ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ
నాయకుడుఎడ్వర్డ్ గౌబెర్ట్
స్థాపన తేదీ1947 జూలై
విభజననేషనల్ డెమోక్రటిక్ ఫ్రంట్ (ఫ్రెంచ్ ఇండియా)
జాతీయతడెమోక్రటిక్ అండ్ సోషలిస్ట్ యూనియన్ ఆఫ్ ది రెసిస్టెన్స్
పాండిచ్చేరి జిల్లాలో మున్సిపల్ కౌన్సిల్ సీట్లు (1948)
102 / 102

ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ అనేది ఫ్రెంచ్ భారతదేశంలోని రాజకీయ పార్టీ. ఈ పార్టీకి ఫ్రెంచ్ ఇండియా జనరల్ అడ్మినిస్ట్రేషన్ మంత్రి ఎడ్వర్డ్ గౌబెర్ట్ నాయకత్వం వహించాడు.[1] ఫ్రెంచ్ పరిపాలన మద్దతుతో కాలనీలోని రాజకీయ జీవితంలో పార్టీ ప్రధాన పాత్ర పోషించింది. పార్టీ ఫ్రాన్స్‌తో సంబంధాలను నిలుపుకోవడానికి మొగ్గుచూపింది, కానీ చివరికి ఫ్రెంచ్ పాలనకు వ్యతిరేకంగా మారింది.

ఏర్పాటు

[మార్చు]

నేషనల్ డెమోక్రటిక్ ఫ్రంట్‌లో చీలిక తర్వాత 1947 జూలైలో పార్టీ స్థాపించబడింది.[2] సోషలిస్ట్ పార్టీని ఎడ్వర్డ్ గౌబెర్ట్, పి. కౌనౌమా, లాంబెర్ట్ శరవనే స్థాపించారు, వారు కొంతకాలం తర్వాత దానిని విడిచిపెట్టారు.[3][4][5] కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ నాయకుడు వి. సుబ్బయ్యను వ్యతిరేకించిన కమ్యూనిస్ట్ వ్యతిరేక పట్టణ మధ్యతరగతి పాండిచెర్రైటీల నుండి పార్టీ బలమైన మద్దతును పొందగలిగింది.[3]

పాండిచ్చేరి రాజకీయాల్లో పాత్ర

[మార్చు]

కొత్త పార్టీ త్వరగా ఫ్రెంచ్ వలస పరిపాలన మద్దతును పొందింది.[5] గౌబెర్ట్ నాయకత్వంలో, ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ రిపబ్లిక్ ఆఫ్ ఇండియాలో విలీన సమస్యపై స్పష్టమైన వైఖరి తీసుకోకుండా తప్పించుకుంది, అటువంటి ప్రశ్న కాలనీ ప్రజలే నిర్ణయించుకోవాలని పేర్కొంది.[6]

1948 ఆగస్టు మున్సిపల్ ఎన్నికల కోసం పాండిచ్చేరి జిల్లాలోని 102 స్థానాలకు పార్టీ అభ్యర్థులను నిలబెట్టింది.[7] ఈ ఎన్నికల్లో గౌబర్ట్‌కు అనుకూలంగా భారీగా రిగ్గింగ్ జరిగినట్లు సమాచారం.[8] మొత్తం 102 మంది ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ అభ్యర్థులు విజయం సాధించారు.[9]

విలీనానికి అనుకూల పార్టీలు 1951, డిసెంబరు 16 సాధారణ, మునిసిపల్ ఎన్నికలను బహిష్కరించాయి, తద్వారా ఎన్నికలను ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ సులభంగా గెలుచుకుంది. గౌబెర్ట్ సాధారణ పరిపాలనా మంత్రిగా కొనసాగారు.[1]

విలీనం వైపు

[మార్చు]

గౌబెర్ట్ పాండిచ్చేరిలో విస్తారమైన స్మగ్లింగ్ సంస్థను స్థాపించాడు, ఇది అప్పట్లో బాగా తెలిసిన వాస్తవం. 1954, మార్చి 6న ఫ్రెంచ్ అధికారులు గౌబెర్ట్‌పై ఆర్థిక మోసానికి పాల్పడ్డారు.[10] ఇతర సోషలిస్టు పార్టీ నేతలపై కూడా అవినీతి ఆరోపణల కింద కేసులు నమోదయ్యాయి.[11] వలస పాలన, సోషలిస్ట్ పార్టీ మధ్య సంబంధాలు వేగంగా దెబ్బతిన్నాయి.[10] రాజకీయంగా, ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ భారతదేశంలో విలీనానికి అనుకూలంగా తన విధానంలో పదునైన మలుపు తీసుకుంది.[11] పార్టీ, దాని నాయకులపై ఒత్తిడి పెంచడం ద్వారా ఫ్రెంచ్ అధికారులు సమాధానం ఇచ్చారు. కొన్ని సందర్భాల్లో పార్టీ సభ్యులపై దాడులు జరిగాయి. గౌబెర్ట్, మౌటౌపౌల్లే (పాండిచ్చేరి మేయర్) పట్టుబడకుండా తప్పించుకోవడానికి భూగర్భంలోకి వెళ్లారు. పాండిచ్చేరి జిల్లా పరిధులలో సమాంతర పరిపాలనను నిర్మించాలని పార్టీ యోచించడం ప్రారంభించింది.[11] ఫ్రెంచ్ పాలనకు వ్యతిరేకంగా ప్రతిఘటనను సమీకరించడానికి ఫ్రెంచ్ ప్రోత్సాహంతో స్థాపించబడిన స్థానిక సంఘాల ఆధిపత్యాన్ని పార్టీ ఉపయోగించగలిగింది. [10] సోషలిస్ట్ పార్టీ శాసనోల్లంఘన ప్రచారం (ఇతర జాతీయవాద పార్టీల మద్దతుతో) 1954, మార్చి 27న ప్రారంభించబడింది.[12] కాలనీపై ఫ్రెంచ్ నియంత్రణను అస్థిరపరచడంలో సోషలిస్ట్ పార్టీ ప్రతిఘటన ప్రచారం కీలకమైనది.[10]

1954 మే 17న నెట్టపాక్కంలో ఫ్రెంచ్ ఇండియా లిబరేషన్ కౌన్సిల్ ఏర్పడిన తర్వాత, పార్టీ ఫ్రెంచ్ ఇండియా లిబరేషన్ కాంగ్రెస్ అనే పేరును స్వీకరించింది.[13]

అనుబంధాలు

[మార్చు]

ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ సోషలిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా లేదా ఫ్రెంచ్ సోషలిస్ట్ పార్టీ (SFIO) తో అనుబంధించబడలేదు.[8] అతని పార్లమెంటరీ ఆదేశం సమయంలో, గౌబెర్ట్ డెమోక్రటిక్ అండ్ సోషలిస్ట్ యూనియన్ ఆఫ్ ది రెసిస్టెన్స్ గ్రూప్ ఆఫ్ రెనే ప్లెవెన్, ఫ్రాంకోయిస్ మిట్‌రాండ్‌తో జతచేయబడ్డాడు, అయితే శరవనే ఎల్లప్పుడూ ఇండిపెండెంట్స్ డి'ఔట్రే-మెర్ (ఓవర్సీస్ అన్‌అఫిలియేట్) పార్లమెంటరీ గ్రూపులో ఉండేవాడు.[14][15][16] మహేలో సోషలిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియాతో అనుబంధంగా ఉన్న స్థానిక సోషలిస్ట్ పార్టీ ఉంది, గౌబెర్ట్ ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీతో ఎటువంటి సంబంధాలు లేవు.[17]

ఇవికూడా చూడండి

[మార్చు]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. 1.0 1.1 Mukherjee, Amiya Ranjan. Current Affairs: India, Pakistan and the World. N. pl.: Mukherjee, 1954, 311.
  2. Antony, Francis Cyril. Union Territory of Pondicherry. [Pondicherry]: Administration of the Union Territory of Pondicherry, 1982, 248.
  3. 3.0 3.1 David, Georgette. Pondichéry: des comptoirs français à l'Inde d'aujourd'hui. Paris: Éd. Kailash, 2004, 66.
  4. More, J. B. P. Freedom Movement in French India: The Mahe Revolt of 1948. Tellicherry: Institute for Research in Social Sciences and Humanities, MESHAR, 2001, 99.
  5. 5.0 5.1 Markovits, Claude. A history of modern India, 1480-1950. London: Anthem, 2004, 518.
  6. Madhava Menon, NR, and D Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002, 16–7.
  7. Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002, 15.
  8. 8.0 8.1 Eastern World, Volume 8. London: [s.n.], 1954, 17.
  9. Chaffard, Georges. Les carnets secrets de la décolonisation. Paris: Calmann-Lévy, 1970, 210.
  10. 10.0 10.1 10.2 10.3 Marsh, Kate. Fictions of 1947: Representations of Indian Decolonization 1919–1962. Oxford: Peter Lang, 2007, 37.
  11. 11.0 11.1 11.2 Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002, 22.
  12. Chatterjee, Ramananda. The Modern Review, Volume 95. Calcutta: The Modern Review Office, 1954, 268.
  13. Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002, 26.
  14. Revue de défense nationale, Volume 18. Paris: Berger-Levrault, 1954, 634.
  15. "Lambert Saravane". Base de Données des Députés Français Depuis 1789 (in French). Assemblée Nationale. Archived from the original on 7 ఫిబ్రవరి 2016. Retrieved 31 January 2013.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  16. "Edouard Goubert". Base de Données des Députés Français Depuis 1789 (in French). Assemblée Nationale. Retrieved 31 January 2013.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  17. Weber, Jacques. La révolte de Mahé en 1948, de J.B.P. More Archived 13 ఆగస్టు 2011 at the Wayback Machine. Lettres du C.I.D.I.F. — Lettre n°28/29.