1988 త్రిపుర శాసనసభ ఎన్నికలు
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
అసెంబ్లీలో 60 సీట్లు ఉంటే మెజారిటీకి 31 సీట్లు అవసరం 31 seats needed for a majority | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
త్రిపుర జిల్లా మ్యాప్ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
1988 త్రిపుర శాసనసభ ఎన్నికలు భారతదేశంలోని త్రిపురలోని ప్రతి 60 అసెంబ్లీ నియోజకవర్గాల నుండి శాసనసభ సభ్యులను ఎన్నుకోవడానికి 2 ఫిబ్రవరి 1988న ఒకే దశలో జరిగాయి.[1] త్రిపుర రాష్ట్రంలో ఎన్నికల సంబంధిత హింసలో 100 మందికి పైగా మరణించారు. ఆగష్టు 12, 1988న ప్రభుత్వం, TNV ప్రతినిధులు సైనిక శత్రుత్వాల విరమణకు అంగీకరించారు. ఈ సంఘర్షణ సమయంలో వేల మంది మరణించగా దాదాపు 200,000 మంది వ్యక్తులు గాయాలపాలయ్యారు.[2]
రాజకీయ పార్టీలు
[మార్చు]జాతీయ పార్టీలు
[మార్చు]- BJP ( భారతీయ జనతా పార్టీ )
- CPI ( కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా )
- CPM ( కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్) )
- INC ( ఇండియన్ నేషనల్ కాంగ్రెస్ (I) )
- JNP ( జనతా పార్టీ )
రాష్ట్ర పార్టీలు
[మార్చు]- FBL ( ఆల్ ఇండియా ఫార్వర్డ్ బ్లాక్ )
- RSP ( రివల్యూషనరీ సోషలిస్ట్ పార్టీ )
- TUS ( త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి )
నియోజకవర్గాల సంఖ్య
[మార్చు]నియోజకవర్గాల రకం | GEN | ఎస్సీ | ST | మొత్తం |
---|---|---|---|---|
నియోజకవర్గాల సంఖ్య | 36 | 7 | 17 | 60 |
ఓటర్లు
[మార్చు]పురుషులు | స్త్రీలు | మొత్తం | |
---|---|---|---|
ఓటర్ల సంఖ్య | 684,596 | 658,470 | 1,343,066 |
ఓటు వేసిన ఓటర్ల సంఖ్య | 590,887 | 560,771 | 1,151,658 |
పోలింగ్ శాతం | 86.31% | 85.16% | 85.75% |
అభ్యర్థుల పనితీరు
[మార్చు]పురుషులు | స్త్రీలు | మొత్తం | |
---|---|---|---|
పోటీదారుల సంఖ్య | 268 | 3 | 271 |
ఎన్నికయ్యారు | 58 | 02 | 60 |
ఫలితం
[మార్చు]పార్టీ | పోటీ చేసిన సీట్లు | సీట్లు గెలుచుకున్నారు | ఓట్ల సంఖ్య | % ఓట్లు | 1983 సీట్లు | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
భారతీయ జనతా పార్టీ | 10 | 0 | 1,757 | 0.15% | 0 | ||||
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా | 1 | 0 | 9,314 | 0.82% | 0 | ||||
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్) | 55 | 26 | 520,697 | 45.82% | 37 | ||||
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ | 46 | 25 | 424,241 | 37.33% | 12 | ||||
జనతా పార్టీ | 10 | 0 | 1,138 | 0.10% | 0 | ||||
ఆల్ ఇండియా ఫార్వర్డ్ బ్లాక్ | 1 | 0 | 7,631 | 0.67% | 0 | ||||
రివల్యూషనరీ సోషలిస్ట్ పార్టీ | 2 | 2 | 18,182 | 1.60% | 2 | ||||
త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి | 14 | 7 | 119,599 | 10.52% | 6 | ||||
స్వతంత్రులు | 81 | 0 | 33,846 | 2.98% | 3 | ||||
మొత్తం | 220 | 60 | 1,136,405 | ||||||
మూలం: [7] |
ఎన్నికైన సభ్యులు
[మార్చు]క్రమ సంఖ్యా | నియోజకవర్గం | సభ్యుడు పేరు | పార్టీ | |
---|---|---|---|---|
1 | సిమ్నా (సెయింట్) | అభిరామ్ దేబ్ బర్మా | సీపీఎం | |
2 | మోహన్పూర్ | ధీరేంద్ర చంద్ర దేబ్నాథ్ | కాంగ్రెస్ | |
3 | బముటియా (Sc) | ప్రకాష్ చంద్ర దాస్ | కాంగ్రెస్ | |
4 | బర్జాలా | దీపక్ కుమార్ రాయ్ | కాంగ్రెస్ | |
5 | ఖేర్పూర్ | రతన్ లాల్ ఘోష్ | కాంగ్రెస్ | |
6 | అగర్తల | మహారాణి బిధు కుమారి దేబీ | కాంగ్రెస్ | |
7 | రాంనగర్ | సూరజిత్ దత్తా | కాంగ్రెస్ | |
8 | టౌన్ బోర్డోవాలి | సుధీర్ రంజన్ మజుందార్ | కాంగ్రెస్ | |
9 | బనమలీపూర్ | రతన్ చక్రవర్తి | కాంగ్రెస్ | |
10 | మజ్లిష్పూర్ | దీపక్ నాగ్ | కాంగ్రెస్ | |
11 | మండైబజార్ (సెయింట్) | రాశిరామ్ దెబ్బర్మ | సీపీఎం | |
12 | తకర్జాల (సెయింట్) | తరణి దెబ్బర్మ | సీపీఎం | |
13 | ప్రతాప్గఢ్ (Sc) | అనిల్ సర్కార్ | సీపీఎం | |
14 | బదర్ఘాట్ | దిలీప్ సర్కార్ | కాంగ్రెస్ | |
15 | కమలాసాగర్ | మత్లాల్ సర్కార్ | సీపీఎం | |
16 | బిషాల్ఘర్ | సమీర్ రంజన్ బర్మన్ | కాంగ్రెస్ | |
17 | గోలఘటి (సెయింట్) | బుధ దెబ్బర్మ | త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి | |
18 | చరిలం | మతిలాల్ సాహా | కాంగ్రెస్ | |
19 | బాక్సానగర్ | బిల్లాల్ మియా | కాంగ్రెస్ | |
20 | నల్చార్ (Sc) | సుకుమార్ బర్మన్ | సీపీఎం | |
21 | సోనమురా | రసిక్లాల్ రాయ్ | కాంగ్రెస్ | |
22 | ధన్పూర్ | సమర్ చౌదరి | సీపీఎం | |
23 | రామచంద్రఘాట్ (సెయింట్) | దశరథ దేబ్ | సీపీఎం | |
24 | ఖోవై | అరుణ్ కుమార్ కర్ | కాంగ్రెస్ | |
25 | ఆశారాంబరి (సెయింట్) | బిధ్య చంద్ర దెబ్బర్మ | సీపీఎం | |
26 | ప్రమోదేనగర్ | నిర్పేన్ చక్రవర్తి | సీపీఎం | |
27 | కళ్యాణ్పూర్ | మఖన్ లాల్ చక్రవర్తి | సీపీఎం | |
28 | కృష్ణపూర్ (సెయింట్) | ఖగేంద్ర జమాటియా | సీపీఎం | |
29 | తెలియమురా | జితేంద్ర సర్కార్ | సీపీఎం | |
30 | బాగ్మా (సెయింట్) | రతీ మోహన్ జమాటియా | త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి | |
31 | సల్ఘర్ (Sc) | గోపాల్ చంద్ర దాస్ | రివల్యూషనరీ సోషలిస్ట్ పార్టీ | |
32 | రాధాకిషోర్పూర్ | చిత్త రంజన్ సాహా | రివల్యూషనరీ సోషలిస్ట్ పార్టీ | |
33 | మతర్బారి | కాశీరామ్ రియాంగ్ | కాంగ్రెస్ | |
34 | కక్రాబాన్ | కేశబ్ మజుందార్ | సీపీఎం | |
35 | రాజ్నగర్ (Sc) | నకుల్ దాస్ | సీపీఎం | |
36 | బెలోనియా | అమల్ మల్లిక్ | కాంగ్రెస్ | |
37 | శాంతిర్బజార్ | గౌరీ శంకర్ రియాంగ్ | త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి | |
38 | హృష్యముఖ్ | బాదల్ చౌదరి | సీపీఎం | |
39 | జోలైబారి (సెయింట్) | బ్రజమోహన్ జైమాతియా | సీపీఎం | |
40 | మను (సెయింట్) | అంగ్జు మోగ్ | కాంగ్రెస్ | |
41 | సబ్రూమ్ | సునీల్ కుమార్ చౌదరి | సీపీఎం | |
42 | అంపినగర్ (సెయింట్) | నాగేంద్ర జమాటియా | కాంగ్రెస్ | |
43 | బిర్గంజ్ | జవహర్ షాహా | కాంగ్రెస్ | |
44 | రైమా వ్యాలీ (సెయింట్) | రవీంద్ర దెబ్బర్మ | త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి | |
45 | కమల్పూర్ | బిమల్ సింఘా | సీపీఎం | |
46 | సుర్మా (Sc) | రుద్రేశ్వర్ దాస్ | సీపీఎం | |
47 | సలేమా (సెయింట్) | దినేష్ దెబ్బర్మ | సీపీఎం | |
48 | కులాయ్ (సెయింట్) | దిబా చంద్ర హ్రాంగ్ఖౌల్ | త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి | |
49 | చావ్మాను (సెయింట్) | పూర్ణ మోహన్ త్రిపుర | సీపీఎం | |
50 | పబియాచార (Sc) | బిదు భూషణ్ మలాకర్ | సీపీఎం | |
51 | ఫాటిక్రోయ్ | సునీల్ చంద్ర దాస్ | కాంగ్రెస్ | |
52 | చండీపూర్ | బైద్యనాథ్ మజుందార్ | సీపీఎం | |
53 | కైలాసహర్ | బిరాజిత్ సిన్హా | కాంగ్రెస్ | |
54 | కుర్తి | ఫైజుర్ రెహమాన్ | సీపీఎం | |
55 | కడమతల | జ్యోతిర్మయి నాథ్ | కాంగ్రెస్ | |
56 | ధర్మనగర్ | కాళిదాస్ దత్తా | కాంగ్రెస్ | |
57 | జుబరాజ్నగర్ | బివా రాణి నాథ్ | కాంగ్రెస్ | |
58 | పెంచర్తల్ (సెయింట్) | సుశీల్ కుమార్ చక్మా | కాంగ్రెస్ | |
59 | పాణిసాగర్ | సుబోధ్ దాస్ | సీపీఎం | |
60 | కంచన్పూర్ (సెయింట్) | డ్రో కుమార్ రియాంగ్ | త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి |
ప్రభుత్వ ఏర్పాటు
[మార్చు]భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ (కాంగ్రెస్ ) - త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి (TUJS) సంకీర్ణం శాసనసభలోని 60 స్థానాలకు 30 స్థానాలను గెలుచుకుంది. శాసనసభలో సీపీఐ-ఎం 28 స్థానాలను గెలుచుకుంది. సుధీర్ రంజన్ మజుందార్ ఫిబ్రవరి 5, 1988న INC-TUJS సంకీర్ణ ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేశాడు.[8]
ఫిబ్రవరి 17, 1992న, 60 సీట్ల శాసనసభలో పాలక కూటమిలో భాగమైన త్రిపుర ట్రైబల్ యూత్ లీగ్ ( త్రిపుర ఉపజాతి జుబా సమితి -TUJS) ఎనిమిది మంది సభ్యులు, గిరిజనులలో 500 మందికి పైగా ఆకలి చావులకు నిరసనగారాజీనామా చేశారు. దీనితో ముఖ్యమంత్రి సుధీర్ రంజన్ మజుందార్ ఫిబ్రవరి 19, 1992న రాజీనామా చేయగా సమీర్ రంజన్ బర్మాన్ ఫిబ్రవరి 20, 1992న INC-TUJS సంకీర్ణ ప్రభుత్వానికి ముఖ్యమంత్రిగా ప్రమాణ స్వీకారం చేశాడు.[9]
ముఖ్యమంత్రి సమీర్ రంజన్ బర్మాన్ ఫిబ్రవరి 27, 1993న రాజీనామా చేశాడు. త్రిపుర రాష్ట్రాన్ని మార్చి 11, 1993 నుండి ఏప్రిల్ 10, 1993 వరకు రాష్ట్రపతి పాలన విధించారు.[10]
బయటి లింకులు
[మార్చు]- ↑ "State Election Commission, Tripura".
- ↑ "Conflict Period in Tripura".
- ↑ "List of Participating Political Parties".
- ↑ "Constituencies-Tripura".
- ↑ "Total No.of Electors".
- ↑ "Performance of Women candidates Vs Men candidates".
- ↑ "1988 Tripura Election result".
- ↑ "Government formation-1988,Tripura".
- ↑ "Sudhir Ranjan Majumdar resigned as Tripura Chief Minister".
- ↑ "President's rule in Tripura".