శ్రీ శాలి (శక్తి పీఠం)

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search

శ్రీ శ్రీ మహాలక్ష్మి భైరవి గ్రిబా మహా పీఠం బంగ్లాదేశ్‌లోని సిల్హెట్ పట్టణానికి ఆగ్నేయంగా 3 కిమీ దూరంలో గోటాటికర్ సమీపంలోని దక్షిణ్ సుర్మాలోని జాయిన్‌పూర్ గ్రామం వద్ద ఉన్న శక్తి పీఠాలలో ఒకటి. దేవిని మహాలక్ష్మిగా పూజిస్తారు.

పురాణం

[మార్చు]

సతీ, పార్వతి మొదటి అవతారంగా శివుని మొదటి భార్య. ఆమె దక్ష రాజు, రాణి (బ్రహ్మ కుమార్తె) కుమార్తె. తన భర్తను తన తండ్రి అవమానించినందుకు తీవ్రంగా మనోవేదనకు గురైన ఆమె తన తండ్రి దక్షుడు చేసిన యాగం వద్ద ఆత్మాహుతి చేసుకుంది, ఆ యజ్ఞానికి వారిద్దరినీ పిలవలేదు. తన భార్య మరణం గురించి విన్న తర్వాత శివుడు ఎంతగానో బాధపడ్డాడు, అతను సతీదేవి మృతదేహాన్ని తన భుజాలపై మోస్తూ తాండవ నృత్య ("విధ్వంసక తపస్సు" లేదా విధ్వంసం నృత్యం)తో ప్రపంచవ్యాప్తంగా పర్యటించారు. ఈ పరిస్థితితో కలత చెంది, శివుడిని సాధారణ స్థితికి తీసుకురావడానికి, విష్ణువు తన సుదర్శన చక్రాన్ని ఉపయోగించాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. అతను చక్రంతో సతీ శరీరాన్ని అనేక ముక్కలుగా చేసాడు. ఆమె శరీరం భూమిపై ఎక్కడ పడిందో, ఆ స్థలం సతీ (పార్వతి), శివుడు దైవాలుగా కలిగిన దివ్యమైన పుణ్యక్షేత్రాలుగా, శక్తి పీఠాలుగా ఏర్పడ్డాయి. ఈ ప్రదేశాలు భారతదేశం కాకుండా పాకిస్తాన్, బంగ్లాదేశ్, శ్రీలంక, నేపాల్‌తో సహా ఉపఖండం అంతటా చెల్లాచెదురుగా ఉన్నాయి. సతీదేవిని దేవి లేదా శక్తి అని కూడా పిలుస్తారు, విష్ణువు ఆశీర్వాదంతో ఆమె హిమవత్ లేదా హిమాలయాల కుమార్తెగా పునర్జన్మ పొందింది. అందుకే పార్వతి (పర్వతాల కుమార్తె) అని పేరు పెట్టారు. ఆమె శివరాత్రి (శివుని రాత్రి) పండుగను సూచించే మృగశీర్ష మాసంలో 14వ రోజున జన్మించింది.

స్థల పురాణం

[మార్చు]

శక్తి పీఠాలు సతీదేవి శరీర భాగాలు పడిపోవడం వలన శక్తి ఉనికిని కలిగి ఉన్నాయని నమ్ముతారు, శివుడు దానిని మోసుకుని దుఃఖంతో భూమి అంతటా సంచరించాడు. సంస్కృతంలోని 51 వర్ణమాలలకు 51 శక్తి పీఠాలు అనుసంధానించబడి ఉన్నాయి. ప్రతి ఆలయంలో శక్తి, కాలభైరవ దేవాలయాలు ఉన్నాయి. శ్రీహట్టలో సతీదేవి మెడ పడిపోయిందని, ఇక్కడి శక్తిని మహాలక్ష్మి అని, కాలభైరవుడిని శంబరానందంగా సంబోధించారని నమ్ముతారు.[1]

బాహ్య లింకులు

[మార్చు]
  • Togawa, Masahiko (2012). "Sakta-pitha". In Islam, Sirajul; Jamal, Ahmed A. (eds.). Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second ed.). en:Asiatic Society of Bangladesh.

మూలాలు

[మార్చు]
  1. Kapoor, Subodh (2002). The Indian Encyclopaedia. New Delhi: Cosmo Publications. p. 6325.