Coordinates: 9°37′8.6″N 79°46′27.4″E / 9.619056°N 79.774278°E / 9.619056; 79.774278

నైనాతీవు నాగపూషని అమ్మన్ ఆలయం

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
నైనాతీవు నాగపూషని అమ్మన్ ఆలయం
ప్రదేశం
దేశం:శ్రీ లంక
Province:ఉత్తర
జిల్లా:తీవకం, జాఫ్నా
ప్రదేశం:నైనాతీవు
అక్షాంశ రేఖాంశాలు:9°37′8.6″N 79°46′27.4″E / 9.619056°N 79.774278°E / 9.619056; 79.774278
నిర్మాణ శైలి, సంస్కృతి
వాస్తు శిల్ప శైలి :ద్రావిడ వాస్తుశిల్పం
శిలాశాసనం:పరాక్రమబాహు I తమిళ శాసనం
ఇతిహాసం
సృష్టికర్త:ఇంద్రుడు

నైనాతీవు నాగపూషని అమ్మన్ ఆలయం (ఆలయం ద్వీపం/నగరం), నాగపూషని (పాములను నగలుగా ధరించిన దేవత). అమ్మన్ (దేవత) శ్రీలంకలోని నైనాతీవు ద్వీపంలో పాక్ జలసంధి మధ్యలో ఉన్న ఒక పురాతన, చారిత్రాత్మక హిందూ దేవాలయం. ఇది నాగపూషని లేదా భువనేశ్వరి అని పిలువబడే పార్వతికి, ఆమె భార్య శివునికి ఇక్కడ అంకితం చేయబడింది. ఇక్కడ నాయినార్ అని పిలుస్తారు. శక్తి పీఠ స్తోత్రంలోని ప్రముఖ 64 శక్తి పీఠాలలో ఒకటిగా గుర్తించడం, బ్రహ్మాండ పురాణంలో దాని ప్రస్తావన కోసం 9వ శతాబ్దపు హిందూ తత్వవేత్త అయిన ఆదిశంకరాచార్యకు ఆలయ కీర్తి గుర్తింపు పొందింది. ఆలయ సముదాయంలో 20-25 అడుగుల ఎత్తు నుండి నాలుగు గోపురాలు (గేట్‌వే టవర్లు) ఉన్నాయి, తూర్పు రాజ రాజ గోపురం 108 అడుగుల ఎత్తుతో ఎత్తైనది.[1]

పురాణశాస్త్రం[మార్చు]

పురాణం[మార్చు]

శ్రీ నైనై నాగపూషని అమ్మన్
ఇతర పేర్లుశ్రీ నాయిని నాగభూషణి అమ్మన్
మంత్రంనయిన్యిన్ శ్రీ నాగభూషణి డెవి సుతవిచలిని
Artefactsసిలంబు చీలమండలు
జంతువులుపాము (నాగుపాము)
గుర్తులుపాము
Offspringగణేశుడు, మురుగన్

గౌతమ మహర్షి శాపం నుండి విముక్తిని కోరుతూ నాగపూషని అమ్మన్ ఆలయాన్ని మొదట ఇంద్రుడు స్థాపించాడని నమ్ముతారు.సంస్కృత ఇతిహాసం మహాభారతం గౌతమ మహర్షి భార్య అయిన అహల్య పట్ల ఇంద్రుడు తన లైంగిక కోరికలను అధిగమించాడని నమోదు చేసింది.[2]

స్వీయ దహనం[మార్చు]

ఎడమవైపు

గౌరిని ఆమె తండ్రి చల్లగా స్వీకరించారు. ఆహ్వానం లేని అతిథి అయిన గౌరికి గౌరవం ఇవ్వలేదు. ఇంకా, దక్షిణ శివుడిని అవమానించడం ప్రారంభించాడు. గౌరీ తన భర్త పట్ల తన తండ్రి అవమానాలను భరించలేకపోయింది, శివుని సద్గుణాల గురించి గురించి తీవ్ర వాగ్వాదం జరిగింది.[3]

వాస్తుశిల్పం[మార్చు]

పుణ్యక్షేత్రం[మార్చు]

నాగపూషని అమ్మన్, ఆమె భార్య నాయినార్ స్వామి మూలస్థానం లేదా గర్భగృహ ("గర్భ గది", కేంద్ర మందిరం) సాంప్రదాయ ద్రావిడ హిందూ వాస్తుశిల్పంలో ఉన్నాయి. ఆలయ లోపలి గోడ మధ్య మందిరం బయటి గోడ కలిసి గర్భగృహ చుట్టూ ప్రదక్షిణ (మార్గం) ని సృష్టిస్తుంది.[4]

గోపురాలు[మార్చు]

2012 మహాకుంభాభిషేకం తర్వాత రాజ రాజ గోపురం

నైనాతీవు శ్రీ నాగపూషని అమ్మన్ ఆలయంలో నాలుగు అలంకారమైన, రంగుల గోపురాలు ఉన్నాయి.[5]

ఆచారాలు[మార్చు]

ఆరాధన[మార్చు]

మూలమూర్తి (పవిత్ర దేవతలు), ఉత్సవమూర్తి (శ్రీ స్వర్ణ నాగపూషని అమ్మన్ యొక్క ఉత్సవ దైవం) కి అర్పించబడుతున్న ఆచారాలు.

ఆలయంలో దాదాపు 15 మంది పూజారులు ఉన్నారు. వారు పండుగల సమయంలో, రోజువారీగా పూజ (ఆచారాలు) నిర్వహిస్తారు. తమిళకంలోని అన్ని ఇతర శివాలయాల్లాగే, పూజారులు బ్రాహ్మణ ఉపకులమైన శివైట్ ఆదిశైవాలకు చెందినవారు.[6]

పండుగలు[మార్చు]

ఆలయానికి సంబంధించిన అతి ముఖ్యమైన పండుగ 16-రోజుల నిడివి గల మహోస్తవం (తిరువిళ), ఇది ఏటా తమిళ నెల ఆని (జూన్/జూలై) లో జరుపుకుంటారు. ఈ కాలంలో, స్వర్ణ రథోత్సవం ("మంజ తిరువిళ"; బంగారు రథోత్సవం), రథోత్సవం ("తేర్ తిరువిళ"; రథోత్సవం), పూంగావనం ("తెప్ప తిరువిళ"; ఫ్లోట్ ఫెస్టివల్) వంటి అనేక కార్యక్రమాలు ఉన్నాయి.[7]

చరిత్ర[మార్చు]

సాహిత్య ప్రస్తావనలు[మార్చు]

టోలెమీ, ఒక గ్రీకు కార్టోగ్రాఫర్, 1వ శతాబ్దం CEలో జాఫ్నా ద్వీపకల్పం చుట్టూ ఉన్న దీవులతో సహా ఆలయాన్ని, చుట్టుపక్కల తమిళ భూభాగాన్ని నాగడిబోయిస్‌గా వర్ణించాడు.[8]

శాసనాలు[మార్చు]

ఆలయ ప్రాంగణంలో 12వ శతాబ్దానికి చెందిన తమిళ శాసనం కనుగొనబడింది. ఇందులో పరాక్రమబాహు I (1153–1186 A.D) జాఫ్నాలోని తన స్థానిక తమిళ అధికారులను ఉద్దేశించి జారీ చేసిన శాసనం ఉంది. ఓడ ధ్వంసమైన విదేశీ వ్యాపారులతో ఎలా వ్యవహరించాలో వారికి సలహా ఇస్తుంది.[9]

మూలాలు[మార్చు]

  1. Shakthi Peetha Stotram Archived 2011-12-11 at the Wayback Machine Vedanta Spiritual Library
  2. Malalasekera, G.P. (2003). Dictionary of Pali Proper Names: Pali-English. Asian Educational Services. p. 42. ISBN 8120618238.
  3. General article for palaeolithic age findings in Kerala
  4. Indrapala, K. (1965). Dravidian settlements in Ceylon and the beginnings of the kingdom of Jaffna, pp. 230–231
  5. Department of Archaeology, Kerala University confirms paleolithic age findings in Kerala
  6. Laura Smid (2003). South Asian folklore: an encyclopedia : Afghanistan, Bangladesh, India, Pakistan, Sri Lanka. Great Britain: Routledge. 429.
  7. http://keraladotpark.com/pdf/Archacological%20wonders.pdf Archived 2011-08-19 at the Wayback Machine A research paper from archaeologist Dr. P. Rajendran showing evidence of paleolithic age human inhabitation in Kerala. This includes the pictures of serpent idols made of clay and metal which belong to the mesolithic age.
  8. Chelvadurai Manogaran (1987). Ethnic conflict and reconciliation in Sri Lanka. United States of America: University of Hawaii Press. 21.
  9. WWW Virtual Library Sri Lanka. (2009). The original inhabitants of Lanka: Yakkas & Nagas. Available: http://www.lankalibrary.com/cul/yakkas.htm Archived 2022-05-17 at the Wayback Machine. Last accessed 7 March 2010.