థాయ్ సాహిత్యం
థాయ్ సాహిత్యం అనేది థాయ్ ప్రజల సాహిత్యం, ఇది దాదాపుగా థాయ్ భాషలో వ్రాయబడింది. 19వ శతాబ్దానికి ముందు థాయ్‌లోని చాలా ఊహాజనిత సాహిత్య రచనలు కవిత్వంలో కూర్చబడ్డాయి. గద్యం చారిత్రక రికార్డులు, చరిత్రలు, చట్టపరమైన పత్రాల కోసం ప్రత్యేకించబడింది. పర్యవసానంగా, థాయ్ భాషలోని కవితా రూపాలు అనేకం, బాగా అభివృద్ధి చెందాయి. థాయిలాండ్ పూర్వ-ఆధునిక కవితా రచనల కార్పస్ చాలా పెద్దది. 1767లో అయుతయ రాజ్యం తొలగింపుతో అనేక సాహిత్య రచనలు పోయినప్పటికీ, థాయిలాండ్ ఇప్పటికీ పెద్ద సంఖ్యలో పురాణ పద్యాలు లేదా దీర్ఘ కవితా కథలను కలిగి ఉంది. కొన్ని అసలైన కథలతో, కొన్ని విదేశీ మూలాల నుండి సేకరించిన కథలతో ఇవి ఉన్నాయి. అందువల్ల థాయ్ సాహిత్య సంప్రదాయం, చైనీస్, జపనీస్ వంటి ఇతర తూర్పు ఆసియా సాహిత్య సంప్రదాయాల మధ్య తీవ్ర వ్యత్యాసం ఉంది, ఇక్కడ సుదీర్ఘ కవితా కథలు చాలా అరుదు, పురాణ పద్యాలు దాదాపుగా లేవు. థాయ్ సాంప్రదాయ సాహిత్యం ఆగ్నేయాసియా ప్రధాన భూభాగంలోని పొరుగు దేశాల సాహిత్యంపై ముఖ్యంగా కంబోడియా, లావోస్, బర్మా సాహిత్యంపై గణనీయమైన ప్రభావాన్ని చూపింది.[1][2]
థాయ్ శాస్త్రీయ సాహిత్యం, అభివృద్ధి
[మార్చు]థాయ్ భాషా కుటుంబం మాట్లాడేవారుగా, సియామీలు సువర్ణభూమి ప్రాంతంలో (అనగా ప్రధాన భూభాగం ఆగ్నేయాసియా) ఇతర తాయ్ మాట్లాడే వారితో సాహిత్య మూలాలను పంచుకుంటారు. థాయ్ ప్రజల ప్రారంభ సాహిత్యం చైనీస్ భాషలో వ్రాయబడి ఉండవచ్చు. ఏది ఏమైనప్పటికీ, సియామీల చరిత్రలో ఇప్పటివరకు ఈ పూర్వ సాహిత్యాన్ని సూచించలేదు. థాయ్ కవిత్వ సంప్రదాయం వాస్తవానికి రాయ్ (ร่าย), ఖ్లాంగ్ (โคลง), కాప్ (กาพย์), క్లోన్ (กลอน) వంటి దేశీయ కవితా రూపాలపై ఆధారపడింది. ఈ కవితా రూపాలలో కొన్ని-ముఖ్యంగా ఖ్లాంగ్ - పురాతన కాలం నుండి (సియామ్ ఆవిర్భావానికి ముందు) థాయ్ భాషలు మాట్లాడేవారి మధ్య భాగస్వామ్యం చేయబడ్డాయి. ఖ్లాంగ్ కవిత్వం ప్రారంభ ప్రాతినిధ్య రచన థావో హంగ్ థావో చ్యువాంగ్ అనే పురాణ పద్యం, ఇది ఖోమ్ జాతికి చెందిన గొప్ప యోధుని గురించి, ఆగ్నేయాసియా ప్రధాన భూభాగంలోని తాయ్ మాట్లాడే ప్రజల గురించి పంచుకున్న పురాణ కథ.[3][4]
సియామీ భాషపై భారతీయ ప్రభావం
[మార్చు]బౌద్ధమతం, హిందువుల ప్రభావం ద్వారా, సిలోన్ ద్వారా వివిధ రకాల చందా ప్రోసోడిక్ మీటర్లు పొందబడ్డాయి. థాయ్ భాష మోనో-సిలబిక్ అయినందున, ఈ సాంప్రదాయ సంస్కృత మీటర్లలో కంపోజ్ చేయడానికి సంస్కృతం, పాళీ నుండి భారీ సంఖ్యలో పదాలు అవసరమయ్యాయి. B.J. టెర్వియెల్ ప్రకారం, ఈ ప్రక్రియ కింగ్ బోరోమ్మ-ట్రైలోక్కనాట్ (1448-1488) పాలనలో వేగంగా జరిగింది, అతను సియామీస్ పాలనను మండల భూస్వామ్య వ్యవస్థలో సామ్రాజ్యంగా మార్చడం ద్వారా సియామ్ పాలనా నమూనాను సంస్కరించాడు. కొత్త వ్యవస్థ పాలక ఉన్నత వర్గాలకు కొత్త సామ్రాజ్య భాషను డిమాండ్ చేసింది. ఈ సాహిత్య ప్రభావం థాయ్ లేదా సియామీ భాష గమనాన్ని మార్చింది-ఇతర తాయ్ భాషల నుండి వేరుగా ఉంచడం-సంస్కృతం, పాళీ పదాల సంఖ్యను పెంచడం ద్వారా, సంస్కృత పదాల అక్షరాస్యతను భద్రపరిచే వ్రాత వ్యవస్థను అభివృద్ధి చేయాలనే డిమాండ్‌ను థాయ్‌పై విధించింది. సాహిత్య ప్రయోజనాల కోసం 15వ శతాబ్దం నాటికి, థాయ్ భాష ఒక కొత్త దేశం నూతన సాహిత్య గుర్తింపుతో పాటు ఒక విలక్షణమైన మాధ్యమంగా పరిణామం చెందింది. ఇది సియామీ కవులను విభిన్న కవితా శైలులు, మానసిక స్థితి-ఉల్లాసభరితమైన, హాస్యాస్పదమైన ప్రాసతో కూడిన పద్యాల నుండి, శృంగార, సొగసైన ఖ్లాంగ్ వరకు, సాంప్రదాయ సంస్కృత మీటర్ల నుండి సవరించబడిన పాలిష్, ఇంపీరియస్ చాన్ ప్రోసోడీలను కంపోజ్ చేయడానికి అనుమతించింది. లిలిట్ (థాయ్: ลิลิต—ఖ్లాంగ్, కాప్ లేదా రాయ్ పద్యాల ఇంటర్‌లీవ్), లేదా కాప్ హోర్ క్లాంగ్ (థాయ్: กา์งค శ్రేణిలో จยลลุยหลุลุยุยิลิุจุย ప్రతి ఒక్కటి కాప్ పద్యాలతో కప్పబడి ఉంటుంది). ఆ విధంగా థాయ్‌లు కవిత్వం పట్ల ఆసక్తిని పెంచుకున్నారు. అయితే, ఈ కొత్త సాహిత్య మాధ్యమాన్ని పెంచడానికి, పాళీ, సంస్కృతమే కాకుండా తీవ్రమైన శాస్త్రీయ విద్య అవసరం. ఇది "తీవ్రమైన కవిత్వాన్ని" ఉన్నత వర్గాల వృత్తిగా మార్చింది. అయితే, B.J. టెర్వియెల్ 17వ శతాబ్దపు థాయ్ టెక్స్ట్ బుక్ జిందామనీని ఉదహరిస్తూ, లేఖకులు, సాధారణ సియామీ పురుషులు కూడా కెరీర్ పురోగతి కోసం ప్రాథమిక పాలీ, సంస్కృత పదాలను నేర్చుకోవడానికి ప్రోత్సహించబడ్డారు.[5][6]
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Layden, J. (1808). "On the Languages and Literature of the Indo-Chinese Nations". Miscellaneous Papers Relating to Indo-China Vol.1. London: Trübner & Co. 1886. pp. 84–171.
- ↑ Low, James (1836). On Siamese Literature (PDF). pp. 162–174. Archived from the original (PDF) on 2022-11-12. Retrieved 2021-12-15.
- ↑ Haarman, Harald (1986). Language in Ethnicity; A View of Basic Ecological Relations. p. 165.
In Thailand, for instance, where the Chinese influence was strong until the Middle Ages, Chinese characters were abandoned in the writing of the Thai language in the course of the thirteenth century.
- ↑ Leppert, Paul A. (1992). Doing Business With Thailand. p. 13.
At an early time the Thais used Chinese characters. But, under the Indian traders and monks, they soon dropped Chinese characters in favor of Sanskrit and Pali scripts.
- ↑ Chamberlain, James (1989). "Thao Hung or Cheuang: A Tai Epic Poem" (PDF). Mon-Khmer Studies (18–19): 14–34.
- ↑ Terwiel, B.J. (1996). "The Introduction of Indian Prosody Among the Thai". In Jan E.M. Houben (ed.). Ideology and Status of Sanskrit-Contribution to the History of Sanskrit Language. E.J.Brill. pp. 307–326. ISBN 9-0041-0613-8.