెంజో నటాలీ బహుమతి, ఆసియా-పసిఫిక్ ప్రాంతం |
| 2010 | ఉత్తమ పరిశోధనాత్మక ఫీచర్ కోసం న్యూస్ టెలివిజన్ అవార్డు |
| 2010 | UNFPA-లాడ్లీ మీడియా అవార్డ్ ఫర్ బెస్ట్ ఇన్వెస్టిగేటివ్ ఫీచర్ |
| 2009 | యువ మహిళా జర్నలిస్టులకు అనుపమ జయరామన్ స్మారక అవార్డు |
మూలాలు[మార్చు]
- ↑ "Neha Dixit, India". Committee to Protect Journalists (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Retrieved 2021-09-11.
- ↑ "Faculty/Staff". Ashoka University (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2021-09-11.
- ↑ "Neha Dixit wins Red Cross award for writing on women raped during 2013 Muzaffarnagar riots". TwoCircles, 1 December 2015
- ↑ "Two Girls in a Tree: Why the Indian Rape Photos Are Inexcusable". Huffington Post, 4 August 2014. by Sandip Roy.
- ↑ "Neha Dixit Wins Chameli Devi Award for Outstanding Woman Journalist for 2016". The Wire. Retrieved 2021-09-11.
- ↑ "UN Rights Body 'Extremely Concerned' About Fake Encounters in Yogi Adityanath's UP". The Wire. Retrieved 2021-09-11.
- ↑ "Comic book sheds light on untold stories of trafficking, poverty and prejudice in India". Reuters, 10 June 2016. By Anuradha Nagaraj. vis Euronews.
- ↑ "Zubaan- Feminist Independent Publishing" (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Retrieved 2019-04-10.
- ↑ "RSF Demands Police Protection for Journalist Neha Dixit". The Wire. Retrieved 2021-09-15.
- ↑ "Indian journalist Neha Dixit receives threatening calls, break-in attempt". 27 January 2021.