కుమారి ఖండం

Kumari Kandam
కుమారి ఖండం

కుమారి ఖండం భౌగోళికంగా భూ పరిమాణంగా సిద్ధాంతీకరించబడింది భారతదేశం దక్షిణాన ఉన్న హిందూ మహాసముద్రంలో ఉన్న పురాతన తమిళ నాగరికత. ప్రత్యామ్నాయ పేరు కుమారినాడు. గురించిన కథనాలు వివిధ గ్రంథాలలో ప్రస్ధావనలు ఉన్నాయి.

19 వ శతాబ్దంలో, యూరోపియన్, అమెరికన్ పండితుల్లో ఒక విభాగం ఆఫ్రికా, ఆస్ట్రేలియా, భారతదేశం, మడగాస్కర్ల మధ్య భూగర్భ, ఇతర సారూప్యతలను వివరించడానికి లెమురియా అనే మునిగి ఉన్న ఖండం ఉనికిని ఊహించారు. పురాతన తిమింగలం, సంస్కృత సాహిత్యంలో వర్ణించబడినట్లుగా, తమిళ పునరుద్ధరణకర్తల ఒక విభాగం ఈ సిద్ధాంతానికి అనుగుణంగా, సముద్రానికి కోల్పోయిన భూములను పాండ్యన్ పురాణాలకు అనుసంధానించింది. ఈ రచయితల అభిప్రాయం ప్రకారం, పురాతన తమిళ నాగరికత లెమురియాలో ఉనికిలో ఉంది, ఇది ఒక విపత్తులో సముద్రంలోకి పోవడానికి ముందు. 20 వ శతాబ్దంలో, తమిళ ముస్లింలు ఈ మునిగి ఉన్న ఖండాన్ని వర్ణించడానికి "కుమారి ఖండం" అనే పేరును ఉపయోగించడం ప్రారంభించారు. ఖండాంతర చలనం (ప్లేట్ టెక్టోనిక్స్) సిద్ధాంతం తరువాత లేమురియా సిద్ధాంతం వాడుకలో లేనప్పటికీ, ఈ భావన 20 వ శతాబ్దపు తమిళ పునరుజ్జీవవాదులలో బాగా ప్రాచుర్యం పొందింది. వారి ప్రకారం, కుమారి ఖండం పాండియన్ పాలనలో మొదటి రెండు తమిళ సాహిత్య అకాడమీలు (సంఘములు) నిర్వహించబడే ప్రదేశం. తమిళం భాష, సంస్కృతి ప్రాచీన కాలం నిరూపించడానికి నాగరికత జన్మస్థానంగా వారు కుమారి ఖండం అని వాదించారు.

పద చరిత్ర , పేర్లు

తమిళ రచయితలు 1890 లలో లెమురియా భావనను ప్రవేశపెట్టిన తర్వాత, వారు ఖండం పేరు తమిళీకరించిన సంస్కరణలతో వచ్చారు (ఉదా. "ఇల్లెమురియా"). 1900 ల ప్రారంభంలో, వారు ప్రాచీన తమిళ నాగరికత లెమూరియా చిత్రణకు మద్దతుగా, ఖండం కోసం తమిళ పేర్లను ఉపయోగించడం ప్రారంభించారు. 1903 లో, V.G. సూర్యనారాయణశాస్త్రి మొట్టమొదటి పదం "కుమరినాటు" (లేదా "కుమారినాడు", "కుమారి భూభాగం") అనే పదం తన తమిళం మోజియన్ వరలరు (తమిళ భాష చరిత్ర) లో ఉపయోగించారు. కుమారి ఖండం మొట్టమొదటిగా 1930 లలో లెమూరియాను వివరించడానికి ఉపయోగించబడింది.

రంగుల-కోడ్ లతో యానిమేషన్ చేయబడిన చిత్రం, వివిధ ఖండాలు చూపబడినవి. ఖండములు విడదీయబడు నమూనా, కొన్ని ఖండాలు మరిన్ని ఖండాలుగా విడదీయబడినవి: ఉదా. యూరేషియా, యూరప్, ఆసియా (ఎర్రని రంగులో), అలాగే ఉత్తర అమెరికా, దక్షిణ అమెరికా కొన్ని సార్లు అమెరికాలుగా గుర్తింపబడుతాయి. (ఆకుపచ్చ రంగులో).

"కుమారి ఖండం" అనే పదము మొదట, కంచిపప్ప శివచారియర్ (1350-1420) చే వ్రాయబడిన స్కంధ పురాణము 15 వ శతాబ్దపు తమిళ సంస్కరణ అయిన కందా పురాణములో కనిపిస్తుంది. తమిళం పునరుద్ధరణలు స్వచ్ఛమైన తమిళ పేరు అని వాదించినప్పటికీ, ఇది నిజానికి "కుమారికికా ఖనకు" సంస్కృత పదం ఉత్పన్నం. కంద పురాణం అండకోసప్పదళం విభాగం విశ్వం కింది విశ్వోద్భవ నమూనాను వివరిస్తుంది: అనేక ప్రపంచాలు ఉన్నాయి, వాటిలో అనేక ఖండాలు ఉన్నాయి, వీటిలో అనేక రాజ్యాలు ఉన్నాయి. అలాంటి రాజ్య పాలకుడు పరాటన్కు ఎనిమిది మంది కుమారులు, ఒక కుమార్తె ఉన్నారు. అతను తన రాజ్యాన్ని తొమ్మిది భాగాలుగా విభజించాడు, అతని కుమార్తె కుమారి పాలించిన భాగం ఆమె తర్వాత కుమారి ఖండం అని పిలువబడింది. కుమారి ఖండం భూమి రాజ్యం అని వర్ణించబడింది. బ్రాహ్మణ వ్యతిరేక తమిళ తమిళ జాతీయవాదులలో కుమారి ఖండం సిద్ధాంతం ప్రాచుర్యం పొందింది అయినప్పటికీ, కందా పురాణం వాస్తవానికి బ్రహ్మణుల నివాసం ఉన్న కుమారి ఖండం, శివ భగవంతుడిని పూజిస్తుంది, వేదాలు ఎక్కడ చదువుతాయో అక్కడ వర్ణిస్తాయి. మిగిలిన రాజ్యాలు మెల్చిస్ భూభాగంగా వర్ణించబడ్డాయి.

ప్రపంచము

20 వ శతాబ్దపు తమిళం రచయితలు "కుమారి ఖండం" లేదా "కుమారినాడు" శబ్దవ్యుత్పత్తికి వివరించడానికి వివిధ సిద్ధాంతాలతో ముందుకు వచ్చారు. పూర్వపు తమిళం మాతృభూమిలో ఒకరైన ఆరోపణలు లింగ సమతుల్యతపై కేంద్రీకృతమై ఉన్నాయి. ఉదాహరణకు, యం. అరుణాచలం (1944) ఈ భూమిని స్త్రీ పాలకులు (కుమారిస్) పాలించారు. భూమికి చెందిన స్త్రీలు తమ భర్తలను ఎన్నుకునే హక్కును కలిగి ఉన్నారని డి.శవియోరాయణ పిళ్ళై పేర్కొన్నారు. అందువల్ల ఈ భూమిని "కుమారినాడు" ("కన్య భూమి") అని పిలిచారు. హిందూ దేవత కన్యా కుమారిపై మరొక దావా వేయబడింది. కందియా పిళ్ళై, పిల్లల కోసం ఒక పుస్తకంలో, దేవతకు కొత్త చరిత్ర సృష్టించింది, ఆ భూమి పేరు ఆమె పేరు పెట్టబడింది. కుమారి ఖండం మునిగిపోయిన వరదలను మనుగడలో ఉన్నవారిని కన్యాకుమారి వద్ద నిర్మించారు అని ఆయన అన్నారు. సాంప్రదాయిక చరిత్రకారుడు సుమతీ రామస్వామి ప్రకారం, "కుమారి" (కన్య లేదా కన్య అర్థం) పై తమిళ రచయితల ఉద్ఘాటన ఇండో-ఆర్యన్ల వంటి ఇతర జాతుల వారి సంబంధాల ముందు, తమిళ భాష, సంస్కృతి స్వచ్ఛతను సూచిస్తుంది.

తమిళ రచయితలు కోల్పోయిన ఖండంలోని అనేక ఇతర పేర్లతో కూడా పిలిచారు. 1912 లో, సొమసుందర భారతి మొదట "తమిళం" అనే పేరును ఉపయోగించారు (ప్రాచీన తమిళ దేశపు పేరు) లెమురియా భావనను కవర్ చేయడానికి, తన తమిళ క్లాస్సిక్స్, తమిళం లో, నాగరికత ఊయలని ప్రదర్శించారు. తమిళ వంశీయులలో పురాతనమైనదిగా భావించిన పాండ్యాస్ తరువాత, "పంటియా నాటు" అనే మరొక పేరు ఉపయోగించబడింది. కొందరు రచయితలు మురికి ఉన్న భూమిని వర్ణించేందుకు "నవలన్ టివు" (లేదా నవలం ద్వీపం), జంబూద్వీపా తమిళ పేరును ఉపయోగించారు. ప్రాచీన భారతీయ సాహిత్యంలో మునిగి ఉన్న భూములు అనేక పురాతన, మధ్యయుగ తమిళ, సంస్కృత రచనల్లో దక్షిణ భారతదేశంలో భూభాగాల పురాణ ఖాతాలు సముద్రంలోకి పోతాయి. ఇరాన్నానార్ అకాపోరాల్లో వ్యాఖ్యానంలో కాటల్కోల్ ("ఓజోన్చే స్వాధీనం", బహుశా సునామీ) మొట్టమొదటి స్పష్టమైన చర్చలో ఉంది. ఈ వ్యాఖ్యానం, నకియెరర్ కి ఆపాదించబడింది, ఇది 1 వ సహస్రాబ్ది తరువాత శతాబ్దాలుగా చెప్తుంది. మొదటి తమిళ సామ్రాజ్యానికి చెందిన పాండ్యన్ రాజులు, మూడు సాహిత్య అకాడమీలు (సంఘంలు) స్థాపించారు: మొట్టమొదటి సంఘం 549 మంది కవులు (అగస్త్యాతో సహా) హాజరైన టెన్మాటారు (దక్షిణ మధురై) అనే పట్టణంలో 4,400 సంవత్సరాలు వృద్ధి చెందింది, శివ, కుబేర, మురుగన్. రెండవ సంఘం కపోతపురం అనే నగరంలో 3,700 సంవత్సరాలు కొనసాగింది, 59 మంది కవులు (అగస్త్యాతో సహా) హాజరయ్యారు. వ్యాఖ్యానం ప్రకారం, రెండు నగరాలు "సముద్రంచే స్వాధీనం" అయ్యాయి, ఫలితంగా మొదటి రెండు సంఘలు సృష్టించిన అన్ని పనులన్నీ నష్టపోయాయి. మూడో సంఘం ఉత్తరాన (నార్త్) మధురైలో స్థాపించబడింది, ఇక్కడ 1,850 సంవత్సరాలు కొనసాగింది.

నకియెరర్ వ్యాఖ్యానం సముద్రంలో పోగొట్టుకున్న భూభాగం పరిమాణం గురించి చెప్పలేదు. సైలపతికరంలో 15 వ శతాబ్దపు వ్యాఖ్యానంలో ఈ పరిమాణం మొదట ప్రస్తావించబడింది. ఉత్తరాన పాహ్రులీ నది నుండి దక్షిణాన కుమారి నదికి లాస్ట్ ల్యాండ్ విస్తరించిందని వ్యాఖ్యాత అడియార్కుణల్లర్ పేర్కొన్నాడు. ఇది కన్యాకుమారికి దక్షిణాన ఉంది,, 700 కవతం (తెలియని కొలత యూనిట్) విస్తరించింది. ఇది 49 భూభాగాలు (నాటు) గా విభజించబడింది, ఈ క్రింది ఏడు వర్గాలలో వర్గీకరించబడింది.

ఎలు తెన్కు నాటు ("ఏడు కొబ్బరి భూములు") ఎలు మటురై నాటు ("ఏడు మామిడి భూములు") ఎలు ముంపలై నాటు ("ఏడు ముందు ఇసుక భూములు") ఎలు పిన్పాలై నాటు ("ఏడు తిరిగి ఇసుక భూములు") ఎలు కునారా నాటు ("ఏడు కొండ భూములు") ఎలు కునకరై నాటు ("ఏడు తీర ప్రాంతములు") ఎలు కురుంపనై నాటు ("ఏడు మరగుజ్జు-పామ్ భూములు") ఇతర మధ్యయు రచయితలు ఇల్లంపునురర్, పెరసిరైర్ వంటివారు, కన్యాకుమారికి దక్షిణాన అన్నెడీలువియన్ భూములను కోల్పోవడమే కాక, టోల్కప్పయం వంటి పురాతన గ్రంథాలపై వారి వ్యాఖ్యానాలలో కూడా తప్పుగా ప్రస్తావించారు. సముద్రంలో పాండియన్ భూభాగాన్ని కోల్పోవడం గురించి మరొక పురాణం పురాణనూర్ (1 వ శతాబ్దం బిసి, 5 వ శతాబ్దం మధ్యకాలం), కలితతోకై (6 వ -7 వ శతాబ్దం) మధ్య చెల్లాచెదురైన శ్లోకాలలో కనుగొనబడింది. ఈ లెక్కల ప్రకారం, పొరుగు రాజులు చెరోస్, చోళుల నుండి సమానమైన మొత్తం భూమిని స్వాధీనం చేసుకుని పాండ్యన్ రాజు తన భూమిని కోల్పోయాడు.

సముద్రపు నష్టపోయిన పందియాన్ భూభాగం ఇతర పురాతన చరిత్రలు కూడా ఉన్నాయి. హిందూ పురాణాలలో పేర్కొనబడిన వరదలను మనుగడలో ఉన్న అనేక తమిళ హిందూ పుణ్యక్షేత్రాలు పురాణ గాథలు కలిగి ఉన్నాయి. వీటిలో కన్యాకుమారి, కాంచీపురం, కుంబకోణం, మదురై, శీర్కాళి, తిరువోటియూర్ ప్రముఖ ఆలయాలు ఉన్నాయి. మహాబలిపురం ఏడు పగోడాస్ వంటి సముద్రాల కింద మునిగిపోయిన ఆలయాల పురాణములు కూడా ఉన్నాయి. పురాణాలు అత్యంత ప్రాచుర్యం పొందిన హిందూ వరద పురాణం ప్రారంభంలో - మను పురాణం - దక్షిణ భారతదేశం లో. సంస్కృతం-భాష భగవత పురాణం (500 బిసి-1000 నాటిది) దాని ప్రధాన పాత్ర మను (సత్యవర్తనం) గా వర్ణించబడింది, ఇది ద్రవిడ (దక్షిణ భారతదేశం) లార్డ్. మత్స్య పురాణం (250-500) దక్షిణ భారతదేశంలోని మౌంట్ మలయాపై మను పాటలను అభ్యసించడం ప్రారంభమవుతుంది. మయేమేఘఘలై (సుమారు 6 వ శతాబ్దం నాటిది) కవితీపుంపట్టితనం (ఇప్పటి పహర్) పురాతన చోళ ఓడరేవు నగరం వరద వల్ల నాశనం చేయబడిందని పేర్కొంది. ఈ వరద హిందూ దేవత ఇంద్రుడు చేత పంపబడిందని చెపుతుంది, ఎందుకంటే రాజు అతనికి అంకితమిచ్చిన పండుగను జరుపుకునేందుకు మరచిపోయాడు.

ఈ పురాతన గ్రంథాలలో లేదా వారి మధ్యయుగ వ్యాఖ్యానాలు ఏవీ లేవు "కుమారి ఖండం" లేదా "కుమారినాడు" అనే పదాన్ని సముద్రంతో పోయాయి. కన్యాకుమారికి దక్షిణాన ఉన్న మొత్తం ఖండం సముద్రంతో కోల్పోయిన భూమి అని వారు చెప్పలేరు. ఈ భూమిని కోల్పోయిన వారు తమిళ ప్రజల చరిత్రకు సమాజాన్ని అనుసంధానిస్తున్నారు.

భారతదేశంలో లెమురియా సిద్ధాంతం

1864 లో, ఇంగ్లీష్ జూలాయిస్ట్ ఫిలిప్ ఎస్క్లెటెర్ భారతదేశం, మడగాస్కర్, ఖండాంతర ఆఫ్రికా మధ్య మునిగిపోయిన భూమి కనెక్షన్ ఉనికిని ప్రతిపాదించారు. అతను ఈ మునిగిపోయిన భూమి లెమూరియాను పేర్కొన్నాడు, ఎందుకంటే ఈ మూడు డిస్కమ్డ్ ల్యాండ్ల మీద లెముర్-లాంటి ప్రైమేట్స్ (ప్రెప్సిరిణిని) ఉనికిని వివరించడానికి చేసిన ప్రయత్నాలలో ఈ భావన మూలంగా ఉంది. ఖండాంతర చలనం సిద్ధాంతం ద్వారా లెమూరియా సిద్ధాంతం వాడుకలోనికి రాకముందే, పలువురు పండితులు మద్దతు ఇచ్చారు, విస్తరించారు. హెన్రీ ఫ్రాన్సిస్ బ్లాన్ఫోర్డ్చే 1873 భౌగోళిక భౌగోళిక పాఠ్య పుస్తకంలో భారతీయ పాఠకులకు ఈ భావన పరిచయం చేయబడింది. బ్లెన్ఫోర్డ్ ప్రకారం, క్రెటేషియస్ కాలంలో అగ్నిపర్వత చర్యల కారణంగా భూకంపంతో మునిగిపోయింది. 1870 ల చివరిలో, లెమురియా సిద్ధాంతం ప్రస్తుత తమిళనాడులో దాని మొదటి ప్రతిపాదకులను కనుగొంది, ఆదియర్-ప్రధాన కార్యాలయం ఉన్న తత్వసంబంధ సమాజం నాయకులు దీని గురించి రాశారు.

చాలామంది యూరోపియన్, అమెరికన్ భూవిజ్ఞాన శాస్త్రజ్ఞులు ఆధునిక మానవుల ఆవిర్భావానికి ముందు కాలం వరకు లెమూరియా అదృశ్యంతో డేటింగ్ చేశారు. అందువలన, వారి ప్రకారం, లెమురియా ఒక పురాతన నాగరికతకు ఆతిధ్యం ఇవ్వలేదు. అయినప్పటికీ, 1885 లో, ఇండియన్ సివిల్ సర్వీస్ అధికారి చార్లెస్ డి. మక్లీన్, ది మాన్యువల్ అఫ్ ది అడ్మినిస్ట్రేషన్ ఆఫ్ మద్రాస్ ప్రెసిడెన్సీని ప్రచురించాడు, దీనిలో లెమోరియా ప్రోటో-ద్రవిడియన్ మూత్రాశయం అని అతను సిద్ధాంతీకరించాడు. ఎర్నెస్ట్ హేకెల్ ఆసియా పరికల్పన గురించి ఈ కథనంలో ఒక ఫుట్నోట్ లో అతను మానవ మహాసముద్రంలో ఇప్పుడు మునిగిపోయిన భూభాగంలో ఉద్భవించిందని సిద్ధాంతీకరించాడు. ఈ మునిగిపోయిన భూమి ప్రోటో-ద్రావిడియన్ల స్వదేశం అని మక్లీన్ పేర్కొంది. ఇతర జాతుల పురోహితులు లెమూరియా నుండి దక్షిణ భారతదేశం ద్వారా ఇతర ప్రదేశాలకు వలస వచ్చారని ఆయన సూచించారు. ఈ సిద్ధాంతం ఎడ్గార్ తుర్స్టన్, హెర్బెర్ట్ హోప్ రిస్లే వంటి ఇతర కాలనీల అధికారులు కూడా 1891, 1901 నాటి జనాభా లెక్కల నివేదికలతో సహా చర్చించారు. తరువాత, మాక్లీన్ మాన్యువల్ను తమిళ రచయితలచే అధికారిక రచనగా పేర్కొనబడింది, వారు తరచూ తప్పుగా "శాస్త్రవేత్త", "డాక్టర్"గా పేర్కొన్నారు.

స్థానిక తమిళ మేధావులు మొదట 1890 ల చివరిలో మునిగిపోయిన తమిళ మాతృభూమి భావనను చర్చించారు. 1898 లో, జే. నల్లాసమి పిళ్ళై ఒక తాత్విక-సాహిత్య జర్నల్ సిధ్ధాం దీపిక (ది ట్రూత్ ఆఫ్ లైట్) లో ఒక కథనాన్ని ప్రచురించాడు. అతను హిందూ మహాసముద్రంలో కోల్పోయిన ఖండం సిద్ధాంతం గురించి వ్రాసాడు (అనగా లెమురియా), పురాతన శాంగాల సమయంలో నిర్మించిన సాహిత్య రచనలను ధ్వంసం చేసిన వరదలు గురించి తమిళ పురాణములు చెపుతున్నాయని పేర్కొన్నారు. ఏదేమైనా, ఈ సిద్ధాంతం "తీవ్రమైన చారిత్రక లేదా శాస్త్రీయ నిలకడ లేదు" అని తెలిపారు.

తమిళనాడులో ప్రజాదరణ

1920 లలో, లెమోరియా భావన ఇండో-ఆర్యన్లు, సంస్కృతుల ఆధిపత్యాన్ని ఎదుర్కోవడానికి తమిళ పునరుజ్జీవాదిచే ప్రాచుర్యం పొందింది. తమిళ పునరుద్ధరణ రచయితలు లెమురియా, దాని వరదకు ముందు, అసలు తమిళ మాతృభూమి, తమిళ్ నాగరికత జన్మస్థలం అని పేర్కొన్నారు. పాశ్చాత్య విద్వాంసులు తమ వాదనలకు విశ్వసనీయతను మంజూరు చేయటానికి తరచుగా వారు తప్పుగా లేదా తప్పుదారి పట్టారు. బ్రిటీష్ కాలంనాటికి, తుఫానులకు భూములను చిన్న పాచెస్ కోల్పోవడం వలన అనేక జిల్లా నివేదికలు, గెజిటర్స్, ఇతర పత్రాల్లో జాబితా చేయబడింది. ఈ కాలానికి చెందిన తమిళ రచయితలు సముద్రంతో ఓ పురాతన భూభాగం గురించి సిద్ధాంతానికి మద్దతు ఇచ్చారు.

పాఠ్య ప్రణాళికలో కుమారి ఖండం సిద్ధాంతాన్ని చర్చిస్తున్న పుస్తకాలు 1908 లో ప్రస్తుత తమిళనాడు కళాశాల పాఠ్యాంశాలలో చేర్చబడ్డాయి. 1908-09లో మద్రాస్ యూనివర్శిటీ మాస్టర్స్ డిగ్రీ కోర్సుల్లో సూర్యనారాయణ శాస్త్రి పుస్తకం ఉపయోగం కోసం సూచించబడింది. రాబోయే కొన్ని దశాబ్దాల్లో మద్రాస్ యూనివర్శిటీ, అన్నామలై యూనివర్సిటీ పాఠ్యాంశాల్లో ఇతర రచనలను చేర్చారు. వీటిలో పూర్ణిలింగం పిళ్ళై తమిళ సాహిత్యం ఒక ప్రైమర్ (1904), తమిళ సాహిత్యం (1929), కంధయ్య పిళ్ళై తమిళం (1934), శ్రీనివాస పిళ్ళై తమిళ వరలరు (1927) ఉన్నాయి. తొమ్మిదవ తరగతి విద్యార్థుల కోసం 1940 నాటి తమిళ భాషా పుస్తకంలో, టి.వి. కళ్యాణసంధురామ్ ఈ విధంగా వ్రాసాడు, యూరోపియన్ పరిశోధకుల లెమురియా తమిళ సాహిత్యంలో కుమారినటుగా ఉన్నాడు.

1967 మద్రాస్ రాష్ట్ర ఎన్నికలలో ద్రవిడ పార్టీలు అధికారంలోకి వచ్చిన తరువాత, కుమారి ఖండం సిద్ధాంతం పాఠశాల, కళాశాల పాఠ్యపుస్తకాల ద్వారా విస్తృతంగా వ్యాపించింది. 1971 లో తమిళనాడు ప్రభుత్వం (ప్రాచీన తమిళ భూభాగం) చరిత్రను వ్రాయడానికి ఒక అధికారిక కమిటీని ఏర్పాటు చేసింది. రాష్ట్ర విద్యాశాఖ మంత్రి ఆర్. నెడున్సెలియన్ శాసనసభలో "చరిత్ర" ద్వారా "మహాసముద్రం స్వాధీనం చేసుకున్న లెమురియా నుండి" అని అర్ధం.

1971 లో తమిళనాడు ప్రభుత్వం ఎం. వరదరాజన్ నేతృత్వంలోని చరిత్రకారుల, లిటరేటేర్స్ కమిటీని ఏర్పాటు చేసింది. తమిళుల "గొప్ప పురాతనత్వం"ను హైలైట్ చేయడానికి కమిటీ లక్ష్యాలు ఒకటి. ఈ కమిటీ వ్రాసిన ఒక 1975 పాఠ్యపుస్తకం, కుమారి ఖండం సిద్ధాంతాన్ని వివరంగా పేర్కొంది, ఇది "అగ్రశ్రేణి భూగోళ శాస్త్రవేత్తలు, మానవ శాస్త్రవేత్తలు , మానవ శాస్త్రవేత్తలు" మద్దతు ఇచ్చింది. 1981 లో, తమిళనాడు ప్రభుత్వం చరిత్ర పాఠ్యపుస్తకాలు కుమారి ఖండం సిద్ధాంతాన్ని పేర్కొన్నాయి. రాష్ట్ర ప్రభుత్వం "సమాచార్" (ఏకరీతి) సిలబస్ లోని తమిళ భాష పాఠశాల పాఠ్యపుస్తకాలు ఇప్పటికీ లేమురియా - కుమారి ఖండం సిద్ధాంతాన్ని ప్రస్తావిస్తాయి.

లక్షణాలు తమిళ రచయితలు కుమారి ఖండాన్ని ఒక ప్రాచీన, కానీ అత్యంత ఆధునిక నాగరికతగా హిందూ మహాసముద్రంలో ఒక వివిక్త ఖండంలో ఉన్నట్లు పేర్కొన్నారు. వారు తమిళ భాష మాట్లాడేవారు మాత్రమే నివసించే నాగరికత ఊయలని కూడా వర్ణించారు. కింది విభాగాలు ఈ లక్షణాలను వివరంగా వర్ణిస్తాయి.

వివిక్త కుమారి ఖండం ఒక వివిక్త (తాత్కాలికంగా, భౌగోళికంగా) భూ పరిమాణంగా సిద్ధాంతీకరించబడింది. భౌగోళికంగా ఇది హిందూ మహాసముద్రంలో ఉంది. తాత్కాలికంగా, ఇది చాలా పురాతన నాగరికత. చాలామంది తమిళ రచయితలు కుమారి ఖండం మురికివాడకు ఏ తేదీని కేటాయించలేదు, "ఒక సారి" లేదా "అనేక వేల సంవత్సరాల క్రితం" వంటి పదబంధాలను ఉపయోగించారు. 30,000 సా.శ.పూ. నుండి 3 వ శతాబ్దం బిసి వరకూ ఉన్నవారు చాలామంది మారుతూ ఉంటారు. అనేక ఇతర రచయితలు ఈ భూమిని వేల సంవత్సరాల కాలంలో క్రమక్రమంగా కోల్పోయారని పేర్కొన్నారు. 1991 లో, తమిళనాడు ప్రభుత్వం తమిళం ఎటిమోలాజికల్ డిక్షనరీ ప్రాజెక్ట్ ప్రధాన సంపాదకుడు ఆర్.మతీవనాన్, కుమారి ఖండం నాగరికత సుమారుగా 50,000 బిసి వృద్ధి చెందిందని, 16,000 బిసి చుట్టూ ఖండం మునిగిపోయిందని పేర్కొన్నారు. ఈ సిద్ధాంతం తన ఉపాధ్యాయుడైన దేవనాయ పవానార్ చేత సిఫారసు చేయబడిన పద్ధతి మీద ఆధారపడింది.

ఒంటరి బాహ్య ప్రభావాలు, విదేశీ అవినీతి నుండి ఒక ఆదర్శధామ సమాజంగా కుమారి ఖండాన్ని వివరించే అవకాశం ఏర్పడింది. కంద పురాణంలో దాని వర్ణన కాకుండా, తమిళ పునరుద్ధరణకర్తలు కుమారి ఖండం ద్రవిడ ఉద్యమ సమయంలో ఇండో-ఆర్యన్ల వారసులుగా గుర్తించబడుతున్న ఉన్నత-కుల బ్రాహ్మణులని ఖాళీగా చిత్రీకరించారు. 20 వ శతాబ్దపు తమిళ హిందూ సమాజంలోని అహేతుక ఆచారాలు, అటువంటి మూఢనమ్మకాలు, కులాధార వివక్షత వంటివి అన్నింటినీ ఇండో-ఆర్యన్ ప్రభావానికి కారణమయ్యాయి.

ఈ మహాసముద్రం గురించి చారిత్రాత్మకంగా పరిశీలించదగిన లేదా శాస్త్రీయంగా ఆమోదయోగ్యమైన భౌతిక సాక్ష్యాలు లేనందున తమిళ పునరుద్ధరణకర్తలు ఒక వివరణను అందించారు. మూడవ సంఘంనకు చెందినదిగా చెప్పబడిన ప్రాచీన తమిళ రచనలు, సంస్కృత పదజాలం కలిగివుంటాయి, అందుచేత పూర్తిగా తమిళ నాగరికత సృష్టించబడలేదు. లెమురియా భావనను పురాతన తమిళ నాగరికతకు అనుసంధానిస్తూ తమిళం పునరుద్ధరణకర్తలు ఇండో-ఆర్యన్ ప్రభావముతో పూర్తిగా భిన్నమైన సమాజాన్ని వర్ణించటానికి అనుమతించారు. వారు ప్రాచీన తమిళ నాగరికత వివిధ చిహ్నాలు లోతైన సముద్రంలో పోయాయని వాదించారు. ప్రాచీన తమిళ రచనల ఉద్దేశపూర్వక విధ్వంసానికి మరో వివరణగా సంస్కృత ఆధిపత్యం ఇవ్వబడింది. 1950 వ దశకంలో, తమిళనాడు విద్యాశాఖ అయిన ఆర్. నెడున్సెలియయాన్, మరైన్ త్రవితిమ్ ("లాస్ట్ ద్రావిడ భూమి") అని పిలిచే ఒక కరపత్రాన్ని ప్రచురించాడు. బ్రాహ్మణ చరిత్రకారులు సంస్కృతి పట్ల పక్షపాతంతో ఉండటం, ప్రజల నుండి దాగివున్న తమిళ గొప్పతనాన్ని తెలిపేలా ఉద్దేశపూర్వకంగా ఉంచారని ఆయన పట్టుబట్టారు.

దక్షిణ భారతదేశంతో అనుసంధానించబడింది

కుమారి ఖండం ప్రతిపాదకులు కన్యకమారి నగరం మొట్టమొదటి కుమారి ఖండంలో భాగంగా ఉందని చెప్పుకునే గొప్ప ప్రాధాన్యతనిచ్చారు. వారిలో కొందరు తమిళనాడు, మొత్తం భారతీయ ద్వీపకల్పం (వింధ్యాల దక్షిణానికి) లేదా మొత్తం భారతదేశం కూడా కుమారి ఖండంలో భాగం. ఆధునిక తమిళులు దక్షిణ భారతదేశంలోని స్వదేశీ ప్రజలుగా, కుమారి ఖండంలోని ప్రజల ప్రత్యక్ష వారసులని వర్ణించటానికి ఇది దోహదపడింది. ఇది, తమిళ భాష, సంస్కృతిని ప్రపంచం పురాతనమైనదిగా వివరించడానికి వీలు కల్పించింది.

బ్రిటిష్ రాజ్ సమయంలో, కన్యాకుమారి ట్రావన్కోర్ రాష్ట్రానికి చెందినది, వీటిలో ఎక్కువ భాగం 1956 పునర్వ్యవస్థీకరణ తరువాత కొత్తగా ఏర్పడిన కేరళ రాష్ట్రంలో విలీనం అయ్యింది. కన్యాకుమారి తమిళ-మెజారిటీ మద్రాసు రాష్ట్రం (ప్రస్తుతం తమిళనాడు) లో చేర్చబడిందని నిర్ధారించడానికి తమిళ రాజకీయ నాయకులు తీవ్ర ప్రయత్నం చేశారు. కుమారి ఖండంతో కన్యాకుమారి అనుసంధాన సంబంధం ఈ ప్రయత్నానికి కారణాల్లో ఒకటి.

నాగరికత ఊయల

కుమారి ఖండం ప్రతిపాదకులు ప్రకారం, చివరి మంచు యుగం ముగిసినప్పుడు, సముద్ర మట్టాలు పెరిగినప్పుడు ఖండం మునిగిపోయింది. తమిళ ప్రజలు తరువాత ఇతర దేశాలకు వలస వచ్చారు,, ఇతర సమూహాలతో కలిపి, కొత్త జాతులు, భాషలు, నాగరికతలు ఏర్పడటానికి దారితీసింది. కొంతమంది మొత్తం మానవత్వం కుమారి ఖండంలోని నివాసుల నుండి వచ్చిందని కూడా సిద్దాంతం చేస్తున్నారు. తమిళ సంస్కృతి ప్రపంచంలోని అన్ని నాగరిక సంస్కృతుల మూలం,, తమిళం ప్రపంచంలో అన్ని ఇతర భాషల మాతృభాష అని రెండు కథనాలు అంగీకరిస్తున్నాయి. చాలా సంస్కరణల ప్రకారం, కుమారి ఖండం అసలు సంస్కృతి తమిళనాడులో ఉనికిలో ఉంది.

1903 మొదట్లో, తన తమిళమాలిన్ వరాలారులో సూర్యనారాయణ శాస్త్రి, కుమారి ఖండం నుండి మానవులందరూ పురాతన తమిళుల వారసులు అని పట్టుబట్టారు. ఇటువంటి ఆరోపణలు ఎమ్.ఎస్. పూర్ణిలింగం పిళ్ళై, మరియమలై అడ్డిగల్ వంటి అనేకమంది పునరావృతమయ్యాయి. 1917 లో, అబ్రహం పండితార్, లెమురియా మానవ జాతి జన్మస్థానం అని వ్రాసాడు,, మానవులు మాట్లాడే మొట్టమొదటి భాష తమిళం. ఈ వాదనలు 20 వ శతాబ్దంలో తమిళనాడులోని పాఠశాల, కళాశాల పాఠ్యపుస్తకాలలో పునరావృతమయ్యాయి.

ఎం.ఎస్.పూరింలింగమ్ పిళ్ళై, 1927 లో రాస్తూ, వరద-హిట్ కుమారినాడు నుండి వచ్చిన తమిళ ప్రాణాలతో సింధు నాగరికత స్థాపించబడింది. 1940 లలో, ఎన్.ఎస్. కంధయ్య పిళ్ళై ప్రపంచంలోని ఇతర ప్రాంతాలకు కుమారి ఖండం నివాసుల వలసలను చూపించే పటాలను ప్రచురించింది. 1953 లో, తమిళనాడు విద్యాశాఖ అయిన ఆర్. నెడున్సెలియన్, దక్షిణ భారతదేశం నుండి సింధూ లోయ, సుమేర్ వరకు వ్యాప్తి చెందిందని, అటు తర్వాత అరేబియా, ఈజిప్టు, గ్రీస్, ఇటలీ, స్పెయిన్, ఇతర ప్రదేశాలకు " . వారు కుమారి ఖండంలో మాట్లాడే అద్భుతమైన ప్రాచీన తమిళ భాష ఆధునిక శిల్పంగా ఆధునిక తమిళాన్ని అందించారు.

కుమారి ఖండం ప్రోటో-ద్రవిడియన్ల ఇండో-ఆర్యన్లు కూడా వారసులు అని కొందరు తమిళ రచయితలు పేర్కొన్నారు. ఈ సిద్ధాంతం ప్రకారం, ఈ ఇండో-ఆర్యన్లు మధ్య ఆసియాకు వలస వచ్చి, భారతదేశానికి తిరిగి వచ్చిన ఒక శాఖకు చెందినవారు. మధ్యధరా ప్రాంతం నుండి ప్రోటో-ద్రావిడీస్ భారతదేశానికి వలసవచ్చిన ప్రముఖ సిద్ధాంతాన్ని పునరుద్దరించటానికి ఇలాంటి వివరణలు ఉపయోగించబడ్డాయి. కుమారి ఖండం ద్రవిడియన్లు తమ ఖండం మునగడం తరువాత మధ్యధరా ప్రాంతానికి వలస వచ్చారని తమిళనాడు కాలేజ్ టెక్స్ట్ పుస్తకం 1975 ప్రభుత్వం ప్రకటించింది; తరువాత, వారు హిమాలయాల పాస్లు ద్వారా భారతదేశానికి వలస వచ్చారు.

ప్రిమోర్డియల్ కానీ పురాతన కాదు తమిళ్ పునరుద్ధరణకర్తలు కుమారి ఖండంను ఒక ప్రాచీన సమాజంగా లేదా గ్రామీణ నాగరికతగా పరిగణించలేదు. దానికి బదులుగా, మానవ ఆచారం అత్యున్నత స్థాయికి చేరుకున్న ఆదర్శధామం అని వారు వర్ణించారు, , ఇక్కడ ప్రజలు విద్య, విద్య, ప్రయాణం , వాణిజ్యానికి అంకితమైన జీవితాన్ని గడిపారు. కుమారి ఖండం "స్థానచలనం" తరచుగా బోధన సాధనంగా ఉద్దేశించబడినదని సుమంతి రామస్వామి పేర్కొన్నారు, ఆధునిక తమిళులను శ్రేష్టమైనదిగా ఎంచుకునేందుకు ఇది ఉద్దేశించబడింది. కానీ "నాగరికత"తో ముందస్తు ఆక్రమణ కూడా బ్రిటీష్ పాలకులు 'యూరోపియన్లు తమిళుల కన్నా ఎక్కువ నాగరికతగా అంచనా వేయడం.

1903 లో సూర్యనారాయణ శాస్త్రి, సమైక్యులైన తమిళులను నిపుణులైన రైతులు, మంచి కవులు, దూర ప్రయాణం చేసే వర్తకులుగా వర్ణించారు, వీరు సమైక్య, ప్రజాస్వామ్య సమాజంలో నివసించారు. కొన్ని సంవత్సరాల తరువాత రాసిన సావియోరాయణ పిళ్ళై, కుమారి ఖండాన్ని విద్యాభ్యాసం, సంస్కృతిగా పేర్కొన్నారు. శివనాన యోగి (1840-1924) ఈ ప్రాచీన సమాజం ఏ కుల వ్యవస్థలో లేనిదని పేర్కొంది. 1945 లో పిల్లలతో పనిచేసిన కంధయ్య పిళ్ళై, కుంకింకనాన్ని సెంగన్స్ నిర్వహించిన ఒక బలమైన, కేవలం చక్రవర్తి సేన్గాన్ పాలించినట్లు వ్రాసాడు. 1981 లో, తమిళనాడు ప్రభుత్వం కుమారి ఖండంలో ఒక డాక్యుమెంటరీ చిత్రం నిధులు సమకూర్చింది. ఈ సినిమాని ముఖ్యమంత్రి ఎం. జి. రామచంద్రన్, పి.ఇ నీలకంఠన్ దర్శకత్వం వహించిన ఈ చిత్రం మదురైలోని తమిళ అధ్యయనాల ఐదో అంతర్జాతీయ సమావేశంలో ప్రదర్శించబడింది. ఇది ఖండాంతర డ్రిఫ్ట్ సిద్ధాంతాన్ని మునిగి ఉన్న ఖండాంతర సిద్దాంతంతో లెమ్రియాను శాస్త్రీయంగా చెల్లుబాటు అయ్యే భావనగా పేర్కొంది. ఇది స్మారక కట్టడాలు, తోటలు, కళలు, సంగీతం, నృత్యాలతో కూడిన కుమారి ఖండం నగరాలను చిత్రీకరించింది.

లాస్ట్ రచనలు

తమిళ రెవివాలెలిస్టులు మొదటి రెండు తమిళ సంగతులు (సాహిత్య అకాడెమీలు) పౌరాణిక కాదు,, కుమారి ఖండంలో శకంలో జరిగాయి. చాలామంది తమిళ పునరుద్ధరణకర్తలు గుర్తించిన లేదా జాబితా సంఘం రచనలను జాబితా చేయకపోయినా, కొందరు వారి పేర్లతో ముందుకు వచ్చారు, వారి విషయాలను కూడా జాబితా చేశారు. 1903 లో సూర్యనారాయణ శాస్త్రి ఈ రచనలలో కొన్ని ముత్తూరైరై, ముతుకురుకూ, సూరపురం, పుపుపురం అని పేర్కొన్నారు. 1917 లో, అబ్రహం పండితార్ ఈ ముగ్గురు రచనలను ప్రపంచంలో మొట్టమొదటిసారిగా సంగీత రచనగా పేర్కొన్నాడు: నరతియం, పెరునారై, పెరుంకూరుడు. అతను వేలకొద్దీ అరుదైన సంగీత వాయిద్యాలను కూడా వెయ్యి తీగల లౌత్ గా పేర్కొన్నాడు, ఇది సముద్రంలోకి పోయింది. మునిగిపోయిన పుస్తకాల జాబితాను దేవనాయ పవానార్ ముద్రించారు. ఇతరులు ఔషధం, మార్షల్ ఆర్ట్స్, లాజిక్, పెయింటింగ్, శిల్పకళ, యోగా, తత్వశాస్త్రం, సంగీతం, గణితం, రసవాదం, మేజిక్, వాస్తుకళ, కవిత్వం, సంపదతో సహా విస్తృత అంశాలపై పుస్తకాలను జాబితా చేశారు. ఈ పనులు సముద్రంలో పోయాయి కాబట్టి, కుమారి ఖండం ప్రతిపాదకులు తమ వాదనలకు ఎలాంటి అనుభావిక రుజువు ఇవ్వలేదని పట్టుబట్టారు.

1902 లో, చిదంబరన్ సెన్కోనరరాసే సెలవు అనే పుస్తకాన్ని ప్రచురించాడు, అతను "కొన్ని పాత ఆకులు" నుండి మాన్యుస్క్రిప్ట్ను 'కనుగొన్నాడు' అని వ్యాఖ్యానించాడు. ఈ పుస్తకం మొదటి పదిమందిరైలోని మొదటి సంఘం కోల్పోయిన-కనుగొన్న పనిగా సూచించబడింది. ఈ పద్యం రచయిత శైలిలో. ఈ పని ఆండులియువియన్ తమిళ రాజు సేన్గాన్ దోపిడీల గురించి మాట్లాడారు, ఇతను ప్రస్తుతం మునిగి ఉన్న రాజ్యమైన పెరువాలానాటు రాజ్యం, కుమారి, పహ్రులీల మధ్య ఉన్న ప్రాంతం. చిదంబరంర్ ప్రకారం, సెగాన్ ఓనినాడుకు జన్మించాడు, ఇది భూమధ్యరేఖకు దక్షిణాన ఉంది; రాజు టిబెట్ వరకు అనేక యుద్ధనౌకలు, స్వాధీనం చేసుకున్న భూములను నిర్వహించాడు. 1950 వ దశకంలో, సెంకనరరాచెల్లవు ఎస్.ఎస్. వైయపూరి పిళ్ళైచే ఒక ఫోర్జరీగా ప్రకటించబడింది. అయితే, ఇది తమిళ పునరుజ్జీవవాదులను టెక్స్ట్ను ప్రేరేపించకుండా ఆపలేదు. తమిళనాడు ప్రభుత్వం నిధులు సమకూర్చిన 1981 డాక్యుమెంటరీ దీనిని ప్రపంచపు మొట్టమొదటి యాత్రగా ప్రకటించింది.

విస్తృతి మధ్యయుగ వ్యాఖ్యాత అడియార్కుణల్లర్ మాట్లాడుతూ కన్యాకుమారికి దక్షిణాన ఉన్న సముద్రం సముద్రంతో పోయిందని 700 కవతం అంత ఉండవచ్చని అని చెప్పాడు. కవతం ఆధునిక సమానమైనది తెలియదు. 1905 లో, అరాసన్ శాన్ముగమ్ పిళ్ళై ఈ భూమి వేలాది మైళ్ళ వరకు విస్తరించి ఉండవచ్చని రాశాడు. పూర్ణిలింగం పిళ్ళై, సూర్యనారాయణ శాస్త్రి ప్రకారం, ఈ సంఖ్య 7000 మైళ్ళకు సమానం. అబ్రహం పండొరొర, ఐయాన్ ఆరిథాన్, దేవనియన్, రాఘవ ఐయంగర్ వంటి ఇతరవారు 1,400 నుండి 3,000 మైళ్ళు వరకు అంచనా వేశారు. యు.వి. స్వామినాథ అయ్యర్ ప్రకారం, కేవలం కొన్ని గ్రామాలకు మాత్రమే పరిమితం చేయబడిన భూమి (రెండు కుర్రామ్ తమిళ కొలతకు సమానం) మాత్రమే కోల్పోయింది. 1903 లో దక్షిణాన ఉన్న కన్జ్యులెన్ దీవులకు,, పశ్చిమంలో మడగాస్కర్ నుండి తూర్పున సుండా ద్వీపాలకు కుమారి కంమామురి నుండి కుమారి ఖండం విస్తరించిందని సూర్యనారాయణ శాస్త్రి సూచించారు. 1912 లో, సోమసుందర భారతి చైనా, ఆఫ్రికా, ఆస్ట్రేలియా, కన్యాకుమారిలను నాలుగు వైపులా తాకినట్లు రాశారు. 1948 లో, మెరైమలై ఆడిగల్ ఈ ఖండం దక్షిణ ధ్రువం వరకు విస్తరించిందని పేర్కొంది. సోమసుందర భారతి 6000-7000 మైళ్ల అంచనా వేసింది.

చిత్ర పటాలు లెమురియాను పురాతన తమిళ భూభాగంగా చూసేందుకు మొట్టమొదటి మ్యాప్ 1916 లో ఎస్. సుబ్రమణ్య శాస్త్రి ప్రచురించింది. ఈ చిత్ర పటం వాస్తవానికి కోల్పోయిన ఖండం గురించి నకిలీ విమర్శనాత్మక వాదనలను విమర్శించిన ఒక కథనంలో భాగం. అదియర్కునల్లర్ రికార్డులలో పేర్కొన్న కోల్పోయిన భూమి తాలూకా (కేవలం కొన్ని వందల చదరపు మైళ్ళ కంటే పెద్ద కాదు) సమానంగా ఉంది అని శాస్త్రి పట్టుబట్టారు. ఈ చిత్రం రెండు వేర్వేరు సంస్కరణలు కుమారి ఖండం: శస్త్రీ,, ఎ. శంముఖం పిళ్ళై ఉన్నాయి. కోల్పోయిన భూమి నేటి భారతీయ ద్వీపకల్పం మాదిరిగానే ద్వీపకల్పంగా చిత్రీకరించబడింది.

1927 లో, పూర్ణిలింగం పిళ్ళై "డ్యూగ్యూస్ ముందు పౌరాణిక భారతదేశం" అనే పేరుతో ఒక చిత్ర పటం ప్రచురించారు, దీనిలో అతను పురాతన తమిళ, సంస్కృత సాహిత్య రచనల నుండి వచ్చిన పేర్లతో కూడిన కుమారీ కందమ్ అనే పేరుతో అనేక ప్రదేశాలు ప్రచురించారు. కుమారి ఖండం చిత్ర పటాల్లో పెన్వార్ కులతై తన 1946 పటంలో మొట్టమొదటిది. అనేక చిత్ర పటాలు కూడా కుమారి ఖండంలోని వివిధ పర్వత శ్రేణులు, నదులను చిత్రీకరించాయి. అత్యంత విస్తృతమైన కార్టోగ్రాఫిక్ విజువలైజేషన్ 1977 చిత్ర పటాల్లో అడికర్కుల్లాల్ పేర్కొన్న 49 చూపించింది, తమిళనాడు ప్రభుత్వం 1981 డాక్యుమెంటరీలో కనిపిస్తుంది. మహాలింగం ప్రచురించిన ఒక 1981 మ్యాప్ కోల్పోయిన భూమి 30,000 బి.సి.లో "సబ్మెర్జడ్ తమిళనాడు"గా వర్ణించబడింది. ఆర్. మతివనాన్ రూపొందించిన 1991 పటము, భారతీయ ద్వీపకల్పమును అంటార్కిటికాకు అనుసంధానిస్తున్న ఒక భూ వంతెనను చూపించింది. కొందరు తమిళ రచయితలు గోంద్వానాల్యాండ్ కుమారి ఖండం అని కూడా చిత్రీకరించారు.

భావన విమర్శ లెమురియా భావన నకిలీ శాస్త్రీయ సాహిత్యంలో ఉంది. తమిళ చరిత్రతో లెమూరియా పురాణం కలపడానికి చేసిన ప్రయత్నాలు 19 వ శతాబ్దం చివరలో విమర్శలను ఆకర్షించాయి. తొలి విమర్శలలో ఒకని, "తమిళ కవచాల అద్భుతమైన కల్పితమైన ఊహాజనిత పునాది" అని పిలిచే యం శేషగిరి శాస్త్రి (1897) నుండి వచ్చింది. సి.మ మోనాహన్ సూర్యనారాయణ శాస్త్రి తమిళ్మోలియం వరలరు (1903), త్వరలో దాని ప్రచురణ తరువాత, "పురాణశాస్త్రం కోసం శాస్త్రీయ పరిశోధనను వదిలివేసిన" రచయితని నిందిస్తూ. సంఘం రచన చారిత్రక ప్రామాణికతను, వారి వ్యాఖ్యానాలను పరిశీలించడానికి అవసరమైన విధంగా కె. యన్. శివరాజ పిళ్ళై (1932) అదేవిధంగా నొక్కిచెప్పారు.

1956 లో, కె. ఎ. నీలకంఠ శాస్త్రి కుమారి ఖండం సిద్ధాంతం "అన్ని బోష్"గా వర్ణించబడింది, లక్షల సంవత్సరాల క్రితం జరిగే సంఘటనల గురించి భూగర్భ సిద్ధాంతాలు కొన్ని వేల సంవత్సరాల క్రితం మానవ చరిత్రకు అనుసంధానించబడకూడదని పేర్కొంది. 1966 లో రాసిన చరిత్రకారుడు యన్. సుబ్రహ్మణ్యన్, తమిళనాడులో "చరిత్ర వ్యతిరేక" అత్యంత లక్షణాత్మక ఉదాహరణగా లెమూరియా పురాణాన్ని వర్ణించారు. ఆధునిక విద్య ఉన్నప్పటికీ తమిళ ప్రజల మనస్సుల్లో ఈ పురాణాలు కొనసాగాయి. అతని ప్రకారం, పురాతన తమిళ పురాణాలలో వివరించినట్లు సముద్రంతో పోయింది, ప్రస్తుతం ఉన్న జిల్లాలో పోల్చదగిన చిన్న ప్రాంతం,, 5 వ లేదా 4 వ శతాబ్దం బి.సిలో మునిగిపోయింది.

అదే అభిప్రాయాన్ని చరిత్రకారుడు కె. కె. పిళ్ళే కూడా పంచుకున్నారు. అతడు వ్రాస్తాడు. అంగీకరించి, అంగీకృతం కావడమే, తమిళ లెగ్యూరియా లేదా గోండ్వానా ఖండం తమిళ సంగమం యుగంలో ఉనికిలో ఉన్న అభిప్రాయాన్ని అంగీకరించలేదు. దక్షిణ తమిళనాడులోని దక్షిణ తమిళనాడులో దక్షిణ తమిళనాడు అకాడమీ వర్ధిల్లింది తమిళ సౌందర్యం గురించి కొంతమంది రచయితలు కొందరు దక్షిణ దక్షిణ మధురైలో వర్ధిల్లారు. లెమురియన్ సిద్ధాంతం ద్వారా ఈ అభిప్రాయాన్ని బలోపేతం చేసేందుకు ప్రయత్నిస్తున్నారు. కానీ దీర్ఘకాలం క్రితం, లేమిరియన్ ఖండం ఉనికిలో ఉండినట్లు గమనించడం ముఖ్యం. భూవిజ్ఞాన శాస్త్రజ్ఞుల అభిప్రాయం ప్రకారం, లెమోరియన్ లేదా గోండ్వానా ఖండాన్ని అనేక విభాగాలలో ముక్కలు చేసి, మెసోజోక్ యుగంలో దగ్గరగా ఉండాలి.

జనాదరణ పొందిన సంస్కృతిలో కందమ్ (2016), ఇది తమిళ ఆంగ్ల కెనడియన్ / శ్రీలంక చిత్రం ప్రసా లింగం దర్శకత్వం వహించింది. ఈ చిత్రం కుమారి ఖండం ఖండం ఉనికి ఆధారంగా, తమిళ నాగరికత ప్రాబల్యం యాన్డిలియువియన్ కాలంలో ఉద్భవించింది.

కుమారి ఖండం ది సీక్రెట్ శనివారాలలో భాగాలు "ది కింగ్ ఆఫ్ కుమారి ఖండమ్", "ది అట్లాస్ పిన్"లో కనిపించారు. ఈ సంస్కరణ ఒక పెద్ద సముద్రపు పాము వెనుక ఉన్న నగరంగా ఉంది, దాని నివాసితులు అన్ని చేపలు.

కుమారి ఖండం సీజన్ రెండు, ఎపిసోడ్ త్రీ అఫ్ ది హిస్టరీ ఛానల్ టెలివిజన్ కార్యక్రమం "ప్రాచీన ఎలియెన్స్"లో కనిపించింది.

విస్తీర్ణము , జనాభా

విస్తీర్ణము, జనాభాల పోలిక

ఖండము	విస్తీర్ణం (చ.కి.మీ.)	రమారమి జనాభా 2002	మొత్తం జనాభాలో శాతము	జనసాంద్రత జనాభా ప్రతి చ.కి.మీ. నకు
ఆఫ్రో-యూరేషియా	84,360,000	5,710,000,000	85%	56.4
యూరేషియా	53,990,000	4,510,000,000	71%	83.5
ఆసియా	43,810,000	3,800,000,000	60%	86.7
ఆఫ్రికా	30,370,000	922,011,000	14%	29.3
అమెరికాలు	42,330,000	890,000,000	14%	20.9
ఉత్తర అమెరికా	24,490,000	515,000,000	8%	21.0
దక్షిణ అమెరికా	17,840,000	371,000,000	6%	20.8
అంటార్కిటికా	13,720,000	1,000	0.00002%	0.00007
యూరప్	10,180,000	710,000,000	11%	69.7
ఓషియానియా	8,500,000	30,000,000	0.5%	3.5
ఆస్ట్రేలియా	7,600,000	21,000,000	0.3%	2.8

ఈ ఖండముల మొత్తం విస్తీర్ణం 148,647,000 చ.కి.మీ. లేదా మొత్తం భూమిఉపరితల భూభాగంలో దాదాపు 29% (510,065,600 కి.మీ.²).

ఇది కూడ చూడు

• దేశాల జాబితా - ఖండాల ప్రకారం
• Continental shelf
• Supercontinent
• List of countries by continent
• Subregion
• Plate tectonics
• భూగర్భ శాస్త్రము
• Continental Drift
• ఖండముల సరిహద్దులు

మూలాలు , పాదపీఠికలు

• Ramaswamy, Sumathi (2004). The Lost Land of Lemuria: Fabulous Geographies, Catastrophic Histories. University of California Press. ISBN 978-0-520-24032-2.
• Shulman, David Dean (1980). Tamil Temple Myths: Sacrifice and Divine Marriage in the South Indian Saiva Tradition. Princeton University Press. ISBN 978-1-4008-5692-3.
• Jayakaran, S. C. (2004). "Lost Land and the Myth of Kumari Kandam". Indian Folklore Research Journal. 1 (4): 94-109.