Jump to content

బందీ చోర్ దివాస్

వికీపీడియా నుండి
బందీ చోర్ దివాస్
బందీ చోర్ దివాస్
బందీ చోర్ దివాస్ రోజున హర్మందిర్ సాహిబ్ గురుద్వారా వద్ద పండుగ బాణసంచా కాల్చారు.
జరుపుకొనేవారుసిక్కులు
రకంమతపరమైనవి
ప్రాముఖ్యతగురు హర్గోబింద్, 52 మంది రాజులను మొఘల్ ఆధీనంలో ఉన్న గ్వాలియర్ కోట నుండి విడుదల చేశారు.
జరుపుకొనే రోజుకార్తీక అమావాస్య రోజున
వేడుకలుదీపాలు వెలిగించడం, బాణసంచా కాల్చడం, ప్రార్థనలు, నగర కీర్తన, లంగర్
సంబంధిత పండుగదీపావళి, దీపావళి (జైన మతం), తీహార్, స్వాంతి, సోహ్రాయ్, బంద్నా
ఆవృత్తివార్షిక

బందీ చోర్ దివాస్ (పంజాబీ: మొఘల్ చక్రవర్తి జహంగీర్ చేత ఖైదు చేయబడిన సిక్కుల ఆరవ గురువు, గురు హర్గోబింద్, 52 మంది హిందూ రాజులు గ్వాలియర్ కోట నుండి విడుదల చేయబడిన రోజును గుర్తుగా "విమోచన దినం" అని అర్థం) ఒక సిక్కు వేడుక. చక్రవర్తి జహంగీర్ గ్వాలియర్ కోటలో 52 మంది రాజులను కొన్ని నెలల పాటు నిర్బంధించాడు. గురుద్వారా దతా బందీ చోర్ సాహిబ్ కోటలో గురువు నిర్బంధించిన ప్రదేశంలో ఉంది. ఈ రోజు శరదృతువులో వస్తుంది, తరచుగా హిందూ దీపావళితో కలిసి ఉంటుంది, ఇది పంజాబ్, భారతదేశంలోని మిగిలిన ప్రాంతాలలో జరుపుకునే దీపాల పండుగ. చారిత్రాత్మకంగా, మూడవ సిక్కు గురువు అమర్ దాస్ కాలం నుండి, ఆనాటి సిక్కులు, హిందువులు దీపావళి, వైశాఖి, ఇతర పండుగల సందర్భాన్ని గురువుల పీఠం వద్ద గుమిగూడడానికి ఉపయోగించారు. [1] [2] 2003 లో, సిక్కు మత నాయకులు, ప్రొఫెసర్ కిర్పాల్ సింగ్ బదుంగర్ నేతృత్వంలోని శిరోమణి గురుద్వారా ప్రబంధక్ కమిటీ ఈ రోజును అధికారికంగా నానక్షాహి క్యాలెండర్లో స్వీకరించాయి. [3]

బందీ చోర్ దివాస్ ను గృహాలు, గురుద్వారాల వెలుగులు, వేడుక ఊరేగింపులు (నాగర్ కీర్తన), లంగర్ (కమ్యూనిటీ కిచెన్) ద్వారా జరుపుకుంటారు. ఇది వైశాఖి, హోలా మొహల్లా, గురుపురబ్ లతో పాటు ఒక ముఖ్యమైన సిక్కుల వేడుక. [3][4]

వివరణ

[మార్చు]

గురు హర్గోబింద్ గ్వాలియర్ జైలు నుండి విడుదలైనప్పుడు బందీ చోర్ దివాస్ జరుపుకున్నారు, 52 మంది ఖైదీలు, రాకుమారులు 52 తాళ్లతో అతని దుస్తులు లేదా కేప్ ను పట్టుకున్నారు. గురువు 52 మంది అమాయక పాలకులందరినీ యుద్ధం లేదా యుద్ధ సంకేతాలు లేకుండా సురక్షితంగా నడిపించాడు. నాగర్ కీర్తన (వీధి ఊరేగింపు), అఖండ పాథ్ (గురు గ్రంథ్ సాహిబ్ నిరంతర పఠనం) తో పాటు,బందీ చోర్ దివాస్ (షోధ్) ను బాణసంచా ప్రదర్శనతో జరుపుకుంటారు. శ్రీ హర్మందిర్ సాహిబ్ తో పాటు కాంప్లెక్స్ మొత్తం వేలాది మెరిసే దీపాలతో కళకళలాడుతుంది. గురుద్వారా నిరంతర కీర్తన గానం, ప్రత్యేక సంగీతకారులను నిర్వహిస్తుంది. సిక్కులు గురుద్వారాలను సందర్శించడానికి, వారి కుటుంబాలతో సమయం గడపడానికి ఈ సందర్భాన్ని ఒక ముఖ్యమైన సమయంగా భావిస్తారు. [5]

చరిత్ర, ప్రాముఖ్యత

[మార్చు]
19 వ శతాబ్దంలో మొఘల్ సామ్రాజ్యం చేత ఖైదు చేయబడిన 52 మంది హిందూ రాజులను గురు హర్గోబింద్ గ్వాలియర్ జైలులో రక్షించిన వర్ణన

మొఘల్ చక్రవర్తి జహంగీర్ ఆదేశాల మేరకు గురు హర్ గోబింద్ సాహిబ్ తండ్రి గురు అర్జన్ దేవ్ ను అరెస్టు చేసి ఇస్లాం మతంలోకి మారమని కోరారు. [6]అతని నిరాకరణ క్రీ.శ 1606 లో అతనిని చిత్రహింసలు , మరణశిక్షకు దారితీసింది. [7]ఈ సంఘటన గురు అర్జన్ త్యాగంగా భారతదేశం , సిక్కుల చరిత్రలో ఒక నిర్వచించదగిన ఘట్టం.[8] [9] ఉరిశిక్ష తరువాత, గురు హర్గోబింద్ తన తండ్రి తరువాత సిక్కుల తదుపరి గురువు అయ్యాడు[10][11]

గురు హర్గోబింద్ 1606 జూన్ 24 న, 11 సంవత్సరాల వయస్సులో, ఆరవ సిక్కు గురువుగా పట్టాభిషిక్తుడయ్యాడు. తన వారసత్వ వేడుకలో[12][13], అతను రెండు కత్తులు ధరించాడు: ఒకటి ఆధ్యాత్మిక అధికారాన్ని (పిరి) కాపాడుకోవాలనే తన సంకల్పాన్ని సూచించింది, మరొకటి, [14]అతని తాత్కాలిక అధికారం (మిరి). మొఘల్ చక్రవర్తి జహంగీర్ గురు అర్జన్ ను ఉరితీసిన కారణంగా, గురు హర్ గోబింద్ మొఘల్ పాలన అణచివేతను వ్యతిరేకించాడు[15]. సిక్కులు, హిందువులు ఆయుధాలు ధరించి పోరాడాలని ఆయన సూచించారు. జహంగీర్ చేతిలో తన తండ్రి మరణం సిక్కు సమాజం సైనిక కోణాన్ని నొక్కి చెప్పడానికి అతన్ని ప్రేరేపించింది[16]

గ్వాలియర్ కోటలో జహంగీర్ గురువును ఎలా బంధించాడనే దానిపై విభిన్న వెర్షన్లు ఉన్నాయి. లాహోర్ నవాబు ముర్తజా ఖాన్ అమృత్ సర్ లో శ్రీ అకాల్ తఖత్ సాహిబ్, 'సర్వశక్తిమంతుని సింహాసనం' అనే ఆలయాన్ని నిర్మించాడని, తన సైన్యాన్ని కూడా బలోపేతం చేస్తున్నాడని గమనించినప్పుడు, అతను ఈ విషయాన్ని మొఘల్ చక్రవర్తి జహంగీర్ కు తెలియజేశాడు. తన తండ్రి చిత్రహింసలకు, బలిదానాలకు ప్రతీకారం తీర్చుకోవడానికి సిక్కు గురువు సన్నాహాలు చేస్తున్నారని ఆయన ఉద్ఘాటించారు. ఈ విషయం తెలుసుకున్న జహంగీర్ వెంటనే వజీర్ ఖాన్, గుంచా బేగ్ లను గురు హర్ గోబింద్ ను అరెస్టు చేయడానికి అమృత్ సర్ కు పంపాడు.

కానీ గురు హర్ గోబింద్ అభిమాని అయిన వజీర్ ఖాన్ అతన్ని అరెస్టు చేయడానికి బదులుగా, చక్రవర్తి జహంగీర్ తనను కలవాలనుకుంటున్నాడని చెప్పి తమతో పాటు ఢిల్లీకి రావాలని గురువును అభ్యర్థించాడు. యువ గురువు ఆహ్వానాన్ని అంగీకరించి వెంటనే ఢిల్లీకి చేరుకున్నాడు, అక్కడ జహంగీర్ అతన్ని 1609 లో గ్వాలియర్ కోటలో నిర్బంధించాడు. గురు అర్జన్ కు విధించిన జరిమానాను సిక్కులు, గురు హర్ గోబింద్ చెల్లించలేదనే సాకుతో గురు హర్ గోబింద్ ను జైలుకు పంపడం గురించి మరో వెర్షన్ మాట్లాడుతుంది. [17]అతను ఖైదీగా ఎంత సమయం గడిపాడో స్పష్టంగా తెలియదు. ఖైదీగా ఎంత కాలం గడిపాడో తెలియరాలేదు. గురు హర్గోబింద్ కు 16 సంవత్సరాల వయస్సు ఉన్నప్పుడు ఆయన విడుదల సంవత్సరం 1611 లేదా 1612 అని తెలుస్తోంది. దబిస్తాన్ ఇ మజాహిబ్ వంటి పర్షియన్ రికార్డులు 1617, 1619 మధ్య గ్వాలియర్లో అతన్ని జైలులో ఉంచినట్లు సూచిస్తున్నాయి, ఆ తరువాత అతన్ని,[18][19] అతని శిబిరాన్ని జహంగీర్ ముస్లిం సైన్యం పర్యవేక్షణలో ఉంచారు. కొన్ని కథనాల ప్రకారం, గురు హర్గోబింద్ విడుదలైన తరువాత అమృత్ సర్ కు వెళ్ళాడు, అక్కడ ప్రజలు దీపావళి పండుగను జరుపుకుంటున్నారు. సిక్కు చరిత్రలో ఈ ముఖ్యమైన ఘట్టాన్ని ఇప్పుడు బందీ చోర్ దివాస్ పండుగ అని పిలుస్తారు.[20]

గ్యాలరీ

[మార్చు]
  • గ్వాలియర్ కోటలోని గురుద్వారా శ్రీ దతా బందీ ఛోర్ సాహిబ్
    గ్వాలియర్ కోటలోని గురుద్వారా శ్రీ దతా బందీ ఛోర్ సాహిబ్

ఇవి కూడా చూడండి

[మార్చు]

ప్రస్తావనలు

[మార్చు]
  1. ↑ Kathleen Kuiper (2010). The Culture of India. The Rosen Publishing Group. p. 127. ISBN 978-1-61530-149-2.
  2. ↑ Eleanor Nesbitt (2016). Sikhism: a Very Short Introduction. Oxford University Press. pp. 28–29, 59. ISBN 978-0-19-874557-0.
  3. ↑ 3.0 3.1 Eleanor Nesbitt (2016). Sikhism: a Very Short Introduction. Oxford University Press. pp. 6, 122–123. ISBN 978-0-19-874557-0.
  4. ↑ Glimpses of Sikhism By Major Nahar Singh Jawandha
  5. ↑ Nikky-Guninder Kaur Singh (2011). Sikhism: An Introduction. I.B.Tauris. p. 86. ISBN 978-0-85773-549-2.
  6. ↑ Kulathungam, Lyman (2012). Quest: Christ amidst the quest. Wipf. pp. 175–177. ISBN 978-1-61097-515-5.
  7. ↑ Jahangir, Emperor of Hindustan (1999). The Jahangirnama: Memoirs of Jahangir, Emperor of India. Translated by Thackston, Wheeler M. Oxford University Press. p. 59. ISBN 978-0-19-512718-8.
  8. ↑ Pashaura Singh (2005), Understanding the Martyrdom of Guru Arjan Archived 2016-03-03 at the Wayback Machine, Journal of Philosophical Society, 12(1), pages 29-62
  9. ↑ Louis E. Fenech, Martyrdom in the Sikh Tradition, Oxford University Press, pp. 118-121
  10. ↑ W.H. McLeod (2009). The A to Z of Sikhism. Scarecrow Press. p. 20 (Arjan's Death). ISBN 9780810863446. The Mughal rulers of Punjab were evidently concerned with the growth of the Panth, and in 1605 the Emperor Jahangir made an entry in his memoirs, the Tuzuk-i-Jahāṅgīrī, concerning Guru Arjan's support for his rebellious son Khusro. Too many people, he wrote, were being persuaded by his teachings, and if the Guru would not become a Muslim the Panth had to be extinguished. Jahangir believed that Guru Arjan was a Hindu who pretended to be a saint and that he had been thinking of forcing Guru Arjan to convert to Islam or his false trade should be eliminated, for a long time. Mughal authorities seem plain to have been responsible for Arjan's death in custody in Lahore, and this may be accepted as an established fact. Whether the death was by execution, the result of torture, or drowning in the Ravi River remains unresolved. For Sikhs, Arjan is the first martyr Guru.
  11. ↑ WH McLeod (1989). The Sikhs: History, Religion, and Society. Columbia University Press. pp. 26–51. ISBN 978-0231068154.
  12. ↑ Louis E. Fenech, Martyrdom in the Sikh Tradition, Oxford University Press, pages 118-121
  13. ↑ HS Singha (2009), Sikh Studies, Book 7, Hemkunt Press, ISBN 978-8170102458, pages 18-19
  14. ↑ HS Syan (2013), Sikh Militancy in the Seventeenth Century, IB Tauris, ISBN 978-1780762500, pages 48-55
  15. ↑ V. D. Mahajan (1970). Muslim Rule In India. S. Chand, New Delhi, p.223.
  16. ↑ Phyllis G. Jestice (2004). Holy People of the World: A Cross-cultural Encyclopedia, Volume 1. ABC-CLIO. pp. 345, 346. ISBN 9781576073551.
  17. ↑ Arvind-Pal Singh Mandair (2013). Sikhism: A Guide for the Perplexed. A & C Black. p. 48. ISBN 9781441117083.
  18. ↑ Fauja Singh. Harbans Singh (ed.). HARGOBIND GURU (1595-1644). Punjabi University Punjabi. ISBN 978-8173802041. Retrieved 7 December 2015. {{cite book}}: |website= ignored (help)
  19. ↑ The Sikh Review, Volumes 42-43, Issues 491-497. Sikh Cultural Centre. 1994. pp. 15–16.
  20. ↑ Eleanor Nesbitt (2016). Sikhism: a Very Short Introduction. Oxford University Press. pp. 28–29, 59, 120–131. ISBN 978-0-19-874557-0.
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=బందీ_చోర్_దివాస్&oldid=4103947" నుండి వెలికితీశారు