ఎల్లెన్ విల్లీస్

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
ఎల్లెన్ విల్లీస్
1970ల చివరలో విలేజ్ వాయిస్‌లో ఎల్లెన్ విల్లీస్
జననం
ఎల్లెన్ జేన్ విల్లిస్

(1941-12-14)1941 డిసెంబరు 14
న్యూయార్క్, యు.ఎస్.
మరణం2006 నవంబరు 9(2006-11-09) (వయసు 64)
న్యూయార్క్, యు.ఎస్.
వృత్తిజర్నలిస్ట్
జీవిత భాగస్వామిస్టాన్లీ అరోనోవిట్జ్

ఎలెన్ జేన్ విల్లీస్ (డిసెంబర్ 14, 1941 - నవంబర్ 9, 2006) అమెరికన్ వామపక్ష రాజకీయ వ్యాసకర్త, పాత్రికేయురాలు, ఉద్యమకారిణి, స్త్రీవాద, పాప్ సంగీత విమర్శకురాలు. 2014లో ఆమె రాసిన వ్యాసాల సంకలనం ది ఎసెన్షియల్ ఎలెన్ విల్లీస్ విమర్శ కోసం నేషనల్ బుక్ క్రిటిక్స్ సర్కిల్ అవార్డును అందుకుంది.

ప్రారంభ జీవితం, విద్య[మార్చు]

విల్లీస్ మాన్హాటన్లో ఒక యూదు కుటుంబంలో జన్మించింది, న్యూయార్క్ నగరంలోని బ్రోంక్స్ అండ్ క్వీన్స్ స్వయంపాలిత ప్రాంతాలలో పెరిగింది. ఆమె తండ్రి న్యూయార్క్ సిటీ పోలీస్ డిపార్ట్ మెంట్ లో పోలీస్ లెఫ్టినెంట్ గా పనిచేశారు. విల్లీస్ అండర్ గ్రాడ్యుయేట్ గా బెర్నార్డ్ కళాశాలలో చదివింది, బర్కిలీలోని కాలిఫోర్నియా విశ్వవిద్యాలయంలో గ్రాడ్యుయేట్ అధ్యయనం చేసింది, అక్కడ ఆమె తులనాత్మక సాహిత్యాన్ని అధ్యయనం చేసింది. [1]

కెరీర్[మార్చు]

1960 ల చివరలో, 1970 లలో, ఆమె న్యూయార్కర్ కోసం మొదటి పాప్ సంగీత విమర్శకురాలు, తరువాత ది విలేజ్ వాయిస్, ది నేషన్, రోలింగ్ స్టోన్, స్లేట్, సెలూన్, అలాగే ఎడిటోరియల్ బోర్డులో కూడా ఉన్నారు. ఆమె అనేక సంకలన వ్యాసాల పుస్తకాలను రచించారు.

ఆమె మరణించే సమయంలో, ఆమె న్యూయార్క్ యూనివర్శిటీ యొక్క జర్నలిజం విభాగంలో ప్రొఫెసర్, దాని సెంటర్ ఫర్ కల్చరల్ రిపోర్టింగ్ అండ్ క్రిటిసిజం హెడ్‌గా ఉన్నారు. [2]

రచన, క్రియాశీలత[మార్చు]

విల్లీస్ స్త్రీవాద రాజకీయాలకు ప్రసిద్ధి చెందింది. ఆమె న్యూయార్క్ రాడికల్ ఉమెన్‌లో సభ్యురాలు, తదనంతరం 1969 ప్రారంభంలో రాడికల్ ఫెమినిస్ట్ గ్రూప్ రెడ్‌స్టాకింగ్స్ యొక్క షులమిత్ ఫైర్‌స్టోన్‌తో సహ వ్యవస్థాపకురాలు. [3] ఈ రంగంలో ప్రధానంగా పురుషులే ఉన్నపుడు ప్రారంభ సంవత్సరాల్లో సంగీత విమర్శలో పనిచేస్తున్న కొద్దిమంది మహిళల్లో ఆమె ఒకరు. 1979 నుండి, విల్లీస్ అశ్లీలత వ్యతిరేక స్త్రీవాదాన్ని తీవ్రంగా విమర్శించే అనేక వ్యాసాలను రాశారు, దాని లైంగిక ప్యూరిటనిజం, నైతిక అధికారవాదం, అలాగే వాక్ స్వాతంత్ర్యానికి ముప్పుగా భావించినందుకు విమర్శించింది. ఈ వ్యాసాలు స్త్రీవాద లైంగిక యుద్ధాలు అని పిలవబడే అశ్లీల వ్యతిరేక ఉద్యమానికి స్త్రీవాద వ్యతిరేకత యొక్క ప్రారంభ వ్యక్తీకరణలలో ఒకటి. ఆమె 1981 వ్యాసం, లస్ట్ హారిజన్స్: ఉమెన్స్ మూవ్‌మెంట్ ప్రో-సెక్స్? " ప్రో-సెక్స్ ఫెమినిజం " అనే పదానికి మూలం. [4]

ఆమె మహిళల గర్భస్రావం హక్కులకు బలమైన మద్దతుదారు,, 1970 ల మధ్యలో ప్రో-ఛాయిస్ స్ట్రీట్ థియేటర్, నిరసన బృందం నో మోర్ నైస్ గర్ల్స్ వ్యవస్థాపక సభ్యురాలు. నియంతృత్వ వ్యతిరేక ప్రజాస్వామిక సోషలిస్టు అయిన ఆమె రాజకీయ కుడి, ఎడమ రెండింటిలోనూ సామాజిక ఛాందసవాదం, నిరంకుశత్వంగా భావించిన వాటిని తీవ్రంగా విమర్శించారు. సాంస్కృతిక రాజకీయాలలో, సాంస్కృతిక సమస్యలు రాజకీయంగా ముఖ్యమైనవి కావని, అలాగే గుర్తింపు రాజకీయాల యొక్క బలమైన రూపాలు, వాటిని రాజకీయ కరెక్ట్ నెస్ గా వ్యక్తీకరించడాన్ని ఆమె సమానంగా వ్యతిరేకించారు.

సెప్టెంబరు 11 దాడుల నుండి వ్రాసిన అనేక వ్యాసాలు, ఇంటర్వ్యూలలో, ఆమె మానవతా జోక్యానికి జాగ్రత్తగా మద్దతు ఇచ్చింది, 2003 ఇరాక్ దాడిని వ్యతిరేకిస్తూ, [5] ఆమె యుద్ధ వ్యతిరేక ఉద్యమంలోని కొన్ని అంశాలను విమర్శించింది. [6] [7]

విల్లీస్ యూదు వ్యతిరేకతపై అనేక వ్యాసాలు రాసింది, ముఖ్యంగా లెఫ్ట్ సెమిటిజంపై విమర్శించింది. అప్పుడప్పుడు ఆమె జుడాయిజం గురించి కూడా రాసింది, 1977లో రోలింగ్ స్టోన్ కోసం బాల్ టెషువాగా తన సోదరుడి ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణం గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పుకోదగిన వ్యాసాన్ని రాసింది [8]

ఆమె రాజకీయ నిరంకుశత్వం, లైంగిక అణచివేతను దగ్గరి సంబంధం కలిగి ఉన్నట్లు చూసింది, ఈ ఆలోచనను మనస్తత్వవేత్త విల్హెల్మ్ రీచ్ మొదట ముందుకు తెచ్చారు; విల్లీస్ రచనలో ఎక్కువ భాగం అటువంటి దృగ్విషయాల యొక్క రీచియన్ లేదా రాడికల్ ఫ్రాయిడియన్ విశ్లేషణను అభివృద్ధి చేస్తుంది. 2006లో ఆమె ప్రస్తుత సామాజిక, రాజకీయ సమస్యలకు రాడికల్ సైకోఅనలిటిక్ థాట్ యొక్క ప్రాముఖ్యతపై ఒక పుస్తకంపై పని చేస్తోంది. [9]

మరణం[మార్చు]

విల్లీస్ ఊపిరితిత్తుల క్యాన్సర్‌తో నవంబర్ 9, 2006న మరణించింది [10] ఆమె పత్రాలు 2008లో హార్వర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలోని రాడ్‌క్లిఫ్ ఇన్‌స్టిట్యూట్‌లోని అమెరికాలోని మహిళల చరిత్రపై ఆర్థర్, ఎలిజబెత్ ష్లెసింగర్ లైబ్రరీలో నిక్షిప్తం చేయబడ్డాయి [11]

వ్యక్తిగత జీవితం[మార్చు]

విల్లీస్ తన రెండవ భర్త, సోషియాలజీ ప్రొఫెసర్ స్టాన్లీ అరోనోవిట్జ్‌ను 1960ల చివరలో కలిశారు, వారు దాదాపు 10 సంవత్సరాల తర్వాత సంబంధాన్ని ఏర్పరచుకున్నారు. వారు ఇంటి పనులను సమానంగా పంచుకున్నారు. [12]

అవార్డులు[మార్చు]

నోనా విల్లిస్ అరోనోవిట్జ్ ఎడిట్ చేసిన ది ఎసెన్షియల్ ఎల్లెన్ విల్లీస్ 2014 నేషనల్ బుక్ క్రిటిక్స్ సర్కిల్ అవార్డ్ (క్రిటిసిజం) గెలుచుకుంది. [13]

మూలాలు[మార్చు]

  1. Margalit Fox, Ellen Willis, 64, Journalist and Feminist, Dies, The New York Times, November 10, 2006.
  2. Official page Archived జూలై 5, 2006 at the Wayback Machine on the site of the Department of Journalism, New York University, accessed July 7, 2007
  3. Ellen Willis, "Radical Feminism and Feminist Radicalism", 1984, collected in No More Nice Girls: Countercultural Essays, Wesleyan University Press, 1992, ISBN 0-8195-5250-X, pp. 117–150, especially pp. 119 and 124.
  4. Ellen Willis, Lust Horizons: The 'Voice' and the women's movement Archived ఆగస్టు 29, 2008 at the Wayback Machine, Village Voice 50th Anniversary Issue, 2007. This is not the original "Lust Horizons" essay, but a retrospective essay mentioning that essay as the origin of the term. Accessed online July 7, 2007. A lightly revised version of the original "Lust Horizons" essay can be found in No More Nice Girls, pp. 3–14.
  5. Ellen Willis, Ellen Willis Responds Archived సెప్టెంబరు 29, 2006 at the Wayback Machine, Dissent, Winter 2003. Accessed online July 7, 2007.
  6. "Why I'm not for Peace" (PDF). Archived from the original on December 23, 2005. Retrieved 2006-06-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link), Radical Society, April 2002, pp. 13–19; copy formerly posted on Willis's NYU faculty site was archived on the Internet Archive, December 23, 2005. Accessed online July 7, 2007.
  7. March 27, 2003 broadcast, Doug Henwood's radio archives, Left Business Observer.
  8. Ellen Willis, Next Year in Jerusalem, originally published in Rolling Stone, April 1977.
  9. Official page Archived జూలై 5, 2006 at the Wayback Machine on the site of the Department of Journalism, New York University, accessed July 7, 2007
  10. Margalit Fox, Ellen Willis, 64, Journalist and Feminist, Dies, The New York Times, November 10, 2006.
  11. "What's Essential: A Conversation with Nona Willis Aronowitz About Her Late Mother's Work". June 2, 2016.
  12. "Q&A: Nona Willis Aronowitz on Family Life and Feminism with Her Mom, Ellen Willis". April 30, 2014.
  13. "National Book Critics Circle: awards". Bookcritics.org. Archived from the original on October 18, 2015. Retrieved 2017-04-28.