Jump to content

అంజలి గోపాలన్

వికీపీడియా నుండి
అంజలి గోపాలన్
గోపాలన్, సిర్కా 2009
జననం (1957-09-01) 1957 సెప్టెంబరు 1 (వయసు 67)
మద్రాస్, మద్రాస్ రాష్ట్రం, భారతదేశం[1]
జాతీయతభారతీయురాలు
వృత్తిLGBT హక్కుల కార్యకర్త,[2] నాజ్ ఫౌండేషన్ (ఇండియా) ట్రస్ట్ ఎగ్జిక్యూటివ్ డైరెక్టర్[3]
పురస్కారాలుచెవాలియర్ డి లా లెజియన్ డి'హోన్నూర్

అంజలి గోపాలన్ భారతీయ మానవ హక్కులు, జంతు హక్కుల కార్యకర్త, ది నాజ్ ఫౌండేషన్ (ఇండియా) ట్రస్ట్ వ్యవస్థాపకురాలు, ఎగ్జిక్యూటివ్ డైరెక్టర్, భారతదేశంలోని హెచ్ఐవి/ఎయిడ్స్ మహమ్మారికి వ్యతిరేకంగా పోరాటంలో ప్రధానంగా మహిళలు, పిల్లలపై దృష్టి సారించిన ఒక ఎన్జిఓ. అంజలి హెచ్ఐవి/ఎయిడ్స్, యునైటెడ్ స్టేట్స్‌లోని అట్టడుగు వర్గాలకు సంబంధించిన సమస్యలపై పని చేయడం ప్రారంభించింది. 2012లో, టైమ్ మ్యాగజైన్ గోపాలన్‌ను ప్రపంచంలోని అత్యంత ప్రభావవంతమైన 100 మంది వ్యక్తుల జాబితాలో చేర్చింది. [4]

జీవితం తొలి దశలో

[మార్చు]

అంజలి గోపాలన్ సెప్టెంబర్ 1, 1957న తమిళనాడులోని చెన్నైలో జన్మించారు. ఆమె తండ్రి, గ్రూప్ కెప్టెన్ డాక్టర్ కెఆర్ గోపాలన్, ఇండియన్ ఎయిర్ ఫోర్స్‌లో అధికారి, ఆమె పంజాబీ తల్లి గృహిణి. అంజలి లా మార్టినియర్ లక్నోలో పాఠశాల విద్యను అభ్యసించింది.

ఆమె భారతదేశం, యుఎస్ రెండింటిలోనూ చదువుకుంది, ఆమె లేడీ శ్రీ రామ్ కాలేజ్ ఫర్ ఉమెన్ నుండి పొలిటికల్ సైన్స్‌లో డిగ్రీని, [5] జర్నలిజంలో పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేట్ డిప్లొమా, ఇంటర్నేషనల్ డెవలప్‌మెంట్‌లో మాస్టర్స్) స్కూల్ ఆఫ్ ఇంటర్నేషనల్ స్టడీస్, జవహర్‌లాల్ నెహ్రూ విశ్వవిద్యాలయం నుండి పొందింది. [6]

ప్రారంభ పని

[మార్చు]

అంజలి న్యూయార్క్ నగరంలో కమ్యూనిటీ-ఆధారిత సంస్థలతో దాదాపు ఒక దశాబ్దం పాటు పనిచేసింది [7] అక్కడ చెల్లుబాటు అయ్యే పత్రాలు లేని ఆగ్నేయాసియా నుండి వలస వచ్చిన వారి కోసం ఆమె పనిచేసింది. ఆమె తరువాత నాజ్ ఫౌండేషన్‌ను ప్రారంభించింది, ఇది LGBT ప్రజలు, మహిళలు, హెచ్ఐవి పాజిటివ్ ఉన్న పిల్లల జీవితాలను మార్చింది. హెచ్ఐవి/ఎయిడ్స్, మార్జినలైజేషన్ సమస్యలకు ప్రత్యక్ష సేవలను అందించడం వలన పరిస్థితులు ఆమెను హెచ్ఐవి-బాధిత పత్రాలు లేని వలస కార్మికులు, పాఠశాల పిల్లలు, దక్షిణాసియా కమ్యూనిటీల కోసం జీవించడానికి, సంరక్షణకు దారితీశాయి.  [8]

1990లు

[మార్చు]

అంజలి భారతదేశానికి తిరిగి వచ్చినప్పుడు, ఆమె 1994లో ఢిల్లీలో మొదటి హెచ్ఐవి క్లినిక్‌ని [9], నాజ్ ఫౌండేషన్ (ఇండియా) ట్రస్ట్, నివారణ, సంరక్షణపై దృష్టి సారించే హెచ్ఐవి/ఎయిడ్స్ సేవా సంస్థను స్థాపించింది. [10] ఫౌండేషన్ ప్రస్తుతం లైంగిక హక్కుల సమస్యలపై పనిచేస్తుంది.

2000లు

[మార్చు]

2000లో, ఆమె అనాథ, దుర్బలమైన హెచ్ఐవి+ పిల్లలు, మహిళల కోసం దేశంలోని మొట్టమొదటి హోలిస్టిక్ హోమ్‌ను ప్రారంభించింది. ఆమె హెచ్ఐవి+ పిల్లలకు చికిత్స చేయడానికి ఆరోగ్య నిపుణులు, సంరక్షకులకు శిక్షణ ఇస్తుంది, ఇప్పటికే ఉన్న సౌకర్యాలు వారిని చేర్చడానికి వారి పరిధిని విస్తరించాల్సిన అవసరం ఉందని గుర్తించింది. ఆమె ఇంట్లో, పెంపుడు సంరక్షణలో సోకిన పిల్లలకు బహుముఖ సంరక్షణను అందించే వ్యవస్థను రూపొందించింది.

హెచ్ఐవి-పాజిటివ్ పిల్లలు, మహిళల కోసం ఒక సంరక్షణ గృహాన్ని స్థాపించడం, నిర్వహించడం ద్వారా ఆమె చేసిన హెచ్ఐవి ఇన్‌ఫెక్షన్‌తో జీవిస్తున్న వారికి నాణ్యమైన సంరక్షణ అందించడమే ఆమె ప్రధాన ఆందోళన. LGBT కమ్యూనిటీ యొక్క లైంగిక ఆరోగ్యం, హక్కుల కోసం బలమైన న్యాయవాదిగా, ఆమె భారతీయ శిక్షాస్మృతి (IPC) సెక్షన్ 377కి వ్యతిరేకంగా ఎనిమిదేళ్ల న్యాయ పోరాటానికి నాయకత్వం వహించింది. 2001లో, ఆమె సంస్థ స్వలింగ సంపర్కాన్ని నేరంగా పరిగణించకుండా పబ్లిక్ ఇంటరెస్ట్ లిటిగేషన్ (PIL) దాఖలు చేసింది, వారి లైంగిక ధోరణి ఆధారంగా వ్యక్తులపై వేధింపులకు, వివక్షకు గురయ్యే పురాతన చట్టానికి ముగింపు పలికింది. ఢిల్లీ హైకోర్టు 2009లో నాజ్ ఇండియాకు అనుకూలంగా తీర్పునిచ్చింది, సెక్షన్ 377 వ్యక్తిగత హక్కుల ఉల్లంఘనగా ప్రకటించింది. [11]

గోపీ శంకర్ మదురై, అంజలి గోపాలన్‌తో మదురైలో ఆసియాలో మొట్టమొదటి జెండర్‌క్వీర్ ప్రైడ్ పరేడ్ [12] [13]

2001లో, అట్టడుగు వర్గాలతో ఆమె చేసిన కృషికి కామన్వెల్త్ అవార్డు [14] లభించింది. చెన్నైకి చెందిన మానవ సేవా ధర్మ సంవర్ధని 2003లో హెచ్‌ఐవి/ఎయిడ్స్‌తో జీవిస్తున్న వారిని ఆదుకోవడంలో ఆమె చేసిన కృషికి సద్గురు జ్ఞానానంద అవార్డును అందించింది.

మార్చి 2007లో, గోపాలన్‌ను మహిళా, శిశు అభివృద్ధి మంత్రిత్వ శాఖ ఉమెన్ అచీవర్ [15] గా సత్కరించింది, వీరితో పాటు మరో తొమ్మిది మంది అవార్డు గ్రహీతలు కూడా ఉన్నారు. మహిళా, శిశు అభివృద్ధి శాఖ సహాయ మంత్రి సమక్షంలో లోక్ సభ స్పీకర్ శ్రీ సోమనాథ్ ఛటర్జీ ఆమెను సత్కరించారు. జూలై 29, 2012న, సృష్టి మదురైకి చెందిన గోపీ శంకర్ మదురై నిర్వహించిన ట్యూరింగ్ ఫెస్టివల్‌లో భాగంగా గోపాలన్ అలాన్ ట్యూరింగ్ రెయిన్‌బో ఫెస్టివల్‌ను, ఆసియాలో మొదటి జెండర్‌క్వీర్ ప్రైడ్ పరేడ్‌ను జెండాను ప్రారంభించారు. గోపాలన్ హాజరైన తొలి గే ప్రైడ్ పరేడ్ ఇదే. [16] సెప్టెంబర్ 2, 2012 నుండి, ఆమె సృష్టి మధురై కమిటీకి సలహా అధిపతిగా పనిచేసింది. [17] [18]

2012లో, గోపాలన్ హర్యానాలోని సిలాఖరిలో "ఆల్ క్రీచర్స్ గ్రేట్ అండ్ స్మాల్" అనే జంతు సంరక్షణా కేంద్రాన్ని స్థాపించారు. [19]

అక్టోబరు 25, 2013న, గోపాలన్‌కు లెజియన్స్ ఆఫ్ హానర్‌లో చెవాలియర్ డి లా లెజియన్ డి'హోన్నూర్‌ను అందించారు, ఇది ఫ్రాన్స్ నుండి అత్యున్నత పురస్కారం ఆమెకు ఫ్రాన్స్ మహిళా హక్కుల మంత్రి నజత్ వల్లౌడ్-బెల్కాసెమ్ అందించారు. గోపాలన్ "లీజియన్ ఆఫ్ హానర్" అవార్డు పొందిన మొదటి భారతీయ తమిళ మహిళ. [20] [21]

2014లో, లిమ్కా బుక్ ఆఫ్ రికార్డ్స్ అంజలి గోపాలన్‌ను "పీపుల్ ఆఫ్ ది ఇయర్"లో ఉంచింది. [22]

2016లో విడుదలైన అలీఘర్‌లో నటుడు నూతన్ సూర్య అంజలి పాత్రను పోషించారు.

అవార్డులు, గుర్తింపు

[మార్చు]
  • నైట్ ఆఫ్ ది లెజియన్ ఆఫ్ ఆనర్ (2013) అందుకున్నారు
  • టైమ్ మ్యాగజైన్ ప్రపంచంలోని 100 మంది అత్యంత ప్రభావవంతమైన వ్యక్తులలో ఒకరిగా శ్రీమతి గోపాలన్ ఎంపికయ్యారు (2012)
  • భారత ప్రభుత్వం (2007) నుండి ఉమెన్ అచీవర్ అవార్డును అందుకుంది [23]
  • కామన్వెల్త్ అవార్డు (2001) అందుకుంది [23]

సామాజిక న్యాయ జర్నలిజానికి అంజలి గోపాలన్ సృష్టి అవార్డులు

[మార్చు]

సృష్టి మధురై యొక్క అకడమిక్ కమిటీ ప్రముఖ సామాజిక జర్నలిస్టులకు సామాజిక న్యాయం జర్నలిజం కోసం అంజలి గోపాలన్ సృష్టి అవార్డులను ప్రదానం చేస్తుంది. ది టైమ్స్ ఆఫ్ ఇండియా నుండి వి. మైల్వగనన్, వి. నారాయణస్వామి జెండర్‌క్వీర్, శాంతి సౌందరరాజన్ సమస్యలను హైలైట్ చేసినందుకు మొదటి అవార్డును అందుకున్నారు. [24]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. "World People's Blog". Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 20 March 2015.
  2. Activists welcome India gay ruling BBC 3 July 2009 06:55 UK
  3. About Naz India Archived 29 జూన్ 2012 at Archive.today నాజ్ ఫౌండేషన్ (ఇండియా) ట్రస్ట్ retrieved 14 May 2012
  4. "The 100 Most Influential People in the World: Anjali Gopalan". Time. (18 April 2012). Retrieved 13 May 2012.
  5. Lady Shri Ram College website, List of Alumni
  6. India Times, Alumni article dated March 5, 2016
  7. "'Badhaai Do Was A Huge Step': Activist Anjali Gopalan On Queer Representation In Indian Cinema". IndiaTimes (in Indian English). 2023-06-26. Retrieved 2023-08-23.
  8. "Anjali Gopalan - Ashoka - Innovators for the Public". Retrieved 20 March 2015.
  9. India Times, ‘Badhaai Do Was A Huge Step’: Activist Anjali Gopalan On Queer Representation In Indian Cinema, article by Aditya Sagar dated Oct 21, 2023
  10. "'Badhaai Do Was A Huge Step': Activist Anjali Gopalan On Queer Representation In Indian Cinema". IndiaTimes (in Indian English). 2023-06-26. Retrieved 2023-08-23.
  11. Health Issues India website, Profile: Anjali Gopalan, Founder of the Naz Foundation Trust and human rights advocate by Ajoy Bose, retrieved 2023-11-07
  12. "One Who Fights For an Other". The New Indian Express.
  13. "Worldwide gay rights as a social movement picks up". www.merinews.com. Archived from the original on 2 August 2017. Retrieved 21 March 2016.
  14. Health Issues India website, Profile: Anjali Gopalan, Founder of the Naz Foundation Trust and human rights advocate by Ajoy Bose, retrieved 2023-11-07
  15. Health Issues India website, Profile: Anjali Gopalan, Founder of the Naz Foundation Trust and human rights advocate by Ajoy Bose, retrieved 2023-11-07
  16. "Weekend Xpress :: Trendsetter". Archived from the original on 17 December 2013. Retrieved 20 March 2015.
  17. "One Who Fights For an Other". The New Indian Express. Archived from the original on 2015-05-19. Retrieved 2024-02-10.
  18. "Shri. Chevalier, Anjali Gopalan". Archived from the original on 2 March 2015. Retrieved 20 March 2015.
  19. "All Creatures Great and Small, Animal Sanctuary, Haryana, India" (in బ్రిటిష్ ఇంగ్లీష్). Retrieved 2022-10-14.
  20. "Clipping of The New Indian Express-Madurai". Retrieved 20 March 2015.
  21. Press Trust of India (25 October 2013). "French award for Anjali Gopalan". Business Standard India. Retrieved 20 March 2015.
  22. "Empowering Women". Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 29 August 2014.
  23. 23.0 23.1 "Naz Foundation – Accepting alternative sexualities | satyamevjayate.in". www.satyamevjayate.in. Retrieved 2019-06-15.
  24. Gopi Shankar. "Srishti Madurai". Retrieved 20 March 2015.