సుబ్రమణ్యస్వామి దేవాలయం (పళని)
| సుబ్రమణ్యస్వామి దేవాలయం (పళని) | |
|---|---|
.jpg) ప్రవేశ ద్వార దృశ్యం | |
  భారతదేశం పటంలో తమిళనాడులో స్థానం | |
| భౌగోళికం | |
| భౌగోళికాంశాలు | 10°26′20″N 77°31′13″E / 10.438805°N 77.520261°E |
| దేశం |  , భారతదేశం |
| రాష్ట్రం | తమిళనాడు |
| జిల్లా | దిండిగల్ |
| ప్రదేశం | పళని |
| సంస్కృతి | |
| దైవం | దండయుతపాణి స్వామి (మురుగన్) పండరనాయకన్ |
| ముఖ్యమైన పర్వాలు |
|
| వాస్తుశైలి | |
| నిర్మాణ శైలులు | తమిళ వాస్తుశిల్పం |
| చరిత్ర, నిర్వహణ | |
| సృష్టికర్త | బోగర్ |
అరుల్మిగు దండాయుతపాణి స్వామి ఆలయం [1] [2] మురుగన్ (ఆరుపడై వీడుగల్) ఆరు నివాసాలలో ఇది మూడవది. ఇది పూర్వం పళని నగరంలో ఉంది. దీనిని పాత సంగం సాహిత్యం తిరుమురుగట్రుపడైలో పేర్కొన్నట్లుగా, తిరుఆవినంకుడి అని పిలిచేవారు.ఈ ఆలయం తమిళనాడులోని దిండిగల్ జిల్లా, పళని కొండల దిగువన మదురైకి వాయువ్యంగా ఉంది. ఇదిపంచామృతం (ఐదు పదార్ధాలతో తయారు చేయబడిన తీపి మిశ్రమం) పర్యాయపదంగా పరిగణించబడుతుంది.
హిందూ పురాణ విశ్వాసాల ప్రకారం, నారద మహర్షి కైలాస పర్వతం వద్ద ఉన్న శివునికి జ్ఞానఫలం పండు అందించడానికి సందర్శించాడు. అతను తన ఇద్దరు కుమారులలో ఎవరు మొదట ప్రపంచాన్ని మూడుసార్లు చుట్టుముట్టివస్తారో వారికి దానిని ప్రదానం చేయాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. ఆ సవాలును స్వీకరించి, మురుగన్ తన ఎత్తైన నెమలిపై ప్రపంచవ్యాప్తంగా తన ప్రయాణాన్ని ప్రారంభిస్తాడు.అయితే తన తల్లితండ్రులు శివుడు, శక్తి కలిస్తే లోకమేమీ లేదని భావించిన గణేశుడు వారికి ప్రదక్షిణలు చేసి, ఫలాన్ని పొందుతాడు. దానిమీద మురుగన్ కోపం తెచ్చుకుంటాడు. బాల్యం నుండి పరిపక్వం చెందాలని భావిస్తాడు.అందుకే పళనిలో సన్యాసిగా ఉండాలని ఎంచుకుంటాడు. పళనిలోని మురుగన్ విగ్రహాన్ని హిందూమతంలోని పద్దెనిమిది మంది మహా సిద్ధులలో ఒకరైన బోగర్ అనే ఋషి తొమ్మిది విషపూరిత మూలికలు లేదా నవపాషాణాల సమ్మేళనంతో సృష్టించి, ప్రతిష్ఠించాడు.
మెట్లు, స్లైడింగ్ ఏనుగు మార్గం కాకుండా,భక్తులను కొండపైకి రవాణా చేయడానికి ఉపయోగించే వించ్, రోప్ కార్ సర్వీస్ ఉంది. ఆలయంలో ఉదయం 6.00 నుండి రాత్రి 8.00 గంటల వరకు ఆరు పూజలు జరుగతాయి. పండుగ రోజుల్లో ప్రత్యేక పూజలు, ఉదయం 4.30 నుండి తెరిచి ఉంచబడతుంది. ఈ ఆలయం తమిళనాడు ప్రభుత్వ హిందూ మత, ధర్మాదాయ శాఖ ద్వారా నిర్వహించబడుతుంది. [3]
పురాణ కథనం[మార్చు]
నారద మహర్షి ఒకసారి కైలాస పర్వతం వద్ద ఉన్న శివుని ఖగోళ ఆస్థానాన్ని సందర్శించి, జ్ఞానఫలం (అక్షరాల జ్ఞాన ఫలం), దానిలో జ్ఞానం యొక్క అమృతాన్ని కలిగి ఉన్న ఫలాన్ని అతనికి సమర్పించాడు. నారద మహర్షి ఆ పండును కత్తిరించకుండా శివుని కుమారులైన గణేశుడు, మురుగన్ ఇద్దరూ పండును పంచుకోవాలనే ఉద్దేశ్యాన్ని వ్యక్తం చేస్తాడు.శివుడు తన ఇద్దరు కుమారులలో ప్రపంచాన్ని మూడుసార్లు మొదట ఎవరు చుట్టివస్తారో, వారికి దానిని ప్రదానం చేయాలని నిర్ణయిస్తాడు. ఆ సవాలను స్వీకరిస్తూ, కార్తికేయుడు (మురుగన్ లేదా సుబ్రమణ్యుడు) తన వాహనం నెమలిపై ప్రపంచవ్యాప్తంగా తన ప్రయాణాన్ని ప్రారంభిస్తాడు. అయితే తన తల్లిదండ్రులైన శివుడు, శక్తి కలిస్తే ప్రపంచం అనేది మరేదీ లేదని భావించిన గణేశుడు వారికి ప్రదక్షిణలు చేస్తాడు. వారి కుమారుని విచక్షణకు సంతోషించిన శివుడు ఆ ఫలాన్ని గణేశునికి ప్రదానం చేస్తాడు. కార్తికేయుడు తిరిగి వచ్చినప్పుడు, అతను తన ప్రయత్నాలు ఫలించలేదని తెలుసుకుని కోపం వహిస్తాడు. అతను కైలాసాన్ని విడిచిపెట్టి, దక్షిణ భారతదేశంలోని పళని కొండలలో తన నివాసం ఏర్పాటు చేసుకుంటాడు. కార్తికేయుడు బాల్యం నుండి పరిపక్వత పొందాలని భావిస్తాడు. అందుకే సన్యాసిగా ఉండాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. అతని అన్ని వస్త్రాలు, ఆభరణాలను ఇక్కడ విస్మరించాడని నమ్ముతారు. తన గురించి తాను తెలుసుకోవాలని ధ్యానంలోకి నిమగ్నమవుతాడు. [4] [5]
మరొక పురాణం ప్రకారం, ఒకసారి ఋషులు, దేవతలందరూ శివుని నివాసమైన కైలాష్‌లో సమావేశమవుతారు. దాని ఫలితంగా భూమి ఒకవైపుకు వంగిపోయింది. శివుడు అగతియార్ ఋషిని దక్షిణం వైపు వెళ్లమని కోరాడు. అగస్త్యుడు దక్షిణాన రెండు కొండలను తన భుజాలపై మోయడానికి ఎత్తుంబ అనే రాక్షసుడిని నియమించాడు.రాక్షసుడు కొండలను దక్షిణంగా తీసుకువెళ్లి ఒక ప్రదేశంలో విశ్రాంతి తీసుకున్నాడు. అతను కొండలలో ఒకదాన్ని ఎత్తడానికి ప్రయత్నించినప్పుడు, అది చలించలేదు.కొండపై ఒక యువకుడు దానిని తరలించడానికి అనుమతించకుండా నిలబడి ఉన్నాడు.రాక్షసుడు యువకుడిపై దాడికి ప్రయత్నించి, ఓడిపోతాడు. అగస్త్య మహర్షి ఆ యువకుడిని మురుగన్ (కార్తికేయ)గా గుర్తించి, రాక్షసుడిని క్షమించమని కోరాడు.మురుగన్ వెంటనే అలా చేసి కొండను పళనిలో అలాగే ఉంచాడు.భగవంతుడిని ప్రసన్నం చేసుకునేందుకు భక్తిగా రెండు భుజాలపై పాలు పెట్టుకోవడం ఆధునిక కాలంలో అనుసరిస్తున్న ఆచారం.రాక్షసుడు ఇతర కొండను స్వామిమలైకి తీసుకువెళ్లతాడు.ఇది మురుగన్ ఆరు నివాసాలలో మరొకటి. [4]
చరిత్ర[మార్చు]
పళనిలోని మురుగ విగ్రహం తొమ్మిది శిలల సమ్మేళనం లేదా నవపాషణం (సంస్కృతంలో పాషాణ అంటే విషం) నుండి హిందూ మత పద్దెనిమిది మంది మహా సిద్ధులలో ఒకరైన ఋషి బోగర్ (భోగ ముని) చేత సృష్టించబడింది లేదా ప్రతిష్టించబడింది. పురాణ కథనాల ప్రకారం, శిల్పి దాని లక్షణాన్ని పూర్తి చేయడానికి, దానిని పరిపూర్ణంగా చేయడానికి చాలా వేగంగా పని చేయాల్సి వచ్చింది. తరువాత, దేవత వద్దకు ప్రవేశం ఉన్న కొందరు వ్యక్తులు వికారమైన రసాయనాలను ఉపయోగించారు. విగ్రహంలోని వస్తువులను దోచుకున్నారు. విగ్రహానికి బాగా నష్టం కలిగించారు. ఋషి ముఖానికి చేసిన విధంగా బాహ్య లక్షణాలను బాగా చెక్కలేదనే సిద్ధాంతాలను రూపొందించారు. ఆలయ నైరుతి కారిడార్‌లో భోగర్‌కు ఒక మందిరం ఉంది, ఇది పురాణాల ప్రకారం, కొండ నడిబొడ్డున ఉన్న ఒక గుహకు సొరంగం ద్వారా అనుసంధానించబడిందని చెబుతారు, ఇక్కడ భోగర్ ఎనిమిది విగ్రహాలతో మురుగన్ ధ్యానం, జాగరణ కొనసాగించాడు. [6]
శతాబ్దాల పూజల తరువాత దేవత నిర్లక్ష్యానికి గురైంది. అడవిలో మునిగిపోవడానికి లేదా నివాసం ఉండటానికి బాధపడ్డాడు. రెండవ, ఐదవ శతాబ్దాల మధ్య ఒక రాత్రి ఈ ప్రాంతాన్ని నియంత్రించిన చేరా రాజవంశానికి చెందిన రాజు పెరుమాళ్ తన వేట బృందం నుండి తిరుగుతూ కొండ దిగువన ఆశ్రయం పొందవలసి వచ్చింది. సుబ్రహ్మణ్యుడు అతనికి కలలో కనిపించి, విగ్రహాన్ని పూర్వ స్థితికి తీసుకురావాలని ఆదేశించాడు. రాజు విగ్రహం కోసం అన్వేషణ ప్రారంభించాడు. దానిని కనుగొని, ఇప్పుడు దానిని కలిగి ఉన్న ఆలయాన్ని నిర్మించాడు.దాని ఆరాధనను తిరిగి అతను ప్రారంభించాడు. ఇది కొండపైకి వెళ్లే మెట్ల పాదాల వద్ద ఒక చిన్న శిలాఫలకం ద్వారా గుర్తుచేస్తుంది.
వాస్తు శాస్త్రం[మార్చు]
దేవతా విగ్రహం తొమ్మిది విష పదార్ధాల సమ్మేళనంతో తయారు చేయబడిందని చెబుతారు, ఇది ఒక నిర్దిష్ట నిష్పత్తిలో కలిపినప్పుడు శాశ్వతమైన ఔషధంగా మారుతుంది. ఇది ఒక రాతి పీఠంపై ఉంచబడింది, దానితో ఒక తోరణం నిర్మించబడింది. పళనిలో అతను భావించిన రూపంలో సుబ్రహ్మణ్య దేవుడు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తాడు. చాలా చిన్న ఏకాంతుడు, అతని తాళాలు, అతని సొగసులన్నింటినీ కత్తిరించాడు, లుంగీ కంటే ఎక్కువ ధరించలేదు. సన్యాసికి తగినట్లుగా దండం అనే ఆయుధం మాత్రమే ధరించాడు. [6]
ఈ ఆలయాన్ని చేరాస్ తిరిగి ప్రతిష్టించారు.వీరి ఆధిపత్యాలు పశ్చిమాన ఉన్నాయి. వారి తూర్పు సరిహద్దుకు సంరక్షకుడు పళని కార్తికేయుడు. పళనిలోని గురుక్కల్ కమ్యూనిటీ సభ్యులైన ఆలయ పూజారులు మాత్రమే దేవుని దైనందిన పూజలు నిర్వహిస్తారు. ఆలయంలో పవిత్ర పూజలుపై వీరు మాత్రమే వారసత్వ హక్కులు కలిగి ఉన్నారు. ఇతర భక్తులు గర్భగుడి వరకు రావడానికి అనుమతించబడతారు, అయితే సాధారణంగా పండారం వర్గానికి చెందిన పూజారులు, సహాయకులు గర్భగుడి ముందు గది వరకు అనుమతించబడతారు. [6]
ఈ ఆలయం శివగిరి అని పిలువబడే పళనిలోని రెండు కొండల పైభాగంలో ఉంది. సాంప్రదాయకంగా, కొండపైకి ప్రధాన మెట్ల ద్వారా లేదా కత్తిరించబడిన ఏనుగు పాదం మెట్లు లేదా ఏనుగుల మార్గం ద్వారా ఆచార ఏనుగులు ఉపయోగించేవి. విగ్రహ ఆచార స్నానం కోసం నీటిని మోసే యాత్రికులు, పూజారులు కొండ వైపు కానీ, లేదా ఎదురుగా ఉన్న మరొక మార్గాన్ని కూడా ఉపయోగిస్తారు. గత అర్ధ శతాబ్దంలో, యాత్రికుల సౌకర్యార్థం కొండపై మూడు ఏకరీతి రైల్వే ట్రాక్‌లు వేయబడ్డాయి. గత దశాబ్దంలో రోప్-వేతో అనుబంధంగా ఉంది. దిగువ నుండ పైకి రెండు రవాణా మార్గాలు ఉన్నాయి. ఒక వించ్, మరో రోప్ కార్ నడుపుతుంటారు.రాత్రి 8 గంటలకు ఇరక్కల పూజ తర్వాత వించ్, రోప్ కార్ రెండూ మూసివేయబడతాయి.[7]
ఆలయ గర్భగుడి ప్రారంభ చేరా వాస్తుశిల్పం, దాని చుట్టూ నడిచే కప్పబడిన అంబులేటరీ పాండ్య ప్రభావం స్పష్టమైన జాడలను కలిగి ఉంది, ముఖ్యంగా రెండు చేపల రూపంలో, పాండ్యన్ రాజ చిహ్నం ఉంటుంది. గర్భగుడి గోడలపై పాత తమిళ లిపిలో విస్తృతమైన శాసనాలు ఉన్నాయి. గర్భగుడి పైకి, బంగారు గోపురం, ప్రధాన దేవత, కార్తికేయుడు,ఇకర దేవతలు అనేక శిల్పాలు ఉన్నాయి. మొదటి లోపలి ప్రహారంలో,లేదా అంబులేటరీలో, ఆలయం నడిబొడ్డున, రెండు చిన్న మందిరాలు,ఒక్కొక్కటి, శివుడు, పార్వతికి ఒకటి, ప్రధాన విగ్రహాన్ని సృష్టించి, ప్రతిష్టించిన పురాణాల ప్రకారం భోగరునికి ఒకటి ఉన్నాయి.రెండవ ఆవరణలో, మురుగన్ స్వర్ణ రథం క్యారేజ్-హౌస్‌తో పాటు, గణపతి ప్రసిద్ధ మందిరం ఉంది. [6]
ఆరాధన[మార్చు]
ఆలయంలో అత్యంత సాధారణమైన ఆరాధన విధానం అభిషేకం. విగ్రహానికి నూనెలు, గంధం పేస్ట్, పాలు, అంగీలు, వంటి వాటితో అభిషేకం చేసి, ఆచార శుద్ధి చర్యలతో నీటితో స్నానం చేస్తారు. వేడుకలలో అత్యంత ప్రముఖమైన అభిషేకాలు నిర్వహిస్తారు. ఇవి నాలుగు రకాలుగా జరుపుతారు.విజ పూజాయ్, ఉదయానే్న, ఉచ్చికాలం, మధ్యాహ్నం, సాయరక్షాయ్, సాయంత్రం, రక్కాలం, రాత్రికి, ఆరోజు ఆలయాన్ని మూసివేయడానికి ముందు.ఈ గంటలు కొండపై భారీ గంట మోగించడం ద్వారా గుర్తించబడతుంది. ఆ సమయంలో నిర్వహించబడుతున్న స్వామి ఆరాధనపై భక్తులందరి దృష్టిని ఆకర్షించడానికి. ప్రశాంతమైన రోజున, పళని చుట్టుపక్కల అన్ని పల్లెల్లో గంట వినబడుతుంది. ఆలయ ప్రాంగణంలో ఆరాధనతో పాటు, ఉత్సవమూర్తి అని పిలువబడే భగవంతుని విగ్రహాన్ని ఆలయం చుట్టూ, బంగారు రథంలో భక్తులు లాగుతారు. సంవత్సరంలో చాలా సాయంత్రాలు. 2016 నాటికి, ఈ దేవాలయం జూలై 2015 నుండి జూన్ 2016 వరకు 33 కోట్ల సేకరణతో రాష్ట్రంలోని దేవాలయాలలో అత్యంత ధనికమైందిగా గణతికెక్కింది [8]
మతపరమైన పద్ధతులు[మార్చు]
కార్తీకేయుడు దేవాలయ ప్రధాన సంప్రదాయాలలో ఒకటి, భక్తులు తమ జుట్టును విసర్జించడాన్ని ఇక్కడ ప్రతిజ్ఞ చేస్తారు. మరొక విశేషం ఆలయాన్ని రోజంతా మూసివేయడానికి ముందు, రాత్రిపూట, ప్రధాన దేవత విగ్రహం శిరస్సుకు చందనం పేస్ట్‌తో అభిషేకం చేస్తారు.ఆ గంధపుపూత రాత్రిపూట తర్వాత, ఔషధ గుణాలను పొందుతుందని నమ్మకం.రక్కల చందనం వలె భక్తులకు పంపిణీ చేస్తారు. [9] పఠించేవాడు లేదా బార్డ్ గానం కోసం పూలతో మెరుస్తున్న కాగితంతో అందంగా తళతళ మెరిసేటట్లుగా అలంకరించబడిన కొండ ఆకారంతో భక్తులు కావడిని తీసుకువెళతారు. సుదూర ప్రాంతాల నుండి కాలినడకన సాంప్రదాయ ధరించడం సాధారణంగా అనుసరించే ఆరాధన పద్ధతి ఈ దేవాలయంలో పాటిస్తారు.[10]
పంచమిర్దం లేదా పంచతీర్ధం (ఐదు పదార్థాల మిశ్రమం) దైవ కలయిక ముగింపులో వినయగర్ తయారు చేసిన దైవిక మిశ్రమం అని నమ్ముతారు. తేనె, ఖర్జూరం, అరటిపండు, ఎండుద్రాక్ష, బెల్లం కలిపిన పంచమిర్దం లేదా పంచతీర్ధం లభిస్తుంది. భక్తులకు పంచమిర్దం ప్రసాదంగా అందించే ఆధునిక కాలంలో ఈ పద్ధతిని అనుసరిస్తున్నారు. [4] [11]
పండుగలు[మార్చు]
సాధారణ సేవలతో పాటు, సుబ్రహ్మణ్య దేవునికి పవిత్రమైన రోజులు ప్రతి సంవత్సరం వైభవంగా జరుపుతారు. ప్రపంచం నలుమూలల నుండి పెద్ద సంఖ్యలో భక్తులు హాజరవుతారు.ఈ పండుగలలో కొన్ని థాయ్-పూసం, పంగుని-ఉతిరం, వైఖాశి-విశాఖం, సుర-సంహారం . పళనిలో అత్యంత ముఖ్యమైన పండుగగా పరిగణించబడే థాయ్-పూసం, తమిళ మాసం థాయ్ (15 జనవరి-15 ఫిబ్రవరి) పౌర్ణమి రోజున జరుపుతారు. సెంగుంథర్ కైకోల ముదలియార్ వైయాపురి నట్టు పట్టాక్కరర్ ముత్తుకాళి తరగన్ గోత్రం పంగాలీలకు ఈ ఆలయానికి ఉత్సవ పతాకాన్ని ఇచ్చే హక్కు ఉంది. ఎందుకంటే ఈ వ్యక్తులు సురసంహారం యుద్ధంలో మురుగన్‌కు సహాయం చేసిన నవవీరర్గళ్ వంశావళికి చెందినవారు. [12]యాత్రికులు మొదట సంయమనం కఠినమైన ప్రతిజ్ఞ చేసిన తర్వాత,సుదూర పట్టణాలు, గ్రామాల నుండి పాదరక్షలు లేకుండా, నడిచి వస్తారు.పళనిలోని రెండు కొండలను ప్రస్తుతం ఉన్న ప్రదేశానికి తీసుకువచ్చిన హిడుంబా అనే రాక్షసుడి చర్యకు గుర్తుగా చాలా మంది యాత్రికులు కావడి అని పిలవబడే చెక్క చెట్టును తీసుకువస్తారు. ఇదే సంప్రదాయంలో భాగంగా మరికొందరు పవిత్రమైన రోజున అభిషేకం నిర్వహించడానికి పూజారుల కోసం తీర్థ-కావడి అని పిలువబడే పవిత్రమైన నీటి కుండలను తీసుకువస్తారు. సంప్రదాయకంగా, యాత్రికులలో అత్యంత గౌరవప్రదమైంది, వారి రాక కోసం అందరూ ఎదురుచూస్తూ ఉంటారు, కరైకుడి ప్రజలు తమతో పాటు కరైకుడిలోని అతని ఆలయం నుండి భగవంతుని వజ్రాలు పొదిగిన వేల్ లేదా జావెలిన్‌ని తీసుకువస్తారు. [13]
ఆలయం ఉదయం 6.00 నుండి రాత్రి 8.00 వరకు తెరిచి ఉంటుంది, పండుగ రోజులలో ఆలయం ఉదయం 4.30 గంటలకు తెరుచుకుంటుంది, ఆలయంలో ఆరు పూజలు నిర్వహిస్తారు,అవి ఉదయం 6.30 గంటలకు విలా పూజ, ఉదయం 8.00 గంటలకు సిరు కళ్ల పూజ,ఉదయం 9.00 గంటలకు కాల శాంతి, మధ్యాహ్నం 12.00 గంటలకు ఉచ్చిక్కల పూజ,సాయంత్రం 5.30 గంటలకు రాజా అలంకారం,రాత్రి 8.00 గంటలకు ఇరక్కాల పూజ సాయంత్రం 6.30 గంటలకు బంగారు రథంపై ఉరేగింపు చూడవచ్చు [13] [14] పళని మురుగన్ స్వర్ణ రథాన్ని 1947 ఆగష్టు 17న ఈరోడ్ నుండి సెంగుంథర్ కైకోల ముదలియార్ (పుల్లిక్కరర్ గోత్రం)కి చెందిన వి.వి.సి.ఆర్మురుగేశ ముదలియార్ విరాళంగా ఇచ్చారు. 4.73 కి.లోల బంగారం, 63 కిలోల వెండి, వజ్రాలు ఉపయోగించి ఈ రథాన్ని తయారు చేశారు. [15] [16]
అరుణగిరినాథర్ శ్లోకాలతో కీర్తించుట[మార్చు]
తిరువణ్ణామలైలో జన్మించిన 15వ శతాబ్దపు తమిళ కవి. అతను తన ప్రారంభ సంవత్సరాలను అల్లర్లకు, స్త్రీవాదిగా గడిపాడు. తన ఆరోగ్యం, ప్రతిష్టను నశించినతరవాత, అతను అన్నామలైయార్ ఉత్తర గోపురం నుండి అతను ఆత్మహత్యకు ప్రయత్నించాడు, కానీ మురుగన్ దేవుని దయతో రక్షించబడ్డాడని భక్తుల నమ్మకం. [17] అతను గట్టి భక్తుడు అయ్యాడు. మురుగన్‌ను తమిళ శ్లోకాలతో కీర్తించాడు. అత్యంత ముఖ్యమైంది తిరుపుగజ్ .[18] [19] అరుణగిరినాథర్ వివిధ మురుగన్ ఆలయాలను సందర్శించి తిరువణ్ణామలైకి తిరుగు ప్రయాణంలో పళనిని సందర్శించి ఈ ఆలయ మురుగన్ గురించి కీర్తించాడు.అతను ఈ ఆలయానికి అంకితం చేయబడిన తిరుప్పుగజ్‌ను అత్యధిక సంఖ్యలో పాడాడు.[20] పళని ఆలయం మురుగన్ ఆరు నివాసాలలో ఒకటి. [21]
మూలాలు[మార్చు]
- ↑ "Arulmigu Dhandayuthapani Swami Devasthanam, Palani". palani.org. Archived from the original on 2019-02-14. Retrieved 2019-02-13.
- ↑ "Only Official Website Palani Arulmigu Dhandayuthapaniswamy Temple". palanimurugantemple.org. Retrieved 2019-02-13.
- ↑ "Hindu Religious and Charitable Endowments Act, 1959". Archived from the original on 6 December 2018. Retrieved 3 August 2021.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Bhoothalingam 2011, pp. 48-52
- ↑ Bhoothalingam, Mathuram (2016). S., Manjula (ed.). Temples of India Myths and Legends. New Delhi: Publications Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India. pp. 48–52. ISBN 978-81-230-1661-0.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 V., Meena. Temples in South India. Kanniyakumari: Harikumar Arts. pp. 19–20.
- ↑ "Tourism Palani". Dindigul district administration. Archived from the original on 20 డిసెంబర్ 2016. Retrieved 3 December 2016.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "Palani temple annual hundi collection touches Rs 33cr". TNN. The Times of India. 27 July 2016. Retrieved 3 December 2016.
- ↑ . "Pilgrimage Centers in the Tamil Cultus of Murukan".
- ↑ . "N.P. Mohamed in Conversation with A.J. Thomas".
- ↑ S.R., Ramanujam (2014). The Lord of Vengadam. PartridgeIndia. p. 185. ISBN 9781482834628.
- ↑ "பழனியில் தைப்பூசத் திருவிழா! கொடியேற்றத்துடன் தொடங்கியது!!". 2 February 2020.
- ↑ 13.0 13.1 K.S., Krishnan (21 January 2005). "The special charm of Palani". The Hindu. Archived from the original on 9 July 2008. Retrieved 4 December 2016.
- ↑ "Palani temple introduces online facility". The Hindu. 5 January 2016. Retrieved 4 December 2016.
- ↑ http://palani.in/palani-murugan-temples/palani-murugan-golden-chariot%3famp
- ↑ "Palani Devasthanam facilities".
- ↑ V.K., Subramanian (2007). 101 Mystics of India. New Delhi: Abhinav Publications. p. 109. ISBN 978-81-7017-471-4.
- ↑ Aiyar, P.V.Jagadisa (1982), South Indian Shrines: Illustrated, New Delhi: Asian Educational Services, pp. 191–203, ISBN 81-206-0151-3
- ↑ Zvelebil, Kamil (1975), Tamil literature, Volume 2, Part 1, Netherlands: E.J. Brill, Leiden, p. 217, ISBN 90-04-04190-7
- ↑ Zvelebil 1991, p. 53
- ↑ Economic Reforms and Small Scale Industries. Concept Publishing Company. 2009. p. 25. ISBN 9788180694493.