మంజు మెహతా
| మంజు మెహతా | |
|---|---|
 గుజరాత్ విశ్వకోష్ ట్రస్ట్ వద్ద మంజు మెహతా; జనవరి 2020 | |
| వ్యక్తిగత సమాచారం | |
| జననం | 1945 మే 21 |
| సంగీత శైలి | భారత శాస్త్రీయ సంగీతం |
| వృత్తి | సంగీతకారిణి |
| వాయిద్యాలు | సితార్ |
విదుషి [1] మంజు మెహతా (జననం: మంజు భట్ ; [2] 1945 [3] ) ఒక భారతీయ శాస్త్రీయ సితార్ వాద్యకారిణి. [4]
ప్రారంభ జీవితం, కుటుంబం
[మార్చు]మెహతా జైపూర్ లో మన్హోహన్, చంద్రకళవ్ భట్ దంపతులకు జన్మించింది.[5] ఆమె సంగీతకారుల కుటుంబంలో పెరిగింది; ఆమె తల్లిదండ్రులు ఇద్దరూ నిష్ణాతులైన సంగీతకారులు, ఆమె తల్లి అనేక మంది ఆస్థాన సంగీతకారుల వద్ద చదువుకుంది.[2] ఆమె అన్నయ్య శశి మోహన్ భట్, తమ్ముడు విశ్వ మోహన్ భట్ ఇద్దరూ తరువాతి జీవితంలో పండితులుగా గుర్తింపు పొందారు.[6] [7]
రవిశంకర్ శిష్యుడైన శశి మోహన్ అతని సోదరి మంజుకు మొదటి సితార్ టీచర్.[2][6] వరుసగా రెండు రాష్ట్ర, కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉపకార వేతనాలు పొందిన తరువాత, అలీ అక్బర్ ఖాన్, శంకర్ యొక్క శిష్యుడైన సరోద్ వాద్యకారుడు పండిట్ దామోదర్ లాల్ కబ్రా వద్ద చదువుకునే అవకాశం లభించింది.[2][8]
కబ్రా వద్ద చదువుకుంటూ,[9] రికార్డింగ్ చేస్తున్నప్పుడు, మెహతా ప్రదర్శన ఇవ్వడం ప్రారంభించారు, ఆలిండియా రేడియో పోటీలో పాల్గొన్నారు, సంగీతంలో మాస్టర్స్ డిగ్రీని పొందారు.[2] ఒక ప్రదర్శనలో, ఆమె కిషన్ మహారాజ్ శిష్యుడు, బెనారస్ ఘరానా విద్వాంసుడు అయిన తబలా వాద్యకారుడు నందన్ మెహతాను కలుసుకుంది.[10] 2010 లో నందన్ మరణించడానికి ముందు మంజు, నందన్ వివాహం చేసుకున్నారు,[2] ఇద్దరు కుమార్తెలు - పూర్వి, హేతల్, వారు వరుసగా సితార్, తబలా వాయిస్తారు.[10]
కెరీర్
[మార్చు]నందన్ ను వివాహం చేసుకున్న తరువాత, ఆమె ఇద్దరు పిల్లల జననాల తరువాత, మెహతా దాదాపు ఒక దశాబ్దం పాటు ప్రదర్శన ఇవ్వలేదు, 1980 లో, ఆమెను (ఆమె మునుపటి గురువులు భట్, కాబ్రా మాదిరిగా) రవిశంకర్ వద్ద చదువుకోవడానికి అంగీకరించారు.[2]
మెహతా ఒక టాప్ గ్రేడ్ క్లాసికల్ ఇన్‌స్ట్రుమెంటలిస్ట్, [11] ఆల్ ఇండియా రేడియో రేటింగ్ సిస్టమ్‌లో అత్యున్నత స్థాయి సంగీత విద్వాంసులు. [12] ఆమె సప్తక్ స్కూల్ ఆఫ్ మ్యూజిక్ @ సప్తక్ ట్రస్ట్ సప్తక్ ఫెస్టివల్ ఆఫ్ మ్యూజిక్ సహ వ్యవస్థాపకురాలు. [13]
అవార్డులు
[మార్చు]- గుజరాత్ సంగీత నాటక అకాడమీ
- తాన్సేన్ సమ్మాన్, 2018 [14]
- ధీరూభాయ్ థాకర్ సవ్యసాచి సరస్వత్ అవార్డు, 2016. [15]
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ "The sitar from different angles (Pt. 2): Modern players, global experiments". Darbar Arts Culture and Heritage Trust. Retrieved 2021-09-30.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Banerjee, Meena (2019-03-08). "The indomitable spirit and quiet dedication of sitarist Manju Mehta". The Hindu (in Indian English). ISSN 0971-751X. Retrieved 2021-09-30.
- ↑ Service, Tribune News. "Sitarist Manju Mehta gets Tansen Samman". Tribuneindia News Service (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 2021-06-28. Retrieved 2021-09-30.
- ↑ "news/33634.html". Earth Times. Archived from the original on 2012-09-21. Retrieved 2012-07-25.
- ↑ "Manju Mehta | Learn Indian Classical Music Online - Sharda.org". Sharda Music (in ఆస్ట్రేలియన్ ఇంగ్లీష్). Retrieved 2021-09-30.
- ↑ 6.0 6.1 "Sitar maestro Pandit Shashi Mohan Bhatt passes away". India Today (in ఇంగ్లీష్). August 4, 1997. Retrieved 2021-09-30.
- ↑ "Pt Vishwa Mohan Bhatt returns to stage after crucial head surgery with a concert in Chandigarh - Times of India". The Times of India (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2021-09-30.
- ↑ Amarendra Dhaneswhar (Feb 6, 2011). "Celebrating a legacy". Mumbai Mirror (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2021-09-30.
- ↑ Bhattacharya, Deben (producer and recording); Kabra, Damodarlal (sarod); Bhatt, Manju (sitār); Sharma, Subodh (tablā); Kabra, Kumari (tamburā) (1971). The sitār of India. London: Argo. Retrieved 2021-09-30.
- ↑ 10.0 10.1 Correspondent, dna (2012-09-23). "Pt Nandan Mehta's legacy relived in Ahmedabad". DNA India (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2021-09-30.
- ↑ Prasar Bharati—All India Radio, Ahmedabad (1 January 2020). "Annual List of Music Artists of All India Radio: Ahmedabad" (PDF).
- ↑ "Music Auditions | Prasar Bharati". prasarbharati.gov.in. Retrieved 2021-09-30.
- ↑ "Ahmedabad sways to serene sitar tunes". Ndtv.com. 2010-10-27. Retrieved 2012-02-10.
- ↑ "Sitarist Manju Mehta gets 'Tansen Samman'". 26 December 2018. Retrieved 2 January 2019.
- ↑ Joshi, Arvind, ed. (July 2016). ""Dr. Dhirubhai Thakar Savyasachi Saraswat Award" Function Organized by the Gujarat Vishwakosh Trust, Ahmedabad at Ahmedabad". Yatkinchit (The In-house Magazine of Gujarat Raj Bhavan). Vol. 2, no. 3. Ahmedabad: Gujarat Raj Bhavan. p. 64. Retrieved 2020-07-15.