శ్రామిక చట్టం
శ్రామిక చట్టాలు లేదా ఉపాధి చట్టాలు కార్మికులు, ఉపాధి సంస్థలు, కార్మిక సంఘాలు, ప్రభుత్వం మధ్య సంబంధాన్ని మధ్యవర్తిత్వం చేసేవి. సమిష్టి కార్మిక చట్టం ఉద్యోగి, యజమాని, సంఘాల మధ్య త్రైపాక్షిక సంబంధాన్ని తెలియజేస్తుంది.
వ్యక్తిగత కార్మిక చట్టం పని ఒప్పందం కుదుర్చుకోవడం ద్వారా ఉద్యోగులకు హక్కులు కలుగజేస్తుంది. ఉద్యోగ ప్రమాణాలు ఉద్యోగులు లేదా కాంట్రాక్టర్లు పని చేయడానికి అనుమతించబడే కనీస సామాజికంగా ఆమోదయోగ్యమైన పరిస్థితులు, సామాజిక నిబంధనలు (కొన్ని సందర్భాల్లో సాంకేతిక ప్రమాణాలు కూడా). ప్రభుత్వ సంస్థలు, కార్మిక చట్టాన్ని (చట్టసభలు, నియంత్రణ లేదా న్యాయవ్యవస్థ) అమలు చేస్తాయి.
వ్యక్తిగత కార్మిక చట్టం
[మార్చు]దాదాపు ప్రతి దేశంలో కార్మిక చట్టం ప్రాథమిక లక్షణం ఏమిటంటే, కార్మికుడు, యజమాని హక్కులు, బాధ్యతలు ఇద్దరి మధ్య ఉద్యోగ ఒప్పందం కుదుర్చుకుని పని ప్రారంభిస్తారు. భూస్వామ్య వ్యవస్థ పతనమైనప్పటి నుంచి ఈ విధానం అమల్లో ఉంది. అనేక ఒప్పంద నిబంధనలు, షరతులు చట్టం లేదా సాధారణ చట్టం ద్వారా కవర్ చేయబడతాయి.
బాల కార్మిక చట్టం
[మార్చు]మాంచెస్టర్ సమీపంలోని పత్తి మిల్లులలో 1784లో తీవ్రమైన జ్వరం వ్యాప్తి చెందడం వల్ల ప్రమాదకర పరిస్థితుల్లో పిల్లలను ఉపయోగించడాన్ని వ్యతిరేకిస్తూ విస్తృతంగా ప్రజాభిప్రాయం వచ్చింది. లాంకషైర్ శాంతి న్యాయమూర్తులచే స్థాపించబడిన, డాక్టర్ థామస్ పెర్సివల్ అధ్యక్షత వహించిన స్థానిక విచారణ ఫలితంగా వచ్చిన నివేదిక పిల్లల పని గంటల పరిమితిని సిఫార్సు చేసింది.[1]
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ From an " Essay on Trade " (1770), quoted in History of Factory Legislation, by B. Leigh Hutchins and Amy Harrison (1903), pp. 5, 6.