కార్మికుల సంఘం
కార్మికుల సంఘం (ఆంగ్లం: లేబర్ యూనియన్, ట్రేడ్ యూనియన్) అనేది వారు పనిచేసే సంస్థల్లో ఉపాధిని మెరుగుపరచడం కోసం ఏర్పడే సంఘం. మెరుగైన వేతనాలు, ప్రయోజనాలను పొందడం, పని వాతావరణాన్ని, భద్రతా ప్రమాణాలను మెరుగుపరచడం, ఫిర్యాదు విధానాలను ఏర్పాటు చేయడం, పదోన్నతులు, నియామకాలు, తొలగింపులు లాంటి ఉద్యోగుల స్థితిని నియంత్రించే నియమాలను అభివృద్ధి చేయడం, కార్మికుల బేరసారాల శక్తిని రక్షించడం వంటివి వీరి ఉద్దేశ్యాలు.
యూనియన్ బకాయిలు అని పిలువబడే క్రమం తప్పకుండా విధించే రుసుము ద్వారా ట్రేడ్ యూనియన్లు సాధారణంగా వారి ప్రధాన కార్యాలయం, న్యాయ బృందాలకు నిధులు సమకూరుస్తాయి. కార్మికశక్తి యూనియన్ ప్రతినిధులు సాధారణంగా పనిచేసే చోట్లే స్వచ్ఛంద సేవకులను కలిగి ఉంటారు. వారు తరచుగా అంతర్గత ప్రజాస్వామ్య ఎన్నికల ద్వారా సభ్యులచే నియమించబడతారు. ట్రేడ్ యూనియన్, ఎన్నుకోబడిన నాయకత్వం, బేరసారాల కమిటీ ద్వారా, ర్యాంక్ మరియు ఫైల్ అని పిలువబడే దాని సభ్యుల తరపున యజమానితో బేరసారాలు చేస్తుంది. యజమానులతో కార్మిక ఒప్పందాలను (సమిష్టి బేరసారాలు) చర్చిస్తుంది.
యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్లో ఉద్భవించిన ట్రేడ్ యూనియన్లు పారిశ్రామిక విప్లవం సమయంలో అనేక దేశాలలో ప్రజాదరణ పొందాయి. ట్రేడ్ యూనియన్లు వ్యక్తిగత కార్మికులు, నిపుణులు, గత కార్మికులు, విద్యార్థులు, అప్రెంటిస్‌లు లేదా నిరుద్యోగులతో కూడి ఉండవచ్చు. ట్రేడ్ యూనియన్ సాంద్రత లేదా ట్రేడ్ యూనియన్‌కు చెందిన కార్మికుల శాతం నార్డిక్ దేశాలలో అత్యధికంగా ఉంది.[1]
చరిత్ర
[మార్చు]చాలామంది కార్మికుల సంఘాలు మార్క్సిజం తర్వాత పుట్టుకొచ్చినవనే అభిప్రాయంలో ఉంటారు. కానీ 1848లో వచ్చిన కమ్యూనిస్ట్ మ్యానిఫెస్టో కంటే ముందే కార్మికుల సంఘాలు ఉనికిలో ఉన్నాయి. ఇదే విషయం మార్క్స్ కమ్యూనిస్ట్ మ్యానిఫెస్టో రచనలో కూడా ప్రస్తావిస్తాడు. అమెరికాలో నమోదయిన మొట్టమొదటి కార్మిక సమ్మె 1786లో జరిగిన ఫిలడెల్ఫియా ప్రింటర్స్ లో జరిగింది. వీరు తమ వేతన తగ్గింపును నిరసిస్తూ వారానికి కనీసం 6 డాలర్లు ఉండాల్సిందేనని పోరాటం చేశారు.[2][3]
ఆధునిక కార్మిక సంఘాల మూలాలు 18వ శతాబ్దపు బ్రిటన్‌లో ఉన్నాయి. ఇక్కడ పారిశ్రామిక విప్లవం కుటుంబ పెద్దమీద ఆధారపడిన వారు, రైతులు, వలసదారులతో సహా అనేక మందిని నగరాల్లోకి ఆకర్షించింది. బ్రిటన్ 1574లో కూలీ విధానాన్ని రద్దు చేసింది. అయినా చాలా మంది ప్రజలు భూస్వామ్య కులీనుల యాజమాన్యంలోని ఎస్టేట్లలో కౌలు రైతులుగా మిగిలిపోయారు. ఈ పరివర్తన కేవలం గ్రామీణ ప్రాంతాల నుండి పట్టణ పరిసరాలకు మార్చడం మాత్రమే కాదు; బదులుగా, పారిశ్రామిక పని యొక్క స్వభావం "కార్మికుడు" అనే కొత్త తరగతిని సృష్టించింది. ఒక రైతు భూమి పని చేయాలి, జంతువులను పెంచాలి ఇంకా పంటలు పండించాలి. దాని కోసం అతను భూమిని కలిగి ఉండాలి లేదా అద్దె చెల్లించాలి. కానీ చివరికి ఒక ఉత్పత్తిని విక్రయించగలడు. అతని జీవితం, పనిపై నియంత్రణ కలిగి ఉన్నాడు. అయితే పారిశ్రామిక కార్మికులుగా, కార్మికులు తమ పనిని శ్రమగా అమ్ముకున్నారు. యజమానుల నుండి ఆదేశాలు తీసుకుంటారు. యజమాని సేవలో వారి స్వేచ్ఛా స్వాతంత్ర్యాలలో కొంత భాగాన్ని వదులుకున్నారు. ఈ సరికొత్త ఏర్పాటును విమర్శకులు "వేతన బానిసత్వం" అని పిలుస్తారు.[4] అయితే మానవ సంబంధాల యొక్క కొత్త రూపం: ఉపాధి అనే పదం కొనసాగింది. రైతులు కాకుండా, కార్మికులు తరచుగా తమ ఉద్యోగాలపై తక్కువ నియంత్రణ కలిగి ఉంటారు; ఉద్యోగ భద్రత లేకుండా లేదా వారి యజమానులతో కొనసాగుతున్న సంబంధం గురించి వాగ్దానం లేకుండా, వారు చేసిన పనిపై లేదా అది వారి ఆరోగ్యం మరియు జీవితాన్ని ఎలా ప్రభావితం చేస్తుంది అనే దానిపై కొంత నియంత్రణ లేదు. ఈ నేపథ్యంలోనే ఆధునిక కార్మిక సంఘాలు పుట్టుకొచ్చాయి.
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ "Industrial relations". ILOSTAT. Retrieved 9 October 2018.
- ↑ Perlman, Selig (1922). A History of Trade Unionism in the United States. New York: MacMillan. pp. 1–3.
- ↑ "Strike: Strikes in the United States". infoplease.com. Retrieved 9 August 2023.
- ↑ Tomich, Dale W. (2004). Through the prism of slavery : labor, capital, and world economy. Lanham: Rowman & Littlefield. ISBN 1417503572. OCLC 55090137.