సారా జోసెఫిన్ బేకర్
 1922 లో బేకర్ | |
| జననం | నవంబర్ 15, 1873 పోగ్కీప్సీ, న్యూయార్క్, యు.ఎస్. |
|---|---|
| మరణం | ఫిబ్రవరి 22, 1945 (వయస్సు 71) ప్రిన్స్టన్, న్యూజెర్సీ, యు.ఎస్. |
| మాతృ సంస్థ | న్యూయార్క్ ఇన్ఫర్మరీ మెడికల్ కాలేజ్ |
| ప్రాముఖ్యత | ప్రజారోగ్యం, నివారణ వైద్యం |
| ముఖ్య పురస్కారాలు | అసిస్టెంట్ సర్జన్ జనరల్, లీగ్ ఆఫ్ నేషన్స్ కు ప్రొఫెషనల్ రిప్రజెంటేటివ్ గా నియమించబడిన మొదటి మహిళ |
సారా జోసెఫిన్ బేకర్ (నవంబర్ 15, 1873 - ఫిబ్రవరి 22, 1945) ప్రజారోగ్యానికి, ముఖ్యంగా న్యూయార్క్ నగరంలోని వలస సమాజాలలో చేసిన కృషికి ప్రసిద్ధి చెందిన అమెరికన్ వైద్యురాలు. విస్తృతమైన పట్టణ పేదరికం, అజ్ఞానం పిల్లలకు, ముఖ్యంగా నవజాత శిశువులకు కలిగించిన నష్టానికి వ్యతిరేకంగా ఆమె చేసిన పోరాటం బహుశా ఆమె శాశ్వత వారసత్వం. 1917 లో, యునైటెడ్ స్టేట్స్లో జన్మించిన శిశువులు మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంలో పోరాడుతున్న సైనికుల కంటే ఎక్కువ మరణాల రేటును ఎదుర్కొన్నారని ఆమె పేర్కొన్నారు. టైఫాయిడ్ మేరీగా ప్రసిద్ధి చెందిన మేరీ మాలోన్ ను (రెండుసార్లు) కనిపెట్టినందుకు కూడా ఆమె ప్రసిద్ధి చెందింది.
జీవితం తొలి దశలో[మార్చు]
బేకర్ 1873 లో న్యూయార్క్ లోని పోగ్కీప్సీలో ఒక సంపన్న క్వేకర్ కుటుంబంలో జన్మించారు. తన తండ్రి, సోదరుడు టైఫాయిడ్తో మరణించిన తరువాత, బేకర్ తన తల్లి, సోదరిని ఆర్థికంగా ఆదుకోవాలని ఒత్తిడికి గురైంది. కాబట్టి, 16 సంవత్సరాల వయస్సులో, బేకర్ వైద్య వృత్తిని ఎంచుకున్నారు. [1] [2]
ఇంట్లో రసాయనశాస్త్రం, జీవశాస్త్రం చదివిన తరువాత, ఆమె సోదరీమణులు, వైద్యులు ఎలిజబెత్ బ్లాక్వెల్, ఎమిలీ బ్లాక్వెల్ స్థాపించిన మహిళల వైద్య పాఠశాల అయిన న్యూయార్క్ ఇన్ఫర్మరీ మెడికల్ కాలేజీలో చేరింది. అన్నే డేనియల్ బోధించిన "ది నార్మల్ చైల్డ్" అనే క్లాసులో ఆమె విఫలమైన ఒకే ఒక తరగతి, "ఆ చిన్న పురుగు, సాధారణ పిల్లవాడు" అనే భవిష్యత్తు గ్రహీత పట్ల ఆమెకు ఆకర్షణకు దారితీసింది. 1898 లో తన తరగతిలో రెండవ స్థానంలో గ్రాడ్యుయేషన్ చేసిన తరువాత, బేకర్ బోస్టన్లోని న్యూ ఇంగ్లాండ్ హాస్పిటల్ ఫర్ ఉమెన్ అండ్ చిల్డ్రన్లో ఒక సంవత్సరం ఇంటర్న్షిప్ను ప్రారంభించింది. [3] [4]
ఇంటర్న్షిప్ తర్వాత బేకర్ న్యూయార్క్ నగరంలో ప్రైవేట్ ఫిజీషియన్గా ప్రాక్టీస్ చేయడం ప్రారంభించారు. 1901 లో, బేకర్ సివిల్ సర్వీస్ పరీక్షలో ఉత్తీర్ణత సాధించి ఆరోగ్య శాఖలో మెడికల్ ఇన్స్పెక్టర్ కావడానికి అర్హత సాధించారు, 1902 లో పార్ట్ టైమ్ ఇన్స్పెక్టర్గా పనిచేశారు. "డాక్టర్ జో" అని పిలువబడే ఆమె పురుషాధిక్య సూట్లను ధరించింది, సహోద్యోగులు తాను ఒక మహిళ అనే విషయాన్ని మర్చిపోయారని జోక్ చేశారు.[5]
రోగాల బారిన పడి ప్రజలు చనిపోకుండా ఉండాలంటే, వారు అనారోగ్యానికి గురికాకుండా ఉండటమే మార్గమని నాకు అకస్మాత్తుగా అనిపించింది. ఆరోగ్యవంతులు చనిపోరు. ఇది పూర్తిగా తెలివిలేని వ్యాఖ్యగా అనిపిస్తుంది, కానీ ఆ సమయంలో ఇది ఆశ్చర్యకరమైన ఆలోచన. ఇంకా పుట్టలేదు, ప్రజారోగ్య పనిలో ఎటువంటి ప్రోత్సాహం లేదు.
—సారా జోసెఫిన్ బేకర్, ఫైటింగ్ ఫర్ లైఫ్, పేజ్ 83
పాఠశాల వ్యవస్థలో శ్రద్ధగా పనిచేసిన తరువాత, హెల్స్ కిచెన్లో మరణాల రేటును తగ్గించడంలో సహాయపడటానికి బేకర్కు అవకాశం ఇవ్వబడింది. ఇది శతాబ్దం ప్రారంభంలో న్యూయార్క్లో అత్యంత చెత్త మురికివాడగా పరిగణించబడింది, ప్రతి వారం 4,500 మంది మరణిస్తున్నారు. ముఖ్యంగా శిశు మరణాల రేటుపై దృష్టి పెట్టాలని బేకర్ నిర్ణయించుకున్నారు, ఎందుకంటే వారపు మరణాలలో శిశువులు 1,500 మంది ఉన్నారు. చాలా శిశు మరణాలు విరేచనాల వల్ల సంభవించాయి, అయినప్పటికీ తల్లిదండ్రుల అజ్ఞానం, పేలవమైన పరిశుభ్రత తరచుగా పరోక్షంగా కారణమవుతాయి. [6]
బేకర్, నర్సుల బృందం తమ శిశువులను ఎలా చూసుకోవాలో తల్లులకు శిక్షణ ఇవ్వడం ప్రారంభించారు: శిశువులు చాలా వేడిగా ఉండకుండా ఉండటానికి దుస్తులు ఎలా ధరించాలి, వారికి మంచి ఆహారం ఎలా ఇవ్వాలి, వారి నిద్రలో ఊపిరాడకుండా ఎలా ఉంచాలి, వాటిని ఎలా శుభ్రంగా ఉంచాలి. పరిశుభ్రమైన పాలు ఇచ్చే మిల్క్ స్టేషన్ ను ఏర్పాటు చేసింది. ఆ సమయంలో వాణిజ్య పాలు తరచుగా కలుషితమయ్యాయి, లేదా రంగును మెరుగుపరచడానికి, లాభాన్ని పెంచడానికి సున్నపు నీటితో కలపబడ్డాయి. బేకర్ నీరు, కాల్షియం కార్బోనేట్, లాక్టోస్, ఆవు పాలతో తయారైన శిశు సూత్రాన్ని కూడా కనుగొన్నారు. దీంతో తల్లులు తమ కుటుంబాలను పోషించుకునేందుకు పనికి వెళ్లేందుకు వీలు కలిగింది[7].
పుట్టినప్పుడు వ్యాప్తి చెందే గోనేరియా బ్యాక్టీరియా వల్ల కలిగే శిశు అంధత్వాన్ని నివారించడంలో బేకర్ సహాయపడింది. అంధత్వాన్ని నివారించడానికి, శిశువులకు వారి కళ్ళలో సిల్వర్ నైట్రేట్ చుక్కలు ఇచ్చారు. బేకర్ రావడానికి ముందు, సిల్వర్ నైట్రేట్ ఉంచిన సీసాలు తరచుగా అపరిశుభ్రంగా మారతాయి లేదా చాలా కేంద్రీకృతమైన మోతాదులను కలిగి ఉంటాయి, అవి మంచి కంటే ఎక్కువ హాని చేస్తాయి. బేకర్ యాంటీబయాటిక్ తేనెటీగలతో తయారు చేసిన చిన్న కంటైనర్లను రూపొందించారు, ఉపయోగించారు, అవి ప్రతి ఒక్కటి ఒకే మోతాదులో సిల్వర్ నైట్రేట్ కలిగి ఉంటాయి, కాబట్టి మందులు తెలిసిన స్థాయిలో ఉంటాయి, కలుషితం కావు. [1] [8]
జోసెఫిన్ బేకర్ ప్రయత్నాల ద్వారా, శిశువులు మునుపటి సంవత్సరం కంటే చాలా సురక్షితంగా ఉన్నారు; అంధత్వం సంవత్సరానికి 300 మంది శిశువుల నుండి సంవత్సరానికి 3 కి తగ్గింది. కానీ శైశవదశ ప్రమాదకరమైన ఒక ప్రాంతం ఇప్పటికీ ఉంది[9]: పుట్టుకతో. శిశువులు తరచుగా మంత్రసానిల ద్వారా ప్రసవించబడతారు, వారు వైద్యులకు అందుబాటులో ఉన్న అధికారిక శిక్షణ నుండి మినహాయించబడ్డారు. కొంతవరకు నాణ్యత, నైపుణ్యాన్ని నిర్ధారించడానికి మంత్రసానిలకు లైసెన్స్ ఇవ్వడానికి బేకర్ న్యూయార్క్ నగరాన్ని ఒప్పించారు. [10]
మంత్రసానులకు లైసెన్స్ ఇవ్వడానికి, అంధత్వానికి చికిత్స చేయడానికి, తల్లి పాలివ్వడాన్ని ప్రోత్సహించడానికి, సురక్షితమైన పాశ్చరైజ్డ్ పాలను అందించడానికి, తల్లులకు అవగాహన కల్పించడానికి బేకర్ ప్రచారం చేస్తున్నప్పటికీ, పెద్ద పిల్లలు ఇంకా అనారోగ్యానికి గురవుతున్నారు, పోషకాహార లోపంతో బాధపడుతున్నారు. బేకర్ ప్రతి పాఠశాలలో దాని స్వంత వైద్యురాలు, నర్సు ఉన్నారని నిర్ధారించడానికి పనిచేశారు, పిల్లలు క్రమం తప్పకుండా అంటువ్యాధుల కోసం తనిఖీ చేయబడతారు. ఈ వ్యవస్థ ఎంత బాగా పనిచేసిందంటే ఒకప్పుడు పాఠశాలల్లో ప్రబలిన తల పేనులు, కంటి ఇన్ఫెక్షన్ ట్రాకోమా అనే వ్యాధులు దాదాపుగా ఉనికిలో లేకుండా పోయాయి.[11]
కెరీర్ ప్రారంభంలో[12], బేకర్ రెండుసార్లు "టైఫాయిడ్ మేరీ" అని కూడా పిలువబడే మేరీ మాలోన్ను పట్టుకోవడానికి సహాయం చేశారు. టైఫాయిడ్ మొదటి ఆరోగ్యకరమైన వాహకుడు మాలోన్, ఈ వ్యాధి అనేక వేర్వేరు వ్యాప్తిని ప్రేరేపించింది, వంటమనిషిగా తన ఉద్యోగం ద్వారా 50 మందికి పైగా సోకింది. ఆమెకు సోకిన వారిలో కనీసం ముగ్గురు చనిపోయారు. ఆ సమయంలో న్యూయార్క్ నగరంలో టైఫాయిడ్-అంటువ్యాధి వంటమనిషి మాత్రమే మాలోన్ మాత్రమే కాదు, కానీ ఆమె ఈ వ్యాధి ఎటువంటి దుష్ప్రభావాలను అనుభవించలేదు, చివరికి ఆమె జీవితాంతం ఒంటరిగా ఉంచిన ఏకైక రోగి.[13]
వృత్తిపరమైన గుర్తింపు[మార్చు]
జోసెఫిన్ బేకర్ ఎంతగా ప్రసిద్ధి చెందిందంటే, న్యూయార్క్ యూనివర్శిటీ మెడికల్ స్కూల్ ఆమెను పిల్లల ఆరోగ్యం లేదా "పిల్లల పరిశుభ్రత" గురించి అక్కడ ఉపన్యాసం ఇవ్వమని కోరింది, ఇది ఆ సమయంలో ప్రసిద్ధి చెందింది. తాను కూడా పాఠశాలలో చేరితే బాగుంటుందని బేకర్ చెప్పారు. పాఠశాల మొదట్లో ఆమెను తిరస్కరించింది, కాని చివరికి ఆమె జ్ఞానానికి సరిపోయే పురుష లెక్చరర్ కోసం విఫలయత్నం చేయడంతో అంగీకరించింది. 1917 లో, బేకర్ ప్రజారోగ్యంలో డాక్టరేట్ పొందిన మొదటి మహిళగా గుర్తింపు పొందింది [14]
యునైటెడ్ స్టేట్స్ మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంలో ప్రవేశించిన తరువాత, బేకర్ మరింత ప్రసిద్ధి చెందారు. న్యూయార్క్ టైమ్స్ రిపోర్టర్ కు ఆమె చేసిన వ్యాఖ్యలే ఎక్కువ ప్రచారం చేశాయి. "యునైటెడ్ స్టేట్స్ లో జన్మించిన శిశువుగా ఉండటం కంటే ఫ్రాన్స్ కందకాలలో సైనికుడిగా ఉండటం ఆరు రెట్లు సురక్షితం" అని ఆమె అతనితో చెప్పింది. ఈ వ్యాఖ్య తెచ్చిన పబ్లిసిటీ కారణంగా ఆమె పాఠశాల పిల్లలకు మధ్యాహ్న భోజన కార్యక్రమాన్ని ప్రారంభించగలిగారు. పిల్లల ఆరోగ్యాన్ని మెరుగుపరిచే తన పనిలో మద్దతు కోసం 4 ఎఫ్ (పేలవమైన ఆరోగ్యం కారణంగా డ్రాఫ్ట్ కు అర్హులు కాదు) గా ప్రకటించబడుతున్న యువకుల అధిక రేటు చుట్టూ ఉన్న ప్రచారాన్ని ఆమె ఒక ప్రేరణ కారకంగా ఉపయోగించుకుంది
బేకర్ కు లండన్ లో పబ్లిక్ స్కూల్స్ హెల్త్ డైరెక్టర్ గా ఉద్యోగం, ఫ్రాన్స్ లో యుద్ధ శరణార్థుల సంరక్షణలో ఉద్యోగం, యునైటెడ్ స్టేట్స్ లో అసిస్టెంట్ సర్జన్ జనరల్ గా ఉద్యోగం ఆఫర్ చేశారు. [15]
వ్యక్తిగత జీవితం[మార్చు]
బేకర్ తన జీవితంలోని తరువాతి భాగాన్ని ఆస్ట్రేలియాకు చెందిన నవలా రచయిత, వ్యాసకర్త, హాలీవుడ్ స్క్రిప్ట్ రైటర్ అయిన ఇడా అలెక్సా రాస్ వైలీతో గడిపారు, ఆమె "మహిళా-ఆధారిత మహిళ"గా గుర్తించబడింది. 1923 లో బేకర్ పదవీ విరమణ చేసినప్పుడు, ఆమె తన ఆత్మకథ ఫైటింగ్ ఫర్ లైఫ్ రాస్తూ వారి కుటుంబాన్ని నడపడం ప్రారంభించింది. 1935లో, ఆమె ఆత్మకథ ప్రచురితం కావడానికి నాలుగు సంవత్సరాల ముందు, బేకర్, వైలీ తమ స్నేహితురాలు లూయిస్ పియర్స్ తో కలిసి న్యూజెర్సీలోని ప్రిన్స్ టన్ కు వెళ్లాలని నిర్ణయించుకున్నారు. వైలీ జ్ఞాపకం, మై లైఫ్ విత్ జార్జ్ తో ఫైటింగ్ ఫర్ లైఫ్ స్వరం, స్వరం సారూప్యత ఆధారంగా, రచయిత్రి హెలెన్ ఎప్స్టీన్ బేకర్ తన ఆత్మకథను రాయడానికి వైలీ సహాయపడి ఉండవచ్చని ప్రతిపాదించారు. ఈ జ్ఞాపకానికి మించి, బేకర్ జీవితం గురించి పెద్దగా తెలియదు, ఎందుకంటే ఆమె "ఆమె వ్యక్తిగత పత్రాలన్నింటినీ నాశనం చేసినట్లు కనిపిస్తుంది." [3] [16]
పదవీ విరమణ[మార్చు]
1923లో, బేకర్ పదవీ విరమణ చేశారు, కానీ ఆమె పనిచేయడం ఆపలేదు. ఆమె 1922 నుండి 1924 వరకు యునైటెడ్ స్టేట్స్ ఆరోగ్య కమిటీలో పనిచేసినప్పుడు లీగ్ ఆఫ్ నేషన్స్ కు వృత్తిపరమైన ప్రతినిధిగా ఉన్న మొదటి మహిళగా గుర్తింపు పొందింది[17]. ఇరవై ఐదుకు పైగా మెడికల్ సొసైటీలు, న్యూయార్క్ స్టేట్ డిపార్ట్మెంట్ ఆఫ్ హెల్త్తో సహా అనేక సమూహాలు, సొసైటీలలో ఆమె చురుకుగా ఉన్నారు. ఆమె అమెరికన్ మెడికల్ ఉమెన్స్ అసోసియేషన్ అధ్యక్షురాలై నాలుగు పుస్తకాలు, ఒక ఆత్మకథ, వృత్తిపరమైన, ప్రజాదరణ పొందిన పత్రికలలో 250 వ్యాసాలు రాశారు [11]
సారా జోసెఫిన్ బేకర్ 1945 ఫిబ్రవరి 22 న న్యూయార్క్ నగరంలో క్యాన్సర్ తో మరణించింది. [18]
ప్రస్తావనలు[మార్చు]
- ↑ 1.0 1.1 Conway, Jill Ker (June 8, 2011). Written by Herself: Volume I: Autobiographies of American Women: An Anthology (in ఇంగ్లీష్). Knopf Doubleday Publishing Group. ISBN 9780307797322.
- ↑ Baker, Sara Josephine. Fighting for Life, 1939.
- ↑ 3.0 3.1 Epstein, Helen (September 26, 2013). "The doctor who made a revolution". The New York Review of Books. Retrieved September 13, 2013.
- ↑ Windsor, Laura Lynn (January 1, 2002). Women in Medicine: An Encyclopedia (in ఇంగ్లీష్). ABC-CLIO. ISBN 9781576073926.
- ↑ "Revolt, They Said". www.andreageyer.info. Retrieved June 19, 2017.
- ↑ "Sara Josephine Baker." Notable Scientists: From 1900 to the Present. Online. Gale Group, 2008.
- ↑ Stanley, Autumn (1993). Mothers and Daughters of Invention: Notes for a Revised History of Technology. New Brunswick, New Jersey: Rutgers University Press. pp. 108. ISBN 0813521971.
- ↑ Stanley, Autumn (1993). Mothers and Daughters of Invention: Notes for a Revised History of Technology. New Brunswick, New Jersey: Rutgers University Press. pp. 108. ISBN 0813521971.
- ↑ DeBakcsy, Dale (May 23, 2018). "Dr. Sara Josephine Baker And The Fight For Child Hygiene". Women You Should Know® (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 2018-05-29. Retrieved May 18, 2020.
- ↑ "Changing the Face of Medicine | Dr. S. Josephine Baker". www.nlm.nih.gov. Retrieved June 27, 2016.
- ↑ 11.0 11.1 "Sara Josephine Baker: Physician and Public Health Worker, 1873–1945" (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). July 28, 2012. Retrieved June 27, 2016.
- ↑ "Outwitting 'Typhoid Mary' – Hektoen International". hekint.org. Retrieved May 24, 2021.
- ↑ Judith Walzer Leavitt (1996). Typhoid Mary: Captive to the Public's Health. Boston: Beacon Press. ISBN 978-0807021033.
- ↑ Zuger, Abigail (October 28, 2013). "A Life in Pursuit of Health". The New York Times. Retrieved February 14, 2020.
- ↑ Miss Cellania (April 8, 2013). "The Amazing Dr. Baker". Neatorama. Retrieved June 27, 2016.
- ↑ "Politics and Personal Life · Sara Josephine Baker: Public Health Pioneer · outhistory.org". outhistory.org. Retrieved June 27, 2016.
- ↑ "Sara Josephine Baker: American physician". Encyclopedia Britannica (in ఇంగ్లీష్). Retrieved June 27, 2016.
- ↑ "Sara Josephine Baker: American physician". Encyclopedia Britannica (in ఇంగ్లీష్). Retrieved June 27, 2016.