జార్జ్ ఎలియట్(రచయిత్రి)
| జార్జ్ ఎలియట్ | |
|---|---|
 1850లో ఎలియట్ (మేరీ ఆన్ ఎవాన్స్). | |
| పుట్టిన తేదీ, స్థలం | మేరీ అన్నే ఎవాన్స్ 1819-11-22 న్యూనేటన్, వార్విక్షైర్, ఇంగ్లాండ్ |
| మరణం | 1880-12-22 చెల్సియా, లండన్, ఇంగ్లాండ్ |
| సమాధి స్థానం | లండన్ |
| కలం పేరు | జార్జ్ ఎలియట్ |
| వృత్తి | నవలా రచయిత, కవి, పాత్రికేయురాలు, అనువాదకురాలు |
| పూర్వవిద్యార్థి | Bedford College, London |
| కాలం | విక్టోరియన్ |
| జీవిత భాగస్వామి | 16 మే 1880 |
| భాగస్వామి | జార్జ్ హెన్రీ లూయిస్ (1854–1878) |
మేరీ ఆన్ ఎవాన్స్ (22 నవంబర్ 1819 - 22 డిసెంబర్ 1880 ప్రత్యామ్నాయంగా మరియన్, ఆమె కలం పేరు జార్జ్ ఎలియట్ అని పిలుస్తారు, ఆమె ఒక ఆంగ్ల నవలా రచయిత్రి, కవి, పాత్రికేయురాలు, అనువాదకురాలు, ప్రముఖ రచయితలలో ఒకరు. విక్టోరియన్ శకం. ఆమె ఏడు నవలలు రాసింది: ఆడమ్ బేడ్ (1859), ది మిల్ ఆన్ ది ఫ్లోస్ (1860), సిలాస్ మార్నర్ (1861), రోమోలా (1862-1863), ఫెలిక్స్ హోల్ట్, ది రాడికల్ (1866), మిడిల్‌మార్చ్ (1871-1872), డేనియల్ డెరోండా (1876). చార్లెస్ డికెన్స్, థామస్ హార్డీ వలె, ఆమె ప్రావిన్షియల్ ఇంగ్లాండ్ నుండి ఉద్భవించింది; ఆమె రచనలు చాలా వరకు అక్కడ సెట్ చేయబడ్డాయి. ఆమె రచనలు వారి వాస్తవికత, మానసిక అంతర్దృష్టి, స్థలం భావం, గ్రామీణ ప్రాంతాల వివరణాత్మక వర్ణనకు ప్రసిద్ధి చెందాయి.[1]
మిడిల్‌మార్చ్‌ను నవలా రచయిత్రి వర్జీనియా వూల్ఫ్ "పెద్దల కోసం వ్రాసిన కొన్ని ఆంగ్ల నవలలలో ఒకటి", మార్టిన్ అమిస్, జూలియన్ బార్న్స్ ఆంగ్ల భాషలో గొప్ప నవలగా అభివర్ణించారు.[2][3]
జీవిత చరిత్ర[మార్చు]
మేరీ ఆన్ ఎవాన్స్ న్యూనేటన్, వార్విక్షైర్, ఇంగ్లాండ్‌లో అర్బరీ హాల్ ఎస్టేట్‌లోని సౌత్ ఫామ్‌లో జన్మించింది. ఆమె అర్బరీ హాల్ ఎస్టేట్ మేనేజర్ వెల్ష్‌మన్ రాబర్ట్ ఎవాన్స్ (1773–1849), స్థానిక మిల్లు యజమాని కుమార్తె క్రిస్టియానా ఎవాన్స్ (నీ పియర్సన్ (1788–1836)లకు మూడవ సంతానం. ఆమె పూర్తి తోబుట్టువులు: క్రిస్టియానా, క్రిస్సీ (1814–59), ఐజాక్ (1816–1890), 1821 మార్చిలో పుట్టిన కొద్ది రోజులకే మరణించిన కవల సోదరులు. ఆమెకు సవతి సోదరుడు రాబర్ట్ ఎవాన్స్ (1802– 64), సవతి సోదరి, ఫ్రాన్సిస్ "ఫ్యానీ" ఎవాన్స్ హౌటన్ (1805–82), హ్యారియెట్ పోయింటన్ (1780-1809)తో ఆమె తండ్రి మునుపటి వివాహం నుండి. 1820 ప్రారంభంలో, కుటుంబం న్యూనేటన్, బెడ్‌వర్త్ మధ్య ఉన్న గ్రిఫ్ హౌస్ అనే ఇంటికి మారారు.[4]
యువ ఎవాన్స్ విపరీతమైన పాఠకురాలు , తెలివైనది. ఆమె శారీరకంగా అందంగా పరిగణించబడనందున, ఎవాన్స్‌కు వివాహ అవకాశాలు ఎక్కువగా లేవని భావించారు, ఇది ఆమె తెలివితేటలతో కలిసి, ఆమె తండ్రి మహిళలకు తరచుగా అందించని విద్యలో పెట్టుబడి పెట్టేలా చేసింది. ఐదు నుండి తొమ్మిదేళ్ల వయస్సు వరకు, ఆమె తన సోదరి క్రిస్సీతో కలిసి అటిల్‌బరోలోని మిస్ లాథమ్ పాఠశాలలో, తొమ్మిది నుండి పదమూడు సంవత్సరాల వయస్సు గల న్యూనేటన్‌లోని మిసెస్ వాలింగ్‌టన్ పాఠశాలలో, పదమూడు నుండి పదహారేళ్ల వయస్సు గల కోవెంట్రీలోని మిస్ ఫ్రాంక్లిన్ పాఠశాలలో చేరింది. శ్రీమతి వాలింగ్‌టన్ పాఠశాలలో, ఆమె సువార్తికుడు మరియా లూయిస్‌చే బోధించబడింది-ఆమెకు మిగిలివున్న తొలి ఉత్తరాలు సంబోధించబడ్డాయి. మిస్సెస్ ఫ్రాంక్లిన్ పాఠశాల మతపరమైన వాతావరణంలో, ఎవాన్స్ సువార్తవాదానికి వ్యతిరేకంగా నిశ్శబ్దమైన, క్రమశిక్షణతో కూడిన విశ్వాసానికి గురైనది.[5]
పదహారేళ్ల తర్వాత, ఎవాన్స్‌కు అధికారిక విద్య తక్కువ. ఆమెకు అర్బరీ హాల్ లైబ్రరీకి ప్రాప్యత అనుమతించబడింది, ఇది ఆమె స్వీయ-విద్య, అభ్యాస విస్తృతికి బాగా సహాయపడింది. ఆమె శాస్త్రీయ విద్య దాని గుర్తును వదిలివేసింది; క్రిస్టోఫర్ స్ట్రే "జార్జ్ ఎలియట్ నవలలు గ్రీకు సాహిత్యాన్ని ఎక్కువగా ఆకర్షిస్తున్నాయి (ఆమె పుస్తకాలలో ఒకటి మాత్రమే గ్రీకు టైప్‌ఫేస్‌ని ఉపయోగించకుండా సరిగ్గా ముద్రించబడుతుంది), ఆమె ఇతివృత్తాలు తరచుగా గ్రీకు విషాదంచే ప్రభావితమవుతాయి". ఆమె తరచూ ఎస్టేట్‌కు వెళ్లడం వల్ల స్థానిక భూస్వామి, ఎస్టేట్‌లోని చాలా పేద ప్రజల జీవితాలతో పాటుగా జీవించే సంపదను పోల్చడానికి కూడా ఆమెను అనుమతించింది, ఆమె అనేక రచనలలో సమాంతరంగా జీవించిన విభిన్న జీవితాలు మళ్లీ కనిపిస్తాయి. ఆమె జీవితంలో ఇతర ముఖ్యమైన ప్రారంభ ప్రభావం మతం. ఆమె తక్కువ చర్చి ఆంగ్లికన్ కుటుంబంలో పెరిగారు, కానీ ఆ సమయంలో మిడ్‌లాండ్స్ మతపరమైన అసమ్మతివాదుల సంఖ్య పెరుగుతున్న ప్రాంతం.[6]
1836లో, ఆమె తల్లి మరణించింది, ఎవాన్స్ (అప్పటికి 16) ఇంటికి తిరిగి వచ్చి హౌస్ కీపర్‌గా పని చేసింది, అయినప్పటికీ ఆమె తన ట్యూటర్ మరియా లూయిస్‌తో ఉత్తరప్రత్యుత్తరాలు కొనసాగించింది. ఆమె 21 ఏళ్ళ వయసులో, ఆమె సోదరుడు ఐజాక్ వివాహం చేసుకుని కుటుంబ ఇంటిని స్వాధీనం చేసుకున్నారు, కాబట్టి ఎవాన్స్, ఆమె తండ్రి కోవెంట్రీ సమీపంలోని ఫోల్‌షిల్‌కు మారారు. కోవెంట్రీ సొసైటీకి సాన్నిహిత్యం కొత్త ప్రభావాలను తెచ్చిపెట్టింది, చార్లెస్ బ్రే రిబ్బన్ తయారీదారుగా ధనవంతుడయ్యాడు, పాఠశాలల నిర్మాణంలో, ఇతర దాతృత్వ కారణాలలో తన సంపదను ఉపయోగించాడు. కొంతకాలంగా మతపరమైన సందేహాలతో పోరాడుతున్న ఎవాన్స్, రాడికల్, ఫ్రీ-థింకింగ్ బ్రేస్‌తో సన్నిహిత స్నేహితులుగా మారారు, వీరికి వివాహ బాధ్యతలు గురించి సాధారణ దృక్పథం ఉంది, బ్రేస్ "రోజ్‌హిల్" ఇల్లు ప్రజలకు స్వర్గధామంగా ఉంది. రాడికల్ అభిప్రాయాలను నిర్వహించారు, చర్చించారు. బ్రేస్ ఇంట్లో ఆ యువతి కలుసుకున్న వ్యక్తులలో రాబర్ట్ ఓవెన్, హెర్బర్ట్ స్పెన్సర్, హ్యారియెట్ మార్టినో, రాల్ఫ్ వాల్డో ఎమర్సన్ ఉన్నారు. ఈ సమాజం ద్వారా ఎవాన్స్ మరింత ఉదారవాద, అజ్ఞేయ వేదాంతాలను, బైబిల్ గ్రంథాల అక్షర సత్యంపై సందేహాన్ని కలిగించే డేవిడ్ స్ట్రాస్, లుడ్విగ్ ఫ్యూయర్‌బాచ్ వంటి రచయితలకు పరిచయం చేయబడ్డాడు. నిజానికి, ఆమె మొదటి ప్రధాన సాహిత్య రచన స్ట్రాస్ దాస్ లెబెన్ జెసు క్రిటిష్ బేర్‌బెయిటెట్ ఆంగ్ల అనువాదం, ది లైఫ్ ఆఫ్ జీసస్, క్రిటికల్ ఎగ్జామిన్డ్ (1846), దీనిని ఎలిజబెత్ "రూఫా" బ్రబంట్ అనే మరో సభ్యురాలు అసంపూర్తిగా వదిలేసిన తర్వాత ఆమె పూర్తి చేసింది.
స్ట్రాస్ పుస్తకం కొత్త నిబంధనలోని అద్భుతాలు వాస్తవంగా తక్కువ ఆధారంతో కూడిన పౌరాణిక జోడింపులని వాదించడం ద్వారా జర్మనీలో సంచలనం సృష్టించింది. ఎవాన్స్ అనువాదం ఇంగ్లాండ్‌లో కూడా అదే విధమైన ప్రభావాన్ని చూపింది, ఎర్ల్ ఆఫ్ షాఫ్టెస్‌బరీ ఆమె అనువాదాన్ని "నరకం దవడల నుండి వాంతి చేసిన అత్యంత తెగులు గల పుస్తకం" అని పేర్కొంది. తరువాత ఆమె ఫ్యూయర్‌బాచ్ ది ఎసెన్స్‌ను అనువదించింది. క్రైస్తవ మతం (1854). ఈ పుస్తకాలలోని ఆలోచనలు ఆమె స్వంత కల్పనపై ప్రభావం చూపుతాయి.[7]
వారి స్నేహం ఉత్పత్తిగా, బ్రే తన వార్తాపత్రిక ది కోవెంట్రీ హెరాల్డ్ అబ్జర్వర్‌లో సమీక్షల వంటి ఎవాన్స్ స్వంత ప్రారంభ రచనలలో కొన్నింటిని ప్రచురించాడు. ఎవాన్స్ తన స్వంత మత విశ్వాసాన్ని ప్రశ్నించడం ప్రారంభించడంతో, ఆమె తండ్రి ఆమెను ఇంటి నుండి బయటకు పంపిస్తానని బెదిరించాడు, కానీ అతని బెదిరింపు అమలు కాలేదు. బదులుగా, ఆమె గౌరవప్రదంగా చర్చికి హాజరయ్యింది, ఆమె 30 సంవత్సరాల వయస్సులో 1849లో అతను మరణించే వరకు అతని కోసం ఇంటిని ఉంచడం కొనసాగించింది. ఆమె తండ్రి అంత్యక్రియలు జరిగిన ఐదు రోజుల తర్వాత, ఆమె బ్రేస్‌తో కలిసి స్విట్జర్లాండ్‌కు వెళ్లింది. ఆమె జెనీవాలో ఒంటరిగా ఉండాలని నిర్ణయించుకుంది, మొదట ప్లాంజియోన్‌లోని సరస్సుపై (ప్రస్తుత ఐక్యరాజ్యసమితి భవనాలకు సమీపంలో), ఆ తర్వాత రూ డిలో ఆమె స్నేహితులు ఫ్రాంకోయిస్, జూలియట్ డి ఆల్బర్ట్ డ్యూరేడ్‌లకు చెందిన ఇంటి రెండవ అంతస్తులో నివసిస్తున్నారు. చనోయిన్స్ (ఇప్పుడు రూ డి లా పెలిస్సేరీ). "ఒక మంచి పాత చెట్టు ఎత్తులో ఉన్న గూడులో ఉన్నట్లు అనిపిస్తుంది" అని ఆమె సంతోషంగా వ్యాఖ్యానించింది. ఆమె బసను భవనంపై ఒక ఫలకం గుర్తుగా ఉంచారు. అక్కడ నివసిస్తున్నప్పుడు, ఆమె ఆసక్తిగా చదివింది, అందమైన స్విస్ గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో సుదీర్ఘ నడకలు చేసింది, ఇది ఆమెకు గొప్ప ప్రేరణ.
లండన్‌కు వెళ్లి వెస్ట్‌మిన్‌స్టర్ రివ్యూ సంపాదకత్వం[మార్చు]
మరుసటి సంవత్సరం (1850) ఇంగ్లాండ్‌కు తిరిగి వచ్చిన తర్వాత, రచయిత కావాలనే ఉద్దేశ్యంతో ఆమె లండన్‌కు వెళ్లింది, ఆమె తనను తాను మరియన్ ఎవాన్స్‌గా పేర్కొనడం ప్రారంభించింది. ఆమె ఇంతకుముందు రోజ్‌హిల్‌లో కలుసుకున్న, తన స్ట్రాస్ అనువాదాన్ని ప్రచురించిన రాడికల్ పబ్లిషర్ జాన్ చాప్‌మన్ ఇంట్లో బస చేసింది. ఆ తర్వాత ఆమె అతని భార్య, ఉంపుడుగత్తెతో కలిసి చాప్‌మన్ మెనేజ్-ఎ-ట్రోయిస్‌లో చేరింది. చాప్‌మన్ ఇటీవలే వామపక్ష పత్రిక ది వెస్ట్‌మిన్‌స్టర్ రివ్యూని కొనుగోలు చేశారు. ఎవాన్స్ కేవలం ఒక సంవత్సరం ముందు చేరిన తర్వాత 1851లో దాని అసిస్టెంట్ ఎడిటర్ అయ్యాడు. పేపర్ కోసం ఎవాన్స్ వ్రాసినవి సమాజం, విక్టోరియన్ ఆలోచనా విధానంపై ఆమె అభిప్రాయాలు. ఆమె అట్టడుగు వర్గాల పట్ల సానుభూతి చూపింది, ఆమె వ్యాసాలు, సమీక్షలలో వ్యవస్థీకృత మతాన్ని విమర్శించింది, ఆ సమయంలోని సమకాలీన ఆలోచనలపై వ్యాఖ్యానించింది. ఇందులో ఎక్కువ భాగం ఆమె స్వంత అనుభవాలు, జ్ఞానం నుండి తీసుకోబడింది, ఆమె ఇతర ఆలోచనలు, సంస్థలను విమర్శించడానికి దీనిని ఉపయోగించింది. ఇది ఆమె రచనను ప్రామాణికమైనదిగా, తెలివైనదిగా చూడడానికి దారితీసింది కానీ చాలా స్పష్టంగా అభిప్రాయాన్ని కలిగి ఉండదు. ఎవాన్స్ రివ్యూ వ్యాపార వైపు దాని లేఅవుట్, డిజైన్‌ను మార్చే ప్రయత్నాలతో కూడా దృష్టి సారించాడు. చాప్‌మన్ అధికారికంగా సంపాదకునిగా ఉన్నప్పటికీ, జర్నల్‌ను రూపొందించే పనిలో ఎక్కువ భాగం చేసింది ఎవాన్స్, జనవరి 1852 సంచికతో ప్రారంభించి అనేక వ్యాసాలు, సమీక్షలను అందించింది, 1854 మొదటి భాగంలో రివ్యూలో ఆమె ఉద్యోగం ముగిసే వరకు కొనసాగింది. ఎలియట్ ఖండాంతర ఐరోపా అంతటా 1848 విప్లవాల పట్ల సానుభూతి చెందాడు, ఇటాలియన్లు "అద్భుతమైన ఆస్ట్రియన్లను" లోంబార్డి నుండి తరిమివేస్తారని మరియు "కుళ్ళిన చక్రవర్తులు" పెన్షన్ చేయబడతారని కూడా ఆశించారు, అయినప్పటికీ సామాజిక సమస్యలపై క్రమంగా సంస్కరణవాద విధానం ఉత్తమమని ఆమె విశ్వసించింది. ఇంగ్లాండ్.[8][9][10][11]
1850-51లో, ఎవాన్స్ బెడ్‌ఫోర్డ్ స్క్వేర్‌లోని లేడీస్ కాలేజీలో గణితంలో తరగతులకు హాజరయ్యాడు, తరువాత దీనిని బెడ్‌ఫోర్డ్ కాలేజ్, లండన్ అని పిలిచేవారు.
జార్జ్ లూయిస్‌తో సంబంధం[మార్చు]
తత్వవేత్త, విమర్శకుడు జార్జ్ హెన్రీ లూయిస్ (1817-78) 1851లో ఎవాన్స్‌ను కలిశారు, 1854 నాటికి వారు కలిసి జీవించాలని నిర్ణయించుకున్నారు. లూయిస్ అప్పటికే ఆగ్నెస్ జెర్విస్‌ను వివాహం చేసుకున్నాడు, అయినప్పటికీ బహిరంగ వివాహం చేసుకున్నాడు. వారు కలిసి ఉన్న ముగ్గురు పిల్లలతో పాటు, ఆగ్నెస్‌కు థోర్న్టన్ లీ హంట్ ద్వారా నలుగురు పిల్లలు కూడా ఉన్నారు. జూలై 1854లో, లెవెస్, ఎవాన్స్ కలిసి వీమర్, బెర్లిన్‌లకు పరిశోధన నిమిత్తం ప్రయాణించారు. జర్మనీకి వెళ్లేముందు, ఎవాన్స్ తన వేదాంతపరమైన పనిని ఫ్యూయర్‌బాచ్ ది ఎసెన్స్ ఆఫ్ క్రిస్టియానిటీ అనువాదంతో కొనసాగించింది, విదేశాలలో ఉన్నప్పుడు ఆమె వ్యాసాలు వ్రాసింది, బరూచ్ స్పినోజా ఎథిక్స్ అనువాదంపై పనిచేసింది, ఆమె 1856లో పూర్తి చేసింది, కానీ అది ఆమె జీవితకాలంలో ప్రచురించబడలేదు. ఎందుకంటే కాబోయే ప్రచురణకర్త అభ్యర్థించిన £75 చెల్లించడానికి నిరాకరించారు. 1981లో, స్పినోజా ఎథిక్స్ ఎలియట్ అనువాదం చివరకు థామస్ డీగన్ ద్వారా ప్రచురించబడింది, 2018లో పబ్లిక్ డొమైన్‌లో ఉండాలని నిర్ణయించబడింది, జార్జ్ ఎలియట్ ఆర్కైవ్ ద్వారా ప్రచురించబడింది. ఇది ప్రిన్స్‌టన్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్ ద్వారా 2020లో తిరిగి ప్రచురించబడింది.
జర్మనీ పర్యటన ఎవాన్స్, లెవెస్‌లకు హనీమూన్‌గా కూడా ఉపయోగపడింది, వారు తమను తాము వివాహం చేసుకున్నారని భావించారు. ఎవాన్స్ లూయిస్‌ను తన భర్తగా పేర్కొనడం ప్రారంభించింది, ఆమె పేరును మేరీ ఆన్ ఎవాన్స్ లూయిస్ అని సంతకం చేయడం ప్రారంభించింది, అతని మరణం తర్వాత ఆమె పేరును చట్టబద్ధంగా మేరీ ఆన్ ఎవాన్స్ లూయిస్‌గా మార్చుకుంది. సంబంధాన్ని దాచడానికి నిరాకరించడం ఆ కాలంలోని సామాజిక సంప్రదాయాలకు విరుద్ధం.[12]
నవలలు[మార్చు]
- ఆడమ్ బేడే (1859)
- ది మిల్ ఆన్ ది ఫ్లాస్ (1860)
- సిలాస్ మార్నర్ (1861)
- రోమోలా (1863)
- ఫెలిక్స్ హోల్ట్, రాడికల్ (1866)
- మిడిల్‌మార్చ్ (1871–1872)
- "క్వారీ ఫర్ మిడిల్‌మార్చ్", MS లోవెల్ 13, హౌటన్ లైబ్రరీ, హార్వర్డ్ విశ్వవిద్యాలయం (పరిశోధన నోట్స్ యొక్క మాన్యుస్క్రిప్ట్ డిజిటల్ ప్రతిరూపం)
- డేనియల్ డెరోండా (1876)
చిన్న కథల సంకలనం, నవలలు[మార్చు]
- క్లరికల్ లైఫ్ సీన్స్ (1857)
- ది శాడ్ ఫార్చ్యూన్స్ ఆఫ్ ది రెవ్. అమోస్ బార్టన్
- మిస్టర్ గిల్ఫిల్ లవ్ స్టోరీ
- జానెట్ పశ్చాత్తాపం
- ది లిఫ్టెడ్ వీల్ (1859)
- బ్రదర్ జాకబ్ (1864)
- థియోఫ్రాస్టస్ ముద్రలు సచ్ (1879)
అనువాదాలు[మార్చు]
- దాస్ లెబెన్ జెసు, క్రిటిష్ బేర్‌బీటెట్ (ది లైఫ్ ఆఫ్ జీసస్, క్రిటికల్‌గా ఎగ్జామిన్డ్) వాల్యూం 2 డేవిడ్ స్ట్రాస్ (1846)
- లుడ్విగ్ ఫ్యూయర్‌బాచ్ (1854) రచించిన దాస్ వెసెన్ డెస్ క్రిస్టెంటమ్స్ (ది ఎసెన్స్ ఆఫ్ క్రిస్టియానిటీ)
- బెనెడిక్ట్ డి స్పినోజా రచించిన ది ఎథిక్స్ ఆఫ్ బెనెడిక్ట్ డి స్పినోజా (1856)
కవిత్వం[మార్చు]
- నేను ఈ గుడారాన్ని త్వరలో నిలిపివేయాలని తెలుసుకోవడం (1840)
- లండన్ డ్రాయింగ్‌రూమ్‌లో (1865)
- ఎ మైనర్ ప్రవక్త (1865)
- ఇద్దరు ప్రేమికులు (1866)
- ది కోయిర్ ఇన్విజిబుల్ (1867)
- స్పానిష్ జిప్సీ (1868)
- అగాథ (1868)
- సోదరుడు, సోదరి (1869)
- హౌ లిసా లవ్డ్ ది కింగ్ (1869)
- ఆర్మ్‌గార్ట్ (1870)
- స్ట్రాడివేరియస్ (1873)
- అరియన్ (1873)
- ది లెజెండ్ ఆఫ్ జుబల్ (1874)
- ఐ గ్రాంట్ యు యాంపుల్ లీవ్ (1874)
- ఈవెనింగ్స్ కమ్ అండ్ గో, లవ్ (1878)
- సెల్ఫ్ అండ్ లైఫ్ (1879)
- ఎ కాలేజ్ బ్రేక్ ఫాస్ట్ పార్టీ (1879)
- మోసెస్ మరణం (1879)
నాన్ ఫిక్షన్[మార్చు]
- "త్రీ మంత్స్ ఇన్ వీమర్" (1855)
- "లేడీ నవలా రచయితల సిల్లీ నవలలు" (1856)
- "ది నేచురల్ హిస్టరీ ఆఫ్ జర్మన్ లైఫ్" (1856)
- వెస్ట్‌మిన్‌స్టర్ రివ్యూలో జాన్ రస్కిన్ ఆధునిక చిత్రకారుల సమీక్ష, ఏప్రిల్ 1856
- "హేతువాదం ప్రభావం" (1865)
మూలాలు[మార్చు]
- ↑ Ashton, Rosemary (1996). George Eliot: A Life. London: Hamish Hamilton. p. 255. ISBN 978-0241134733.
- ↑ Ashton, Rosemary (1996). George Eliot: A Life. London: Hamish Hamilton. p. 255. ISBN 978-0241134733.
- ↑ Jacobs, Alexandra (13 August 2023). "George Eliot's Scandalous Answer to 'The Marriage Question'". The New York Times. Retrieved 20 August 2023.
- ↑ Long, Camilla.Martin Amis and the sex war, The Times, 24 January 2010, p. 4: "They've [women] produced the greatest writer in the English language ever, George Eliot, and arguably the third greatest, Jane Austen, and certainly the greatest novel, Middlemarch..."
- ↑ "George Eliot Biography – life, childhood, children, name, story, death, history, wife, school, young". www.notablebiographies.com (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 23 July 2018.
- ↑ Karl, Frederick R. George Eliot: Voice of a Century. Norton, 1995. p. 31
- ↑ "Los Angeles Review of Books". Los Angeles Review of Books (in ఇంగ్లీష్). 2017-08-06. Retrieved 2023-10-22.
- ↑ The historical Jesus question by Gregory W. Dawes 2001 ISBN 0-664-22458-X pp. 77–79
- ↑ Mead, James K. (2007). Biblical Theology: Issues, Methods, and Themes. Presbyterian Publishing Corp. p. 31. ISBN 978-0-664-22972-6.
- ↑ Hesketh, Ian (2017). Victorian Jesus: J.R. Seeley, Religion, and the Cultural Significance of Anonymity. University of Toronto Press. p. 97. ISBN 978-1-4426-6359-6.
- ↑ Tearle, Oliver (2016). The Secret Library: A Book-Lovers' Journey Through Curiosities of History. Michael O'Mara Books. p. 90. ISBN 978-1-78243-558-7.
- ↑ Fleishman, Avrom (2010). George Eliot's Intellectual Life. Cambridge University Press. p. 59.