1964 పాండిచ్చేరి శాసనసభ ఎన్నికలు
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
పుదుచ్చేరి శాసనసభకు మొత్తం 30 స్థానాలు 16 seats needed for a majority | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
పాండిచ్చేరి రెండవ అసెంబ్లీని ఏర్పాటు చేయడానికి 23 ఆగస్టు 1964న భారత కేంద్ర పాలిత ప్రాంతమైన పాండిచ్చేరి శాసనసభకు ఎన్నికలు జరిగాయి.[1] కొత్త కేంద్రపాలిత ప్రాంతం ఏర్పడిన తర్వాత జరిగిన మొదటి శాసనసభ ఎన్నికలు.[2] ఈ ఎన్నికలు పాండిచ్చేరిలో ఎడ్వర్డ్ గౌబెర్ట్ పాలనకు ముగింపు పలికాయి.[3]
అవుట్గోయింగ్ అసెంబ్లీ
[మార్చు]చివరి శాసనసభలో 39 మంది సభ్యులు ఉన్నారు (వీరిలో 25 మంది భారత జాతీయ కాంగ్రెస్కు చెందినవారు, 11 మంది పీపుల్స్ ఫ్రంట్ (మక్కం మున్నాణి ( తమిళం :మక్కల్ లీడింగ్), 1 ప్రజా సోషలిస్ట్ పార్టీకి, 2 స్వతంత్రులు) ఉన్నారు.[4][5]
నియోజకవర్గాల పునర్విభజన
[మార్చు]కేంద్రపాలిత ప్రాంతాల చట్టం 1963 ప్రకారం 30 మంది సభ్యులు ప్రత్యక్ష ఓటు హక్కు ద్వారా ఎన్నుకోబడతారు.[6][7] ఆగస్టు 1964లో పాండిచ్చేరి శాసనసభకు ఎన్నికలు జరగడానికి ముందు నియోజకవర్గాలను డీలిమిటేషన్ కమిషన్ (డీలిమిటేషన్ కమిషన్ చట్టం, 1962 ప్రకారం) విభజించింది. మొత్తం భూభాగాన్ని 30 ఏకసభ్య నియోజకవర్గాలుగా విభజించారు. పాండిచ్చేరి రీజియన్కు 21, కారైకల్ రీజియన్కు 6, మాహె రీజియన్కు 2, యానాం రీజియన్కు1. వీటిలో 5 స్థానాలు షెడ్యూల్డ్ కులాలకు, నాలుగు పాండిచ్చేరి ప్రాంతంలో, ఒకటి కారైకల్ ప్రాంతంలో రిజర్వు చేయబడ్డాయి.[8]
పోటీదారులు
[మార్చు]ఈ ఎన్నికల్లో మొత్తం 85 మంది అభ్యర్థులు పోటీ చేశారు. అభ్యర్థుల్లో ముగ్గురు మహిళలు ( పీపుల్స్ ఫ్రంట్కు చెందిన సరస్వతి సుబ్బయ్య , పి. అంగమ్మల్, కాంగ్రెస్ పార్టీకి చెందిన పద్మిని చంద్రశేఖరన్) ఉన్నారు.[7]
ఫలితం
[మార్చు]కాంగ్రెస్ పార్టీ అభ్యర్థులు 91,338 ఓట్లు (54.3%), పీపుల్స్ ఫ్రంట్ 30,495 ఓట్లు (18.2%), స్వతంత్ర అభ్యర్థులు 46,218 ఓట్లు (27.58%) సాధించారు.[9] ఒక అభ్యర్థి, కామిశెట్టి శ్రీ పరశురామ వర ప్రసాద రావు నాయుడు (కాంగ్రెస్), యానాం నియోజకవర్గం నుండి ఏకగ్రీవంగా ఎన్నికయ్యాడు. ఎన్నికైన 22 మంది కాంగ్రెస్ అభ్యర్థుల్లో 17 మంది రెడ్డియార్ గ్రూపుకు చెందినవారు, మిగిలిన ఐదుగురు గౌబెర్ట్ గ్రూపులో సభ్యులు. మరో ముగ్గురు గౌబర్ట్ అనుకూల స్వతంత్రులు ఎన్నికయ్యారు.
రెడ్డియార్ స్వయంగా నెట్పాకం సీటులో 4,965 ఓట్లతో (నియోజకవర్గంలో 83.54% ఓట్లు) గెలుపొందారు. గౌబెర్ట్ రాజ్ నివాస్ స్థానాన్ని 2,722 ఓట్లతో (78.47%) గెలుపొందాడు. నాల్గవ స్వతంత్రుడు (గౌబెర్ట్తో సంబంధం లేని) కూడా విజయం సాధించాడు. నలుగురు పీపుల్స్ ఫ్రంట్ అభ్యర్థులు ఎన్నికయ్యారు, ఫలితంగా కమ్యూనిస్టులకు ఎదురుదెబ్బ తగిలింది. ఎన్నికైన పీపుల్స్ ఫ్రంట్ సభ్యులలో వీ. సుబ్బయ్య 3,878 ఓట్లతో (51.80%) మోడెలియార్పేట సీటును గెలుచుకున్నారు.[10]
పార్టీలు & సంకీర్ణాలు | గెలిచింది | ఓట్లు | ఓటు % | మార్చండి | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ | 22 | 91,338 | 54.3 | 1 | |||||
పీపుల్స్ ఫ్రంట్ | 4 | 30,495 | 31.6 | 9 | |||||
స్వతంత్ర | 4 | 46,218 | 27.5 | 1 |
ఎన్నికైన సభ్యులు
[మార్చు]నియోజకవర్గం
నెం. |
పేరు | రిజర్వేషన్ | సభ్యుడు | పార్టీ | |
---|---|---|---|---|---|
1 | ముత్యాలపేట | జనరల్ | పి. షణ్ముగం | కాంగ్రెస్ | |
2 | కౌరౌసౌకూపమ్ | జనరల్ | పద్మిని చంద్రశేఖర్ | కాంగ్రెస్ | |
3 | క్యాసికేడ్ | జనరల్ | AS కంకేయన్ | కాంగ్రెస్ | |
4 | రాజ్ నివాస్ | జనరల్ | ఎడ్వర్డ్ గౌబెర్ట్ | కాంగ్రెస్ | |
5 | బస్సీ (వీధి) | జనరల్ | సీఎం అచ్రాఫ్ | స్వతంత్ర | |
6 | ఊపలోమ్ | జనరల్ | జి. పెరుమాళ్ రాజా | స్వతంత్ర | |
7 | నెల్లితోప్ | జనరల్ | ఎన్. రంగనాథన్ | పీపుల్స్ ఫ్రంట్ | |
8 | మోడల్యార్పేత్ | జనరల్ | వి. కైలాస సుబ్బయ్య | పీపుల్స్ ఫ్రంట్ | |
9 | అరియన్కూపమ్ | జనరల్ | పి. రత్నవేలు | కాంగ్రెస్ | |
10 | కౌరవినాట్టం | జనరల్ | సుబ్రమణ్య పడయాచి | స్వతంత్ర | |
11 | బహౌర్ | ఎస్సీ | సి.తంగవేలు | పీపుల్స్ ఫ్రంట్ | |
12 | నెట్టపాకమ్ | జనరల్ | వెంకటసుబ్బా రెడ్డి | కాంగ్రెస్ | |
13 | తిరుబౌవనే | ఎస్సీ | R. కులండై | కాంగ్రెస్ | |
14 | మన్నాడిపేట | జనరల్ | మాణికవాసగ రెడ్డియార్ | కాంగ్రెస్ | |
15 | ఊసౌడౌ | ఎస్సీ | ఎన్. హరికృష్ణన్ | కాంగ్రెస్ | |
16 | విల్లెనూర్ | జనరల్ | తిల్లై కనకరాసు | కాంగ్రెస్ | |
17 | ఎంబాలోమ్ | ఎస్సీ | పి. అంగమ్మాళ్ | కాంగ్రెస్ | |
18 | ఔల్గరెట్ | జనరల్ | ఎస్. గోవిందసామి | కాంగ్రెస్ | |
19 | కాలాపెత్ | జనరల్ | జీవరథిన ఉదయార్ | కాంగ్రెస్ | |
20 | పౌడౌసరం | జనరల్ | ఎన్. గురుసామి | పీపుల్స్ ఫ్రంట్ | |
21 | కూచెరీ | ఎస్సీ | జి. నాగరాజన్ | కాంగ్రెస్ | |
22 | కారైకాల్ నార్త్ | జనరల్ | ఫరూక్ మారికర్ | కాంగ్రెస్ | |
23 | కారైకల్ సౌత్ | జనరల్ | మహ్మద్ ఇబ్రహీం మారికర్ | స్వతంత్ర | |
24 | నెరవి | జనరల్ | నాగముత్తౌ పిళ్లై | కాంగ్రెస్ | |
25 | గ్రాండ్ ఆల్డీ | జనరల్ | VMC వరదపిళ్లై | కాంగ్రెస్ | |
26 | తిర్నోలర్ | జనరల్ | సుబ్బరాయలు నాయకర్ | కాంగ్రెస్ | |
27 | నెడున్కాడౌ | జనరల్ | పి. షణ్ముగం | కాంగ్రెస్ | |
28 | మహే | జనరల్ | వలవిల్ కేశవన్ | కాంగ్రెస్ | |
29 | పల్లూరు | జనరల్ | వన్మేరి నాదేయీ పురుషోత్తమన్ | కాంగ్రెస్ | |
30 | యానాం | జనరల్ | కామిచెట్టి శ్రీ పరశురామ
వరప్రసాదరావు నాయుడు |
కాంగ్రెస్ |
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Rahman, S. A. The Beautiful India. Pondicherry. New Delhi: Reference Press, 2006. pp. 138–139
- ↑ Das, Manoj. Pondicherry. New Delhi: Publications Division, Ministry of Information and Broadcasting, Govt. of India, 1976. p. 20
- ↑ Seminar on State Politics in India, Iqbal Narain, D. B. Mathur, and Sushil Kumar. State Politics in India. Meerut: Meenakshi Prakashan, 1967. pp. 534–535
- ↑ Report of the General Secretary. Indian National Congress. All India Congress Committee. 1965. p. 59
- ↑ Current Events Year Book. "Current Events" Publication Dept., 1966. p. 386
- ↑ Grover, Verinder, and Ranjana Arora. Encyclopaedia of India and Her States. Vol. 10. New Delhi [India]: Deep & Deep, 1996. p. 11
- ↑ 7.0 7.1 Election Commission of India. STATISTICAL REPORT ON GENERAL ELECTION, 1964 TO THE LEGISLATIVE ASSEMBLY OF PONDICHERRY Archived 27 జనవరి 2013 at the Wayback Machine
- ↑ G. C. Malhotra (2004). Cabinet Responsibility to Legislature. Lok Sabha Secretariat. ISBN 9788120004009.
- ↑ Report of the General Secretary. Indian National Congress. All India Congress Committee. 1965. p. 59
- ↑ A.M.Zaidi (1990). The Story of Congress Pilgrimage: 1964–1970. Vol. 6. Indian Institute of Applied Political Research, New Delhi. ISBN 9788185355528.
- ↑ "Puducherry 1964". Election Commission of India. Archived from the original on 15 May 2019.