పి.కౌసల్య
| పి.కౌసల్య | |
|---|---|
.jpg) | |
| జననం | c. 1975 |
| జాతీయత | భారతీయురాలు |
| ఉద్యోగం | పాజిటివ్ ఉమెన్ నెట్వర్క్ కోసం న్యాయవాది |
| ప్రసిద్ధి | హెచ్ఐవీ పాజిటివ్గా అంగీకరించిన తొలి భారతీయ మహిళ |
| భార్య / భర్త | మరణించాడు |
పి కౌసల్య అలియాస్ పెరియసామి కౌసల్య (జననం 1975) భారతీయ హెచ్ఐవి కార్యకర్త. భారతదేశపు హెచ్ఐవి-పాజిటివ్ వ్యక్తులలో ఒకరిగా మీడియాతో మాట్లాడిన మొదటి మహిళగా ఆమె దృష్టికి వచ్చింది. 2015లో భారత ప్రభుత్వం ఆమెకు నారీ శక్తి పురస్కారాన్ని ప్రదానం చేసింది. హెచ్ఐవి + ఉన్న మహిళల హక్కుల కోసం పోరాడటానికి పాజిటివ్ ఉమెన్ నెట్వర్క్ను ప్రారంభించిన నలుగురిలో ఆమె ఒకరు.
జీవితము[మార్చు]
1975లో జన్మించిన ఆమె ఇరవై ఏళ్ల వయసులో తన మొదటి బంధువును వివాహం చేసుకుంది.[1] ఆమెకు రెండేళ్ల వయసులోనే తల్లి చనిపోవడంతో ఆమెను తండ్రి, అతని భార్య పెంచారు. ఆమె తన సవతి తల్లితో కలిసిపోలేదు, చనిపోయే ముందు ఆమె తల్లి తన బంధువును వివాహం చేసుకోవాలని కోరుకుందని ఆమెకు భరోసా ఇచ్చారు.[2] పెళ్లయిన రెండు వారాల తర్వాత ఆమె అనారోగ్యానికి గురికావడంతో జరిపిన పరీక్షల్లో ఆమెకు హెచ్ఐవీ పాజిటివ్ అని తేలింది. ఆమె భర్త నుంచి ఇన్ఫెక్షన్ సోకడంతో వారిద్దరూ వెంటనే చికిత్సలు తీసుకుంటున్నారు. సమాచారం అందుబాటులో లేదని, గర్భాశయాన్ని తొలగించాలని డాక్టర్ చెప్పారని ఆమె చెప్పారు. లారీ డ్రైవర్ అయిన ఆమె భర్తకు పెళ్లికి ముందే హెచ్ఐవీ పాజిటివ్ అని తెలుసు. వారు విడిపోవడంతో మళ్లీ పెళ్లి చేసుకునేందుకు ప్రయత్నించి విఫలమయ్యాడు. అతను ఆత్మహత్య చేసుకోవడంతో మీడియా ఆమె కథనంపై ఆసక్తి చూపడం ప్రారంభించింది.[2] వారు ఆమెను మాట్లాడటానికి ప్రోత్సహించారు, ఆమె సాహసోపేతమైన నిర్ణయం తీసుకుంది, ఇది భారతదేశంలో తనను తాను హెచ్ఐవి పాజిటివ్గా గుర్తించిన మొదటి మహిళగా చేసింది.[1]
ఆమె అయోమయంగా, భయంతో ఉంది, డాక్టర్ సునీతి సోలమన్ యొక్క పని యొక్క వార్త ఆమె జీవితాన్ని తిరిగి క్రమబద్ధీకరించడానికి అనుమతించింది. ఆమె మీడియాతో మాట్లాడుతూనే ఉంది కానీ తన ఫోటోను ప్రచురించనివ్వలేదు. భారత్ లో హెచ్ ఐవీ వ్యక్తులు చంపబడుతున్నారన్న కథనాలతో ఆమె, ఆమె కుటుంబం ఆందోళన చెందింది. ఆమె స్టేటస్ తెలుసుకున్న హౌస్ మేట్స్ ఆమెను దూరం పెట్టారు.[2] 1999 లో ఆమె క్షయ, మెనింజైటిస్తో చాలా అనారోగ్యానికి గురైంది. ఆ తర్వాత రూ.300గా ఉన్న మందుల ధర రూ.7,500గా ఉండేది. మరో ఐదేళ్ల వరకు సబ్సిడీ మందులు అందుబాటులో ఉండవు.[1] అదృష్టవశాత్తూ ఆమె మందులకు డబ్బు చెల్లించడానికి ఆమె మామ అంగీకరించాడు.[2]
మీడియాతో మాట్లాడటానికి సిద్ధంగా ఉన్న కొద్దిమంది హెచ్ఐవి పాజిటివ్ వ్యక్తులలో ఒకరిగా ఆమె వివక్ష, హెచ్ఐవి పాజిటివ్ వ్యక్తులను "అమాయక" భాగస్వాములతో వివాహం గురించి చర్చించడంలో నిమగ్నమయ్యారు.[3]
వరలక్ష్మి, జోన్స్, హేమలతో కలిసి పాజిటివ్ ఉమెన్ నెట్వర్క్ వ్యవస్థాపకుల్లో ఒకరు. హెచ్ఐవీపై సమాచారం అందించాలని ప్రభుత్వ సంస్థలపై ఒత్తిడి తెచ్చారు.[4] నిరుపేద మహిళలకు గృహాలను సరఫరా చేయడానికి ప్రభుత్వాన్ని ఒప్పించడానికి, హెచ్ఐవి పాజిటివ్ ఉన్న వితంతువులకు ప్రత్యేక చికిత్స కోసం వాదించడానికి సహస్రాబ్ది అభివృద్ధి లక్ష్యాలకు భారతదేశం యొక్క నిబద్ధతను వారు ఉపయోగించుకున్నారు.
హెచ్ఐవి / ఎయిడ్స్ నిర్వహణలో భాగంగా ఎఆర్వి మందులను ప్రవేశపెట్టినప్పుడు, సిబ్బంది ప్రవర్తనను మెరుగుపరచడానికి పిడబ్ల్యుఎన్ వారి వాలంటీర్లలో ఒకరిని ఆసుపత్రుల లోపల చికిత్స పంపిణీని పర్యవేక్షించడానికి ఏర్పాటు చేసింది.[4]
అవార్డులు[మార్చు]
2015లో అంతర్జాతీయ మహిళా దినోత్సవం సందర్భంగా ఆమెకు నారీ శక్తి పురస్కారం లభించింది.[1] అంతకు ముందు సంవత్సరం ఆమె నాయకత్వానికి, సాధించిన విజయానికి మొదటి ఎనిమిది నారీ శక్తి పురస్కారాలలో ఆమె ఒకరు.[5] అంతర్జాతీయ మహిళా దినోత్సవం రోజున అప్పటి భారత రాష్ట్రపతి ప్రణబ్ ముఖర్జీ చేతుల మీదుగా ఈ అవార్డును అందుకున్నారు.[6]
2020 లో ఆమె పిడబ్ల్యుఎన్ అధ్యక్షురాలిగా ఉన్నారు, ఇప్పటికీ హెచ్ఐవి పాజిటివ్ వ్యక్తుల పట్ల వివక్షను ప్రతిఘటించాలని వాదిస్తున్నారు.[7] ప్రపంచ ఎయిడ్స్ దినోత్సవాన్ని పురస్కరించుకుని ఎరుపు రంగు రిబ్బన్లను ఇరవై రూపాయలకు విక్రయిస్తోంది. డబ్బు ముఖ్యం, కానీ రిబ్బన్లు ధరించడం వల్ల ప్రజలు కారణానికి మద్దతు ఇస్తున్నారని ఆమె పేర్కొంది.[1]
మూలాలు[మార్చు]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "World AIDS Day: Meet the first Indian Woman to come out openly as an AIDS victim". The New Indian Express. Retrieved 2020-07-04.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Das, Deepannita (2019-03-28). "HIV+ At 20 And At 46 Her Positive Voice Is Helping 30,000+ HIV Positive Woman To Live Without Stigma". LifeBeyondNumbers (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Retrieved 2020-07-04.
- ↑ Das, Dilip K. (2019-02-18). Teaching AIDS: The Cultural Politics of HIV Disease in India (in ఇంగ్లీష్). Springer. ISBN 978-981-13-6120-3.
- ↑ 4.0 4.1 Manian, Sunita (2017-06-14). HIV/AIDS in India: Voices from the Margins (in ఇంగ్లీష్). Routledge. ISBN 978-1-351-80648-0.
- ↑ "Stree Shakti Puraskar and Nari Shakti Puraskar presented to 6 and 8 Indian women respectively". India Today (in ఇంగ్లీష్). March 9, 2015. Retrieved 2020-07-03.
- ↑ "Nari Shakti Puraskar awardees full list". Best Current Affairs. 9 March 2017. Retrieved 2020-07-03.
- ↑ "HIV+ patients can get drugs for other health problems at ART clinics". The New Indian Express. Retrieved 2020-07-04.