వాడుకరి:A.Murali/ప్రయోగశాల
నర్మదా పుష్కరాలు
నర్మదా పుష్కరాలు సాధారణంగా 12 సంవత్సరాలకు ఒకసారి వస్తాయి.. బృహస్పతి వృషభ రాశిలో నికి ప్రవేశించిన సమయం నుండి 12 రోజుల పాటు పుష్కరాన్ని జరుపుకుంటారు.అమర్కంటక్ ఆలయంఓంకారేశ్వర్ ఆలయం, చౌసత్ యోగిని ఆలయం, చౌబిస్ అవతార్ ఆలయం, మహేశ్వర్ మహేశ్వర ఆలయం, నేమావర్ సిద్ధేశ్వర మందిరం మరియు భోజ్పూర్ శివాలయం చాలా పురాతనమైనవి మరియు ప్రసిద్ధమైనవి. పన్నెండు జ్యోతిర్లింగాలలో ఓంకారేశ్వర ఒకటి మరియు నర్మదా నదిలో పవిత్ర స్నానం చేయడానికి అమ్రర్కంటక్ ఉత్తమ ప్రదేశాలు.
ప్రాముఖ్యత[మార్చు]
హిందూ మతంలో, నర్మదా నది అత్యంత ఆధ్యాత్మిక ప్రాముఖ్యతను కలిగి ఉంది, శివుడి ద్వారా పవిత్రమైనదిగా గౌరవించబడుతుంది. నర్మదా పుష్కరాలు పవిత్రమైనవి చెప్పబడుతున్నాయి. సూచిస్తుంది, ఈ సమయంలో నదిని ఉత్సాహంగా పూజిస్తారు, భక్తులకు వారి పాపాలను విముక్తి చేయడానికి మరియు దాని పవిత్ర ప్రవాహాలలో పుష్కర స్నానం చేయడం ద్వారా పుణ్యం పొందే అవకాశాన్ని అందిస్తుంది. ఈ కాలంలో, నది దైవ శక్తితో నిండి, ప్రతి క్షణం మరియు ఆద్యాత్మిక సామర్థ్యాన్ని కలిగి ఉంటుందని నమ్ముతారు.
తమిళనాడు చరిత్ర History of Tamilnadu
ఆధునిక భారతదేశానికి ఆగ్నేయంలో ఉన్న తమిళనాడు ప్రాంతం, క్రీ పూ 15,000 నుండి క్రీ పూ 10,000 వరకు నిరంతర మానవ నివాసాలను కలిగి ఉన్నట్లు ఆధారాలు చూపిస్తుంది. దాని చరిత్ర అంతటా, ప్రారంభ ఎగువ పాతరాతియుగ కాలం నుండి ఆధునిక కాలం వరకు విస్తరించి, ఈ ప్రాంతం వివిధ బాహ్య సంస్కృతులతో సహజీవనం చేసింది.
చేర, చోళ, పాండ్య అనే మూడు పురాతన తమిళ రాజవంశాలు పురాతన మూలాలకు చెందినవి. వారు కలిసి ఈ భూమిని ఒక ప్రత్యేకమైన సంస్కృతి మరియు భాషతో పరిపాలించారు, ప్రపంచంలోని పురాతన సాహిత్యం అభివృద్ధికి దోహదపడింది. ఈ మూడు రాజవంశాలు భూమిపై ఆధిపత్యం కోసం ఒకరితో ఒకరు నిరంతరం పోరాడుతూ ఉండేవారు. 3వ శతాబ్దంలో కలభ్రాల దండయాత్ర మూడు పాలక రాజ్యాలను స్థానభ్రంశం చేసి, భూమి యొక్క సాంప్రదాయ క్రమాన్ని దెబ్బతీసింది. సాంప్రదాయ రాజ్యాలను పునరుద్ధరించిన పాండ్యులు, పల్లవుల పునరుజ్జీవనం ద్వారా ఈ ఆక్రమణదారులు పడగొట్టబడ్డారు. 9వ శతాబ్దంలో పల్లవులు, పాండ్యులను ఓడించి చీకటి నుండి తిరిగి ఉద్భవించిన చోళులు గొప్ప శక్తిగా ఎదిగి, మొత్తం దక్షిణ ద్వీపకల్పంలో తమ సామ్రాజ్యాన్ని విస్తరించారు. [citation needed] దాని శిఖరాగ్రంలో చోళ సామ్రాజ్యం బంగాళాఖాతం గుండా దాదాపు 2 చదరపు కిలోమీటర్ల (1 చదరపు మైళ్ళు) విస్తరించి ఉంది. [citation needed] ఆగ్నేయాసియాలోని శ్రీ విజయ రాజ్యంపై చోళ నావికాదళం ఆధిపత్యం చెలాయించింది.
వాయువ్య దిశ నుండి ముస్లిం సైన్యాలు చొరబడటం, 14వ శతాబ్దంలో మూడు పురాతన రాజవంశాల క్షీణత కారణంగా మిగిలిన భారతదేశ రాజకీయ పరిస్థితిలో వేగంగా మార్పులు సంభవించాయి. అయినప్పటికీ, విజయనగర సామ్రాజ్యం 14వ శతాబ్దం చివరి నుండి 16వ శతాబ్దం వరకు ఈ ప్రాంతంలో పట్టు సాధించింది. 17వ మరియు 18వ శతాబ్దాలలో మరాఠా సామ్రాజ్యం తన భూభాగాలను ప్రస్తుత తమిళనాడు ఉత్తర ప్రాంతాలకు విస్తరించింది. దక్షిణ భారతదేశంలోని చాలా ప్రాంతాలతో కూడిన మద్రాస్ ప్రెసిడెన్సీ 18వ శతాబ్దం చివరలో సృష్టించబడింది, దీనిని బ్రిటిష్ వారు నేరుగా పాలించారు. భారతదేశానికి స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తరువాత, 1956లో మద్రాసు రాష్ట్రంలోని తెలుగు, మలయాళ భాగాలను తమిళనాడు రాష్ట్రం నుండి వేరు చేసిన తరువాత, 1969 జనవరి 14న రాష్ట్ర ప్రభుత్వం దీనిని తమిళనాడుగా పేరు మార్చింది.
చరిత్రపూర్వ కాలం[మార్చు]
పాలియోలిథిక్[మార్చు]
పూర్వ-ఆధునిక మానవులు నదీ లోయలకు సమీపంలో తక్కువ అటవీ విస్తీర్ణంతో లేదా గడ్డి భూముల వాతావరణంలో జనాభా సాంద్రత చాలా తక్కువగా ఉన్న ప్రాంతాలలొ నివసించారు. ఇప్పటివరకు ఈ దిగువ పాలోయోలిథిక్ సంస్కృతికి చెందిన రెండు ప్రాంతాలు మాత్రమే దక్షిణ భారతదేశం కనుగొనబడ్డాయి. హోమో ఎరెక్టస్ జాతికి చెందిన దక్షిణ భారతదేశంలోని పూర్వ-ఆధునిక మానవులు, ఈ ప్రాచీన 'పాత రాతి యుగంలో' (పాలియోలిథిక్) చాలా కాలం పాటు నివసించారు, చేతి గొడ్డలి మరియు చాపర్లు వంటి ముడి పనిముట్లను మాత్రమే ఉపయోగించారు మరియు వేటగాళ్ళుగా జీవించారు. అతిరంపక్కం, శర్మ సెంటర్ ఫర్ హెరిటేజ్ ఎడ్యుకేషన్కు చెందిన పురావస్తు శాస్త్రవేత్తలు పురాతన రాతి పనిముట్లను తవ్వారు, ఇది ఆఫ్రికా నుండి హోమో సేపియన్స్ రావడానికి సుమారు 300,000 సంవత్సరాల ముందు తమిళనాడు ప్రాంతంలో మానవుల వంటి జనాభా ఉందని సూచిస్తుంది.
విలుప్పురం జిల్లా అరుదైన శిలాజ శిశువు మెదడు యొక్క ఆవిష్కరణ, పురావస్తు శాస్త్రవేత్తల బృందం ఏప్రిల్ 2003 లో నివేదించబడింది, ఇది సుమారు 187,000 సంవత్సరాలు-200,000 సంవత్సరాలు లేదా అంతకంటే ఎక్కువ వయస్సు గలదని అంచనా. ఆధునిక మానవుల పూర్వీకుడు (సుమారు 50,000 సంవత్సరాల క్రితం కనిపించిన హోమో సేపియన్స్) మరింత అభివృద్ధి చెందాడు మరియు వివిధ రకాల రాళ్లను ఉపయోగించి సన్నని పొర పనిముట్లు మరియు బ్లేడ్ లాంటి పనిముట్లను తయారు చేయగలడు. సుమారు 10,000 సంవత్సరాల క్రితం నుండి, మానవులు మైక్రోలిథిక్ సాధనాలు అని పిలువబడే ఇంకా చిన్న సాధనాలను తయారు చేశారు. ఈ సాధనాలను తయారు చేయడానికి ప్రారంభ మానవులు ఉపయోగించిన పదార్థాలు జాస్పర్, అగేట్, ఫ్లింట్, క్వార్ట్జ్ మొదలైనవి 1949 లో, తిరునెల్వేలి జిల్లా లొ ఇటువంటి మైక్రోలిత్లను పరిశోధకులు కనుగొన్నారు. సూక్ష్మ శిలాయుగ కాలం 6000-3000 BCE మధ్య కొనసాగిందని పురావస్తు ఆధారాలు సూచిస్తున్నాయి.
నియోలిథిక్[మార్చు]
తమిళనాడులో, నూతన శిలాయుగ కాలం క్రీ పూ 2500 లో వచ్చింది. నూతన శిలాయుగ కాలానికి చెందిన మానవులు తమ రాతి పనిముట్లను మెత్తటి ఆకారంలో రుబ్బడం, మెరుగుపరచడం ద్వారా తయారు చేశారు. పాలార్ నది సమీపంలో ఉత్తర తమిళనాడులో పురాతన రాతితో కూడిన కొత్త రాతియుగం గొడ్డలి తల కనుగొనబడింది. కొత్త శిలాయుగ మానవులు ఎక్కువగా చిన్న చదునైన కొండలపై లేదా చిన్న, ఎక్కువ లేదా తక్కువ శాశ్వత స్థావరాల దిగువ భాగంలో నివసించారు, కాని ప్రయోజనాల కోసం కాలానుగుణ వలసలు కోసం. వారు చనిపోయిన వారికి సమాధులను .ఏర్పాటుచెసారు. వారు కొన్ని సాధనాలు లేదా ఆయుధాల తయారీకి రాగిని కూడా ఉపయోగించడం ప్రారంభించారు.
ఇనుప యుగం[మార్చు]
ఇనుప యుగం మానవులు ఉపకరణాలు మరియు ఆయుధాల తయారీకి ఇనుమును ఉపయోగించడం ప్రారంభించారు. ద్వీపకల్ప భారతదేశంలోని ఇనుప యుగం సంస్కృతిని మెగాలిథిక్ ఖననం ప్రదేశాలు గుర్తించాయి, ఇవి అనేక వందల ప్రదేశాలలో కనిపిస్తాయి. కొన్ని తవ్వకాలు మరియు ఖననం స్మారక చిహ్నాల ఆధారంగా, ఇనుప యుగం ప్రదేశాలు ఉత్తరం నుండి దక్షిణం వరకు క్రమంగా విస్తరించాయి. తిరునెల్వేలి జిల్లాలోని ఆదిచనల్లూర్ మరియు ఉత్తర భారతదేశంలో నిర్వహించిన తవ్వకాల ఆధారంగా మెగాలిథిక్ సంస్కృతి దక్షిణ దిశగా వలస వచ్చినట్లు ఆధారాలు అందించాయి.సుమారు క్రీ పూ 1800 నాటివి, ఇవి తమిళనాడులోని వివిధ ప్రదేశాలలో, ముఖ్యంగా తిరునెల్వేలి నుండి 24 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న ఆదిచనల్లూర్ వద్ద కనుగొనబడ్డాయి, ఇక్కడ ఆర్కియాలజికల్ సర్వే ఆఫ్ ఇండియా నుండి పురావస్తు శాస్త్రవేత్తలు 157 కలశాలను వెలికితీశారు, వీటిలో 15 మానవ పుర్రెలు, అస్థిపంజరాలు మరియు ఎముకలు, అలాగే ఊకలు, వరి ధాన్యాలు, కాలిన బియ్యం మరియు నియోలిథిక్ సెల్ట్స్ ఉన్నాయి. ఒక కుండ లోపల రాత ఉంది, ఇది ఆర్కియాలజికల్ సర్వే ఆఫ్ ఇండియా పురావస్తు శాస్త్రవేత్తల ప్రకారం, ప్రారంభ తమిళ-బ్రాహ్మి లిపిని పోలి ఉంటుంది, ఇది 2800 సంవత్సరాల క్రితం నియోలిథిక్ కాలానికి చెందినదని ధృవీకరిస్తుంది. తదుపరి తవ్వకాలు మరియు అధ్యయనాల కోసం ఆదిచనల్లూర్ను పురావస్తు ప్రదేశంగా ప్రకటించారు. సుమారు క్రీ పూ 1800 నాటివి, ఇవి తమిళనాడులోని వివిధ ప్రదేశాలలో, ముఖ్యంగా తిరునెల్వేలి నుండి 24 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న ఆదిచనల్లూర్ వద్ద కనుగొనబడ్డాయి, ఇక్కడ ఆర్కియాలజికల్ సర్వే ఆఫ్ ఇండియా నుండి పురావస్తు శాస్త్రవేత్తలు 157 కలశాలను వెలికితీశారు, వీటిలో 15 మానవ పుర్రెలు, అస్థిపంజరాలు మరియు ఎముకలు, అలాగే ఊకలు, వరి ధాన్యాలు, కాలిన బియ్యం మరియు నియోలిథిక్ సెల్ట్స్ ఉన్నాయి. ఒక కుండ లోపల రాత ఉంది, ఇది ఆర్కియాలజికల్ సర్వే ఆఫ్ ఇండియా పురావస్తు శాస్త్రవేత్తల ప్రకారం, ప్రారంభ తమిళ-బ్రాహ్మి లిపిని పోలి ఉంటుంది, ఇది 2800 సంవత్సరాల క్రితం నియోలిథిక్ కాలానికి చెందినదని ధృవీకరిస్తుంది. తదుపరి తవ్వకాలు మరియు అధ్యయనాల కోసం ఆదిచనల్లూర్ను పురావస్తు ప్రదేశంగా ప్రకటించారు.
ప్రారంభ చరిత్ర[మార్చు]
ప్రాచీన తమిళనాడులో వెంధార్ అని పిలువబడే రాజుల నేతృత్వంలోని మూడు రాచరిక రాష్ట్రాలు మరియు వేల్ లేదా వెలిర్ అని పిలువబడిన ప్రధానుల నేతృత్వంలోని అనేక గిరిజన అధిపతులు ఉన్నారు. స్థానిక స్థాయిలో ఇంకా దిగువన కిజార్ లేదా మన్నార్ అని పిలువబడే వంశ అధిపతులు ఉండేవారు. క్రీస్తుపూర్వం 3వ శతాబ్దంలో దక్కను మౌర్య సామ్రాజ్యం భాగంగా ఉండేది, క్రీస్తుపూర్చి 1వ శతాబ్దం మధ్య నుండి క్రీ. శ. 2వ శతాబ్దం వరకు అదే ప్రాంతాన్ని శాతవాహన రాజవంశం పాలించింది. తమిళ ప్రాంతం ఈ ఉత్తర సామ్రాజ్యాల నియంత్రణకు వెలుపల స్వతంత్ర ఉనికిని కలిగి ఉంది. తమిళ రాజులు, అధిపతులు ఎల్లప్పుడూ ఎక్కువగా ఆస్తుల విషయంలో ఒకరితో ఒకరు విభేదించుకుంటారు. రాజసభలు ఎక్కువగా అధికార పంపిణీ ప్రదేశాలు గా కాకుండా అవి వనరుల పంపిణీకి కేంద్రాలుగా ఉండేవి. తమిళ సాహిత్యం తోల్కప్పియం ప్రారంభ మతంపై కొంత వెలుగునిస్తుంది. క్రమంగా పాలకులు వేద విశ్వాసాల ప్రభావానికి లోనయ్యారు, ఇది పాలకుడి హోదాను పెంచడానికి త్యాగాల ప్రదర్శనను ప్రోత్సహించింది. మొదటి ఐదు శతాబ్దాలలో బౌద్ధమతం, జైనమతం, అజీవిక ప్రారంభ శైవ, వైష్ణవ, శక్తి మతాలతో చేశాయి.అశోకుని స్తంభాలలో (క్రీ. పూ. 273-232 వ్రాయబడిన శాసనాలు) చోళులు, పాండ్యులు, చేరాలు అనే మూడు రాజవంశాల పేర్లు ప్రస్తావించబడ్డాయి, ఇవి అశోకుడికి లోబడి లేనప్పటికీ, అతనితో స్నేహపూర్వకంగా ఉండేవి. క్రీస్తుపూర్వం 150 లో పాలించిన కళింగ రాజు ఖరవేల, 100 సంవత్సరాలకు పైగా ఉనికిలో ఉన్న తమిళ రాజ్యాల సమాఖ్య యొక్క ప్రసిద్ధ హతిగుంఫా శాసనంలో పేర్కొన్నాడు.