మరియా తెరెసా లియోన్

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search

 

మరియా తెరెసా లియోన్
జననం
మరియా తెరెసా లియోన్ గోయ్రి

(1903-10-31)1903 అక్టోబరు 31
లోగ్రోనో, స్పెయిన్
మరణం1988 డిసెంబరు 13(1988-12-13) (వయసు 85)
మాడ్రిడ్, స్పెయిన్

మారియా థెరిసా లియోన్ గోయిరి (31 అక్టోబరు 1903 - 13 డిసెంబరు 1988) స్పానిష్ రచయిత్రి, ఉద్యమకారిణి, సాంస్కృతిక రాయబారి. లోగ్రోనోలో జన్మించిన ఆమె స్పానిష్ స్త్రీవాద, రచయిత్రి మారియా గోయిరి (రామోన్ మెనెండెజ్ పిడాల్ భార్య) మేనకోడలు. ఆమె స్వయంగా స్పానిష్ కవి రాఫెల్ ఆల్బర్టీని వివాహం చేసుకుంది. ఆమె డియారియో డి బర్గోస్ అనే పత్రికకు అనేక వ్యాసాలు అందించింది, పిల్లల పుస్తకాలైన క్యూంటోస్ పారా సోనార్, లా బెల్లా డెల్ మాల్ అమోర్ లను ప్రచురించింది.

జీవితం[మార్చు]

ఏంజెల్ లియోన్ లోరెస్, స్పానిష్ సైన్యంలో కల్నల్, ఒలివా గోయ్రీ కుమార్తె, మరియా తెరెసా పుస్తకాలతో నిండిన సంపన్న కుటుంబంలో పెరిగారు, అది నిరంతరం కదలికలో ఉంది. ఒక అమ్మాయిగా ఆమె మాడ్రిడ్, బార్సిలోనా, బర్గోస్‌లలో విక్టర్ హ్యూగో, అలెగ్జాండ్రే డుమాస్, బెనిటో పెరెజ్ గాల్డోస్ పుస్తకాలను చదివింది. [1] ఆమె తండ్రి వృత్తి జీవితంలో సంచరించే స్వభావం కారణంగా, సంచార జీవితం ఆమె జీవితంపై తీవ్ర ప్రభావం చూపింది. [2] ఆమె తల్లి, ఒలివా గోయ్రీ, ఆమె రోజు కోసం ఒక సాంప్రదాయేతర మహిళ, ఆమె అత్త, మరియా గోయ్రి బోధించే ఇన్‌స్టిట్యూషన్ లిబ్రే డి ఎన్సెనాంజా (ఉచిత విద్యా సంస్థ)లో చదువుకోవడానికి ఆమెను పంపింది. ఆమె ఫిలాసఫీ అండ్ లెటర్స్‌లో BA సంపాదించింది.

1920లో, ఆమె పదహారేళ్ల వయసులో, ఆమె గొంజాలో డి సెబాస్టియన్ అల్ఫారోను వివాహం చేసుకుంది, ఇద్దరు కుమారులు, గొంజలో (జ. 1921), ఎన్రిక్ (జ. 1925). వివాహం కొనసాగలేదు, ఆమె తన ఇద్దరు పిల్లల సంరక్షణను కోల్పోయింది, బర్గోస్‌లోని తన కుటుంబ ఇంటికి మారింది. అక్కడ ఆమె కరెంట్ అఫైర్స్, సంస్కృతి, మహిళల హక్కులతో వ్యవహరించే డయారియో డి బర్గోస్ కోసం కథనాలను అందించడం ప్రారంభించింది. ఆమె ఇసాబెల్ ఇంఘిరామి అనే మారుపేరుతో రాసింది, గాబ్రియెల్ డి'అనున్జియో యొక్క ఫోర్స్ చె సి, ఫోర్స్ చె నో (బహుశా అవును, కాకపోవచ్చు). ఆమె 1928లో అర్జెంటీనాకు తన మొదటి పర్యటన చేసింది. 1929లో ఆమె తన జీవితకాల సహచరి కాబోతున్న కవి రాఫెల్ అల్బెర్టీని కలుసుకుంది. వారు 1932లో మల్లోర్కాలో జరిగిన పౌర వేడుకలో వివాహం చేసుకున్నారు. ఆ సంవత్సరం పాట్రోనాటో డెల్ సెంట్రో పారా యాంప్లియాసియోన్ డి ఎస్టూడియోస్ (బోర్డు ఫర్ అడ్వాన్స్‌డ్ స్టడీస్) ఆమెకు యూరోపియన్ థియేటర్ ఉద్యమాన్ని అధ్యయనం చేయడానికి గ్రాంట్ ఇచ్చింది. ఆమె బెర్లిన్, బెల్జియం, డెన్మార్క్, నెదర్లాండ్స్, నార్వే, సోవియట్ యూనియన్‌లకు వెళ్లి "విప్లవ రచయితలు" అని పిలవబడే వారిని కలుసుకున్నారు, ఎల్ హెరాల్డో డి మాడ్రిడ్‌లో ప్రచురించబడిన డజను వ్యాసాలు రాశారు. [3]

1933లో మారియా, అల్బెర్టీ ఆక్టోబ్రే అనే జర్నల్‌ను స్థాపించారు, 1934లో ఆమె సోవియట్ యూనియన్‌కు తిరిగి వచ్చి " సోవియట్ రచయితల మొదటి కాంగ్రెస్ "కు హాజరయ్యేందుకు తిరిగి వచ్చారు, అక్కడ ఆమె మాగ్జిమ్ గోర్కీ, ఆండ్రే మాల్రాక్స్, ఎర్విన్ పిస్కేటర్‌లను కలుసుకున్నారు. ఆ సంవత్సరం తరువాత ఆమె అక్టోబర్ 1934 అస్టురియన్ మైనర్ల తిరుగుబాటు వల్ల ప్రభావితమైన కార్మికుల కోసం నిధులను సేకరించడానికి యునైటెడ్ స్టేట్స్ వెళ్ళింది, ఇది స్పానిష్ ప్రభుత్వానికి వ్యతిరేకంగా సాయుధ తిరుగుబాటుగా మారింది, పూజారులు, మైనర్లు, సైనిక సిబ్బందితో సహా 2,000 మంది మరణించారు. ఈ ప్రతిస్పందన చివరికి వివిధ వామపక్ష వర్గాల సంకీర్ణానికి దారితీసింది, అది పాపులర్ ఫ్రంట్ ఏర్పాటుకు దారితీసింది. [4]

రచనలు[మార్చు]

చిన్న కథల సంకలనాలు:[మార్చు]

  • క్యూంటోస్ పారా సోనార్ (టేల్స్ ఫర్ డ్రీమింగ్), (1928, ఆమె పెద్ద కుమారుడు గొంజాలోకు అంకితం చేయబడింది)
  • లే బెల్లా డెల్ మాల్ అమోర్ (ది బ్యూటీ ఆఫ్ బ్యాడ్ లవ్), (1930)
  • రోసా-ఫ్రియా, పాటినడోరా డి లా లూనా (రోసా-ఫ్రియా, మూన్ స్కేటర్), (1934)
  • టేల్స్ ఫ్రమ్ కాంటెంపరరీ స్పెయిన్, (1935)
  • మోరిరాస్ లెజోస్ (యు విల్ డై ఫార్ అవే), (1942)
  • ఫ్యాబులస్ డెల్ టిఎంపో అమర్గో (ఫేబుల్స్ ఆఫ్ బిట్టర్ టైమ్స్), (1962)

నవలలు:[మార్చు]

  • కాంట్రా వియెంటో వై మారియా (అన్ని అసమానతలకు వ్యతిరేకంగా), (1941)
  • ఎల్ గ్రాన్ అమోర్ డి గుస్తావో అడాల్ఫో బెక్వెర్ (గుస్టావో అడాల్ఫో బెకర్స్ గ్రేట్ లవ్), (1946)
  • డాన్ రోడ్రిగో డియాజ్ డి వివార్, ఎల్ సిడ్ క్యాంపెడర్, (1954)
  • జుగో లింపియో (క్లీన్ గేమ్), (1954)
  • మెనెస్టియోస్, మారినెరో డి అబ్రిల్ (మెనెస్టియోస్, ఏప్రిల్ ఆఫ్ సీమాన్), (1965)
  • డోనా జిమెనా డియాజ్ డి వివార్, (1968)
  • సెర్వాంటెస్, ఎల్ సోల్డాడో క్యూ నోస్ ఎన్సెన్స్ ఎ హబ్లర్ (సెర్వాంటెస్, మాకు మాట్లాడటం నేర్పిన సైనికుడు), (1978)

నాన్ ఫిక్షన్:[మార్చు]

  • లా హిస్టోరియా టైన్ లా పలాబ్రా (చరిత్రలో పదం ఉంది), (1944)
  • సోన్రీ చైనా (చైనా స్మైల్స్), (1958)
  • మెమోరియా డి లా మెలాంకోలియా (మెమోరీ ఆఫ్ మెలాంచోలీ), (1977) - ఆత్మకథ. 2020లో మళ్లీ ప్రచురించబడింది.

నాటకాలు:[మార్చు]

లా లిబర్డాడ్ ఎన్ ఎల్ తేజాడో (ఫ్రీడం ఆన్ ది రూఫ్), (ప్రవాసంలో వ్రాసి 1989లో ప్రచురించబడింది)

స్క్రీన్ ప్లేలు:[మార్చు]

  • లాస్ ఓజోస్ మాస్ బెలోస్ డెల్ ముండో (ది మోస్ట్ బ్యూటిఫుల్ ఐస్ ఇన్ ది వరల్డ్), (1943)
  • లా డామా డ్యూండే (ది ఫాంటమ్ లేడీ), (1945)
  • న్యూస్ట్రో హోగర్ డి కాడా డియా (అవర్ డైలీ హోమ్), (1958, రేడియో కోసం)

అవార్డులు[మార్చు]

సమానత్వ బహుమతి "తెరెసా లియోన్ గోయ్రి – సిటీ ఆఫ్ లోగ్రోనో" – డిసెంబర్ 20, 2022న స్పెయిన్‌లో IES కాస్మే గార్సియా ఉన్నత పాఠశాలకు ఎంటిటీల విభాగంలో, పాత్రికేయుడు, చిత్రనిర్మాత చెలో అల్వారెజ్-స్టెహ్లేకు వ్యక్తుల విభాగంలో అందించబడింది.

మూలాలు[మార్చు]

  1. Calero, Rafa (2009-08-11). "Margen Izquierda: María Teresa León: Melancolía en la memoria". Margen Izquierda. Retrieved 2024-02-19.
  2. Ángel G. Loureiro, The Ethics of Autobiography: Replacing the Subject in Modern Spain, (2000), p.65
  3. "Maria Teresa Leon - Riojanas Ilustres". Archived from the original on 30 November 2017. Retrieved 12 January 2011.
  4. Tabea Alexa Linhard, Fearless Women in the Mexican Revolution and the Spanish Civil War, (2005), p.205