మార్తా వారెన్ బెక్విత్
| జననం | 1871 జనవరి 19 వెల్లెస్లీ హైట్స్, మసాచుసెట్స్ |
|---|---|
| మరణం | 1959 జనవరి 18 (వయసు 87) బర్కిలీ, కాలిఫోర్నియా |
| జాతీయత | అమెరికన్ |
| మాతృ సంస్థ | మౌంట్ హోలియోక్ కాలేజ్ (బి.ఎస్. కొలంబియా యూనివర్సిటీ (ఎంఏ, పీహెచ్డీ) |
మార్తా వారెన్ బెక్ విత్ (జనవరి 19, 1871 - జనవరి 28, 1959) ఒక అమెరికన్ జానపద కళాకారిణి, ఎథ్నోగ్రాఫర్, ఆమె యు.ఎస్ లోని ఏదైనా విశ్వవిద్యాలయం లేదా కళాశాలలో జానపద సాహిత్యంలో మొదటి పీఠం.[1]
ప్రారంభ జీవితం, విద్య[మార్చు]
బెక్ విత్ మసాచుసెట్స్ లోని వెల్లెస్లీ హైట్స్ లో జార్జ్ ఎలీ, హ్యారియెట్ విన్స్లో (నీ గూడేల్) బెక్ విత్ లకు జన్మించింది, ఈ కుటుంబం హవాయిలోని మౌయికి మారడానికి ముందు, అక్కడ వారికి ప్రారంభ మిషనరీల నుండి బంధువులు ఉన్నారు. అక్కడ, బెక్విత్ సంపన్న అలెగ్జాండర్ కుటుంబ సభ్యులతో సహా అనేక మంది స్థానికులతో స్నేహం చేసింది, వారు తరువాత ఆమె జానపద రచనలను స్పాన్సర్ చేశారు, ఆమె హవాయి జానపద నృత్యంలో ప్రారంభ ఆసక్తిని అభివృద్ధి చేసింది.
బెక్ విత్ 1893 లో మౌంట్ హోలియోక్ కళాశాల నుండి బ్యాచిలర్ ఆఫ్ సైన్స్ డిగ్రీతో పట్టభద్రుడయింది, హవాయికి తిరిగి వచ్చారు, హోనోలులులో ఉపాధ్యాయురాలిగా పనిచేశారు. ఆమె 1896 లో చికాగోకు వెళ్లి చికాగో విశ్వవిద్యాలయంలో ఆంగ్లం, ఆంత్రోపాలజీ బోధించడం ప్రారంభించింది, మరుసటి సంవత్సరం ఎల్మిరా కళాశాలలో ఇంగ్లీష్ ఇన్స్ట్రక్టర్గా స్థానం పొందింది. 1898 లో ఆమె తండ్రి మరణం తరువాత, బెక్ విత్ కేంబ్రిడ్జ్ విశ్వవిద్యాలయం, హాలే విశ్వవిద్యాలయంలో పాత ఆంగ్లం, ఫ్రెంచ్, జర్మన్ తో సహా వివిధ భాషలను అభ్యసించింది. ఆమె అమెరికాకు తిరిగివచ్చి తన అల్మా మేటర్ లో ఇంగ్లిష్ బోధించింది.
హవాయి జానపద ఆచారాలు, సాహిత్యంలో ఆమె ఆసక్తులు ఆంగ్ల విద్యా పాఠ్యప్రణాళికలో స్థానం లేని కారణంగా 1900 ల వరకు ఆంత్రోపాలజీలో ఆమె అధికారిక విద్య ప్రారంభం కాలేదు. 1906 లో, బెక్విత్ కొలంబియా విశ్వవిద్యాలయంలో ఫ్రాంజ్ బోవాస్ వద్ద అధ్యయనం చేసి హోపి, క్వాటియుటల్ సాంప్రదాయ నృత్యాలపై థీసిస్ పూర్తి చేసిన తరువాత ఆంత్రోపాలజీలో మాస్టర్ ఆఫ్ ఆర్ట్స్ డిగ్రీని పొందారు. ఆమె 1918 లో అదే సంస్థ నుండి డాక్టర్ ఆఫ్ ఫిలాసఫీని పొందింది.
అకడమిక్ కెరీర్[మార్చు]
1909 లో, బెక్విత్ మొదట వాస్సార్ కళాశాలలో అధ్యాపకురాలిగా చేరారు, విలియం విథర్ల్ లారెన్స్ సిఫార్సు చేసిన ఆంగ్ల విభాగంలో బోధకురాలిగా చేరారు. ఆమె 1913 లో వాస్సార్ ను విడిచిపెట్టి హవాయికి తిరిగి వచ్చింది, అక్కడ ఆమె ద్వీపాల స్థానిక జానపదాలు, పురాణాలపై విస్తృతంగా సేకరించింది. 1915 లో, ఆమె స్మిత్ కళాశాలలో ఆంగ్ల విభాగంలో స్థానం పొందింది, హులా, త్సింషియాన్ పురాణాలతో సహా అంశాలపై ప్రచురించడం ప్రారంభించింది. ఆమె రచనలు తరచుగా బోవాస్, హిస్సింషియాన్ పురాణాలతో సంభాషణలో ఉన్నాయి, పౌరాణిక వ్యక్తి లైయికావాయిపై ఆమె డాక్టరేట్ పరిశోధనను ప్రభావితం చేసింది. బోవాస్ బెక్ విత్ ను స్మిత్ వద్ద ఉండమని ప్రోత్సహించినప్పటికీ, జానపద పరిశోధనలో అకడమిక్ స్థానాలు లేకపోవడం గురించి ఆందోళనతో ఆమె తన బాల్య స్నేహితురాలు, ప్రముఖ ప్రకృతి శాస్త్రవేత్త అనీ అలెగ్జాండర్ ను సంప్రదించింది; అలెగ్జాండర్ ప్రతిస్పందించి వాస్సార్ కళాశాలలో ఫోక్లోర్ ఫౌండేషన్ను ప్రతిపాదించి అజ్ఞాతంగా నిధులు సమకూర్చారు. 1920 లో, బెక్విత్ ఫౌండేషన్ అధ్యక్షురాలిగా నియమించబడ్డారు, యునైటెడ్ స్టేట్స్లో ఏదైనా కళాశాల లేదా విశ్వవిద్యాలయంలో ఈ రంగంలో కుర్చీని నిర్వహించిన మొదటి వ్యక్తిగా ఆమె గుర్తింపు పొందింది. ఆమె మార్గదర్శకత్వంలో, ఫోక్లోర్ ఫౌండేషన్ జమైకన్, స్థానిక అమెరికన్, హవాయి జానపదాలపై తరచుగా పూర్వ విద్యార్థులు రాసిన బహుళ మోనోగ్రాఫ్లను ప్రచురించింది. ఫౌండేషన్ అమెరికన్ ఫోక్లోర్ సొసైటీ ఉపన్యాసాలు, సమావేశాలను కూడా నిర్వహించింది. 1932 నుండి 1933 వరకు, బెక్ విత్ అమెరికన్ ఫోక్లోర్ సొసైటీకి అధ్యక్షురాలిగా పనిచేశారు, 1934 లో, నేషనల్ ఫోక్ ఫెస్టివల్ కమిటీలో ఉన్నారు. బెక్ విత్ 1929 లో వాస్సార్ లో పూర్తి ప్రొఫెసర్ అయ్యారు, 1938 లో పదవీ విరమణ చేశారు.
పరిశోధన, ప్రయాణం[మార్చు]
బెక్ విత్ వివిధ యూరోపియన్, మధ్యప్రాచ్య దేశాలలో పరిశోధనలు నిర్వహించింది, అయితే ఆమె అత్యంత విస్తృతమైన పరిశోధన హవాయి, పాలినేషియా, జమైకా, ఉత్తర, దక్షిణ డకోటాలోని సియోక్స్ తెగలపై దృష్టి సారించింది.
బెక్ విత్ 1919, 1922 మధ్య జమైకాలో ఫీల్డ్ వర్క్ నిర్వహించారు. జమైకన్ జానపద కథలపై ఆమె ప్రచురణలలో తరచుగా 1920, 1921 లో బెక్ విత్ జమైకాకు వచ్చిన హెలెన్ హెచ్. రాబర్ట్స్ రికార్డ్ చేసిన సంగీతం గురించిన వివరాలు ఉండేవి. బెక్ విత్ పరిశోధన బ్లాక్ రోడ్ వేస్: ఎ స్టడీ ఆఫ్ జమైకన్ ఫోక్ లైఫ్ (1929) లో ముగిసింది, ఇది కొత్త ప్రపంచంలోని నల్లజాతి సమాజాల మొదటి జానపద అధ్యయనాలలో ఒకటి. ఈ పుస్తకం నల్లజాతి సంస్కృతిని ఒక హేతుబద్ధమైన వ్యవస్థగా ప్రదర్శించినందుకు ప్రసిద్ధి చెందింది, మెల్విల్ జె. హెర్స్కోవిట్స్ రాసిన జర్నల్ ఆఫ్ అమెరికన్ ఫోక్లోర్లో విస్తృతమైన సమీక్షకు అంశంగా ఉంది, దీనికి బెక్విత్ ప్రతిస్పందించారు.విమర్శాత్మక సమీక్ష కానప్పటికీ, ఆఫ్రికాపై ప్రత్యేకత కలిగిన మానవ శాస్త్రవేత్త హెర్స్కోవిట్స్ - బెక్విత్ ఆచారాల వివరణాత్మక వర్ణనల కోసం ప్రశంసించారు, తద్వారా "అతను కొన్నింటిని కేవలం ఆఫ్రికన్ మూలాలుగా మాత్రమే కాకుండా, ప్రత్యేకంగా యోరుబా లేదా అశాంతిగా గుర్తించగలిగారు". ఆమె అధ్యయనం చేసిన సమూహాల జాతి లేదా మానసిక లక్షణాల కంటే జానపదాలపై సాంస్కృతిక, చారిత్రక ప్రభావాలపై ఆమె పని ఎక్కువగా దృష్టి సారించింది.
బెక్ విత్ వాస్సార్ లో ఉన్నప్పుడు తన స్వంత సమాజాన్ని కూడా అధ్యయనం చేసింది, హడ్సన్ లోయలోని డచ్ సెటిలర్ల వారసుల నుండి జానపద పాటలను అలాగే ఆధునిక కళాశాల మహిళల నమ్మకాలు, సంప్రదాయాలను సేకరించడానికి పనిచేసింది.[2][3]
1926 లో, బెక్విత్ దక్షిణ డకోటాలోని పైన్ రిడ్జ్ ఇండియన్ రిజర్వేషన్ వద్ద జానపద కథలను సేకరించారు. ఆమె నార్త్ డకోటాలోని ఫోర్ట్ బెర్తోల్డ్ రిజర్వేషన్లో మందన్-హిదత్సా గిరిజనులతో కలిసి పనిచేస్తూ అనేక వేసవిలో గడిపింది[4]; గిరిజనుల సంప్రదాయ కథలను అనువదించినందుకు బెక్ విత్ ను హిదాత్సా ప్రైరీ చికెన్ క్లాన్ లోకి దత్తత తీసుకున్నారు[5][6]. 1926 నుండి 1927 వరకు, వాస్సార్ నుండి విశ్రాంతి సమయంలో, ఆమె క్షేత్ర పని ఆమెను గోవాకు తీసుకువెళ్ళింది, అక్కడ ఇటలీ, గ్రీస్, పాలస్తీనా, సిరియాలలో కూడా ప్రయాణాలలో భాగంగా పోర్చుగీస్ సెటిలర్ల మధ్య పనిచేసింది. ఈ ప్రయాణాలు జానపద అధ్యయనాలను ఒక విభాగంగా ఆమె పద్ధతి, అవగాహనను ప్రభావితం చేశాయి, దీనిని ఆమె ఫోక్లోర్ ఇన్ అమెరికా (1931) లో వివరించారు.
హవాయి రాచరికం తరువాతి కాలంలో 19 వ శతాబ్దపు హవాయి రచయితలైన కెపెలినో, కమాకౌల అనువాదాలతో సహా హవాయి సంస్కృతిపై ఆమె చేసిన అధ్యయనాలు బెక్విత్ అత్యంత గుర్తింపు పొందిన రచన. ఆమె హవాయి పురాణం (1940) "ముప్పై సంవత్సరాలకు పైగా సమగ్ర పరిశోధనకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తుంది" గా వర్ణించబడింది.[7]
తరువాత జీవితంలో[మార్చు]
బెక్ విత్ 1938 లో వాస్సార్ నుండి పదవీ విరమణ చేసి కాలిఫోర్నియాలోని బర్కిలీకి మకాం మార్చారు. ఆమె బిషప్ మ్యూజియంలో గౌరవ రీసెర్చ్ అసోసియేట్ గా పరిశోధన, ప్రచురణను కొనసాగించింది, రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం ముగిసిన తరువాత హవాయికి వెళ్లింది. ఆమె చివరి సంవత్సరాలు హవాయి మూలికా నివారణలకు సంబంధించిన పనిపై దృష్టి సారించాయి, అలాగే కెపెలినో, శామ్యూల్ కమాకౌ వంటి హవాయి రచయితల రచనలను అనువదించారు. 80 సంవత్సరాల వయస్సులో, ఆమె కుములిపోపై తన చివరి ప్రధాన రచనను ప్రచురించింది, ఆమె 1951 లో స్ట్రోక్కు గురైనప్పటికీ, ఆమె 1950 ల మధ్య వరకు జర్నల్ ఆఫ్ అమెరికన్ ఫోక్లోర్కు సంపాదకురాలిగా కొనసాగింది. బెక్ విత్ 1959 జనవరి 28 న బర్కిలీలో మరణించారు, మకావావో శ్మశానవాటికలోని మౌయిలో సమాధి చేయబడింది, ఇది ఆమె తల్లిదండ్రులు, సోదరుడు, సోదరి, బాల్య స్నేహితురాలు అనీ అలెగ్జాండర్ చివరి విశ్రాంతి ప్రదేశం.
ఎంపిక చేయబడ్డ గ్రంథ పట్టిక[మార్చు]
- బెక్ విత్, మార్తా డబ్ల్యు. (1916). "ది హవాయి హులా-డాన్స్". ది జర్నల్ ఆఫ్ అమెరికన్ ఫోక్లోర్.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1922). జమైకా జానపద క్రీడలు (హెలెన్ హెచ్. రాబర్ట్స్ చేత ఈ రంగంలో రికార్డ్ చేయబడిన సంగీతంతో). పోగ్కీప్సీ, ఎన్.వై.: వాస్సార్ కాలేజ్
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1923). ""సైన్స్ అండ్ సూపర్స్టిషన్స్ కలెక్టెడ్ ఫ్రమ్ అమెరికన్ కాలేజ్ గర్ల్స్". ది జర్నల్ ఆఫ్ అమెరికన్ ఫోక్లోర్. 36 (139): 1–15.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1923). క్రిస్ట్మాస్ మమ్మింగ్స్ ఇన్ జమైకా (హెలెన్ హెచ్. రాబర్ట్స్ చేత ఈ రంగంలో రికార్డ్ చేయబడిన సంగీతంతో). పోగ్కీప్సీ, ఎన్.వై.: వాస్సార్ కాలేజ్.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1923). పాలినేషియన్ అనలాగ్స్ టు ది సెల్టిక్ అదర్-వరల్డ్ అండ్ ఫెయిరీ మిస్ట్రెస్ థీమ్స్. న్యూ హెవెన్, సి.టి.: యేల్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1924). జమైకా అనన్సీ స్టోరీస్ (హెలెన్ రాబర్ట్స్ చేత ఈ రంగంలో రికార్డ్ చేయబడిన సంగీతంతో). న్యూయార్క్: అమెరికన్ ఫోక్లోర్ సొసైటీ.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1924). 'ది ఇంగ్లిష్ బల్లాడ్ ఇన్ జమైకా: ఎ నోట్ ఆన్ ది ఆరిజిన్ ఆఫ్ ది బల్లాడ్ ఫామ్'. ఆధునిక భాషా సంఘం ప్రచురణలు, 39(2), 455–483.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1925). జమైకా ప్రోవర్బ్స్. పోగ్కీప్సీ, ఎన్.వై.: వాస్సార్ కాలేజ్.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1927). నోట్స్ ఆన్ జమైకన్ ఎథ్నోబోటానీ. పోగ్కీప్సీ, ఎన్.వై.: వాస్సార్ కాలేజ్.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1928). జమైకా ఫోక్-లోర్ (ఈ రంగంలో హెలెన్ హెచ్. రాబర్ట్స్ చేత రికార్డ్ చేయబడిన సంగీతంతో). న్యూయార్క్: అమెరికన్ ఫోక్-లోర్ సొసైటీ.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1929). బ్లాక్ రోడ్ వేస్: ఎ స్టడీ ఆఫ్ జమైకన్ ఫోక్ లైఫ్. చాపెల్ హిల్: యూనివర్శిటీ ఆఫ్ నార్త్ కరోలినా ప్రెస్. ఓసీఎల్సీ 870469911.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1930). మిథ్స్ అండ్ హంటింగ్ స్టోరీస్ ఆఫ్ ది మందన్ అండ్ హిదత్స సియోక్స్. పోగ్కీప్సీ, ఎన్.వై.: వాస్సార్ కాలేజ్
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1930). "మైథాలజీ ఆఫ్ ది ఓగ్లాల డకోటా". ది జర్నల్ ఆఫ్ అమెరికన్ ఫోక్లోర్. 43 (170): 339–442.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1937). మందన్-హిదత్స మిథ్స్ అండ్ సెర్మనీస్. న్యూ యార్క్: అమెరికన్ ఫోక్-లోర్ సొసైటీ.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1940). హవాయి మైథాలజీ. న్యూ హెవెన్, సి.టి.: యేల్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్, 1940.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1948). "యాన్ ఓల్డ్ సాంగ్". పాశ్చాత్య జానపద కథలు. 7 (2): 176–177.
- బెక్ విత్, మార్తా డబ్ల్యు. (1949). ఫంక్షన్ అండ్ మీనింగ్ ఆఫ్ ది కుములిపో బర్త్ చాంత్ ఇన్ ఏనిసెంట్ హవాయి. 62 (245): 290–293.
- బెక్ విత్, మార్తా వారెన్ (1951). ది కుములిపో: ఎ హవాయి క్రియేషన్ చాంట్. చికాగో: యూనివర్సిటీ ఆఫ్ చికాగో ప్రెస్, 1951.
ప్రస్తావనలు[మార్చు]
- ↑ "Martha Beckwith". vcencyclopedia.vassar.edu (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 2022-09-22.
- ↑ Bronner, Simon J. (1998). "Martha Warren Beckwith and the Rise of Academic Authority". Following tradition: folklore in the discourse of American culture. Logan, Utah: Utah State Univ. Press. pp. 207–265. ISBN 978-0-87421-239-6.
- ↑ Bauman, Richard; Abrahams, Roger D.; Kalcik, Susan (1976). "American Folklore and American Studies". American Quarterly. 28 (3): 360–377. doi:10.2307/2712518. hdl:2152/31039. ISSN 0003-0678.
- ↑ Katharine Luomala (October–December 1962). "Martha Warren Beckwith. A Commemorative Essay". The Journal of American Folklore. 75 (298): 341–353. doi:10.2307/538369. JSTOR 538369.
- ↑ Associated Press (2003-09-15). "Professor gathered stories of the Mandan and Hidatsa". The Bismarck Tribune (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2023-12-29.
- ↑ "Unlikely savior: Vassar prof recorded tales of disappearing culture". InForum (in ఇంగ్లీష్). 2003-09-14. Retrieved 2023-12-29.
- ↑ Glazier, Stephen D. (1996). "Beckwith, Martha Warren". In Brunvand, Jan H. (ed.). American Folklore: An Encyclopedia. New York: Garland. pp. 79–80.